Alan Metter: regie.
Er zijn 9 films gevonden.

The Growing Pains Movie

2000 | Komedie, Familiefilm, Drama

Verenigde Staten 2000. Komedie van Alan Metter. Met o.a. Alan Thicke, Joanna Kerns, Kirk Cameron, Tracey Gold en Jeremy Miller.

Passport to Paris

1999 | Komedie, Familiefilm

Verenigde Staten 1999. Komedie van Alan Metter. Met o.a. Mary-Kate Olson, Ashley Olsen, Peter White, Matt Winston en Yvonne Sciò.

De tweeling Melanie en Ally Porter gaat naar Parijs om een bezoek te brengen aan hun grootvader. Daar aangekomen worden ze verliefd op twee Franse jongens

Billboard Dad

1998 | Komedie, Familiefilm

Verenigde Staten 1998. Komedie van Alan Meter en Alan Metter. Met o.a. Mary-Kate Olsen, Ashley Olsen, Tom Amandes, Carl Banks en Jessica Tuck.

De tweeling Melanie en Ally Porter gaat naar Parijs om een bezoek te brengen aan hun grootvader. Daar aangekomen worden ze verliefd op twee Franse jongens

Summertime Switch

1994 | Komedie, Familiefilm

Verenigde Staten 1994. Komedie van Alan Metter. Met o.a. Rider Strong, Jason Weaver, Richard Moll, Casey Sander en Teresa Ganzel.

Twee jongens, Fast Eddie Egan (Weaver) and rijke snob Frederick Egan III (Strong) zijn afkomstig uit twee totaal verschillende sociale milieus. Ze hebben in het geheel niets met elkaar gemeen, behalve dezelfde voor- en achternaam. Als zij op zomerkamp (zo`n typisch Amerikaanse gewoonte voor de grote vakantie) gaan, worden hun bestemmingen, die aan hetzelfde meer liggen per abuis verwisseld. De verwende Egan III komt terecht in een soort werkkamp voor jeudigde delinquentjes, waar Sergeant Waldren (Walder) met de ijzeren knoet het gezag draagt. Ondertussen zit het uitgekookte straatschoffie Fast Eddie in een chique hotelkamer, met de dure naam Reagan Suite (naar een conservatieve Amerikaanse president genoemd die zijn carrière als filmster begon). Fast Eddie begint te genieten van het luxe leventje en leuke meisjes. Beide jongens weten zich aan hun ongewilde omstandigheden aan te passen en leren en passant een paar waardevolle zaken over het leven zoals het feit dat vooroordelen fout zijn en dat per saldo het harde leven in het kamp van de sergeant op z'n minst verschoond is gebleven van de nare val- en slangenkuilen, waar het koud-kakkerige ballenvolkje zo bekend om staat. Het scenario van Patrick J. Clifton brengt die boodschap correct over maar als dramatisch geheel is het veel te zwakjes. Regisseur Metter had het allemaal heel wat leuker kunnen maken en het zou in het geheel niet verkeerd zijn geweest als hij het tempo wat meer had opgeschroefd. Het spel is door zijn zielloze leiding over de gehele linie veel te plichtmatig.

Police Academy: Mission To Moscow

1994 | Komedie

Verenigde Staten 1994. Komedie van Alan Metter en Ian Jones. Met o.a. Michael Winslow, Ron Perlman, Charlie Schlatter, George Gaynes en Claire Forlani.

Dat van de oorspronkelijke cast van Police Academy nog maar vijf van de minst belangrijke personages bereid waren om op te draven voor deel zeven was een veeg teken. En inderdaad: Mission to Moscow is een uitzonderlijk slappe aflevering van de toch al niet geweldige Police Academy serie. Ditmaal gaan de agenten naar Moskou om maffiose computercriminelen te bestrijden. Dat kunnen ze natuurlijk veel beter dan die domme Russen. Ook gerenommeerde acteurs als Christopher Lee en Ron Perlman kunnen de film niet redden.

Working Tra$h

1990 | Komedie, Familiefilm

Verenigde Staten 1990. Komedie van Alan Metter. Met o.a. George Carlin, Ben Stiller, Buddy Ebsen, Leslie Hope en Michael J. Pollard.

Flauwe, maar goed bedoelde onzin, die op slechts één idee gebaseerd is: wie bekijkt wat een ander weggooit, komt heel veel te weten over de persoon in kwestie. In deze film wordt ons wijs gemaakt, dat het snuffelen in de prullebakken van het kantoor van een beursmakelaar geheimen prijsgeven die ons voorkennis zouden verschaffen over beursnoteringen, waardoor je heel snel steenrijk wordt. Het is net zoiets als vandaag de krant van morgen kopen. Wishful thinking. Het scenario is van Jon Connolly, die samen met Joe Kierland zijn eigen verhaal bewerkte.

Moving

1988 | Drama, Komedie

Verenigde Staten 1988. Drama van Alan Metter. Met o.a. Richard Pryor, Beverly Todd, Randy Quaid, Dave Thomas en Dana Carvey.

Ingenieur Pryor krijgt een droombaan aangeboden, nadat hij eerst onverwacht is ontslagen. Hij moet met zijn gezin naar Idaho verhuizen, met voorspelbare consequenties: de kinderen komen in opstand, de verhuizers zijn getikt. Niet echt geestig. Pryor lijkt zich in zijn rol niet op z'n gemak te voelen. Scenario van Andy Breckman.

Back to School

1986 | Komedie, Drama

Verenigde Staten 1986. Komedie van Alan Metter. Met o.a. Rodney Dangerfield, Sally Kellerman, Burt Young, Keith Gordon en Robert Downey jr.

Dangerfield is een rijke, joviale self-made man, eigenaar van een keten modezaken voor de 'gezette man'. Hij wou graag zijn zoon de culturele en zakelijke achtergrond geven, die hijzelf mist en schrijft hem in aan een hogeschool. Maar zoonlief is geen al te beste student, dus schrijft Dangerfield zichzelf in, zeker van zijn succes, dankzij de macht van zijn bankrekening. Voorspelbare komedie, die valt of staat met de mate waarin de toeschouwer zich door de grove humor van Dangerfield laat meeslepen. Het scenario van Steven Kampmann, Harold Ramis, Peter Torokvei en Will Porter werd vlot verfilmd, met achter de camera Thomas Ackerman. Danny Elfman componeerde een vlotte score, die zijn Oingo Boingo-verleden nog doet vermoeden.

Girls Just Want to Have Fun

1985 | Komedie, Familiefilm

Verenigde Staten 1985. Komedie van Alan Metter. Met o.a. Sarah Jessica Parker, Lee Montgomery, Morgan Woodward, Jonathan Silverman en Helen Hunt.

Verwacht niet te veel van de man die u ook Police Academy 7 en The Growing Pains Movie bracht, en ook niet van scenariste Amy Spies, die verder alleen afleveringen schreef voor Beverly Hills 90210 en Melrose Place. In deze jeugdfilm spelen Parker en Hunt vriendinnen die graag willen dansen in het hippe programma Dance TV, wat hun wordt belemmerd door hun strenge katholieke schoolleiding en de militaire vader van een van de twee. Naast de nog altijd leuke tienerfilms van John Hughes uit dezelfde periode is deze productie in alle opzichten gedateerd; er staan zelfs geen leuke eighties-hits op de soundtrack.