Daniel Mesguich: cast.
Er zijn 25 films gevonden.

L'affaire Salengro

2009 | Historische film, Biografie, Drama

Frankrijk 2009. Historische film van Yves Boisset. Met o.a. Bernard-Pierre Donnadieu, Daniel Mesguich, Julie-Marie Parmentier, Jean-Claude Dreyfus en Laure Killing.

Hoe een lafhartige lastercampagne een idealist psychisch kan slopen toont deze verzorgde dramatisering van de zaak-Salengro. Roger Henri Charles Salengro (1890-1936), bevlogen vakbondsman-socialist in de regering-Blum, wist in juni '36 met de sociale 'Matignon-akkoorden' het economisch verlamde Frankrijk mede vlot te trekken. Daarop volgden uit reactionaire milieus haat en leugens. Geruchten dat Salengro tijdens La Grande Guerre deserteerde en bovendien van de herenliefde zou zijn, dreven de arbeiderspoliticus uiteindelijk de afgrond in. Oudgediende Boisset diepte de beschamende episode uit de vergeetput op en regisseerde de charismatische Donnadieu (de sociopaat uit Spoorloos) naar een sterke karakterschets.

Le tango des Rashevski

2003 | Drama, Komedie

België​/​​Luxemburg​/​​Frankrijk 2003. Drama van Sam Garbarski. Met o.a. Hippolyte Girardot, Ludmila Mikaël, Michel Jonasz, Daniel Mesguich en Jonathan Zaccaï.

Na het overlijden van oma Rashevski ontdekt de familie dat ze op joodse wijze begraven wil worden. En dat terwijl ze na Auschwitz de religie had afgezworen. Het is een aanleiding voor de nabestaanden om hun eigen religieuze denkbeelden onder de loep te nemen. En om elkaar de maat te nemen, binnen de familie zijn alle stromingen van het jodendom vertegenwoordigd, van liberaal tot orthodox. Met als gevolg veel geruzie, een enkele tango en aan het einde een voorzichtige oplossing. Overvolle maar ook interessante studie van wat het betekent om een joodse identiteit te hebben.

Le radeau de la Méduse

1998 | Historische film

Frankrijk 1998. Historische film van Iradj Azimi. Met o.a. Jean Yanne, Daniel Mesguich, Laurent Terzieff, Rufus en Jean Desailly.

Na het overlijden van oma Rashevski ontdekt de familie dat ze op joodse wijze begraven wil worden. En dat terwijl ze na Auschwitz de religie had afgezworen. Het is een aanleiding voor de nabestaanden om hun eigen religieuze denkbeelden onder de loep te nemen. En om elkaar de maat te nemen, binnen de familie zijn alle stromingen van het jodendom vertegenwoordigd, van liberaal tot orthodox. Met als gevolg veel geruzie, een enkele tango en aan het einde een voorzichtige oplossing. Overvolle maar ook interessante studie van wat het betekent om een joodse identiteit te hebben.

Tiré à part

1996 | Thriller, Drama

Frankrijk 1996. Thriller van Bernard Rapp. Met o.a. Terence Stamp, Daniel Mesguich, Jean-Claude Dreyfus, Maria de Medeiros en Franck Finlay.

Edward werkt bij een kleine Engelse uitgeverij. Hij krijgt een heel goed manuscript onder ogen dat geschreven is door een vriend van hem, Nicholas. Dit is vreemd, aangezien Nicholas hiervoor alleen maar erg slechte dingen geschreven heeft. Het manuscript speelt in Tunesië, 35 jaar geleden en Edward meent de vrouw die beschreven wordt te herkennen: zij was ooit zijn geliefde, die na een verkrachting zelfmoord pleegde. Geleidelijk komt Edward tot de slotsom dat Nicholas de verkrachter van toen moet zijn. Hij zint op wraak.

L'affaire Dreyfus

1994 | Historische film, Drama

Frankrijk​/​​België 1994. Historische film van Yves Boisset. Met o.a. Thierry Frémont, Pierre Arditi, Bernard-Pierre Donnadieu, Christian Brendel en Philippe Volter.

Tweedelige Frans-Belgische tv-film over de joodse Franse legerkapitein Dreyfus (Frémont) die in 1894 van spionage werd beschuldigd. Hij zou militaire geheimen aan de Duitsers hebben doorgegeven. Bij gebrek aan bewijzen laat het ministerie valse documenten verspreiden om Dreyfus te kunnen veroordelen. Zijn vrouw Lucie (Morante) en zijn broer (Volter) roepen de hulp van de pers in. In feite was het de Franse legerkommandant Charles Walsin Esterhazy (Arditi), overladen met schulden, die aan de Duitse autoriteiten voorstelde militaire inlichtingen te verkopen. Alles wordt in het werk gesteld om de zaak Dreyfus in de doofpot te houden en Esterhazy vrijuit te laten gaan. Diens proces is dan ook een farce, wat Emile Zola (Drouot) tot een woedend J`accuse inspireert. In 1899 komt de waarheid dan toch aan het licht en Dreyfus krijgt gratie (hij werd pas in 1906 in ere hersteld). Merkwaardig sterke tv-film, geschreven door Jorge Semprun en Boisset naar het boek L'affaire van Jean-Denis Bredin. Met zorgvuldige precisie worden de gebeurtenissen beschreven die leidden tot een der grootste crises van de Derde Republiek. Geslaagde epoque-reconstitutie met een schitterende rolbezetting, met o.m. Mesguich als Léon Blum, Demy als Marcel Proust en Berger als de Duitse majoor Von Schwarzkoppen. Enkele te lange en trage passages neem je er graag bij. Bekroond met de Nymphe d'argent op het festival van Monte Carlo in 1995. Camerawerk van Yves Dahan en Robert-Jacques Loiseleux. Het duurde overigens ruim honderd jaar voordat het Franse leger de dwaling van de valse beschuldiging offcieel erkende. Dreyfus stierf in 1935 in een zekere vergetelheid, maar zijn zaak is onlosmakelijk verbonden aan het door de autoriteiten georkestreerde antisemitisme.

La femme fardée

1990 | Drama

Frankrijk 1990. Drama van José Pinheiro. Met o.a. Jeanne Moreau, Jacqueline Maillan, Laura Morante, Anthony Delon en Jean-Marc Thibault.

Een (middelmatige) roman van Françoise Sagan plus een zwerm bewerkers levert een onverteerbare snertfilm op over bont gezelschap dat een pleziervaart op een schip gaat maken: Moreau is een voormalige diva, Maillan is door het huwelijk steenrijk geworden en vormt het middelpunt; ze heeft veel te veel belangstelling voor homo Khorsand; verder zijn er de hoofdredacteur van een linkse krant, die een rijke drankzuchtige, opzichtige burger juffer heeft getrouwd, een filmer met een aankomend actricetje, een gigolo en een oplichter. Zoiets levert stof op voor oninteressant dialoog. De film is onbeholpen geregisseerd en is bovendien slecht gecut en gemonteerd. Het camerawerk is banaal en de acteurs vervelen zich flink... en dat is te begrijpen! Pinheiro is het prototype van de opzichtige regisseur wiens misplaatste lef op geen enkele wijze serieus gerechtvaardigd wordt.

L'autrichienne

1990 | Historische film

Frankrijk 1990. Historische film van Pierre Granier-Deferre en Denys Granier-Deferre. Met o.a. Ute Lemper, Patrick Chesnais, Daniel Mesguich, Jean-Pol Dubois en Frédéric van den Driessche.

Marie-Antoinette (Lemper), bijgenaamd l'Autrichienne, wordt beschuldigd van samenzwering, landverraad en een losbandig leven. Voldoende om haar na een proces van twee dagen en een nacht te veroordelen tot de guillotine. In haar cel vraagt ze om papier en een pen, smeekt god om vergeving voor haar zonden en die van de wereld. Statisch, serieus historisch drama met mooie Duitse entertainster Lemper in de hoofdrol. Het scenario is van Alain Decaux en André Castelot. Camerawerk van Pascal Lebegue.

Les nuits révolutionnaires

1989 | Historische film

Frankrijk 1989. Historische film van Charles Brabant. Met o.a. Michel Aumont, Michel Bouquet, María Casares, Fabrice Luchini en Daniel Mesguich.

Een miniserie over het bewogen leven van de Franse schrijver Nicolas Restif de La Bretonne (Aumont) die in zijn romans een levendig en getrouw beeld gaf van het leven van de gewone handwerker aan de vooravond van de Franse Revolutie en tijdens het Schrikbewind. Veel aandacht voor zijn talrijke erotische avonturen.

La mort d'un père

1989 | Avonturenfilm, Historische film

Frankrijk 1989. Avonturenfilm van Charles Brabant. Met o.a. Michel Aumont, Fabrice Luchini en Daniel Mesguich.

Een bewerking van het werk van Restif de la Bretonne. De hoofdpersoon, `Hibou` (bijnaam van de schrijver zelf) kijkt naar het omverhalen van de beelden van de koningen en maakt kennis met een jonge ex-hugenoot (Franse calvinist), die hem vertelt over de moordpartij op zijn voorouders. Hijzelf is 'sans-culotte' geworden. Een knappe reconstructie van de gespannen sfeer die tijdens de Franse Revolutie heerste, is in deze film terug te vinden. Ook het tegelijk scherpe, cynische en angstwekkende accentje dat de schrijver in zijn werk legt, zit knap in de film verwerkt.

L' Araignée de satin

1985 | Drama

Frankrijk 1985. Drama van Jacques Baratier. Met o.a. Ingrid Caven, Catherine Jourdan, Alexandra Sycluna, Daniel Mesguich en Roland Topor.

Na zeven jaar afwezigheid is de regisseur van LA POUPEE terug met een bewerking van het stuk [KL]Les d[KA1]etraqu[KA1]es[KLE] (1921). De schrijver ervan is geheel in de vergetelheid geraakt. Anders dan andere films, weelderige, sombere, giftige romantiek met verontrustende personages in een onbepaald tijdperk. Een hallucinerende droomwereld, en dat is het originele van deze film van Jacques Baratier, die waarschijnlijk juist door zijn originaliteit zo'n moeilijke loopbaan heeft.

Contes clandestins

1985 | Komedie, Drama, Romantiek, Experimenteel

Frankrijk 1985. Komedie van Dominique Crèvecoeur. Met o.a. Rebecca Pauly, Daniel Mesguich, Tchéky Karyo, Jean-Louis Bauer en Camille De Casabianca.

Emily (Pauly) is altijd aan het wachten, altijd beschikbaar. Ze is verliefd op een zeer vage jongen. Verder gebeurt er niets, en wat de hoofdpersonen doen of waar ze heen gaan is ook niet duidelijk. Beschrijving van de menselijke leegte volgens een traditie die begonnen is bij LA POINTE COURTE (1956) van Agn[KA2]es Varda tot aan MURIEL OU LE TEMPS D`UN RETOUR (1963) van Alain Resnais, via de bekende schrijfster Marguerite Duras. Jammer genoeg vervalt de film in onhandigheden, zijn de vertolkers niet overtuigend en de dialogen oninteressant. Er is geen sprake van echte communicatie met het publiek. Het scenario is van regisseur Crèvecoeur. Het camerawerk is van Dominique Chapuis, Eduardo Serra en Gérard Sterin. Mono.

Paris vu par...20 ans après

1984 | Drama

Frankrijk 1984. Drama van Bernard Dubois, Philippe Garrel, Frédéric Mitterrand, Vincent Nordon en Philippe Venault. Met o.a. Agathe Vannier, Julien Dubois, Daniel Mesguich, Christine Boisson en Jean-Pierre Léaud.

Een herhaling van wat al gedaan werd in 1964 met PARIS, VU PAR... Het resultaat is wisselvallig. Het onderwerp dat Akerman koos voor J'ai faim, j'ai froid is onbetekenend. Nordons Paris-Plage is behoorlijk banaal. Venault geeft een bijzondere visie op euthanasie in Canal Saint-Martin. Wat betreft Dubois, hij slaagt erin de interesse te wekken, maar weet niet helemaal te overtuigen met Place Clichy. Mitterand maakte het pessimistische en provocerende Rue du Bac, maar al deze regisseurs vallen in het niet naast het talent van Garrel die ons in zijn Rue Fontaine een blik gunt in zijn gekwelde, obsessieve en zeer persoonlijke wereld.

Les mots pour le dire

1983 | Drama

Frankrijk 1983. Drama van José Pinheiro. Met o.a. Nicole Garcia, Marie-Christine Barrault, Daniel Mesguich, Claude Rich en Jean-Luc Boutte.

Een niet bepaald getrouwe en gekunstelde bewerking van de uitstekende roman van Marie Cardinal, over de psychologische, lichamelijke, persoonlijke en gezinsproblemen van een dertigjarige vrouw. Het feit dat er maar liefst vier scenarioschrijvers, waaronder Suso Cecchi d'Amico en Cardinal zelf, aan deze film hebben gewerkt, mocht niet baten. De schrijfster betoonde zich zeer ontevreden over deze verfilming van haar werk. Tweede lange film van Pinheiro.

Le disparu du 7 octobre

1983 | Film noir

Frankrijk 1983. Film noir van Jacques Ertaud. Met o.a. Dany Carrel, Daniel Mesguich, Ginette Garcin, Patachou en Jean-Marc Montel.

Een jonge vrouw (Carrel) die door het leven niet verwend werd, wordt de enige erfgename van een oude dame die zij niet kent. Indrukwekkende rol van de zangeres Patachou als Blanche Auroux.

La Belle Captive

1983 | Experimenteel, Horror, Sciencefiction

Frankrijk 1983. Experimenteel van Alain Robbe-Grillet. Met o.a. Daniel Mesguich, Gabrielle Lazure, Cyrielle Claire, Daniel Emilfork en Roland Dubillard.

Zoals altijd bij het filmwerk van Robbe-Grillet is dit een ludiek labyrinth van oppervlakkige verhalen, nachtmerries, voorspellingen, mentale beelden en bewegende vormen in een wereld van zinsbedrog, dit keer ontleend aan Magritte. Het schitterende camerawerk van Henri Alekan is echter niet genoeg om dit 'prachtige juweel van welluidende nietigheid' te redden van de leegte.

Les îles

1982 | Drama, Documentaire

Duitsland​/​​Frankrijk 1982. Drama van Iradj Azimi. Met o.a. Maximilian Schell, Marie Trintignant, Daniel Mesguich, Nathalie Nell en Patrick Bauchau.

Een eilandje voor de Bretonse kust heeft al enkele natuurrampen meegemaakt, die hebben geleid tot een uittocht van de bewoners. Als de zoetwaterbronnen op onverklaarbare wijze opdrogen, besluiten de overgeblevenen dit te trotseren, hoe gering de overlevingskansen ditmaal ook lijken. De film, mogelijk geïnspireerd op de Japanse rolprent HET NAAKTE EILAND, werd in verschillende seizoenen opgenomen en heeft opmerkelijke landschaps- en zeebeelden van cameraman Robby Muller. De dramatische zwakte geeft de goede acteurs weinig kansen en maakt de film al te monotoon.

La Vie de Berlioz

1982 | Biografie, Muziek, Drama

Frankrijk​/​​USSR​/​​België 1982. Biografie van Jacques Trebouta. Met o.a. Daniel Mesguich, Robert Rimbaus, Nadine Alari, Mathieu Kassovitz en Anne-Laure Meury.

Mini-serie over het vrij bewogen leven van de Franse componist Hector Berlioz en zijn voor de 19e eeuw buitenissige fantastische werken die niet steeds in de smaak vielen. De serie legt de nadruk op zijn mislukkingen en triomfen, zijn faillissementen en plotselinge rijkdom, zijn reizen naar Itali[KA3]e, Duitsland, Oostenrijk en vooral Rusland, zijn eerste liefdespassie en zijn relaties met o.a. de pianiste Camille Moke, de Engelse actrice Harriet Smithson (die zijn echtgenote werd), de zangeres Marie Recio, de verleidelijke Russin Liouba. Een mengsel van melodramatiek en biografische elementen. De titelrol-speler Mesguich tracht de hevig gekwelde musicus uit te beelden maar hij vestigt zelden de indruk dat er weinig componisten waren die zo door karikaturisten werden bespot, geplaagd en achtervolgd als Berlioz.

Quartet

1981 | Drama, Komedie

Verenigd Koninkrijk​/​​Frankrijk 1981. Drama van James Ivory. Met o.a. Alan Bates, Maggie Smith, Isabelle Adjani, Anthony Higgins en Suzanne Flon.

De jonge vrouw van een gearresteerde Poolse kunstdief wordt in het Montparnasse rond 1920 verzorgd door een rijk Brits echtpaar. Ze wordt de afhankelijke minnares van de man met medeweten van diens echtgenote - die zo haar huwelijk intact houdt - tot de Pool uit de gevangenis komt. Deze intelligente bewerking van een herontdekte roman van Jean Rhys geeft een zorgvuldig en stijlvol gereconstrueerd beeld van de internationale boh[KA2]eme in Parijs, maar is net te weinig bevlogen. Vooral omdat Bates zijn rol op z`n sloffen speelt en zijn fatale fascinatie niet waarmaakt. Zijn tegenspeelsters - vooral Adjani (ze werd hiervoor gelouwerd in Cannes) - zijn schitterend. Scenario van Ruth Prawer Jhabvala. Camerawerk van Pierre Lhomme. De fraaie decors zijn Jean-Jacques Caziot en de schitterende kostuums zijn van Judy Moorcroft.

Allons Z'enfants

1981 | Drama, Oorlogsfilm

Frankrijk 1981. Drama van Yves Boisset. Met o.a. Lucas Belvaux, Jean-Pierre Aumont, Jean Carmet, Jacques Denis en Jean-Pierre Kalfon.

Zoon van een oorlogsveteraan wordt tegen zijn zin op militaire academie geplaatst en maakt zich door verzet tegen de discipline tot doelwit van zijn superieuren. Vlucht- en zelfmoordpogingen hebben geen ander resultaat dan celstraf of overplaatsing. Bij het uitbreken van WO II is hij een van de eersten die sneuvelt en hij wordt op graf gëeerd als een held. Regisseur Boisset greep autobiografische roman van Yves Gibeau aan voor nieuwe anti-autoritaire film, met gedoemdheid van een individuele revolte, en brengt nuancering aan waardoor de 'schurken' evenzeer slachtoffers van systeem blijken. Goed spel in overwegend episodische rollen.

La banquière

1980 | Drama

Frankrijk 1980. Drama van Francis Girod. Met o.a. Romy Schneider, Jean-Louis Trintignant, Jean-Claude Brialy, Marie-France Pisier en Claude Brasseur.

Romy Schneider is weer eens soeverein in La banquière, een van haar laatste films voordat ze op 43-jarige leeftijd overleed. Ze speelt Emma Eckhert, een biseksuele dame die scenarist-regisseur Girod modelleerde naar de historische Française Marthe Hanau. Emma doet in speculaties en is in 1929 een rijke bankierster. Met een hoge populariteit, maar ook met veel vijanden uit de hoek van de nouveau riche. La banquière is in luxueuze settings en sepia-teinten opgenomen en extra verrijkt met een Ennio Morricone-soundtrack. Naast Schneider staat de Franse ster Trintignant (Il conformista) pal als haatdragende rijkaard Horace Vannister.

Clair de femme

1980 | Drama

Duitsland​/​​Frankrijk​/​​Italië 1980. Drama van Costa-Gavras. Met o.a. Yves Montand, Romolo Valli, Heinz Bennent, Lila Kedrova en Roberto Benigni.

Een man wiens vrouw op het ziekbed zelfmoord heeft gepleegd komt toevallig in contact met een vrouw met een verongelukt kind en een spraakgestoorde echtgenoot. Tijdens een nachtelijke zwerftocht geven ze elkaar de moed om verder te gaan zonder dat er een diepere relatie ontstaat. Het thema en sterk spel van de hoofdrollen helpen de film heen over een nadrukkelijke en literaire symboliek van ontmoetingen en situaties onderweg. Een ongewone film voor de regisseur, naar de roman van Romain Gary.

L'amour en fuite

1979 | Drama, Komedie, Romantiek

Frankrijk 1979. Drama van François Truffaut. Met o.a. Jean-Pierre Léaud, Marie-France Pisier, Claude Jade, Dani en Dorothée.

Laatste film van de vijfdelige reeks die Truffaut met Léaud maakte rond Antoine Doinel, een autobiografische ‘fusie’ van hemzelf en zijn hoofdrolspeler. De serie begon met de prachtige Les 400 Coups (1959), waarin Doinel (én Léaud) een opgroeiende jongen was. Later zagen we hem als jongvolwassene zijn Parijse leven leiden, met vluchtige en serieuzere liefdes. Nu gaan Doinel en zijn vrouw Christine uit elkaar. Truffaut maakt gebruik van flashbacks uit de eerdere delen voor dit slot, dat volgens velen weinig toevoegde, maar hem evengoed een Gouden Beer-nominatie in Berlijn opleverde.

Même les mômes ont du vague à l'âme

1978 | Experimenteel, Drama

Frankrijk 1978. Experimenteel van Jean-Louis Daniel. Met o.a. Marie-Christine Barrault, Guy Bedos, Bruno Cremer, Mimsy Farmer en Nathalie Nell.

Een klein jongetje is observator van het elkaar kruisend wel en wee van een drietal paren dat eindigt in een reeks moorden en zelfmoorden, omdat bezit(sdrang) nu eenmaal corrumpeert. De film maakt nergens waar dat met kinderogen wordt geobserveerd; alleen de collage van losse scènetjes doorbreekt de banaliteit en de gemeenplaatsen van de inhoud, maar ook deze anti-structuur levert niets anders op dan loze pretenties. De kwaliteitsacteurs bieden enig soelaas, maar doen wel twijfelen aan hun oordelingsvermogen. Een van de heldinnen sterft van verveling, de toeschouwer loopt hetzelfde risico.

Le Dossier 51

1978 | Thriller

Frankrijk 1978. Thriller van Michel Deville. Met o.a. François Marthouret, Roger Planchon, Anna Prucnal, Didier Sauvegrain en Françoise Lugagne.

In economisch contact met de Derde Wereld moet de hoge diplomaat Dominique Auphal (Marthouret) door een geheime organisatie gemanipuleerd worden. Systematisch wordt gezocht naar de zwakke plek waarmee hij tot medewerking gechanteerd kan worden. De roman van Gilles Perrault kreeg een opmerkelijke filmvorm, waarin de hoofdpersoon nauwelijks te zien is en zijn portret wordt samengesteld uit getuigenissen van anderen wier ondervragers ook buiten beeld blijven. Een knappe, ongewone thriller. Het scenario is van Gilles Perrault en regisseur Deville. Het camerawerk is van Claude Lecomte. Eastmancolor, Mono.

La File de Prague avec un sac très lourd

1978 | Drama

Frankrijk 1978. Drama van Danielle Jaeggi. Met o.a. Thérèse Liotard, Michal Bat-Adam, Daniel Mesguich, Daniel Langlet en Michel Bardinet.

Een Tsjechisch meisje arriveert in Parijs met films, bandopnames en teksten die in haar land verboden zijn. Ze probeert de media te interesseren, maar die blijven onverschillig. Ze begint een relatie met Pierre, een Franse jongen, maar als ze hoort dat haar vriend, de maker van de clandestiene films, in Praag is gearresteerd besluit ze naar Tsjechoslowakije terug te keren. Deze sobere, thematisch interessante film blijft helaas iets te tam om echt te overtuigen en spendeert ook teveel tijd aan de oppervlakkig uitgewerkte relatie tussen het meisje en Pierre ten nadele van de originelere en meer belangrijke media-problematiek.