Pierre Milon: camera.
Er zijn 43 films gevonden.

Illettré

2017 |

Frankrijk 2017. Jean-Pierre Améris. Met o.a. Kévin Azaïs, Sabrina Ouazani en Annie Cordy.

Léo, opgevoed door zijn analfabete grootmoeder en sinds zijn zestiende fabrieksarbeider, kan handleiding noch veiligheidsinstructies van een nieuwe machine lezen, krijgt een bedrijfsongeval en wordt prompt ontslagen. Wijkverpleegster Nora, die zijn verband komt verversen, ontdekt Léo's laaggeletterdheid en overtuigt hem dat hij daar iets aan moet doen. Klein opgezette telefilm is een bewerking van de gelijknamige roman van de Franse lerares-romancière Cécile Ladjali, zelf behept met een schrijfmotoriekstoornis en ervaren in omgang met laaggeletterden. Tegendraads gecast is veterane-comédienne Cordy als Léo's oma Adélaïde.

L'atelier

2017 | Drama

Frankrijk 2017. Drama van Laurent Cantet. Met o.a. Marina Foïs, Matthieu Lucci, Florian Beaujean en Mamadou Doumbia.

Een vermaarde Parijse schrijfster leidt gedurende de zomer een scenario-workshop voor jonge werkzoekenden in de Zuid-Franse kuststad La Ciotat. Sinds de grote scheepswerf daar eind jaren tachtig sloot, is de werkloosheid er hoog. Deelnemer Antoine blijkt zich - getuige een zelfgeschreven bloederige scène die hij voorleest - verdacht goed in een moordenaar te kunnen verplaatsen. Slim drama met thrillerelementen over radicalisering van Gouden Palm-winnaar Cantet (Entre les murs), dat vraagtekens zet bij de vooroordelen van de maatschappelijk betrokken schrijfster.

La Villa

2017 | Drama

Frankrijk 2017. Drama van Robert Guédiguian. Met o.a. Ariane Ascaride, Jean-Pierre Darroussin, Gérard Meylan, Jacques Boudet en Anaïs Demoustier.

In een dorpje aan de kust bij Marseille komen een aantal broers en zussen sinds jaren weer samen met hun ernstig zieke vader. Tijdens hun rendez-vous komen herinneringen bovendrijven, maar moet er ook plaats gemaakt worden voor verandering.

Je Sais Tomber

2018 | Drama

Frankrijk 2018. Drama van Alain Tasma. Met o.a. Benjamin Voisin, Margot Bancilhon, Olivier Loustau en Aloïse Sauvage.

De twintigjarige Kevin, die niet in pa's meubelatelier wil werken, heeft een baantje op een varkensboerderij. Wanneer hij met zijn crossmotor op de auto knalt van hippisch stuntrijdster Alice (geen voorrang gegeven, geen rijbewijs), verandert in één klap zijn leven. Hoe, ja hoe, gaat broekie Kevin de oudere Alice veroveren? Tasma en coscenarist Pierre Grillet schreven een doordacht scenario waarin mooie kleine cinematografische vondsten zijn verwerkt en iedere figuur reliëf heeft. Jongensachtige automonteur Julius (Aloïse Sauvage), een vriendin van Kev, herinnert sterk aan Mary Stuart Mastersons personage in Some Kind Of Wonderful uit 1987.

Wùlu

2016 | Drama

Frankrijk​/​​Senegal 2016. Drama van Daouda Coulibaly. Met o.a. Ibrahim Koma, Inna Modja, Mariame Ndiaye, Quim Gutiérrez en Habib Dembélé.

F/SEN 2016. Van Daouda Coulibaly. Met oa Ibrahim Koma, Quim Gutiérrez, Habib Dembélé, Ndiaye Ismaël, Ndiaye Mariame. Vanwege de toenemende controles op Europese luchthavens vliegen Zuid-Amerikaanse drugkartels hun cocaïne tegenwoordig met eigen vliegtuigen eerst naar West-Afrika. De Frans-Senegalese coproductie Wùlu speelt tegen de achtergrond van deze woest groeiende doorvoerhandel. Via kersverse cocaïnetrucker Ladji (Koma) krijgt de toeschouwer zicht op de ontwrichtende gevolgen, zoals corruptie onder politici en legerleiders. Maar de film is vooral een rauwe thriller rond rivaliserende bendeleden die proberen te genieten van het snelle geld. Van de veelal bedachtzame Afrikaanse cinema was filmmaker Daouda Colibaly naar eigen zeggen niet gediend. Gouden greep.

Aurore

2017 | Drama, Komedie

Frankrijk 2017. Drama van Blandine Lenoir. Met o.a. Agnès Jaoui, Thibault de Montalembert, Pascale Arbillot, Sarah Suco en Lou Roy-Lecollinet.

Het karige hoofdrollenaanbod voor vrouwen van boven de vijftig is een aloud filmindustrie-euvel. In haar tweede regie trekt actrice Lenoir het breder: middels haar hoofdpersonage illustreert ze de obstakels waar oudere vrouwen in het dagelijks leven tegenaan lopen. Aurore, door haar echtgenoot verlaten, vers werkloos en aanstaande oma met opvliegers, moet kiezen: verpieteren of leven? Jaoui treft ogenschijnlijk achteloos de tussentonen, nergens verwordt haar figuur tot karikatuur. Het plezierig lichtvoetige scenario levert vermakelijke alledagkomedie en levendige nevenpersonages, waaronder Aurores beste vriendin, de assertieve Mano (Arbillot).

Marion, 13 ans pour toujours

2016 | Drama

Frankrijk 2016. Drama van Bourlem Guerdjou. Met o.a. Julie Gayet, Luàna Bajrami, Fabrizio Rongione en Tatiana Rojo.

Marion is dertien jaar. Ze wordt door schoolgenoten zo ernstig en systematisch getreiterd dat ze een einde aan haar leven maakt. Haar moeder (mooi gespeeld door Gayet) probeert te begrijpen hoe het zo ver heeft kunnen komen. Het tragische, geruchtmakende verhaal van Marion vond in werkelijkheid in 2013 plaats, waarna haar moeder Nora Fraisse een boek schreef. Ze benadrukt daarin hoe wijdverbreid en ingrijpend het fenomeen pesten is. De televisiefilm trok bij de eerste vertoning, gevolgd door discussie over het onderwerp, meer dan vier miljoen kijkers.

Juillet août

2016 | Komedie, Drama

Frankrijk 2016. Komedie van Diastème. Met o.a. Luna Lou, Alma Jodorowsky, Pascale Arbillot, Patrick Chesnais en Jérémie Laheurte.

Het is zomer. De veertienjarige Laura (Lou) en haar zus Joséphine (Jodorowsky), achttien, vieren in juli vakantie met hun moeder en haar vriend; in augustus zijn ze bij hun vader. De meiden hebben het niet alleen te stellen met hun eigen groeipijnen - eerste menstruatie, eerste verliefdheden - beide ouders veroorzaken nog eens extra gedoe. Regisseur Diastème, die naast scenarist ook romanschrijver en theatermaker is, houdt het na zijn neonazidrama Un Français luchtig: aardige familieperikelen met een leuke rol van de jonge Luna Lou, klein van stuk.

Une histoire de fou

2015 | Drama

Frankrijk 2015. Drama van Robert Guédiguian. Met o.a. Grégoire Leprince-Ringuet, Ariane Ascaride en Simon Abkarian.

Aram (Shahidi), een jongeman uit Marseille van Armeense afkomst, pleegt in Parijs een aanslag op een Turkse diplomaat. Bij die gebeurtenis raakt een voorbijganger op de fiets, Gilles (Leprince-Ringuet) ernstig gewond. Regisseur Guédiguian vermengt een terugblik op de Armeense genocide met de strijd, in de jaren tachtig, van een nieuwe generatie nazaten die dat onrecht aan de kaak wil stellen. Iets dik aangezet, hoewel goed bedoeld drama fascineert door de band die schoorvoetend ontstaat tussen de gewonde Gilles en de moeder van de dader.

Deux

2015 |

Frankrijk 2015. Anne Villacèque. Met o.a. Bastien Bouillon, Lola Créton, Rebecca Marder, Olivier Chantreau en Christa Theret.

In Parijs, vlak na de Eerste Wereldoorlog, ontmoeten Marianne (Créton) en Antoine (Bouillon) elkaar op een feest. De bohémiensdochter en de dandy die de loopgraven heeft overleefd, allebei nauwelijks volwassen te noemen, vallen voor elkaar en trouwen halsoverkop. En dan is daar Mariannes zus Evelyne. Voor Arte gedraaid, goed gespeeld tv-drama schetst secuur de sentimenten van de tragische tussengeneratie in het Interbellum. Scenarist Alain le Henry bewerkte de gelijknamige roman uit 1939 van Irène Némirovsky (1903-1942), de Joods-Russische schrijfster in Parijse ballingschap die in Auschwitz het leven liet.

Week-ends

2014 | Drama

Frankrijk 2014. Drama van Anne Villacèque. Met o.a. Karin Viard, Noémie Lvovsky, Jacques Gamblin, Ulrich Tukur en Aurélia Petit.

Sinds de jaren tachtig hebben bevriende stellen Christine/Jean en Sylvette/Ulrich op het Franse platteland hun tweede huizen tegenover elkaar, slechts een landweg ligt ertussen. Nu, vele jaren later, verlaat Jean Christine voor een jonge blom, en begint Sylvette zich af te vragen of het één-tweetje met Ulrich eigenlijk nog wel de moeite is. Via een ijzersterk speelkwartet (Viard voorop) en met een feilloze blik voor het opgekropte en verzwegene trancheert Villacèque twee huwelijken. Vijfde en zesde hoofdrolspelers zijn de huizen: eerst gelukseilandjes van weekendontspanning, later desolate mausoleumpjes van het voorbije.

Foxfire

2012 | Misdaad

Frankrijk 2012. Misdaad van Laurent Cantet. Met o.a. Raven Adamson, Katie Coseni, Madeleine Bisson, Claire Mazerolle en Paige Moyles.

Na slechte ervaringen met mannen, begint een groep jonge meiden in het Amerika van de jaren vijftig een eigen bende. Dit op initiatief van gifkikker Legs (nieuwkomer Raven Adamson, de ontdekking van de film), die weet hoe je intimiderende, molesterende, lanterfantende jongens en mannen moet aanpakken: keihard en meedogenloos. Foxfire wil zo veel kwijt over zo veel verschillende zaken - politieke bewegingen, feminisme in de jaren vijftig, armoede, huiselijk geweld, ontluikende liefde, groepsdynamiek, leiderschap, en nog zo wat - dat de film nergens echt een punt weet te maken.

Les neiges du Kilimandjaro

2011 |

Frankrijk 2011. Robert Guédiguian. Met o.a. Ariane Ascaride, Jean-Pierre Darroussin en Gérard Meylan.

Het leven van havenwerker en vakbondsman Michel (Darroussin), een man die oprecht gelooft in rechtvaardigheid, komt op z'n kop te staan nadat hij samen met zijn vrouw Marie-Claire (Ascaride) met geweld wordt beroofd in zijn eigen huis in Marseille. De vijftigers, al lang gelukkig getrouwd, worden gedwongen een aantal van hun opvattingen te herzien. Mooi geacteerd (Guédiguians vaste hoofdrolspeelster Ascaride kreeg een Césarnominatie voor haar rol) drama over idealisme is misschien een tikje zelfingenomen. Guédiguian maakte eerder onder meer Marius et Jeannette.

Joseph l'insoumis

2011 | Drama

Frankrijk​/​​België 2011. Drama van Caroline Glorion. Met o.a. Laurence Côte, Anouk Grinberg en Jacques Weber.

Omdat politiek en bureaucraten in naoorlogs Frankrijk verzuimen om haast te maken met sociale woningbouw, wonen honderden mensen in een bidonville bij de Parijse voorstad Noisy-le-Grand. Strijdbare priester Joseph (hier met panache vertolkt door theatergrootheid Weber) bekommert zich als enige om de kanslozen en uitgestotenen. Sociaal-realistisch tv-drama snijdt vergeten episode aan en portretteert Joseph Wresinski (1917-1988), oprichter van ATD Vierde Wereld. ATD staat voor Agir Tous pour la Dignité ('Samen voor de waardigheid') en heeft wereldwijd een adviesfunctie over het armoedeprobleem.

E-Love

2011 | Drama, Komedie, Romantiek

Frankrijk 2011. Drama van Anne Villacèque. Met o.a. Anne Consigny, Carlo Brandt, Antoine Chappey, Carole Franck en Jacky Ido.

Jonge mannen, oude mannen, bezitterige mannen, cynische mannen, oversekste mannen; de knappe 49-jarige filosofiedocent Paule (Consigny) staat na een mislukt tienjarig huwelijk ineens oog in oog met talloze gegadigden via een datingsite. Cineast en scenarioschrijver Villacèque (1963) putte uit eigen ervaringen en zette de aimabele actrice Consigny geloofwaardig neer als een muurbloempje dat binnen de kortste keren met volle teugen geniet van haar herwonnen vrijheid. De komedie blijft keurig in balans met de nodige ernst maar het grootste pluspunt is de souplesse van actrice Consigny.

La petite chambre

2010 | Drama

Zwitserland​/​​Luxemburg 2010. Drama van Stéphanie Chuat en Véronique Reymond. Met o.a. Michel Bouquet, Florence Loiret Caille, Éric Caravaca, Fabienne Barraud en Valérie Bodson.

Acteur Michel Bouquet (1925) kwam speciaal voor dit drama uit retraite, vanwege het fijngevoelige scenario van duo Chuat en Reymond. Zonder al te veel tekst, maar met een scala aan kleine gebaren, zet Bouquet een oude man zonder levenslust neer. Getalenteerd actrice Caille trok zich op aan zijn genie, en speelt diens getraumatiseerde privé-verpleegster die door de omgang met de grijsaard zelf opkrabbelt. Een emotioneel meesterstuk, zonder bombast, over de weg naar en langs de dood. Geschoten aan de oevers van Lausanne in Zwitserland.

Rapt

2009 | Thriller

Frankrijk​/​​België 2009. Thriller van Lucas Belvaux. Met o.a. Yvan Attal, Anne Consigny en André Marcon.

Een rijke Belgische industrieel (Attal) wordt gekidnapt, het losgeld bedraagt vijftig miljoen euro's. Om te tonen dat het menens is sturen de ontvoerders een afgehakte vinger op. De familie wil betalen, maar dan verschijnen in de roddelbladen sappige verhalen over zijn handel en wandel, zijn vriendinnen, de onthutsende bedragen die hij verspeelde aan zijn pokervrienden. Stijlvolle thriller, gebaseerd op een waar gebeurde ontvoeringszaak, boeit door goed spel van Attal en van Consigny als zijn echtgenote, maar het is moeilijk meeleven met hun niet erg sympathieke personages.

La belle vie

2009 | Drama

Frankrijk 2009. Drama van Virginie Wagon. Met o.a. Valérie Donzelli, Michel Voïta, Boris Terral en Agathe Dronne.

Het leven van de trieste Béa (Donzelli) krijgt weer wat kleur als ze mag invallen als secretaresse bij een bank. Daar ziet ze hoe de rijke medemens leeft. Zo'n mooi leven, dat lijkt haar ook wel wat. Ze schrijft een cheque op haar eigen naam uit, er is toch niemand die het merkt, hoopt ze. En dan wordt haar leven allengs ingewikkelder. Aardige telefilm, met mooi spel van Donzelli (La guerre est déclarée). Regisseur/co-scenarist Wagon schreef eerder mee aan Eric Zonka's La vie rêvée des anges.

La maison

2007 | Drama

Frankrijk 2007. Drama van Manuel Poirier. Met o.a. Sergi López, Bruno Salomone, Bérénice Béjo, Barbara Schulz en Cécile Rebboah.

Drama over pas gescheiden man die stuit op te koop aangeboden huis en de twee zussen die het huis eigenlijk niet kwijt willen.

Entre les murs

2008 | Drama

Frankrijk 2008. Drama van Laurent Cantet. Met o.a. François Bégaudeau, Agame Malembo-Emene, Angélica Sancio en Arthur Fogel.

In de zeer multiculturele klas van een Parijse middelbare school riskeren de leerlingen een scherpe opmerking als ze iets doms of vervelends zeggen, maar ook hun leraar, de tegen de stroom in nog steeds idealistische François Marin, krijgt het voor zijn kiezen wanneer hij zijn woorden ongelukkig kiest. IJzersterk, fascinerend drama over de psychologische oorlogsvoering tussen leerlingen en het docentenkorps. Naar de semiautobiografische roman van hoofdrolspeler Bégaudeau. De amateurcast vertolkt zo ongeveer zichzelf. Kreeg veel nominaties en prijzen, waaronder in Cannes: de eerste Gouden Palm voor een Franse film sinds 1987.

La raison du plus faible

2006 | Misdaad, Drama, Thriller

België​/​​Frankrijk 2006. Misdaad van Lucas Belvaux. Met o.a. Lucas Belvaux, Éric Caravaca, Claude Semal, Patrick Descamps en Natacha Régnier.

De Waalse acteur Belvaux vervolgt zijn pad als scenarist-regisseur met een verhaal dat ergens tussen sociaalrealistisch drama, misdaadfilm en zwarte komedie in zit. In een Luikse kroeg leggen Robert, rolstoelrijder Jean-Pierre en Patrick graag samen een kaartje: het 'klein respijt' in hun deprimerende werklozenbestaan. Dan krijgt Robert het onzalige idee om de fabriek te beroven waar hij is ontslagen en haalt ex-bajesklant Pirmet over als handlanger. Meer een verkapte aanklacht tegen de wrakkige Wallonië-overheid dan overtuigend overvalverhikel. Niettemin kijkwaardig dankzij de acteurs in het inmiddels bekende Dardenniaanse faillissementsdecor.

L'inconnue de la départementale

2006 | Mysterie, Thriller

Frankrijk 2006. Mysterie van Didier Bivel. Met o.a. Alexis Michalik, Eva Darlan, Anne Malraux, Sophie Mounicot en Nathalie Nell.

Een student neemt op een avond een liftster mee in zijn auto. Ze is mooi, maar ook een beetje vreemd... Even later krijgt hij een auto-ongeluk. Wanneer hij in het ziekenhuis weer bijkomt blijkt er helemaal geen vrouw in de auto te zijn aangetroffen. Routineus gemaakt televisiedrama volgt de mysterieuze zoektocht naar een vrouw die misschien niet bestaat door een jongeman die steeds verder wegglijdt in zijn eigen obsessie.

Vers le sud

2005 | Drama

Frankrijk​/​​Canada 2005. Drama van Laurent Cantet. Met o.a. Charlotte Rampling, Karen Young, Louise Portal en Ménothy Cesar.

Intelligent geregisseerd drama over drie vrouwen die aan het einde van de jaren zeventig in Haïti seks kopen bij lokale jonge mannen. De paradijselijke beelden contrasteren met de pijn en het verdriet die na de onvermijdelijke cultuurbotsing loskomen. De grote kwaliteit van Vers le sud bestaat eruit dat de grote thema's nergens nadrukkeljik worden gepresenteerd.

Riviera

2005 | Drama

Frankrijk 2005. Drama van Anne Villacèque. Met o.a. Miou-Miou, Mathieu Simonet, Elie Semoun en Vahina Giocante.

Intelligent geregisseerd drama over drie vrouwen die aan het einde van de jaren zeventig in Haïti seks kopen bij lokale jonge mannen. De paradijselijke beelden contrasteren met de pijn en het verdriet die na de onvermijdelijke cultuurbotsing loskomen. De grote kwaliteit van Vers le sud bestaat eruit dat de grote thema's nergens nadrukkeljik worden gepresenteerd.

Les mauvais joueurs

2005 | Misdaad, Drama

Frankrijk 2005. Misdaad van Frédéric Balekdjian. Met o.a. Pascal Elbé, Simon Abkarian, Isaac Sharry en Linh Dan Pham.

Les mauvais joueurs speelt in Parijs in het circuit van mensenhandel en illegale naaiateliers, een vanaf de schouder geschoten grauwe wereld van overvolle werkplaatsen, achterafsteegjes en duistere kelders. Crimineel Vahé (Elbé) schippert tussen het atelier van zijn vader en de illegale Chinese immigranten. Hij heeft een Chinese vriendin en raakt steeds meer betrokken bij het lot van de illegalen. Als de broer van zijn vriendin in de problemen komt, kiest Vahé partij, met dodelijke gevolgen. Les mauvais jouers doet op de beste momenten denken aan Scorseseés Mean streets en Taxi driver. Scenario- en regiedebuut van de Frans-Armeense Balekdjian (1964).

Le nègre de Molière

2005 | Drama

Frankrijk 2005. Drama van Didier Bivel. Met o.a. Gabrielle Valensi, Yvon Back en Patrick Mille.

In 1919 poneerde homme de lettres en eroticaspecialist Pierre Louÿs de schandaalthese dat voor het toneeloeuvre van Molière (1622-1673) diens tijdgenoot Corneille (1606-1684) als nègre (ghost writer) heeft gefungeerd. Nog steeds zijn er academici die achter de theorie meer vermoeden dan een broodjeaapverhaal. In deze tv-film kan de literair verdwaasde Séverine het idee van dé coup in de Franse cultuurgeschiedenis niet laten rusten. Ze besluit een autoriteit op het gebied de zaak voor te leggen. Hoofdvertolkers Valensi, Back en Mille hebben alledrie contemporain-fictieve en literair-historische dubbelrollen.

Nature contre nature

2004 | Komedie

Frankrijk 2004. Komedie van Lucas Belvaux. Met o.a. Lucas Belvaux, Raphaële Godin, Catherine Mouchet en Jacques Spiesser.

Belgische filmmaker Belvaux (Pour rire!) borduurt voort op zijn groeiende oeuvre van 'comédies humaines' met Nature contre nature, een intrigerend werk over een florerende gemeenschap zonder geld. Psychotherapeut Sébastien (regisseur Belvaux) verhuist naar een dorpje in het departement Creuse. Hij heeft moeite om aansluiting te vinden bij de lokale bevolking. De zon breekt door zodra hij lid wordt van 'Troc'en Creuse', een vereniging die de ruilhandel propageert. Sébastien voegt zich met zijn sessies naar de lokale gebruiken en wordt - met gesloten beurs - een gevierd man. De Vereniging van Psychoanalyse is tegen de werkwijze en zet de aanval in.

L'ennemi naturel

2004 | Drama

Frankrijk 2004. Drama van Pierre-Erwan Guillaume. Met o.a. Jalil Lespert, Aurélien Recoing, Patrick Rocca en Guillaume Bienvenu.

Vernuftig drama, gefilmd op locatie aan de Bretonse kust even boven Brest, over de jonge politieman Luhel (Lespert) die geobsedeerd raakt door rouwdouwer Serge (Recoing), een man die wordt verdacht van betrokkenheid bij de dood van zijn tienerzoon. Luhel worstelt met zijn eigen seksualiteit en vaderschap en wordt langzaam verteerd door innerlijke twisten terwijl hij wordt opgezogen in de gepassioneerde wereld van vader en verdachte Serge. Regie- en scenariodebutant Guillaume is inventief in zijn gebruik van de sereniteit en woestheid van de kust om de wisselende stemmingen van de personages en het verhaal te definiëren. Een psychologische nagelbijter.

Qui a tué Bambi?

2003 | Thriller

Frankrijk 2003. Thriller van Gilles Marchand. Met o.a. Sophie Quinton, Laurent Lucas, Catherine Jacob, Yasmine Belmadi en Michèle Moretti.

Er gebeuren vreemde dingen in een ziekenhuis in Frankrijk, medicijnen verdwijnen en patiënten overlijden onverwachts. Leerling-verpleegster Isabelle, bijgenaamd Bambi, denkt dat een van de chirurgen, dr Philipp, de schuldige is en besluit op zoek te gaan naar bewijzen. Ze brengt hierdoor echter haar eigen leven in gevaar.

Un couple épatant

2002 | Komedie, Experimenteel, Romantiek

Frankrijk​/​​België 2002. Komedie van Lucas Belvaux. Met o.a. François Morel, Ornella Muti, Gilbert Melki, Dominique Blanc en Lucas Belvaux.

Alain (Morel) en Cécile (Muti) zijn een hecht koppel totdat hypochonder Alain het in zijn hoofd haalt dat hij spoedig zal sterven. Zijn drang naar isolement wordt door nietsvermoedende Cécile opgevat als bewijs dat hij vreemd gaat. Ten einde raad vraagt ze bevriende politieman Pascal (Melki) om Alain te schaduwen, niet wetende dat Pascal verliefd is op haar. Un couple épatant maakt onderdeel uit van Belvaux' trilogie - samen met Cavale en Après la vie - over het wankele fundament van liefde. Elke film is gemaakt in een ander genre met de hoofdpersoon in de ene film als figurant in de ander. Net echt.

Ma vraie vie à Rouen

2002 | Komedie, Drama

Frankrijk 2002. Komedie van Olivier Ducastel en Jacques Martineau. Met o.a. Ariane Ascaride, Jonathan Zaccaï, Hélène Surgère, Lucas Bonnifait en Jimmy Tavares.

Op zijn zestiende verjaardag krijgt Etienne van oma een digitale camera. Hij filmt vervolgens alles wat los en vast zit. Het reslutaat is een zo goed als plotloos videodagboek.

Cavale

2002 | Misdaad, Thriller, Experimenteel

Frankrijk​/​​België 2002. Misdaad van Lucas Belvaux. Met o.a. Lucas Belvaux, Catherine Frot, Dominique Blanc, Ornella Muti en Gilbert Melki.

Achtervolgingsdrama waarin ontsnapte crimineel Bruno (regisseur/scenarist Belvaux zelf) zich na vijftien jaar gevangenschap opnieuw warmloopt voor een gewelddadige proletarische revolutie. Zijn voormalige kameraden zijn minder enthousiast en fanatieke proleten zijn in geen velden of wegen te bekennen. Belvaux leverde een sfeervolle film noir af waarin hij zelf een akelig levensechte psychopaat in de dop neerzet. Cavale is het eerste deel van Belvaux' trilogie - samen met Un couple épatant en Après la vie - over het wankele fundament van liefde. Elke film is gemaakt in een ander genre met de hoofdpersoon in de ene film als figurant in de ander. Net echt.

Après la vie

2002 | Drama, Experimenteel

België​/​​Frankrijk 2002. Drama van Lucas Belvaux. Met o.a. Dominique Blanc, Gilbert Melki, Ornella Muti, François Morel en Catherine Frot.

Melodrama over veertigers Pascal en Agnès (Melki en Blanc) die het fundament van hun huwelijk ondergraven met drugs, overspel en zelfverachting. Lerares Agnès is voor haar heroïneverslaving afhankelijk van politie-inspecteur Pascal die op zijn beurt zijn ziel moet verkopen om aan voldoende drugs te komen. Maar zijn Faustiaanse pact haalt het niet bij wat Agnès over heeft voor haar begeerte. Après la vie is de slotfilm van Belvaux' trilogie - samen met Cavale en Un couple épatant - over de wankele basis van liefde. Elke film is gemaakt in een ander genre met de hoofdpersoon in de ene film als figurant in de ander. Net echt.

Ligne 208

2001 | Drama

Frankrijk 2001. Drama van Bernard Dumont. Met o.a. Patrick Dell'Isola, Nozha Khouadra, Pierre Martot, Nicolas Duvauchelle en Serge Riaboukine.

Melodrama over veertigers Pascal en Agnès (Melki en Blanc) die het fundament van hun huwelijk ondergraven met drugs, overspel en zelfverachting. Lerares Agnès is voor haar heroïneverslaving afhankelijk van politie-inspecteur Pascal die op zijn beurt zijn ziel moet verkopen om aan voldoende drugs te komen. Maar zijn Faustiaanse pact haalt het niet bij wat Agnès over heeft voor haar begeerte. Après la vie is de slotfilm van Belvaux' trilogie - samen met Cavale en Un couple épatant - over de wankele basis van liefde. Elke film is gemaakt in een ander genre met de hoofdpersoon in de ene film als figurant in de ander. Net echt.

L'emploi du temps

2001 | Drama

Frankrijk 2001. Drama van Laurent Cantet. Met o.a. Karin Viard, Nicolas Kalsch, Marie Cantet, Monique Mangeot en Jean-Pierre Mangeot.

Cantet maakt het soort geëngageerde, nagels-op-het-schoolbord-cinema waar critici graag papieren bomen over opzetten en festivaljury's in haute couture gewichtige prijzen over uitstrooien. Dat hoeft geen belemmering te zijn voor sterke films, waarvan akte in dit verhaal over kantoorstropdas Vincent (Recoing) die zijn baan verliest en dat voor gezin en vrienden verzwijgt. Een verontrustende solozwerftocht door een plotseling zinloos geworden allemansbestaan begint. Het gegeven leverde eerder de vermakelijke Franse tragikomedie Une époque formidable (1991) op, in alles het tegenovergestelde van het sluipend akelige L'emploi du temps.

Quand on sera grand

2000 | Komedie

Frankrijk 2000. Komedie van Renaud Cohen. Met o.a. Mathieu Demy, Amira Casar, Maurice Bénichou, Louise Bénazéraf en Marie Payen.

Cantet maakt het soort geëngageerde, nagels-op-het-schoolbord-cinema waar critici graag papieren bomen over opzetten en festivaljury's in haute couture gewichtige prijzen over uitstrooien. Dat hoeft geen belemmering te zijn voor sterke films, waarvan akte in dit verhaal over kantoorstropdas Vincent (Recoing) die zijn baan verliest en dat voor gezin en vrienden verzwijgt. Een verontrustende solozwerftocht door een plotseling zinloos geworden allemansbestaan begint. Het gegeven leverde eerder de vermakelijke Franse tragikomedie Une époque formidable (1991) op, in alles het tegenovergestelde van het sluipend akelige L'emploi du temps.

Petite Chérie

2000 | Drama

Frankrijk 2000. Drama van Anne Villacèque. Met o.a. Corinne Debonnière, Jonathan Zaccaï, Laurence Février, Patrick Préjean en Pierre Louis Calixte.

Documentairefilmster Villacèque maakte met Petite Chérie een indrukwekkend fictiedebuut. Ze bleef dicht bij het onderwerp van haar documentaires, tienermeisjes, maar had het idee dat ze met een fictiefilm dezelfde materie anders kon benaderen. Het lichtkomische drama is volgens Villacèque meer geboren uit een gevoel dan uit een verhaal en gaat over de angst voor eenzaamheid, de haat jegens een ordinaire familie en de fascinatie voor ongewone of verontrustende details. Sybille is een muurbloempje, dat saai werk heeft en bij haar saaie ouders woont. Haar keukenroman-fantasieën lijken bewaarheid te worden wanneer zij in de ogen van Victor kijkt, verliefd wordt, een seksuele relatie krijgt en Victor bij de familie in komt wonen. Maar Victor is niet zoals hij zich voordoet.

On appelle ça... le printemps

2000 | Komedie, Muziek

Frankrijk 2000. Komedie van Hervé Le Roux. Met o.a. Marilyne Canto, Maryse Cupaiolo, Marie Matherton, Bernard Ballet en Pierre Berriau.

Documentairefilmster Villacèque maakte met Petite Chérie een indrukwekkend fictiedebuut. Ze bleef dicht bij het onderwerp van haar documentaires, tienermeisjes, maar had het idee dat ze met een fictiefilm dezelfde materie anders kon benaderen. Het lichtkomische drama is volgens Villacèque meer geboren uit een gevoel dan uit een verhaal en gaat over de angst voor eenzaamheid, de haat jegens een ordinaire familie en de fascinatie voor ongewone of verontrustende details. Sybille is een muurbloempje, dat saai werk heeft en bij haar saaie ouders woont. Haar keukenroman-fantasieën lijken bewaarheid te worden wanneer zij in de ogen van Victor kijkt, verliefd wordt, een seksuele relatie krijgt en Victor bij de familie in komt wonen. Maar Victor is niet zoals hij zich voordoet.

Le petit voleur

1998 | Misdaad, Drama

Frankrijk 1998. Misdaad van Erick Zonca. Met o.a. Nicolas Duvauchelle, Jean-Jérôme Esposito, Martial Bezot, Jean-Armand Dalomba en Joe Prestia.

Na louter positieve kritiek over La vie rêvée des anges waren de verwachtingen hooggespannen voor Zonca's tweede speelfilm. Le petit voleur bleek de hooggelegde lat slechts met één been over te kunnen. De film is mooi en rauw, maar ook erg gefragmenteerd en eendimensionaal. 'S' (Duvauchelle) is een bozige jongen die, gefrustreerd om zijn ontslag bij een bakkerij, een carrière zoekt in de kleine criminaliteit. Met zijn bluf en stoerheid komt hij een heel eind, maar geheel uit het harde misdadigershout gesneden blijkt hij nou ook weer niet.

Les sanguinaires

1997 |

Frankrijk 1997. Laurent Cantet. Met o.a. Frédéric Pierrot, Catherine Baugué, Djallil Lespert, Marc Adjadj en Nathalie Bensard.

Na louter positieve kritiek over La vie rêvée des anges waren de verwachtingen hooggespannen voor Zonca's tweede speelfilm. Le petit voleur bleek de hooggelegde lat slechts met één been over te kunnen. De film is mooi en rauw, maar ook erg gefragmenteerd en eendimensionaal. 'S' (Duvauchelle) is een bozige jongen die, gefrustreerd om zijn ontslag bij een bakkerij, een carrière zoekt in de kleine criminaliteit. Met zijn bluf en stoerheid komt hij een heel eind, maar geheel uit het harde misdadigershout gesneden blijkt hij nou ook weer niet.

Le sujet

1997 | Drama

Frankrijk 1997. Drama van Christian Rouaud. Met o.a. Liliane Rovère, Eric Elmosnino, Maria Pitarresi, Jean-Claude Leguay en Martine Audrain.

Na louter positieve kritiek over La vie rêvée des anges waren de verwachtingen hooggespannen voor Zonca's tweede speelfilm. Le petit voleur bleek de hooggelegde lat slechts met één been over te kunnen. De film is mooi en rauw, maar ook erg gefragmenteerd en eendimensionaal. 'S' (Duvauchelle) is een bozige jongen die, gefrustreerd om zijn ontslag bij een bakkerij, een carrière zoekt in de kleine criminaliteit. Met zijn bluf en stoerheid komt hij een heel eind, maar geheel uit het harde misdadigershout gesneden blijkt hij nou ook weer niet.

Muriel fait le désespoir de ses parents

1995 | Familiefilm, Drama

Frankrijk 1995. Familiefilm van Philippe Faucon. Met o.a. Catherine Klein, Dominique Perrier, Serge Germany, David Bigiaoui en Marie Rivière.

De zeventien-jarige Muriel (Klein) uit de provincie studeert in Parijs. Ze voelt zich aangetrokken tot haar vriendin, de flapuit Nora (Perrier), maar ze durft haar gevoelens niet te uiten. De vluchtige zoenen die ze uitwisselen zijn voor Nora slechts een spel. Tijdens een bezoek aan haar ouders zegt Muriel dat ze eerder valt op meisjes dan op jongens. Ze ontmoet bij haar vader (Caillat) en moeder (Rivi[KA2]re) een wereld van onbegrip. Enige tijd later gaat ze met Nora en diens vriend Fred (Germany), voor een korte vacantie naar de kust. Een gevoelig portret van moderne jongeren en een pleidooi om de kloof tussen de generaties (beginjaren 1990) te overbruggen. Hoe Muriel en Nora de weg naar de volwassenheid vinden is overtuigend gespeeld en is beslist niet geforceerd. Het scenario is van Catherine Klein en regisseur Faucon. Het camerawerk is van Pierre Milon.

Veillées d'armes

1994 | Documentaire

Duitsland​/​​Frankrijk 1994. Documentaire van Marcel Ophüls.

Marcel Ophüls begaf zich naar Bosnië om in een tweedelige film te laten zien hoe journalisten en oorlogscorrespondenten er werken. Het eerste deel vertelt over beroemde voorgangers, die hun werk deden tijdens de Spaanse Burgeroorlog, WO II, in Vietnam of Libanon, aan de hand van beelden uit die oorlogen. De risico's, heldendaden en ook de trucjes worden geanalyseerd. Dan zijn de journalisten in Bosnië aan de beurt. Het tweede deel bevat gesprekken tussen de correspondenten, over kogelvrije vesten, objectiviteit, de betrekkingen met de verschillende partijen, de vormen van censuur en zelfcensuur in Bosnië en tijdens de Golfoorlog. De film bevat tevens beelden uit fictiefilms, die interviews of documentairebeelden moeten verduidelijken, wat het geheel nogal brokkelig en onduidelijk maakt. De Marx Brothers, Bing Crosby, Gary Grant en fragmenten uit films van vader Max Ophüls wisselen de interviews en oorlogsbeelden af. De getuigenis van het leed van de bevolking steekt boven de rest van de film uit, evenals feit om nu eens de 'hoofdrolspeler' achter schermen te laten zien, w.o. de cameralieden, geluidstechici e.d. die, behalve de tv-veslaggever, nooit in beeld komen. Om deze film trok Ophûls zich begin 1995 terug als lid van de commissie voor de Césars. Er is ook een versie, die 7m langer is.