Jacques Penot: cast.
Er zijn 35 films gevonden.

L'interpellation

2001 | Drama

Frankrijk 2001. Drama van Marco Pauly. Met o.a. Yves Verhoeven, Jacques Penot en Robin Renucci.

Fait d'hiver

1999 | Drama

Frankrijk 1999. Drama van Robert Enrico. Met o.a. Charles Berling, Claude Brasseur, Jean-François Stévenin, Michel Duchaussoy en Beatrice Palme.

La kiné : La gagné

1998 | Drama, Sportfilm

Frankrijk 1998. Drama van Aline Isserman. Met o.a. Charlotte Kady, Jacques Penot, Julien Sergue, Didier Bienaimé en Firmine Richard.

La balle au bond

1998 | Drama

Frankrijk​/​​België 1998. Drama van Williams Crepin. Met o.a. Isabel Otero, Jacques Penot, Sophie De la Rochefoucauld, Antoine Cousin en Arthur Pestel.

La kiné : Le premier pas

1997 | Drama

Frankrijk 1997. Drama van Aline Issermann. Met o.a. Charlotte Kady, Jacques Penot, Jacques Martial, Didier Bienaimé en Aurélien Recoing.

Quai no. 1 : Compagnons de la Loco

1996 | Misdaad

Frankrijk​/​​België 1996. Misdaad van Patrick Jamain. Met o.a. Sophie Duez, Olivier Marchal, Raoul Billerey, François-Régis Marchasson en Marion Game.

Julie Lescaut : Tableau noir

1994 | Misdaad

Duitsland​/​​Frankrijk​/​​Zwitserland 1994. Misdaad van Josée Dayan. Met o.a. Véronique Genest, Jérôme Anger, Mouss Diouf, Alexis Desseaux en François Marthouret.

Er ontstaat de nodige beroering op de middelbare school in Clairi[KA2]eres als het levenloze lichaam gevonden wordt van een jongen uit de hoogste klas. Het slachtoffer was erg populair, want hij organiseerde regelmatig feesten en leek een onafhankelijke figuur. De leraren beoordeelden hem positief, al was hij lang niet altijd even serieus. Julie Lescaut (Genest) komt erbij en zij concludeert snel dat het om moord gaat. Naar het motief tast men nog heel even in het duister. Julie zit nu tussen de scholieren, waarvan de meesten nog nat achter de oren zijn. Ze ontmoet bij die adolescenten de nodige vijandigheid. Ze zwijgen ook nog, terwijl het toch om moord gaat. Sommige leraren zijn neerslachtig, want er blijkt toch heel wat gewelddadigheid te zijn. De directrice laat anonieme brieven zien die zij heeft ontvangen. Voorspelbare, maar degelijk gemaakte politiefilm, die echter geheel volgens een standaardformule in elkaar zit. Eric Kristy, Alexis Lecaye en Joëlle Goron schreven het scenario, dat door Jean-Pierre Aliphat in beeld werd gezet.

R.G. : Goupil voit rouge

1993 | Misdaad

Frankrijk 1993. Misdaad van Jean-Claude Missiaen. Met o.a. Victor Lanoux, Jean-Pierre Kalfon, Jacques Penot, Jean-Claude Vouillaud en Stéphanie Marie.

De directeur van een succesvolle platenfirma (Kalfon) heeft zijn petekind (Marie) en zijn beschermeling (Robert) uitgenodigd om de eerste paasdag bij hem op het platteland door te brengen. Die dag kent een dramatisch verloop: de jongeman en het dochtertje van de platenbaas worden door een onbekende ontvoerd. Goupil (Lanoux), de vader van de protégé, is ervan overtuigd dat de kidnappers het op hem gemunt hebben. Getroffen in zijn vaderliefde lanceert Goupil zich met gebogen hoofd in een reeks dolle en vruchteloze strafexpedities. Ongeloofwaardig scenario van Jacques Robert en Lanoux zelf, die beter zou moeten weten. De in 1989 gestarte serie liep in 1993 op zijn eind. Mono.

Pas d'amour sans amour

1993 |

Frankrijk 1993. Evelyne Dress. Met o.a. Patrick Chesnais, Evelyne Dress, Jean-Luc Bideau, Gérard Darmon en Aurore Clément.

Dress, die samen met Chesnais een bureau voor avontuurlijke reizen runt is in de veertig en al drie jaar gescheiden. Ze zou weleens lekker met een kerel tussen de lakens willen glijden, want daarvan is het sedert de scheiding niet meer gekomen. Chesnais heeft geen belangstelling voor haar en je moet de gouden regel van het rommelen met je klanten niet overtreden. Ze is dus veroordeeld tot vriendinnen met dito ervaringen. Saaie debuutfilm van Dress, die behalve de hoofdrol ook de regie voerde en het scenario schreef. Met uitzondering van zichzelf komt iedereen tamelijk ongeloofwaardig over. Bertrand Chantry stond achter de camera. Op een klein festival voor de feministsche film evenwel bekroond met de publieksprijs. Tot dat publiek beperkt.

Impasse meurtrière

1993 | Drama, Film noir

Frankrijk​/​​Italië​/​​Zwitserland 1993. Drama van Yvan Butler. Met o.a. Isabelle Ferrari, Jacques Penot, Jonathan Silvera, Sévérine Bujard en Jan Rouiller.

Penot is de zoon van een bekende uitgever. Hij is gehuwd met de Italiaanse vertaalster Ferrari, maar niet gelukkig. Hij zal weldra de uitgeverij van zijn vader overnemen, maar de auteurs verkiezen nog steeds te onderhandelen met papa. Bovendien heeft zijn vrouw mysterieuze afspraakjes waar ze hem niets over vertelt. De afdaling in de hel van een moorddadige jaloezie kan beginnen. Melodramatische thriller over gebrek aan communicatie wat grote gevolgen kan hebben. Goede sfeerschildering, maar de regie is nogal routineus en biedt weinig verrassingen. Het scenario van Sylvain Saada en Eric Emmanuel Schmitt is gebaseerd op de roman No Escape van Joseph Haynes maar mist de gespierde razernij die de roman naar een onvergetelijke climax leidt. Fotografie van Jacky Mahrer.

Mortelles rencontres

1992 | Thriller

Zwitserland​/​​Frankrijk​/​​Canada 1992. Thriller van Patrick Jamain. Met o.a. Jacques Penot, Teri Austin, Luca Barbareschi, Gioele Dix en Steve Kalfa.

Genève wordt opgeschrikt door een golf van moorden op mooie, jonge vrouwen. Volgens het dagblad La Gazette is er duidelijk een seksueel gestoorde seriemoordenaar aan het werk. De enige overeenkomst tussen de verschillende slachtoffers is dat ze allemaal werkten in nachtclubs. De hoofdredacteur stuurt zijn sterreporter Dix erop af, bijgestaan door nieuwelinge Austin. Onderhoudende thriller met een bekend gegeven dat weinig origineel uitgewerkt werd. Liefhebbers van het genre zullen alles vlug doorhebben. Acteerprestaties zijn redelijk. David Preston en Edith Rey schreven het verhaal dat door Preston en Joëlle Goron tot scenario gekneed werd. Daniel Diot bemande de camera.

Connections

1992 | Thriller

Canada​/​​Italië​/​​Frankrijk​/​​Zwitserland 1992. Thriller van Patrick Jamain. Met o.a. Teri Austin, Luca Barbareschi, Giole Dix, Steve Kalfa en Patrick Lapp.

Austin, sterjournaliste van het boulevardblad Herald, krijgt van haar baas opdracht een serie artikelen te schrijven over een seriemoordenaar die de streek onveilig maakt. De mysterieuze maniak heeft al zes slachtoffers op zijn geweten - mooie, jonge brunettes die voor een escort-service werken. Austin moet haar reportage met zoveel mogelijk pikante details zien te kruiden. Formule-thriller die wel spannende momenten kent maar zeker niet vernieuwend werkt voor het genre. Het spel ligt over het algemeen op een laag peil. Alles wat je verwacht gebeurt ook in dit scenario dat gebaseerd is op een verhaal van David Preston en Edith Rey en door Preston en Joëlle Goron geschreven is. Fotografie van Daniel Diot.

Bezness

1992 | Drama

Frankrijk​/​​Tunesië 1992. Drama van Nouri Bouzid. Met o.a. Abdellatif Kechiche, Ghalia Lacroix, Jacques Penot, Ahmed Ragoubi en Manfred Andrae.

Mooie jongen Roufa (Kechiche) woont in het toeristische oord Sousse, in Tunesië. Hij verdient de kost met het verlenen van gunsten aan zowel mannen als vrouwen. Een vaste klant uit Duitsland wil hem wel helpen zodat hij naar Europa kan emigreren en zijn kuise vriendin Khomsa (Lacroix) kan meenemen. Een film over dubbele moraal, over het verlangen naar een beter leven, over de invloed van liberale Westerse ideeën en vrije seksuele opvattingen. Goed spel compenseert het niet al te sterke scenario van deze onderhoudende, bitterzoete film.

Les cerfs-volants

1991 | Romantiek

Frankrijk 1991. Romantiek van Pierre Badel. Met o.a. Jacques Penot, Anne Gauthier, Jean-Marc Thibault, Paul Crauchet en Rosy Varte.

Getrouwe en nauwkeurige bewerking van de prachtige roman van Romain Gary, uit de familie van [KL]Le Grand Meaulnes[KLE]. In een Normandisch bos maakt de tien-jarige Ludo (Penot) kennis met Lila (Gauthier), een elf-jarig guitig Pools aristocraatje dat haar vakantie doorbrengt op het landgoed Jars. Hij wordt hopeloos verliefd op haar en haalt droom en werkelijkheid door elkaar. Badel, in wezen een tv-man (slechts [KA1]e[KA1]en speelfilm), hoort bij het (kleine) groepje regisseurs dat het publiek nooit echt heeft teleurgesteld. Het is wonderbaarlijk hoe hij de kijkers met een zo dunne en eenvoudige leidraad 220m lang weet te boeien! Natuurlijk zijn er langdradige momenten, maar dat wordt goedgemaakt door de charme van de acteurs en het betoverende, sprankelende het camerawerk. Waarom zond de RTBF deze film uit op een tijdstip dat de kinderen al naar bed zijn? Zeer

Le gang des tractions : Saint-Germain

1991 | Misdaad

Frankrijk 1991. Misdaad van François Rossini. Met o.a. Jacques Penot, Bernier Bonvoisin en Charlotte Valandray.

Vijfde aflevering uit deze serie. Parijs na WO II is nog steeds aan het bijkomen en orde op zaken aan het stellen. Terwijl de filosoof Jean-Paul Sartre het existentialisme uitvindt, hebben andere lieden minder geoorloofde bezigheden en blijft de genoemde bende voor de ogen van de politie ravages aanrichten. Een combinatie van een historische reconstructie, een gedicht over een haast mythische auto en een nauwelijks inventieve spanningsopbouw.

El lagro invierno

1991 |

Frankrijk​/​​Spanje 1991. Jaime Camino. Met o.a. Elizabeth Hurley, Jacques Penot en Vittorio Gassman.

Vijfde aflevering uit deze serie. Parijs na WO II is nog steeds aan het bijkomen en orde op zaken aan het stellen. Terwijl de filosoof Jean-Paul Sartre het existentialisme uitvindt, hebben andere lieden minder geoorloofde bezigheden en blijft de genoemde bende voor de ogen van de politie ravages aanrichten. Een combinatie van een historische reconstructie, een gedicht over een haast mythische auto en een nauwelijks inventieve spanningsopbouw.

Commissaire Chabert : Le tueur du zodiaque

1991 | Misdaad

Frankrijk 1991. Misdaad van Bernard Villot. Met o.a. Julien Guiomar, Thierry Rode, Jacques Penot, Philippe Morier-Genoud en Salvatore Ingoglia.

Er is weer een oud paard van stal gehaald, in de persoon van Guiomar, die in 1928 is geboren en er nog goed uitziet voor zijn leeftijd. Hij speelt een levensgenieter met een voorkeur voor Brahms. Dit schilderachtige personage moet een psychopaat ontmaskeren die zijn slachtoffers selecteert op hun horoscoop (vandaar zijn bijnaam). Met de hulp van zijn trouwe assistent klaart de commissaris deze klus voordat de lijst van slachtoffers al te lang wordt. Soepele, grillige regie, spanning gegarandeerd, hoe klassiek het thema ook is. Bijna

Geliebte Milena

1990 | Biografie

Duitsland​/​​Canada​/​​Frankrijk 1990. Biografie van Véra Belmont. Met o.a. Valérie Kaprisky, Gudrun Landgrebe, Stacy Keach, Philip Anglim en Nick Mancuso.

Boeiende film over het bewogen leven van Milena Jesenska (Kaprisky), die tegen de wil in van haar vader, de pen ter hand neemt om van te leven. Ze trouwt in Wenen met de joodse, avantgardistische criticus Polak (Gallagher). Door de rassenwetten van Neurenberg kan Polak niet meer de kost verdienen. Jesenska verdient voor beiden. Polaks trots raakt gekrenkt en hun huwelijk loopt stuk. Ze verkeert in de kringen van Max Brod (Jacques), Franz Werfel en Willy Haas en ze krijgt een bijzondere relatie met Franz Kafka (Anglim) wiens werk zij in het Tsjechisch vertaalt. Ze trouwt met een linkse architect, die als de druk van de nazi's steeds groter wordt, naar Moskou vlucht, terwijl Jesenska verkiest achter te blijven. Geleidelijk wordt ze het slachtoffer van depressies en drugs. Ze werd door de nazi's om haar uit de gratie geraakte geschriften gedeporteerd naar het concentratiekamp voor vrouwen in Ravensbruck. Naar de gelijknamige roman van Jana Cerna, door Belmont tot scenario bewerkt, die de film op vaardige en waardige wijze regisseerde. Ook bekend als LOVER.

Tarendol

1989 |

Frankrijk 1989. Louis Grospierre. Met o.a. Jacques Penot, Florence Pernelle, Michel Duchaussoy en Daniel Gélin.

Een bewerking van de roman van een van de beste Franse schrijvers van zijn generatie, René Barjavel. Of het leven van een student, een boerenzoon uit Haute-Savoie, die in Milon met zijn vrienden college loopt. Hoewel hij niet de geconcentreerde en fraaie stijl van de roman bezit, maakt deze tv-film handig gebruik van natuurlijke locaties, doen er sympatieke acteurs mee en is het verhaal spannend, zodat de langdradige gedeelten en het tamelijk sullige tempo kunnen worden vergeven.

Jour après jour

1989 | Komedie

Frankrijk 1989. Komedie van Alain Attal. Met o.a. Jacques Penot, Pierre-Loup Rajot, Jeanne Moreau, Gérard Blain en Sandrine Caron.

Drie onafscheidelijke vrienden: Bruno, Charlie en Fred. Door een stom ongeluk sterft Bruno. Vanaf dat moment storten zijn vrienden zich in een jacht op succes, macht, geld en liefde om de dood van Bruno te wreken, die ze wijten aan hun vroegere saaie bestaan. Door een jonge vrouw worden ze echter elkaars rivalen. Een goed gegeven, maar debuterend regisseur Attal maakte er een slappe film van. Scenario van de regisseur, camerawerk van Georges Barski.

Après la pluie

1989 | Drama, Oorlogsfilm

Frankrijk 1989. Drama van Camille de Casabianca. Met o.a. Etienne Chicot, Jacques Penot, Camille de Casabianca, Hassan Moussa Hassan en Zazie Delem.

In deze journalistieke geschiedenis zijn concessies gedaan aan het hele scala van modieuze cliché's, of het nu om de actuele gebeurtenissen of de voor- en vooral tegenslag van een humanitaire missie in Afrika gaat. Alles overkomt ze in sneltreinvaart: plunderingen, gedwongen volksverhuizingen, gijzelingen. Deze traag verfilmde, afgezaagde vertoning kon ook met montage niet gered worden. De vage en stijve personages maken het allemaal nog een graadje erger.

Maria Vandamme

1988 | Drama

Frankrijk 1988. Drama van Jacques Ertaud. Met o.a. Corinne Dacla, Bernard Fresson, Ronny Coutteure, Marie Dubois en Christian Kohlund.

Groots opgezette Franse melodramatische mini-serie met centraal Dacla als het mooie weesmeisje in het Noorden van Frankrijk, tweede helft 19e eeuw, waaraan iedereen zich vergrijpt, dat uit medelijden trouwt met dikke koetsier- smokkelaar Coutteure om ten slotte dan toch in de armen te vallen van eeuwige geliefde Kohlund. Naturalistisch in beeld gebracht met Poolse exterieurs die alles een extra miserabel cachet geven. Jammer dat er zo houterig geacteerd wordt. Naar de roman van Jacques Duquesne, die de Prix Interralié 1983 won. De bewerking is van Béatrice Rubinstein.

Les portes tournantes

1988 | Drama

Canada​/​​Frankrijk 1988. Drama van Francis Mankiewicz. Met o.a. Gabriel Arcand, Monique Spaziani, Jacques Penot, Miou-Miou en François Méthé.

Antoine woont met zijn vader, een kunstschilder, in Montreal. Zijn ouders zijn gescheiden. Vader wordt van zijn stuk gebracht door de brieven van de moeder, een pianiste die in New York woont, want uit de brieven wordt hem duidelijk waarom hun huwelijk mislukt is. Antoine besluit uiteindelijk bij zijn grootmoeder te gaan wonen. Heen en weer gaand tussen heden en verleden worden de herinneringen van de hoofdpersonen dooreen geweven. Een intieme, sfeervolle vertelling met veel gevoel verfilmd.

Sale destin!

1987 | Komedie, Misdaad

Frankrijk 1987. Komedie van Sylvain Madigan. Met o.a. Victor Lanoux, Pauline Lafont, Marie Laforêt, Jacques Penot en Michel Aumont.

Niet voor niets heeft Madigan Chabrol een rolletje gegeven in zijn eerste lange speelfilm: hij bedient zich van dezelfde wrede, sarcastische spot. In deze film zijn een hoop niet echt gekke, maar wel bizarre mensen te zien, die met elkaar ruziën, elkaar kwetsen, beminnen en afmaken. Mensen bovendien, zonder verleden en zonder toekomst. Madigan bewijst eveneens met deze film dat hij geen scenarist is. Zijn onsamenhangende film blijft een zwakke poging, met hier en daar zeer grappige scènes. Vergeefse moeite van een veelbelovend talent.

Les Nouveaux Tricheurs

1987 | Drama

Frankrijk 1987. Drama van Mickael Schock. Met o.a. Rémi Martin, Valérie Allain, Lionel Melet, Fabrice Josso en Sophie Malher.

Een nieuwe versie van LES TRICHEURS van Marcel Carn[KA1]e. Was de film van Carn[KA1]e al geen meesterwerk, hij overtreft deze ruimschoots. Er bestaat geen enkel gevaar dat de jeugd zich herkent in deze slechte film waarin de ergste clich[KA1]es en gemeenplaatsen bijeengebracht zijn. De film speelt tegen een achtergrond van toneelrepetities (Les Mains Sales van Sartre). Sommige van de jonge acteurs geven niettemin blijk van enig talent, ondanks hun onmogelijke rollen.

Le cri du hibou

1987 | Thriller, Romantiek, Misdaad

Frankrijk​/​​Italië 1987. Thriller van Claude Chabrol. Met o.a. Christophe Malavoy, Mathilda May, Virginie Thévenet, Jacques Penot en Jean-Pierre Kalfon.

Onopgesmukte verfilming van de psychologische misdaadroman The Cry of the Owl van Patricia Highsmith (Strangers on a Train). Mensenkenner Chabrol (La femme infidèle) verplaatste de Amerikaanse actie naar ruraal Frankrijk waar antiheld Robert (Malavoy) een relatie krijgt met een jonge vrouw (May) die hij lange tijd bespiedde. De echtelieden van de amants laten het er niet bij zitten en verzinnen een helse list. Chabrols vermaarde terughoudendheid neigt ditmaal naar ledigheid. Maar zijn aandacht voor karakterontwikkeling en esthetiek verheft de film ver boven de middelmaat in het genre.

Captain James Cook

1987 | Avonturenfilm, Biografie

Australië​/​​Duitsland​/​​Frankrijk​/​​Spanje 1987. Avonturenfilm van Lawrence Gordon Clark. Met o.a. Keith Michell, John Gregg, Erich Hallhuber, Jacques Penot en Barry Quinn.

In 1768 vertrekt kapitein James Cook (Michell) met het zeilschip Endeavour in opdracht van de Britse Admiraliteit naar de eilanden van de Grote Oceaan in gezelschap van de plantkundige Joseph Banks (Gregg) en de Zweedse geleerde Dr. Solander (Caroll). Degelijke film en historisch juist, maar wellicht een iets te flatteus portret van Cook. Het spel is uitstekend. Het scenario is van Peter Yeldham. Het camerawerk van Peter Hendry en Roger Lanser is heel fraai. Wordt meestal in vier delen uitgezonden.

Strictement personnel

1985 | Misdaad, Komedie

Frankrijk 1985. Misdaad van Pierre Jolivet. Met o.a. Pierre Arditi, Jacques Penot, Caroline Chaniolleau, Jean Reno en Robert Rimbaud.

De gebroeders Jolivet hebben zich een weg gebaand als entertainers. Pierre Jolivet heeft nu op eigen kracht een ernstige soms tragische film gemaakt. Zelfmoord van de vader en geestelijke zelfmoord van de zoon wanneer die achter de ware aard van zijn familie komt. Ontgoochelende humor. Dit alles onder het mom van een thriller. Ondanks enige onhandigheid kan deze film het begin van een tweede carrière inluiden. Scenario van de regisseur.

Derborence

1985 | Drama

Zwitserland 1985. Drama van Francis Reusser. Met o.a. Isabel Otero, Jacques Penot, Jean-Marc Bory, Bruno Cremer en Isabelle Otéro.

Trouwe adaptatie van het meesterwerk van Charles Ferdinand Ramuz (1934). De gelijkenis is echter te ver gedreven en leidt tot een starre verfilming van Reusser die veel minder revolutionair is dan in 1968. Afgezien van het verhaal wordt in het boek met veel lyrisme ingegaan op de metafysica die de man en bergen aan elkaar bindt, maar dat is helaas niet terug te vinden in de film. Weinig subtiliteit over het door de bergen geregeerde noodlot van de inwoners van het dal. De beelden zijn té nauwkeurig gemaakt om de kijker te kunnen vermaken.

Bâton Rouge

1985 | Drama, Komedie

Frankrijk 1985. Drama van Rachid Bouchareb. Met o.a. Jacques Penot, Pierre-Loup Rajot, Hammou Graia en Elaine Foster.

Drie werkloze jongeren gaan naar Amerika en hopen het daar te maken. Ze ontdekken dat de situatie daar niet veel verschilt met die in Frankrijk en verdienen er illegaal de kost. De politie pakt ze en stuurt ze gelijk terug naar Parijs alwaar zij een fast food-keten opzetten dankzij de contributies van 38 financiële partners. Aardig scenario maar een mislukte regie. Twee films in één waarbij het realisme weinig met de realiteit te maken heeft en de jongeren te dromerig en te zweverig overkomen.

Le Matelot 512

1984 | Drama

Frankrijk 1984. Drama van René Allio. Met o.a. Bruno Cremer, Jacques Penot en Dominique Sanda.

Romantische avonturenfilm over de 18-jarige Max (Jacques Penot) die begin 20ste eeuw stopt met zijn studie en aanmonstert bij de marine als matroos 512. Op een goede dag wordt hij uitgenodigd bij de familie van de commandant waar hij wordt bediend door de lieflijke Colette (Laure Duthilleul) én tegelijkertijd wordt verleid door de vrouw (Dominique Sanda) van de commandant (Bruno Cremer). De verhouding maakt hem hoofdverdachte van een moord. Hij wordt opgesloten in een pantserschip maar weet te ontkomen. Ten einde raad gaat hij in het leger waar hij in 1914 gewond raakt aan het hoofd. Maar de identiteit van zijn verpleegster doet wonderen. 100 minuten topdrama.

Au nom de tous les miens

1983 | Oorlogsfilm, Biografie

Frankrijk​/​​Canada 1983. Oorlogsfilm van Robert Enrico. Met o.a. Michael York, Brigitte Fossey, Jacques Penot, Helen Hughes en Jean Bouise.

Een Poolse jood weet het getto van Warschau in WO II te overleven, maar vervolgens verliest hij zijn gehele gezin tijdens een bosbrand. Deze uit een langere tv-serie samengestelde film is gebaseerd op de autobiografie van Martin Gray; hij schiet in de oppervlakkige tekening van de joodse folklore en de breed uitgemeten concentratiekampgruwelen zijn doel voorbij (een hommage aan de levensmoed-ondanks-alles). De film moet jammer genoeg als ergerlijke exploitatie beschouwd worden. De gebrekkige nasynchronisatie van de internationale cast ondermijnt de authenticiteit. Een goede rol van Penot als de jeugdige Gray, maar York kan in zijn dubbelrol als Gray sr. en de oudere hoofdpersoon weinig indruk maken. (Boedapest en Hongarije staan overigens overtuigend model voor Warschau en Polen)

Le Crime d'amour

1981 | Drama, Misdaad

Frankrijk 1981. Drama van Guy Gilles. Met o.a. Macha Méril, Richard Berry, Jacques Penot, Piéral en Manuel Gélin.

Een jonge paranoïapatiënt doet alsof hij een moord gepleegd heeft om de aandacht van de pers op zich te vestigen en een boek in de gevangenis te kunnen schrijven. Hij belandt uiteindelijk in een inrichting. Gilles heeft een film gemaakt die zich constant op de grens van droom en werkelijkheid bevindt, maar die niet tot een synthese kan komen zoals in de films van Buñuel of Saura. Hij is ijverig en nauwkeurig te werk gegaan, maar soms is het resultaat moeizaam. Een film die de kijker niet koud laat dankzij enkele intens lyrische momenten.

L'ecran témoin: La balle au bond

-1 |

Frankrijk. Williams Crépin. Met o.a. Isabel Otero, Sophie De la Rochefoucauld en Jacques Penot.

Een jonge paranoïapatiënt doet alsof hij een moord gepleegd heeft om de aandacht van de pers op zich te vestigen en een boek in de gevangenis te kunnen schrijven. Hij belandt uiteindelijk in een inrichting. Gilles heeft een film gemaakt die zich constant op de grens van droom en werkelijkheid bevindt, maar die niet tot een synthese kan komen zoals in de films van Buñuel of Saura. Hij is ijverig en nauwkeurig te werk gegaan, maar soms is het resultaat moeizaam. Een film die de kijker niet koud laat dankzij enkele intens lyrische momenten.

Haute tension: Impasse meurtrière

-1 |

. Yvan Butler. Met o.a. Sévérine Bujard, Jacques Penot en Isabella Ferrari.

Een jonge paranoïapatiënt doet alsof hij een moord gepleegd heeft om de aandacht van de pers op zich te vestigen en een boek in de gevangenis te kunnen schrijven. Hij belandt uiteindelijk in een inrichting. Gilles heeft een film gemaakt die zich constant op de grens van droom en werkelijkheid bevindt, maar die niet tot een synthese kan komen zoals in de films van Buñuel of Saura. Hij is ijverig en nauwkeurig te werk gegaan, maar soms is het resultaat moeizaam. Een film die de kijker niet koud laat dankzij enkele intens lyrische momenten.