Herbert Ross: regie en productie.
Er zijn 26 films gevonden.

Boys on the Side

1995 | Drama

Verenigde Staten​/​​Frankrijk 1995. Drama van Herbert Ross. Met o.a. Whoopi Goldberg, Mary-Louise Parker, Drew Barrymore, Matthew McConaughey en James Remar.

Superieure tearjerker annex roadmovie begint als een soort Thelma & Louise. Drie vrouwen - Jane (Goldberg), Robin (Parker) en Holly (Barrymore) - verlaten om verschillende redenen huis en haard. Tijdens hun roadtrip verzusteren de vrouwen, geholpen door een gedeelde wetsovertreding. Halverwege de film, als een van de vrouwen om gezondheidsredenen het bed moet houden, schakelt de film abrupt over op een noest relatiedrama waarin de spanning tussen met name de vrijgevochten Jane en de stijve Robin een hoogtepunt bereikt. Prima spel van de hele cast.

Undercover Blues

1993 | Komedie, Actiefilm, Thriller

Verenigde Staten 1993. Komedie van Herbert Ross. Met o.a. Kathleen Turner, Dennis Quaid, Fiona Shaw, Stanley Tucci en Larry Miller.

Deze aardige komische thriller, die tegelijk een parodie op het genre is, moet het voornamelijk hebben van de charismatische hoofdrolspelers Turner en Quaid, die zich met kennelijk plezier door het magere verhaal kickboksen. De film doet denken aan [KL]The Thin Man[KLE]-films uit de jaren 1930-40, alleen heeft het op boeven jagende echtpaar nu een baby in plaats van een hondje. Als superieure vechtersbaasjes bestrijden zij blijmoedig, voortdurend grijnzend en knuffelend de geflipte mevrouw Novacek (Shaw), die hoogwaardig dynamiet heeft gestolen uit een legerdepot. De jacht eindigt met een moddergevecht tussen de beide dames. Running gag is de kleine crimineel Muerte (Tucci), die steeds faalt in zijn pogingen de echtelieden om zeep te helpen. Hier en daar herken je ook een glimp van een James Bond- parodie maar het scenario van Ian Abrams is te summier en te clichématig. Camerawerk van Donald E. Thorin.

True Colors

1991 | Drama, Thriller

Verenigde Staten 1991. Drama van Herbert Ross. Met o.a. John Cusack, James Spader, Imogen Stubbs, Mandy Patinkin en Richard Widmark.

Cusack, die uit een arm gezin afkomstig is, verbergt zijn verleden. Op de campus sluit hij vriendschap met Spader die verloofd is met Stubbs, dochter van Senator Widmark. Door zijn radde tong kan hij de senator voor zich winnen en snoept hij zelfs het meisje van zijn vriend af. Na hun huwelijk aast hij op een plaats in het congres, waarvoor hij zijn vriendschap moet verraden. Knap opgebouwde film over een man zonder scrupules die carrière in de politiek tracht te maken, maar uiteindelijk in zijn eigen val terechtkomt. Het scenario van Kevin Wade is complex, maar uitstekend te volgen voor wie er echt voor gaat zitten. De acteurs vullen de personages zeer goed in, en je ziet duidelijk hoe ze zich ontwikkelen in de tijdsspanne van zeven jaar die het verhaal beslaat. Knappe fotografie van Dante Spinotti. De score is van de hand van Trevor Jones.

My Blue Heaven

1990 | Komedie, Misdaad

Verenigde Staten 1990. Komedie van Herbert Ross. Met o.a. Steve Martin, Rick Moranis, Joan Cusack, Melanie Mayron en Bill Irwin.

Lichtgewicht maar onderhoudend amusement over een Italiaanse gangster uit New York City die wordt overgeplaatst naar een voorstad in Californi[KA3]e in het kader van het FBI-programma ter bescherming van getuigen. Een rechtlijnige FBI-agent (Moranis) waakt daar over hem. Geen vuurwerk, maar wel een paar goede lachscènes en genietbaar acteerwerk. Geschreven door Nora Ephron. Ook bekend als THE FOOLISH CAPTIVE.

Steel Magnolias

1989 | Drama

Verenigde Staten 1989. Drama van Herbert Ross. Met o.a. Sally Field, Dolly Parton, Shirley MacLaine, Darryl Hannah en Olympia Dukakis.

Een kapsalon in Louisiana vormt de centrale locatie van dit melodrama rond zes southern belles. Twee van hen (Parton en Hannah) verzorgen dameshaar, terwijl de rijke Ouiser (MacLaine) en rusteloze Clairee (Dukakis) geregeld langskomen voor de laatste roddels en het uitwisselen van levenswijsheden. En dan is er nog een aanstaande bruid (Roberts) en haar moeder (Field). Wat begint als een luchtige komedie - of liever: een opeenstapeling van oneliners - komt meer in de richting van een tragedie wanneer een lid van het groepje sterft. Mannen zijn nagenoeg afwezig. De film wordt met gemak gedragen door het zestal uitstekende actrices. Roberts, in een van haar eerste films en nog voor haar grote doorbraak, een jaar later, in Pretty Woman, werd genomineerd voor een Oscar voor haar bijrol.

The Secret of My Succe$s

1987 | Komedie

Verenigde Staten 1987. Komedie van Herbert Ross. Met o.a. Michael J. Fox, Helen Slater, Richard Jordan, John Pankow en Margaret Whitton.

Fox speelt een boerenzoon die het in New York wil gaan maken. Zijn rijke oom geeft hem een baantje in de postkamer van zijn bedrijf. Maar onze held wil meer, betrekt een leegstaande kantoorkamer en doet zich voor als hoge piet om indruk te maken op het meisje van zijn dromen. Dat levert een hoop logistieke problemen op. Leuke komedie met een aantrekkelijke rolbezetting, waarbij alles zich snel voltrekt, al is het laatste deel wat geijkt en het geheel misschien wat aan de lange kant. Fox doet het leuk.

Dancers

1987 | Romantiek, Drama

Verenigde Staten 1987. Romantiek van Herbert Ross. Met o.a. Mikhail Baryshnikov, Alessandra Ferri, Leslie Browne, Thomas Rall en Lynn Seymour.

Misschien zijn we toe aan een herijking van het neergesabelde Dancers. De film had geen dramatische lijn, totaal ongeloofwaardige ontwikkelingen (hoe kunnen mensen met zulke kapsels op elkaar vallen!?) en zelfs het dansen was minderwaardig, onder meer door geknip en close-ups. Maar zoals 'slechte films' uit bijvoorbeeld de jaren vijftig nu met een weemoedige mildheid worden bekeken, zo kan Dancers uit de vermaledijde jaren tachtig nu toch ook wel op wat clementie rekenen? De beelden van Ennio Guarnieri (La Traviata) bijvoorbeeld, zijn mooi als je voorbij de eng strakke panties kijkt. En de regie van choreograaf Ross (The turning point, The goodbye girl) toont toch wel degelijk iets van zijn kennis van dans. Daarnaast blijft Mikhail Baryshnikov een van de groten der aarde, wiens klassieke ballet en good looks miljoenen fans maakten. Het verhaal is als insidewereldje best interessant. Baryshnikov als Tony danst het ballet Giselle en ondervindt in zijn eigen leven enige parallellen met het stuk. Zo ontmoet hij een jong meisje (Kent) dat tragisch verliefd op hem wordt. (IdH/VPRO Gids)

Protocol

1984 | Komedie

Verenigde Staten 1984. Komedie van Herbert Ross. Met o.a. Goldie Hawn, Chris Sarandon, Richard Romanus, Andre Gregory en Gail Strickland.

Toevalligerwijs verijdelt Hawn een aanslag op de emir van Othar (Romanus), die naar Amerika was gekomen voor een officieel bezoek. Door haar spontane en naïeve reactie staat ze plotseling in het middelpunt van de belangstelling. Er wordt haar een baan aangeboden, maar de emir, sterk onder de indruk van haar verschijning, wil haar wel aan zijn harem toevoegen. Flauwe komedie waarbij zelfs Hawn het moeilijk heeft om tot het einde overeind te blijven. Het operette-gegeven kan onmogelijk nog een modern publiek aanspreken. Buck Henry baseerde zijn scenario op een verhaal van Charles Shyer, Nancy Meyers en Harvey Miller, maar het mist de punch-lines die we van Henry gewend zijn. William A. Fraker vertaalde het in beelden en Basil Poledouris schreef er een leuke score bij.

Footloose

1984 | Musical, Muziek, Drama

Verenigde Staten 1984. Musical van Herbert Ross. Met o.a. Kevin Bacon, Lori Singer, Sarah Jessica Parker, John Lithgow en Dianne Wiest.

Dansen is het symbool van tienerrebellie en vrijheid, in deze film over de jonge Ren McCormack (Bacon), die naar een gehucht verhuist waar dansen door de dominee (Lithgow) te losbandig wordt bevonden en verboden is. Daartegen komt hij in opstand, aangemoedigd door de dochter (Singer) van de dominee. Bacon kan heel behoorlijk dansen, maar het is vooral zijn jongensachtige uitstraling die de wat gedateerde film nog het aankijken waard maakt. Het titelliedje van Kenny Loggins kreeg een Oscarnominatie. In 2011 kwam er een remake.

Max Dugan Returns

1983 | Komedie, Drama

Verenigde Staten 1983. Komedie van Herbert Ross. Met o.a. Marsha Mason, Jason Robards, Donald Sutherland, Matthew Broderick en Dody Goodman.

Een aardige, eenvoudige Neil Simon-komedie over een vader die het, na lang afwezig te zijn geweest, weer goed probeert te maken bij zijn dochter - een onderwijzeres en alleenstaande moeder die het niet gemakkelijk heeft - door haar te bedelven onder cadeautjes. Daarvoor gebruikt hij geld waar hij op een ietwat louche manier aan is gekomen. De film heeft een perfecte cast, die serieus en met enthousiasme heeft gewerkt.

I Ought to Be in Pictures

1982 | Komedie

Verenigde Staten 1982. Komedie van Herbert Ross. Met o.a. Walter Matthau, Ann-Margret, Dinah Manott, Lance Guest en Lewis Smith.

Een zwakke filmklucht volgens het geijkte Neil Simon-patroon, naar een toneelstuk van zijn hand. De negentienjarige Manoff trekt van Brooklyn naar Los Angeles, waar ze carri[KA2]ere wil maken in de filmwereld. Ze legt contact met haar vader (Matthau), een scriptschrijver die inmiddels alcoholist en gokker blijkt te zijn. Matthau en Manoff doen hun best. Het talent van Ann- Margret, als Walters minnares, is aan deze film verspild.

Pennies from Heaven

1981 | Drama, Muziek, Musical, Komedie

Verenigde Staten 1981. Drama van Herbert Ross. Met o.a. Steve Martin, Bernadette Peters, Christopher Walken, Jessica Harper en Vernel Bagneris.

Een unieke, opmerkelijke film met ronduit schitterende fragmenten. Gebaseerd op een Engelse tv-serie van Dennis Potter (met in de hoofdrol Bob Hoskins) over een verkoper van bladmuziek ten tijde van de depressie in de jaren 1930-'40, wiens rusteloze, ongelukkige bestaan scherp afsteekt tegen de vrolijke liedjes van die tijd. De muzieknummers in jaren 1930-'40 stijl, waarbij originele opnamen werden gebruikt, zijn fantastisch. Ze botsen echter met de kille, Edward Hopper-achtige visie op deze periode uit de geschiedenis. Die combinatie is een uitdaging voor het intellect, maar storend voor wie louter amusement zoekt. Decorontwerp van Ken Adam en uitnemend camerawerk van Gordon Willis.

Nijinsky

1980 | Drama, Biografie

Verenigd Koninkrijk 1980. Drama van Herbert Ross. Met o.a. Alan Bates, Leslie Browne, Ronald Pickup, Alan Badel en Colin Blakely.

Een teleurstellende kroniek over de homoseksuele relatie tussen de legendarische danser Nijinski (De la Pena) en de Russische balletimpresario Sergei Diaghilev (Bates). Aardige stof, verminkt door een melodramatisch scenario en, naar beweerd wordt, niet-authentieke figuren. Een mooie rol van Bates en een schitterende van Badel als de rijke beschermheer.

California Suite

1978 | Komedie, Drama

Verenigde Staten 1978. Komedie van Herbert Ross. Met o.a. Jane Fonda, Alan Alda, Maggie Smith, Michael Caine en Walter Matthau.

Vier eenakters van Neil Simon werden door elkaar geweven tot een totaalspektakel over vier kibbelende duo's in een chique hotel in Beverly Hills. Een gescheiden man en vrouw zijn bij elkaar gekomen om over hun dochter te praten. Een Britse actrice is naar L.A. gekomen i.v.m. een Oscarnominatie. Een man kwam voor een familiefeestje en zit op het ogenblik dat hij hoort dat zijn vrouw onderweg is, opgezadeld met een hoertje. Het vierde duo bestaat uit twee kibbelende zwarten. Dit resulteert in joodse humor, huwelijksperikelen, zwarte vulgariteiten en een spel met de heilige waarden van Hollywood - het een beter geslaagd dan het ander, maar als geheel leuke tijdspassering dankzij de cynische dialogen van Neil Simon. De delen met Matthau/May en Smith/Caine bijten de spits af. Fotografie van David M. Walsh en muziek van Claude Bolling. Volgens dezelfde formule schreef Simon later nog een tv-film met dezelfde titel. Gedraaid in Panavision.

The Turning Point

1977 | Drama

Verenigde Staten 1977. Drama van Herbert Ross. Met o.a. Anne Bancroft, Shirley MacLaine, Mikhail Baryshnikov, Leslie Browne en Tom Skerritt.

Maar liefst elf Oscarnominaties werden destijds uitgedeeld aan dit balletdrama waarin goede vriendinnen Deedee (MacLaine) en Emma (Bancroft) hun verleden met zichzelf én elkaar moeten uitvechten. Emma is een succesvol ballerina, terwijl Deedee ooit haar danscarrière heeft opgegeven voor huwelijk en ouderschap. Nu haar tienerdochter ook een ballettalent blijkt, komen er allerlei pijnlijke kwesties naar boven. Tikje melodramatisch, maar de uitstekende actrices én de sprongen van danser Mikhail Baryshnikov in zijn eerste film maken erg veel goed. Overigens werd geen enkele nominatie verzilverd.

The Goodbye Girl

1977 | Komedie, Romantiek

Verenigde Staten 1977. Komedie van Herbert Ross. Met o.a. Richard Dreyfuss, Marsha Mason, Quinn Cummings, Paul Benedict en Barbara Rhoades.

Neil Simons gevoeligste komedie tot nu toe. De jonge acteur Dreyfuss en de na haar scheiding aan de kant geschoven Mason worden, zonder dat te willen, met elkaar geconfronteerd als huurders van hetzelfde appartement in New York, en er ontwikkelt zich een relatie tussen hen. Script van grote klasse, even goed acteerwerk, Dreyfuss won een Oscar voor Beste Acteur.

Le tournant de la vie

1977 | Drama

Verenigde Staten 1977. Drama van Herbert Ross. Met o.a. Mikhail Baryshnikov, Anne Bancroft en Shirley MacLaine.

Neil Simons gevoeligste komedie tot nu toe. De jonge acteur Dreyfuss en de na haar scheiding aan de kant geschoven Mason worden, zonder dat te willen, met elkaar geconfronteerd als huurders van hetzelfde appartement in New York, en er ontwikkelt zich een relatie tussen hen. Script van grote klasse, even goed acteerwerk, Dreyfuss won een Oscar voor Beste Acteur.

The Seven Percent Solution

1976 | Mysterie, Misdaad, Komedie

Verenigde Staten 1976. Mysterie van Herbert Ross. Met o.a. Nicol Williamson, Alan Arkin, Vanessa Redgrave, Robert Duvall en Laurence Olivier.

Sherlock Holmes bezoekt Sigmund Freud in deze knappe, onderhoudende film naar de roman van Nicholas Meyer. Steeds wisselend van ernstig drama naar avontuur-met-een-knipoog, koerst de film recht op zijn doel af. Aardige muziek van John Addison. Nicholas Meyer bewerkte zijn gelijknamige roman tot scenario. Het camerawerk is van Oswald Morris.

The Sunshine Boys

1975 | Komedie, Drama

Verenigde Staten 1975. Komedie van Herbert Ross. Met o.a. Walter Matthau, George Burns, Richard Benjamin, Lee Meredith en Carol Arthur.

Burns en Matthau als de `jongens` uit de titel stonden jarenlang op het toneel met hun succesvolle nummer in een veaudeville-show. Ze zijn uit elkaar gegaan en kunnen elkaar niet meer luchten of zien. Een tv-producent, toevallig de neef van een van hen, wil het duo weer samenbrengen voor de thuisbuis. Het initiatief loopt uit op een regelrechte ramp, want de oude mannen zijn knorrig en koppig; niets kan hen verzoenen. Zalig om de twee veteranen Burns (als Al Lewis) en Matthau (als Willy Clark) aan het werk te zien, die hun cynische one-liners elkaar (en de kijkers) op bitse toon toebijten. Het scenario van Neil Simon naar zijn eigen toneelstuk is op zich niet zo sterk, maar het talent van beide steracteurs vijzelt het toch op tot een ware lust voor oog en oor. Burns kreeg een welverdiende Oscar. Het was zijn eerste belangrijke rol sinds 1939 toen hij in HONOLULU speelde. Matthau moest zich tevreden stellen met een nominatie. Camerawerk van David M. Walsh.

Funny Lady

1975 | Musical, Muziek

Verenigde Staten 1975. Musical van Herbert Ross. Met o.a. Barbra Streisand, Omar Sharif, James Caan, Ben Vereen en Carole Wells.

Vervolg op Funny Girl. In 1930 is Fanny Brice zojuist over de verbroken relatie met beroepsgokker Nick Arnstein heen als ze de showman Billy Rose ontmoet. Ze trouwen, maar overspel en de spanningen die hun beider carrières met zich meebrengen drijft Fanny en Billy uit elkaar.

The Last of Sheila

1973 | Misdaad, Thriller

Verenigde Staten 1973. Misdaad van Herbert Ross. Met o.a. James Coburn, James Mason, Dyan Cannon, Ian McShane en Joan Hackett.

Een super-moordpuzzel (geschreven door Stephen Sondheim en Anthony Perkins) over een spelletjesmaker van de jet-set. Deze ontwerpt een spel dat een dodelijke afloop krijgt. Veel afleidingsmanoeuvres maken het alleen maar leuker. De opnamen van de films verliepen echter net zo ingewikkeld als het spel binnen de film.

Play It Again, Sam

1972 | Komedie, Romantiek

Verenigde Staten 1972. Komedie van Herbert Ross. Met o.a. Woody Allen, Diane Keaton, Tony Roberts, Jerry Lacy en Susan Anspach.

Vermakelijke bewerking van Woody`s eigen toneelstuk over een filmgek die zijn persoonlijkheid gevormd heeft naar Humphrey Bogart (Lacy) en zich veelvuldig verbeeldt dat hij op de meest ongelegen momenten door hem achtervolgd wordt, vooral bij zijn onhandige pogingen om contacten te leggen met een meisje nadat zijn vrouw hem verlaten heeft. Conventioneler dan andere Allen- films, maar net zo leuk, zo niet leuker. Met fragmenten uit en à la CASABLANCA.

T.R. Baskin

1971 | Komedie, Drama

Verenigde Staten 1971. Komedie van Herbert Ross. Met o.a. Candice Bergen, Peter Boyle, James Caan, Marcia Rodd en Erin O'Reilly.

Een knap jong meisje uit de provincie probeert iets te bereiken in Chicago, maar stuit op grotestads problemen. Een verward en onevenwichtig licht drama met enkele goede scènes en een goed klein rolletje van Caan. Het scenario is van Peter Hyams. Het camerawerk is van Gerlad Hirschfeld. Ook bekend als A DATE WITH A LONELY GIRL.

The Owl and the Pussycat

1970 | Komedie, Drama

Verenigde Staten 1970. Komedie van Herbert Ross. Met o.a. Barbra Streisand, George Segal, Robert Klein, Allen Garfield en Roz Kelly.

Een Broadway-komedie over een semi-ongeletterde prostituée en een stoffige intellectueel, waarin de bombast bij vlagen vervangen wordt door geestigheid, maar lachers zijn er in ieder geval. De Streisand/Segal-combinatie werkt prima. Aanvankelijk was de film 98m.

Goodbye, Mr. Chips

1969 | Musical

Verenigd Koninkrijk 1969. Musical van Herbert Ross. Met o.a. Peter O'Toole, Petula Clark, Michael Redgrave, George Baker en Siân Phillips.

Klungelige musicalversie van de klassieker uit 1939. O'Toole doet het goed als preutse schoolmeester, maar Clarks rol als revuemeisje is oppervlakkig en bespottelijk. De liedjes van middelmatig allooi helpen weinig. Het beetje gevoel dat uit de film spreekt, gaat verloren in de zgn. moderne anticlimax. Verscheidene kopieën duren 133m.

Goodbye Mr. Chips

1969 | Musical, Drama

Verenigd Koninkrijk 1969. Musical van Herbert Ross. Met o.a. Siân Phillips, George Baker, Michael Redgrave, Petula Clark en Peter O'Toole.

Klungelige musicalversie van de klassieker uit 1939. O'Toole doet het goed als preutse schoolmeester, maar Clarks rol als revuemeisje is oppervlakkig en bespottelijk. De liedjes van middelmatig allooi helpen weinig. Het beetje gevoel dat uit de film spreekt, gaat verloren in de zgn. moderne anticlimax. Verscheidene kopieën duren 133m.