Jean Rochefort (1930-2017): cast.
Er zijn 111 films gevonden.

Akoibon

2005 | Komedie

Frankrijk 2005. Komedie van Edouard Baer. Met o.a. Marie Denarnaud, Nader Boussandel en Jean Rochefort.

Saint-Germain ou La négociation

2003 | Drama, Historische film

Frankrijk 2003. Drama van Gérard Corbiau. Met o.a. Jean Rochefort, Marie-Christine Barrault, Rufus, Didier Sandre en Vincent Grass.

Geboren acteur Jean Rochefort schittert als de onbewogen Monsieur Malassise, ambassadeur in Italië, die in 1570 door Catherine de Médici, de moeder van koning Charles IX wordt ontboden om de angel uit het slepende conflict tussen de katholieken en de protestanten te halen. Verblind door lof van hof en thuisfront verwordt Malassise tot pion van De Médicis die slechts tijd willen winnen voor de moordpartijen van de Bartolomeusnacht. Gebaseerd op het gelijknamige boek van Francis Walder waarvoor hij in 1958 de prestigieuze Prix Goncourt won.

Lost in La Mancha

2002 | Documentaire

Verenigd Koninkrijk​/​​Verenigde Staten 2002. Documentaire van Keith Fulton en Louis Pepe. Met o.a. Bernard Bouix, René Cleitman, Johnny Depp, Benjamin Fernandez en Terry Gilliam.

Lost in la mancha moest de 'making of' worden van The Man who Killed Don Quichote van Terry Gilliam. Gilliams plan was een big budget film te maken met louter Europees geld. De aanloop naar de opnames waren al problematisch, maar toen in 2000 eindelijk met draaien werd gestart, volgde de ene ramp naar de andere: conflicten, financiële problemen, studio en locatie problemen. Na 6 dagen stopten de opnames en de film is nooit gerealiseerd. Lost in la Mancha kreeg daarmee een heel ander wending.

L'homme du train

2002 | Drama

Frankrijk​/​​Duitsland​/​​Verenigd Koninkrijk 2002. Drama van Patrice Leconte. Met o.a. Jean Rochefort, Johnny Hallyday en Charlie Nelson.

Ontmoeting tussen een gepensioneerde leraar, die een risicovolle hartoperatie moet ondergaan, en een bankovervaller. Stiekem verlangen de tegenpolen naar het leven van de ander. Een simpel gegeven, maar de acteurs Jean Rochefort en Johnny Hallyday maken er iets bijzonders van.

Le placard

2001 | Komedie, Drama

Frankrijk 2001. Komedie van Francis Veber. Met o.a. Daniel Auteuil, Gérard Depardieu, Michel Aumont, Thierry Lhermitte en Michèle Laroque.

In Le placard van scenarist/regisseur Veber (La Cage aux Folles) doet een heteroseksuele man zich voor als homo. De man, accountant François (Auteuil), voelt zich daartoe genoodzaakt. Hij wordt door zijn ex, zijn zoon en zijn collega's gezien als een onopmerkelijke niemand met wie je geen rekening hoeft te houden. Het condooms fabricerende bedrijf waar hij werkt wil hem na twintig werkjaren zomaar ontslaan, maar, zo adviseert zijn buurman (Aumont) hem wijselijk, 'als men denkt dat je homoseksueel bent, zal men daarvan afzien uit angst voor aantijgingen van seksuele discriminatie'. Le placard is een farce, maar wel een intelligente, met een cast van Franse topacteurs.

A propos de Buñuel

2000 | Documentaire, Biografie

Spanje​/​​Frankrijk 2000. Documentaire van José Luis López-Linares en Javier Rioyo. Met o.a. Manuel Mindan, Pepín Bello, Conchita Buñuel, Margarita Buñuel en Román Gularn.

In Le placard van scenarist/regisseur Veber (La Cage aux Folles) doet een heteroseksuele man zich voor als homo. De man, accountant François (Auteuil), voelt zich daartoe genoodzaakt. Hij wordt door zijn ex, zijn zoon en zijn collega's gezien als een onopmerkelijke niemand met wie je geen rekening hoeft te houden. Het condooms fabricerende bedrijf waar hij werkt wil hem na twintig werkjaren zomaar ontslaan, maar, zo adviseert zijn buurman (Aumont) hem wijselijk, 'als men denkt dat je homoseksueel bent, zal men daarvan afzien uit angst voor aantijgingen van seksuele discriminatie'. Le placard is een farce, maar wel een intelligente, met een cast van Franse topacteurs.

Rembrandt

1999 | Biografie, Historische film, Drama

Nederland​/​​Frankrijk​/​​Duitsland 1999. Biografie van Charles Matton. Met o.a. Klaus Maria Brandauer, Romane Bohringer, Jean Rochefort, Johanna ter Steege en Caroline van Houten.

Rembrandt Harmensz van Rijn (Brandauer) leefde van 1609 tot 1669. Hij stierf in grote armoede nadat hij in 1656 insolvent verklaard was. Hij heeft vrijwel tot zijn dood kunnen doorwerken en heeft meer dan zevenhonderd schilderijen, w.o. een honderdtal zelfportretten, driehonderd etsen en 1.600 tekeningen nagelaten. Hij kwam als 21-jarige van Leiden naar Amsterdam en werd algauw een geliefd kunstenaar die veel opdrachten kreeg, waardoor hij rijk werd. Hij trouwde in 1634 met Saskia van Uylenborch (Johanna ter Steege) en ze kregen drie kinderen, waarvan alleen Titus overleefde (Titus werd achtereenvolgens gespeeld door Hanna ter Steege, Jules Matton en L[KA1]eonard Matton). In 1642 overlijdt Saskia en Rembrandt kan niet hertrouwen - doet hij dit wel dan verliest hij het fortuin dat Saskia hem heeft nagelaten. Hij leeft samen met dienstmaagd Geertje Dircx (Van Houten), hetgeen hem in het Calvinistische Holland niet in dank wordt afgenomen. In 1645 hertrouwt hij toch met Hendrickje Stoffels (Romane Bohringer). Het stel krijgt een dochter maar dan beginnen de problemen met de machtige burgerij, die Rembrandts opdrachtgevers zijn. Ze willen meer inspraak in de door hun betaalde schilderijen en Rembrandt wenst het tegendeel en gaat -zeker voor die tijd - steeds vrijer werken. Tenslotte verraadt Jan Six ([KA1]Ecoffey) hem, zodat Rembrandt nog maar nauwelijks opdrachten krijgt (De familie Six bezit sedert die tijd menig zeventiende-eeuws kunstwerk en vormen een onaangename clan, die vierhonderd jaar later geen haar beter is en nog altijd evenveel moeite heeft om woord te houden). Het scenario van Sylvie Meyer (die in werkelijkheid Matton heet) en regisseur Matton is heel schools en nekt voor een groot deel de film. Anderzijds zijn de beelden van het camerawerk van Pierre Dupouey zeer geslaagd, temeer omdat regisseur Matton van huis uit schilder en beeldhouwer is. Brandauer is grandioos, en Johanna ter Steege laat in haar korte rol zien dat ze een goede actrice is, maar de film heeft meer aan zijn uiterlijk dan aan zijn innerlijk gedaan, waardoor het een kille bedoeling is gebleven. In 1936 draaide Alexander Korda met Charles Laughton ook een biopic en hij kampte met vergelijkbare problemen: Rembrandt was te complex voor een film van minder dan anderhalf uur en de talentvolle Laughton slaagde er niet in een bezielende Rembrandt op het doek te zetten; ook toen werden kosten nog moeite gespaard om Rembrandts spel met licht en donker in een film te vangen. Matton heeft te veel een familie-onderonsje gebouwd, zelfs de enigszins overheersende muziek is van zijn zoon Nicolas. De buitenopnames werden grotendeels in Duitsland gedraaid! De definitieve film moet nog gemaakt worden.

Les Renoir ou l'esprit d'une famille

1999 | Documentaire, Biografie, Experimenteel

Frankrijk 1999. Documentaire van Claude-Jean Philippe. Met o.a. Henri Cartier-Bresson, Françoise Giroud, Pierre-William Glenn, Maya Picasso en Alain Renoir.

Rembrandt Harmensz van Rijn (Brandauer) leefde van 1609 tot 1669. Hij stierf in grote armoede nadat hij in 1656 insolvent verklaard was. Hij heeft vrijwel tot zijn dood kunnen doorwerken en heeft meer dan zevenhonderd schilderijen, w.o. een honderdtal zelfportretten, driehonderd etsen en 1.600 tekeningen nagelaten. Hij kwam als 21-jarige van Leiden naar Amsterdam en werd algauw een geliefd kunstenaar die veel opdrachten kreeg, waardoor hij rijk werd. Hij trouwde in 1634 met Saskia van Uylenborch (Johanna ter Steege) en ze kregen drie kinderen, waarvan alleen Titus overleefde (Titus werd achtereenvolgens gespeeld door Hanna ter Steege, Jules Matton en L[KA1]eonard Matton). In 1642 overlijdt Saskia en Rembrandt kan niet hertrouwen - doet hij dit wel dan verliest hij het fortuin dat Saskia hem heeft nagelaten. Hij leeft samen met dienstmaagd Geertje Dircx (Van Houten), hetgeen hem in het Calvinistische Holland niet in dank wordt afgenomen. In 1645 hertrouwt hij toch met Hendrickje Stoffels (Romane Bohringer). Het stel krijgt een dochter maar dan beginnen de problemen met de machtige burgerij, die Rembrandts opdrachtgevers zijn. Ze willen meer inspraak in de door hun betaalde schilderijen en Rembrandt wenst het tegendeel en gaat -zeker voor die tijd - steeds vrijer werken. Tenslotte verraadt Jan Six ([KA1]Ecoffey) hem, zodat Rembrandt nog maar nauwelijks opdrachten krijgt (De familie Six bezit sedert die tijd menig zeventiende-eeuws kunstwerk en vormen een onaangename clan, die vierhonderd jaar later geen haar beter is en nog altijd evenveel moeite heeft om woord te houden). Het scenario van Sylvie Meyer (die in werkelijkheid Matton heet) en regisseur Matton is heel schools en nekt voor een groot deel de film. Anderzijds zijn de beelden van het camerawerk van Pierre Dupouey zeer geslaagd, temeer omdat regisseur Matton van huis uit schilder en beeldhouwer is. Brandauer is grandioos, en Johanna ter Steege laat in haar korte rol zien dat ze een goede actrice is, maar de film heeft meer aan zijn uiterlijk dan aan zijn innerlijk gedaan, waardoor het een kille bedoeling is gebleven. In 1936 draaide Alexander Korda met Charles Laughton ook een biopic en hij kampte met vergelijkbare problemen: Rembrandt was te complex voor een film van minder dan anderhalf uur en de talentvolle Laughton slaagde er niet in een bezielende Rembrandt op het doek te zetten; ook toen werden kosten nog moeite gespaard om Rembrandts spel met licht en donker in een film te vangen. Matton heeft te veel een familie-onderonsje gebouwd, zelfs de enigszins overheersende muziek is van zijn zoon Nicolas. De buitenopnames werden grotendeels in Duitsland gedraaid! De definitieve film moet nog gemaakt worden.

Le serpent a mangé la grenouille

1998 |

Frankrijk 1998. Alain Guesnier. Met o.a. Jean Rochefort, Marisa Paredes, Alex Descas, Ariane Ascaride en Bernard Fresson.

Rembrandt Harmensz van Rijn (Brandauer) leefde van 1609 tot 1669. Hij stierf in grote armoede nadat hij in 1656 insolvent verklaard was. Hij heeft vrijwel tot zijn dood kunnen doorwerken en heeft meer dan zevenhonderd schilderijen, w.o. een honderdtal zelfportretten, driehonderd etsen en 1.600 tekeningen nagelaten. Hij kwam als 21-jarige van Leiden naar Amsterdam en werd algauw een geliefd kunstenaar die veel opdrachten kreeg, waardoor hij rijk werd. Hij trouwde in 1634 met Saskia van Uylenborch (Johanna ter Steege) en ze kregen drie kinderen, waarvan alleen Titus overleefde (Titus werd achtereenvolgens gespeeld door Hanna ter Steege, Jules Matton en L[KA1]eonard Matton). In 1642 overlijdt Saskia en Rembrandt kan niet hertrouwen - doet hij dit wel dan verliest hij het fortuin dat Saskia hem heeft nagelaten. Hij leeft samen met dienstmaagd Geertje Dircx (Van Houten), hetgeen hem in het Calvinistische Holland niet in dank wordt afgenomen. In 1645 hertrouwt hij toch met Hendrickje Stoffels (Romane Bohringer). Het stel krijgt een dochter maar dan beginnen de problemen met de machtige burgerij, die Rembrandts opdrachtgevers zijn. Ze willen meer inspraak in de door hun betaalde schilderijen en Rembrandt wenst het tegendeel en gaat -zeker voor die tijd - steeds vrijer werken. Tenslotte verraadt Jan Six ([KA1]Ecoffey) hem, zodat Rembrandt nog maar nauwelijks opdrachten krijgt (De familie Six bezit sedert die tijd menig zeventiende-eeuws kunstwerk en vormen een onaangename clan, die vierhonderd jaar later geen haar beter is en nog altijd evenveel moeite heeft om woord te houden). Het scenario van Sylvie Meyer (die in werkelijkheid Matton heet) en regisseur Matton is heel schools en nekt voor een groot deel de film. Anderzijds zijn de beelden van het camerawerk van Pierre Dupouey zeer geslaagd, temeer omdat regisseur Matton van huis uit schilder en beeldhouwer is. Brandauer is grandioos, en Johanna ter Steege laat in haar korte rol zien dat ze een goede actrice is, maar de film heeft meer aan zijn uiterlijk dan aan zijn innerlijk gedaan, waardoor het een kille bedoeling is gebleven. In 1936 draaide Alexander Korda met Charles Laughton ook een biopic en hij kampte met vergelijkbare problemen: Rembrandt was te complex voor een film van minder dan anderhalf uur en de talentvolle Laughton slaagde er niet in een bezielende Rembrandt op het doek te zetten; ook toen werden kosten nog moeite gespaard om Rembrandts spel met licht en donker in een film te vangen. Matton heeft te veel een familie-onderonsje gebouwd, zelfs de enigszins overheersende muziek is van zijn zoon Nicolas. De buitenopnames werden grotendeels in Duitsland gedraaid! De definitieve film moet nog gemaakt worden.

Le comte de Monte-Cristo

1998 | Avonturenfilm, Actiefilm, Historische film

Frankrijk 1998. Avonturenfilm van Josée Dayan. Met o.a. Gérard Depardieu, Ornella Muti, Jean Rochefort, Pierre Arditi en Sergio Rubini.

Rembrandt Harmensz van Rijn (Brandauer) leefde van 1609 tot 1669. Hij stierf in grote armoede nadat hij in 1656 insolvent verklaard was. Hij heeft vrijwel tot zijn dood kunnen doorwerken en heeft meer dan zevenhonderd schilderijen, w.o. een honderdtal zelfportretten, driehonderd etsen en 1.600 tekeningen nagelaten. Hij kwam als 21-jarige van Leiden naar Amsterdam en werd algauw een geliefd kunstenaar die veel opdrachten kreeg, waardoor hij rijk werd. Hij trouwde in 1634 met Saskia van Uylenborch (Johanna ter Steege) en ze kregen drie kinderen, waarvan alleen Titus overleefde (Titus werd achtereenvolgens gespeeld door Hanna ter Steege, Jules Matton en L[KA1]eonard Matton). In 1642 overlijdt Saskia en Rembrandt kan niet hertrouwen - doet hij dit wel dan verliest hij het fortuin dat Saskia hem heeft nagelaten. Hij leeft samen met dienstmaagd Geertje Dircx (Van Houten), hetgeen hem in het Calvinistische Holland niet in dank wordt afgenomen. In 1645 hertrouwt hij toch met Hendrickje Stoffels (Romane Bohringer). Het stel krijgt een dochter maar dan beginnen de problemen met de machtige burgerij, die Rembrandts opdrachtgevers zijn. Ze willen meer inspraak in de door hun betaalde schilderijen en Rembrandt wenst het tegendeel en gaat -zeker voor die tijd - steeds vrijer werken. Tenslotte verraadt Jan Six ([KA1]Ecoffey) hem, zodat Rembrandt nog maar nauwelijks opdrachten krijgt (De familie Six bezit sedert die tijd menig zeventiende-eeuws kunstwerk en vormen een onaangename clan, die vierhonderd jaar later geen haar beter is en nog altijd evenveel moeite heeft om woord te houden). Het scenario van Sylvie Meyer (die in werkelijkheid Matton heet) en regisseur Matton is heel schools en nekt voor een groot deel de film. Anderzijds zijn de beelden van het camerawerk van Pierre Dupouey zeer geslaagd, temeer omdat regisseur Matton van huis uit schilder en beeldhouwer is. Brandauer is grandioos, en Johanna ter Steege laat in haar korte rol zien dat ze een goede actrice is, maar de film heeft meer aan zijn uiterlijk dan aan zijn innerlijk gedaan, waardoor het een kille bedoeling is gebleven. In 1936 draaide Alexander Korda met Charles Laughton ook een biopic en hij kampte met vergelijkbare problemen: Rembrandt was te complex voor een film van minder dan anderhalf uur en de talentvolle Laughton slaagde er niet in een bezielende Rembrandt op het doek te zetten; ook toen werden kosten nog moeite gespaard om Rembrandts spel met licht en donker in een film te vangen. Matton heeft te veel een familie-onderonsje gebouwd, zelfs de enigszins overheersende muziek is van zijn zoon Nicolas. De buitenopnames werden grotendeels in Duitsland gedraaid! De definitieve film moet nog gemaakt worden.

Le comte de Monte Cristo

1998 | Romantiek, Actiefilm, Avonturenfilm

Duitsland​/​​Frankrijk​/​​Italië 1998. Romantiek van Josée Dayan. Met o.a. Jean Rochefort, Ornella Muti, Gérard Depardieu en Sergio Rubini.

Niet alleen in Engeland wordt uitstekend kostuumdrama gemaakt. Dat bewijst Le comte de Monte Cristo, een prestigieuze Franse miniserie in vier delen naar de roman van Alexandre Dumas, met in de hoofdrollen grote namen als Gérard Depardieu, Ornella Muti en Jean Rochefort. Le Comte de Monte Cristo is het verhaal van Edmond Dantès (Depardieu), die in 1815 als jonge kapitein op de grote vaart een veelbelovende carrière voor de boeg heeft. Maar op de avond van zijn verloving met de mooie Mercédès (Muti) wordt hij gearresteerd en kort daarna wegens vermeend Bonapartisme tot een levenslange gevangenisstraf veroordeeld. Na zijn ontsnappping keert hij terug naar Parijs om - zoals hij het zelf noemt - te verwonderen en te verbazen, om te fascineren en te verwarren. Maar vooral om wraak te nemen op het hooggeplaatste volkje dat hem in het cachot deed belanden.

El viento se llevó lo qué

1998 | Komedie, Experimenteel, Fantasy, Drama

Frankrijk​/​​Spanje​/​​Argentinië​/​​Nederland 1998. Komedie van Alejandro Agresti. Met o.a. Vera Fogwill, Ángela Molina, Fabián Vena, Jean Rochefort en Ulises Dumont.

Het is 1972. Soledad is één van de drie vrouwelijke taxichauffeuses in Buenos Aires. Wanneer ze voor de zoveelste keer door een klant wordt lastiggevallen verlaat ze de stad en haar saaie leven. Met pech strandt ze tenslotte in een troosteloos stadje aan het einde van de wereld in Patagonië. Kranten, radio en televisie zijn er niet. Het enige amusement -en contact met de buitenwereld- vormt de plaatselijke bioscoop, waar filmkopieën worden vertoond die (na talloze vertoningen elders) beschadigd, verknipt, verminkt en incompleet zijn. Het gevolg is dat de bewoners al generaties lang deze wanorde als de werkelijkheid ervaren. Ze spreken, handelen en denken zonder enige vorm van logica, net zoals de mensen in de film. Soledad verblijft in het hotel van Dona Mirta en wordt verliefd op Pedro, de plaatselijke filmcriticus, wiens kritieken uiteraard ook net zo verknipt zijn als de films. Voor de bewoners is Edgar Wexley de beroemdste en meest geliefde acteur in de geschiedenis. De originele films waarin hij speelt zijn verschrikkelijk, maar door alle verdwenen stukken uit de kopieën en de niet bedoelde schnitts, zijn het ware meesterwerken geworden. De geliefde acteur wordt uitgenodigd in de kleine stad

Les Bœuf-carottes : La manière forte

1997 | Misdaad

Frankrijk 1997. Misdaad van Pierre Roitfeld. Met o.a. Jean Rochefort, Philippe Caroit, Manuel Gélin, Tomer Sisley en Ingrid Chauvin.

Het is 1972. Soledad is één van de drie vrouwelijke taxichauffeuses in Buenos Aires. Wanneer ze voor de zoveelste keer door een klant wordt lastiggevallen verlaat ze de stad en haar saaie leven. Met pech strandt ze tenslotte in een troosteloos stadje aan het einde van de wereld in Patagonië. Kranten, radio en televisie zijn er niet. Het enige amusement -en contact met de buitenwereld- vormt de plaatselijke bioscoop, waar filmkopieën worden vertoond die (na talloze vertoningen elders) beschadigd, verknipt, verminkt en incompleet zijn. Het gevolg is dat de bewoners al generaties lang deze wanorde als de werkelijkheid ervaren. Ze spreken, handelen en denken zonder enige vorm van logica, net zoals de mensen in de film. Soledad verblijft in het hotel van Dona Mirta en wordt verliefd op Pedro, de plaatselijke filmcriticus, wiens kritieken uiteraard ook net zo verknipt zijn als de films. Voor de bewoners is Edgar Wexley de beroemdste en meest geliefde acteur in de geschiedenis. De originele films waarin hij speelt zijn verschrikkelijk, maar door alle verdwenen stukken uit de kopieën en de niet bedoelde schnitts, zijn het ware meesterwerken geworden. De geliefde acteur wordt uitgenodigd in de kleine stad

Barracuda

1997 | Thriller

Frankrijk​/​​Duitsland 1997. Thriller van Philippe Haïm. Met o.a. Jean Rochefort, Guillaume Canet, Claire Keim, Michel Scourneau en Rose Thierry.

Het is 1972. Soledad is één van de drie vrouwelijke taxichauffeuses in Buenos Aires. Wanneer ze voor de zoveelste keer door een klant wordt lastiggevallen verlaat ze de stad en haar saaie leven. Met pech strandt ze tenslotte in een troosteloos stadje aan het einde van de wereld in Patagonië. Kranten, radio en televisie zijn er niet. Het enige amusement -en contact met de buitenwereld- vormt de plaatselijke bioscoop, waar filmkopieën worden vertoond die (na talloze vertoningen elders) beschadigd, verknipt, verminkt en incompleet zijn. Het gevolg is dat de bewoners al generaties lang deze wanorde als de werkelijkheid ervaren. Ze spreken, handelen en denken zonder enige vorm van logica, net zoals de mensen in de film. Soledad verblijft in het hotel van Dona Mirta en wordt verliefd op Pedro, de plaatselijke filmcriticus, wiens kritieken uiteraard ook net zo verknipt zijn als de films. Voor de bewoners is Edgar Wexley de beroemdste en meest geliefde acteur in de geschiedenis. De originele films waarin hij speelt zijn verschrikkelijk, maar door alle verdwenen stukken uit de kopieën en de niet bedoelde schnitts, zijn het ware meesterwerken geworden. De geliefde acteur wordt uitgenodigd in de kleine stad

Ridicule

1996 | Historische film, Drama, Romantiek

Frankrijk 1996. Historische film van Patrice Leconte. Met o.a. Charles Berling, Jean Rochefort, Fanny Ardant, Judith Godrèche en Urbain Cancelier.

Frankrijk 1780. De landjonker Grégoire Ponceludon de Malavoy (Berling) reist naar het Versailles van koning Louis XVI (Cancelier) om te pleiten voor de drooglegging van de moerassen in de buurt van Lyon. Hij vindt als provinciaaltje echter geen enkel begrip voor de arme boeren uit zijn streek. Hij laat zich echter niet ontmoedigen en krijgt hulp van een oude dokter (Rochefort) en een weduwe (Ardant). Leuke kijk op de intriges en corruptie aan het hof van Louis XVI, kort voor de Franse Revolutie. Winnaar van vier Césars en de BAFTA voor beste niet-Engelstalige film.

Never Ever

1996 | Drama

Verenigde Staten​/​​Verenigd Koninkrijk 1996. Drama van Charles Finch. Met o.a. Charles Finch, Sandrine Bonnaire, James Fox, Jane March en Jean Rochefort.

Thomas en Amanda Murray zijn net verhuisd naar Parijs. Thomas werkt voor een bank die het eigendom is van de vader van Amanda. Omdat Parijs haar niet bevalt, besluit Amanda terug te keren naar Londen. Thomas voelt zich erg eenzaam, tot hij een aantrekkelijke Franse vrouw ontmoet

Les Bœuf-carottes : Sonia

1996 | Misdaad

Frankrijk 1996. Misdaad van Peter Kassovitz. Met o.a. Jean Rochefort, Philippe Caroit, Julie Debazac, Jean-Claude Adelin en Natacha Lindinger.

Thomas en Amanda Murray zijn net verhuisd naar Parijs. Thomas werkt voor een bank die het eigendom is van de vader van Amanda. Omdat Parijs haar niet bevalt, besluit Amanda terug te keren naar Londen. Thomas voelt zich erg eenzaam, tot hij een aantrekkelijke Franse vrouw ontmoet

Belmondo le magnifique

1996 | Documentaire, Biografie

Frankrijk 1996. Documentaire van Patrick Chamming's. Met o.a. Jean-Paul Belmondo, Philippe Labro, Jean-Claude Brialy, Jean Marais en Jean Rochefort.

Thomas en Amanda Murray zijn net verhuisd naar Parijs. Thomas werkt voor een bank die het eigendom is van de vader van Amanda. Omdat Parijs haar niet bevalt, besluit Amanda terug te keren naar Londen. Thomas voelt zich erg eenzaam, tot hij een aantrekkelijke Franse vrouw ontmoet

Les grands ducs

1995 | Komedie

Frankrijk 1995. Komedie van Patrice Leconte. Met o.a. Jean-Pierre Marielle, Philippe Noiret, Jean Rochefort, Catherine Jacob en Michel Blanc.

Naar hysterie overhellende klucht waarvoor Leconte zijn drie acteerkanonnen wellicht iets te veel de vrije hand liet. Oudere derdeplansacteurs Eddie, Victor en Georges (vertolkt door respectievelijk Rochefort, Noiret en Marielle) gaan gezamenlijk met een boulevardstuk op Frankrijk-tournee. Producent Shapiron (Michel Blanc), vrijwel bankroet, tracht heimelijk de onderneming te saboteren zodat hij het verzekeringsgeld kan opstrijken. Eduardo Serra’s kleurrijke ‘Scope-fotografie en het per montage nog opgeschroefde turbotempo verhullen niet dat deze bijzonder vermoeiende lawaaiklucht hoogst zelden leuk is.

Tutti gli anni una volta l'anno

1994 | Komedie

Frankrijk​/​​Italië​/​​België 1994. Komedie van Gianfrancesco Lazotti. Met o.a. Giorgio Albertazzi, Paolo Bonacelli, Lando Buzzanca, Carla Cassola en Paolo Ferrari.

Acht mensen, die inmiddels op de leeftijd zijn aangeland dat ze met pensioen gaan of gegaan zijn, zien elkaar eenmaal per jaar, telkens op hetzelfde tijdstip in het restaurant Trastevere in Rome. Een gewoonte, uitgegroeid tot een jaarlijks ritueel dat een traditie is geworden. Een van hen is onlangs overleden en heeft in zijn testament een leegstaand klooster aan hen nagelaten en wenst uitdrukkelijk dat ze er gaan wonen. Dat idee spreekt niemand aan, maar die avond komen alle problemen en frustraties boven water. Zo ontdekt Lorenzo (Albertazzi) door de clown van het gezelschap Raffaele (Rochefort) dat zijn vrouw eigenlijk zeer ongelukkig is; de weelderige Annamaria (Cassola) blijkt eigenlijk overwerkt te zijn en de voorzitter van de jaarclub Giuseppe (Gassman) komt pas als men al aan het dessert is begonnen, en bekent dat hij huisarrest heeft omdat hij verdacht wordt van belastingontduiking. Zo passeert iedereen de revue. Een ouderwetse komedie, eigenlijk meer een toneelstuk, maar prachtige types en een uiterst geslaagd dialoog, waardoor de film een groot festijn is. Het scenario is van regisseur Lazotti en Cecilia Calvi naar een verhaal van Paola Scola. Het camerawerk is van Sebastiano Celeste. Liefhebbers van snelle actie met imponerende speciale effecten moeten beslist niet gaan kijken; voor hen is deze rolprent veel te bescheiden van opzet en aanpak.

Tom est tout seul

1994 | Komedie

Frankrijk 1994. Komedie van Fabien Onteniente. Met o.a. Florent Pagny, Jean Rochefort, Martin Lamotte, Hélène Vincent en Sandrine Kiberlain.

In een wasserette ontmoet Tom (Pagny) Jean-Pierre (Rochefort) die daar zijn territorium heeft als goeroe en gesoigneerde heer. Een hoop gezwets en weinig lol. Het scenario is van Jean-Luc Gaget en Fabien Onteniente.

Tombés du ciel

1993 | Komedie, Drama

Frankrijk​/​​Spanje 1993. Komedie van Philippe Lioret. Met o.a. Jean Rochefort, Ticky Holgado, Marisa Paredes, Laura del Sol en Sotigui Kouyaté.

Het transitgedeelte van een vliegveld is zo'n plek waar iedereen vooral zo snel mogelijk weg wil. Zo ook Rochefort, een Canadees die Nieuwjaarsdag in Parijs wil vieren. Als op het vliegveld zijn paspoort gestolen mag hij Parijs niet in en moet hij in de transit zone blijven wachten tot hij de volgende dag terug kan vliegen. Hij wordt opgenomen door een groep lotgenoten, en met hen brengt hij de nacht door. Aardige film met interessante personages en een fikse scheut kritiek op de Franse bureaucratie en vreemdelingenhaat.

Tango

1993 | Komedie, Romantiek

Frankrijk 1993. Komedie van Patrice Leconte. Met o.a. Philippe Noiret, Richard Bohringer, Thierry Lhermitte, Judith Godrèche en Carole Bouquet.

Stuntvlieger Vincent (Bohringer) wordt, tegen alle verwachting, vrijgesproken voor de moord op zijn vrouw en haar minnaar. Maar een tijd later wordt hij benaderd door de rechter (Noiret): diens neef Paul (Lhermitte) wil van zijn ontrouwe vrouw Miou-Miou) af. Kan Vincent hem niet een handje helpen? Gedrieën gaan ze op pad. Leconte's geestige zwarte komedie over de onmogelijke verhouding tussen mannen en vrouwen is soms cynisch, vaak pikant, steeds intelligent, vol intense vrouwenhaat en lieve tederheid. Prima spel, vooral van Noiret als vrijgezelle ijdeltuit.

La prossima volta il fuoco

1993 | Drama

Zwitserland​/​​Italië​/​​Frankrijk 1993. Drama van Fabio Capri. Met o.a. Jean Rochefort, Marie-Christine Barrault, Lila Kedrova, Jacqueline Lustig en Patrizia De Clara.

Amadeo Magis (Rochefort) is een professor in de letteren van middelbare leeftijd aan de universiteit van de Sorbonne. Hij gaat met zijn vrouw en dochter naar Italië voor een bezoek aan zijn moeder in het ouderlijke huis, gelegen op het vredige groene platteland. Zijn vrouw is een onaangenaam mens, zijn moeder is onuitstaanbaar en zijn dochter is vrolijk en dik. Met dergelijk onplezierig gezelschap in zo'n rustieke omgeving begint Amedeo te fantaseren en krijgt filosofische en incestueuze dromen. Hij verbeeld zich spookachtige, meestal naakte vrouwen, achter elke boom te zien. Schitterende opnamen en de hoofdrolspelers maken het er beste van in een banaal scenario met veel gepraat.

Cible émouvante

1993 | Komedie, Misdaad

Frankrijk 1993. Komedie van Pierre Salvadori. Met o.a. Jean Rochefort, Marie Trintignant, Guillaume Depardieu, Patachou en Charlie Nelson.

Rochefort is een beroepskiller van middelbare leeftijd. Depardieu, een boodschappenjongen, is getuige van een opdracht die Rochefort net uitvoert. Rochefort neemt de jongen in bescherming, en wil hem zijn beroep leren. Dan wordt Rochefort soft en wordt verliefd op zijn volgende slachtoffer, een dievegge en een zwendelaarster. Zij krijgt al gauw twee andere killers achter haar aan. Als zij ontdekt dat Rochefort en zijn assistent ook moordenaars zijn, kiest zij snel het hazepad. Komisch geacteerd naar een scenario van Pierre Salvadori, camerawerk van Gilles Henry, en werd al gauw voor tv bestemd.

Cible emouvante

1993 | Komedie, Drama, Misdaad

Frankrijk 1993. Komedie van Pierre Salvadori. Met o.a. Jean Rochefort, Guillaume Depardieu, Marie Trintignant, Serge Riaboukine en Patachou.

Opmerkelijk regiedebuut van Fransman Pierre Salvadori vertelt van de oudere beroepsmoordenaar Victor die verliefd wordt op zijn opdracht, de jonge dievegge Renée die van een gangsterbaas ettelijke tonnen heeft gestolen. Tot dusver weinig nieuws onder de zon, ook niet dat als Victor faalt er een tweede huurmoordenaar wordt ingeschakeld om beide lastpakken om te leggen. Wat Cible Émouvante (1993) uittilt boven het gros van de misdaadfilms zijn de aanstekelijke dialogen, de zwarte humor en de vertolkingen van Jean Rochefort als Victor en Marie Trintignant als Renée. (JvB/VPRO Gids)

Le bal des casse-pieds

1992 | Komedie

Frankrijk 1992. Komedie van Yves Robert. Met o.a. Jean Rochefort, Jacques Villeret, Victor Lanoux, Miou-Miou en Jean Carmet.

Het lijkt erop dat de filmer een vervolg op het amusante en geenszins verouderde LES CASSE-PIEDS (1948) van Jean Dr[KA1]eville heeft willen maken, met als gangmaker de fascinerende No[KA3]el-No[KA3]el. Het resultaat is vlees noch vis want met het inconsequente scenario (van de regisseur en Jean- Loup Dabadie), dat nogal eens in herhalingen vervalt, is slordig omgesprongen. Soms valt er even te lachen maar de vele mogelijkheden van het thema - het dagelijks bestaan wordt immers voortdurend verstoord door lastige, domme en middelmatige figuren, met name door achterlijke ambtenaren - werden helaas niet ten volle benut. Een speciale vermelding voor Lemercier die op treffende wijze verbijstert. Camerawerk van Robert Alazraki.

Amoureux Fou

1991 | Drama

Frankrijk 1991. Drama van Robert Ménard. Met o.a. Jean Rochefort, Nathalie Gascon, Rémy Girard, Danielle Prouix en Jessica Barker.

Rochefort ontmoet jeugdliefde Gascon op zijn veertigste verjaardag. Hoewel indertijd ieder zijn weegs is gegaan en ze beiden getrouwd zijn, knopen ze een hartstochtelijke relatie met elkaar aan. Ze maken er tegenover buitenwereld geen geheim van. Ze realiseren zich echter te laat dat ook aan hun verhouding een einde kan komen, waardoor ze beiden met lege handen kunnen komen te zitten. Rochefort, die in werkelijkheid twintig jaar ouder is dan zijn rol, komt heel goed over. Scenario van Claire Wojas.

Le mari de la coiffeuse

1990 | Romantiek, Drama, Komedie

Frankrijk 1990. Romantiek van Patrice Leconte. Met o.a. Jean Rochefort, Anna Galiena, Henry Hocking, Roland Bertin en Maurice Chevit.

Al sinds hij een jong ventje was hebben kapsters een onweerstaanbare aantrekkingskracht op Antoine. Groot is dan ook zijn vreugde als hij als volwassen man succes heeft met zijn aarzelende avances bij kapster Mathilde (Galienas). Ze trouwen en zijn zielsgelukkig: hij kijkt toe op de bank terwijl zij de - schaarse - klanten knipt. Het dorpje waarin dit sprookje zich afspeelt is Franser dan Frans, de zon schijnt goudgeel door de ramen, de klanten zijn mal maar pittoresk. Leconte maakte een grappige, tedere film, met prima spel, soms iets aan de zoete kant.

Le château de ma mère

1990 | Biografie, Drama

Frankrijk 1990. Biografie van Yves Robert. Met o.a. Julien Ciamaca, Philippe Caubère, Nathalie Roussel, Didier Pain en Thérèse Liotard.

Vervolg op La gloire de mon père naar de autobiografische roman van de Franse romancier Marcel Pagnol (1895-1974). Le château de ma mère biedt wederom een intieme en nostalgische blik op de jeugd van de schrijver. Marcel (Ciamaca) is inmiddels een jaar of 13 en hunkert iedere dag naar de vakanties in het tweede huis van de familie in de Provence. De voetreis erheen is steeds weer een avontuur, met als eindbestemming de geliefde heuvels, het landelijke decor voor zijn eerste schuchtere stappen in liefde en vriendschap. Yves Robert levert met dit warme tweeluik het beste werk van zijn onevenwichtige carrière. Prachtige cinema.

Seconde, La

1989 | Drama

Frankrijk 1989. Drama van Christopher Frank. Met o.a. Anny Duperey, Jean Rochefort, Caroline Silhol, Sébastien Frank en Françoise Seigner.

Een bewerking van de roman van Colette door de regisseur zelf. Een toegewijde, zorgvuldige maar onvoldoende afgewogen regie, zoals altijd bij Frank. De evenwichtige Fanny Farou (Duperey) is getrouwd met schrijver Farou (Rochefort). Ze brengt de vakantie door op het land in gezelschap van Jane (Sihol) die in werkelijkheid de ma[KA4]itresse van haar man is. Verder is er nog de jonge Farou (S[KA1]bastien Frank) die tot over zijn oren verliefd is op Jane, maar hij maakt uiteraard geen schijn van kans. Als de relatie tussen Jane en Fanny's man uitkomt, raakt Fanny van haar stuk. Ze bedenkt echter een intelligente oplossing zonder zich al te zeer op haar echtgenoot te wreken. In de film volgen op werkelijk emotionele momenten lege stukken. Een sterke, creatieve persoonlijkheid wordt node gemist. Niettemin maakt de opmerkelijke acteerprestatie van de drie hoofdpersonen Duperey, Sihol en Rochefort een heleboel goed.

Je suis le seigneur du château

1989 | Drama, Thriller

Frankrijk 1989. Drama van Régis Wargnier en Geneviève Winding. Met o.a. Jean Rochefort, Dominique Blanc, Régis Arpin en David Behar.

Frankrijk, 1954. Een rijke weduwnaar (Rochefort) haalt een huishoudster en haar zoontje naar zijn kasteel, mede om zijn tienjarig zoontje Thomas (Arpin) gezelschap te houden. Thomas is allerminst gediend van de indringer en al snel ontstaat een fysieke en psychologische strijd tussen de jongens. Ondanks de stroeve regie en het soms wat houterige spel geeft 'Ik ben de kasteelheer' een knap beeld van de ernst en urgentie in de leefwereld van een kind. Geschoten op locatie in en rond het middeleeuwse hotelkasteel Château de Beaumanoir in Le Leslay in Bretagne.

Tandem

1987 | Komedie

Frankrijk 1987. Komedie van Patrice Leconte. Met o.a. Jean Rochefort, Gérard Jugnot, Sylvie Granotier, Julie Jézéquel en Jean-Claude Dreyfus.

Een radiopersoonlijkheid op leeftijd (Rochefort) reist door het land voor zijn ooit zo populaire radioquiz. Hij wordt vergezeld door zijn producent tevens chauffeur (Jugnot), die als eerste hoort dat de show binnenkort zal worden stopgezet. Vroeg werk in het oeuvre van regisseur Leconte, die later naam zou maken met alom geliefde films als Monsieur Hire en Le marie de la coiffeuse, is een geestige, aandoenlijke Franse roadmovie met prima hoofdrolspelers en surrealistische kantjes. Film werd genomineerd voor zes Franse Césars.

I miei primi 40 anni

1987 | Biografie, Erotiek

Italië 1987. Biografie van Carlo Vanzina. Met o.a. Carol Alt, Elliott Gould, Jean Rochefort, Pierre Cosso en Giuseppe Pambieri.

Deze film, gebaseerd op de scandaleuze autobiografie van Marina Ripa Di Meana, is een verspilling. De mooie Alt speelt Marina die als mode-ontwerpster het geluk en de liefde in de wereld van de jetset achternajaagt. Als Marina vanwege haar seksuele avontuurtjes (tussen 1960 en 1980) met rijke jetsetters geen beroemde Italiaanse was geweest, zou deze film nooit gemaakt zijn. Zonde van de acteurs. Het script (geschreven door Enrico en Carlo Vanzina) en de regie zijn beneden de maat. Het laatste filmoptreden van Capucine, die in 1990 overleed.

Le moustachu

1986 | Komedie

Frankrijk 1986. Komedie van Dominique Chaussois. Met o.a. Jean Rochefort, Grace de Capitani, Jean-Claude Brialy, Jean-Claude Trintignant en Jean-Claude Leguay.

In vakjargon is een 'Snorrebaard' een geheim agent die de vuile karweitjes mag opknappen. Jean Rochefort slaat zich hier door een aardige hoeveelheid problemen heen, waarvan niemand iets begrijpt en de kijker evenmin. Maar dat aspect is van weinig belang, want het gaat om een satire in een beurtelings wat zware en lachwekkende stijl met talloze soms nagenoeg surrealistische grappen: doet sterk denken aan de Marx Brothers! Ongetwijfeld niet van constante kwaliteit, maar doet soms zeer weldadig aan in een tijd dat de Franse lachfilm zelden iets goeds inhoudt. Scenario van de regisseur.

L' ultima primavera

1986 | Drama

Italië 1986. Drama van Duccio Tessari. Met o.a. Jean Rochefort, Enrico Maria Salerno, Marisa Berenson en Felice Andreasi.

Rome, 1921. Spirelli, een vroegere commissaris van politie (Rochefort), probeert een ultra-rechtse beweging te infiltreren om op het spoor te komen van het geld, waarmee de beweging gefinancierd wordt. Intussen marcheren de fascisten Rome binnen. Spirelli, die ook moet uitvinden waar het geld vandaan komt, denkt zijn man gevonden te hebben, maar hij realiseert zich niet dat de jager prooi geworden is. Zeer spannend, goed spel, fraaie beelden.

La galette du Roi

1985 | Komedie

Frankrijk 1985. Komedie van Jean-Michel Ribes. Met o.a. Jean Rochefort, Roger Hanin, Jacques Villeret, Claude Piéplu en Eddy Mitchell.

Een ratjetoe waarin de spot gedreven wordt met de oliesjeiks, de adel, de hoge financi[KA3]ele kringen, de maffia, commerci[KA3]ele televisie en zelfs Hamlet. Topor is voor het scenario (?) verantwoordelijk maar heeft weinig succes geoogst met deze heterogene verzameling. Niet iedereen heeft het talent van Monty Python, en de Franse filmindustrie heeft weinig geluk met het burleske genre: deze 'galette' is moeilijk te verteren. Camerawerk van François Catonne.

L'Enigme blanche

1985 | Thriller, Drama

Duitsland​/​​Italië​/​​Frankrijk 1985. Thriller van Peter Kassovitz. Met o.a. Jean Rochefort, Bulle Ogier, Claude Rich en Bruno Cremer.

De verfilming van de gelijknamige roman van Roger Gouze. De personages bevinden zich in een ingesneeuwde bergchalet waardoor ze zijn afgesneden van buitenwereld. In het begin komt een van hem om, meegesleurd door een lawine. Althans zo lijkt het. Maar twijfel en verdenking doen hun intrede. Kassovitz, die voornamelijk voor de televisie werkt (en slechts één film voor de bioscoop maakte), weet op knappe wijze suspense à la Hitchcock aan te brengen, de besloten ruimte van de handeling komt zeer beklemmend over. Bovendien wordt hij gesteund door prima acteurs.

Réveillon chez Bob

1984 | Komedie

Frankrijk 1984. Komedie van Denys Granier-Deferre. Met o.a. Jean Rochefort, Guy Bedos, Agnès Soral, Michel Galabru en Mireille Darc.

Gescheiden tekenaar Louis Alban (Rochefort) krijgt een brief van zijn zoon Jérémie die klaagt over het gewelddadig gedrag van zijn stiefvader. Alban en enkele vrienden zwerven rond in de buitenwijken van Parijs alwaar zij van feest naar feest trekken en soms de weg kwijtraken na kennismakingen met 'schilderachtige' karaktertypes uit allerlei landen. Het blijkt ook Kerstavond te zijn en de zoon had het hele verhaal verzonnen alleen om zijn vader te kunnen zien bij die gelegenheid! Het scenario is onsamenhangend en vele opnames doen niets goeds aan het verhaal. Verre van het gebruikelijke niveau van Pierre Granier-Deferre, maar wel aardig en het fotografische werk van Alain Derobe is bijzonder goed.

Frankenstein 90

1984 | Horror, Komedie

Frankrijk 1984. Horror van Alain Jessua. Met o.a. Jean Rochefort, Eddy Mitchell, Fiona Gélin, Herma Vos en Ged Marlon.

De zoveelste bewerking van de Frankenstein-mythe, een van de weinige Franse griezelfilms; de Franse filmindustrie heeft daar geen oren naar. Alain Jessua, die altijd films maakt waar dood en verderf in wordt gezaaid, probeert hier serieus werk te leveren maar vervalt jammer genoeg in het (onwillekeurige) komische, in tegenstelling tot Mel Brooks' geslaagde komische poging YOUNG FRANKENSTEIN. Het geheel is zwaar en moeilijk te geloven en haalt het niet bij de roman van Mary Shelley, laat staan de films van Robert Hammer. Jammer, want voor het zelfde geld had het zo aardig kunnen zijn.

David, Thomas et les autres

1984 | Familiefilm

Frankrijk​/​​Hongarije 1984. Familiefilm van László Szabó. Met o.a. Jean-Louis Trintignant, Jean Rochefort, Fanny Cottençon, Miklos Szekely en Ferenc Kallai.

Getrouwe weergave van de roman van Nandor Giac Sortüzegy fekete Bivalyert, deze titel slaat op de dood van een van de buffels van een boerderij in een dorp in Hongarije. Het gaat over het dagelijks leven aan het eind van de oorlog; een joodse wees, zijn vrienden, de school, de notabelen en anderen spelen een rol. Over het scenario is niet veel nagedacht - en de film lijdt hieronder - maar een opeenvolging van gebeurtenissen zonder accenten en ritme in de dialoog. De Franse nasynchronisatie verergert de zaken nog. De film blijft echter aangrijpend en veel gebeurtenissen bekoren door hun humor en tederheid. Laszlo Szabo is een geweldige kinderregisseur.

L'ami de Vincent

1983 | Drama, Komedie

Frankrijk 1983. Drama van Pierre Granier-Deferre. Met o.a. Philippe Noiret, Jean Rochefort, Jane Birkin, Fanny Cottençon en Marie Dubois.

Een als rokkenjager te boek staande trompettist van een revue-orkest wordt getroffen door een wraakactie vanwege een vroegere geliefde. Hij vraagt de met hem bevriende dirigent uit te vinden welke vrouw uit zijn verleden erachter kan zitten. De wie-is-de-dader-structuur is vooral de aanleiding voor een indirecte nadere verkenning van de relatie tussen de twee mannen, maar deze gaat niet erg diep en biedt weinig verrassingen. De gastrollen die door een aantal top-actrices worden gespeeld, bieden staaltjes van bravoure-acteren, maar nauwelijks meer dan dat. Fabian, als de stabiele dirigentenechtgenote, maakt het meest indruk.

L' Ami De Vincent

1983 | Drama

Frankrijk 1983. Drama van Denys Granier-Deferre. Met o.a. Marie Dubois, Jane Birkin, Françoise Fabian, Jean Rochefort en Anna Karina.

Een als rokkenjager te boek staande trompettist van een revue-orkest wordt getroffen door een wraakactie vanwege een vroegere geliefde. Hij vraagt de met hem bevriende dirigent uit te vinden welke vrouw uit zijn verleden erachter kan zitten. De wie-is-de-dader-structuur is vooral de aanleiding voor een indirecte nadere verkenning van de relatie tussen de twee mannen, maar deze gaat niet erg diep en biedt weinig verrassingen. De gastrollen die door een aantal top-actrices worden gespeeld, bieden staaltjes van bravoure-acteren, maar nauwelijks meer dan dat. Fabian, als de stabiele dirigentenechtgenote, maakt het meest indruk.

Un Dimanche de flics

1982 | Drama, Misdaad, Thriller

Duitsland​/​​Frankrijk 1982. Drama van Michel Vianey. Met o.a. Victor Lanoux, Jean Rochefort, Barbara Sukowa, Maurice Biraud en Armin Müller-Stahl.

Politie-agenten in burger onderscheppen een handel in heroïne en willen vervolgens de buit voor zichzelf houden. Represaillemaatregelen van de onderwereld leiden tot de dood van een collega, waarna één van beiden het geld wil aangeven. Hun onderlinge vriendschap wordt verder doorkruist als de een van een 'peno-pauze slippertje' van zijn collega gebruik maakt om diens vrouw te veroveren. De Amerikaanse roman Off duty werd verfilmd met 'Franse' sfeer en psychologie, maar blijft te zeer aan de voorspelbare oppervlakte steken. Dit betekent talentverspilling voor iedereen, inclusief de Nederlandse cameraman Robbie Müller.

Le grand frère

1982 | Drama, Misdaad

Frankrijk 1982. Drama van Francis Girod. Met o.a. Gérard Depardieu, Jean Rochefort, Roger Planchon, Jacques Villeret en Souad Amidou.

Een ex-legionair komt voor een wraakactie in Marseille en krijgt hulp van enkele aan de zelfkant levende Arabische randfiguren, die zijn verantwoordelijkheidsbesef opwekken. Zijn verliefdheid op een meisje wekt de afgunst van haar dertien- jarige broer, die hem door middel van een anonieme brief bij de politie aangeeft. Deze ambitieuze poging om de romantische film noir van vóór WO II nieuw leven in te blazen met actuele, sociale en politieke observaties en geweldelementen, struikelt over een warrig scenario, dat vooral in de eerste helft op een chaotische manier door tijd, locaties en uiteenlopende thematieken springt zonder enige organische eenheid. Individueel treffende scènes en toegewijd acteren slagen er niet in om de film adem te geven. Het scenario is van regisseur Girod en Michel Grisolia. Het camerawerk is van Bernard Zitzermann.

L'indiscrétion

1982 | Thriller

1982. Thriller van Pierre Lary. Met o.a. Dominique Sanda, Jean-Pierre Marielle en Jean Rochefort.

Een ex-legionair komt voor een wraakactie in Marseille en krijgt hulp van enkele aan de zelfkant levende Arabische randfiguren, die zijn verantwoordelijkheidsbesef opwekken. Zijn verliefdheid op een meisje wekt de afgunst van haar dertien- jarige broer, die hem door middel van een anonieme brief bij de politie aangeeft. Deze ambitieuze poging om de romantische film noir van vóór WO II nieuw leven in te blazen met actuele, sociale en politieke observaties en geweldelementen, struikelt over een warrig scenario, dat vooral in de eerste helft op een chaotische manier door tijd, locaties en uiteenlopende thematieken springt zonder enige organische eenheid. Individueel treffende scènes en toegewijd acteren slagen er niet in om de film adem te geven. Het scenario is van regisseur Girod en Michel Grisolia. Het camerawerk is van Bernard Zitzermann.

L' Indiscrétion

1982 | Drama, Thriller

Frankrijk 1982. Drama van Pierre Lary. Met o.a. Jean Rochefort, Dominique Sanda, Jean-Pierre Marielle, Jean-Hugues Anglade en Roland Bertin.

Een ingenieur ontdekt dat er wordt afgeluisterd in het appartement van zijn buren, die korte tijd later vermoord worden gevonden. Het signalement van de moordenaar lijkt op dat van hemzelf. Geleidelijk begint hij aan zijn geestvermogens te twijfelen, ondanks zijn vriendschap met de nieuwe buurman en een romance met een toevallig ontmoete jonge vrouw. Het te doorzichtige thrillerscenario ondermijnt de bekwame vormgeving; de goede spelprestaties nemen niet weg dat de toeschouwer de kwalijke bedoelingen van de personages veel sneller door heeft dan de film wil doen onthullen.

il faut tuer Birgit Haas

1981 | Thriller

Frankrijk 1981. Thriller van Laurent Heynemann. Met o.a. Lisa Kreuzer, Philippe Noiret en Jean Rochefort.

Een ingenieur ontdekt dat er wordt afgeluisterd in het appartement van zijn buren, die korte tijd later vermoord worden gevonden. Het signalement van de moordenaar lijkt op dat van hemzelf. Geleidelijk begint hij aan zijn geestvermogens te twijfelen, ondanks zijn vriendschap met de nieuwe buurman en een romance met een toevallig ontmoete jonge vrouw. Het te doorzichtige thrillerscenario ondermijnt de bekwame vormgeving; de goede spelprestaties nemen niet weg dat de toeschouwer de kwalijke bedoelingen van de personages veel sneller door heeft dan de film wil doen onthullen.

Il faut tuer Birgitte Haas

1981 | Misdaad, Drama, Romantiek

Duitsland​/​​Frankrijk 1981. Misdaad van Laurent Heynemann. Met o.a. Philippe Noiret, Jean Rochefort, Lisa Kreuzer, Bernard LeCocq en Monique Chatel.

Franse en Duitse geheime diensten spannen samen om een terroriste te liquideren. Van haar veronderstelde nymfomanie wordt gebruik gemaakt om haar samen te brengen met een wilszwakke en ontredderde Fransman die zal moeten opdraaien voor 'crime passionel'. Deze vindt in de nieuwe liefde onverwachte levensmoed, terwijl de Franse supervisor aan het komplot onverkwikkelijke nevenaspecten ontdekt. Het politieke thriller- gegeven is niet meer dan een aanleiding voor een tragisch- romantische bespiegeling die zowel in de vormgeving als in het acteren van de hoofdrollen opmerkelijk overtuigend wordt gemaakt, al blijft het verwaarlozen van de maatschappelijke actualiteit ietwat storend.

I Hate Blondes

1981 |

1981. Giorgio Capitani. Met o.a. Paola Tedesco, Enrico Montesano, Corinne Clery, Marina Langner en Jean Rochefort.

Franse en Duitse geheime diensten spannen samen om een terroriste te liquideren. Van haar veronderstelde nymfomanie wordt gebruik gemaakt om haar samen te brengen met een wilszwakke en ontredderde Fransman die zal moeten opdraaien voor 'crime passionel'. Deze vindt in de nieuwe liefde onverwachte levensmoed, terwijl de Franse supervisor aan het komplot onverkwikkelijke nevenaspecten ontdekt. Het politieke thriller- gegeven is niet meer dan een aanleiding voor een tragisch- romantische bespiegeling die zowel in de vormgeving als in het acteren van de hoofdrollen opmerkelijk overtuigend wordt gemaakt, al blijft het verwaarlozen van de maatschappelijke actualiteit ietwat storend.

Un Etrange voyage

1980 | Drama

Frankrijk 1980. Drama van Alain Cavalier. Met o.a. Jean Rochefort, Camille de Casabianca, Arlette Bonnard, Dominique Besnehard en Patrick Depeyrrat.

Moeder van schilder van middelbare leeftijd verschijnt niet op een logeerafspraak maar blijkt toch uit huis vertrokken te zijn. Politie vindt geen spoor, dus gaat hij haar zelf zoeken, samen met zijn studerende, politiek geëgageerde dochter. Ze volgen te voet het treintraject. De tocht wordt een wederzijdse verkenning tussen vader en dochter, waarbij de verloren gegane communicatie wordt hersteld, maar ook hun mentaliteitskloof duidelijk wordt. Boeiende en door Rochefort en dochter van de regisseur perfect gespeelde psychologische film heeft te beperkte opzet, waardoor het geheel minder indruk achterlaat dan de afzonderlijke scènes.

Odio le bionde

1980 | Komedie

Duitsland​/​​Italië​/​​Frankrijk 1980. Komedie van Giorgio Capitani. Met o.a. Enrico Montesano, Jean Rochefort, Corinne Clery, Yvan Desny en Marina Langler.

Een talentvolle, maar ambitieloze schrijver werkt als 'ghost- writer' voor een succes-auteur zonder inspiratie. Om zich aan een nieuwe haastopdracht te onttrekken laat hij zijn aantekeningen bij de schrijver stelen, maar uiteindelijk komen de resulterende verwarringen in aanwezigheid van de Amerikaanse uitgever tot een bevredigende oplossing. Deze pretentieloze komedie laat de mogelijkheden van het gegeven van de op hol geslagen verbeelding liggen, maar presenteert oude gags met een vaart en verve alsof ze nieuw zijn. Het scenario is van Franco Marotta en Laura Toscano. Achter de camera stond Roberto Gerardi.

Chère inconnue

1980 | Drama

Frankrijk 1980. Drama van Moshé Mizrahi. Met o.a. Jean Rochefort, Simone Signoret, Delphine Seyrig, Dominique Labourier en Geneviève Fontanel.

De al wat oudere, gehandicapte Gilles Martin (Rochefort) wordt verzorgd door zijn inwonende zuster Louise (Signoret). Dan begint hij een correspondentie met een onbekende vrouw, op wie hij langzaam maar zeker verliefd wordt. Wat hij niet weet is dat deze penvriendin zijn zuster is, die wél weet dat Gilles haar brieven beantwoordt, en verbaasd is over de tedere kant die ze in haar broer ontdekt. Regisseur Mizrahi en Signoret werkten eerder samen in het fraaie La vie devant soi. Ook Chère inconnue is geslaagd te noemen, door het uitstekende spel van de hoofdrolspelers.

Le cavaleur

1979 | Komedie

Frankrijk 1979. Komedie van Philippe de Broca. Met o.a. Jean Rochefort, Catherine Alric, Nicole Garcia, Annie Girardot en Lucienne Legrand.

Edouard Choiseul (Rochefort), een pianovirtuoos, is een onverbeterlijke Don Juan die altijd oprecht maar kortstondig verliefd wordt. Een ontmoeting met de aantrekkelijke Muriel (Alric), die de kleindochter van een oude vlam blijkt te zijn, maakt hem het verstrijken der jaren bewust. De beste film van De Broca in tien jaar heeft ironische en melancholieke observaties die het scenario boven zichzelf uittillen. Een opmerkelijke rol van Garcia als de berustende echtgenote Marie-France die weet dat de rokkenjager toch altijd in het gezin zal terugkeren. Het scenario is van Michel Audiard en regisseur De Broca. Het camerawerk is van Jean-Paul Schwartz. Eastmancolor, Mono.

Grandison

1979 | Historische film, Drama

Duitsland 1979. Historische film van Achim Kurz. Met o.a. Marlène Jobert, Jean Rochefort, Helmut Qualtinger, Dora Doll en Jean-Pierre Cassel.

Duidelijk geïnspireerd op Stanley Kubricks BARRY LYNDON heeft deze prachtige kleurenfilm de makers zo'n 4 miljoen mark gekost, maar de film bleek gek genoeg een 'zeperd' aan de kassa. Carl Grandison heeft het door roof en oplichterij gebracht tot de positie van een vooraanstaand burger, maar een rechter besluit tot een onderzoek. Onvergetelijke beelden en een volmaakt scenario zullen de film te zijner tijd toch wel het verdiende succes bezorgen.

French Postcards

1979 | Komedie, Drama

Verenigde Staten​/​​Frankrijk 1979. Komedie van Willard Huyck. Met o.a. Miles Chapin, Blanche Baker, David Marshall Grant, Valérie Quennessen en Marie-France Pisier.

Amerikaanse studenten brengen hun eerste jaar in het buitenland door. Een in mootjes gehakte komedie van het scenarioteam (Huyck en Gloria Katz) dat AMERICAN GRAFFITI schreef. Pisier is heerlijk als vrouw op vrije voet, maar andere spelers zijn minder aantrekkelijk.

Courage fuyons

1979 | Komedie

Frankrijk 1979. Komedie van Yves Robert. Met o.a. Jean Rochefort, Catherine Deneuve, Philippe Leroy, Robert Webber en Michel Aumont.

Getrouwde lafaard-uit-familietraditie wordt verliefd op een nachtclubzangeres die hij volgt bij een optreden van haar in Amsterdam, waar ze een hardnekkige en bedreigende achtervolger blijkt te hebben. Hij vlucht terug naar Parijs en veinst tegenover zijn echtgenote geheugenverlies. Hij kan de zangeres niet vergeten die al even laf blijkt als hij. Aanstekelijk acteren - vooral van Rochefort en Aumont als zijn al even benauwde broer - is de voornaamste kwaliteit van het scenario dat een oorspronkelijk idee uitbouwt in al te willekeurige gags, waardoor mogelijke herkenning verloren gaat.

Who Is Killing the Great Chefs of Europe?

1978 | Komedie, Thriller

Verenigde Staten​/​​Duitsland​/​​Italië​/​​Frankrijk​/​​Verenigd Koninkrijk 1978. Komedie van Ted Kotcheff. Met o.a. George Segal, Jacqueline Bisset, Robert Morley, Jean-Pierre Cassel en Philippe Noiret.

Een vlotte moordklucht met een titel die al veel verraadt en met een wellustige blik op Europese landschappen en menukaarten, met daarbij een prima kluchtige rol voor Morley als 's werelds grootste lekkerbek. Het scenario is van Peter Stone naar de roman van Nan en Ivan Lyons. Het camerawerk is van John Alcott.

Nous irons tous au paradis

1977 | Komedie, Drama

Frankrijk 1977. Komedie van Yves Robert. Met o.a. Jean Rochefort, Claude Brasseur, Guy Bedos, Victor Lanoux en Danièle Delorme.

Vier vrienden hebben allemaal zo hun problemen, vooral met vrouwen. Verteller en hoofdpersonage Etienne vindt een foto waarop zijn vrouw een onbekende man omhelst en verder zijn er complicaties met moeders, bazinnen, uit de kast komen en het naderen van de middelbare leeftijd. Ze kopen een rustig leuk weekendhuisje, dat, als een luchtvaartstaking afgelopen is, vlak bij de startbaan van een druk vliegveld blijkt te liggen. Vervolg op de hit 'Un eléphant ça trompe énormément', minder leuk maar kreeg toch César-nominaties voor script en beste film.

Le diable dans la boîte

1977 |

Frankrijk 1977. Pierre Lary. Met o.a. Jean Rochefort, Dominique Labourier, Michael Lonsdale, Micheline Presle en Bernard LeCocq.

Een werknemer in een grote onderneming wordt onverwachts ontslagen en komt in verzet door zijn eigen bureau te bezetten. Hij krijgt voor zijn directeuren onaangename publiciteit en medestanders bij de collega's. Knappe en niet al te komische aangezette acteursprestaties in actuele satire waarmee assistent van Buñuel goed debuteert.

Le Diable Dans La Boite

1977 | Drama

Frankrijk 1977. Drama van Pierre Lary. Met o.a. Dominique Labourier, Michel Blanc, Michael Lonsdale en Jean Rochefort.

Een werknemer in een grote onderneming wordt onverwachts ontslagen en komt in verzet door zijn eigen bureau te bezetten. Hij krijgt voor zijn directeuren onaangename publiciteit en medestanders bij de collega's. Knappe en niet al te komische aangezette acteursprestaties in actuele satire waarmee assistent van Buñuel goed debuteert.

Le Crabe-Tambour

1977 | Drama, Avonturenfilm

Frankrijk 1977. Drama van Pierre Schoendoerffer. Met o.a. Odile Versois, Jacques Dufilho, Jean Rochefort, Claude Rich en Aurore Clément.

Een scheepskapitein, een arts en een machinist halen aan boord herinneringen op aan avonturen met een raadselachtige vriend in verschillende perioden, in Algerije en Indo-China. Deze uit tegenstrijdige flashbacks opgebouwde film geeft een boeiend beeld van mannenvriendschappen in woelige tijden met meer accent op de psychologie dan op het spektakel. Schoendoerffer verfilmde zijn eigen gelijknamige roman op een échte varende boot. De film werd genomineerd voor zes Césars, waarvan er drie werden verzilverd, voor beste hoofd- en bijrol en beste camerawerk.

Angélique marquise des Anges

1977 | Avonturenfilm, Romantiek

Duitsland​/​​Frankrijk​/​​Italië 1977. Avonturenfilm van Bernard Borderie. Met o.a. Michèle Mercier, Robert Hossein, Jean Rochefort, Claude Giraud en Giuliano Gemma.

Hermontage van de films ANG[KA1]ELIQUE MARQUISE DES ANGES (1964) en MERVEILLEUSE ANG[KA1]ELIQUE (1964) naar de populaire romans van Anne en Serge Golon. Consumptieliteratuur levert een consumptiefilm op en Borderie - die niet veel later is overleden - had geen enkele pretentie maar hij was een goed technicus en een goede regisseur. Bovendien wordt de dialoog van Daniel Boulanger vlot gespeeld.

Un éléphant ça trompe énormément

1976 | Komedie, Drama

Frankrijk 1976. Komedie van Yves Robert. Met o.a. Jean Rochefort, Danièle Delorme, Anny Duperey, Guy Bedos en Victor Lanoux.

Étienne (Rochefort) is een gelukkig getrouwde man, in tegenstelling tot z'n vrienden, die allemaal vreemdgaan. Maar op een dag raakt hij geheel in de ban van een fotomodel (Delorme): hij moet en zal haar ontmoeten en het hof maken. Levendige komedie van acteur-regisseur Robert, die ook onder meer het tweeluik La gloire de mon père en Le château de ma mère op zijn naam heeft staan. Film kreeg een vervolg, Nous irons tous au paradis, en een Amerikaanse remake, The Woman in Red, die het overigens niet haalde bij het origineel.

Les Magiciens

1976 | Thriller

Italië​/​​Duitsland​/​​Frankrijk 1976. Thriller van Claude Chabrol. Met o.a. Franco Nero, Jean Rochefort, Stefania Sandrelli, Gert Fröbe en Gila von Weitershausen.

Een zich vervelende rijkaard in Tunesië probeert de voorspellingen van een helderziende charlatan uit te doen komen. Voor een moordprofetie lijkt een jong echtpaar met problemen het aangewezen manipulatie-object, maar er valt een ander slachtoffer dan voorzien was. Een niet zo zeer mislukte als wel oninteressante Chabrol-film waarbij ironie de intrige uit de flut-roman niet op een ander plan tilt, maar de indruk maakt van een vakantiefilm waarbij de betrokkenen zich op exotische locaties prima geamuseerd hebben, maar hun werk vergeten zijn.

Que la fête commence...

1975 | Drama, Historische film

Frankrijk 1975. Drama van Bertrand Tavernier. Met o.a. Philippe Noiret, Jean Rochefort, Jean-Pierre Marielle, Christine Pascal en Marina Vlady.

De hoofdrol die Noiret speelt als Philippe d'Orléans is een van zijn beste ooit, en dat wil echt wat zeggen. Noiret maakt de innerlijke tegenstrijdigheden en de machteloosheid van de beroemde Franse regent invoelbaar. De periode na de dood van Louis XIV, waarin D'Orléans regent was van de jonge Louis XV, is relatief duister in de Franse geschiedschrijving. De immer vindingrijke scenarist-regisseur Tavernier visualiseerde de tijd echter prachtig. Het is 1719. D'Orléans worstelt met een goddeloze priester (Rochefort), een opstandige markies (Marielle) en met zijn sympathie voor het plebs. Que la fête commence... won vier Césars.

Les vécés étaient fermés de l'intérieur

1975 | Komedie, Misdaad

Frankrijk 1975. Komedie van Patrice Leconte. Met o.a. Jean Rochefort, Coluche, Roland Dubillard, Danièle Evenou en Jean-Pierre Sentier.

Een politiecommissaris en zijn onhandige assistent proberen een onverklaarbare moord op te lossen en belanden in een curieuze boksschool en een verdachte psychiatrische kliniek. Een poging om theaterkomiek Coluche als filmster te lanceren in een zouteloze parodie. Rochefort redt het weinige wat er te redden valt.

Les innocents aux mains sales

1975 | Thriller, Drama

Frankrijk​/​​Italië​/​​Duitsland 1975. Thriller van Claude Chabrol. Met o.a. Rod Steiger, Romy Schneider, Jean Rochefort, Paolo Giusti en Hans Christian Blech.

Een vrouw vermoordt met behulp van haar jonge minnaar haar rijke, ziekelijke echtgenoot. De ideale misdaad blijkt echter minder waterdicht dan verwacht, maar haar doortrapte advocaat weet alle schuld op de verdwenen minnaar af te schuiven. Dan blijkt echter alles geheel anders te lopen. Geheel tegen de verwachtingen in volgt een reeks van nachtmerrie-achtige ontknopingen. Deze thriller neemt het met de waarschijnlijkheid niet zo nauw, maar is in de eerste plaats bedoeld als beschouwing over de vrouw als lustobject. Schneider wordt, aanvankelijk onwetend, door letterlijk alle mannen in de film gemanipuleerd en past zich bij ieder van hen aan met uiterlijke metamorfoses. Tegenover haar tragische rol zijn de tegenspelers ongegeneerd ironisch. Het scenario is van Chabrol naar een roman van Richard Neely.

En Lykkelig skilsmisse

1975 | Drama, Komedie

Frankrijk​/​​Denemarken 1975. Drama van Hanning Carlsen. Met o.a. Jean Rochefort, André Dussollier, Daniel Ceccaldi, Bulle Ogier en Anne-Lise Gabold.

Een triest drama dat zich afspeelt in Sologne, maar dat de kijker eerder in de sfeer van de verwrongen werken van een Strindberg of een Hjalmar Bergman brengt. Geen wonder met een noordelijke regisseur als tussenpersoon. Een uitermate ingewikkeld plot dat grosso modo over de mislukkingen in de liefde van een man vertelt die, zich slachtoffer wetend van een weddenschap, zelfmoord pleegt. Het talent van de cineast is niet aan de orde (SULT), en deze film bevat sterke scènes, maar heeft te lijden onder het veelomvattende scenario en de zwaar verteerbare dialogen. Zijn enige in Frankrijk gemaakte film werd slecht ontvangen.

Calmos

1975 | Erotiek

Frankrijk 1975. Erotiek van Bertrand Blier. Met o.a. Jean Rochefort, Jean-Pierre Marielle, Bernard Blier, Brigitte Fossey en Claude Piéplu.

Gynaecoloog en de man van een veeleisende echtgenote duiken onder op het platteland voor een 'leven zonder vrouw'. Hun voorbeeld vindt zoveel navolging dat vrouwen zich organiseren in de strijd om hun rechten. Gevangenen van vrouwenleger worden met medische begeleiding tot neukmachines gemaakt en geheel uitgeput. Uitdagende satire van vrouwenhaat - die mannen nauwelijks voordeliger voorstelt - weet in de tweede helft geen maat te houden en ontaardt in zulke grove effecten dat de werkzaamheid verloren gaat. Ironische finale waarin onttakelde slachtoffers een schuilplaats zoeken in de enorme baarmoeder maakt veel goed.

Till Marriage Do Us Part

1974 |

1974. Luigi Comencini. Met o.a. Laura Antonelli, Michele Placido, Alberto Lionello en Jean Rochefort.

Gynaecoloog en de man van een veeleisende echtgenote duiken onder op het platteland voor een 'leven zonder vrouw'. Hun voorbeeld vindt zoveel navolging dat vrouwen zich organiseren in de strijd om hun rechten. Gevangenen van vrouwenleger worden met medische begeleiding tot neukmachines gemaakt en geheel uitgeput. Uitdagende satire van vrouwenhaat - die mannen nauwelijks voordeliger voorstelt - weet in de tweede helft geen maat te houden en ontaardt in zulke grove effecten dat de werkzaamheid verloren gaat. Ironische finale waarin onttakelde slachtoffers een schuilplaats zoeken in de enorme baarmoeder maakt veel goed.

Mio Dio, come sono caduta in basso

1974 | Erotiek

Italië 1974. Erotiek van Luigi Comencini. Met o.a. Laura Antonelli, Alberto Lionello, Michele Placido, Ugo Pagliai en Rosemary Dexter.

Een Siciliaanse aristocrate hoort na haar huwelijk met een rijke bourgeois, dat ze met een bastaardzoon van haar vader is getrouwd en blijft maagdelijk, tot ze wordt aangerand door haar chauffeur. Ze zoekt haar erotische bevrediging in gecompliceerdheid - geïnspireerd door boeken van Gabriele d'Annunzio - en geprikkeld door het incesttaboe wil ze toch de liefde met de echtgenoot bedrijven als ze hoort dat haar vader zich vergist heeft. Dat liefde ook gewoon en vanzelfsprekend kan zijn, zal ze nooit weten. Deze pikante en smakelijk gepresenteerde kostuumkomedie is tegelijk een kritisch beeld van een van zichzelf vervreemde bourgeoisie die van het zondebesef een nieuwe religie heeft gemaakt. Antonelli is de ideale keuze voor de hoofdrol.

Le retour du grand blond... avec une chaussure rouge

1974 | Komedie

Frankrijk 1974. Komedie van Yves Robert. Met o.a. Pierre Richard, Mireille Darc, Jean Rochefort, Michel Duchaussoy en Jean Carmet.

In zekere zin het vervolg van LE GRAND BLOND AVEC UNE CHAUSSURE NOIRE. Bij een onderzoek naar de dood van een geheim agent valt de verdenking op een verstrooide musicus. Scenarioschrijver was Francis Veber.

Le fantôme de la liberté

1974 | Fantasy, Komedie, Drama, Experimenteel

Frankrijk​/​​Italië 1974. Fantasy van Luis Buñuel. Met o.a. Jean-Claude Brialy, Monica Vitti, Michel Piccoli, Adriana Asti en Julien Bertheau.

'Het was een ambitieuze film,' becommentarieert Buñuel in zijn autobiografie 'Mon dernier soupir' eufemistisch zijn één-na-laatste werk Le fantôme de la liberté. Ondanks de frustrerende productie zou het niettemin een persoonlijke favoriet blijven. Geen wonder: in een niet na te vertellen slinger van onderling nauwelijks verbonden episodes drijft de filmmagiër op 74-jarige leeftijd nogmaals zijn satirische vorm van surrealistencinema op de spits. Sardonisch, scabreus, droomlogisch, oogstrelend, bizar - adjectieven te over voor deze vrije val door de oorspronkelijke kunstenaarsgeest die Buñuel eigen was. Memorabel is oa de dinerscène op toiletpotten. Co-scenarist was Jean-Claude Carrière.

Le Retour Du Grand Blond

1974 | Komedie

Frankrijk 1974. Komedie van Yves Robert. Met o.a. Mireille Darc, Jean Rochefort en Pierre Richard.

'Het was een ambitieuze film,' becommentarieert Buñuel in zijn autobiografie 'Mon dernier soupir' eufemistisch zijn één-na-laatste werk Le fantôme de la liberté. Ondanks de frustrerende productie zou het niettemin een persoonlijke favoriet blijven. Geen wonder: in een niet na te vertellen slinger van onderling nauwelijks verbonden episodes drijft de filmmagiër op 74-jarige leeftijd nogmaals zijn satirische vorm van surrealistencinema op de spits. Sardonisch, scabreus, droomlogisch, oogstrelend, bizar - adjectieven te over voor deze vrije val door de oorspronkelijke kunstenaarsgeest die Buñuel eigen was. Memorabel is oa de dinerscène op toiletpotten. Co-scenarist was Jean-Claude Carrière.

L'horloger de Saint-Paul

1974 | Drama, Misdaad, Thriller

Frankrijk 1974. Drama van Bertrand Tavernier. Met o.a. Philippe Noiret, Jean Rochefort, Jacques Denis, Sylvain Rougerie en Christine Pascal.

Een gezagsgetrouwe horlogemaker (Noiret) in Lyon gaat bij zichzelf te rade nadat hij hoort dat zijn doorgaans bedaarde zoon wordt verdacht van een politieke moord. Debuutfilm van nestor Tavernier waarin hij een sfeervol portret tekent van een man van middelbare leeftijd die langzaam de leefwereld van zijn zoon ontdekt én leert waarderen. De straatbeelden van vervlogen Lyon zijn een aangename bonus. Gebaseerd op L'horloger d'Everton van Georges Simenon, een boek dat speelt in het kleinsteedse Amerika dat Simenon in de jaren vijftig bezocht. Winnaar van een Zilveren Beer in Berlijn.

Isabelle devant le désir

1974 | Drama, Erotiek

België​/​​Frankrijk 1974. Drama van Jean-Pierre Berckmans. Met o.a. Jean Rochefort, Anicee Alvina, Mathieu Carrière, Annie Cordy en Marie-Clemence Meerschaut.

Net als in zijn debuutfilm LA CHAMBRE ROUGE vertelt Berckmans in zijn tweede film een erotisch verhaal met diepere inhoud. Gesitueerd omstreeks 1950 werd de schijnbaar frivole Alvina tijdens haar tienerjaren verkracht door een Duits officier en zij gaat gebukt onder een traumatiserend verleden. De herinneringen spelen een rol in haar relaties met mannen. Psychologisch te veel te simpel gemaakt personages en prima acteurs verdrinken in de middelmatigheid van het scenario, gebaseerd op de roman La Délice van Maud Frère. Gelauwerd met de Olivier d'Or van de Prix Fémina du Cinéma.

Comment réussir... quand on est con et pleurnichard

1974 | Komedie

Frankrijk 1974. Komedie van Michel Audiard. Met o.a. Jean Carmet, Jean-Pierre Marielle, Stéphane Audran, Jane Birkin en Jean Rochefort.

'Hoe te slagen wanneer je een klootzak en een huilebalk bent'. Zo'n filmtitel kon alleen ontspruiten aan het brein van volkse dialoogmeester Audiard. Antoine Robineau (Carmet) is de dubbelsukkel in kwestie, een drankhandelaar die zielige verhalen ophangt om zijn azijnvermouth aan de man te brengen. Ook bij de dames legt de slinkse verkooptechniek hem geen windeieren. CRQOECEP is Audiard tout court: een tegelijk ordinair en hatelijk grappig anti-bourgeois jaren-zeventig-tijdsbeeld met navenante decors en muziekjes. Jane Birkin spreidt als stripdanseres haar talenten tentoon.

Salut l'artiste

1973 | Komedie

Frankrijk​/​​Italië 1973. Komedie van Yves Robert. Met o.a. Marcello Mastroianni, Françoise Fabian, Carla Gravina, Jean Rochefort en Evelyn Buyle.

Een tweede-rangsacteur moet zich dagelijks van de ene kleine schnabbel naar de andere haasten, om aan de kost te komen. De weinige resterende tijd moet hij verdelen tussen zijn gezin en zijn vriendin. Een sympathieke film over mensen en aspecten van 'het vak' die nooit aandacht krijgen. Jean Rochefort speelt een collega acteer-sloeber.

Le complot

1973 | Drama, Historische film

Frankrijk​/​​Italië​/​​Spanje 1973. Drama van René Gainville. Met o.a. Jean Rochefort, Michel Bouquet, Michel Duchaussoy, Marina Vlady en Raymond Pellegrin.

Dit drama speelt zich af in de nadagen van de Algerijnse Onafhankelijkheidsoorlog: tussen 1954 en 1962 speelde de strijd tussen Frankrijk en toenmalige kolonie Algerije. Een complex, zeer bloedig conflict, waarbij ook veel mensen een Frans-Algerije nastreefden. Militair Dominique Clavet (Rochefort) bijvoorbeeld probeert middels een complot de onvermijdelijke ontwikkelingen tegen te houden. Degelijk politiek drama, dat begint met een wilde achtervolging in mooie jaren zestig-auto's, heeft prima acteurs en geeft een aardige indruk van de complexe politieke situatie destijds.

L'héritier

1973 | Thriller

Frankrijk​/​​Italië 1973. Thriller van Philippe Labro. Met o.a. Jean-Paul Belmondo, Carla Gravina, Jean Rochefort, Charles Denner en Jean Desailly.

Sterke politieke thriller van reporter/auteur/Franse-RTL-chef Labro. Een invloedrijke industrieel die tevens eigenaar is van een dagblad komt om bij een verdachte vliegtuigexplosie. Wanneer diens zoon en erfgenaam (Belmondo) uit de VS arriveert om de familiezaken waar te nemen, wordt hem meteen duidelijk dat ook hij zijn leven niet zeker is. Zijn speurneus leidt hem naar een neofascistisch netwerk met een bekend gezicht aan de top. Onheilspellend scenario van Labro en romanschrijver Jacques Lanzmann wortelt niet in complotparanoia, maar reflecteert reële schaduwstructuren in het naoorlogse Frankrijk.

Dio, sei un padreterno!

1973 | Misdaad, Komedie, Avonturenfilm

Frankrijk​/​​Italië 1973. Misdaad van Michele Lupo. Met o.a. Lee Van Cleef, Tony Lo Bianco, Edwige Fenech, Jean Rochefort en Jess Hahn.

Amerikaanse gangster keert terug naar Italië om een einde te maken aan een bende-oorlog, maar belandt door toedoen van zijn tegenstanders in de gevangenis. Een jonge bewonderaar achter de tralies helpt hem ontsnappen en wraak nemen, maar zijn opzet om daarmee zèlf in aanzien te stijgen bij de onderwereld mislukt. De boeiende mogelijkheden rond het duo van de heethoofdige beginneling en de uitgebluste veteraan worden tenietgedaan door de middelmatige regie en onjuiste rolbezetting. Rochefort als mafioso is onbedoeld dolkomisch. Ook bekend als THE FORGIVEN SINNER en LA PISTOLA.

Bel ordure

1973 |

Frankrijk 1973. Jean Marboeuf. Met o.a. Bulle Ogier, Claude Brasseur, Jean Rochefort, Andréas Voutsinas en Fernand Guiot.

Goochelaar werkt in morsige nachtclub waar ook zijn vriendin als zangeres optreedt. Politie-inspecteur wil hem bekentenis afdwingen, hoewel hij niets op zijn geweten denkt te hebben. Reeks gebeurtenissen verstoort evenwicht in artiestenwereldje waarbij alleen de zangeres doorbreekt naar succes. Nachtclubpodium wordt afspiegeling van de maatschappij in gestileerde satire die aantal verrassende kwaliteiten heeft, behalve duidelijkheid.

Les Feux de la chandeleur

1972 | Drama

Italië​/​​Frankrijk 1972. Drama van Serge Korber. Met o.a. Annie Girardot, Jean Rochefort, Claude Jade, Bernard LeCocq en Bernard Fresson.

Tegengestelde politieke activiteit van vrouw van gemeentepoliticus doet huwelijk stuklopen. Tien jaar later wil ze inmiddels hertrouwde ex-man heroveren en gedraagt zich als romantische adolescente, zodat volwassen kinderen aan haar geestvermogens gaan twijfelen. Romantisch en pathetisch aangedikt scenario geeft goed spel van de acteurs geen kans waardoor film onbedoelde parodie wordt, waar de clichés in beeld nog fataal schepje bovenop doen.

Le grandblond avec une chaussure noire

1972 | Komedie

Frankrijk 1972. Komedie van Yves Robert. Met o.a. Yves Robert, Colette Castel, Mireille Darc, Bernard Blier en Jean Rochefort.

Tegengestelde politieke activiteit van vrouw van gemeentepoliticus doet huwelijk stuklopen. Tien jaar later wil ze inmiddels hertrouwde ex-man heroveren en gedraagt zich als romantische adolescente, zodat volwassen kinderen aan haar geestvermogens gaan twijfelen. Romantisch en pathetisch aangedikt scenario geeft goed spel van de acteurs geen kans waardoor film onbedoelde parodie wordt, waar de clichés in beeld nog fataal schepje bovenop doen.

Le grand blond avec une chaussure noire

1972 | Komedie

Frankrijk 1972. Komedie van Yves Robert. Met o.a. Pierre Richard, Mireille Darc, Bernard Blier, Jean Rochefort en Colette Castel.

Hoogst vermakelijke, nu eens stripachtige en dan weer Brits-droogkomische spionagefilmparodie waarin iedere rol uitmuntend is bezet. In het ingenieuze, sardonisch met toeval en willekeur spelende verhaal van Francis Véber - later als scenarist-regisseur zeer succesvol - raakt de verstrooide violist François Perrin verzeild in de vileine vete tussen twee spionagechefs. Richard is de sympathieke superstuntel, Mireille Darc de agente die hem moet verleiden. Darcs zwarte cocktailjurk met het memorabel diepe rugdécolleté nestelde zich in het Franse collectieve geheugen en werd zelfs een museumstuk.

L' Oeuf

1972 | Komedie

Frankrijk 1972. Komedie van Jean Herman. Met o.a. Guy Bedos, Marie Dubois, Bernadette Lafont, Jean Rochefort en Michel Galabru.

Een jonge streber merkt dat slimme adviezen noch de regels van de gangbare moraal hem verder brengen en besluit zich alleen te uiten in gemeenplaatsen en veronderstellingen die de toehoorder naar eigen goeddunken interpreteert. Door zich niet echt uit te spreken verzeilt hij in een huwelijk met de oudere zuster van het meisje op wie hij echt verliefd is en wordt nog bedrogen ook. De uiterst succesvolle theaterkomedie is in de filmversie minder effectief omdat Bedos niet de aangewezen acteur blijkt. De scherpte van de dialoog blijft onverminderd en daarvan wordt door de andere acteurs gretig gebruik gemaakt. De regisseur voegt daar niets aan toe.

L' Heritier

1972 | Drama

Frankrijk 1972. Drama van Philippe Labro. Met o.a. Charles Denner, Jean Rochefort en Jean-Paul Belmondo.

Een jonge streber merkt dat slimme adviezen noch de regels van de gangbare moraal hem verder brengen en besluit zich alleen te uiten in gemeenplaatsen en veronderstellingen die de toehoorder naar eigen goeddunken interpreteert. Door zich niet echt uit te spreken verzeilt hij in een huwelijk met de oudere zuster van het meisje op wie hij echt verliefd is en wordt nog bedrogen ook. De uiterst succesvolle theaterkomedie is in de filmversie minder effectief omdat Bedos niet de aangewezen acteur blijkt. De scherpte van de dialoog blijft onverminderd en daarvan wordt door de andere acteurs gretig gebruik gemaakt. De regisseur voegt daar niets aan toe.

La Liberté en croupe

1970 | Drama

Frankrijk 1970. Drama van Edouard Molinaro. Met o.a. Bernard LeCocq, Juliette Villard, Maria Mauban, Michel Serrault en Jean Rochefort.

Een jongen wiens pogingen om via vriendschap of flirts met zijn burgerlijk milieu te breken zijn mislukt, wordt verliefd op een meisje wier revolutionair idealisme wel oprecht is. Ze brengen samen een romantische vakantie in de Dordogne door als in Parijs - mei 1968 - de studentenrevolte losbreekt. Ondanks treffende scènes en spelprestaties mist de film overtuigingskracht in dit portret van de jonge generatie waardoor het inhaken op recent verzet nogal opportunistisch overkomt. Hoewel de sympathie aan de zijde van jeugd ligt, wordt de oudere generatie in compromissen en teleurstellingen genuanceerder getekend.

Céleste

1970 | Erotiek

Frankrijk 1970. Erotiek van Michel Gast. Met o.a. Jean Rochefort, Lea Massari, Debora Duarte, Philippe Ogouz en Perrette Pradier.

Getrouwde journalist wordt verliefd op jonge Portugese werkster die politieke vluchtelinge blijkt. Hij weet haar te veroveren, maar krijgt geen greep op haar idee[KA3]en en onduidelijke nevenactiviteiten. Scenario heeft interessante mengeling van komische, pikante en politieke elementen waarvan regie alleen de erotiek het volle pond geeft. Niettemin goed spel, met een verrassende (en vroege) hoofdrol van Rochefort.

Le Temps de mourir

1969 | Horror, Drama

Frankrijk 1969. Horror van André Farwagi. Met o.a. Bruno Cremer, Anna Karina, Jean Rochefort, Billy Kearms en Catherine Rich.

Een rijke man vindt een videotape, waarop te zien is hoe en wanneer hij zal sterven en tracht vervolgens het noodlot te keren. Het interessante thema komt totaal niet uit de verf in dit speelfilmdebuut van Farwagi. Ook bekend als TWICE UPON A TIME.

Le diable par la queue

1968 | Komedie, Drama

Frankrijk 1968. Komedie van Philippe de Broca. Met o.a. Yves Montand, Maria Schell, Madeleine Renaud, Jean Rochefort en Jean-Pierre Marielle.

Een berooide aristocratische familie heeft van een kasteel een hotel gemaakt waarin een Marseillaanse gangster komt logeren. De markiezin schakelt de hele familie in om hem zijn buit afhandig te maken, zonder succes, maar hij wordt verliefd op de dromerige oude vrijster en blijft met het geld op het kasteel wonen. Deze lichtvoetige en ironische komedie kreeg een ideale rolbezetting, waarbij vooral Montand en Renaud (die gewoonlijk in serieuzere rollen te zien zijn) opvallen, maar het gehele ensemble is perfect. Frans debuut van Keller. Scenario van de regisseur en Daniel Boulanger. Camerawerk van Jean Penzer.

Ne jouez pas avec les Martiens

1967 | Komedie, Sciencefiction

Frankrijk 1967. Komedie van Henri Lanoë. Met o.a. Jean Rochefort, Macha Méril, Haydée Politoff, André Valardy en Frédéric de Pasquale.

Een incompetent duo Parijse journalistenduo moet een artikel maken over de geboorte van een vijfling op een Bretons eilandje. Een door hun sarcasme geërgerde sociaal werkster verspreidt een gerucht over de landing van Marsmannetjes, waarna inderdaad wezens verschijnen van wie er één een zesling verwekt. De SF is niet meer dan een alibi voor een doorsnee-komedie over Parijzenaars en provincialen die tot voorspelbare situaties en contrasten leidt. Het aanstekelijk animo van de acteurs maakt de eenmalige regie-poging van de assistent van Philippe de Broca onderhoudend.

Qui êtes-vous, Polly Magoo?

1966 |

Frankrijk 1966. William Klein. Met o.a. Dorothy McGowan, Sami Frey, Philippe Noiret, Jean Rochefort en Grayson Hall.

Een succesvolle mannequin, wordt onderwerp van een tv- documentaire, waarin zij als mythe wordt onttroond. Zij wordt bemind door een kroonprins en bedreigd door de koningin-moeder. Ze moet gezicht geven aan een nieuwe, futuristische modelijn. Fotograaf-documentarist Klein wil een satirisch portret geven van de hem welbekende modewereld, maar zoekt het in een stilering en in een effectbejag die even modieus en inhoudsloos zijn als het onderwerp dat hij wil aanpakken. De opzettelijk aangebrachte lelijkheid schiet zijn doel voorbij, zodat enige verademing alleen komt van Noiret en Rochefort als geslaagde karikaturen van tv-makers. Scenario van regisseur Klein. Camerawerk van Jean Boffety.

A coeur joie

1966 | Romantiek

Frankrijk​/​​Verenigd Koninkrijk 1966. Romantiek van Serge Bourguignon. Met o.a. Brigitte Bardot, Laurent Terzieff, Jean Rochefort, James Robertson Justice en Michael Sarne.

Fotomodel moet voor een reportage naar Londen, waar ze toevallig vaag bekende landgenoot ontmoet met wie ze in Schotland twee weken liefde beleeft en bedrijft voor ze terugkeert naar Parijs en haar solide minnaar. Onstuimigheid uit titel blijkt alleen uit eindeloze ren- en stoeipartijen van Bardot en Terzieff in het Schotse landschap die ook verder geen overtuigend liefdespaar zijn. Eerdere sc[KA2]enes in modewereld van swingend Londen zijn nu komisch ouderwets. (Engelstalige versie: TWO WEEKS IN SEPTEMBER.)

Les tribulations d'un Chinois en Chine

1965 | Komedie, Avonturenfilm, Actiefilm

Frankrijk​/​​Italië 1965. Komedie van Philippe de Broca. Met o.a. Jean-Paul Belmondo, Ursula Andress, Jean Rochefort en Maria Pacôme.

Rijkaard Arthur Lempereur (van l'empereur; de keizer) verveelt zich net niet dood genoeg en z'n zelfmoordpogingen zijn een fiasco. De Chinese Meneer Goh assisteert: kom er maar in, huurmoordenaars. Dan ontmoet onze goed verzekerde held echter Alexandrine en het leven is op slag verrukkulluk. Nu nog eventjes die zware jongens afschudden. Bébel gaat voor goud in dit heerlijke holderdebolderavontuur, zeer vrij naar Jules Verne. Rochefort excelleert als flegmatieke butler, fotografie en muzikale omlijsting verhogen de feestvreugde. Kolderieker dan voorganger L'homme de Rio, maar nauwelijks minder vermakelijk.

Le Facteur s'en va-t-en guerre

1965 | Komedie, Oorlogsfilm

Frankrijk 1965. Komedie van Claude Bernard-Aubert. Met o.a. Charles Aznavour, Maria Minh, Daniel Ceccaldi, Michel Galabru en Jean Rochefort.

Avontuurlijke verhalen doen een postbode besluiten zich aan te melden voor het Franse leger in Indo-China. Hij wordt met andere soldaten gevangengenomen waarbij de commandant de moed er in houdt door ontsnappingsplannen te maken. Ontsnapping lukt pas nadat de vrede is getekend. Satire op absurditeit van oorlog mist doel door al te opgelegd vriendelijke aanpak, terwijl historisch gesproken een scherpere Franse zelfkritiek wel zo terecht zou zijn.

Le Dimanche de la vie

1965 | Komedie

Frankrijk 1965. Komedie van Jean Herman. Met o.a. Danielle Darrieux, Françoise Arnoul, Jean-Pierre Moulin, Jean Rochefort en Olivier Hussenot.

Een provinciaal echtpaar kan zich dank zij een erfenis in Parijs installeren, waar de vrouw die helderziende is, een succesvolle waarzegster wordt, aan de vooravond van WOII. Een satirische roman van Raymond Queneau werd aangegrepen om een filmstijl uit de jaren '30 te reconstrueren. De regisseur is daar alleen plichtmatig in geslaagd: hij heeft geen eigen originaliteit kunnen opbrengen, maar de spiritualiteit en het stijlgevoel van de acteurs maken veel goed.

Le Belle famiglie

1965 | Komedie

Italië​/​​Frankrijk 1965. Komedie van Ugo Gregoretti. Met o.a. Susy Andersen, Tony Anthony, Adolfo Celi, Susanna Clemm en Annie Girardot.

Een vierluik. Een dienstbare Siciliaanse is uitgehuwelijkt aan een afstotelijke rijkaard, maar zij fantaseert zich een droomprins. Zijn verhouding met een aantrekkelijke Duitse wekt jaloezie op en gekonkel bij vrienden van een Italiaan. De echtgenote van een overspannen zakenman verzorgt hem liefdevol en verlaat hem zodra hij hersteld is. Een vrouw probeert haar onverschillige echtgenoot jaloers te maken met hun huisknecht. Deze niet al te diep doorprikkende satire moet het hebben van de schilderachtige typeringen door de topbezetting.

Angélique et le Roi

1965 | Avonturenfilm, Romantiek, Actiefilm

Frankrijk​/​​Duitsland​/​​Italië 1965. Avonturenfilm van Bernard Borderie. Met o.a. Robert Hossein, Sami Frey, Jean Rochefort, Jacques Toja en Fred Williams.

Voor de tweede maal weduwe geworden wordt Angélique door de koning naar de Perzische ambassadeur gezonden en zij kwetst diens ijdelheid zo dat hij haar gevangen zet. Ze wordt de inzet voor een verbond tussen Frankrijk en Perzië en geraakt in steeds meer moeilijkheden, als ze gered wordt door haar doodgewaande eerste man die onmiddellijk weer verdwijnt. In deel drie uit de succesreeks is Merciers expressieloosheid in alle omstandigheden overgeslagen op tegenspelers Frey en Williams die ook alleen decoratief blijven wat hun veronderstelde passies nogal komisch maakt. Alain Decaux, Bernard Borderie en Francis Cosne bewerkten de roman van Anne en Serge Golon tot scenario.

Merveilleuse Angélique

1964 | Avonturenfilm, Romantiek, Historische film, Actiefilm

Italië​/​​Duitsland​/​​Frankrijk 1964. Avonturenfilm van Bernard Borderie. Met o.a. Michèle Mercier, Jean-Louis Trintignant, Jean Rochefort, Claude Giraud en Guiliano Gemma.

Angélique is terug! Berooid en alleen, ten tijde van koning Lodewijk de Veertiende. Maar haar Route naar Versailles, de titel van Anne en Serge Golons bronboek, gaat gelukkig voor haar en de kijkers al snel via de woon- en slaapkamers van talloze gegoede mannen. Die al dan niet geregeld met elkaar op de vuist gaan. Weldadig kolderiek topvermaak in jaren zestig Frankrijk en omstreken. Vervolg op kassucces Angélique, marquise des anges (1964). Meer zotternij in Angélique et le roy (1966), Indomptable Angélique (1967) en Angélique et le sultan (1968).

Les Pieds Nickelés

1964 | Komedie

Frankrijk 1964. Komedie van Jean-Claude Chambon. Met o.a. Charles Denner, Jean Rochefort, Michel Galabru, Micheline Presle en Francis Blanche.

Oplichterstrio faalt in al hun ondernemingen, maar slaagt er wel in om uit handen van de politiecommissaris te blijven. Tijdens het festival van Cannes geven ze zich uit voor Bulgaarse filmproducenten die een superspektakel gaan opzetten. Deze film van debutant - Philippe de Broca keek toe - mist de stijl en specifieke humor van de beroemde oude stripverhalen van Forton, maar de drie hoofdrollen spelen met vermakelijke verve.

Angélique, marquise des Anges

1964 | Avonturenfilm

Italië​/​​Duitsland​/​​Spanje​/​​Frankrijk 1964. Avonturenfilm van Bernard Borderie. Met o.a. Michèle Mercier, Robert Hossein, Jean Rochefort, Claude Giraud en Giuliano Gemma.

Angélique wordt uitgehuwelijkt aan een mismaakte markies die gespecialiseerd is in natuurwetenschappen. Ze gaat ondanks zijn uiterlijk van hem houden tot hij wegens ketterij en zwarte kunst door Koning Lodewijk XIV ter dood wordt veroordeeld. Ze sluit zich aan bij de Parijse onderwereld om hem te wreken. Het eerste deel van een reeks films naar de romans van het echtpaar Anne en Serge Golon is de beste, dankzij de rol van Hossein als de gekwetste en idealistische markies. Het scenario werd geschreven door Claude Brule, Francis Cosne en regisseur Borderie.

Angélique

1964 | Avonturenfilm, Drama, Actiefilm

Duitsland​/​​Italië​/​​Frankrijk 1964. Avonturenfilm van Bernard Borderie. Met o.a. Claude Giraud, Giuliano Gemma, Jean Rochefort, Robert Hossein en Michèle Mercier.

Angélique wordt uitgehuwelijkt aan een mismaakte markies die gespecialiseerd is in natuurwetenschappen. Ze gaat ondanks zijn uiterlijk van hem houden tot hij wegens ketterij en zwarte kunst door Koning Lodewijk XIV ter dood wordt veroordeeld. Ze sluit zich aan bij de Parijse onderwereld om hem te wreken. Het eerste deel van een reeks films naar de romans van het echtpaar Anne en Serge Golon is de beste, dankzij de rol van Hossein als de gekwetste en idealistische markies. Het scenario werd geschreven door Claude Brule, Francis Cosne en regisseur Borderie.

Symphonie pour un massacre

1963 | Drama, Thriller

Frankrijk​/​​Italië 1963. Drama van Jacques Deray. Met o.a. Michel Auclair, Claude Dauphin, José Giovanni, Michèle Mercier en Daniela Rocco.

Een vijftal nachtclub-exploitanten beraamt een perfecte misdaad met cocaïnehandel, maar door onvoorziene foutjes wordt er onderling wantrouwen gewekt en worden de handlangers één voor één geliquideerd, tot de wraak van de weduwe ook de laatste overlevende fataal wordt. Het vernuftig geconstrueerde scenario geeft veel meer aandacht aan de karakterisering dan gewoonlijk, zodat goede spelprestaties - helaas niét van de actrices - samenvallen met een gespannen en franjeloze vormgeving die het fatale handelingsverloop een onafwendbare logica geeft.

La foire aux cancres

1963 | Komedie

Frankrijk 1963. Komedie van Louis Daquin. Met o.a. André Armontel, Jean Bouise, Julien Carette, Jean Carmet en Sophie Desmarets.

Deze film is een uit zeven episodes opgebouwde impressie van het lagere-schoolleven waarbij pedagogische methoden stuk lopen op de eigenzinnigheid of de al te letterlijke interpretatie van de leerling en/of op het cultuurbarbarisme van de ouders. De vanzelfsprekende en spontane kinderregie geeft deze komedie een authenticiteit die boven enkele al te gezochte grappen uitstijgt en die valse vertedering naar het volwassen publiek toe vermijdt. Sommige satirische momenten zijn inmiddels achterhaald, andere nog niet.

La Porteuse de pain

1963 | Drama, Romantiek

Frankrijk​/​​Italië 1963. Drama van Maurice Cloche. Met o.a. Suzanne Flon, Philippe Noiret, Jean Rochefort, Jeanne Valérie en Pierre Massimi.

Een arrivist vermoordt zijn werkgever en schuift de schuld op zijn maîtresse. Na 20 jaar celstraf begint ze een nieuw leven als broodbezorgster, terwijl de moordenaar onder een valse naam een rijke industrieel is geworden. De dochter van hem en de heldin is verliefd op de zoon van zijn vroegere slachtoffer. Een chanteur wroet in het verleden. Dit befaamde melodrama - twee keer eerder verfilmd - kreeg een stijlvolle fotografie en een gepaste zwartwit-vertolking van sterke acteurs, die plezier in hun rollen hebben zonder in parodie te vervallen. Hierdoor wordt hun genoegen door de toeschouwer gedeeld.

Le masque de fer

1962 | Avonturenfilm, Historische film, Romantiek, Actiefilm

Frankrijk​/​​Italië 1962. Avonturenfilm van Henri Decoin. Met o.a. Jean Marais, Sylva Koscina, Jean-François Poron, Enrico Maria Salerno en Giselle Pascal.

Musketier Charles d'Artagnan moet de Man in het IJzeren Masker, alias de tweelingbroer van Louis XIV, naar Parijs loodsen. De staatsgevangene blijkt echter ontsnapt en een complot om de koning te onttronen in volle gang. Werk aan de maillotwinkel voor de met charme en kwinkslagen gewapende Marais, die zich met een vette knipoog door het jongensboek duelleert. Het scenario is een potpourri van succesnummers en Decoin was wel eens geïnspireerder, maar vooral dankzij Marais is dit passabel cape-en-degenvermaak uit de gloriedagen van de buurtbioscoop. Sfeerrijke zwart-witfotografie van Pierre Petit.

Cartouche

1962 | Avonturenfilm, Romantiek, Komedie, Actiefilm

Frankrijk​/​​Italië 1962. Avonturenfilm van Philippe de Broca. Met o.a. Jean-Paul Belmondo, Claudia Cardinale, Jess Hahn, Odile Versois en Philippe Lemaire.

In de achttiende eeuw verlaat bandiet Louis uit onvrede de roversbende van Malichot. Het wordt hem niet in dank afgenomen. Hij zet door en wordt na verloop van tijd de nieuwe leider van de Parijse bende, en weet zelfs de sympathie van het volk voor zich te winnen. Maar de politie én zijn oude baas zijn naar hem op zoek. Belmondo is bijzonder leuk om naar te kijken in zijn rol van schelm, en Cardinale is op haar schattigst als zigeunerin Vénus in deze aardige avonturenfilm.

Le Capitaine Fracasse

1961 | Avonturenfilm, Historische film

Frankrijk​/​​Italië 1961. Avonturenfilm van Pierre Gaspard-Huit. Met o.a. Jean Marais, Geneviève Grad, Gérard Barray, Anna-Maria Ferrero en Ricardo Garrone.

Een baron wordt verliefd op een actrice van een reizend toneelgezelschap en haalt zich daarmee de rivaliteit van een jonge hertog op de hals die hem wil laten vermoorden en haar ontvoert. De film, die in de stijl van Théophile Gauthier is gemaakt, verheft zich dankzij het komediantenmilieu boven de gemiddelde cape en degen-film, maar de regisseur weet daar even weinig gebruik van te maken als van de - in theorie - sterke rolbezetting.

Une Balle dans le canon

1958 | Misdaad, Drama

Frankrijk 1958. Misdaad van Michel Deville en Charles Gérard. Met o.a. Pierre Vaneck, Roger Hanin, Mijanou Bardot, Paul Frankeur en Colette Duval.

Enkele paratroepers uit Indo-China laten zich bij hun demobilisatie overhalen tot geldsmokkel en gebruiken dat geld om een nachtclub op Pigalle te kopen. Het geringe succes van de club en het terugeisen van de buit door hun oude opdrachtgever noodzaken hen tot een inbraak waarbij een medeplichtige hen weer bedriegt. Dit onderwereld-drama onderscheidt zich alleen door een overmaat aan onwaarschijnlijke complicaties, maar is curieus als jeugdwerk van later beroemde mensen voor en achter de camera. (B.B.'s zusje Mijanou heet in haar rol Brigitte)