Theresa Merritt

Home Fries

Verenigde Staten 1998. Romantiek van Dean Parisot. Met o.a. Drew Barrymore, Luke Wilson, Catherine O'Hara, Jake Busey en Shelley Duvall.

Billy Madison

Verenigde Staten 1995. Komedie van Tamra Davis. Met o.a. Adam Sandler, Bridgette Wilson, Norm MacDonald, Darren McGavin en Bradley Whitford.

Kleinkunstenaar Adam Sandler (1966) maakte zijn fortuin met films en sketches (Saturday Night Live, 1990-1995) waarin hij kinderlijke typetjes neerzet in een volwassen omgeving. In Billy Madison is hij een infantiele verwende twintiger die zijn lagere en middelbare school moet overdoen om zijn vaders hotelimperium te mogen overnemen. De grappen die volgen missen steevast doel (trefbal met kleuters is mild grappig) en de romantiek met zijn juf (Wilson) is passieloos en obligaat. 'Alle aanwezigen zijn nu dommer omdat ze naar jou hebben geluisterd,' vat een personage snedig samen. In 2002 speelde Sandler een mooie, serieuze rol in Punch-Drunk Love.

Strange Turf

Verenigde Staten 1989. Horror van Steven Fierberg. Met o.a. Gina Gershon, Kirk Baily, Billy 'Sly' Williams, Tony Todd en Raymond St. Jacques.

Trage maar behoorlijke horrorfilm over een afgelegen gebied in het zuiden van de Verenigde Staten dat geterroriseerd wordt door een kwade voodoopriester. Het griezelige sfeertje wordt bedorven door een klungelige orgie van speciale effecten op het einde. John Russo, de auteur van Night Of The Living Dead, werkte mee aan het scenario, maar de onvermijdelijke kannibalistische zombies werden wijselijk tot een minimum beperkt. Ook bekend als VOODOO DAWN.

Silence Like Glass

Verenigde Staten​/​​Duitsland 1989. Drama van Carl Schenkel. Met o.a. Jami Gertz, Martha Plimpton, Bruce Payne, Rip Torn en Jessica Kosmalla.

De negentien-jarige balletdanseres Gertz hoort dat ze kanker heeft. Haar wereld stort in elkaar. Ze komt in een therapiecentrum terecht en de vooruitzichten zijn somber. De verbitterde, fatalistische Plimpton wordt haar kamergenote. Ze kan van haar evenmin hoop verwachten. Ze zal zelf moeten leren dat wilskracht haar overeind kan houden. Opvallend optimistische film, die zich geheel afspeelt op de afdeling met kankerpatiënten, gebaseerd op persoonlijke ervaringen van Bea Hellmann, die samen met Schenkel het scenario schreef. De film zit vol hartelijke humor en Gertz is subliem in de uitbeelding van haar moeilijke rol, waarbij ze heen en weer geslingerd wordt tussen moed en wanhoop. Knap in beeld gebracht door Dietrich Lohmann.

The Serpent and the Rainbow

Verenigde Staten 1988. Horror van Wes Craven. Met o.a. Bill Pullman, Cathy Tyson, Zakes Mokae, Paul Winfield en Brent Jennings.

Ha[KA3]iti rond 1985. Een anthropoloog (Pullman) is op zoek naar het mysterieuze zombiepoeder. Via Dr. Tyson komt hij in contact met Winfield, een voodoo-priester. Het gevaar komt echter van Makae, een ingewijde van de voodoo-cultus die zijn macht misbruikt aan het hoofd van de Tonton Macoutes (de terreurpolitie van dictator Duvalier). Spannend gemaakte griezelthriller waarbij Craven duidelijk over een groter budget beschikte dan gewoonlijk. Enkele speciale horror-effecten maken de film minder geschikt voor fijngevoelige kijkers. Het scenario van Richard Maxwell en A.R. Simoun, gebaseerd op een boek van Wade Davis, is goed gedocumenteerd. Op locatie gefilmd door John Lindley.

The Best Little Whorehouse in Texas

Verenigde Staten 1982. Musical van Colin Higgins. Met o.a. Burt Reynolds, Dolly Parton, Dom DeLuise, Charles Durning en Jim Nabors.

Deze musical wordt met verve gebracht, maar komt helaas toch niet uit de verf. Het is het op een Broadway-show gebaseerde verhaal over de moeilijke positie waarin een sheriff terechtkomt wanneer hij een populair bordeel moet sluiten dat The Chicken Ranch heet - en dat wordt geleid door zí[KA1]jn vriendin. Parton is het snoepje van de week en Durning heeft een heel leuk nummer als Governor, maar om de haverklap probeert de film serieus te worden en dan is meteen alle vaart eruit. Scenario van Larry L. King, Peter Masterson en regisseur Higgins, naar de theatershow van King en Masterson. Camerawerk van William A. Fraker. De muziek en de liedjes zijn van Carol Hall en je hoort Dolly zingen. De kamerbrede achtergrond muziek is van Patrick Williams en de filmmuziek werd geproduceerd door Gregg Perry.

The Great Santini

Verenigde Staten 1979. Drama van Lewis John Carlino. Met o.a. Robert Duvall, Blythe Danner, Michael O'Keefe, Lisa Jane Persky en Stan Shaw.

Karakterstudie van een beroepsmarinier, die in 1962 een 'soldaat zonder oorlog' is, afgezien van de oorlog die hij voert met zijn opgroeiende zoon. Indringende vertolkingen verschaffen deze film gestalte, maar dramatische structuur en oplossingen zijn niet altijd even sterk; bewerkt door Carlino naar Pat Conroys roman. Ook bekend als: THE ACE.

The Wiz

Verenigde Staten 1978. Musical van Sidney Lumet. Met o.a. Diana Ross, Michael Jackson, Richard Pryor, Nipsey Russell en Ted Ross.

Jaren tachtig remake van The Wizard of Oz - door Amerikanen gekoesterd als een van de belangrijkste pijlers onder hun nationaal cultureel erfgoed - ditmaal met een flinke scheut swingende, zwarte muziek. Het boerenmeisje uit Kansas is in deze versie een 24-jarige onderwijzeres uit New York (Ross, in werkelijkheid tien jaar ouder), die met hondje Toto terecht komt in een fantasiewereld. Regisseur Lumet maakt van deze swingende musical met geheel zwarte cast een liefdevolle ode aan New York. Jackson speelt de Vogelverschrikker, Quincy Jones arrangeerde de muziek. Het liedje A Brand New Day werd een stevige hit.

The Goodbye Girl

Verenigde Staten 1977. Komedie van Herbert Ross. Met o.a. Richard Dreyfuss, Marsha Mason, Quinn Cummings, Paul Benedict en Barbara Rhoades.

Neil Simons gevoeligste komedie tot nu toe. De jonge acteur Dreyfuss en de na haar scheiding aan de kant geschoven Mason worden, zonder dat te willen, met elkaar geconfronteerd als huurders van hetzelfde appartement in New York, en er ontwikkelt zich een relatie tussen hen. Script van grote klasse, even goed acteerwerk, Dreyfuss won een Oscar voor Beste Acteur.

They Might Be Giants

Verenigde Staten 1971. Komedie van Anthony Harvey. Met o.a. Joanne Woodward, George C. Scott, Jack Gilford, Lester Rawlins en Eugene Roche.

Een grappig verhaal over een lichtelijk getikte heer die gelooft Sherlock Holmes te zijn. Zijn psychiater die dit spelletje meespeelt, heet Dr. Watson. De in de bioscoop uitgebrachte versie duurde tien minuten korter.