Gunilla Karlzen

Les infortunes de la beauté

Frankrijk 1999. Drama van John Lvoff. Met o.a. Arielle Dombasle, Maria de Medeiros, Thibault de Montalembert, Jean-Philippe Écoffey en Louis-Do de Lencquesaing.

Mo'

Frankrijk 1995. Sciencefiction van Yves-Noël François. Met o.a. Jean-Marc Barr, Jean Yanne, Gunilla Karlzen, Karla Niguzen en Christine Pignet.

Barr, een privé-detective uit L.A., krijgt de opdracht van een Europese studio om een populair acteur te zoeken, die spoorloos verdwenen is. Om de een of andere reden willen ze er de politie liever niet bij betrekken. De zaak wordt bijzonder bizar wanneer niemand enige informatie kwijt wil en de acteur nog met moeite herinnerd wordt. Dan ontmoet hij een blonde stoot die zijn hoofd helemaal op hol doet slaan. Wat heeft zij met de zaak te maken? Een ironische film noir die zich afspeelt in de nabije toekomst. Alle conventies van het genre worden op een rijtje gezet, maar Barr is geen Bogart en Karlzen geen Bacall. En vooral, regisseur/scenarist François is geen Huston of Hawks en dat is aan het hele opzet duidelijk te merken. Geen opwindende vernieuwing, zelfs geen gelukte openlijke hulde aan het genre. Flauw en voorspelbaar, dat wel. Fotografie van Carlo Varini.

Punch!

Zwitserland 1994. Drama van L. Alan Birkinshaw. Met o.a. Ernst Sigrist, Vanessa Lhoste, Gunilla Karlzen en Donald Sutherland.

Een beroepsbokser uit Zwitserland opent een bar, trouwt een knappe fotografe en geeft zijn sportieve carrière voor haar en hun kind op, maar hij kan de sport niet vergeten en ook zijn jeugdliefde Marie, de dochter van een kippenboer, waar hij als wees opgroeide. Onopwindend driehoeksdrama dat netjes gespeeld wordt, maar niet opvallend is. Het scenario is van Johannes Flütsch.

Le fou de la tour

Frankrijk 1994. Thriller van Luc Béraud. Met o.a. Marc Citti, Christine Citti, Stanislas Crevillen, Denis Podalydès en Brigitte Chamarande.

Gus (Marc Citti) zit opgesloten in de psychiatrische instelling van Toulouse. Hij wordt beschouwd als een gevaarlijk element. Met de hulp van zijn zuster Sonia (Christine Citti) kan hij ontsnappen. Samen vluchten ze naar Parijs. Het is augustus en de stad is verlaten. Ze nemen hun intrek in een appartement van haar baas op de negentiende verdieping van een torengebouw. Doordeweekse thriller rond een jonge onvoorspelbare, psychisch gestoorde kerel. Je hebt het allemaal al zo dikwijls - en meestal beter - gezien in Amerikaanse weekend films. Dominique Roulet baseerde het scenario op de roman La tour d'angoisse van Jean-Pierre Bastid en Michel Martens. Fotografie van Jean-Claude Aumont. Formaat 16/9.

Couchettes express

Frankrijk 1994. Komedie van Luc Béraud. Met o.a. Jacques Gamblin, Bernard Haller, Isabelle Renauld, Marc Citti en Gunilla Karlzen.

Gamblin is steward op de slaaptrein Parijs/Venetië. Hij moet kaartjes en identiteitsbewijzen van de reizigers in 'zijn' wagon ophalen. Op zekere dag vraagt een passagier, Haller, om bescherming. Hij lijdt aan een nog onbekende ziekte en hij is niet alleen op de vlucht voor geleerden die hem als proefkonijn willen gebruiken, maar ook voor Bonke, een handelaar in menselijke organen. Een misdaadkomedie met dramatische ondertoon. De film is een poging van alles over te brengen, maar slaagt bijna nergens in. Het rommelige scenario is van Béraud en Bernard Stora, die zich lieten inspireren door de roman La Maldonne des Sleepings van Tonino Benacquista. Alleen een talent als Haller weet de film enkele geslaagde momenten mee te geven. Camerawerk van Alain Levent.

Scream of Stone

Duitsland​/​​Frankrijk​/​​Canada 1991. Avonturenfilm van Werner Herzog. Met o.a. Vittorio Mezzogiorno, Stefan Glowacz, Mathilda May, Donald Sutherland en Brad Douriff.

Freeclimber Glowacz, winnaar van een muurklauter-wedstrijd, wordt door een befaamde alpinist (Mezzogiorno) die meent dat hij acrobaat is inplaats van bergbeklimmer, uitgedaagd de Cerro Torre in Patagonië in het Zuiden van Argentinië, een onbeklimbaar geachte berg, te bedwingen. In het basiskamp aarzelt Mezzogiorno, maar Glowacz gaat met een vriend naar boven. De vriend verongelukt, Glowacz zegt dat hij de top heeft bereikt, maar kan dat niet bewijzen. Om elk ongeloof weg te nemen zegt hij nogmaals de top te zullen beklimmen, ditmaal onder het wakend oog van een tv-ploeg. Niet het obscure psychologische verhaal, maar de ijzingwekkende beelden van het Argentijnse gebergte gefotografeerd door Rainer Klausmann maken dit tot een uitzonderlijke film. Sutherland is een journalist. Naar een idee van Reinhold Messner, door Hans-Ulrich Klenner en Walter Saxer tot scenario bewerkt. Grotendeels gefinancierd door Europese omroepen, w.o. ZDF, TF1, Canal Plus, Rai 2 en samen met Téléfilm Canada.

La fête des pères

Frankrijk 1990. Komedie van Joy Fleury. Met o.a. Thierry Lhermitte, Alain Souchon, Michèle Presle, Gunilla Karlzen en Rémi Martin.

Twee homoseksuele mannen, al enige tijd een 'echtpaar', willen een kind. Na mislukte pogingen om voor veel geld tot adoptie over te gaan, ontmoeten zij op een Caraïbisch strand Presle, die zwaar aan de grond zit en wel een kind wil baren op voorwaarde dat een van hen met hen naar bed gaat. Een banale komedie over een gevoelig thema, dat behoorlijk gespeeld wordt en verdienstelijk geregisseerd is. Scenario van Pierre Grillet en Fleury. Manuel Teran hanteerde de camera.

La fète des pères

Frankrijk 1989. Korte film van Joy Fleury. Met o.a. Gunilla Karlzen, Alain Souchon en Thierry Lhermitte.

Twee homoseksuele mannen, al enige tijd een 'echtpaar', willen een kind. Na mislukte pogingen om voor veel geld tot adoptie over te gaan, ontmoeten zij op een Caraïbisch strand Presle, die zwaar aan de grond zit en wel een kind wil baren op voorwaarde dat een van hen met hen naar bed gaat. Een banale komedie over een gevoelig thema, dat behoorlijk gespeeld wordt en verdienstelijk geregisseerd is. Scenario van Pierre Grillet en Fleury. Manuel Teran hanteerde de camera.