Bruno Cremer

Mon père...

Frankrijk 2001. Misdaad van José Giovanni. Met o.a. Bruno Cremer, Vincent Lecœur, Rufus, Michelle Goddet en Nicolas Abraham.

Maigret: Mon ami Maigret

Frankrijk​/​​België 2001. Misdaad van Bruno Gantillon. Met o.a. Bruno Cremer, Alexandre Brasseur, Michael Morris, Annie Sinigalia en Anna Korwin.

In deze aflevering werkt Maigret (Cremer) samen met Inspector Pyke (Morris) van Scotland Yard, die hem in Parijs een bezoekje is komen brengen om zijn methodes te bestuderen. Helaas is het een dooie boel totdat Maigret een telefoontje van het eilandje Porquerolles ontvangt, waarin de onnatuurlijke dood van een zekere Marcellin gemeld wordt. Marcellin had beweerd een vriend van de commissaris te zijn. Geïntrigeerd begeeft Maigret zich naar het eiland en aan de hand van de vragen die hij stelt, bouwt hij het profiel op van het slachtoffer. Daardoor kan hij ook de moord oplossen. Weer zo'n aflevering met de bezadigde Cremer in een moorddadig traag tempo. Liefhebbers oordelen natuurlijk heel anders. Naar de gelijknamige roman van Georges Simenon.

Sous le sable

Frankrijk​/​​Japan 2000. Drama van François Ozon. Met o.a. Charlotte Rampling, Bruno Cremer, Jacques Nolot, Alexandra Stewart en Pierre Vernier.

Toen François Ozon acht was maakte hij op vakantie mee dat een oudere man de zee in ging en niet meer terugkwam, zijn (Nederlandse) vrouw achterlatend. Wat gebeurde er daarna met die vrouw? Kan men rouwen zonder een lijk? Scenarist/regisseur Ozon vroeg het zich af en maakte er Sous le sable over. Het wonderkind alias enfant terrible van de Franse cinema gooide zijn gebruikelijke spierballenstijl helemaal om en liet gerenommeerd actrice Charlotte Rampling heel gewoon spelen in alledaagse settings, vaak zelfs zonder muziek. Met indrukwekkend resultaat. Na Sous le sable ging Ozon huppelend verder waar hij gebleven was met controversiële en uitzinnige films (8 Femmes, 5 x 2).

Mon père

Bulgarije​/​​Frankrijk 2000. Fani Kolarova en José Giovanni. Met o.a. Valeri Drennikov, Stela Stoyanova, Mikhael Mutatov, Rufus en Vincent Lecoeur.

Toen François Ozon acht was maakte hij op vakantie mee dat een oudere man de zee in ging en niet meer terugkwam, zijn (Nederlandse) vrouw achterlatend. Wat gebeurde er daarna met die vrouw? Kan men rouwen zonder een lijk? Scenarist/regisseur Ozon vroeg het zich af en maakte er Sous le sable over. Het wonderkind alias enfant terrible van de Franse cinema gooide zijn gebruikelijke spierballenstijl helemaal om en liet gerenommeerd actrice Charlotte Rampling heel gewoon spelen in alledaagse settings, vaak zelfs zonder muziek. Met indrukwekkend resultaat. Na Sous le sable ging Ozon huppelend verder waar hij gebleven was met controversiële en uitzinnige films (8 Femmes, 5 x 2).

Un meurtre de première classe

Frankrijk​/​​België​/​​Zwitserland 1999. Thriller van Christian de Chalonge. Met o.a. Bruno Cremer, Alexandre Brasseur, François-Régis Marchasson, Veronika Varga en Hélène de Saint-Père.

Op het kleine station van Jeumont op de grens van België en Frankrijk blijven twee treinwagons staan; de eerste klas en de restauratiewagen. De jonge inspecteur Paul Lachenal is erop afgestuurd omdat er een moord is gepleegd in de eerste klas. De inspecteur roept de hulp in van zijn oom Maigret.

Maigret: Madame Quatre et ses enfants

Frankrijk​/​​België​/​​Zwitserland 1999. Misdaad van Philippe Bérenger. Met o.a. Bruno Cremer, Marianne Basler, Claude Duparfait, Sacha Briquet en Christian Morin.

Als een jonge vrouw bij commissaris Vaimber aanklopt met een onsamenhangend verhaal over een mogelijke moord, laat hij haar een getuigenis afleggen. Niet wetend hoe te handelen gaat hij met het verhaal naar Maigret, die vervolgens besluit om zelf op onderzoek uit te gaan. Een onderzoek dat Maigret niet alleen in aanraking brengt met Madame Quatre en haar kinderen, maar dat hem ook op het spoor zet van een meervoudig moordenaar.

Maigret : Meurtres dans un jardin potager

Frankrijk​/​​België 1999. Misdaad van Edwin Baily. Met o.a. Bruno Cremer, Geneviève Fontanel, Michèle Simonnet, Rémy Kirch en Christophe Kourotchkine.

Als een jonge vrouw bij commissaris Vaimber aanklopt met een onsamenhangend verhaal over een mogelijke moord, laat hij haar een getuigenis afleggen. Niet wetend hoe te handelen gaat hij met het verhaal naar Maigret, die vervolgens besluit om zelf op onderzoek uit te gaan. Een onderzoek dat Maigret niet alleen in aanraking brengt met Madame Quatre en haar kinderen, maar dat hem ook op het spoor zet van een meervoudig moordenaar.

Maigret: Meurtres dans un jardin potager

Frankrijk 1998. Edwin Baily. Met o.a. Christophe Kourotchkine, Rémy Kirch, Michele Simonnet, Geneviève Fontanel en Bruno Cremer.

Als Maigret in het stadje Saint-Mesmin in aanraking komt met de moord op een zwerver, wordt zijn aandacht al snel getrokken door de zusters Sirouet. Een oude vete is er de oorzaak van dat de twee zusters al jaren niet meer met elkaar praten. Maigret heeft zo het vermoeden dat de aanleiding van de moord ligt in de oorzaak van de vete en hij gaat op onderoek uit

Maigret et l'inspecteur Cadavre

Frankrijk​/​​België 1998. Misdaad van Pierre Joassin. Met o.a. Bruno Cremer, Nade Dieu, Jacques Boudet, Jean-Pierre Moulin en Philippe Bas.

In België krijgt Maigret te maken met een delicate kwestie. De zwager van de kabinetchef wordt ervan verdacht betrokken te zijn geweest bij een moord. Maigret gaat omzichtig te werk, maar stuit al snel op een probleem. Elke keer als hij een spoor gevonden heeft, wordt hij gedwarsboomd door een privé-detective met de bijnaam 'inspecteur Cadavre'

Maigret: Maigret et le Liberty Bar

Frankrijk 1997. Misdaad van Michel Favart. Met o.a. Bruno Cremer, Pascale Roberts, Françoise Christophe, Jeanne Goupil en Marina Golovine.

Aan de Côte d'Azur wordt in 1954 William Brown, een rentenier van Australische afkomst, vermoord. Commissaris Maigret (Cremer) komt er snel achter dat aardig wat mensen uit Browns entourage een of ander geheim te verbergen hebben. In eerste instantie twee 'vriendinnen' van Brown, Madame Martini (Christophe) en haar dochter Gina (Goupil), Mado (Roberts) van de Liberty Bar en het hoertje Sylvie (Golovine). Cremer als de vermaarde commissaris, die deze keer zijn werkterrein aan de Rivièra heeft, is zowel nonchalant als scherpzinnig. De legendarische menselijkheid van Maigret-Cremer en de schitterende authenticiteit van Roberts overschaduwen enkele zwakheden in het scenario van Bernard Marie naar de roman 'Liberty Bar' (1932) van Georges Simenon.

Maigret et l'improbable Monsieur Owen

België​/​​Frankrijk 1997. Misdaad van Pierre Koralnic. Met o.a. Bruno Cremer, Arielle Dombasle, Bernard Haller, Camille Japy en Michel Vïta.

Maigret geniet van zijn vakantie aan zee. Als hij hoort dat er in het hotel waar hij logeert een moord gepleegd is, probeert Maigret zich verre van de zaak te houden. Een poging die schromelijk mislukt. Voordat Maigret er erg in heeft is hij verwikkeld in een moordzaak waarin een mysterieuze meneer Owen de hoofdrol lijkt te spelen

Maigret et l'enfant de chœur

België​/​​Frankrijk​/​​Zwitserland 1997. Misdaad van Pierre Granier-Deferre. Met o.a. Bruno Cremer, Stanislas Crevillen, Anne Roussel, Ginette Garcin en Jacqueline Jehanneuf.

Maigret geniet van zijn vakantie aan zee. Als hij hoort dat er in het hotel waar hij logeert een moord gepleegd is, probeert Maigret zich verre van de zaak te houden. Een poging die schromelijk mislukt. Voordat Maigret er erg in heeft is hij verwikkeld in een moordzaak waarin een mysterieuze meneer Owen de hoofdrol lijkt te spelen

Maigret et la tête d'un homme

Frankrijk​/​​Zwitserland​/​​België​/​​Tsjechoslowakije 1996. Misdaad van Juraj Herz. Met o.a. Bruno Cremer, Emmanuel Salinger, Marisa Berenson, Jay Benedict en Olivier Achard.

Joseph Heurtin (Achard) wordt ter dood veroordeeld wegens een dubbele moord op twee rijke, samenwonende oude vrouwtjes. Hoewel alles tegen hem pleit, blijft hij zijn onschuld uitschreeuwen. Maigret (Cremer) zet zijn carrière op het spel om hem te redden.

Maigret et l'enfant de choeur

Frankrijk​/​​België 1996. Denys Granier-Deferre. Met o.a. Sylvie Granotier, Ginette Garcin, Anne Roussel, Stanislas Crevillén en Bruno Cremer.

De jonge misdienaar Etienne is, naar hij zelf zegt, getuige geweest van een moord. Maar als de politie zijn verhaal natrekt, kunnen ze op de aangegeven plaats geen enkel spoor van welk misdrijf dan ook ontdekken. Toch is commissaris Maigret ervan overtuigd dat de koorknaap geen onzin heeft verteld

Maigret en Finlande

Frankrijk​/​​België​/​​Zwitserland​/​​Finland 1996. Misdaad van Pekka Parikka. Met o.a. Bruno Cremer, Timo Torikka, Robin Renucci, Sara Paavolainen en Jonna Järnefelt.

Maigret (Cremer) wordt naar Finland geroepen om aldaar zijn vriend-collega Ari (Torikka) die hem eerder hielp in een zaak, bij te staan. De bekende prof-criminoloog Jean Duclos (Renucci) werd er betrapt met een moordwapen in de hand door Elisa Porola (Paavolainen), luttele seconden na een fataal schot dat haar man Konrad (Palo) velde. Wat moet een eerbaar mens als Jean Duclos die het slachtoffer niet eens kende, tot die daad bewogen hebben? Kwam het misschien omdat Konrad een verhouding begonnen was met Leena Liikanen (Björnklund), een jonge vrouw die enkele jaren daarvoor bij Jean Duclos in Parijs in de leer gegaan was? Maigret en de Finse politieman beginnen aan het topje van de ijsberg, waaronder aardig wat bizarre intriges schuilgaan. Een ongewone Maigret-enquête met een scenario van Bernard Marie naar de roman van Georges Simenon die nu niet meteen tot zijn beste uit het oeuvre hoort. Geproduceerd door heel wat Europese omroepen.

Maigret

Frankrijk 1996. Juraj Herz. Met o.a. Hélène Surgère, Bruno Todeschini, Jean-Claude Frissung en Bruno Cremer.

Een seriemoordenaar waart door Parijs, maar commissaris Maigret en zijn team hebben geen enkel aanknopingspunt. De dader opereert alleen 's nachts in een bepaalde wijk van Parijs, de slachtoffers zijn vrouwen van gelijke leeftijd en uiterlijke verschijning en worden steeds op dezelfde manier omgebracht. Toch zijn er geen getuigen en bestaat er ook geen enkel verband tussen de slachtoffers onderling. Maigret is er wel van overtuigd dat hij met een psychopaat te maken heeft. Op advies van professor Tissot, een psychiater, besluit Maigret een val voor de dader op te zetten. Hij gebruikt de pers om op de trots van de moordenaar in te spelen en stuurt vijftig -op de slachtoffers gelijkende- politieagentes in burger de straat op. Onder hen is ook Marthe, een jonge agente die kort daarvoor werd toegevoegd aan Maigrets team...

Belmondo le magnifique

Frankrijk 1996. Documentaire van Patrick Chamming's. Met o.a. Jean-Paul Belmondo, Philippe Labro, Jean-Claude Brialy, Jean Marais en Jean Rochefort.

Een seriemoordenaar waart door Parijs, maar commissaris Maigret en zijn team hebben geen enkel aanknopingspunt. De dader opereert alleen 's nachts in een bepaalde wijk van Parijs, de slachtoffers zijn vrouwen van gelijke leeftijd en uiterlijke verschijning en worden steeds op dezelfde manier omgebracht. Toch zijn er geen getuigen en bestaat er ook geen enkel verband tussen de slachtoffers onderling. Maigret is er wel van overtuigd dat hij met een psychopaat te maken heeft. Op advies van professor Tissot, een psychiater, besluit Maigret een val voor de dader op te zetten. Hij gebruikt de pers om op de trots van de moordenaar in te spelen en stuurt vijftig -op de slachtoffers gelijkende- politieagentes in burger de straat op. Onder hen is ook Marthe, een jonge agente die kort daarvoor werd toegevoegd aan Maigrets team...

Maigret tend un piège

Frankrijk 1995. Misdaad van Juraj Herz. Met o.a. Bruno Cremer, Bruno Todeschini, Hélène Sergère, Laurence Masliah en Pascale Vignal.

Derde verfilming op rij van het gelijknamige boek van Simenon uit 1955, hier met Cremer in de rol van Maigret die het onderzoek leidt naar een seriemoordenaar die al vijf keer toesloeg in het Parijse 20st arrondissement. Maigret besluit een val op te zetten en verzamelt daartoe niet minder dan vijftig (!) vrouwelijke politie-agentes die allen wat lijken op de vijf eerdere slachtoffers. Onder hen valt vooral Marthe (Vignal) op, een jonge stagiaire die net in dienst is in de ploeg van Maigret. Het scenario van Bernard Marie legt de nadruk op het feit dat Maigret geconfronteerd wordt met een bijzonder sluwe psychopaat.

Maigret et le port des Brûmes

Frankrijk 1995. Thriller van Charles Nemes en Claude Goretta. Met o.a. Jeanne Marine, Claude Dauphin en Bruno Cremer.

Derde verfilming op rij van het gelijknamige boek van Simenon uit 1955, hier met Cremer in de rol van Maigret die het onderzoek leidt naar een seriemoordenaar die al vijf keer toesloeg in het Parijse 20st arrondissement. Maigret besluit een val op te zetten en verzamelt daartoe niet minder dan vijftig (!) vrouwelijke politie-agentes die allen wat lijken op de vijf eerdere slachtoffers. Onder hen valt vooral Marthe (Vignal) op, een jonge stagiaire die net in dienst is in de ploeg van Maigret. Het scenario van Bernard Marie legt de nadruk op het feit dat Maigret geconfronteerd wordt met een bijzonder sluwe psychopaat.

Maigret et l'affaire Saint-Fiacre

Frankrijk​/​​België​/​​Zwitserland 1995. Misdaad van Denys de La Patellière. Met o.a. Bruno Cremer, Anne Bellec, Jacques Spiesser, Pierre Gérard en Claude Winter.

Maigret (Cremer) wordt bij de gravin van Saint-Fiacre (Winter) geroepen omdat zij in een anonieme brief met de dood werd bedreigd. Zo gaat Maigret met zijn vrouw (Bellec) naar het kasteel bij het dorp, waar hij zijn jeugd doorbracht. Het wordt geen zaak als een andere. Alle betrokkenen zijn immers oude bekenden van Maigret, die door jeugdherinneringen wordt overmand. Hij heeft moeite er het hoofd bij te houden en de aangekondigde moord vindt dan ook 'gewoon' plaats. Madame Maigret bemoeit zich deze keer met het onderzoek. Naar de gelijknamige, in 1932 verschenen roman van Georges Simenon, en al eerder verfilmd met Jean Gabin als Maigret (1959) en ook onder de titel Maigret on Home Ground (1992) met Michael Gambon als Maigret. Deze (derde) verfilming houdt het midden tussen de vorige twee: Cremer is geen Gabin, maar authentieker dan de Brit Gambon. Het scenario is van de regisseur en Alexandre De La Patellière.

Maigret : Maigret a peur

Frankrijk​/​​Tsjechoslowakije​/​​Zwitserland​/​​België 1995. Misdaad van Claude Goretta. Met o.a. Bruno Cremer, Jean-Paul Roussillon, Raymond Gérôme, Didier Flamand en Maurice Aufair.

Naar in 1953 verschenen gelijknamige roman van Georges Simenon waarin commissaris Maigret (Cremer), op bezoek bij zijn vriend-onderzoeksrechter Chabot (Roussillon), bij ingewikkelde zaak wordt betrokken. In provinciestadje Fontenay worden drie moorden gepleegd. De hoofdverdachte, dokter Vernoux (Flamand), wordt nadien dood aangetroffen...Maigret blijkt (eens te meer) een aandachtig observator van de karakters der personages. Zwitsers bekend regisseur Goretta zorgt voor nauwkeurige en doeltreffende film met acteurs in topconditie. Alles draagt bij tot een knappe Maigret-episode. Beter dan eerdere (1989) gelijknamige tv-film met Jean Richard als Maigret.

Maigret : Les vacances de Maigret

Frankrijk​/​​België 1995. Misdaad van Pierre Joassin. Met o.a. Bruno Cremer, Anne Bellec, Alain Doutey, Catherine Aymerie en Vincent Grasse.

Commissaris Maigret (Cremer) en zijn vrouw Louise (Bellec) brengen een paar dagen vakantie door in de Belgische Ardennen. Helaas moet madame Maigret worden opgenomen in het ziekenhuis met een acute blindedarmontsteking. Dezelfde avond vindt Maigret in zijn jaszak een briefje van de dokter om het geval van de gewonde vrouw, die naast zijn echtgenote ligt, nader te bekijken. Het is Liliane Godreau (Divito), het schoonzusje van de chirurg, dokter Delaunay (Doutey) die Louise Maigret opereerde. Ze is het slachtoffer van een bizar verkeersongeval. Ze is in coma geraakt en ze bezwijkt de volgende morgen aan haar verwondingen. Bij een kleine enqu[KA4]ete in het ziekenhuis stuit hij op een muur van stilte. Kort daarop wordt er een klein meisje gewurgd. Stof genoeg (uiteraard) voor Maigret om de zaak grondig uit te spitten en tot enkele onthutsende conclusies te komen. Gebaseerd op de gelijknamige roman van Georges Simenon, die in 1948 uitgegeven werd en tot [KA1]e[KA1]en van zijn best verkochte boeken hoort. Het oorspronkelijke verhaal is gesitueerd in het Franse Sables d`Olonne aan de Atlantische Oceaan. Het contract voor deze co- productie bepaalde dat deze `Belgische` Maigret ook in Belgi[KA3]e moest worden gesitueerd. Regisseur Joassin verkoos de Ardennen boven de Noordzeekust, omdat... men er Frans spreekt. Cremer zet een menselijke Maigret neer (wat zelden het geval is) en het is leuk hem geconfronteerd te zien met de rondborstige Gentse acteur Coutteure als de Belgische commissaris Mansuy, een minzaam man die graag zijn relaties met de plaatselijke notabelen goed houdt.

Les vacances de Maigret

Frankrijk 1995. Thriller van Pierre Joassin. Met o.a. Ronny Coutteure, Anne Bellec, Bruno Cremer en Alain Doutey.

Commissaris Maigret (Cremer) en zijn vrouw Louise (Bellec) brengen een paar dagen vakantie door in de Belgische Ardennen. Helaas moet madame Maigret worden opgenomen in het ziekenhuis met een acute blindedarmontsteking. Dezelfde avond vindt Maigret in zijn jaszak een briefje van de dokter om het geval van de gewonde vrouw, die naast zijn echtgenote ligt, nader te bekijken. Het is Liliane Godreau (Divito), het schoonzusje van de chirurg, dokter Delaunay (Doutey) die Louise Maigret opereerde. Ze is het slachtoffer van een bizar verkeersongeval. Ze is in coma geraakt en ze bezwijkt de volgende morgen aan haar verwondingen. Bij een kleine enqu[KA4]ete in het ziekenhuis stuit hij op een muur van stilte. Kort daarop wordt er een klein meisje gewurgd. Stof genoeg (uiteraard) voor Maigret om de zaak grondig uit te spitten en tot enkele onthutsende conclusies te komen. Gebaseerd op de gelijknamige roman van Georges Simenon, die in 1948 uitgegeven werd en tot [KA1]e[KA1]en van zijn best verkochte boeken hoort. Het oorspronkelijke verhaal is gesitueerd in het Franse Sables d`Olonne aan de Atlantische Oceaan. Het contract voor deze co- productie bepaalde dat deze `Belgische` Maigret ook in Belgi[KA3]e moest worden gesitueerd. Regisseur Joassin verkoos de Ardennen boven de Noordzeekust, omdat... men er Frans spreekt. Cremer zet een menselijke Maigret neer (wat zelden het geval is) en het is leuk hem geconfronteerd te zien met de rondborstige Gentse acteur Coutteure als de Belgische commissaris Mansuy, een minzaam man die graag zijn relaties met de plaatselijke notabelen goed houdt.

Mairgret et la vieille dame

Frankrijk 1994. Thriller van David Delrieux. Met o.a. Béatrice Agenin, Bernard Freyd, Olivier Cruveiller, Odette Laure en Bruno Cremer.

Commissaris Maigret (Cremer) en zijn vrouw Louise (Bellec) brengen een paar dagen vakantie door in de Belgische Ardennen. Helaas moet madame Maigret worden opgenomen in het ziekenhuis met een acute blindedarmontsteking. Dezelfde avond vindt Maigret in zijn jaszak een briefje van de dokter om het geval van de gewonde vrouw, die naast zijn echtgenote ligt, nader te bekijken. Het is Liliane Godreau (Divito), het schoonzusje van de chirurg, dokter Delaunay (Doutey) die Louise Maigret opereerde. Ze is het slachtoffer van een bizar verkeersongeval. Ze is in coma geraakt en ze bezwijkt de volgende morgen aan haar verwondingen. Bij een kleine enqu[KA4]ete in het ziekenhuis stuit hij op een muur van stilte. Kort daarop wordt er een klein meisje gewurgd. Stof genoeg (uiteraard) voor Maigret om de zaak grondig uit te spitten en tot enkele onthutsende conclusies te komen. Gebaseerd op de gelijknamige roman van Georges Simenon, die in 1948 uitgegeven werd en tot [KA1]e[KA1]en van zijn best verkochte boeken hoort. Het oorspronkelijke verhaal is gesitueerd in het Franse Sables d`Olonne aan de Atlantische Oceaan. Het contract voor deze co- productie bepaalde dat deze `Belgische` Maigret ook in Belgi[KA3]e moest worden gesitueerd. Regisseur Joassin verkoos de Ardennen boven de Noordzeekust, omdat... men er Frans spreekt. Cremer zet een menselijke Maigret neer (wat zelden het geval is) en het is leuk hem geconfronteerd te zien met de rondborstige Gentse acteur Coutteure als de Belgische commissaris Mansuy, een minzaam man die graag zijn relaties met de plaatselijke notabelen goed houdt.

Maigret se trompe

België​/​​Frankrijk 1994. Misdaad van Joyce Buñuel. Met o.a. Bruno Cremer, Danièle Lebrun, Bernadette Lafont, Brigitte Catillon en Anny Romand.

Call-girl Louise Filon (Lopez) wordt vermoord aangetroffen in haar luxe flat aan de Avenue Carnot. Maigret (Cremer) zet vraagtekens bij het gedrag van professor Gouin (Perrot), een vreemde, koude, cynische man die een verdieping hoger woont en zich door mooie vrouwen laat omringen. Een nooit van zijn stuk te brengen Maigret in een verrassend raadselachtig verhaal gesierd door de opvallende aanwezigheid van brunette Lafont in de rol van Madame Brault. Naar de gelijknamige roman van Georges Simenon uit 1953, die in 1988 ook al werd verfilmd voor tv (toen door Stéphane Bertin en met Jean Richard in de rol van Maigret). Scenario van Dominique Roulet.

Maigret et le port des brumes

Frankrijk 1994. Misdaad van Charles Nemes. Met o.a. Bruno Cremer, Jean-Claude Dauphin, Jeanne Marine, Jean-Marie Cornille en Luc Thuillet.

In Parijs wordt een rondzwervende, gewonde man opgepakt, die aan geheugenverlies lijdt. Commissaire Maigret (Cremer) laat zijn foto in de landelijke pers afdrukken in de hoop dat iemand hem zal herkennen. Een jonge vrouw (Marine) komt spoedig opdagen: zij blijkt de dienstmeid te zijn van de sinds een maand vermiste kapitein (Goodall) met als thuishaven een kustplaatsje in Normandi[KA3]e. Maigret begeleidt de man en zijn meid terug naar hun woonplaats in de hoop ter plekke de mysterieuze zaak te kunnen ontrafelen. De zeevaarder sterft echter de dag na zijn terugkeer als gevolg van een strychnine-vergiftiging. Goede weergave van de sfeer, die ook kenmerkend is in het boek van Georges Simenon [KL]Le port des brumes[KLE] dat in 1932 verscheen en in het Nederlands uitkwam als [KL]Maigret in de mist[KLE]. Typische situaties, die zo kenmerkend zijn voor Simenon: sprekende stiltes, ingewikkelde familierelaties, enz. De rolbezetting, de bijrollen inbegrepen, staan op een hoog niveau. Vooral Dauphin (de zoon van acteur Claude Dauphin en actrice Maria Mauban) is perfect als de bijzonder arrogante burgemeester. Scenario en dialogen van Guy Patrick Sainderichin. Regisseur Nemes speelt de rol van de dokter, maar dat maakt van hem nog geen Hitchcock.

Maigret et le fantôme

Frankrijk​/​​Zwitserland​/​​België​/​​Finland 1994. Mysterie van Hannu Kahakorpi. Met o.a. Bruno Cremer, Heinz Bennent, Elisabeth Bourgine, Timo Torikka en Nadine Spinoza.

Maigret (Cremer) vliegt naar Finland om er het onderzoek te leiden na een moordpoging op inspecteur Lognon (gespeeld door de Finse acteur Esko Pesonen!). Maigret belandt bij Marinette (Spinoza), bij wie Lognon onderdak vond, maar die sindsdien spoorloos verdween. Aan de overkant logeren in een hotelletje een vreemd koppel en een jonge Russische schilder en die hebben uiteraard allemaal iets met de aanslag te maken. Ongewoon, in Finland door Fins regisseur Kahakorpi gedraaid Maigret-verhaal waarvan het meubilair slechts door Cremer kan gered worden. Het gelijknamige boek, geen hoogvlieger, dateert van 1963, een slecht Simenon-jaar, waarin hij slechts drie boeken produceerde, omdat hij door gezinsperikelen te veel afgeleid werd.

Maigret et la vente à la bougie

Frankrijk​/​​België​/​​Zwitserland 1994. Misdaad van Denys Granier-Deferre en Pierre Granier-Deferre. Met o.a. Bruno Cremer, Etienne Chicot, Daniel Gélin, Michèle Moretti en Pierre Forest.

Commissaris Maigret (Cremer) reist naar het departement Vend[KA1]ee om hotelhouder en ex-delinquent Fred (Chicot) aan de tand te voelen in verband met onopgeloste misdaad. Eenmaal ter plaatse wordt Maigret geveld door griepaanval, waardoor hij verplicht is enkele dagen in het hotelletje het bed te houden.

Maigret et la tête d'un homme

Zwitserland​/​​België​/​​Frankrijk​/​​Tsjechië 1994. Georges Herz. Met o.a. Jay Benedict, Marisa Berenson, Emmanuel Salinger, Jean-Claude Frissung en Bruno Cremer.

Commissaris Maigret (Cremer) reist naar het departement Vend[KA1]ee om hotelhouder en ex-delinquent Fred (Chicot) aan de tand te voelen in verband met onopgeloste misdaad. Eenmaal ter plaatse wordt Maigret geveld door griepaanval, waardoor hij verplicht is enkele dagen in het hotelletje het bed te houden.

Maigret et l'écluse no.1

Frankrijk​/​​België​/​​Zwitserland 1994. Misdaad van Olivier Schatzky. Met o.a. Bruno Cremer, Jean Yanne, Georges Staquet, Jean-Claude Frissung en Eric Berger.

Yanne speelt hier, in een van zijn zeldzame tv-optredens, de rijk geworden schipper Ducrau, die wordt gemolesteerd en in een kanaal belandt. Hij brengt het er levend af maar heeft zijn belager niet herkend. Maigret (Cremer) gaat op onderzoek. Aan het begin van het verhaal is er, in goede Simenon-traditie, een groot aantal verdachten: Yanne's ouwe gabber (Staquet), zijn bloedeigen wereldvreemde zoon, zijn schoonzoon, die op zijn fortuin uit is, zijn echtgenote, die zijn jarenlange ontrouw wel eens zou willen wreken etc. Gebaseerd op de Maigret-roman 'L'ecluse No 1' (Maigret en het Gulden Vlies) uit 1933 door Christian Rullier bewerkt. Traag, maar met mooie vasthoudendheid en met een Cremer in optima forma.

Cécile est morte

Frankrijk​/​​België​/​​Zwitserland 1994. Misdaad van Denys de La Patellière. Met o.a. Bruno Cremer, Claude Piéplu, Jean-Claude Frissung, Jean-Pierre Gos en Sophie Caffarel.

Bijna dagelijks komt Caffarel bij inspecteur Maigret (Cremer) klagen over een onbekende die 's nachts haar appartement binnendringt. Op het politiebureau wordt wat lacherig gedaan over de vrouw en haar biechtvader Maigret, tot zij dood wordt aangetroffen. Gebaseerd op het in 1942 gepubliceerde verhaal Cécile est morte in Maigret revient..., dat in 1944, nog tijdens de Duitse bezetting, werd verfilmd door Maurice Tourneur, met Albert Préjean als Maigret. In deze best aardige tv-versie laat Cremer Maigret nogal menselijk overkomen, wat niet kan worden gezegd van al zijn eerdere Maigret-vertolkingen en vermoedelijk te danken is aan De La Patellière.

Trahir

Zwitserland​/​​Spanje​/​​Roemenië​/​​Frankrijk 1993. Radu Mihaileanu. Met o.a. Johan Leysen, Mireille Perrier, Alexandru Repan, Razvan Vasilescu en Maia Morgenstern.

Beklemmend politiek drama met Nederlandse Leysen in de hoofdrol als regime kritische scribent Vlaicu, die in Roemenië in 1948 de bak indraait. Elf jaar later komt politiek commissaris Repan, een sympathieke en betrouwbare verschijning, met hem praten over zijn benarde omstandigheden. Leysen mag eruit, als hij iedere week een bulletin ondertekent. Meer dan tien jaar in een vochtig hol is genoeg en Leysen stemt - weliswaar met tegenzin - toe. Hij mag publiceren en wordt een gevierd literator. Hij maakt kennis met typiste Perrier, waarvan hij pas veel later ontdekt, dat zij ooit in de gevangenis belandde omdat zij een van zijn geschriften uittikte. Als een dierbare vriend hem vertelt genoeg te hebben van het ondragelijke communisme en het land te willen ontvluchten, wordt die kort erop vermoord. Leysen komt tot de slotsom dat de duistere krachten van zijn vaderland hem geprostitueerd hebben en smeert hem naar Frankrijk. Gedraaid in Roemenië dat zich helaas nog steeds niet aan het staatsvampirisme heeft ontworsteld en volledig in het Frans gesproken. Regisseur Mihaileanu schreef het scenario en brengt in deze goed gespeelde en onderhoudende film een alarmerende boodschap over totalitaire regimes. Laurent Dailland stond achter de camera.

Maigret se défend

Frankrijk​/​​België​/​​Zwitserland 1993. Misdaad van Andrzej Kostenko. Met o.a. Bruno Cremer, Agnès Soral, Claude Faraldo, Eric Prat en Anne Bellec.

Maigret wordt door de Minister van Binnenlandse Zaken verzocht zijn ontslag in te dienen omdat hij geprobeerd zou hebben een meisje uit de hoogste kringen te verleiden. Maigret weigert, maar probeert ondertussen zelf uit te zoeken wie dit complot tegen hem heeft opgezet. Naar de gelijknamige, in 1964 verschenen roman van Georges Simenon.

Maigret et les témoins récalcitrants

Frankrijk​/​​België​/​​Zwitserland 1993. Misdaad van Michel Sibra. Met o.a. Bruno Cremer, Jean-Claude Frissung, Eric Prat, Marc Duret en Denise Chalem.

De directeur van een verouderde en niet erg rendabele koekjesfabriek wordt vermoord aangetroffen op zijn kamer in het pension van de familie Ivry. Commissaris Maigret (Cremer) wordt maar koeltjes ontvangen door Armand (Pajot), de broer van het slachtoffer. In het huis heerst een vreemde, haast irreële sfeer. Niemand houdt zich met het stoffelijke overschot bezig, iedereen houdt zijn mond en gedraagt zich verdacht defensief. Aanvankelijk wijst een en ander erop dat diefstal de oorzaak van de misdaad zou zijn. Maigret komt er uiteindelijk achter wie er belang bij had om een bijna failliete oude baas te bestelen. Naar het gelijknamige, niet eerder verfilmde boek van Georges Simenon uit 1959. Het scenario is van Christian Rullier, die ook de dialogen schreef en regisseur Sibra.

Maigret et les caves du Majestic

Frankrijk​/​​België​/​​Zwitserland 1993. Misdaad van Claude Goretta. Met o.a. Bruno Cremer, Jérôme Deschamps, Michel Caccia, Maryvonne Schiltz en Marilu Marini.

Derde verfilming van in 1942 verschenen Georges Simenon-roman 'Les caves du Majestic' met, na Albert Préjean (in 1945) en Jean Richard (in 1991), haviksneus Cremer in de rol van commissaris Jules Maigret die de moord op een Amerikaanse dame in het Parijse Majestic-hotel onderzoekt en oplost. Geslaagde, gemoderniseerde plot (scenario van Santiago Amigorena en Goretta) en professionele regie van Zwitsers cineast Goretta die voor indrukwekkende sfeerschepping zorgt.

Maigret et l'homme du banc

België​/​​Frankrijk​/​​Zwitserland 1993. Misdaad van Etienne Périer. Met o.a. Bruno Cremer, Marie Dubois, Andréa Ferréol, Julie Jézéquel en Eric Prat.

In een doodlopend straatje wordt het lijk van een man gevonden, die met een mes is vermoord. Inspecteur Maigret (Cremer), belast met de zaak, probeert de laatste levensjaren van het slachtoffer te reconstrueren en stuit daarbij op de ene verrassing na de andere. De man had zijn vrouw (Dubois), die hem verweet dat hij slechts magazijnbediende was, niet durven vertellen dat hij was ontslagen. Hij bezocht voortdurend zijn ex-collega's en leende enorme bedragen van hen. Terwijl zijn vrouw dacht dat hij aan het werk was, zat hij dagenlang op een bank op de boulevard Saint-Martin te praten met een geheimzinnige, clowneske man. Sterke rolbezetting doet het gelijknamige, in 1953 verschenen boek van Georges Simenon beslist eer aan. Behendige weergave van de typische Simenon-sfeer. Scenario van Jean-Pierre Sinapi.

La patience de Maigret

Frankrijk​/​​België​/​​Zwitserland 1993. Misdaad van Andrzej Kostenko. Met o.a. Bruno Cremer, Agnès Soral, Claude Faraldo, Eric Prat en Vincent Martin.

Commissaris Maigret (Cremer) tracht al jaren een bende juwelendieven te ontmaskeren. Hij is van mening dat een beruchte gangster (Faraldo) bij de zaak betrokken is. Deze leidt echter een teruggetrokken leven in zijn appartement en zijn enige contact met de buitenwereld verloopt via de ex-prostituee Aline (Soral). Ondanks permanente politiebewaking wordt de crimineel vermoord en Maigret is ervan overtuigd dat de twee zaken met elkaar te maken hebben. Naar de gelijknamige, in 1965 verschenen roman van Georges Simenon. Cremer zorgt voor een traditionele Maigret en Soral als het ex-hoertje past goed binnen het kader van de film.

Taxi de nuit

Frankrijk 1992. Drama van Serge Leroy. Met o.a. Bruno Cremer, Laure Marsac, Didier Bezace, Maka Kotto en Bernard Verley.

Op 7 oktober 1999 verlaat jonge verpleegster Carole (Marsac) haar vriendje en doolt door de stad. Zonder papieren, noch identiteitsbewijzen op zak beseft zij dat dit levensgevaarlijk is in de politiestaat die Frankrijk rond eeuwwisseling is geworden. Taxichauffeur Silver (Cremer) pikt haar op, sympathiseert met haar en brengt haar naar hotelletje van zijn vriend Max (Kotto). Daar leert Carole ene Voix Grave (Bezace) kennen, een voormalig actie lid van de communistische partij. Maar de politie is nooit ver af... Leroy doet mislukte poging om tekortkomingen van het Frankrijk van vandaag in heftiger toekomstperspectief te zetten. Te simplistisch om echt te overtuigen.

Maigret et la nuit du carrefour

Frankrijk​/​​België​/​​Zwitserland 1992. Misdaad van Alain Tasma en Bertrand Van Effenterre.

Een Maigret-geschiedenis die speelt in de plattelandswijk Het Kruispunt der Weduwen. In die buurt liggen ook de garage van de Kowalski's, het huis van de Michonnets en een in de bossen verscholen en vervallen kasteeltje. Een en ander draait rond Leysen die het lijk vindt van een Antwerpse diamantair. Vier dagen achter elkaar ondervraagt Maigret (Cremer) de bewoners van de drie huizen in de buurt van het tragische kruispunt. De entourage werkt zeer deprimerend. Film naar de in 1931 verschenen roman van Georges Simenon La nuit du carrefour.

Maigret et la maison du juge

België​/​​Frankrijk​/​​Zwitserland 1992. Misdaad van Bertrand Van Effenterre en Santiago Amigorena. Met o.a. Bruno Cremer, Michel Bouquet, Bruno Wolkowitch, Karin Viard en Julien Maurel.

Commissaris Maigret (Cremer) wordt overgeplaatst naar de provincie en krijgt te maken met een mysterieuze zaak. Rechter Forlacroix (Bouquet) brengt alles in gereedheid om een lijk in zee te gooien, maar hij beweert daar niets van af te weten. Verder zijn bij de zaak betrokken: Albert Forlacroix (Wolkowitch), de zoon van de rechter die visser is en die niet goed met zijn vader kan opschieten, Th[KA1]er[KA2]ese (Viard) de dochter, knap maar gestoord, die met alle jongens van het dorp optrekt en een andere visser Marcel Airaud (Maurel), aan wie de rechter de hand van zijn dochter heeft beloofd. Maigret komt er vanzelfsprekend achter wat al die mensen verbergen. Naar het in 1942 verschenen boek La maison du juge met Cremer contra Bouquet. Nooit eerder verfilmd, hoewel er tijdens de Duitse bezetting van Frankrijk plannen waren om dit verhaal, met de financiële hulp van de UFA-studio's, toch te verfilmen. Simenon zou er een fiks voorschot voor gekregen hebben. Scenario van Santiago Amigorena en regisseur van Effenterre.

Maigret chez les Flamands

België​/​​Frankrijk 1992. Misdaad van Serge Leroy. Met o.a. Bruno Cremer, Alexandra Vandernoot, Sabrina Leurquin, Gérard Darier en Pierre Dherte.

Iedereen in het dorp stelt het gezin Peeters, een welgestelde maar niet geliefde Vlaamse familie van handelaars, verantwoordelijk voor de verdwijning van Baeyens, een vrouw die zwanger geweest zou zijn van Joseph Peeters (Dherte), de oudste zoon van de familie Peeters. Joseph heeft echter steeds ontkend dat het kind van hem was, te meer nu hij op het punt staat te trouwen met Marguerite Van De Weert (Leurquin), de dochter van de dokter (Aveni[KA2]ere). Maigret (Cremer) gaat de zaak, op eigen initiatief, onderzoeken om de familie Peeters te helpen. Naar het treffend familiedrama Chez les Flamands in 1932 geschreven door Georges Simenon, toen Maigret nog in zijn oorspronkelijke vorm was en Simenon nog bezig hem te vormen. Dat is helemaal niet te zien aan de Maigret van Cremer. De rol van Anna Peeters wordt gespeeld door Vandernoot, die enkele jaren eerder debuteerde in de Vlaams-Nederlandse speelfilm DILEMMA. Enkele bekende Vlaamse acteurs zijn verder van de partij: Janssens als vader Peeters en Uitterlinden als Madame Peeters.

La piovra 6 - L'ultimo segreto

Duitsland​/​​Frankrijk​/​​Italië 1992. Thriller van Luigi Perelli. Met o.a. Vittorio Mezzogiorno, Patricia Millardet, Remo Girone, Ferruccio De Ceresa en Bruno Cremer.

In de laatste sc[KA2]ene van LA PIOVRA 5 vertrekt het brein achter de mafia, Tano Cariddi (Girone), naar Afrika. In deze aflevering pakt anti-mafia smeris Davide Licata (Mezzogiorno) Cariddi in Afrika op en brengt hem terug naar Itali[KA3]e. In een spectaculair begin wordt Licata in het hoofd geschoten, maar hij overleeft deze aanslag. Carridi gaat samenwerken met de commissie onder leiding van generaal Amadei (De Ceresa). Hij wordt gesteund door Licata, die zich met het uitroeien van mafia-praktijken bezighoudt. Als zijn jongere zus wordt gekidnapt en verkracht, zint Cariddi alleen nog maar op wraak op zijn vroegere mafia- vrienden. De internationale zaken waarmee de mafia zich in deze zesdelige tv-serie bezighoudt, zijn wapen- en hero[KA3]inesmokkel tussen Turkije, Tsjechoslowakije en Itali[KA3]e, waarbij de mafiabazen Brenno (Mondy) en Ribeira (Deluc) tegen elkaar worden uitgespeeld. Een eersterangs produktie. Ook bekend als OCTOPUS 6: THE FORCE OF THE MAFIA.

Dentro la Piovra

Italië 1992. Drama van Anna Maria Bianchi. Met o.a. Michele Placido, Vittorio Mezzogiorno, Remo Girone, Patricia Millardet en Simona Cavallari.

Compilatie van de eerste vijf Piovra-tv-films, die in Italië en later in heel Europa een hit zijn geworden. In dit overzicht zien we een aantal scènes met Placido als Inspecteur Cattani, die in de vierde aflevering wordt vermoord, en met Mezzogiorno, die in vijfde serie als David Licata de misdaadbestrijding overneemt. We krijgen ook een paar scènes uit de zesde serie te zien, naast interviews met de hoofdrolspelers. De Italiaanse christendemocraten hebben steen en been geklaagd over deze series, omdat er wordt gesuggereerd dat politici bindingen zouden hebben met de mafia. Interessante, met zorg samengestelde special.

Un vampire au paradis

Tunesië​/​​Frankrijk 1991. Horror van Abdelkrim Bahloul. Met o.a. Bruno Cremer, Brigitte Fossey, Laure Marsac, Farid Chopel en Hélène Surgère.

Nosfer Arbi (Chopel) ontsnapt uit een psychiatrische inrichting. Hij staat bekend als De Vampier van Clichy omdat hij zijn slachtoffers in de keel bijt. Nathalie (Marsac), het knappe dochtertje van Madame (Fossey) en Monsieur Belfond (Cremer) ziet hem in de tuin. 's Avond aan de maaltijd bejegent ze haar vader op een onheuse toon, in een totaal onbekende taal. Achteraf kan zij zich er niets meer van herinneren. Dit voorval herhaalt zich telkens als de woede zich in haar ontsteekt. Haar ouders nemen aan dat het meisje Arabisch spreekt en ze laten een Islamitische geestelijke opdagen omdat ze vrezen dat ze bezeten is. Lichtvoetige vampierenkomedie met voor de verandering eens een Noord-Afrikaanse vampier. Echt ernstig moet je het allemaal niet nemen, maar het is soms wel amusant. Marsac speelt haar rol uitstekend en Chopel is een macabere kerel. Geschreven door de uit Algerije afkomstige regisseur Bahloul, die en passant de draak steekt met racisme en discriminatie, die schering en inslag zijn in het dagelijkse leven in Frankrijk. Jean-Francis Gondre stond achter de camera.

Tango Bar

Frankrijk 1991. Misdaad van Philippe Setbon. Met o.a. Bruno Cremer, Corinne Touzet, André Araujo, Thierry Redler en Antonella Lualdi.

Een frisser scenario dan gebruikelijk, gemaakt door Tito Topin, meester in het schrijven van detectives. Het gaat om een politiecommissaris die zijn vriendin gewurgd aantreft in een hotelkamer. Hij wist vervolgens alle sporen uit, die tot haar identificatie zouden kunnen leiden, en gaat op onderzoek uit. Een regie die in niets eruit springt, ook niet ten nadele. Gedegen spel van Cremer in de rol van commissaris Ziani en geloofwaardige acteurs.

Money

Frankrijk​/​​Italië​/​​Canada 1991. Thriller van Steven Hilliard Stern. Met o.a. Eric Stoltz, Maryam d'Abo, Bruno Cremer, Christopher Plummer en F. Murray Abraham.

Frank Cimballi (Stoltz), een rijke 21-jarige erfgenaam, verbrast zijn fortuin in een rap tempo. Zijn voogd Will Scarlet (Abraham), belooft alle schulden te vereffenen op voorwaarde dat Frank voor onbepaalde tijd Frankrijk verlaat. Aangekomen in Kenya ontvangt hij een anonieme brief, waarin staat dat het geld dat hij erfde slechts een klein deel is van het immense fortuin dat zijn vader hem naliet. Woedend beslist Frank een machtige financi[KA3]ele instelling op te richten, zodat hij de dieven [KA1]e[KA1]en voor [KA1]e[KA1]en mores kan leren. Hij krijgt de hulp van priv[KA1]edetective Marc Lavater (Cremer). Naïeve avonturenfilm die zich afspeelt in geldkringen. Er wordt darom met miljoenen gesmeten alsof het niks is. Het scenario van Gordon Robach, Larry Peterson en Jacques Lefebvre naar de dikke pulproman van Paul-Loup Sulitzer, brengt ons eerst van Parijs en Kenya naar Hong Kong, om dan via Zwitserland, New York en Londen op de Caraïbische eilanden te belanden. Het camerawerk is van Franco di Giacomo en oogt als een toeristische folder. Misschien om die reden toch niet helemaal te beschouwen als tijdverlies.

Maigret et les plaisirs de la nuit

België​/​​Frankrijk​/​​Zwitserland 1991. Misdaad van José Pinheiro. Met o.a. Bruno Cremer, Jacqueline Danno, Jean-Louis Foulquier, Serge Beauvois en Marina Golovine.

Lili (Golovine), striptiseuse in de nachtclub Le Plaisir`s, legt op het politiebureau een verklaring af over een gesprek dat ze toevallig opving: een zekere Oscar vertelde over zijn plan een gravin om te brengen. De volgende dag wordt Lili dood aangetroffen, en iets later hoort commissaris Maigret (Cremer) dat er een gravin is gewurgd. Uiteraard leidt het onderzoek naar de club van Fred (Foulquier) en diens vrouw Rose (Danno). Naar de in 1951 verschenen roman Maigret au Picratt's. Een tv- film met klasse, mede dankzij kleurrijk spel van Danno. Scenario van Jacques Cortal en regisseur Pinheiro.

Maigret Et Le Corps Sans Tete

Frankrijk 1991. Thriller van Serge Leroy. Met o.a. Patrick Floersheim, Aurore Clément en Bruno Cremer.

Lili (Golovine), striptiseuse in de nachtclub Le Plaisir`s, legt op het politiebureau een verklaring af over een gesprek dat ze toevallig opving: een zekere Oscar vertelde over zijn plan een gravin om te brengen. De volgende dag wordt Lili dood aangetroffen, en iets later hoort commissaris Maigret (Cremer) dat er een gravin is gewurgd. Uiteraard leidt het onderzoek naar de club van Fred (Foulquier) en diens vrouw Rose (Danno). Naar de in 1951 verschenen roman Maigret au Picratt's. Een tv- film met klasse, mede dankzij kleurrijk spel van Danno. Scenario van Jacques Cortal en regisseur Pinheiro.

Les plaisirs de la nuit

Frankrijk 1991. Thriller van José Pinheiro. Met o.a. Jean-Louis Foulquier, Jacqueline Danno en Bruno Cremer.

Lili (Golovine), striptiseuse in de nachtclub Le Plaisir`s, legt op het politiebureau een verklaring af over een gesprek dat ze toevallig opving: een zekere Oscar vertelde over zijn plan een gravin om te brengen. De volgende dag wordt Lili dood aangetroffen, en iets later hoort commissaris Maigret (Cremer) dat er een gravin is gewurgd. Uiteraard leidt het onderzoek naar de club van Fred (Foulquier) en diens vrouw Rose (Danno). Naar de in 1951 verschenen roman Maigret au Picratt's. Een tv- film met klasse, mede dankzij kleurrijk spel van Danno. Scenario van Jacques Cortal en regisseur Pinheiro.

Tumultes

België​/​​Frankrijk 1990. Drama van Bertrand Van Effenterre. Met o.a. Bruno Cremer, Nelly Borgeaud, Julie Jezequiel, Clotilde de Bayser en Laure Marsac.

Het bedoelde tumult speelt zich van binnen af. Patrick is in Engeland doodgegaan. Zijn familie, die aan de Bretonse kust woont, hun geboortestreek, wordt op de hoogte gebracht en ieder reageert anders. De vader stort zich op zijn werk tussen eb en vloed in de visserij, de moeder vlucht in schizofreen gedrag en de drie dochters ervaren een gruwelijk verlies. Alleen Anne weet dat haar broer zelfmoord heeft gepleegd, maar durft het niet te zeggen. Ze wacht er heel lang mee - een opmerkelijk beknopte scène - en dit nieuws werkt als de katalysator die alle wonden heelt. Een eenvoudige, trage, uitvoerige geschiedenis, op zeer persoonlijke wijze benaderd en voorzien van bewonderenswaardig spel. De steeds terugkerende beelden van de zee, vergezeld van het 'Requiem en ut mineur' van Cherubini, vormen het leit-motiv. Fascinerend.

Money

Verenigde Staten 1990. Thriller van Steven Hilliard Stern. Met o.a. Danny DeVito, Bruno Cremer, Mario Adorf en F. Murray Abraham.

Het bedoelde tumult speelt zich van binnen af. Patrick is in Engeland doodgegaan. Zijn familie, die aan de Bretonse kust woont, hun geboortestreek, wordt op de hoogte gebracht en ieder reageert anders. De vader stort zich op zijn werk tussen eb en vloed in de visserij, de moeder vlucht in schizofreen gedrag en de drie dochters ervaren een gruwelijk verlies. Alleen Anne weet dat haar broer zelfmoord heeft gepleegd, maar durft het niet te zeggen. Ze wacht er heel lang mee - een opmerkelijk beknopte scène - en dit nieuws werkt als de katalysator die alle wonden heelt. Een eenvoudige, trage, uitvoerige geschiedenis, op zeer persoonlijke wijze benaderd en voorzien van bewonderenswaardig spel. De steeds terugkerende beelden van de zee, vergezeld van het 'Requiem en ut mineur' van Cherubini, vormen het leit-motiv. Fascinerend.

La piovra 5 - Il cuore del problema

Duitsland​/​​Frankrijk​/​​Italië 1990. Misdaad van Luigi Perelli. Met o.a. Vittorio Mezzogiorno, Patricia Millardet, Remo Girone, Claudine Auger en Ray Lovelock.

Deze serie, een produktie van topkwaliteit, waarin knap geacteerd wordt, pakt de draad van de vorige serie op bij de dood van commissaris Cattani. De vrouwelijke rechter Silvia Conte onderzoekt de mafia als clandestiene multinational en probeert te achterhalen wie opdracht gaf tot de moord op Cattani. De nieuwe held is ex-politieman Davide Licata, gespeeld door Mezzogiorno. Girone speelt een sublieme rol als de krankzinnige kwade genius Tano Carriddi. Het verhaal gaat over het witwassen van zwart geld, heroïne- en wapensmokkel en corruptie in de politiek. Ook bekend als THE OCTOPUS 5 - THE STARTING POINT.

Atto di dolore

Italië 1990. Drama van Pasquale Squitieri. Met o.a. Claudia Cardinale, Karl Zinny, Giulia Boschi, Bruno Cremer en Meme Perlini.

Cardinale in een schitterende rol als weduwe, die een antiekwinkeltje drijft. Ze heeft thuiswonende kinderen, Martina (Boschi) en een achttien-jarige zoon Sandro (Zinny). Tot haar grote verdriet blijkt Sandro verslaafd aan drugs en hij krijgt zijn moeder zo gek dat ze voor hem gaat scoren. Hij belooft dat hij zal afkicken, maar daar komt het nooit van. Hij gaat het slechte pad op en hij terroriseert zijn moeder, tot ze zich met geweld van hem losmaakt. Jammer genoeg gaat de film de mist in door een overdaad aan melodrama. Scenario van de regisseur, Sergio Bianchi en Giancarlo Nanni Ballestrini. Camerawerk van Romano Albeni.

Piovra 4

Duitsland​/​​Italië​/​​Frankrijk 1989. Misdaad van Luigi Pirelli. Met o.a. Michele Placido, Patricia Millardet, Remo Girone, Simona Cavallari en Bruno Cremer.

Zeer geslaagde Italiaanse miniserie, met flitsen van de realiteit over de dodelijke strijd tussen de maffia en een moedige politiecommissaris. Sterke rolbezetting, uitstekend camerawerk en een hoog tempo in een film die de invloed van de maffia in de hoogste kringen van de financiële wereld en de politiek in kaart brengt. Prima acteerwerk, vooral van Placido als commissaris Cattani, Millardet als de vrouwelijke rechter, Girone als de gemene geldschieter en Cavallari als een tragisch personage. Een geweldige technische prestatie met mooie muziek van Morricone. Ook bekend als: OCTOPUS 4.

Noce blanche

Frankrijk 1989. Romantisch drama van Jean-Claude Brisseau. Met o.a. Bruno Cremer, Vanessa Paradis, Ludmila Mikaël, François Négret en Jean Dasté.

Wanneer de 49-jarige filosofieleraar François (Cremer), gehuwd en solide, de getroebleerde leerlinge Mathilde (Paradis) leert kennen, is dat de opmaat tot een amour fou die zal eindigen in een tragedie met louter verliezers. Derde speelfilm van Brisseau, twintig jaar lang leraar op een lyceum in Aubervilliers, thematiseert het redderssyndroom dat mannen bij mooie probleemmeisjes kunnen hebben. Intens spel, een donkere sfeer en enkele mystieke accenten kenmerken dit memorabele drama-op-de-millimeter. Paradis is geweldig in haar acteerdebuut, waarvoor ze de Prix Romy Schneider en een César ontving. Opgenomen in Saint-Étienne, slotscènes in Duinkerken.

L'été de la Revolution

Frankrijk 1989. Historische film van Lazare Iglesis. Met o.a. Bruno Devoldere, Guy Tréjean, Bruno Cremer, Brigitte Fossey en Bernard Fresson.

Een schitterende evocatie van de `zomer` van 1789 met het begin van de politieke omwenteling in de Franse geschiedenis, waarin de feodale standenstaat en het oude koningschap verdwenen, de derde stand (in het bijzonder de bourgeoise) de politieke macht verwierf en Frankrijk een republiek werd. Knappe vertolkingen van Devoldere als de redenaar Barnave, stichter van de Jacobijnenclub en bestrijder van Mirabeau (Fresson) en van de bankier Necker (Tréjean). Zijn ontslag als voorzitter van de Staten-Generaal was de aanleiding tot de bestorming van de Bastille. Cremer speelt de aarzelende Lodewijk XVI en Fossey de kokette Marie-Antoinette.

L'union sacrée

Frankrijk 1989. Misdaad van Alexandre Arcady. Met o.a. Richard Berry, Patrick Bruel, Bruno Cremer, Claude Brasseur en Marthe Villalonga.

Twee politieagenten (Berry en Bruel) die een onderzoek moeten leiden, verschillen in alles van elkaar. Met name het feit, dat de een joods is en de ander van Arabische afkomst, speelt hen parten. Hun onderlinge verhouding ligt moeilijk, maar zij slagen erin het religieuze fanatisme te bestrijden. Enige kritiek op het uitgangspunt, het tegenover elkaar plaatsen van deze twee personen omdat ze aan eenzelfde onderzoek werken, is misschien terecht. Er is sprake van een goed uitgedacht script en prachtige rollen voor de uitstekende acteurs. Scenario van regisseur Arcady, Daniel Saint-Hamont en Pierre Aknine. Het camerawerk is van Robert Alazraky.

Les dossiers de l'inspecteur Lavardin: Le diable en ville

Frankrijk 1988. Mysterie van Christian de Chalonge. Met o.a. Jean Poiret, Bruno Cremer, Bulle Ogier, Nathalie Nell en Michel Berto.

De tweede INSPECTEUR LAVARDIN-film betreft een moordgeval in de fraaie omgeving van de baai van Arcachon, waar een stakende arbeider is omgebracht. De uit Parijs afgereisde smeris (Poiret) begint een onderzoek en hij concentreert zich algauw op de fabrieksdirecteur Cremer. Diens broer, de Prefect van Gironde, laat hem weten dat hij het onderzoek moet staken, maar de onverschrokken, koele Lavardin laat zich niet meer tegenhouden, als een getuige vermoord wordt. De cynische speurder klaart de zaak op, die een onverwachte ontknoping heeft. Klassieke aanpak van een onderhoudende krimi naar een idee van Claude Chabrol, die samen met Dominique Roulet het scenario schreef. Pascal Marti schoot de plaatjes.

Le Diable En Ville

Frankrijk 1988. Thriller van Christian de Chalonge. Met o.a. Nathalie Nell, Jean Poiret en Bruno Cremer.

De tweede INSPECTEUR LAVARDIN-film betreft een moordgeval in de fraaie omgeving van de baai van Arcachon, waar een stakende arbeider is omgebracht. De uit Parijs afgereisde smeris (Poiret) begint een onderzoek en hij concentreert zich algauw op de fabrieksdirecteur Cremer. Diens broer, de Prefect van Gironde, laat hem weten dat hij het onderzoek moet staken, maar de onverschrokken, koele Lavardin laat zich niet meer tegenhouden, als een getuige vermoord wordt. De cynische speurder klaart de zaak op, die een onverwachte ontknoping heeft. Klassieke aanpak van een onderhoudende krimi naar een idee van Claude Chabrol, die samen met Dominique Roulet het scenario schreef. Pascal Marti schoot de plaatjes.

De bruit et de fureur

Frankrijk 1988. Drama van Jean-Claude Brisseau. Met o.a. Bruno Cremer, François Négret, Vincent Gasperitch, Fabienne Babe en Thierry Helaine.

Twee aan zichzelf overgelaten kinderen uit een van de grote Parijse voorsteden bezoeken regelmatig bendes, gaan naar school en krijgen te maken met het drama van de jaloezie. Een film die dan weer teder en dan weer gewelddadig is en op melancholische en bittere wijze het gebrek aan liefde en de eenzaamheid schetst. Zonder twijfel is hij grotendeels autobiografisch maar dat wordt op een zorgvuldige en gevoelige manier overgebracht. De jonge spelers zijn pijnlijk echt en Jean-Claude Brisseau schildert een trieste wereld op een wijze die je bijblijft. Camerawerk van Romain Winding.

Ceux de la soif

Frankrijk 1988. Drama van Laurent Heynemann. Met o.a. Bruno Cremer, Mimsy Farmer, Sylvie Orcier, François Berléand en Catherine Arditi.

De rust van Cremer als moedeloze ethiek professor die met zijn onderdanige vriendin al vijf jaar op een verlaten vulkaaneiland verblijft wordt danig verstoord wanneer eerst een echtpaar met dement kind, maar vooral Farmer als excentrieke en onuitstaanbare gravin met twee rare individuen zich op het eiland komen vestigen om een hotel te gaan neerzetten. Trage, maar wel mooie verfilming van het gelijknamige boek van Georges Simenon.

Adieu, je t'aime

Frankrijk 1988. Drama van Claude Bernard-Aubert. Met o.a. Marie-Christine Barrault, Bruno Cremer, Stéphane Bennet, Bruno Pradal en Cécile Vassort.

De geschiedenis van een driehoeksverhouding maar met een aardige bijzonderheid. Een getrouwde man (een veertiger) heeft een homoseksuele relatie met een jonge man en de waarheid is dat hij werkelijk niet meer weet van wie hij houdt terwijl de geschiedenis van a tot z door zijn vrouw verteld wordt. Interessant onderwerp, zeker, maar veeleisend en bijna Bergmaniaans. Bernard-Aubert is nooit genuanceerd te werk gegaan maar eerder schokkend en met de bekende maatschappelijke gevolgen. Zijn film, die teveel wil overtuigen, doet onevenwichtig en soms zwaar aan hoewel hij interessant blijft door het gebruik van het scenario en de rol die gespeeld wordt door Marie-Christine Barrault die sinds 1980 alleen maar in pornografische films heeft gespeeld onder het pseudoniem Burd Tranbaree.

Opération Ypsilon

Frankrijk 1987. Avonturenfilm van Peter Kassovitz. Met o.a. Bruno Cremer, Mireille Deyglun, Bernard Le Coq, Michel Albertini en Vadim Glowna.

Een bekende verslaggever heeft het bewijs gevonden dat er gifgas wordt gebruikt tegen de bevolking van een fictief land in het Midden-Oosten. Hij reist naar Canada om zijn reportage af te leveren. Het verhaal wordt geplaatst maar verschillende geheime diensten zijn het daar niet mee eens. De film lijkt wat op een verhaal van Kuifje, maar is wel de moeite waard en heeft veel te danken aan Cremer die de hoofdrol vervult.

Médecins des hommes: le Biafra

Frankrijk 1987. Oorlogsfilm van Laurent Heynemann. Met o.a. Fanny Ardant, Bruno Cremer, Jacques Perrin, László Szabó en Jean-Pol Dubois.

Reconstructie, gebaseerd op de exacte omstandigheden waaronder de Franse tegenhanger van 'Artsen zonder grenzen' is ontstaan. Marc, Julien en Nathalie trekken zich niets aan van de aanwijzingen van het Rode Kruis en toen was deze organisatie er ineens. Zij stonden tot aan het eind toe de Biafraanse bevolking bij, door een meedogenloze voedselblokkade getroffen, nadat de Nigeriaanse troepen hen de toegang naar zee had ontzegd. Een regie die de ware gebeurtenissen nauwgezet volgt alsmede sober spel.

L'île

Zwitserland​/​​Canada​/​​België​/​​Frankrijk 1987. Avonturenfilm van François Leterrier. Met o.a. Bruno Cremer, Gérard Darrieu, Serge Dupire, Jean-Pierre Castaldi en Karina Lombard.

Een bewerking van de gelijknamige roman van Robert Merle naar een historische gebeurtenis, de bewogen zwerftocht van een van de muiters van de `Bounty`, in 1799. De filmer heeft het gruwelijke verhaal (dat begint met een kapitein die een scheepsjongen doodt omdat deze hem in opspraak bracht, en op zijn beurt wordt gedood door zijn eerste officier, hetgeen uitloopt op een wederzijdse afslachting van muiters en Tahitianen) aanzienlijk afgezwakt: programmatijdstip verplicht! Een degelijk in elkaar zittende televisiefilm, waarin het accent vooral op avontuur ligt, met acteurs die hun best doen om hun personages zo goed mogelijk gestalte te geven.

Falsch

België 1987. Drama van Jean-Pierre Dardenne en Luc Dardenne. Met o.a. Bruno Cremer, Jacqueline Bollen en Bérangère Dautin.

Bewerking van het stuk van Ren[KA1]e Kalisky, een Belgische dramaturg, die voortijdig van het toneel verdween en erg overschat werd binnen bepaalde kring. De toeschouwer moet tegen de achtergrond van een uniek decor (een luchthaven) anderhalf uur lang een eindeloos debat ondergaan. Stomvervelend melodrama met een fantasieloze regie, die grenst aan geestelijke achterstand. Hoewel met name de actrices er niets van brouwen, stelt Bruno Cremer zijn talent in dienst van iets dat niet bestaat.

Tenue de soirée

Frankrijk 1986. Komedie van Bertrand Blier. Met o.a. Gérard Depardieu, Michel Blanc, Miou-Miou, Jean-François Stévenin en Mylène Demongeot.

Klassieker uit het oeuvre van Bertrand Blier, de Fransman die grossiert in zwarte humor. Onbehouwen dief (Gérard Depardieu) verstoort een woordenwisseling tussen echtelieden (Miou-Miou en Michel Blanc) en neemt ze prompt mee op sleeptouw. Het drietal, gaandeweg verwikkeld in een absurdistische ménage-à-trois, berooft diverse huizen, maar de welgestelde eigenaren zijn zo verveeld dat ze de dieven verwelkomen als een aardig verzetje. Boosaardige grappen, rake observaties van de strijd der seksen en uitstekend spel van met name Depardieu, een van Bliers favoriete acteurs.

La nuit du carrefour

Frankrijk 1986. Misdaad van Claude Barma en Alain Tasma. Met o.a. Jean Richard, Annick Tanguy, Sunnyi Melles, Bruno Cremer en Johan Leysen.

Verfilming van een roman van Simenon waarin Maigret zich op een kruispunt in de stromende regen bevindt. Aan dit kruispunt liggen een garage, een villa en een huisje met twee lijken. Absoluut gezien is deze tv-film correct gemaakt en er wordt ook oprecht geacteerd, maar het geheel vormt jammer genoeg slechts een zwakke vertoning vergeleken met de originele LA NUIT DU CARREFOUR van Jean Renoir (1932).

Le regard dans le miroir

Frankrijk 1985. Horror van Jean Chapot. Met o.a. Aurore Clément, Bruno Cremer, Michel Bouquet, Nelly Kaplan en Jean-Pierre Aumont.

Dora (Cl[KA1]ement) heeft alles om gelukkig te zijn: ze is mooi en intelligent en ze geniet als fotografe internationale bekendheid. Haar leven wordt echter vergald door een nachtmerrie die elke nacht terugkomt. Ze heeft de indruk dat haar afkomst te maken heeft met een bepaalde foto of met een gebeurtenis die ze zich niet kan herinneren en ze merkt dat haar omgeving niet wil dat ze zich bepaalde dingen herinnert. Zo gaat geduldig op zoek, maar haar speurtocht wordt steeds gevaarlijker, want wie moet ze als vrienden en wie als vijanden beschouwen en waarom? Het zal u niet verbazen dat een verbitterd mens als Kaplan [KA1]e[KA1]en van de schrijvers van het scenario is. Dat kon u al opmaken uit de troebele en angstaanjagende sfeer, de raadselachtige personages en de `ik-ben-iemand-anders`-problematiek. Toen hij in 1973 aan het einde van een korte en teleurstellende carri[KA2]ere het witte doek, waar hij zich niet vrij had kunnen uitdrukken (LES GRANGES BRULEES), verliet, bracht Chapot zijn zeer persoonlijke spookbeelden over naar het tv-scherm.

L'Enigme blanche

Duitsland​/​​Italië​/​​Frankrijk 1985. Thriller van Peter Kassovitz. Met o.a. Jean Rochefort, Bulle Ogier, Claude Rich en Bruno Cremer.

De verfilming van de gelijknamige roman van Roger Gouze. De personages bevinden zich in een ingesneeuwde bergchalet waardoor ze zijn afgesneden van buitenwereld. In het begin komt een van hem om, meegesleurd door een lawine. Althans zo lijkt het. Maar twijfel en verdenking doen hun intrede. Kassovitz, die voornamelijk voor de televisie werkt (en slechts één film voor de bioscoop maakte), weet op knappe wijze suspense à la Hitchcock aan te brengen, de besloten ruimte van de handeling komt zeer beklemmend over. Bovendien wordt hij gesteund door prima acteurs.

Derborence

Zwitserland 1985. Drama van Francis Reusser. Met o.a. Isabel Otero, Jacques Penot, Jean-Marc Bory, Bruno Cremer en Isabelle Otéro.

Trouwe adaptatie van het meesterwerk van Charles Ferdinand Ramuz (1934). De gelijkenis is echter te ver gedreven en leidt tot een starre verfilming van Reusser die veel minder revolutionair is dan in 1968. Afgezien van het verhaal wordt in het boek met veel lyrisme ingegaan op de metafysica die de man en bergen aan elkaar bindt, maar dat is helaas niet terug te vinden in de film. Weinig subtiliteit over het door de bergen geregeerde noodlot van de inwoners van het dal. De beelden zijn té nauwkeurig gemaakt om de kijker te kunnen vermaken.

Le livre de Marie

Zwitserland​/​​Frankrijk 1984. Familiefilm van Anne-Marie Miéville. Met o.a. Bruno Cremer, Rebecca Hampton, Copi, Valentine Mercier en Cléa Rédalier.

Hoewel gebaseerd op een geheel ander thema dient deze film niet alleen bij toeval als aanvulling op JE VOUS SALUE MARIE van Jean-Luc Godard. Een elf-jarig meisje wordt erg aangegrepen door de scheiding van haar ouders en ze neemt haar toevlucht tot boeken, muziek en dans. Een diepzinnige waarheid verbergt zich in een slechts aan de oppervlakte alledaagse context. Camerawerk van Jean-Bernard Menoud, Caroline Champetier, Jacques Firmann en Yvan Niclass.

Le Transfuge

Duitsland​/​​België​/​​Frankrijk 1984. Philippe Lefebvre. Met o.a. Bruno Cremer, Heinz Bennent, Jean-François Balmer en Lisa Kreuzer.

In Berlijn smokkelt een Franse ondernemer een Oostduitse ex- geheimagent naar Frankrijk. Uiteindelijk blijkt het een complot te zijn. De ontknoping zorgt voor een verrassing in deze overigens trage en weinig boeiende film.

Le Matelot 512

Frankrijk 1984. Drama van René Allio. Met o.a. Bruno Cremer, Jacques Penot en Dominique Sanda.

Romantische avonturenfilm over de 18-jarige Max (Jacques Penot) die begin 20ste eeuw stopt met zijn studie en aanmonstert bij de marine als matroos 512. Op een goede dag wordt hij uitgenodigd bij de familie van de commandant waar hij wordt bediend door de lieflijke Colette (Laure Duthilleul) én tegelijkertijd wordt verleid door de vrouw (Dominique Sanda) van de commandant (Bruno Cremer). De verhouding maakt hem hoofdverdachte van een moord. Hij wordt opgesloten in een pantserschip maar weet te ontkomen. Ten einde raad gaat hij in het leger waar hij in 1914 gewond raakt aan het hoofd. Maar de identiteit van zijn verpleegster doet wonderen. 100 minuten topdrama.

Fanny 'Pelopaja'

Frankrijk​/​​Spanje 1984. Misdaad van Vicente Aranda. Met o.a. Fanny Cottençon, Bruno Cremer, Francisco Algora, Paca Gabaldón en Berta Cabre.

Andr[KA1]e Gattino, bijgenaamd de Galici[KA3]er (Cremer), is een ex-politieman die geschorst is wegens zijn onorthodoxe methodes, en in het bijzonder vanwege de harde manier waarop de jonge Fanny (Cottençon), een geweddadig typetje, had aangepakt. Ze werden echter elkaars minnaars, maar nadat hij haar vriend had neergeknald zijn beiden nu naar elkaar op zoek om elkaar te doden... Het is een mislukte en vervelende produktie van een cineast die zeer interessante films op zijn naam heeft staan. Scenario van regisseur Aranda nar het boek Protesis van Andreu Martin.

Un jeu brutal

Frankrijk 1983. Drama van Jean-Claude Brisseau. Met o.a. Bruno Cremer en María Luisa García.

Andr[KA1]e Gattino, bijgenaamd de Galici[KA3]er (Cremer), is een ex-politieman die geschorst is wegens zijn onorthodoxe methodes, en in het bijzonder vanwege de harde manier waarop de jonge Fanny (Cottençon), een geweddadig typetje, had aangepakt. Ze werden echter elkaars minnaars, maar nadat hij haar vriend had neergeknald zijn beiden nu naar elkaar op zoek om elkaar te doden... Het is een mislukte en vervelende produktie van een cineast die zeer interessante films op zijn naam heeft staan. Scenario van regisseur Aranda nar het boek Protesis van Andreu Martin.

Maigret chez les Flamands

Frankrijk 1983. Serge Leroy. Met o.a. Sabrina Leurquin, Alexandra Vandernoot en Bruno Cremer.

Andr[KA1]e Gattino, bijgenaamd de Galici[KA3]er (Cremer), is een ex-politieman die geschorst is wegens zijn onorthodoxe methodes, en in het bijzonder vanwege de harde manier waarop de jonge Fanny (Cottençon), een geweddadig typetje, had aangepakt. Ze werden echter elkaars minnaars, maar nadat hij haar vriend had neergeknald zijn beiden nu naar elkaar op zoek om elkaar te doden... Het is een mislukte en vervelende produktie van een cineast die zeer interessante films op zijn naam heeft staan. Scenario van regisseur Aranda nar het boek Protesis van Andreu Martin.

Effraction

Frankrijk 1983. Misdaad van Daniel Duval. Met o.a. Marlène Jobert, Bruno Cremer, Jacques Villeret, Daniel Duval en Jean-Pierre Dravel.

Een voortvluchtige bankrover verschanst zich in een hotel, waar hij een overspelig paar gijzelt en met zich meevoert tot de politie hem neerschiet. Deze voorspelbare en weinig interessante thriller - waarvan schrijver Francis Ryck zich distantieerde -zou moeten verrassen door de rol van komiek Villeret als een Peter Lorre-achtige schurk: het effect is echter curieus, maar niet overtuigend. Deze lamlendige regie van de ooit zo goed gedebuteerde Duval kan het scenario van Francis Ryck niet redden.

Le prix du danger

Frankrijk​/​​Joegoslavië 1982. Sciencefiction van Yves Boisset. Met o.a. Gérard Lanvin, Michel Piccoli, Marie-France Pisier, Jean-Claude Dreyfus en Bruno Cremer.

Niet erg subtiele kritiek op de televisiewereld in deze zwarte komedie annex sciencefiction film. Wanneer de kijkcijfers dalen brengt een producent een programma op de buis waarin een kandidaat live achterna wordt gezeten door zes tot de tanden toe bewapende jagers. Als hij wint krijgt de deelnemer een miljoen, als hij verliest bekoopt hij het met zijn leven. Piccoli (compleet met slechtzittend toupet) is de presentator van het programma. De film kreeg een Amerikaanse remake - althans hetzelfde gegeven kwam terug - in The Running Man met Arnold Schwarzenegger in de hoofdrol.

Josépha

Frankrijk 1982. Drama van Christopher Frank. Met o.a. Miou-Miou, Claude Brasseur, Bruno Cremer, Catherine Allégret en Pierre Vernier.

Een middelmatig begaafd acteursechtpaar heeft een onopvallende carrière in de provincie, tot de man met zomaar een slippertje hun liefde ondergraaft. Zij vindt nieuw geluk en stabiliteit bij een solide weduwnaar, als haar ex-partner als invaller een Shakespeare-rol krijgt. Ze helpt hem door de generale repetitie en de succesvolle première heen, maar de liefde blijkt over. De scenarioschrijver bewerkte een eigen roman voor dit filmdebuut; hij geeft een treffend kijkje achter de toneelschermen en in de typische spanningen en onzekerheden van acteurs, die extra reliëf krijgen door het nuchtere onbegrip van Crémer als de weduwnaar. Zeer goede spelregie, hoewel Brasseur als Othello onvoldoende is om zijn latere succes te rechtvaardigen. De optelsom van alle kwaliteiten leverde een film op die net te weinig ambitieus is en een effect geeft van déjà-vu.

Espion, lève-toi

Frankrijk​/​​Zwitserland 1982. Thriller van Yves Boisset en Norbert Saada. Met o.a. Lino Ventura, Michel Piccoli, Bruno Cremer, Krystyna Janda en Bernard Fresson.

Gezien de bloeitijd van het genre ietwat verlaat gearriveerde spionagethriller die opvalt door zijn structuur en sombere toon. Ventura speelt de in Zürich wonende ondernemer Grenier, die op een kwade dag wordt 'gewekt' door zijn oude werkgever, de Franse contraspionage. Vanaf dat moment hangt de zeis van Magere Hein over Greniers leven. Een zakelijke commentaarstem scheidt de dodelijke aktes van elkaar, Ennio Morricones muziek klinkt zwartgalliger dan anders. Ouderwets robuuste cinema vol kerels met granietkoppen, naar de roman Chance Awakening van de Britse thriller- en tv-auteur George Markstein (1929-1987).

Aimée

Frankrijk 1981. Drama van Joël Farges. Met o.a. Aurore Clément, Bruno Cremer, Francine Bergé, Michel Pilorgé en Marie Pillet.

De handeling voltrekt zich in 1930, temidden van de verschrikkingen van de Chinese oorlog en de problemen van februari 1934. Repercussies vanwege hun gedrag bleven voor verschillende personen niet uit. De filmer heeft zijn belangstelling voor de geschiedenis al eens eerder kunnen uiten, toen echter op het terrein van de documentaire. Ondanks uitstekende en ambitieuze bedoelingen, mislukt hij in het fictieve genre, want zijn film is kil, ontoegankelijk, abstract en duister en doet uiteindelijk onder meer aan Alain Resnais en Marguerite Duras denken. Jammer, want hij heeft onmiskenbaar een talent voor vormgeven.

Une robe noire pour un tueur

Frankrijk 1980. Drama van José Giovanni. Met o.a. Annie Girardot, Claude Brasseur, Jacques Perrin, Renaud Verley en Didier Sauvegrain.

Een advocate slaagt er niet in haar cliënt van de doodstraf te redden. Hij ontsnapt uit de gevangenis en zij verbergt hem bij een vriend, terwijl ze alsnog bewijzen voor zijn onschuld probeert te vinden. Dit pleidooi tegen de doodstraf wordt vertroebeld door een overmaat van melodramatische toevalligheden en nevenintriges. De acteurs doen hun best in rollen die ze al te vaak hebben gespeeld, waardoor ze clichés van zichzelf blijven. De overtuigingskracht van de regisseur redt in al zijn naïviteit de film toch van de vlakke middelmaat. Scenario van regisseur Giovanni en Monique Lange. Camerawerk van Jean-Paul Schwartz.

Une page d'amour

Frankrijk 1980. Drama van Élie Chouraqui. Met o.a. Anouk Aimée, Bruno Cremer, Frédérique Alexandre, Nelly Borgeaud en Jean-Pierre Castaldi.

Een advocate slaagt er niet in haar cliënt van de doodstraf te redden. Hij ontsnapt uit de gevangenis en zij verbergt hem bij een vriend, terwijl ze alsnog bewijzen voor zijn onschuld probeert te vinden. Dit pleidooi tegen de doodstraf wordt vertroebeld door een overmaat van melodramatische toevalligheden en nevenintriges. De acteurs doen hun best in rollen die ze al te vaak hebben gespeeld, waardoor ze clichés van zichzelf blijven. De overtuigingskracht van de regisseur redt in al zijn naïviteit de film toch van de vlakke middelmaat. Scenario van regisseur Giovanni en Monique Lange. Camerawerk van Jean-Paul Schwartz.

La Puce et le privé

Frankrijk 1980. Misdaad van Roger Kay. Met o.a. Bruno Cremer, Catherine Alric, Charles Vanel en Jean-Pierre Darras.

Flauwe politiefilm die vooral lijdt onder de hoofdrol van Bruno Cremer, één van de saaiste acteurs aller tijden. De intrige concentreert zich op een jonge verpleegster die haar man heeft vermoord en die door een privé-detective wordt ondergebracht bij een oude miljonair. Dit leidt tot groot ongenoegen van de op de erfenis azende nazaten van de oude man. Flets en ongeloofwaardig.

Anthracite

Frankrijk 1980. Drama van Edouard Niermans. Met o.a. Bruno Cremer, Jean-Pol Dubois, Jenny Clève, Jean Bouise en Jerôme Zucca.

Een jezuïeten-internaat anno 1952. Contact tussen gevoelige leerling en idealistische priester-leraar wordt in bekrompen milieu verdacht en onmogelijk gemaakt. Sobere en sombere variant op al vaker vertoond thema, maar toch veelbelovend regiedebuut van toneelacteur Niermans.

La Légion saute sur Kolwezi

Frankrijk 1979. Oorlogsfilm van Raoul Coutard. Met o.a. Giuliano Gemma, Bruno Cremer, Mimsy Farmer, Laurent Mallet en Jacques Perrin.

Europeanen in Za[KA3]ire worden gegijzeld door rebellen uit Zambia en Angola. Vanuit Kinshasa en Parijs worden bevrijdingsacties gedirigeerd. Cameraman Coutard maakte ruim een jaar na de gebeurtenissen deze film die politiek te voorzichtig blijft en daardoor bedenkelijk overkomt en als zuivere actiefilm ook te wensen overlaat. (Jean Seberg pleegde tijdens de opnamen zelfmoord en werd vervangen door Farmer).

Une histoire simple

Frankrijk 1978. Drama van Claude Sautet. Met o.a. Romy Schneider, Bruno Cremer, Claude Brasseur, Arlette Bonnard en Roger Pigaut.

Meedeinend op de tweede feministische golf van de jaren zeventig maakte schrijver-regisseur Sautet met zijn favoriete actrice Romy Schneider deze 'vrouwenfilm' over een einddertiger die na haar scheiding en een affaire op geheel eigen wijze richting aan haar leven geeft. Schneider, die met Sautet eerder ondermeer César et Rosalie, Mado en Les choses de la vie maakte, heeft een prachtrol, onderscheiden met een César. Ze wordt omgeven door andere prima acteurs, zoals Eva Darlan als Anna. De film werd genomineerd voor een Oscar voor beste niet-Engelstalige film.

The Prize Of Peril

Frankrijk 1978. Thriller van Yves Boisset. Met o.a. Gabrielle Lazure, Catherine Lachens, Andréa Ferréol, Michel Piccoli en Marie-France Pisier.

Meedeinend op de tweede feministische golf van de jaren zeventig maakte schrijver-regisseur Sautet met zijn favoriete actrice Romy Schneider deze 'vrouwenfilm' over een einddertiger die na haar scheiding en een affaire op geheel eigen wijze richting aan haar leven geeft. Schneider, die met Sautet eerder ondermeer César et Rosalie, Mado en Les choses de la vie maakte, heeft een prachtrol, onderscheiden met een César. Ze wordt omgeven door andere prima acteurs, zoals Eva Darlan als Anna. De film werd genomineerd voor een Oscar voor beste niet-Engelstalige film.

On efface tout

Frankrijk 1978. Thriller van Pascal Vidal. Met o.a. Yves Beneyton, Christine Pascal, Christine Murillo, Bruno Cremer en Bernard Fresson.

Een journalist van een linkse krant raakt via een vrouwelijke kennis - vriendin en medeplichtige van een militante terrorist - zijn baan kwijt en raakt steeds verder verstrikt in een onverkwikkelijke politieke affaire, waarbij zowel de politie als de media hem proberen te manipuleren. Het schandaal wordt gepubliceerd, maar niettemin snel in de doofpot gestopt. Het gebrek aan routine van de debutant ontneemt de impact aan de politieke thriller en doet de spanning nog wel eens verslappen. Ondanks een onevenwichtige vorm boeit deze film toch door een zinnige en interessante inhoud en toegewijde rollen van een sterke bezetting.

Même les mômes ont du vague à l'âme

Frankrijk 1978. Experimenteel van Jean-Louis Daniel. Met o.a. Marie-Christine Barrault, Guy Bedos, Bruno Cremer, Mimsy Farmer en Nathalie Nell.

Een klein jongetje is observator van het elkaar kruisend wel en wee van een drietal paren dat eindigt in een reeks moorden en zelfmoorden, omdat bezit(sdrang) nu eenmaal corrumpeert. De film maakt nergens waar dat met kinderogen wordt geobserveerd; alleen de collage van losse scènetjes doorbreekt de banaliteit en de gemeenplaatsen van de inhoud, maar ook deze anti-structuur levert niets anders op dan loze pretenties. De kwaliteitsacteurs bieden enig soelaas, maar doen wel twijfelen aan hun oordelingsvermogen. Een van de heldinnen sterft van verveling, de toeschouwer loopt hetzelfde risico.

L' Ordre et la sécurité du monde

Frankrijk 1978. Thriller van Claude D'Anna. Met o.a. Bruno Cremer, Laure Deschanel, Michel Bouquet, Joseph Cotten en Gabriele Ferzetti.

Een vrouw komt tijdens een treinreis naar Zürich per ongeluk in het bezit van papieren van een journalist: compromitterende dossiers over de invloed van multinationals in Afrika. Deschanel heeft als actrice en scenarioschrijfster onvoldoende mee om de thriller echt meeslepend te maken. Van een reeks beroemde acteurs wordt de show gestolen door de treinen en de locatie van Zürich, dankzij het knappe camerawerk van de Nederlander Eddy van der Enden.

Sorcerer

Verenigde Staten 1977. Actiefilm van William Friedkin. Met o.a. Roy Scheider, Bruno Cremer, Francisco Rabal, Amidou en Ramon Bieri.

Vier vluchtelingen in woelig Zuid-Amerika proberen hun vrijheid te kopen door vrachtwagens met nitroglycerine naar een brandende oliebron te brengen. Een kostbare nieuwe versie van LE SALAIRE DE LA PEUR (THE WAGES OF FEAR) die niet echt pakt, ondanks spectaculaire scènes. Voor Nederland ingekort.

Le Bon et les méchants

Frankrijk 1976. Avonturenfilm van Claude Lelouch. Met o.a. Marlène Jobert, Brigitte Fossey, Jacques Dutronc en Bruno Cremer.

Groepje criminelen - opgejaagd door inspecteur - sluit zich tijdens de oorlog aan bij het verzet, terwijl de politieman collaborateur wordt. Rommelig scenario geeft cynisme onvoldoende bodem in willekeurige afwisseling tussen harde ernst en parodie, maar als meestal bij Lelouch wordt er zeer spontaan geacteerd.

L'alpagueur

Frankrijk 1976. Misdaad van Philippe Labro. Met o.a. Jean-Paul Belmondo, Bruno Cremer, Jean Négroni, Victor Garrivier en Jean-Pierre Jorris.

Jean-Paul Belmondo (À bout de souffle) is een 'alpagueur', een Frans straatwoord voor premiejager. Hij wordt door de politie gevraagd om undercover respectievelijk een drugsbende en een prostitutiebende aan te pakken. Later volgt een nog grotere zaak: die van 'De Havik' (Cremer), een crimineel die jongeren gebruikt voor zijn misdaad en ze vervolgens ombrengt. Belmondo is in vorm in deze door scenarist/regisseur Labro capabel gemaakte misdaadfilm die hier en daar wat te raden overlaat. Het begin van de film werd opgenomen in de provincie Zeeland.

Section spéciale

Frankrijk​/​​Italië​/​​Duitsland 1975. Oorlogsfilm van Costa-Gavras. Met o.a. Louis Seigner, Michael Lonsdale, Roland Bertin, Heinz Bennent en Bruno Cremer.

Op 21 augustus 1941 liquideert de communistische verzetsstrijder 'colonel Fabien' in de Parijse metro een Duitse marinier. Teneinde repressailles te voorkomen, besluit Pétain een wet te ontwerpen die het mogelijk maakt om ongewenste elementen zonder proces te elimineren. De eerste zes slachtoffers van deze section spéciale in de jurisprudentie van het Vichy-regime zijn al aangewezen. Sombere politieke thriller-in-oorlogstijd reconstrueert het hellende vlak van collaboratie: de hele film is doortrokken van een sfeer van langzame morele verstikking.

Maigret

Frankrijk 1975. Thriller van Claude Barma.

Op 21 augustus 1941 liquideert de communistische verzetsstrijder 'colonel Fabien' in de Parijse metro een Duitse marinier. Teneinde repressailles te voorkomen, besluit Pétain een wet te ontwerpen die het mogelijk maakt om ongewenste elementen zonder proces te elimineren. De eerste zes slachtoffers van deze section spéciale in de jurisprudentie van het Vichy-regime zijn al aangewezen. Sombere politieke thriller-in-oorlogstijd reconstrueert het hellende vlak van collaboratie: de hele film is doortrokken van een sfeer van langzame morele verstikking.

Les Suspects

Italië​/​​Frankrijk 1974. Mysterie van Michel Wyn. Met o.a. Mimsy Farmer, Paul Meurisse, Bruno Cremer, Michel Bouquet en Michael Lonsdale.

Een Amerikaanse toeriste wordt vermoord in Zuid-Frankrijk. Uit onderzoek blijkt er een hele reeks van verdachten die tijdens haar verblijf en reis contact met haar heeft gehad. Afzonderlijke situaties en personages zijn - dankzij reeks voortreffelijke acteurs - boeiender dan de feitelijke oplossing van het mysterie.

Le Protecteur

Frankrijk​/​​Spanje 1974. Drama van Roger Hanin. Met o.a. Georges Géret, Bruno Cremer, Robert Hossein, Roger Hanin en Jean Servais.

Een architect wiens dochter is verdwenen, is bij zijn speurtocht stukgelopen op de gesloten wereld van de prostitutie wat hem zelfs gevangenisstraf oplevert. Hij gaat opnieuw op onderzoek uit, meldt zijn bevindingen aan de pers en politie en zaait zo verwarring in het milieu van de blanke-slavinnenhandel. De verdwenen dochter wordt tot een huwelijk met een pooier gedwongen om haar vader tot zwijgen te brengen, maar deze zet toch door. Deze op ware gebeurtenissen gebaseerde film onthult naast dit individuele geval de cijfers en achtergronden van het nog steeds doorgaande verdwijnen van meisjes en vrouwen. Gedocumenteerde in plaats van sensatie zoekende aanpak maakt dit regiedebuut van acteur Hanin interessant; al doet de keuze van 'zware-jongensacteurs' een standaard-trottoirfilm verwachten.

La chair de l'orchidée

Duitsland​/​​Frankrijk​/​​Italië 1974. Drama van Patrice Chéreau. Met o.a. Charlotte Rampling, Edwige Feuillère, Simone Signoret, Hans Christian Blech en François Simon.

Een miljonairsdochter is vanwege de erfenis door haar familie krankzinnig verklaard. Ze ontsnapt uit de inrichting en gaat mee met een gangster die wordt opgejaagd door twee killers. De misdaadroman van James Hadley Chase werd in een bewerking van toneelvernieuwer Chéreau een nachtmerrieachtig noodlotsdrama in onheilspellende barokke decors, waarbinnen ontwortelde personages evolueren die vaak huns ondanks tot gruweldaden komen. Opmerkelijke rolbezetting.

Sans sommation

Italië​/​​Frankrijk​/​​Duitsland 1972. Drama van Bruno Gantillon. Met o.a. Maurice Ronet, Mario Adorf, Bruno Cremer, Anny Duperey en Marina Malfatti.

Om een ex-huurling uit te schakelen zonder officieel proces en ongewenste politieke ruchtbaarheid, neemt een lid van de politie in burger de identiteit aan van een naar Venezuela gevluchte misdadiger en laat hij zich arresteren in de hoop dat de huurling zal proberen hem te bevrijden. De film laat weinig bekende politiepraktijken zien, die naar de achtergrond verdwijnen voor vlotte avonturen en romantiek van vriendschap tussen feitelijke tegenstanders. Verontachtzaming van ideologie heeft een (onbedoelde) reactionaire strekking.

L'attentat

Italië​/​​Duitsland​/​​Frankrijk 1972. Thriller van Yves Boisset. Met o.a. Jean-Louis Trintignant, Michel Piccoli, Jean Seberg, Gian Maria Volonté en Michel Bouquet.

Revolutionair leider derde-wereldland is naar Genève uitgeweken, maar vormt nog symbolische bedreiging voor gevestigde orde. Minister, CIA en Franse Inlichtingendienst complotteren om hen voor interview naar Parijs te lokken en hem te laten verdwijnen. Goedgeacteerde politieke thriller is meer efficiënt dan echt spannend, maar geeft onthullende reconstructie van affaire-Ben Barka.

L' Amante dell'orsa maggiore

Frankrijk​/​​Duitsland​/​​Italië 1972. Avonturenfilm van Valentino Orsini. Met o.a. Giuliano Gemma, Senta Berger, Bruno Cremer, Flavio Bucci en Nicoletta Machiavelli.

Een aantal avonturiers sluit zich in de jaren '20 aan bij een groep smokkelaars die opereert tussen Polen en Rusland. Aan beide kanten van de grens wordt deze smokkelbende gefêteerd, maar ook bedreigd met dwangarbeid in Siberië of verraad. Dat de boeiende authentieke stof geen meeslepend drama opgeleverd heeft, is het gevolg van de al te fragmentarische scenario-bewerking en de weinig overzichtelijke montage. De overmatige aandacht voor een driehoeksverhouding binnen de groep, de al te filmsterachtige benadering van de hoofdrollen en de quasi-folklore zijn andere minpunten; toch blijft er een aantal boeiende momenten over.

Maigret et la grande perche

Duitsland 1970. Claude Goretta. Met o.a. Michael Lonsdale, Anne Bellec en Bruno Cremer.

Een aantal avonturiers sluit zich in de jaren '20 aan bij een groep smokkelaars die opereert tussen Polen en Rusland. Aan beide kanten van de grens wordt deze smokkelbende gefêteerd, maar ook bedreigd met dwangarbeid in Siberië of verraad. Dat de boeiende authentieke stof geen meeslepend drama opgeleverd heeft, is het gevolg van de al te fragmentarische scenario-bewerking en de weinig overzichtelijke montage. De overmatige aandacht voor een driehoeksverhouding binnen de groep, de al te filmsterachtige benadering van de hoofdrollen en de quasi-folklore zijn andere minpunten; toch blijft er een aantal boeiende momenten over.

Pour un sourire

Frankrijk 1969. Drama van François Dupont-Midy. Met o.a. Marina Vlady, Bruno Cremer, Philippe Clay, Isabelle Missud en Florence Bolland.

Een man die tijdens de oorlog zijn vrouw en dochter verliest vindt als soldaat in de ruïnes van een vijandige stad een klein meisje in wie hij de herinnering aan zijn eigen kind wil doen herleven. Geleidelijk aan beseft hij dat dit een miskenning van haar eigen aard is en hij gaat geschiktere pleegouders voor haar zoeken. Een al te onbestemd gehouden en soms sentimenteel ontsporende verfilming van boeiende stof. Men ziet goed spel van Crémer en treffende kleine details.

Le Temps de mourir

Frankrijk 1969. Horror van André Farwagi. Met o.a. Bruno Cremer, Anna Karina, Jean Rochefort, Billy Kearms en Catherine Rich.

Een rijke man vindt een videotape, waarop te zien is hoe en wanneer hij zal sterven en tracht vervolgens het noodlot te keren. Het interessante thema komt totaal niet uit de verf in dit speelfilmdebuut van Farwagi. Ook bekend als TWICE UPON A TIME.

Cran d'arrêt

Italië​/​​Frankrijk 1969. Drama van Yves Boisset. Met o.a. Bruno Cremer, Renaud Verley, Marianne Comtell, Raffaella Carrà en Marina Berti.

Een wegens euthanasie uit zijn functie ontheven arts wordt de verzorger van een jonge alcoholist, die zich verantwoordelijk meent voor de zelfmoord van een meisje. De arts ontdekt dat haar dood het gevolg is van een criminele intrige. Een ietwat moeizame en niet altijd overtuigende combinatie van een thriller en een psycho-analytisch drama, met voldoende verhaalswendingen om de aandacht vast te houden en een solide hoofdrol van Crémer. Het scenario is van regisseur Boisset, Antoine Blondin en Francis Cosne naar de roman Venus privée van Giorgio Serrananco.

Le Tueur aime les bonbons

Italië​/​​Portugal​/​​Frankrijk 1968. Avonturenfilm van Maurice Cloche. Met o.a. Kerwin Matthews, Marilù Tolo, Bruno Cremer, Venantino Venantini en Ricardo Garrone.

Een Amerikaanse geheim agent moet een vorst uit een denkbeeldig land die olie-concessies aan de USA heeft beloofd, tegen aanslagen beschermen. Een van de complicaties is dat de koning met een complete harem reist. Een doorsnee spionage- avontuur met melige grappen.

La Bande A Bonnot

Frankrijk 1968. Thriller van Phillippe Fourastie. Met o.a. Jacques Brel, Annie Girardot en Bruno Cremer.

Een Amerikaanse geheim agent moet een vorst uit een denkbeeldig land die olie-concessies aan de USA heeft beloofd, tegen aanslagen beschermen. Een van de complicaties is dat de koning met een complete harem reist. Een doorsnee spionage- avontuur met melige grappen.

Faccia d'Angelo

Duitsland​/​​Frankrijk​/​​Italië 1968. Thriller van Federico Chentres. Met o.a. Kerwin Matthews, Marilù Tolo, Venantino Venantini, Bruno Cremer en Werner Peters.

Superagent Mark Stone (Matthews) moet de koning van een oliestaatje in bescherming nemen tegen sluipmoordenaars. Deze bloedarme thriller gaat gebukt onder de vele onwaarschijnlijkheden, maar profiteert van prima camerawerk (van Fausto Zuccoli). Regisseur speelt als Richard Owens. Ook bekend als UN KILLER PER SUA MAESTA. USA/GB-titel: THE KILLER LIKES CANDY. D-titel: ZUCKER FŸR DEN MÖRDER.

Anarchistes ou la bande à Bonnot

Frankrijk 1968. Drama van Philippe Fourastié. Met o.a. Bruno Cremer, Jacques Brel, Annie Girardot, Jean-Pierre Kalfon en Dominique Maurin.

Anarchistische commune vóór WO I maakt onder invloed van Jules Bonnot de stap van theorie en geschriften naar de praktijk en begaat reeks misdaden in Frankrijk en België die resulteert in onderlinge verdeeldheid, maar dan is de politie hen al op het spoor. Scenario is ideologisch zwak uitgewerkt en mist daardoor dramatische overtuigingskracht. Visuele reconstructie in stijl van oude tijdschriftillustraties is zeer geslaagd, terwijl alle acteurs ideaal gekozen zijn. Film blijft boeiend, maar het resultaat is teleurstellend.

Un homme de trop

Frankrijk 1967. Drama van Costa-Gavras. Met o.a. Jean-Claude Brialy, Michel Piccoli, Charles Vanel, Bruno Cremer en Gérard Blain.

Een verzetsgroep bevrijdt twaalf ter dood veroordeelden uit de gevangenis, maar er blijkt er één méér te zijn die misschien wel een verrader is die zo in de ondergrondse wil infiltreren. Deze spannende oorlogsthriller met een topbezetting snijdt een aantal morele vraagstukken aan, zonder aan die discussie zijn spectaculaire karakter te offeren.

Si j'étais un espion

Frankrijk 1967. Drama van Bertrand Blier. Met o.a. Bernard Blier, Bruno Cremer, Suzanne Flon, Patricia Scott en Claude Piéplu.

Een arts die de angstverhalen van een patiënt aan overspannenheid toeschreef, merkt dat een spionage-organisatie hem inderdaad opjaagt. Hij wordt zelf geïntimideerd en een killer installeert zich bij hem, met wie hij ondanks alles een zekere vriendschap opbouwt. Dit boeiend speelfilmdebuut van Blier jr. legt vooral het accent op de psychologie en Kafkaïaanse beklemming. De oor de titel gewekte verwachting van een actiefilm kwam niet uit, met als gevolg een onterechte flop bij de première.

Lo Straniero

Frankrijk​/​​Italië 1967. Drama van Luchino Visconti. Met o.a. Marcello Mastroianni, Anna Karina, Georges Géret, Bernard Blier en Georges Wilson.

Een Fransman in Algiers in de jaren dertig woont zonder emotie de begrafenis van zijn moeder bij, begint een relatie met een secretaresse, helpt zijn buurman bij problemen met een Arabische vriendin en doodt de broer van dat meisje zonder motief en zonder duidelijke provocatie. Tijdens de rechtzaak worden onverdraagzaamheid en gevoelloosheid tegen hem aangevoerd en hij wordt ter dood veroordeeld. De zorgvuldige tijdsreconstructie en het voelbaar maken van de afstompende hitte nemen niet weg, dat Visconti de sfeer en de filosofie van Albert Camus' roman nergens weet te treffen, wat nog geaccentueerd wordt door letterlijke citaten in dialoog en gedachtencommentaar die los blijven staan van de beelden. Niettemin opmerkelijk spel.

Le Viol

Zweden​/​​Frankrijk 1967. Drama van Jacques Doniol-Valcroze. Met o.a. Bibi Andersson, Bruno Cremer, Frédéric de Pasquale en Katerina Larsson.

Als haar man op zondag aan het jagen is, wordt een vrouw bezocht door een bezorger die haar vastbindt - in opdracht, zegt hij - maar aan wie ze zich vrijwillig geeft. Op een party waar ze die avond met haar echtgenoot heen gaat is de 'aanrander' ook aanwezig en hij blijkt een gewone bekende te zijn rond wie de vrouw haar gefrustreerde fantasieën heeft geweven. Deze subtiele en prikkelende - en soms irritante - psychologische fantasie werd als coproduktie met Zweedse technici in Zweden opgenomen, wat resulteerde in een combinatie van formele koelheid en verfijnde esprit. Andersson is opmerkelijk als het mentaal dominerende 'slachtoffer'.

Objectif cinq cents millions

Frankrijk 1966. Misdaad van Pierre Schoendoerffer. Met o.a. Bruno Cremer, Marisa Mell, Jean-Claude Rolland en Jean-Claude Rolland.

Schoendoerffer heeft ongetwijfeld geprobeerd zijn succes (en wellicht zijn chef d`oeuvre) LA 317e SECTION uit 1964 te herhalen met dit werk over een verbitterde ex-para (wederom de goed gecaste Cremer), die na zijn ontslag uit de gevangenis ertoe wordt overgehaald door een mysterieuze schone dame om het postvliegtuig Parijs-Bordeaux te beroven van vijfhonderd miljoen (oude) Franken. De anti-held Cremer vindt niemand bereid hem bij zijn wandaad te helpen, behalve de meerdere die hem aangaf voor een vergrijp waardoor hij in de bak belandde. De misdaad loont natuurlijk niet maar vlak voor Cremer sterft, krijgt hij toch de kans diegenen die zijn maatschappelijke wrok symboliseren, neer te leggen. Deze film met een wat vergezocht plot is geen meesterwerk, maar best boeiend en typerend voor de Franse cinema van zijn tijd en nog altijd het aankijken waard. Ook bekend als OBJECTIF 500 MILLIONS.

La fabuleuse aventure de Marco Polo

Frankrijk​/​​Joegoslavië​/​​Italië​/​​Egypte​/​​Tsjechië 1965. Avonturenfilm van Denys de La Patellière, Noël Howard en Raoul Lévy. Met o.a. Horst Buchholz, Anthony Quinn, Orson Welles, Omar Sharif en Bruno Cremer.

In opdracht van de paus gaat een jonge Venetiaan in de 13de eeuw naar China om een verdrag met keizer Kublai Khan tot stand te brengen. Ondanks de ambitieuze opzet, ster-bezetting en exotische decors mislukt dit dichterlijke spektakel door het verwarde scenario en de houterige regie. Financiële en praktische problemen hadden vervanging tot gevolg van Alain Delon voor de oorspronkelijke hoofdrol, en van Christian-Jaque als eerste regisseur, terwijl ook andere acteurs in de loop van drie jaar opnamen afvielen: Dorothy Dandridge, Michel Simon, France Nuyen. Aan het scenario werkten naast regisseur De la Patellière, Raoul J. Lévy, Jacques Remy en Jean-Paul Rappenau.

La 317e Section

Frankrijk 1965. Oorlogsfilm van Pierre Schoendoerffer. Met o.a. Bruno Cremer, Jacques Perrin, Pierre Fabre en Manuel Zarzo.

In 1954 hebben de Fransen de oorlog in Indo-China, het latere Vietnam, al zo goed als verloren. Een bataljon soldaten, Fransen en Laotianen, krijgen orders zich bij de hoofdmacht te voegen, maar tijdens de terugtocht komen ze tegenover een overmacht te staan. Terwijl ze zich aanvankelijk zorgen maakten of de meegenomen pastis wel koud genoeg geserveerd kon worden, is nu de hoeveelheid beschikbare morfine belangrijker. Sterk oorlogsdrama in zwart-wit, met uitstekend spel van Perrin en vooral van Cremer, als de ervaren sergeant die probeert er het beste van te maken. Regisseur Schoendoerffer was ooit zelf als oorlogsreporter in Vietnam.

La 317eme Section

Frankrijk 1964. Oorlogsfilm van Pierre Schoendoerffer. Met o.a. Pierre Fabre, Jacques Perrin en Bruno Cremer.

In 1954 hebben de Fransen de oorlog in Indo-China, het latere Vietnam, al zo goed als verloren. Een bataljon soldaten, Fransen en Laotianen, krijgen orders zich bij de hoofdmacht te voegen, maar tijdens de terugtocht komen ze tegenover een overmacht te staan. Terwijl ze zich aanvankelijk zorgen maakten of de meegenomen pastis wel koud genoeg geserveerd kon worden, is nu de hoeveelheid beschikbare morfine belangrijker. Sterk oorlogsdrama in zwart-wit, met uitstekend spel van Perrin en vooral van Cremer, als de ervaren sergeant die probeert er het beste van te maken. Regisseur Schoendoerffer was ooit zelf als oorlogsreporter in Vietnam.

La Mort a les yeux bleus

Frankrijk 1961. Thriller van Dany Fog. Met o.a. Nadia Gray, Paul Guers, Elga Andersen, Bruno Cremer en Mireille Darc.

De ontrouwe en rijke echtgenote van een thrillerschrijver wordt vermoord. Haar man heeft een waterdicht alibi. Zijn verliefde secretaresse blijkt - door hem aangezet - de schuldige. Een middelmatige thriller, die de spanning en interesse al snel doet verslappen en de aandacht verschuift naar uitvoerige liefdesscènes die weinig suggestief zijn. Ondanks de betrekkelijk korte tijdsduur tergend traag.

Quand la femme s'en mêle

Frankrijk 1957. Misdaad van Yves Allégret. Met o.a. Edwige Feuillère, Jean Servais, Bernard Blier, Sophie Daumier en Jean Debucourt.

Gangster heeft de vrouw van oude makker afgepikt die niettemin een beroep op hem komt doen om een vijand uit de weg te ruimen. Eigenmachtig optreden van de vrouw leidt tot het gewenste resultaat, maar ook tot hun arrestatie. Prominente rolbezetting en regisseur voor middelmatig scenario, dat welkome zwarte humor meekreeg. Debuutrollen van Delon (opvallend slecht) en Crémer.