Roberto Nobile

Maltese

2017. Misdaad van Leonardo Fasoli, Maddalena Ravagli en Gianluca Maria Tavarelli. Met o.a. Kim Rossi Stuart, Antonio Milo, Paolo Ricca, Francesco Scianna en Roberto Nobile.

La stanza del figlio

Italië​/​​Frankrijk 2001. Drama van Nanni Moretti. Met o.a. Nanni Moretti, Laura Morante, Jasmine Trinca, Giuseppe Sanfelice en Sofia Vigliar.

Nanni Moretti biedt een intiem kijkje in het bestaan van een familie die wordt geconfronteerd met de dood van een kind. Moretti zelf speelt psychiater Giovanni die een hecht, warm privéleven deelt met zijn vrouw en twee tienerkinderen. Dan komt zijn zoon om bij een duikongeluk en alle gezinsleden trekken zich terug in hun eigen rouw. Met grote precisie, in zachte tinten, volgt Moretti het drietal tijdens de grootste turbulentie van hun leven. Bijzonder, dat de filmmaker die juist bekend is om luchtiger werk als Caro diario en Aprile, in deze film zo'n beetje alle denkbare emoties van het ouderschap laat passeren zonder dat hij nadrukkelijk sentimenteel wordt. Winnaar van De Gouden Palm in Cannes.

Commissario Montalbano : La voce del violino

Italië 2000. Misdaad van Alberto Sironi. Met o.a. Luca Zingaretti, Katharina Böhm, Peppino Mazzotta, Biancamaria D'Amato en Mario Erpichini.

Nanni Moretti biedt een intiem kijkje in het bestaan van een familie die wordt geconfronteerd met de dood van een kind. Moretti zelf speelt psychiater Giovanni die een hecht, warm privéleven deelt met zijn vrouw en twee tienerkinderen. Dan komt zijn zoon om bij een duikongeluk en alle gezinsleden trekken zich terug in hun eigen rouw. Met grote precisie, in zachte tinten, volgt Moretti het drietal tijdens de grootste turbulentie van hun leven. Bijzonder, dat de filmmaker die juist bekend is om luchtiger werk als Caro diario en Aprile, in deze film zo'n beetje alle denkbare emoties van het ouderschap laat passeren zonder dat hij nadrukkelijk sentimenteel wordt. Winnaar van De Gouden Palm in Cannes.

Commissario Montalbano : La forma dell'acqua

Italië 2000. Misdaad van Alberto Sironi. Met o.a. Luca Zingaretti, Katharina Böhm, Peppino Mazzotta, Isabella Sollman en Pietro Montandon.

Nanni Moretti biedt een intiem kijkje in het bestaan van een familie die wordt geconfronteerd met de dood van een kind. Moretti zelf speelt psychiater Giovanni die een hecht, warm privéleven deelt met zijn vrouw en twee tienerkinderen. Dan komt zijn zoon om bij een duikongeluk en alle gezinsleden trekken zich terug in hun eigen rouw. Met grote precisie, in zachte tinten, volgt Moretti het drietal tijdens de grootste turbulentie van hun leven. Bijzonder, dat de filmmaker die juist bekend is om luchtiger werk als Caro diario en Aprile, in deze film zo'n beetje alle denkbare emoties van het ouderschap laat passeren zonder dat hij nadrukkelijk sentimenteel wordt. Winnaar van De Gouden Palm in Cannes.

Commissario Montalbano : Il cane di terracotta

Italië 2000. Misdaad van Alberto Sironi. Met o.a. Luca Zingaretti, Katharina Böhm, Peppino Mazzotta, Giuseppe Lo Presti en Leopoldo Trieste.

Nanni Moretti biedt een intiem kijkje in het bestaan van een familie die wordt geconfronteerd met de dood van een kind. Moretti zelf speelt psychiater Giovanni die een hecht, warm privéleven deelt met zijn vrouw en twee tienerkinderen. Dan komt zijn zoon om bij een duikongeluk en alle gezinsleden trekken zich terug in hun eigen rouw. Met grote precisie, in zachte tinten, volgt Moretti het drietal tijdens de grootste turbulentie van hun leven. Bijzonder, dat de filmmaker die juist bekend is om luchtiger werk als Caro diario en Aprile, in deze film zo'n beetje alle denkbare emoties van het ouderschap laat passeren zonder dat hij nadrukkelijk sentimenteel wordt. Winnaar van De Gouden Palm in Cannes.

Commissario Montalbano : Il ladro di merendine

Italië 1999. Misdaad van Alberto Sironi. Met o.a. Luca Zingaretti, Katharina Böhm, Peppino Mazzotta, Guija Jelo en Mouna Noureddine.

Nanni Moretti biedt een intiem kijkje in het bestaan van een familie die wordt geconfronteerd met de dood van een kind. Moretti zelf speelt psychiater Giovanni die een hecht, warm privéleven deelt met zijn vrouw en twee tienerkinderen. Dan komt zijn zoon om bij een duikongeluk en alle gezinsleden trekken zich terug in hun eigen rouw. Met grote precisie, in zachte tinten, volgt Moretti het drietal tijdens de grootste turbulentie van hun leven. Bijzonder, dat de filmmaker die juist bekend is om luchtiger werk als Caro diario en Aprile, in deze film zo'n beetje alle denkbare emoties van het ouderschap laat passeren zonder dat hij nadrukkelijk sentimenteel wordt. Winnaar van De Gouden Palm in Cannes.

Il giudice ragazzino

Italië 1994. Thriller van Alessandro Di Robilant. Met o.a. Giulio Scarpati, Leopoldo Trieste, Regina Bianchi, Sabrina Ferilli en Paolo De Vita.

Deze film is naar een waar gebeurd voorval, waarbij in 1990 een jonge, onverschrokken, idealistische onderzoeksrechter in een kleine stad op Sicili[KA3]e uiteindelijk in zijn ongelijke strijd tegen het onrecht en politieke corruptie werd neergemaaid door twee mafia killers. Temidden van de oogverblindende landschapsfotografie van David Scott geeft Scarpati een prachtige rol weg als de rechter met het jongensachtige uiterlijk die met een fataal risiko en zelfopoffering een einde probeert te maken aan de misdaad in een soms bange, maar meestal door en door verrotte, onverschillige wereld. Ugo Pirro, Andrea Purgatori en regisseur Di Robilant baseerden hun scenario vrijelijk op het boek van Nando Dalla Chiesa, die het boek over haar vader de vermaarde (en vermoorde) mafiabestrijder schreef.

Stanno tutti bene

Frankrijk​/​​Italië 1989. Drama van Giuseppe Tornatore. Met o.a. Marcello Mastroianni, Michèle Morgan, Marino Cenna, Roberto Nobile en Valeria Cavalli.

De derde film van Tornatore is een sentimenteel verhaal met Mastroianni als oudere Siciliaan, die door Italië reist om zijn vijf volwassen kinderen te bezoeken. Bij de eerste vangt hij bot - zijn lievelingszoon Alvaro is niet thuis. Hij ziet twee andere zoons in Rome en Florence, maar de ontmoetingen lijken onwerkelijk. Een andere zoon zit zo met het bezoek van zijn vader dat hij de stad uitvlucht en de dochter in Turijn probeert zich zo goed mogelijk voor te doen. Twee zoons biechten op dat Alvaro zelfmoord heeft gepleegd. Verhaal over leugens en doen-alsof. Scenario van regisseur Tornatore en Tonino Guerra. Camerawerk van Blasco Giurato en Claudio Morabito.