Christopher Gartin: cast.
Er zijn 12 films gevonden.

Tremors II: Aftershocks

1995 | Actiefilm, Horror, Komedie, Thriller, Sciencefiction

Verenigde Staten 1995. Actiefilm van S.S. Wilson. Met o.a. Michael Gross, Marco Hernandez, José Ramón Rosario, Helen Shaver en Thomas Rosales jr.

Tremors uit 1990 werd weliswaar een lieveling onder cultfans, een financiële klapper was het niet. Het mag dan ook een wonder heten dat er een vervolg is gekomen, een mooi meegenomen wonder. Earl (opnieuw gespeeld door Ward) jaagt om de portemonnee te spekken op de monsterlijke aardwormen bekend van deel 1. Maar de beesten muteren en worden bovenaardse mormels met een nieuwe problematiek. Tremors 2 is beter dan te verwachten viel van een sequel zonder Tremor-ster Kevin Bacon, vanwege de bescheiden soort humor die het origineel sierde.

Johns

1995 | Komedie, Drama

Verenigde Staten 1995. Komedie van Scott Silver. Met o.a. Lukas Haas, David Arquette, Keith David, Tony Epper en John C. McGinley.

Op een zonnige ochtend in december wordt John (Arquette) wakker in een park en stelt vast dat iemand er vandoor is met zijn geld en zijn basketbalschoenen. John is echter geen type om zich door tegenslag te laten overmannen. Morgen is niet alleen zijn verjaardag, maar bovendien is het kerstmis en hij is vastbesloten om zijn droom voor die feestdag te verwezenlijken: slapen in een van de luxe-hotels van de stad. Hij schuimt de straten af als prostitu[KA1]e en hij sluit vriendschap met collega Donner (Haas). Sympathieke en charmante zwarte komedie van een onafhankelijk producent. Regisseur/scenarioschrijver Silver stelt echter meer belang in de ambities van zijn hoofdrollen dan in een dramatische ontwikkeling van hun relatie. Als toeschouwer kom je dus niets te weten over hun sociale achtergronden. Toch blijft de film redelijk leuk, ook al weet je lang van te voren hoe de film afloopt. Het camerawerk is van Tom Richmond.

House Party 3

1994 | Komedie

Verenigde Staten 1994. Komedie van Eric Meza. Met o.a. Christopher Reid, Christopher Martin, David Edwards, Angela Means en Tisha Campbell-Martin.

Vier jaar na het uitkomen van de oorspronkelijke film is dit waarschijnlijk de allerlaatste sequel. Hij is niet leuk en bestaat uit een aantal als los zand aan elkaar zittende sketches, die bijeen gehouden worden door Kid (Reid) en zijn trouwplannen met Veda (Means). Haar ouders zijn niet erg gelukkig met Kids voornemens en ook dreigt zijn vriendschap met Play (Martin) door deze gebeurtenis er onderdoor te gaan, maar Play's reactie is 'fair': hij wil een house-party als vrijgezellenavond voor Kid organiseren en dan komen Kids drie neven om leven in de brouwerij te brengen. Van de positieve humor uit de eerste film en het sociale gevoel voor zwarte kinderen uit mindere buurten in grote steden uit de tweede film is niets meer over, alleen het laatste kwartiertje is verteerbaar, waardoor de rolprent beperkt is gebleven tot de onvoorwaardelijke fans van de tv-serie Kid N' Play. Means als Veda vervangt Tisha Campbell als Sydney. Het camerawerk is van Anghel Decca. Foto-Kem color. Dolby.

Class Act

1992 | Komedie, Familiefilm

Verenigde Staten 1992. Komedie van Randall Miller. Met o.a. Christopher (Kid) Reid, Christopher (Play) Martin, Karyn Parsons, Alysia Rogers en Meshach Taylor.

Reid is een bolleboos uit een behoorlijk en intellectueel milieu. Straatschoffie Martin is zijn tegenpool. Op hun eerste schooldag worden hun dossiers per ongeluk verwisseld en het zacht gekookte eitje Reid wordt aangezien voor een schelm en vice versa. Dat leidt tot een doorsnee tienerfilm met voorspelbare verwikkelingen. Het scenario van John Semper en Cynthia Friedlob, naar een verhaal van Michael Swerdlick, Wayne Rice en Richard Brenne is veel te stripfiguurachtig uitgewerkt en het rapduo Kid `n Play (Reid en Martin) kan er niets aan doen dat deze mengelmoes van slapstick à la The Three Stooges en TRADING PLACES een dikke commerciële flop werd. Bioscoopfilmdebuut van tv-regisseur Miller.

The Storyteller

1991 | Komedie

Verenigde Staten 1991. Komedie van Larry Elikann. Met o.a. Jessica Tandy, Charles Durning, Stephanie Zimbalist, Lisa Jacub en Christopher Gartin.

Tandy is een vinnige oude dame die haar intrek neemt bij haar dochter Cronyn (Tandy's echte dochter). Op een dag krijgt ze de kans om Story Hour te presenteren voor een lokaal tv-station. Ze moet dan verhaaltjes te vertellen aan kinderen in de studio en voor de buis. Door het contact met de kinderen leeft ze op en het programma wordt een hit. Als de producenten echter uit haar programma klinkende munt willen gaan slaan, komt ze in opstand. Aantrekkelijk melodrama met komische trekjes over de vercommercialisering van de maatschappij die dikwijls ten koste van de kinderen en ouderen gaat. Tandy is zalig in haar rol en zij maakt de film die gebaseerd is op een scenario van Robert Zeschin. Camerawerk van niemand minder dan Nederlander Kees van Oostrum. Ook bekend als THE STORY LADY.

House Party 2

1991 | Komedie, Familiefilm, Muziek

Verenigde Staten 1991. Komedie van Doug McHenry en George Jackson. Met o.a. Christopher Reid, Christopher Martin, Tisha Campbell-Martin, Iman en Martin Lawrence.

Vooral minder origineel en met minder cinematografische flair in beeld gebracht vervolg op HOUSE PARTY met dezelfde acteurs en personages: Reid heeft zijn vader verloren en wil naar de universiteit en zijn gabber Martin wil een platencontract. Debuutregisseurs McHenry en Jackson opteerden voor te veel vulgariteiten en een domme plot. Whoopi Goldberg is in een cameorolletje te zien als een ordehandhaafster aan de universiteit.

Danielle Steele's: Changes

1991 | Drama

Verenigde Staten 1991. Drama van Charles Jarrott. Met o.a. Charles Frank, Christopher Gartin, Randee Heller, Cheryl Ladd en Michael Nouri.

Een van de eerste verfilmingen (er zijn er inmiddels twintig) van een boek van de commercieel immens succesvolle Danielle Steel, wier langdurige aanwezigheid op de bestsellerlijst van The New York Times in het Guinness Book of Records wordt vermeld. Een succesvolle televisiepresentatrice trouwt met een dito arts. Maar het valt niet mee hun uit eerdere huwelijken meegenomen kinderen te verenigen in één nieuw groot gezin. Perikelen in de upper class voor Steel-fans. (RdL/VPRO Gids)

Danielle Steel's Changes

1991 | Romantiek, Drama

Verenigde Staten 1991. Romantiek van Charles Jarrott. Met o.a. Cheryl Ladd, Michael Nouri, Christopher Gartin, Randee Heller en Charles Frank.

Ladd is een succesvolle tv-journaliste en alleenstaande moeder. Ze ontmoet de bekende cardioloog Nouri, weduwnaar en vader van drie kinderen. Ze worden verliefd en besluiten te trouwen. Dit besluit is niet alleen van grote invloed op hun carri[KA2]ere, maar ook op de (nieuwe) gezinssituatie. Vraagt vooral van de kinderen heel wat aanpassingen. Je reinste flauwekul, duidelijk in zeer korte tijd geschreven door Danielle Steel, met alle clich[KA1]es en routines van het genre. Derderangs romantiek voor onvolgroeide bakvisjes, bovendien bar slecht geacteerd. Het verhaaltje werd tot scenario verwerkt door Susan Nanus en in beeld gebracht door Chuck Arnold. Onbegrijpelijk dat deze onzin nog kijkers (en lezers) trekt ook. Ook bekend als CHANGES.

Matters of the Heart

1990 | Drama

Verenigde Staten 1990. Drama van Michael Rhodes. Met o.a. Jane Seymour, Christopher Gartin, James Stacy, Geoffrey Lewis en Katherine Cannon.

Seymour is een pillen-slikkende, gin-slurpende rijpe vrouw, pianiste en componiste die verliefd wordt (of is het vice versa?) op de achttien-jarige Gartin, die ervan droomt concertpianist te worden. Stacy, de vader van de jongeman, reageert eerst onthutst omdat zijn zoon met een oudere vrouw optrekt, dan weer opgelucht omdat hij geen homo blijkt te zijn. Met dit soort melodramatische randnotities is het verhaal, gebaseerd op het boek The Country of the Heart van Barbara Wersby, doorspekt. Op video herleid tot 90m. Scenario van Linda Bergman en Martin Tahse.

House Party

1990 | Komedie, Familiefilm

Verenigde Staten 1990. Komedie van Reginald Hudlin. Met o.a. Christopher Reid, Robin Harris, Christopher Martin, Martin Lawrence en Tisha Campbell-Martin.

Amerikaanse tienerkleurlingen in een film met ongeveer dezelfde ingredi[KA3]enten als in blanke tienerkomedies maar dan zonder de melige en stroperige levenslesjes. Jongeman wil naar een fuif van zijn twee gabbers, naar bed met een kersvers liefje en krijgt het aan de stok met een straatboefje. Vrij leuk verpakt, met echte rap-muziek en echte rappers (waaronder Reid, die de hoofdrol speelt). In de V.S. rinkelden de kassa`s stevig voor deze debuutfilm van de broertjes Hudlin (Warrington Hudlin deed de productie, Reginald, `Reggie` schreef het scenario en regisseerde). Kwam in Europa niet of nauwelijks in de bioscoop, maar in de V.S. was het succes zo overrompelend dat er een tekenfilmserie op de buis volgde (Kid'n play) en zonodig ook een vervolgspeelfilm HOUSE PARTY 2.

Parent Trap III

1989 | Familiefilm, Komedie

Verenigde Staten 1989. Familiefilm van Mollie Miller. Met o.a. Hayley Mills, Barry Bostwick, Ray Baker, Patricia Richardson en Joy Creel.

Drieling Creel (ook in het echte leven een trio) hoort dat hun vader (Bostwick) opnieuw gaat trouwen. Ze zijn niet erg opgetogen door het vooruitzicht de zeer ordelijke Richardson als stiefmoeder te krijgen. Ze voelen meer voor de charmante binnenhuisarchitecte Mills, die zelf ook nog een tweelingszus heeft. Overbodige derde aflevering van deze serie die in 1961 sympathiek van start ging. Het inspiratieloze scenario van Jill Donner en Deborah Amelon heeft nog maar weinig te maken met het origineel van Erich Kästner. Het is een driestuiversromannetje geworden dat zelfs als goedkope romantische komedie is mislukt. Camerawerk van Isidore Mankofsky. Gevolgd door nog een vierde deel: PARENT TRAP HAWAIIAN HONEYMOON.

No Big Deal

1983 | Drama

Verenigde Staten 1983. Drama van Robert Charlton. Met o.a. Kevin Dillon, Christopher Gartin, Mary Joan Negro, Jane Krakowski en Tammy Grimes.

Een redelijk drama over de verwarde, vervreemde stadstiener Dillon en zijn streven naar acceptatie door zijn lotgenoten. Een goede poging de problemen en spanningen van jonge mensen uit te beelden, maar het resultaat is toch wat te gemakkelijk en oppervlakkig. Aardig genoeg speelt Miles hier een streng, bureaucratisch schoolhoofd.