Claudine Coster

Recto/Verso

Frankrijk 1999. Komedie van Jean-Marc Longval. Met o.a. Smaïn, Michel Muller, Linda Hardy, Sophie Forte en Ronald Guttman.

La Dame de coeur

Frankrijk 1988. Historische film van Jean Sagols. Met o.a. Pascale Rocard, Christopher Lambert, Richard Berry, Bernard Haller en Claudine Coster.

Martha's tante, de kaartlegster Zoé, is pas overleden en Marthe volgt haar op zodat zij niet meer werkloos is, net als haar vriend Marcel, die van alles moet aanpakken. Hoewel zij geen enkele gave op het gebied van helderziendheid bezit heeft zij wel veel fantasie. Aangezien zij iedereen een gelukkige toekomst voorspelt, krijgt zij heel wat merkwaardige figuren over de vloer. Een komedie met veel overdrijvingen en parodieën, van tijd tot tijd onderbroken door intieme scènes. Het geheel is het bekijken waard en nergens ergerlijk, al duurt de film wel wat te lang en zit er nogal wat herhaling in wat het scenario betreft.

L' Homme qui trahît la mafia

Frankrijk 1966. Experimenteel van Charles Gérard. Met o.a. Robert Hossein, Claude Mann, Claudine Coster, Robert Manuel en José Luis de Vilallonga.

De reorganisatie bij een drugssyndicaat eist slachtoffers. Een jonge politie-inspecteur, die de zaak onderzoekt, komt een vooraanstaande advocaat op het spoor. Hij vindt echter geen overtuigende bewijzen, tot een aanslag op zijn eigen leven mislukt. Het is een banaal gangsterdrama geworden, waarin lamlendig wordt geacteerd en clichématig wordt geregisseerd. De regisseur hield zijn carrière daarna dan ook voor gezien en schoolde zich om tot een komische bijrolspeler.

Espions à l'affût

Frankrijk 1965. Misdaad van Max Pécas. Met o.a. Jean Vinci, Claudine Coster, Anna Gael, Robert Lomard en Jean Claudio.

Een gangster met een gouden hart raakt tegen zijn wil betrokken bij een juwelendiefstal, waarna hij onderduikt om aan daders en politie te ontkomen. De film heeft een ontstellend moralistisch slot, maar houdt de aandacht toch goed vast met spannende fragmenten.

Les Gros bras

Frankrijk 1964. Komedie van Francis Rigaud. Met o.a. Roger Pierre, Jean-Marc Thibault, Darry Cowl, Francis Blanche en Patricia Viterbo.

Een zakkenroller heeft in een vliegtuig de armband van een miljonairsvrouw gestolen en die voor de douane-controle in de tas van een fotomodel verborgen. Zijn latere pogingen om met haar in contact te komen wekken de jaloezie van haar verloofde en ondertussen zoeken politie en verzekeringsexperts ook naar de juwelen, die vals blijken te zijn, omdat de miljonair de echte diamanten aan zijn bijzit heeft gegeven. Het beproefde kluchtstramien geeft aanleiding tot enkele verrassende episodes en er wordt in vlot tempo en met animo in geacteerd.

La cousine Bette

Frankrijk 1964. Drama van Yves-André Hubert. Met o.a. Alice Sapritch, Claudine Coster, Jacques Castelot, Jacques Monod en Danielle Lenrun.

Een verfilming van de gelijknamige roman van Honor[KA1]e de Balzac (1799-1850). Genoemde nicht, een oude vrijster, haat de hele familie bij wie zij woont. De een omdat zij mooi en verleidelijk is, de ander omdat hij baron is en rijk, de derde omdat zij is getrouwd met degene waarvan zij hield, enzovoorts. Deze ware verzameling haatgevoelens mondt uit in wraak, uitgevoerd door een tussenpersoon. Een zedendrama maar ook een schets van een sociaal milieu en een krankzinnig makende obsessie. Acteerwerk dat van begin tot einde wordt gedomineerd door een angstaanjagende Sapritch, die eens te meer bewijst hoe slecht zij vaak gecast is in flauwe lachfilms vanwege haar uiterlijk terwijl zij een echte tragédienne is. Goede historische decors en een beklemmende atmosfeer. Is in een kwart eeuw niet verouderd, voor een tv-film is dat uniek!

Trafics dans l'ombre

Frankrijk 1963. Misdaad van Antoine d'Ormesson. Met o.a. Michel Auclair, Anne Doat, Claudine Coster, Jo Davray en Alain Quercy.

In de auto van een laborant verbergt men een lijk. Op voorwaarde dat hij eerst enkele papieren ontvreemdt, wil een meisje hem op het spoor van de daders brengen. Een debuutfilm die meer gebaseerd is op mooie beelden en origineel camerawerk dan op de ontwikkeling van het verhaal. Regie-debuut van d'Ormesson.

Les femmes d'abord

Frankrijk 1962. Actiefilm van Raoul André. Met o.a. Eddie Constantine, Christiane Minazolli, Bernadette Lafont, Darío Moreno en Mischa Auer.

Een FBI-agent krijgt opdracht om handel in verdovende middelen op te rollen. Het gebruikelijke Eddie-recept, maar met meer accent op de humor dan in zijn films uit de periode 1950-60. De grappen zijn helaas al te zeer opgelegd. Scenario van Michel Lebrun.

Lemmy pour les dames

Frankrijk 1961. Actiefilm van Bernard Borderie. Met o.a. Eddie Constantine, Françoise Brion, Yvonne Monlaur, Claudine Coster en Guy Delorme.

Lemmy Caution ontmoet tijdens zijn vakantie vier aantrekkelijke dames, van wie er één vermoord wordt in een spionagekomplot. De gebruikelijke Lemmy-toestand, met een minder vette knipoog en meer echte ironie dan gewoonlijk. Videotitel: LEMMY WAAGT HET EROP.

Cause toujours, mon lapin

Frankrijk 1961. Thriller van Guy Lefranc. Met o.a. Eddie Constantine, Renée Cosima, François Chaumette, Claudine Coster en Marielle Gozzi.

Een man, die door een valse getuigenverklaring van moord is beschuldigd, onsnapt uit de gevangenis en wil de ware daders opsporen. De enige getuige is een klein meisje dat hij onder zijn hoede neemt, terwijl hij een bende handelaars in verdovende middelen onschadelijk maakt. Deze Eddie-film, die boven het gemiddelde ligt, krijgt door de zorg voor het kind een ander reliëf. De spectaculaire achtervolging in een bananendepot is zeer geslaagd.

Dans l'eau qui fait des bulles

Frankrijk 1960. Komedie van Maurice Delbez. Met o.a. Pierre Dudan, Maria Riquelme, Marthe Mercadier, Philippe Lemaire en Jacques Castelot.

Het lijk van een vermoorde industrieel wordt in een Zwitsers meer gevonden en steeds weer verstopt door een reeks van mensen die allemaal een reden hebben om van de moord verdacht te worden: een fabrikant die bij hem zwaar in de schuld staat, zijn vrouw die hem met zijn partner bedriegt, enzovoort. Van alle komedies rond een telkens weer opduikend lijk is dit niet de meest geslaagde of fantasierijkste. Veel boulevardkluchtverwikkeling en navenant acteren, met een vroege hoofdrol van De Funès als de schuldenaar.