Georges Claisse

Nach so vielen Jahren

Duitsland 2003. Drama van Marek Gierszal. Met o.a. Walter Kreye, Philipp Moog, Georges Claisse, Elisabeth Degen en Angelika Bartsch.

Sophie - Sissis kleine Schwester

Duitsland 2001. Drama van Matthias Tiefenbacher. Met o.a. Valerie Koch, Steffen Groth, Marie-Lou Sellem, Daniela Ziegler en Fritz Karl.

T.E.A.M. Berlin - Der Verrat

Duitsland 2000. Misdaad van Ulrich Zrenner. Met o.a. Georges Claisse, Nina Kronjäger, Ralph Herforth, Hendrik Duryn en Gesine Cukrowski.

T.E.A.M. Berlin - Der Kreuzzug

Duitsland 2000. Misdaad van Peter Fratzscher. Met o.a. Georges Claisse, Nina Kronjäger, Ralph Herforth, Hendrik Duryn en Sylvia Haider.

T.E.A.M. Berlin - Tödlicher Wind

Duitsland 1999. Misdaad van Gregor Schnitzler. Met o.a. Georges Claisse, Nina Kronjäger, Ralph Herforth, Jens Peter Nünemann en Sebastian Blomberg.

T.E.A.M. Berlin - Unternehmen Feuertaufe

Duitsland 1998. Actiefilm van Gregor Schnitzler. Met o.a. Georges Claisse, Nina Kronjäger, Ralph Herforth, Jens-Peter Nünemann en Jürgen Hentsch.

Julie Lescaut : Cellules mortelles

Zwitserland​/​​Frankrijk 1997. Misdaad van Charlotte Brändström. Met o.a. Véronique Genest, Mouss Diouf, Renaud Marx, Alexis Desseaux en Jean-Paul Rouve.

Die Straßen von Berlin - Die letzte Fahrt der Ahanti Star

Duitsland 1997. Misdaad van Werner Masten. Met o.a. Jennifer Nitsch, Uwe Ochsenknecht, Hannes Jaenicke, Peter Lohmeyer en Martin Semmelrogge.

Kabloonak

Frankrijk​/​​Canada 1994. Biografie van Claude Massot. Met o.a. Charles Dance, Adamie Quasiak Inukpuk, Georges Claisse, Matthew Saviakjuk-Jaw en Natar Ungalaq.

Deze film gaat over documentairemaker Robert Flaherty die de klassieker over het leven van de eskimo`s NANOOK OF THE NORTH (1922) draaide. Het resultaat is in velerlei opzichten spectaculair. Dance is ideaal in de hoofdrol als de legendarische Flaherty, die in opdracht van twee bonthandelaren, de gebroeders Revillon, de film moest maken. Nanook wordt met verve gespeeld door de lekenspeler Inukpuk en het camerawerk van Jacques Loisieux en François Protat is adembenemend door de landschappen en natuuropnames in het Noorden van Canada en Siberië. Eerste speelfilm van Massot, die in 1962 in LE SOUPIRANT een bijrol had en inmiddels zo'n vijftien documentaires op zijn naam heeft staan. Het scenario is van regisseur Massot en Sébastien Regnier, die ook de muziek schreef. De titel betekent in de taal der eskimo's, het Inuit, blanke man. Een bijzondere film.

Fast

Frankrijk 1994. Drama van Dante Desarthe. Met o.a. Frédéric Gélard, Jean-François Stévenin, Karin Viard, Nathalie Schmidt en Georges Claisse.

De 25-jarige Jean-Louis (Gélard) is wat men noemt een naïeve jongeling. Hij werd opgevoed door zijn grootvader in een haast uitgestorven dorpje. Opa is inmiddels overleden en Jean-Louis staat alleen op de wereld. Dus besluit hij maar naar Parijs te trekken en op zoek te gaan naar 'het meisje met de gele haren'. Alles wat hij van haar heeft is een pakje lucifers met daarop de reclame Fast Burger. Hij schuimt zo heel wat hamburgertenten - lees MacDonald's - af. Een vreemde film over een onervaren jongeman die geconfronteerd wordt met een metropool die niet voldoet aan zijn verwachtingen. Desarthe heeft geprobeerd de ware mens - de jongen uit de provincie - tegenover de kunstmens - de gedrilde employees van MacDonald's - te zetten zonder in een parodie te vervallen. Het verhaal is wat dunnetjes om een hele film te vullen, maar Gélard vertolkt zijn personage zo ontwapenend dat het toch nog wat goedmaakt. Desarthe schreef het scenario samen met Jackie Berroyer. Achter de camera stond Ariane Damain.

Tracce di una vita amorosa

Italië 1990. Drama van Peter Del Monte. Met o.a. Luciano Bartoli, Giorgio Biavati, Giovanna Bozzolo, Simona Caramelli en Chiara Casalli.

Fragmenten uit de levens van verschillende mensen in veertien episoden, waarin het gebrek aan observatie en ontwikkeling van de personages de kijker gefrustreerd en verward achterlaat. De eerste episode is tevens één van de beste: een jongen wordt jaloers door de geboorte van een klein broertje. De laatste episode over een zieke man met een liefhebbende vrouw, die 's nachts de kliniek verlaat om naakt over straat te kuieren is nogal verbijsterend. De andere episoden zijn ontroerend, banaal of gewoon belachelijk. Eigenlijk is dit vehikel niet meer dan een verzameling onovertuigende korte films.

Frei zum Abschuß

Duitsland 1990. Thriller van Manfred Grunert. Met o.a. William Mang, Marie-Charlot Schüler, Hilmar Thate, Vera Tschechowa en Karl-Otto Alberty.

De ten onrechte oneervol uit de dienst ontslagen politieman Mang wordt lijfwacht van wapenhandelaar Thate, die door toedoen van zijn verraderlijke veiligheidschef Möller verstrikt raakt in een dodelijke strop. Mang redt hem eruit. Onderhoudend, maar voorspelbaar filmpje. Het scenario is van de regisseur en het camerawerk is van Rolf Paulerberg en Steffen Böttrich.

Tempo di uccidere

Frankrijk​/​​Italië 1989. Romantiek van Giuliano Montaldo. Met o.a. Nicolas Cage, Ricky Tognazzi, Giancarlo Giannini, Patrice Flora Praxo en Georges Claisse.

We hebben lang moeten wachten op de verfilming van Ennio Flaiano`s boek [KL]A Killing Time[KLE] (1949), maar het was de moeite waard. Gage speelt een Italiaans officier in Ethiopië, die zijn regiment is kwijtgeraakt en bij een meer een naakt inheems meisje ziet baden. Hij verkracht haar maar ze blijkt zo aardig te zijn dat ze de nacht samen doorbrengen in een grot. Als hij haar per ongeluk heeft verwond, raakt hij in paniek en doodt haar. Hij is wanhopig, omdat hij denkt dat hij melaats is. Het verhaal is sober in beeld gebracht. Ook bekend als THE SHORT CUT en TIME TO KILL.

Jeniec Europy

Frankrijk​/​​Polen 1989. Drama van Jerzy Kawalerowicz. Met o.a. Roland Blanche, Vernon Dobtcheff, François Berléand, Didier Flamand en Ronald Guttman.

Nadat Napoleon (Blanche) bij Waterloo de veldslag verloren had tegen de geallieerde legers, werd hij verbannen naar het eilandje Sint Helena in de Atlantische Oceaan, dat midden in het water ter hoogte van Angola ligt. Het klimaat is er ruw en ongezond. Het eiland behoort tot Groot-Brittani[KA3]e. Het bestuur is in handen van de Britse gouverneur Hudson Lowe (Dobtcheff), die zijn bijzondere gevangene op alle mogelijke manieren probeert te vernederen en te kleineren. Hij erkent geen moment dat Napoleon keizer is, al valt hiervoor wel wat te zeggen, want Napoleon had zichzelf gekroond. Lowe wil uitsluitend zijn militaire rang erkennen. Tussen de twee mannen ontstaat een psychologisch duel, dat ermee eindigt dat Napoleon die in 1821 overleed, zijn eigen begrafenis arrangeerde (hij werd bijgezet in de Dôme des Invalides in Parijs, maar dat was pas in 1840). De film is met een laag budget gemaakt, hij is sober en moet het hebben van wijdse opnamen van cameraman Wieslaw Zdort, en de dialogen en de confrontaties tussen de twee hoofdrollen. Voor kijkers met historische belangstelling en kennis over het leven van Napoleon is deze toneelmatige film, die vooral aandacht besteedt aan de menselijke aspecten, wel aardig. Het scenario is van regisseur Kawalerowicz naar de roman van Juliusz Dankowski.

Corps perdus

Argentinië​/​​Frankrijk 1989. Drama van Eduardo de Gregorio. Met o.a. Laura Morante, Tchéky Karyo, Gérardo Romano, Georges Claisse en Lucrecia Capello.

Buenos Aires. De kunstexpert Eric Desange is gearriveerd om een onbekend doek te identificeren en te taxeren, dat men toeschrijft aan een beroemd schilder, hoewel er nauwelijks bewijzen voor zijn. Stukje bij beetje raakt hij verzeild in een eindeloze spiraal van angstaanjagende en geheimzinnige gebeurtenissen. Uiteindelijk pleegt hij een moord, wordt waanzinnig en sterft. Over de intrige valt alleen op te merken dat het aan duidelijkheid ontbreekt, terwijl er zich maar liefst drie scenarioschrijvers aan hebben gezet. Maar er is sprake van een bijzonder sfeertje, waaraan de scenarioschrijver van LA STRATEGIE DE l'ARAIGNEE kennelijk met plezier heeft gewerkt. Het wordt beheerst door een voortdurende kloof tussen fantasie en werkelijkheid.

Torquemada

Spanje​/​​Frankrijk 1988. Historische film van Stanislav Barabas. Met o.a. Francisco Rabal, Jacques Breuer, Michel Auclair en Georges Claisse.

Aan het eind van de 15de eeuw wordt Spanje gedomineerd door de inquisitie, met de dominicaner Tomás Torquemada aan het hoofd. Een jonge monnik laat merken dat hij tegen de tirannie is. Hij wordt niet naar de brandstapel gestuurd, maar benoemd tot secretaris van de Grote Inquisiteur. Vanaf dat moment beginnen zijn ideeën te veranderen. Een slecht gemaakte film, met zeer slechte decors, en volgepropt met dialogen.

La Brute

Frankrijk 1987. Thriller van Claude Guillemot. Met o.a. Xavier Deluc, Assumpta Serna, Jean Carmet, Rosette en Georges Claisse.

Verfilming van een roman van Guy des Cars. De film volgt het boek dat met deze namaakschrijver bijgenaamd 'Guy des Cares' heeft afgeraffeld. We kunnen deze film geen cijfer 0 geven als je let op het spel van Carmet. Ook Crauchet is altijd even doeltreffend in een onmogelijke rol. Deze debuutfilm doet het ergste vrezen voor de toekomst.

Das Gespinst

Duitsland 1985. Sciencefiction van Ilse Hofmann. Met o.a. Heiner Lauterbach, Wolfgang Reichmann, Georges Claisse en Dagmar Cassens.

Lauterbach is een idealistische astronoom-astronaut en zijn vader Reichmann een wereldberoemd sterrenkundige. Lauterbach neemt in het heelal een gaswolk waar, die in ras tempo op de Aarde afkomt en hij meent met een buitenaardse, intelligentie, c.q. beschaving te maken te hebben. Zijn vader denkt dat het om een gifwolk gaat die de Aarde bedreigt en wil deze oplossen met een kernbombardement. De film over dubbele onderlinge concurrentie van twee wetenschappers, die ook nog vader en zoon zijn, en de race tegen de klok is een spannende en intelligente SF-film.

Five Days One Summer

Verenigde Staten 1983. Romantiek van Fred Zinnemann. Met o.a. Sean Connery, Betsy Brantley, Lambert Wilson, Jennifer Hilary en Isabel Dean.

In een exclusief vakantieoord in de Zwitserse Alpen, zo rond 1930, heeft Dr. Connery uit Glasgow een hotelkamer gehuurd om vijf dagen door te brengen met zijn dertig jaar jongere minnares Brantley. In dit kader van overmoedige alpinisten, die het milieu nog niet verknoeien, willen ze de balans opmaken van hun liefde. Sentimenteel liefdesdrama, dat vooral dankzij het uitstekende spel onvergetelijke momenten heeft. Het scenario dat Michael Austin putte uit de novelle Maiden, Maiden van Kay Boyle is echter onevenwichtig, zodat de toch ervaren regisseur Zinneman valse noten niet heeft kunnen voorkomen. In elk geval is de locatie prachtig, en fraai in beeld gebracht door Giuseppe Rotunno. De film werd nadien door de regisseur opnieuw gemonteerd tot 93m.

Ligeia

Frankrijk 1980. Horror van Maurice Ronet. Met o.a. Josephine Chaplin, Georges Claisse, Arielle Dombasle, Arlette Balkis en Albert Michel.

Een man neemt zijn tweede vrouw mee naar het huis waar zijn eerste vrouw is overleden. Deze hield zich bezig met zwarte magie. Haar geest probeert nu bezit te nemen van zijn nieuwe vrouw. Naar een verhaal van E.A. Poe.

Les Givrés

Frankrijk 1979. Komedie van Alain Jaspard. Met o.a. Sophie Daumier, Georges Claisse, Charles Gérard, Dora Doll en Henri Guybet.

Een stel Parijse idioten op skivakantie in de Franse Alpen, een gedroomd onderwerp voor een Franse komedie natuurlijk en regisseur Jaspard mist ook geen enkele kans: talloze valpartijen op ski's, brave vaders die wel eens een vakantiescharrel willen maken, sullen die zich in de kamer vergissen enzovoort, enzovoort, enzovoort, enzovoort.

Charles et Lucie

Frankrijk 1979. Komedie van Nelly Kaplan. Met o.a. Daniel Ceccaldi, Ginette Garcin, Nelly Kaplan, Georges Claisse en Henri Tisot.

De verhouding van een echtpaar van middelbare leeftijd is door jaren van armoede in de versukkeling geraakt, maar op een gegeven moment lijkt een erfenis aan de Côte d'Azur eindelijk geluk te brengen. Ze hebben echter geen rekening gehouden met successierechten en het honorarium van de notaris. Een bittere komedie laat de partners als slachtoffers van oplichting hun saamhorigheid hervinden en krijgt precies de juiste toon van de hoofdrolspelers. Oorspronkelijkheid van opzet en aanpak worden ietwat ondermijnd door bijrollen met de bekende komische standaardtypetjes van de doorsnee Franse filmkomedie. Scenario van Jean Chapot.

Mort d'un guide

Frankrijk 1975. Drama van Jacques Ertaud. Met o.a. Pierre Rouseau, Georges Claisse, Jean Valmont, Victor Lanoux en Françoise Lugagne.

De dood van een leerling-berggids in de Alpen, in gezelschap van een geroutineerde collega, wekt het wantrouwen van de broer van het slachtoffer die ook een journalist inschakelt. Ze vernemen dat de risico's bewust gezocht zijn, waarna de broer zelf een beklimming wil wagen. De combinatie van diverse ware gebeurtenissen leidt tot een enigszins onwaarschijnlijk scenario dat overtuigingskracht krijgt door de opmerkelijke bergfotografie en een voorstelling van alpinisme als een bezeten en zinloze prestatiedwang die tot ongelukken moet leiden.

Laisse aller... c'est une valse

Italië​/​​Frankrijk 1971. Komedie van Georges Lautner. Met o.a. Jean Yanne, Mireille Darc, Bernard Blier, Michel Constantin en Nanni Loy.

Een uit de gevangenis ontslagen inbreker wordt zowel door gangsters als door een politiecommissaris opgejaagd, die willen weten waar hij de poet van zijn laatste kraak heeft gelaten. Het parodistische scenario van Bertrand Blier kreeg van de regie minder scherpte dan mogelijk was, maar wordt met vaart en verve gespeeld. Het scenario is van Joel Blasberg. Het camerawerk is van Maurice Fellous.

Nous n'irons plus au bois

Frankrijk 1970. Drama van Georges Dumoulin. Met o.a. Marie-France Pisier, Siegfried Rauch, Richard Leduc, Jacques Higelin en Sylvain Joubert.

Een verzetsgroep van Franse jongeren neemt vier Duitse soldaten gevangen die uit het leger gedeserteerd blijken. In hun schuilplaats in de bossen groeit de verbroedering tussen de leeftijdsgenoten totdat een meisje uit groep en een Duitser verliefd op elkaar worden. Jaloezie leidt tot een beschuldiging van verraad. Deze debuutfilm over de invloed van de oorlog op vriendschap overtuigt niet volledig qua strekking, maar de inzet en frisheid van de jonge acteurs (die sindsdien aanzienlijk bekender werden) houden de interesse voor de personages vast.

L'ours et la poupée

Frankrijk 1969. Komedie van Michel Deville. Met o.a. Brigitte Bardot, Jean-Pierre Cassel, Daniel Ceccaldi, Xavier Gélin en Georges Claisse.

Een botsing tussen haar Rolls en zijn eend wordt gevolgd door een botsing van temperamenten tussen een grillige rijke jonge vrouw en een formele degelijke burgerman die de tijdelijke verantwoordelijkheid heeft voor een stel kinderen. Na hun eerste confrontatie zijn ze nog niet uitgeruzied en worden ze ondanks alles verliefd. Het scenario is niet het meest oorspronkelijke dat Deville verfilmde, maar de film brengt zo nodig in herinnering wat voor een aanstekelijke comédienne Bardot kan zijn in een attente regie. Het scenario is geschreven door Nina Companeez en Michel Delville. Door de camera keek Claude Lecomte.