Mario Cipriani: cast.
Er zijn 2 films gevonden.

Rogopag

1963 | Komedie

Italië​/​​Kameroen​/​​Frankrijk 1963. Komedie van Roberto Rossellini, Jean-Luc Godard, Pier Paolo Pasolini en Ugo Gregoretti. Met o.a. Rosanna Schiaffino, Bruce Balaban, Alexandra Stewart, Jean-Marc Bory en Orson Welles.

Een episodefilm: I. (Illibatezza - 32m): Een stewardess schrikt met een rollenspel een verliefde passagier af, die zich vervolgens troost met het bekijken van eerder van haar gemaakte filmopnamen. Achter de camera stond Luciano Trasatti. II. (Il nuovo mondo/Le nouveau monde - 20m): Een man ontdekt dat tengevolge van een atoomexplosie zijn medemensen emotieloos zijn geworden. Fotografie van Jean Rabier. III. (La ricotta K/ZW - 40m): Een arme figurant in een bijbelse film wordt door de regisseur en de acteurs vergeten en sterft van de honger aan het kruis. IV. (Il pollo ruspante - 36m): De invloed van de consumptiemaatschappij en een door de media gehersenspoelde echtgenote doen een man ver boven zijn stand leven. De kwaliteit van de regisseurs doet deze formule-film ver boven het gemiddelde uitsteken. De film is een produkt van zijn tijd en doet daarom tamelijk verouderd aan. Alleen de episode van Pasolini, die met zijn aandeel een verschijningsverbod veroorzaakte wegens vermeende godslastering, stijgt boven het niveau van louter satire uit door de ideologische demystificatie van de tegenstrijdigheden in het creatieve proces.

Accattone

1961 | Drama, Experimenteel

Italië 1961. Drama van Pier Paolo Pasolini. Met o.a. Franco Citti, Franca Pasut, Adriana Asti, Silvana Corsini en Mario Cipriani.

Een Romeinse klaploper wordt onderhouden door een prostituée die in de gevangenis belandt, zodat hij zonder inkomen raakt. Ondanks zijn oprechte verliefdheid op een nog naïef meisje, probeert hij haar ook te laten tippelen; een poging tot eerlijke arbeid mislukt al op eerste dag en hij zet met vrienden een kraak, maar verongelukt tijdens de vlucht. Het filmdebuut van schrijver/dichter Pasolini toont onopgesmukt en met dwarse gevoeligheid, het voorstadsmilieu met zijn sociaal misvormde bewoners zonder sensatie en moralisme. Gemaakt met grotendeels uit-het-leven-gegrepen acteurs. Pasolini's onervarenheid en onbevangenheid ten aanzien van filmtechniek leiden tot een verrassende en oorspronkelijke vormgeving. Camerawerk van Tonino Delli Colli en het scenario is van Pasolini zelf.