Geneviève Mnich (1942): cast.
Er zijn 21 films gevonden.

Fausses innocences

2009 | Drama

België​/​​Frankrijk 2009. Drama van André Chandelle. Met o.a. Thierry Godard, Hélène de Fougerolles, Jean-Paul Comart, Etienne Lejeune en Geneviève Mnich.

Een burgervader van een provinciestadje (Godard) is stiekem dolblij als de vrouw (De Fougerolles) op wie hij al jaren verliefd is beweert dat haar man in het buitenland is overleden. Tegelijkertijd worstelt hij met de vraag of hij zijn twijfels over het sterfgeval moet ventileren. Een titel als Valse onschuld suggereert dat de makers zozeer vertrouwden op de kwaliteit van de verwikkelingen, dat de plot wel kon worden verklapt. En wat blijkt? Valse onschuld stelt niet teleur en beloont de alerte kijker met een verrassend gelaagd drama.

Séraphine

2008 | Biografie, Drama

Frankrijk​/​​België​/​​Duitsland 2008. Biografie van Martin Provost. Met o.a. Yolande Moreau, Ulrich Tukur, Anne Bennent en Geneviève Mnich.

Wondermooie filmbiografie van de laatste dertig jaar in het leven van Séraphine Louis (1864-1942), autodidacte kunstschilderes in eenzelfde naïeve stijl als le Douanier Rousseau. Séraphine, subtiel gestalte gegeven door Moreau, wordt in 1912 in Senlis als huishoudster aangenomen door de Duitse kunstverzamelaar Wilhelm Uhde. Nadat hij bij toeval heeft ontdekt dat ze lumineuze schilderijen maakt ondersteunt hij haar, maar la Grande Guerre doet hem het land ontvluchten. Pas dertien jaar later herenigt de mecenas zich met zijn onconventionele protégée. Zeven Césars, waaronder Beste Film en Beste Actrice.

La fille préférée

2000 | Drama, Actiefilm

Frankrijk 2000. Drama van Lou Jeunet. Met o.a. Laurence Côte, Mélanie Leray, Geneviève Mnich, Maurice Bénichou en Maher Kamoun.

Wondermooie filmbiografie van de laatste dertig jaar in het leven van Séraphine Louis (1864-1942), autodidacte kunstschilderes in eenzelfde naïeve stijl als le Douanier Rousseau. Séraphine, subtiel gestalte gegeven door Moreau, wordt in 1912 in Senlis als huishoudster aangenomen door de Duitse kunstverzamelaar Wilhelm Uhde. Nadat hij bij toeval heeft ontdekt dat ze lumineuze schilderijen maakt ondersteunt hij haar, maar la Grande Guerre doet hem het land ontvluchten. Pas dertien jaar later herenigt de mecenas zich met zijn onconventionele protégée. Zeven Césars, waaronder Beste Film en Beste Actrice.

Les filles du maître de chai

1997 | Familiefilm, Romantiek, Historische film

Frankrijk​/​​België 1997. Familiefilm van François Luciani. Met o.a. Sophie De la Roche Foucauld, Olivia Bonamy, Frédéric Deban, Henri Marteau en Jacques Spiesser.

Wondermooie filmbiografie van de laatste dertig jaar in het leven van Séraphine Louis (1864-1942), autodidacte kunstschilderes in eenzelfde naïeve stijl als le Douanier Rousseau. Séraphine, subtiel gestalte gegeven door Moreau, wordt in 1912 in Senlis als huishoudster aangenomen door de Duitse kunstverzamelaar Wilhelm Uhde. Nadat hij bij toeval heeft ontdekt dat ze lumineuze schilderijen maakt ondersteunt hij haar, maar la Grande Guerre doet hem het land ontvluchten. Pas dertien jaar later herenigt de mecenas zich met zijn onconventionele protégée. Zeven Césars, waaronder Beste Film en Beste Actrice.

Entre terre et mer

1997 | Drama, Avonturenfilm, Romantiek

Frankrijk 1997. Drama van Hervé Baslé. Met o.a. Didier Bienaimé, Florence Hebbelynck, Roland Blanche, Claude Piéplu en Bernard Fresson.

Wondermooie filmbiografie van de laatste dertig jaar in het leven van Séraphine Louis (1864-1942), autodidacte kunstschilderes in eenzelfde naïeve stijl als le Douanier Rousseau. Séraphine, subtiel gestalte gegeven door Moreau, wordt in 1912 in Senlis als huishoudster aangenomen door de Duitse kunstverzamelaar Wilhelm Uhde. Nadat hij bij toeval heeft ontdekt dat ze lumineuze schilderijen maakt ondersteunt hij haar, maar la Grande Guerre doet hem het land ontvluchten. Pas dertien jaar later herenigt de mecenas zich met zijn onconventionele protégée. Zeven Césars, waaronder Beste Film en Beste Actrice.

Les filles du maître de chai

1996 | Romantiek, Drama, Familiefilm

Frankrijk​/​​België 1996. Romantiek van François Luciani. Met o.a. Sophie de La Rochefoucauld, Olivia Bonamy, Frederic Deban, Henri Marteau en Geneviève Mnich.

Wondermooie filmbiografie van de laatste dertig jaar in het leven van Séraphine Louis (1864-1942), autodidacte kunstschilderes in eenzelfde naïeve stijl als le Douanier Rousseau. Séraphine, subtiel gestalte gegeven door Moreau, wordt in 1912 in Senlis als huishoudster aangenomen door de Duitse kunstverzamelaar Wilhelm Uhde. Nadat hij bij toeval heeft ontdekt dat ze lumineuze schilderijen maakt ondersteunt hij haar, maar la Grande Guerre doet hem het land ontvluchten. Pas dertien jaar later herenigt de mecenas zich met zijn onconventionele protégée. Zeven Césars, waaronder Beste Film en Beste Actrice.

Charlotte, dite Charlie

1995 | Familiefilm

Duitsland​/​​Frankrijk 1995. Familiefilm van Caroline Huppert. Met o.a. Eloïse Charretier, Amandine Dewasmes, Jacques Mathou, Geneviève Mnich en Marc Citti.

De 15-jarige Charlotte (Charretier) uit de Franse provincie heeft een onbezorgde jeugd. Haar ouders kennen geen geldzorgen en ze geven hun dochter de nodige liefde en de juiste aandacht. In Babou (Dewasmes) heeft Charlotte een boezemvriendin bij wie ze steeds terecht kan met haar problemen, totdat die een vriendje krijgt.

Le fils du cordonnier

1994 | Drama

Frankrijk 1994. Drama van Hervé Baslé. Met o.a. Roland Blanche, Michèle Gleizer, Andrzej Seweryn, Robinson Stévenin en Marina Golovine.

Stévenin wordt in de jaren 1920 geboren als zevende kind van schoenmaker Seweryn. Als zijn vrouw weer zwanger wordt, ziet hij zich genoodzaakt het kind onder te brengen bij de nonnen, want ondanks zijn inspanningen kan hij al die monden niet voeden. Op zijn twaalfde komt de jongen terecht op de boerderij van Blanche en Gleizer, waar hij hard moet werken voor kost en inwoning. Hij is bijzonder intelligent en om hem de kans te geven te studeren, laat Seweryn een dochter in diens plaats op het land werken. Ouderwetse familiekroniek, die zich afspeelt tussen de twee wereldoorlogen in een Bretons dorpje. Bij de acteurs vallen vooral Seweryn en de kleine Stévenin op, die het uiterste weten te halen uit het veel te lange, middelmatige scenario van regisseur Baslé. Charlie Gaëta stond achter de camera. Bestaat uit drie delen.

Les bottes de sept lieues

1990 | Avonturenfilm, Fantasy

Frankrijk 1990. Avonturenfilm van Hervé Baslé. Met o.a. Christine Boisson, Jacques Dufilho, Geneviève Mnich, Jean-Claude Bouillaud en Jérémie Semonin.

Bewerking van een novelle van Marcel Aymé over de avonturen van een bende Parijse jochies afkomstig uit de lagere middenstand of uit arme milieus, die hun ogen hebben laten vallen op de wonderlaarzen, die staan uitgestald bij een handelaar in antiquiteiten. Alle elementen die zo typerend zijn voor deze schrijver, zoals de onbezonnenheid van de jeugd, de dwaasheid, het buitengewone en de liefde voor de eenvoudigen, zijn in deze film terug te vinden. Bekwaam, maar niet direct geniaal geregisseerd op basis van een uitstekende bewerking door Jean-Claude Grundberg. Noch Semonin als het charmante jochie noch Dufilho als de winkelier zal men snel vergeten.

Maigret et le voleur paresseux

1988 | Misdaad

Frankrijk 1988. Misdaad van Jean-Marie Coldefy. Met o.a. Jean Richard, Madeleine Barbulée, Rufus, Pascale Barqui en Anne Bertin.

Een zaak van inspecteur Maigret, naar het boek van Georges Simenon. Goede acteerprestaties, met name van Richard in de rol van Maigret en Rufus als inspecteur Fumel. Dankzij de verzorgde decors en een goede sfeertekening vermaak van redelijk niveau.

De guerre lasse

1987 | Oorlogsfilm, Drama

Frankrijk 1987. Oorlogsfilm van Robert Enrico. Met o.a. Nathalie Baye, Christophe Malavoy, Pierre Arditi, Philippe Clévenot en Jean Bouise.

Wat doe je wanneer rondom je de terreur zichtbaar is van een zelfuitgeroepen afsplitsregering die collaboreert met een misantropenregime dat de wereld in een oorlog heeft gestort? Die gewetenskwestie wordt acuut voor industrieel Charles, tijdens WO II beneden de Vichy-demarcatielijn comfortabel conflictafzijdig. Totdat vieux copain en Résistance-man Jérôme binnenvalt met de mooie en getroebleerde artsenweduwe Alice, en alles uit de manipulatiekast haalt om een Joods gezin te redden. Sterk bezet drama met grijstonen en hartsvalkuilen, ouderwets behoedzaam geënsceneerd door genremeester Enrico (1931-2001).

Un dimanche à la campagne

1984 | Drama

Frankrijk 1984. Drama van Bertrand Tavernier. Met o.a. Louis Ducreux, Sabine Azéma, Michel Aumont, Geneviève Mnich en Monique Chaumette.

Op het Franse platteland van rond de vorige eeuwwisseling krijgt een oudere schilder, zoals iedere zondag, bezoek van zijn bourgeois zoon en diens gezin. Het bliksembezoek van zijn veel rustelozer dochter brengt wat leven in de brouwerij. Teder drama brengt in hoogst ontspannen tempo de verschillende familierelaties in beeld maar biedt bovenal bespiegelingen over jeugd en ouderdom, idealisme en gezapigheid, stad en platteland. De romantische, nostalgische, zomerlome sfeer doet denken aan Jean Renoirs verfilming van Guy de Maupassants 'Une partie de campagne', uit 1936.

L'amour à mort

1984 | Drama

Frankrijk 1984. Drama van Alain Resnais. Met o.a. Sabine Azéma, Pierre Arditi, Fanny Ardant, André Dussollier en Jean Dasté.

Simon (Arditi) bezwijkt plotseling en wordt dood verklaard. Maar even later staat hij toch weer op. Sterker, deze ervaring maakt hem levenslustiger dan voorheen. Zijn geliefde, Elisabeth (Azéma), staat voor raadselen, en een bevriend stel probeert het incident religieus te duiden. Stylist Alain Resnais (Hiroshima mon amour) maakte een wat sombere, naar binnen gekeerde verhandeling over liefde en dood, waarbij de muziek van Hans Werner Henze grotendeels de sfeer bepaalt. In eigen land genomineerd voor vijf Césars, waaronder voor beste film en het camerawerk van Sacha Vierny.

Guerre en pays neutre

1981 | Oorlogsfilm

Frankrijk 1981. Oorlogsfilm van Philippe Lefebvre. Met o.a. Jacques Denis, Geneviève Mnich, Anna Prucnal en Julian Glover.

De bewerking van de roman Genève appelle Moscou van Drago Arsenijevio. Deze spionagegeschiedenis speelt zich af in 1936 in Genève. 'Couleur locale' verzekerd. Een onderhoudend tempo en tegelijk gecompliceerde en boeiende personages. Een degelijke regie met bovendien een moralistische overpeinzing in de stijl van Yves Boisset.

Beau-père

1981 | Drama

Frankrijk 1981. Drama van Bertrand Blier. Met o.a. Patrick Dewaere, Ariel Besse, Maurice Ronet, Nathalie Baye en Geneviève Mnich.

Na het verongelukken van zijn vriendin blijft een barpianist achter met de 14-jarige dochter van zijn vriendin, die hem verkiest boven haar echte vader, omdat ze hem - op grond van zijn relatie met haar moeder - de aangewezen man vindt om haar in de liefde in te wijden. Ondanks afweer en aarzelingen blijkt hij niet bestand tegen haar logica, tot zijn verliefdheid op een collega-musicienne de situatie ogenschijnlijk weer normaliseert. Deze psychologische komedie wordt door het gevoelige acteren van Dewaere en het natuurlijke spel van de jeugdige Besse, boven het niveau van enkel scabreuze situaties uitgetild, waarbij Blier zijn briljante scenario vorm geeft door een werkzame afstandelijkheid.

Les liaisons dangereuses

1980 | Historische film

Frankrijk 1980. Historische film van Charles Brabant. Met o.a. Jean Négroni, Claude Degliame, Jean-Pierre Bouvier, Maïa Simon en Bernard Musson.

In 1794 werd de auteur Choderlos de Laclos door de revolutionaire regering ter dood veroordeeld. Terwijl hij op de dood wacht krijgt hij in zijn cel bezoek van een dame in het zwart, met achter haar sluier een verminkt gezicht. In haar herkent hij de vrouw die model gestaan heeft voor zijn markiezin de Merteuil. Samen halen ze herinneringen op aan de periode die hij beschreef in zijn roman [KL]Les liaisons dangereuses[KLE]. Praterige, literaire film die deze meermaals verfilmde brievenroman benadert vanuit het standpunt van de auteur en zijn hoofdpersonage. Geen lekkere ontspanning, maar een film om door te bijten, met meer aandacht voor de schitterende decors van Paul Blisson en de prachtige kostuums, dan voor de acteerprestaties. Adembenemende choreografie van Serge Keuten. Brabant baseerde zijn scenario op het leven en het werk van Choderlos de Laclos (die in de film uitgebeeld wordt door Négroni). Degliame is een mooie, maar koele markiezin. Schitterende kleurenfotografie van Jean Limousin.

Le Jardinier

1980 | Komedie

Frankrijk 1980. Komedie van Jean-Pierre Sentier. Met o.a. Maurice Bénichou, Jean Bolo, Pierre Bolo, Michèle Marquais en Claude Faraldo.

Een werk van een zeer originele auteur, niet na te vertellen. Het gaat over een fabriek, waterdieven, een excentrieke tuinman die ook een wreker is. Verteld als een satirische fabel (een satire op onze maatschappij), poëtisch, humoristisch, ontgoochelend en bitter. Om een dergelijk werk te vinden moeten we terug naar DROLE DE DRAME, van Marcel Carné, of naar het werk van Boris Vian. Absurd, ongewoon, soms haast surrealistisch, maar aan zijn eigen logica als aan een toekomstdroom vasthoudend. LE JARDINIER is een miskend meesterwerk; de regisseur heeft helaas tot op heden niet meer gemaakt.

Pourquoi pas!

1977 | Komedie, Experimenteel

Frankrijk 1977. Komedie van Coline Serreau. Met o.a. Sami Frey, Mario Gonzalez, Christine Murillo, Nicole Jamet en Michel Aumont.

Een trio (waarom niet!) [KA2]a la JULES ET JIM (waarvan de vrouw het geld verdient!) wordt een quartet en ze weten nog lang en gelukkig te leven. Een sterke film, die je niet snel vergeet over de vrije liefde. Scenario van regisseuse Serreau. Camerawerk van Jean-François Robin.

Ben et Bénédict

1977 |

Frankrijk 1977. Paule Delsol. Met o.a. Françoise Lebrun, André Dussollier, Daniel Duval, Jacqueline Staup en José Varéla.

Werkstudente medicijnen Ben is getrouwd met dominerende, niet begrijpende man. Ze droomt zich een alter ego Bénédict dat wel zelfvertrouwen en doorzettingsvermogen heeft, maar noch dat ideaal noch stimulerende vriendschap met medestudent doet haar beslissen voor beëindiging zwangerschap die zelfstandige carrière definitief onmogelijk maakt. Feministische film zet droom en werkelijkheid ironisch tegenover elkaar, maar blijft in beide steken in clichés. Spel van Lebrun in titelrollen heeft te weinig contrast. Er is wel mooi camerawerk van Claude Beausoleil.

Mon coeur est rouge

1976 | Drama

Frankrijk 1976. Drama van Michèle Rosier. Met o.a. Françoise Lebrun, Jean Opousteguy, Geneviève Mnich, Françoise Vatel en Hermine Karagheuz.

Een enqu[KA4]etrice voor een reclamebureau heeft tijdens een werkdag een reeks ontmoetingen met vrouwen (en mannen) uit uiteenlopende maatschappijlagen, ieder met een verschillende problematiek. `s Avonds gaat zij naar een feestelijke demonstratiebijeenkomst van een feministengroep. Door de episodische opbouw laat deze film in kleine onnadrukkelijke details treffende portretten zien. Die worden tot een groter geheel verbonden door de opgewekte vanzelfsprekendheid van Lebrun als `autonome vrouw` die ook aardig met (aardige) mannen omgaat, in een losse, spontane vormgeving. Alles gaat echter totaal de mist in door het slot over het feministencollectief dat als groep elke overtuigingskracht mist die alle individuen daarvoor wel hadden. Die scène is opeens ook belabberd amateuristisch gefilmd, ondanks het feit dat Bruno Nuytten achter de camera stond.

George qui?

1973 | Biografie

Frankrijk 1973. Biografie van Michèle Rosier. Met o.a. Anne Wiazemsky, Alain Libolt, Jean-Claude Nordman, Bulle Ogier en Jean-Pierre Kalfon.

Een getrouwde provinciaalse vlucht in de 19de eeuw naar Parijs en wordt de geliefde van de jonge schrijver Alfred de Musset. Ze gaat zelf romans schrijven en wordt de vriendin en inspirator van componist Chopin. Ze gaat zich met politiek bezighouden, maar de revolutie van 1848 mislukt. De biografie van Aurore Dupin, die 'George Sand' zou worden, werd door de debuterende journaliste tot een feministisch pamflet gemaakt, waarbinnen fascinatie van het onderwerp te zelden kansen krijgt. De anachronistische vormgeving die de stijl van tv-reportages afwisselt met stukjes 'museumtoneel' is al even irritant, al valt te prijzen dat de heldin niet uitsluitend tot voorbeeldige heilige wordt gemaakt.