Roger Mirmont: cast.
Er zijn 41 films gevonden.

Choses secrètes

2002 | Drama, Erotiek

Frankrijk 2002. Drama van Jean-Claude Brisseau. Met o.a. Sabrina Seyvecou, Coralie Revel en Roger Mirmont.

De naïeve serveerster Sandrine (Seyvecou) en de zelfbewuste stripster Nathalie (Revel) besluiten om hun niet onaanzienlijke vrouwelijke charmes in de strijd te gooien bij het grote bedrijf waar ze werken, omdat ze anders nooit iets zullen bereiken. Regisseur Brisseau brengt het allemaal bijzonder expliciet in beeld. Een aantal actrices klaagde hem later aan omdat hij ze tijdens de audities zou hebben laten masturberen, kennelijk voor zijn eigen gerief. Maar Choses secrètes toont behalve veel bloot ook interessante, nogal nihilistische inzichten in de relatie tussen seks en macht.

Une femme d'honneur : La femme battue

2000 | Misdaad

Frankrijk 2000. Misdaad van Alain Bonnot. Met o.a. Corinne Touzet, Nathalie Cerda, Roger Mirmont, Romaric Perche en Pierre-Marie Escourrou.

De naïeve serveerster Sandrine (Seyvecou) en de zelfbewuste stripster Nathalie (Revel) besluiten om hun niet onaanzienlijke vrouwelijke charmes in de strijd te gooien bij het grote bedrijf waar ze werken, omdat ze anders nooit iets zullen bereiken. Regisseur Brisseau brengt het allemaal bijzonder expliciet in beeld. Een aantal actrices klaagde hem later aan omdat hij ze tijdens de audities zou hebben laten masturberen, kennelijk voor zijn eigen gerief. Maar Choses secrètes toont behalve veel bloot ook interessante, nogal nihilistische inzichten in de relatie tussen seks en macht.

La spirale

1998 | Drama

Frankrijk 1998. Drama van Miguel Courtois. Met o.a. Julie Debazac, Jean-François Garreaud, Dominique Guillo, Emannuelle Escourrou en Alain Beigel.

De naïeve serveerster Sandrine (Seyvecou) en de zelfbewuste stripster Nathalie (Revel) besluiten om hun niet onaanzienlijke vrouwelijke charmes in de strijd te gooien bij het grote bedrijf waar ze werken, omdat ze anders nooit iets zullen bereiken. Regisseur Brisseau brengt het allemaal bijzonder expliciet in beeld. Een aantal actrices klaagde hem later aan omdat hij ze tijdens de audities zou hebben laten masturberen, kennelijk voor zijn eigen gerief. Maar Choses secrètes toont behalve veel bloot ook interessante, nogal nihilistische inzichten in de relatie tussen seks en macht.

Un homme...

1997 | Komedie

Frankrijk 1997. Komedie van Robert Mazoyer. Met o.a. Etienne Chicot, Catherine Frot, Anaïs Jeanneret, Roger Mirmont en Jean-Pierre Darroussin.

De naïeve serveerster Sandrine (Seyvecou) en de zelfbewuste stripster Nathalie (Revel) besluiten om hun niet onaanzienlijke vrouwelijke charmes in de strijd te gooien bij het grote bedrijf waar ze werken, omdat ze anders nooit iets zullen bereiken. Regisseur Brisseau brengt het allemaal bijzonder expliciet in beeld. Een aantal actrices klaagde hem later aan omdat hij ze tijdens de audities zou hebben laten masturberen, kennelijk voor zijn eigen gerief. Maar Choses secrètes toont behalve veel bloot ook interessante, nogal nihilistische inzichten in de relatie tussen seks en macht.

Qui mange qui?

1997 |

Frankrijk 1997. Dominique Tabuteau. Met o.a. Roger Mirmont, Julien Guiomar en Catherine Jacob.

De naïeve serveerster Sandrine (Seyvecou) en de zelfbewuste stripster Nathalie (Revel) besluiten om hun niet onaanzienlijke vrouwelijke charmes in de strijd te gooien bij het grote bedrijf waar ze werken, omdat ze anders nooit iets zullen bereiken. Regisseur Brisseau brengt het allemaal bijzonder expliciet in beeld. Een aantal actrices klaagde hem later aan omdat hij ze tijdens de audities zou hebben laten masturberen, kennelijk voor zijn eigen gerief. Maar Choses secrètes toont behalve veel bloot ook interessante, nogal nihilistische inzichten in de relatie tussen seks en macht.

Qui mange qui ?

1997 | Romantiek

Frankrijk 1997. Romantiek van Dominique Tabuteau. Met o.a. Catherine Jacob, Roger Mirmont, Julien Guiomar, Ludwig Stanislas Loison-Robert en Anna Gaylor.

De naïeve serveerster Sandrine (Seyvecou) en de zelfbewuste stripster Nathalie (Revel) besluiten om hun niet onaanzienlijke vrouwelijke charmes in de strijd te gooien bij het grote bedrijf waar ze werken, omdat ze anders nooit iets zullen bereiken. Regisseur Brisseau brengt het allemaal bijzonder expliciet in beeld. Een aantal actrices klaagde hem later aan omdat hij ze tijdens de audities zou hebben laten masturberen, kennelijk voor zijn eigen gerief. Maar Choses secrètes toont behalve veel bloot ook interessante, nogal nihilistische inzichten in de relatie tussen seks en macht.

La rumeur

1997 | Drama

Frankrijk 1997. Drama van Etienne Périer. Met o.a. Christine Boisson, Roger Mirmont, Alain Payen, Micheline Boudet en François-Régis Marchasson.

De naïeve serveerster Sandrine (Seyvecou) en de zelfbewuste stripster Nathalie (Revel) besluiten om hun niet onaanzienlijke vrouwelijke charmes in de strijd te gooien bij het grote bedrijf waar ze werken, omdat ze anders nooit iets zullen bereiken. Regisseur Brisseau brengt het allemaal bijzonder expliciet in beeld. Een aantal actrices klaagde hem later aan omdat hij ze tijdens de audities zou hebben laten masturberen, kennelijk voor zijn eigen gerief. Maar Choses secrètes toont behalve veel bloot ook interessante, nogal nihilistische inzichten in de relatie tussen seks en macht.

Paloma

1996 | Drama, Romantiek

Frankrijk 1996. Drama van Marianne Lamour. Met o.a. Cathy Verney, Grégori Derangère, Claire Nadeau, Dora Doll en Roger Mirmont.

De naïeve serveerster Sandrine (Seyvecou) en de zelfbewuste stripster Nathalie (Revel) besluiten om hun niet onaanzienlijke vrouwelijke charmes in de strijd te gooien bij het grote bedrijf waar ze werken, omdat ze anders nooit iets zullen bereiken. Regisseur Brisseau brengt het allemaal bijzonder expliciet in beeld. Een aantal actrices klaagde hem later aan omdat hij ze tijdens de audities zou hebben laten masturberen, kennelijk voor zijn eigen gerief. Maar Choses secrètes toont behalve veel bloot ook interessante, nogal nihilistische inzichten in de relatie tussen seks en macht.

Paloma

1996 | Drama

Frankrijk 1996. Drama van Marianne Lamour. Met o.a. Cathy Verney, Grégori Derangère, Claire Nadeau, Dora Doll en Roger Mirmont.

De naïeve serveerster Sandrine (Seyvecou) en de zelfbewuste stripster Nathalie (Revel) besluiten om hun niet onaanzienlijke vrouwelijke charmes in de strijd te gooien bij het grote bedrijf waar ze werken, omdat ze anders nooit iets zullen bereiken. Regisseur Brisseau brengt het allemaal bijzonder expliciet in beeld. Een aantal actrices klaagde hem later aan omdat hij ze tijdens de audities zou hebben laten masturberen, kennelijk voor zijn eigen gerief. Maar Choses secrètes toont behalve veel bloot ook interessante, nogal nihilistische inzichten in de relatie tussen seks en macht.

La vie à trois

1996 | Komedie

Portugal​/​​Frankrijk 1996. Komedie van Christiane Lehérissey. Met o.a. Isabel Otéro, Aurélien Recoing, Catherine Jacob, Roger Mirmont en Bruno Madinier.

De naïeve serveerster Sandrine (Seyvecou) en de zelfbewuste stripster Nathalie (Revel) besluiten om hun niet onaanzienlijke vrouwelijke charmes in de strijd te gooien bij het grote bedrijf waar ze werken, omdat ze anders nooit iets zullen bereiken. Regisseur Brisseau brengt het allemaal bijzonder expliciet in beeld. Een aantal actrices klaagde hem later aan omdat hij ze tijdens de audities zou hebben laten masturberen, kennelijk voor zijn eigen gerief. Maar Choses secrètes toont behalve veel bloot ook interessante, nogal nihilistische inzichten in de relatie tussen seks en macht.

L'instit : Le réveil

1996 | Drama

Frankrijk 1996. Drama van Pierre Koralnik. Met o.a. Gérard Klein, Pascale Rocard, Roger Mirmont, Caroline Gasser en Nicolas Scellier.

De naïeve serveerster Sandrine (Seyvecou) en de zelfbewuste stripster Nathalie (Revel) besluiten om hun niet onaanzienlijke vrouwelijke charmes in de strijd te gooien bij het grote bedrijf waar ze werken, omdat ze anders nooit iets zullen bereiken. Regisseur Brisseau brengt het allemaal bijzonder expliciet in beeld. Een aantal actrices klaagde hem later aan omdat hij ze tijdens de audities zou hebben laten masturberen, kennelijk voor zijn eigen gerief. Maar Choses secrètes toont behalve veel bloot ook interessante, nogal nihilistische inzichten in de relatie tussen seks en macht.

Des mouettes dans la tête

1996 |

1996. Bertrand Malaterre. Met o.a. Anne Roumanoff, Roger Mirmont en Michel Galabru.

De naïeve serveerster Sandrine (Seyvecou) en de zelfbewuste stripster Nathalie (Revel) besluiten om hun niet onaanzienlijke vrouwelijke charmes in de strijd te gooien bij het grote bedrijf waar ze werken, omdat ze anders nooit iets zullen bereiken. Regisseur Brisseau brengt het allemaal bijzonder expliciet in beeld. Een aantal actrices klaagde hem later aan omdat hij ze tijdens de audities zou hebben laten masturberen, kennelijk voor zijn eigen gerief. Maar Choses secrètes toont behalve veel bloot ook interessante, nogal nihilistische inzichten in de relatie tussen seks en macht.

Un monde meilleur

1995 | Drama

Frankrijk 1995. Drama van Laurent Dussaux. Met o.a. Natacha Régnier, Roger Mirmont, Marie Matheron, Fabien Thomann en Jean-Bernard Guillard.

Het taaie gevecht van een vader tegen een sekte, die ontdekt dat zijn tienerdochter onder hun invloed dreigt te komen. Niet wars van gemeenplaatsen en platgetreden paden, maar voldoende alarmistisch. Eersteling van scenarioschrijver Dussaux, nu aan het roer van een actueel tv-drama. Redelijk spel van alle betrokkenen.

Lulu, roi de France

1995 | Komedie, Drama

Frankrijk 1995. Komedie van Bernard Uzan. Met o.a. Richard Bohringer, Corinne Touzet, Claire Nadeau, Vanessa Guedj en Maka Kotto.

Lulu Hastier (Bohringer) is een eenvoudige, tevreden slotenmaker, die behoorlijk de kost verdient en samen met zijn achttien-jarige dochter Sylvie (Guedj) in La Courneuve woont. Zijn vrouw heeft hem tien jaar geleden verlaten. Het grootste deel van zijn vrijetijd besteedt hij aan p[KA1]etanque, terwijl hij tevens actief lid van de plaatselijke communistische partij is. Zijn gezapige leventje komt heftig in beroering als notaris Pouilloux (Mirmont) hem vertelt dat hij een kasteel heeft geërfd in de Touraine. Aardige, maar volstrekt onwerkelijke satire over een eenvoudig mens die in de adelstand wordt verheven, wat eigenlijk tegen zijn verwachtingspatroon indruist. Hoewel het gebodene niet altijd even leuk is, blijft de film overwegend sympathiek met geloofwaardig spel van Bohringer. Het scenario is van Uzan en Nathalie Cartier. Het camerawerk is van Jimmy Glasberg. 16/9.

Docteur Sylvestre : Silence... hôpital

1995 | Drama

Frankrijk 1995. Drama van Christiane Lehérissey. Met o.a. Jérôme Anger, Maria Pacôme, Hélène De Saint-Pierre, Hélène Alexandridis en Jean-Marie Winling.

Dr. Pierre Sylvestre (Anger) wordt als vervanger naar een hospitaal gestuurd in een klein stadje in de buurt van Bordeaux. Tijdens een onderzoek ontdekt Sylvestre hersenvliesontsteking bij een tienjarige jongen. Hij laat hem onmiddellijk overbrengen naar de spoedafdeling, maar merkt al vlug tot zijn verbijstering dat alles hier vierkant draait. De volgende ochtend verneemt hij dat de jongen overleden is. Routine-doktersdrama over de geneesheer van de grote stad die mag zeggen wat er allemaal mank loopt in een kleinstadshospitaal, waar bovendien, door de schuld van de slechte organisatie, een jongen sterft waarvoor hij een zwak had. Je hebt alles al wel eens gezien. Zelfs DR. KILDARE zou dit opgewarmde kost gevonden hebben. Gilles Gérardin, Christian François en Léhérissey baseerden het scenario op een verhaal van Stéphane Palay en Jean-Pierre Couture. Achter de camera werd plaatsgenomen door Paul Bonis.

La peau du chat

1994 | Komedie

Frankrijk 1994. Komedie van Jacques Otmezguine. Met o.a. Pierre Arditi, Anne Canovas, Roger Mirmont, Bernard Pinet en Bernard Ballet.

Georges (Arditi) is een acteur die zowat alles aanneemt wat hem aangeboden wordt. Tussen de kleine jobs in en de lange periodes van werkloosheid heeft hij een pracht van een snor laten groeien. Op de vooravond van de vakanties wordt hem een rol aangeboden: deze van een kat in een provincie-theater. Ondanks het protest van zijn familie aanvaardt hij de rol en terwijl hij het masker van de kat op zet moeten zijn vrouw en kinderen zonder hem op reis. Een acteur moet kiezen tussen werk en gezin. Een alledaags probleem dat hier zonder veel enthousiasme uitgewerkt werd tot een doordeweekse dramatische komedie zonder veel diepgang. Jean-Claude Grumberg en Otmezguine baseerden het scenario op de roman La nuit tous les chats sont gris van Grumberg. Jean-Claude Aumont stond aan de camera.

Julie Lescaut : Harcèlements

1993 | Misdaad

Duitsland​/​​Zwitserland​/​​Frankrijk 1993. Misdaad van Caroline Huppert. Met o.a. Véronique Genest, Jérôme Anger, Mouss Diouff, Blanchette Brunoy en Alexis Desseaux.

Een jong verkoopstertje van een grote supermarkt pleegt zelfmoord. Bij justitie is men niet ge[KA3]interesseerd en op het politiebureau wil men het dossier in het archief opbergen. Julie Lescaut (Genest) is er niet gelukkig mee, want volgens haar moet er meer achter zitten. Er vallen nog meer doden: de directeur van het bedrijf wordt met een kogel in het hoofd op de parkeerplaats aangetroffen. Vervolgens vindt men het ontzielde lichaam van de onderdirecteur. Dan dient een medewerkster van hetzelfde bedrijf een klacht in wegens ongewenste intimiteiten op het werk. Lescaut krijgt haar zin. Er wordt een onderzoek ingesteld, maar `niets gehoord, niets gezien en zwijgen` blijkt het motto te zijn van de overige werknemers. De pittige commissaris mag - als vrouw (...) - haar tanden zetten in een zaak die in een tv-film voor het grote publiek eindelijk eens uit de taboesfeer gehaald wordt: vrouwen die op het werk seksueel worden lastig gevallen en geterroriseerd. Het geheel wordt zelfs redelijk interessant uitgewerkt in het scenario van Dominique Lancelot en Alexis Lecaye. Voor de fotografie werd beroep gedaan op Charlie Gaëta.

Coup de soleil

1991 | Komedie

Frankrijk 1991. Komedie van Jacques Rosny. Met o.a. Jacqueline Maillan, Jean-Pierre Aumont en Roger Mirmont.

Banale regie van het stuk van Marcel Mithois, produktief schrijver van Parijse `boulevard`-stukken. Een scheikundige, gespecialieerd in parfums (wat ook wel een 'neus' heet), leidt een geregeld bestaan, ook al heeft zij een overigens saaie vriend. Op een avond, wanneer zij zich voorbereidt op een avondje ontspanning buiten de deur, brengt een onconventionele jongeman haar een bezoek. Nietszeggende structuur, oppervlakkige dialogen en schaamteloos toneelspel van de twee hoofdrolspelers.

Truck

1990 | Komedie, Romantiek

Frankrijk 1990. Komedie van Philippe Roussel. Met o.a. Philippe Léotard, Véronique Genest, Régis Royer, Kathie Kriegel en Françoise Thyrion.

Verhaal met heel weinig personages, waarin de gevoelsband tussen een vrachtwagenchauffeur - zie ook de (slechte) titel van deze film - die naar voormalig Joegoslavië rijdt en een jong rondtrekkend meisje aan de orde komt. Het vervelende is dat Léotard de andere acteurs naar de achtergrond drukt, en dat het scenario 'slipt op de zijwegen'. Aan het eigenlijke onderwerp wordt voorbijgegaan. Scenario van de regisseur, camerawerk van Jean-Paul Meurisse.

Stirn et Stern

1990 | Komedie, Oorlogsfilm

Frankrijk 1990. Komedie van Peter Kassovitz. Met o.a. Claude Rich, Jacques Dufilho, Danièle Lebrun, Dominique Blanchar en Roger Mirmont.

Parijs: 1944. De joodse familie Stern is verraden door z.g. `goede Fransen` en nu komt de politie hen arresteren. Die vergissen zich echter en komen op de verkeerde verdieping bij de katholieke familie Stirn terecht. Stirn is een overtuigd collaborateur, maar hij is echter een man van eer en weigert zijn joodse buren te verraden. Zo komt hij in een verschrikkelijk wespennest terecht. De film dankt zijn originaliteit aan het feit dat de regisseur dit onderwerp op een tamelijk luchtige manier behandelt: `De jood is misschien vervelend. De collaborateur is waarschijnlijk gestoord. Deze door een meedogenloos systeem meegesleurde personen interesseren mij, omdat het mensen zijn. Je kunt er maar beter om lachen.` Een even verbijsterende als originele produktie met als grote pluspunt het uitstekende acteerwerk. Kassovitz (zelf joods) heeft zijn geloofsgenoten al eens zeer nauwkeurig en gevoelig neergezet. Daarmee doelen we vooral op zijn nog steeds unieke film AU BOUT DU BOUT DU BANC (1979). Scenario van de regisseur en Michèle Dalbin naar een verhaal van Daniel Colmar.

Le bonheur des autres

1990 | Thriller

Frankrijk 1990. Thriller van Charles L. Bitsch. Met o.a. Yves Alfonso, Féodor Atkine, Nathalie Courval, Claude Jade en Roger Mirmont.

Een rustig echtpaar met zoon woont op de begane grond van een groot huis en geniet van de kleine dingen des levens, tot er op de eerste etage nieuwe huurders intrekken, wier voornaamste bezigheid het begluren van de buren is. Met welk doel? Bij zijn overstap naar de tv heeft de voormalig criticus en cineast zijn creativiteit gelaten voor wat het was. Hij leverde een reeks redelijke suspense-films af, waarin goed wordt geacteerd en waarin de invloed van een zekere Alfred Hitchkock herkenbaar is.

La vie en miettes

1990 | Misdaad, Mysterie

Frankrijk​/​​Italië 1990. Misdaad van Mario Caiano. Met o.a. Roger Mirmont, Guilio Miisuraca en Lorenza Guerrieri.

De masseur-heilgymnast Raoul Duval woont met zijn vrouw Veroncia (Guerrieri) in San Remo. Zijn vrouw verlaat regelmatig voor een paar dagen de stad, hoewel zij bij zijn weten geen relaties, vrienden of familie heeft, behalve een zus die ze nooit ziet. Zij is rijk: ze krijgt een grote toelage van haar ex-man (zegt ze). Wat zit er achter deze vreemde verdwijningen? Bewerking van de roman van het beroemde duo Boileau-Narcejac. Dit duo schreef altijd de zeer psychologische politieromans vol mysterie die de tv-maker met een zeker talent heeft weten weer te geven.

Coup de soleil

1990 | Komedie

Frankrijk 1990. Komedie van Paul Robin Benhaioun. Met o.a. Jacqueline Maillan, Jean-Pierre Aumont, Roger Mirmont, Geneviève Brunet en Philippe Brizard.

Een stuk van Marcel Mithois dat op hmoristische wijze verhaalt van de gevoelens van een vijftigjarige man uit de gegoede burgerij, die op latere leeftijd nog eens verliefd is geworden. Geenszins vulgair, terwijl de maker daarnaast allerlei andere vreemde gewoonten die in dit soort amusementstheater thuis schijnen te horen, alsmede de bekende knipogen naar het publiek achterwege laat. Maillan is in de hoofdrol van Valentine onweerstaanbaar.

One, Two, Flic...

1989 | Drama

Frankrijk 1989. Drama van Patrick Le Gall. Met o.a. Roger Mirmont, Yann Debray, Olivier Lusse en Philippe Dormoy.

Jimmy, een jongen van dertien jaar, ondervindt grote problemen in de wijk waar hij woont, vanwege het feit dat zijn vader politieman is. De bendeleider Axel geeft hem eerst de bijnaam 'Fliquette' en valt hem dan lastig omdat hij Jimmy verantwoordelijk houdt voor het grote aantal politie-invallen in de wijk. Vanaf dat moment hoopt Jimmy dat zijn vader doodgaat. Verrassend door de naar het leven getekende personages en situeringen en het harde, compromisloze karakter van de film. Debray is opvallend goed als Jimmy.

Ne vous fâchez pas, Imogène !

1988 | Komedie, Mysterie

Frankrijk 1988. Komedie van François Leterrier. Met o.a. Dominique Lavanant, Roger Mirmont, Antoine Duléry, Jean-Michel Molé en Julie Jezequel.

Imog[KA1]ene Le Dantec (Lavanant) groeide op in Plouquirec, een stadje in Bretagne, als dochter van een admiraal/oorlogsheld. Na de dood van haar vader vestigt ze zich in Parijs waar ze werk vindt als secretaresse bij het Ministerie van Binnenlandse Zaken. Daar ze de streek goed kent wordt ze door haar baas naar Bretagne gezonden om een belangrijk document, dat betrekking heeft op de nucleaire situatie van Frankrijk, op te halen en, onder strikte geheimhouding, af te leveren aan een contactpersoon in haar geboortestadje. Al van in het begin loopt alles verkeerd en bovendien zijn er nog andere partijen geïnteresseerd in de inhoud van het pakje dat ze ontving. Een overtrokken komedie van vergissingen. De situaties zijn voorspelbaar en de acteurs schmieren dat het een lust is. Het eerste deel van een reeks van dertien films rond het personage van Imogène, een doodgewone jonge vrouw die in allerlei onfrisse praktijken betrokken wordt, volgens de producenten met plezierige gevolgen. Het scenario werd geschreven door Michel Crisolia en Martin Lamotte naar een roman van Exbrayat. Fotografie is van Martial Thury. Gevolgd door IMOGENE EST DE RETOUR.

Julien Fontanes, magistrat: Un coup de bluff

1988 | Misdaad

Frankrijk 1988. Misdaad van Jacques Morel. Met o.a. Jacques Morel, André Falcon, Roger Mirmont en Frédérique Tirmont.

Speurneus 'Julien Fontanes, magistrat' heeft het aan de stok met een zogenaamde jeugdvriend. De magere plot is er met de haren bijgesleept. En als Morel ervan uitgaat dat hij zelf het beste weet wat hij wil, dan geeft hij daar nauwelijks blijk van in deze weinig vindingrijke en slap geregisseerde film.

Histoire des voyous: les Marloupins

1988 | Misdaad

Frankrijk 1988. Misdaad van Michel Berny. Met o.a. Gérard Hérold, Roger Mirmont, Catherine Alric, Pierre Saintons en Christine Murillo.

Twee jonge en sympathieke schurken worden compagnons en plegen samen een serie oplichterijen, uiteenlopend van klein tot zeer gewaagd. Uiteindelijk belanden ze in de gevangenis. De film, bij tijd en wijle grappig, heeft veel te danken aan het natuurlijke spel van de twee hoofdrolspelers.

Coeurs croisés

1987 | Komedie, Familiefilm

Frankrijk 1987. Komedie van Stéphanie De Mareuil. Met o.a. Caroline Loeb, Roger Mirmont, Julie Jezequel, Bernard Faucy en Mammou Graïa.

In en rond een Parijs` pand (rue Saint-Denis) ontmoeten tal van onbeduidende types elkaar, houden van elkaar, gaan uit elkaar en vinden elkaar weer, hitsen elkaar op, sluiten vriendschap en praten met elkaar in een tempo dat niet bij te houden is. Een scenario ontbreekt met als gevolg veel gepraat zonder inhoud. Zeer onevenwichtig spel. Dit alles had een aardige korte speelfilm kunnen opleveren in het genre waarin Pauline de Mareuil zich van een heel wat inventievere zijde heeft laten zien (Prix Perspectives 1985).

Sarraounia

1986 | Avonturenfilm, Historische film

Burkina Faso​/​​Frankrijk 1986. Avonturenfilm van Med Hondo. Met o.a. Aï Keïta, Laynn Watts, Jean-Roger Milo, Jean-Pierre Sentier en Féodor Atkine.

Verfilming van de historische roman van Abdoulaye Mamani ([KA1]Editions L`Harmattau, Parijs) die de Franse militaire kolonisatie van Soedan tot Tsjaad (1899) beschrijft. Het is meer een serie massamoorden, bedreven door karikaturale Fransen, met kapitien Milo aan het hoofd. Meer heeft Hondo er niet van gemaakt zodat je je in Cinnecitt[KA2]a waant. De overrompelende militaire overwinningsmacht valt de koningin van de Aznas, Sarraounia (Keïta), aan. Een film met de beste bedoelingen maar men wil veel teveel, het is bovendien te lang zonder eenheid en de film verzandt in verwarrende détails. Blijft over het personnage van de legendarische Sarraounia dat wel interessant is. Maar dat is wel wat mager voor zo'n superproductie van zeventien miljoen Francs, die op locatie gefilmd werd. Gedraaid in CinemaScope.

Marie Love

1986 | Komedie

Frankrijk 1986. Komedie van Jean-Pierre Richard. Met o.a. Béatrice Camurat, Roger Mirmont, Françoise Christophe, Catherine Rich en Hélène Surgère.

Een ontmoeting in Parijs tussen, zoals de titel al doet vermoeden, een stripteasedanseres, afkomstig uit een uithoek van het land, die in haar vak tot een beroemdheid is uitgegroeid en een jonge gekozen burgemeester van eenzelfde soort gat, die echter onverwachts van hoger hand in Parijs benoemd. Tegen een achtergrond van laaghartige politieke intriges en striptease- optredens. Met andere woorden armoede en banaliteit komen in deze film samen en tempo zit er ook al nauwelijks in.

Le sang des autres

1984 | Oorlogsfilm

Canada​/​​Frankrijk 1984. Oorlogsfilm van Claude Chabrol. Met o.a. Jodie Foster, Michael Ontkean, Sam Neill, Lambert Wilson en Stéphane Audran.

Dit drama speelt zich af in de wereld van het verzet voor en tijdens de WO II. Een jonge vrouw offert zich uiteindelijk op, meer uit liefde dan uit politieke overtuiging. Gebaseerd op het boek van Simone de Beauvoir, maar het scenario van is slecht geconstrueerd. De plot is te onwaarschijnlijk en vertoont grote hiaten op geschiedkundig gebied. Ook een internationale rolbezetting kan dit ambitieuze maar weinig overtuigende werk van Chabrol niet optrekken.

Minitrip

1981 | Komedie

België 1981. Komedie van Pierre Joassin. Met o.a. Ronny Coutteure, Agnès Soral, Sylvie Milhaud, Roger Mirmont en Mimi Bedin.

De voor- en tegenspoed van een dikke jongen die zijn toevlucht tot zijn moeder zoekt, na een blauwtje te hebben gelopen. Had aardig kunnen zijn maar niet alleen het scenario ontbreekt, ook de regie stelt niets voor.

Fais gaffe à la gaffe

1980 | Komedie

Frankrijk 1980. Komedie van Paul Boujenah. Met o.a. Roger Mirmont, Marie-Anne Chazel, Daniel Prévost, François Maistre en Marco Perrin.

Verdienstelijke poging om de sublieme stripfiguur Guust Flater van Franquin te verfilmen. Debuterend regisseur Boujenah (22 jaar!) en hoofdvertolker Mirmont slagen erin de sfeer van het stripverhaal filmisch te vertalen maar het onvermijdelijk anekdotische scenario mist echte hoogtepunten zodat de film na een sterke start begint te slepen. Maistre heeft een paar goede scènes als meneer Dupuis.

Bête mais discipliné

1979 | Komedie

Frankrijk 1979. Komedie van Claude Zidi. Met o.a. Jacques Villeret, Kelvine Dumour, Michel Aumont, Catherine Lachens en Céleste Bollack.

Een dienstplichtig marinier moet tijdens zijn weekendverlof een geleerde escorteren, maar verdooft deze en zijn superieur met een nieuw wapen - slaapgas - en gaat toch naar zijn vriendin, die hem bedriegt met een tenniskampioen. Hij gebruikt het gas ook bij de match tegen een rivaal. Zidi neemt niet eens de moeite meer om de uitgewerkte intrige te vertellen, maar offert alles op aan een serie van weinig oorspronkelijk en volledig uitgemolken gags. Villeret heeft kwaliteiten die zeker de hoofdrol verdienen, maar komt in een lichter komediegenre beter tot zijn recht dan in een logge soldatenklucht.

Laisse-moi rêver

1978 | Komedie, Misdaad

Frankrijk 1978. Komedie van Robert Ménégoz. Met o.a. Michel Galabru, Myriam Boyer, Patrick Chesnais, Roger Mirmont en Nathalie Guérin.

Een niet onaangename lichtvoetige politiekomedie met Galabru als een diamantsmokkelaar, achtervolgd door tegenslagen. Hoewel de hysterie en de platte effectenjagerij van de doornee Franse komedie af en toe de kop opsteken, slaagt Ménégoz er in een aantal frisse scènes neer te zetten, vooral dankzij de innemende vertolking van Galabru, een erg onderschat acteur die zichzelf te grabbel gooit in de meest idiote produkties maar met een goede rol wel degelijk tot grote prestaties in staat is. Ook bekend als DRÔLES DE DIAM.

Les Petits câlins

1977 | Komedie

Frankrijk 1977. Komedie van Jean-Marie Poiré. Met o.a. Dominique Laffin, Caroline Cartier, Josiane Balasko, Roger Mirmont en Claire Maurier.

Terwijl haar flatgenotes hun brood verdienen op de vlooienmarkt, leeft Sophie op kosten van haar ouders en brengt haar tijd door met het versieren van jongemannen voor één nacht. Sommigen schrikken terug omdat het initiatief hun ontnomen wordt, maar één van hen weigert zich als wegwerpartikel te laten gebruiken en zet koppig door tot een wat permanentere relatie. Deze aardige omkering van de conventionele man-vrouw omgangsvormen wordt topzwaar gemaakt met onnodige, flauwe grappen. Laffin is een ontdekking, maar de regie laat haar aan haar lot over zodat haar ontwapenende glimlach gaat irriteren.

Le Mille pattes fait des claquettes

1977 | Komedie, Oorlogsfilm

Frankrijk 1977. Komedie van Jean Girault. Met o.a. Jacques Moreau, Roger Mirmont, Francis Perrin, Bernadette Granger en Jean-Jacques Moreau.

Een flauwe oorlogskomedie waarin een stel patriotten de Venus van Milo uit de handen van kunstverzamelaar Goering proberen te houden. Veteraan Jean Girault, een tijdlang huisregisseur van Louis de Funès, is minder vulgair dan zijn collega- lolbroeken, wat dan weer ruimschoots wordt gecompenseerd door de inspiratieloze langdradigheid van zijn produkt.

Crazy American Girl

1977 | Komedie, Romantiek, Drama

Frankrijk 1977. Komedie van David Newman. Met o.a. Patti D'Arbanville, Daniel Cauchy, Brigitte Fossey, Robert Manuel en Jean-Claude Dauphin.

Modieuze, onbenullige film over de belevenissen van een meisje uit Texas in het mondaine artiestenwereldje van Parijs en Saint-Tropez. Wat de bekende Amerikaanse scenarioschrijver David Newman (BONNIE AND CLYDE, SUPERMAN) bezield heeft om dit onding niet alleen te schrijven, maar ook nog te regisseren blijft één van de Grote Raadsels uit de Filmgeschiedenis. Ook bekend als LA FILLE D'AMERIQUE.

A chacun son enfer

1976 | Drama

Duitsland​/​​Frankrijk 1976. Drama van André Cayatte. Met o.a. Annie Girardot, Bernard Fresson, Hardy Krüger, Stéphane Hillel en Fernand Ledoux.

Het dochtertje van een bourgeois-gezin is ontvoerd en terwijl de moeder de losprijs wil betalen, heeft de krenterige vader de politie al ingeschakeld. Pers en media storten zich op het ouderpaar, zeker als het lijk van het kind gevonden wordt. Pamflet tegen de ongevoeligheid van pers, politie en de nieuwsgierige massa, ten opzichte van slachtoffers van misdaad. Het wordt grotendeels ontkracht door gezochte en niet uitgediepte motivatie - de dader blijkt de verwaarloosde en jaloerse zoon uit een eerder huwelijk van de vrouw die zichzelf en hem uit schuldbesef te pletter rijdt - zodat het resultaat niet meer is dan het zoveelste (goed maar ongenuanceerd geacteerd) melodrama.

La Virée superbe

1974 | Komedie

Frankrijk 1974. Komedie van Gérard Vergez. Met o.a. Roger Mirmont, Anne Jousset, Yves Wecker, Mohamed Boumeghra en Hervé Lasseron.

Het weekend van de veertiende juli, zoals beleefd door een 'nozem' uit een Parijse voorstad. Dankzij heel veel stommiteiten, met als doel 'zich te laten gelden', komt hij tragisch aan zijn einde bij een motorongeluk tijdens een politie-achtervolging. Naar aanleiding van een ware gebeurtenis, gevolg van de bij adolescenten altijd aanwezige paradoxale combinatie van levensdrift en zelfmoordneigingen, heeft Vergez een concessieloze en verrassend realistische film gemaakt. Zó verrassend realistisch dat de censuur er de grootste moeite mee heeft gehad. Sedertdien is de filmmaker ontmoedigd teruggekeerd naar het toneel en de televisie.

Le réveil

-1 |

. Pierre Koralnic. Met o.a. Roger Mirmont, Pascale Rocard en Gérard Klein.

Het weekend van de veertiende juli, zoals beleefd door een 'nozem' uit een Parijse voorstad. Dankzij heel veel stommiteiten, met als doel 'zich te laten gelden', komt hij tragisch aan zijn einde bij een motorongeluk tijdens een politie-achtervolging. Naar aanleiding van een ware gebeurtenis, gevolg van de bij adolescenten altijd aanwezige paradoxale combinatie van levensdrift en zelfmoordneigingen, heeft Vergez een concessieloze en verrassend realistische film gemaakt. Zó verrassend realistisch dat de censuur er de grootste moeite mee heeft gehad. Sedertdien is de filmmaker ontmoedigd teruggekeerd naar het toneel en de televisie.