Jean-Jacques Beineix

Mortel transfert

Frankrijk​/​​Duitsland 2001. Komedie van Jean-Jacques Beineix. Met o.a. Miki Manojlovic, Hélène de Fougerolles en Jean-Hugues Anglade.

Cannes... les 400 coups

Duitsland​/​​Frankrijk​/​​Zwitserland 1997. Documentaire van Gilles Nadeau. Met o.a. Georges Cravenne, Louisette Fargette, Roger Vadim, Claudia Cardinale en Henri Alekan.

Een overzicht van vijftig jaar Festival van Cannes, beginnende met de valse start in 1939, om dan over te schakelen op het echte eerste festival van 20 september tot en met 5 oktober 1946. De vele documentaire beelden met beroemde vedetten van destijds die langs de Croisette paraderen worden afgewisseld met interviews met de groten van vandaag. Er wordt natuurlijk aandacht besteed aan het afgebroken festival van 1968, dat als gevolg had dat nevenmanifestaties als [KL]La quainzaine des r[KA1]ealisateurs[KLE] en [KL]La semaine de la critique[KLE] het levenslicht zagen. Tevens worden fragmenten getoond uit films die hun loopbaan startten in Cannes, evenals beelden van enkele prijsuitreikingen. Het geheel zit eerder rommelig in elkaar en werd duidelijk vlug gemonteerd (door Martine Evin) om de concurrenten voor te zijn. Michel Pascal en Nadeau schreven het scenario. Pascal stond tevens in voor de commentaar en de interviews. Achter de camera stonden Jean-Claude Lemercier, Jacques Pamart en Gorka Sistiaga.

IP 5 - L'île aux pachydermes

Frankrijk 1992. Drama van Jean-Jacques Beineix. Met o.a. Yves Montand, Olivier Martinez, Sekkou Sall, Géraldine Pailhas en Colette Renard.

Om de mooie ogen van een verpleegster trekken een jonge graffiti-spuiter (Martinez) en een zwart jongetje dat ervan droomt sneeuw te zien in een vrachtwagen Frankrijk door. Tijdens hun reis ontmoeten ze een oude man (Montand), een wijsgeer, die in een bos op zoek is naar een oude jeugdliefde. Montand is ontroerend en groots en legt zijn hart en ziel in dit personage dat zijn laatste zou zijn: hij overleed kort na de opnames. Ook de jonge acteurs zijn goed, Martinez werd genomineerd voor een César voor meest veelbelovende jonge acteur.

Roselyne et les lions

Frankrijk 1989. Familiefilm van Jean-Jacques Beineix. Met o.a. Isabelle Pasco, Gérard Sandoz, Philippe Clévenot, Gunter Meisner en Wolf Harnisch.

Thierry is niet ge[KA3]interesseerd in het eindexamen: hij wil leeuwentemmer worden, een passie die hij deelt met Rosalyne. Bij het circus worden ze weggestuurd, waar ze hen benijden om hun jeugd en schoonheid. Maar ze raken niet ontmoedigd. Nogmaals koos de regisseur voor halsstarrige personages die door het volmaakte en onbereikbare zijn geobsedeerd, de sleutel van zijn werk tot nu toe. Hij heeft de overmaat aan vormgeving van zijn voorgaande werk (zoals 37° DU MATIN) nu binnen de perken weten te houden en overtuigende personages neergezet. De enscenering geeft het thema exact weer. Scenario van de regisseur en Jacques Forgeas.

37°2 le matin

Frankrijk 1986. Drama van Jean-Jacques Beineix. Met o.a. Jean-Hugues Anglade, Béatrice Dalle, Gérard Darmon, Consuelo De Haviland en Clémentine Célarié.

'De wereld is te klein voor haar, ik moet haar redden,' aldus dertiger Zorg (Anglade) over zijn psychisch labiele 19-jarige vriendin Betty (debuut Dalle). Wat vooraf gaat is een zonovergoten amour fou tussen de klusjesman en de wulpse tiener, kleurrijk verbeeld in Zuid-Frankrijk (oa palendorp Gruissan Plage) en stemmig verlucht met dromerige pianomuziek van componist Gabriel Yared. Deze Franse cultklassieker was onder de titel Betty Blue halverwege de jaren 80 een ongekende internationale hit vanwege de invoelbaar uitgewerkte en wellustig verbeelde jeugdige passie. In 1991 presenteerde Beineix zijn zelf gemonteerde versie (185 minuten) waarin Zorg en Betty's relatie meer aandacht krijgt.

La lune dans le caniveau

Italië​/​​Frankrijk 1983. Misdaad van Jean-Jacques Beineix. Met o.a. Gérard Depardieu, Nastassja Kinski, Victoria Abril, Vittorio Mezzogiorno en Bertice Reading.

Een havenarbeider wordt geobsedeerd door wraak op de aanrander van zijn zusje, die haar tot zelfmoord dwong. Hij wordt verliefd op de vriendin van een rijke dronkelap. Werkelijkheid en romantische wraak-fantasie[KA3]en gaan dan onontwarbaar door elkaar lopen. Een pretentieuze en onbegrijpelijke mislukking van de regisseur van DIVA, die de roman van David Goodis gebruikt voor een oogverblindende maar holle vormgeving. De bekwame acteurs zijn niet meer dan een decoratieve beeldvulling en alleen Abril en Reading (als Depardieu's vaste vriendin en stiefmoeder) brengen er een schijn van leven in. De film gaat amechtig van het ene quasi-einde naar het andere en lijkt eindeloos te duren.

Diva

Frankrijk 1981. Misdaad van Jean-Jacques Beineix. Met o.a. Wilhelmenia Fernandez, Frédéric Andréi, Richard Bohringer, Thuy An Luu en Jacques Fabbri.

De jonge brommerkoerier Jules (Andréi) heeft een passie voor opera. Hij slaagt erin een clandestiene opname te maken van een optreden van de Amerikaanse diva Cynthia Hawkins (Fernandez). Al snel zijn criminelen op jacht naar de bijzondere tape. Het is niet het enige bandje waar men naar op zoek is: op een andere cassette doet een vermoorde prostituee onthullingen over een politiecommissaris. Visueel verbluffend speelfilmdebuut van Beineix (37°2 le matin), die het vak leerde als assistent van Claude Berri, René Clément, Claude Zidi en Jerry Lewis. Vier Césars, waaronder eentje voor de prachtige muziek.