Franz Schubert

Scardanelli

Duitsland 2000. Biografie van Harald Bergmann. Met o.a. André Wilms, Udo Kroschwald, Geno Lechner, Baki Davrak en Jürgen Lehmann.

Lise et André

Frankrijk 2000. Drama van Denis Dercourt. Met o.a. Isabelle Candelier, Michel Duchaussoy, Aïssa Maïga, Augustin Bartholomé en Jean-Christophe Bouvet.

La captive

Frankrijk​/​​België 2000. Drama van Chantal Akerman. Met o.a. Stanislas Merhar, Sylvie Testud, Olivia Bonamy, Françoise Bertin en Ellizzette Duvall.

Losjes gebaseerd op La prisonnière (in: A la recherche du temps perdu) van Marcel Proust. Vruchtbaar materiaal voor regisseur Akerman (A couch in New York) die haar werk focust op de complexiteit van seksualiteit. Scribent Simon (Stanislas Merhar) is geobsedeerd door Ariane (Sylvie Testud). Zijn obsessie vertaalt zich in haar virtuele gevangenschap: hij volgt haar overal, fysiek en psychisch. Een tragische vertelling over liefde en verlangen. Rijk doorspekt met evergreens van Rachmaninov en Schubert.

Ressources humaines

Frankrijk 1999. Drama van Laurent Cantet. Met o.a. Jalil Lespert, Jean-Claude Vallod, Chantal Barré, Véronique De Pandelaère en Michel Begnez.

Aanstormend scenarist-regisseur Cantet werd de golden boy van Frankrijk door dit fijnzinnige drama over werk. Lespert speelt Frank, wiens vader al dertig jaar als arbeider in een metaalfabriek werkt. Frank komt ook bij het bedrijf werken, maar dan als management trainee. Hierdoor komen vader en zoon recht tegenover elkaar te staan. Ressources humaines biedt sterk menselijk drama in een realistisch neergezet werkklimaat, koel gefilmd door Matthieu Poirot-Delpech. De acteurs, uitgezonderd Lespert, schijnen geselecteerd te zijn bij arbeidsbureaus in de buurt.

OA jagt Oberärztin

Duitsland 1999. Joachim Roering. Met o.a. Axel Milberg, Daniela Ziegler, Wolke Hegenbarth, Michael Hanemann en Christoph Maria Herbst.

Aanstormend scenarist-regisseur Cantet werd de golden boy van Frankrijk door dit fijnzinnige drama over werk. Lespert speelt Frank, wiens vader al dertig jaar als arbeider in een metaalfabriek werkt. Frank komt ook bij het bedrijf werken, maar dan als management trainee. Hierdoor komen vader en zoon recht tegenover elkaar te staan. Ressources humaines biedt sterk menselijk drama in een realistisch neergezet werkklimaat, koel gefilmd door Matthieu Poirot-Delpech. De acteurs, uitgezonderd Lespert, schijnen geselecteerd te zijn bij arbeidsbureaus in de buurt.

A Carta

Spanje​/​​Portugal​/​​Frankrijk 1999. Romantiek van Manoel de Oliveira. Met o.a. Chiara Mastroianni, Pedro Abrunhosa, Antoine Chappey, Leonor Silveira en Françoise Fabian.

Mademoiselle De Chartres (Mastroianni) wordt heen en weer geslingerd tussen romantische liefde en maatschappelijke deugdzaamheid. Haar moeder (Fabian) brengt haar het belang van bescheidenheid en trouw bij, en de angst voor onwaardige, oneerlijke mannen. Een rijke man van vlekkeloze reputatie dient zich aan: Jacques de Clèves (Chappey). In de ogen van moeder De Chartres is hij de ideale kandidaat, en haar dochter trouwt ook met hem, maar ze kan haar ogen niet afhouden van popster Pedro Abrunhosa (gespeeld door echte Portugese popster Pedro Abrunhosa). Net als mevrouw De Lafayette, op wier roman 'La Princesse de Clèves' La lettre gebaseerd is, richt regisseur De Oliveira zich niet primair op emoties, maar op moraal. De roman 'La Princesse de Clèves' dateert van 1678, maar De Oliveira laat zijn film in het nu spelen. Dat de ethiek van die tijd in zijn film anachronistisch is, vond de regisseur alleen maar interessant, zo verklaarde hij. In feite volgt hij daarmee schijfster De Lafayette, die in haar' La Princesse de Clèves' de tijd van een eeuw eerder gebruikte als excuus om haar eigen tijd te onderzoeken.

Your Friends & Neighbors

Verenigde Staten 1998. Komedie van Neil LaBute. Met o.a. Amy Brenneman, Aaron Eckhart, Catherine Keener, Nastassja Kinski en Jason Patric.

Na de filmhuishit In the Company of Men stortte filmmaker LaBute zich met succes op de ontmaskering van beide seksen in Your Friends & Neighbors. Een fantastische cast van zes personages brandt elkaar honderd minuten lang tot het bot af in een anonieme oostkust entourage om in een ravage van leugens, confrontaties en bedrog tot de conclusie te komen dat er hoogstwaarschijnlijk niet zoiets bestaat als romantische liefde en dat iedereen, zoals een van de personages het verwoordt, uit is op coïteren.

Sour Grapes

Verenigde Staten 1998. Komedie van Larry David. Met o.a. Steven Weber, Craig Bierko, Matt Keeslar, Karen Sillas en Robyn Peterman.

Na de filmhuishit In the Company of Men stortte filmmaker LaBute zich met succes op de ontmaskering van beide seksen in Your Friends & Neighbors. Een fantastische cast van zes personages brandt elkaar honderd minuten lang tot het bot af in een anonieme oostkust entourage om in een ravage van leugens, confrontaties en bedrog tot de conclusie te komen dat er hoogstwaarschijnlijk niet zoiets bestaat als romantische liefde en dat iedereen, zoals een van de personages het verwoordt, uit is op coïteren.

Paula und das Glück

Duitsland​/​​Polen 1998. Komedie van Ute Hirschberg. Met o.a. Jana Radau, Franciszek Wardynski, Zofia Rysiówna-Hanuszkiewicz, Jadwiga Jankowska-Cieslak en Luis Dieuzayde.

Na de filmhuishit In the Company of Men stortte filmmaker LaBute zich met succes op de ontmaskering van beide seksen in Your Friends & Neighbors. Een fantastische cast van zes personages brandt elkaar honderd minuten lang tot het bot af in een anonieme oostkust entourage om in een ravage van leugens, confrontaties en bedrog tot de conclusie te komen dat er hoogstwaarschijnlijk niet zoiets bestaat als romantische liefde en dat iedereen, zoals een van de personages het verwoordt, uit is op coïteren.

Larmar och gör sig till

Zweden​/​​Italië​/​​Duitsland​/​​Denemarken​/​​Noorwegen 1998. Drama van Ingmar Bergman. Met o.a. Börje Ahlstedt, Marie Richardson, Erland Josephson, Agneta Ekmanner en Peter Stormare.

Na de filmhuishit In the Company of Men stortte filmmaker LaBute zich met succes op de ontmaskering van beide seksen in Your Friends & Neighbors. Een fantastische cast van zes personages brandt elkaar honderd minuten lang tot het bot af in een anonieme oostkust entourage om in een ravage van leugens, confrontaties en bedrog tot de conclusie te komen dat er hoogstwaarschijnlijk niet zoiets bestaat als romantische liefde en dat iedereen, zoals een van de personages het verwoordt, uit is op coïteren.

Julia Varady ou Le chant possédé

Duitsland​/​​Frankrijk 1998. Documentaire van Bruno Monsaingeon. Met o.a. Julia Varady, Dietrich Fischer-Dieskau en Viktoria Postnikova.

Na de filmhuishit In the Company of Men stortte filmmaker LaBute zich met succes op de ontmaskering van beide seksen in Your Friends & Neighbors. Een fantastische cast van zes personages brandt elkaar honderd minuten lang tot het bot af in een anonieme oostkust entourage om in een ravage van leugens, confrontaties en bedrog tot de conclusie te komen dat er hoogstwaarschijnlijk niet zoiets bestaat als romantische liefde en dat iedereen, zoals een van de personages het verwoordt, uit is op coïteren.

Witman fiúk

Frankrijk​/​​Duitsland​/​​Polen​/​​Hongarije 1997. Drama van János Szász. Met o.a. Maia Morgenstern, Alpár Fogarasi, Szabolcs Gergely, Péter Andorai en Lajos Kovacs.

Na de filmhuishit In the Company of Men stortte filmmaker LaBute zich met succes op de ontmaskering van beide seksen in Your Friends & Neighbors. Een fantastische cast van zes personages brandt elkaar honderd minuten lang tot het bot af in een anonieme oostkust entourage om in een ravage van leugens, confrontaties en bedrog tot de conclusie te komen dat er hoogstwaarschijnlijk niet zoiets bestaat als romantische liefde en dat iedereen, zoals een van de personages het verwoordt, uit is op coïteren.

Witman fiuk

Duitsland​/​​Polen​/​​Frankrijk​/​​Hongarije 1997. Drama van János Szász. Met o.a. Dominika Ostalowska, Lajos Kov cs, Péter Andorai, Maia Morgenstern en Szabolcs Gergely.

Twee jonge broers, Erno en Denes, worden verwaarloosd door hun moeder in het Hongarije van rond de eeuw-wisseling. Ze verliezen de greep op de realiteit en raken steeds dieper in een psychose. Won een zilveren Hugo-award voor Best Cinematography op het Chicago International Film Festival en won een zilveren St.George-award voor beste regiesseur op het Moscow International Film Festival .

Je ne vois pas ce qu'on me trouve

Frankrijk 1997. Komedie van Christian Vincent. Met o.a. Jackie Berroyer, Karin Viard, Tara Römer, Estelle Larrivaz en Zinedine Soualem.

Twee jonge broers, Erno en Denes, worden verwaarloosd door hun moeder in het Hongarije van rond de eeuw-wisseling. Ze verliezen de greep op de realiteit en raken steeds dieper in een psychose. Won een zilveren Hugo-award voor Best Cinematography op het Chicago International Film Festival en won een zilveren St.George-award voor beste regiesseur op het Moscow International Film Festival .

Franz Schubert: Die Winterreise

Duitsland​/​​Tsjechië 1997. Drama van Petr Weigl. Met o.a. Brigitte Fassbaender, Radoslaw Brzobahaty en Michal Dioughy.

Twee jonge broers, Erno en Denes, worden verwaarloosd door hun moeder in het Hongarije van rond de eeuw-wisseling. Ze verliezen de greep op de realiteit en raken steeds dieper in een psychose. Won een zilveren Hugo-award voor Best Cinematography op het Chicago International Film Festival en won een zilveren St.George-award voor beste regiesseur op het Moscow International Film Festival .

Vater wider Willen

Duitsland 1995. Familiefilm van Peter F. Bringmann. Met o.a. Christian Quadflieg, Suzanne von Borsody, Ulrike Panse, Silvie Gerold en Anna Schmidt.

Max Oldendorf (Quadflieg) is dirigent in M[KA3]unchen. Zijn vrouw Ingrid (Von Borsody) is onderzoekster aan de universiteit. Ze zijn gescheiden en hebben drie dochters: Gitti (Schmidt) is dertien, Marlene (Gerold) is zestien en Beatrice (Panse) is negentien en eerstejaars medicijnen. De meiden wonen bij moeder, hetgeen vader prima uitkomt om zijn aandacht te verdelen over een knappe, getalenteerde fluitiste Tanja Behrend (Brennicke) en buitenissige journaliste Eva Nori (Campbell). Ingrid krijgt de kans om een jaar naar het Andesgebergte in Zuid-Amerika te gaan voor onderzoek in Chili, omdat een collega ziek is geworden. Voor de kinderen wil ze het eigenlijk niet doen, maar Bea voorkomt nog net dat moeder afzegt. De drie meiden gaan naar hun vader, die volkomen onvoorbereid is op hun komst. De huishoudster zegt op, maar dat wordt gelukkig opgevangen door zijn schoonmoeder. Hoewel dirigent Oldendorf moet leren om de toon te zetten in zijn eigen kamerorkestje, dat op den duur zo goed is, dat de dochters niet meer weg willen tot grote teleurstelling van hun vroegtijdig teruggekeerde moeder. Dit leidt dan weer tot een toenadering met vader. Ouderwetse familiekomedie met muziekstukken die er goed bij gekozen zijn, van W.A. Mozart, Joseph Hayden, Joahnnes Brahms, Maurice Ravel, Fredéric Chopin, Ludwig van Beethoven, Franz Schubert en Carl Orff. Tv-uitzending van deze lange film, die meestal in drie delen wordt vertoond, trok zoveel kijkers in de dagen tussen Kerst en Nieuwjaar 1995, dat besloten werd een dertien-delige serie te maken, die in 1998 van start ging met een indrukwekkende lijst van nog veel meer interessante klassieke componisten w.o. Evard Grieg, Camille Saint-Saens, Richard Wagner, Georges Bizet, Carl Maria von Weber, Franz Liszt, G.F. Händel, Erik Satie, Felix Mendelssohn-Bartoldy, Giocchino Rossini, J.S. e.v.a. De rollen van Panse als Bea en Gerold als Marlene zijn in de tv-serie vervangen door Nina Bagusat en Rita Lengyel. Hoewel het verhaal van Herbert Lichtenfeld en Henriette Piper van dik-hout-zaagt-men-planken is, is de vermenging met de muziek, origineel en verheft het geheel. Spelprestaties en regie zijn heel behoorlijk.

À cause d'elle

Frankrijk 1993. Komedie van Jean-Loup Hubert. Met o.a. Antoine Hubert, Olivia Muñoz, Thérèse Liotard, Jean-François Stévenin en Ludmila Mikaël.

In 1963 is Antoine Hervy (Antoine Hubert) veertien; hij op een na de oudste in een gezin van vier. Zijn vader is dikwijls afwezig. De school interesseert hem geen barst. Hij bevindt zich in zijn eigen droomwereldje en geniet ervan alsof zijn kindertijd nog niet voorbij is. Hij zou op de elektrische gitaar willen leren spelen zoals Hank Marvin of Bruce Welch van The Shadows. De dag dat hij de jonge Olivia Marchand (Mu[KA6]noz) ontmoet, verandert zijn leven grondig. Na de kindertijd behandeld te hebben in LE GRAND CHEMIN (1987) en APR[KA2]ES LA GUERRE (1989) analyseert regisseur/scenarioschrijver Hubert nu de puberteit van zijn hoofdpersonage (telkens gespeeld door zijn eigen zoon Antoine). Het werd een poëtische studie van het opgroeien en het ontdekken van de liefde. Niets is opgeschroefd, maar elke situatie is natuurlijk en hartverwarmend vertolkt. Het scenario van regisseur Hubert zit geheid in elkaar. Het camerawerk is van Claude Lecomte. De soundtrack bestaat voornamelijk uit hits van beginjaren 1960. Dolby Stereo.

Rocket Baby Dolls

Verenigde Staten​/​​Duitsland​/​​Thailand 1993. Drama van Christopher Anderson. Met o.a. Asako Sumii, Ramon Quanta la Gusta en Christopher Anderson.

Tegen de achtergrond van de stadsjungle van een metropool tekent medehoofdrolspeler-regisseur en mede-cameraman Anderson het portret van een jonge Japanse, Asako, die probeert te overleven door zich te prostitueren. Haar bestaan is zo naargeestig, dat ze alleen nog maar huilen kan als ze een helm opzet. Anderson tracht haar te redden, maar ondervindt op zijn weg grote hindernissen. De regisseur vergelijkt zijn film met Adam en Eva's verdrijving uit het Paradijs. Een triest beeld van de moderne jeugd, die veel moeite heeft met het onder ogen zien van de realiteit. Cyrus Amini zorgde net zoals de regisseur voor het camerawerk.

L'envers du décor

Frankrijk 1991. Biografie van Robert Salis. Met o.a. Pierre Guffroy, Roman Polanski, Nastassja Kinski, Milos Forman en Harrison Ford.

Nadat zijn eerste film LETTRES D`AMOUR PERDUES (1983) een flop geworden was, moest deze regisseur zeven jaar wachten voordat hij de kans kreeg een tweede film te maken. Die zou minder ambitieus worden omdat hij zich ten dienste stelde van decorateur Guffroy, die al veertig jaar in het vak zat met films als LE TESTAMENT D'ORPHEE, PIERROT LE FOU, MOUCHETTE, LA VOIE LACTEE, QUE LA FETE COMMENCE, TESS of PIRATES met zijn beroemde galjoen. Hij vertelt dit allemaal en een hoop andere dingen. Door zijn sterke aanwezigheid komt hij opvallend goed over op het scherm met zijn immense eruditie en zijn grote ingetogenheid, want hij beschouwt zichzelf als een bescheiden vakman. Misschien had de montage een beetje aangetrokken moeten worden, maar de autobiografie is over het algemeen zeer boeiend.

L'année de l'éveil

België​/​​Frankrijk 1991. Drama van Gérard Corbiau. Met o.a. Chiara Caselli, Roger Planchon, Christian Barbier, Martin Lamotte en Johan Rougeul.

Gebaseerd op de autobiografische gelijknamige roman van Charles Juliet worden de ervaringen en ontluikende gevoelswereld verteld door tienerwees Colin op een Franse kadettenschool anno 1949, zijn angsten, twijfels en eenzaamheid en vooral zijn behoefte aan een vader- en moederfiguur. Een van zijn leraren, Grévil, leert hem zijn vuisten gebruiken en diens Italiaanse echtgenote Casilli haalt hem uit zijn isolement. Met zorg en gevoeligheid in beeld gebracht. Rond de intrige slaagde Corbiau erin de meest uitgesproken muzikale sfeer te weven waarin Fauré, Beethoven, Grieg, Schubert, Smetana en De Falla langskomen. Scenario van de regisseur, Andrée Corbiau en Michel Fessler. Camerawerk van François Cantonné.

Wings

Verenigde Staten 1990. Komedie van James Burrows. Met o.a. Tim Daly, Steven Weber, Crystal Bernard, David Schramm en Rebecca Schull.

Pilootaflevering van een sitcom geproduceerd door het team dat [KL]Cheers[KLE] tot een groot succes maakte. Van [KL]Wings[KLE] werden in totaal 176 afleveringen uitgezonden en de serie liep tot 1997. In plaats van in een bar, spelen de gebeurtenissen zich af in de vertrekhal met een snelbuffet op een klein vliegveld op het eilandje Nantucket, dat voor de kust van Massachusetts is gelegen. Centraal staan de broers Joe (Daly) en Brian Michael Hackett (Weber), beiden piloot. Joe, een keurige verschijning, runt een luchtvaartbedrijfje met [KA1]e[KA1]en vliegtuig. Brian Michael ging er zes jaar eerder vandoor met Joe`s vriendin Helen Chapel (Bernard), die het als concert- celliste wilde maken. Nu zijn ze getrouwd. Tot de vaste personages behoort de gezellig dikkerd Roy Biggins (Schramm), de directeur van een concurrerende luchtvaartmaatschappij. Voor een regelmatige lach zorgen Fay Evelyn Schlob Dumbly DeVay Cochran (Schull), een zestig-jarige ex-stewardess, die nu achter de kassa staat, en Lowel Mather (Church, die in 1995 uit de reeks stapte) als de excentrieke vliegtuigmonteur en pseudo-filosoof, die in de kosmos gelooft. Waarom het allemaal zo vertrouwd overkomt? Cheers-toestanden met spottende dialogen, maar altijd vriendelijk. De titelmelodie is van Franz Schubert. Het camerawerk is van Ken Lamkin en Jerry Workman. Stereo.

An Angel at My Table

Nieuw-Zeeland 1990. Biografie van Jane Campion. Met o.a. Kerry Fox, Alexia Keogh, Karen Fergusson, Iris Churn en K.J. Wilson.

Janet had een akelige jeugd vanwege familietragedies, en ze was een teruggetrokken en onzeker meisje. Na haar studie kreeg ze een baan als docent op een school, maar ook dat liep fout, waarna ze in een psychiatrische inrichting werd opgenomen. Na een vreselijk verblijf aldaar, kon haar leven eindelijk beginnen. Prachtige verfilming van de autobiografie van de beroemde Nieuw-Zeelandse auteur Janet Frame door de formidabele Jane Campion (The Piano, The Power of the Dog), die er talloze prijzen voor kreeg, onder andere in Toronto en Venetië.

Wald

Zwitserland 1989. Friedrich Kappeler. Met o.a. Matthias Gnädinger, Gabriele Rothmüller en Andras Stalder.

Geen documentaire maar een poëtische kroniek van het bos met lyrische teksten van de schrijver Robert Walser. Betoverend camerawerk van Pio Corradi en van de regisseur zelf, dat beurtelings lyrisch en intimistisch is. De muziek vormt een uitstekende ondersteuning bij de beelden en het verloop van het verhaal. Een warm en tegelijkertijd beheerst werk.

Nocturne indien

Frankrijk 1989. Drama van Alain Corneau. Met o.a. Jean-Hugues Anglade, Otto Tausig, Clémentine Célarié, Luis Santos en T.P. Jain.

Een bewerking van de roman van Antonio Tabucchi. Een Fransman gaat naar India op zoek naar een vriend die hij uit het oog is verloren. In werkelijkheid weet hij nog niet dat hij vooral naar zichzelf op zoek gaat en hij ontdekt zodoende een heel ander India dan dat van de toeristen. Een humane en spirituele speurtocht, beschreven op een wijze waar een zekere fascinerende kracht vanuit gaat, nog geaccentueerd door de dialogen die het tegendeel van de gebruikelijke clichés laten horen en de betoverende opnamen van Yves Angelo. Met deze film betreedt Alain Corneau nieuwe paden en sluit zich aan bij het gevolg van Jean Renoir van de film LE FLEUVE uit 1951.

Gekauftes Glück

Duitsland​/​​Zwitserland 1989. Drama van Urs Odermatt. Met o.a. Wolfram Berger, Arnunotai Jitreekan, Werner Herzog, Mathias Gnädinger en Günther Meisner.

Een Zwitserse mijnwerker zoekt na de dood van zijn moeder een (huis)vrouw. Omdat hij in zijn omgeving geen vrouw kan vinden die hem bevalt 'koopt' hij een meisje uit Thailand. De twee mensen uit zo totaal verschillende culturen krijgen sympathie voor elkaar, maar de idylle wordt verstoord door jaloezie en vreemdelingenhaat van de dorpelingen. Hier en daar een paar gevoelige scenes, maar over het algemeen een opeenstapeling van clichés uit de zo typisch Duitse 'Heimatfilm'. Het scenario is van de regisseur en Rainer Klausmann keek door de camera.

Astenichesky sindrom

USSR 1989. Drama van Kira Moeratova. Met o.a. Natalja Boesko, Olga Antonava en Sergej Popov.

Een Zwitserse mijnwerker zoekt na de dood van zijn moeder een (huis)vrouw. Omdat hij in zijn omgeving geen vrouw kan vinden die hem bevalt 'koopt' hij een meisje uit Thailand. De twee mensen uit zo totaal verschillende culturen krijgen sympathie voor elkaar, maar de idylle wordt verstoord door jaloezie en vreemdelingenhaat van de dorpelingen. Hier en daar een paar gevoelige scenes, maar over het algemeen een opeenstapeling van clichés uit de zo typisch Duitse 'Heimatfilm'. Het scenario is van de regisseur en Rainer Klausmann keek door de camera.

La maison de Jade

Frankrijk 1988. Drama van Nadine Trintignant. Met o.a. Jacqueline Bisset, Vincent Perez, Véronique Silver, Yves Lambrecht en Pascal Decolland.

Een bewerking van de autobiografische roman van Madeleine Chapsal. Hoewel zij dicht bij de tekst bleef, pleegde de regisseuse hoogverraad door de strekking weer te geven als een sentimenteel verhaaltje, dat wemelt van de cliché's uit een fotoroman. En dat ook nog in een al even pretentieuze als goedkope filmstijl. Jacqueline Bisset voorkomt een algehele afgang door haar talent in enkele sterke scènes in te zetten. Maar waar is de Nadine Trintignant van LE VOLEUR DE CRIMES gebleven?

La Maison de Jeanne

Frankrijk 1988. Drama van Magali Clément. Met o.a. Christine Boisson, Benoît Régent, Jean-Pierre Bisson, Pascale Audret en Michelle Godet.

Een miniem gegeven vormt het uitgangspunt voor deze debuutfilm: een onbekende duikt op in een herberg in de Auvergne en haalt de onderlinge verhoudingen tussen de leden van de vertrouwde kring die er komt overhoop. Daarbij gaat het in deze film uitsluitend om gedrag, woorden, gebaren en blikken. Grenst soms aan het m[KA1]elodrama maar heeft de toon van een komedie: een komedie om te glimlachen, niet om te lachen, oftewel een film van nuances, ook qua kleur, die de een zal bekoren en de ander zal irriteren, net als de (weinige) komedies van Ingmar Bergman door wie de regisseuse zich blijkbaar enigszins liet inspireren.

Notturno

Oostenrijk​/​​Frankrijk 1987. Biografie van Fritz Lehner. Met o.a. Udo Samel, Daniel Olbrychski, Wojtek Pszoniak, Michaela Widhalm en Traugott Buhre.

De laatste trieste en ongelukkige jaren van het leven van Schubert, van 1823 tot aan zijn dood, in 1828. Een sombere film, over zijn toentertijd ongeneeslijke ziekte (syfilis), en de al even dubieuze als nutteloze behandelingen die de componist moest ondergaan. Schitterend camerawerk van Gernot Roll (WELCOME IN VIENNA), een opmerkelijke rol van Samel, en het Wenen van toen meer opnieuw tot leven gewekt dan gereconstrueerd. Het eindresultaat is een gevoelige, eigenlijk overgevoelige film, zoals ook voor de persoonlijkheid van de componist opgaat. De maker heeft van begin tot eind vaste grip op de materie.

Billy-Ze-Kick

Frankrijk 1985. Komedie van Gérard Mordillat. Met o.a. Francis Perrin, Cerise Bloc, Dominique Lavanant, Zabou Breitman en Michael Lonsdale.

Verfilming van de roman van Jean Vautrin waarin de verbeelding zich zodanig mengt met de werkelijkheid dat de lezer c.q. de kijker beide niet meer uit elkaar kan houden. Het lijkt wel of de regisseur een soort ZAZIE wilde maken van Raymond Queneau die Louis Malle inspireerde. Dit mengsel lukt niet: alles is even zwaar aangedikt en deze bizarre overdrijving is niets anders dan een trage vervelende film waarin bovendien slecht geacteerd wordt met uitzondering van Lonsdale en Robert die hun rollen nog wat inhoud kunnen geven.

Fünf letzte Tage

Duitsland 1982. Drama van Percy Adlon. Met o.a. Irm Hermann, Lena Stolze, Will Spindler, Hans Hirschmüller en Philip Arp.

De 21-jarige studente Sophie Scholl was een anti-nazistische verzetsstrijdster. De laatste vijf dagen van haar leven bracht ze door in een cel met Else Gebel. De film laat zien wat zich tussen de twee vrouwen afspeelde gedurende die vijf dagen. Een indrukwekkende film over de kracht van medemenselijkheid. De enscenering en cameravoering zijn soms echter wat tè afstandelijk.

Mama cumple cien años

Spanje 1979. Komedie van Carlos Saura. Met o.a. Geraldine Chaplin, Amparo Munoz, Fernando Fernán Gómez, Norman Brinsky en Jose Vivo.

De honderdste verjaardag van moeder brengt de gezinsleden uit Saura's ANA Y LOS LOBOS bijeen, die in de dagen vóór het feest in het ouderlijk huis hun weinig verheffende ware gezicht laten zien en van wie sommigen zelfs moeders dood beramen, zonder dat dit de uiteindelijke pret zal drukken. In eerdere serieuze films hanteerde Saura al zwarte humor en harde satire, maar in een regelrechte komedie blijken zijn grappen weinig aanstekelijk of te typisch Spaans om internationaal werkzaam te zijn. De voornaamste verdienste is dat hij ondanks de verwerpelijke of gefrustreerde personages de innigheid van hun familieband treffend en overtuigend weet te maken.

En Kärlek's sommar

Zweden 1979. Drama van Mats Arehn. Met o.a. Gösta Ekman, Maria Andersson, Anita Ekström, Kjell Berguist en Lauritz Falk.

Een getrouwde bioloog wordt verliefd op een ongebonden en onontwikkeld jong meisje, dat zijn hele georganiseerde leven en waardenbesef omver haalt, al zal de verhouding een gezamenlijk werkbezoek aan Londen niet overleven. Het rake observatievermogen en de knappe spelprestaties bouwen een simpel gegeven uit tot een boeiende sociaal-psychologische studie, ondanks de onnodig 'uitleggerige' jeugd-flashbacks van de hoofdpersoon in het scenario van collega-regisseur Jonas Cornell. In Zweden zelf had de film groot succes bij pers en publiek. Scenario van Jonas Cornell. Camerawerk van Lase Björne.

Arven

Noorwegen​/​​Zweden 1979. Drama van Anja Breien. Met o.a. Espen Skønberg, Anita Björk, Hacge Juve, Jan Hȧrstad en Eva Opaker.

Een reder sterft als weduwnaar zonder kinderen en laat tegen de verwachtingen in zijn fortuin na aan zijn familie. Hij stelt als voorwaarde dat zijn rederij onder leiding van zijn broer eendrachtig beheerd zal worden. Terwijl de boedel zogenaamd minzaam wordt verdeeld, krijgt de broer gewetensbezwaren. Stijlvol verfilmd en zeer goed geacteerd toneelstuk van Hjalmar Sjöderberg geeft een onthullend beeld van hebzucht en hypocrisie, maar vertelt ondanks alle kwaliteiten niets nieuws over een onderwerp dat al vaker en scherper is behandeld.

Le Dossier 51

Frankrijk 1978. Thriller van Michel Deville. Met o.a. François Marthouret, Roger Planchon, Anna Prucnal, Didier Sauvegrain en Françoise Lugagne.

In economisch contact met de Derde Wereld moet de hoge diplomaat Dominique Auphal (Marthouret) door een geheime organisatie gemanipuleerd worden. Systematisch wordt gezocht naar de zwakke plek waarmee hij tot medewerking gechanteerd kan worden. De roman van Gilles Perrault kreeg een opmerkelijke filmvorm, waarin de hoofdpersoon nauwelijks te zien is en zijn portret wordt samengesteld uit getuigenissen van anderen wier ondervragers ook buiten beeld blijven. Een knappe, ongewone thriller. Het scenario is van Gilles Perrault en regisseur Deville. Het camerawerk is van Claude Lecomte. Eastmancolor, Mono.

Der Tod des Fishchers Marc Leblanc

Duitsland 1978. Documentaire van Christian Rischert. Met o.a. Vania Vilers, Christian Rischert en Franziska Bronnen.

Zeer persoonlijke motieven waren voor regisseur Rischert aanleiding voor de verfilming van de visser Leblanc, die vlak voor het begin van de opnamen zelfmoord pleegde. Rischerts film werd een indrukwekkende vermenging van fictie en documentaire over het harde leven van mensen aan de kust.

Katzelmacher

Duitsland 1969. Drama van Rainer Werner Fassbinder. Met o.a. Hanna Schygulla, Rudolf Waldemar Brem, Lilith Ungerer, Harry Baer en Peter Moland.

De verfilming van Fassbinders toneelstuk, in de stijl van Jean-Marie Straub en Jean-Luc Godard, uiterst boeiend toegepast, met geniale regie-invallen en met soms uiterst bijtende teksten. Met deze film begon Fassbinders internationale roem, maar toen was hij al met zijn vierde of vijfde film bezig.

La Chinoise

Frankrijk 1967. Drama van Jean-Luc Godard. Met o.a. Anne Wiazemsky, Jean-Pierre Léaud, Juliet Berto, Michel Semeniako en Lex de Bruijn.

Een groep jongeren probeert de theorieën van Mao Tse Toeng op hun eigen situatie toe te passen: een filosofiestudente, een acteur, een boerenmeisje, een fysicus en een kunstschilder, beramen een aanslag op een hoge functionaris aan de universiteit. De film loopt profetisch ongeveer een jaar vooruit op de revolutie van 1968, maar is daardoor nu ook zeer gedateerd. Het accent op de verwarde ideologische uiteenzettingen houdt de aandacht moeilijk vast, ondanks de opmerkelijke fotografie en het verrassende kleurgebruik. Het scenario is van de regisseur Godard. Het camerawerk is van Raoul Coutard. Eastmancolor, Mono.

Au hasard, Balthazar

Zweden​/​​Frankrijk 1966. Experimenteel van Robert Bresson en Michel Deville. Met o.a. Anne Wiazemsky, François Lafarge, Philippe Asselin, Nathalie Joyaut en Walter Green.

Levensloop van een ezel die in pretpark voor kinderen begint, lastdier bij boeren wordt en daarna circusattractie, relikwieën bij processies moet torsen en tenslotte smokkelwaar over bergen sjouwt en door douane gedood wordt. Opmerkelijke parabel laat ezel zien als getuige èn symbolisch slachtoffer van wrede en gevoelloze wereld in reeks van situaties. Wie niet volledig met ascetisch gefilmde en zo neutraal mogelijk geacteerde opzet meegaat, kan last van lachlust krijgen, omdat spelscènes niet in uitwerking, maar in kern hoogst melodramatisch zijn. Sceptische omschrijving: 'PEYTON PLACE in slow motion'. Scenario van regisseur Bresson. Camerawerk van Ghislain Cloquet.

La Dame de pique

Frankrijk 1965. Drama van Léonard Keigel. Met o.a. Dita Parlo, Michel Subor, Simone Bach, Philippe Lemaire en Jean Négroni.

Haar manie voor het kaartspel heeft een Russische gravin diep in de schulden gebracht. Door een geheimzinnige onbekende wordt haar een geheim toevertrouwd waardoor ze altijd kan winnen. Daaraan blijkt echter een vloek verbonden, die zowel haar echtgenoot als vervolgens haar jonge minnaar noodlottig zal zijn. Een pretentieuze en levenloze verfilming van Poesjkins beroemde verhaal dat tot scenario bewerkt werd door Julien Green. Dat het hier om een low-budget-produktie gaat komt tot uiting in de armzalige decors die het luxe-milieu waarin het verhaal zich afspeelt logenstraffen. De acteurs zijn tegenover de regie machteloos, ook Parlo - de heldin uit LA GRANDE ILLUSION - in een come-backrol.

Das Dreimäderlhaus

Oostenrijk 1958. Muziek van Ernst Marischka. Met o.a. Karlheinz Böhm, Ewald Balser, Magda Schneider, Gustav Knuth en Rudolf Schock.

Het leven, de liefdes en het muzikale werk van Schubert in superromantische verpakking volgens het Marischka-recept, oer- Duits dus. Naar het boek Schrammer van Rudolf Hans Bartsch. Al in 1918 werd het door Richard Oswald verfilmd.

Sinfonia d'amore

Italië​/​​Frankrijk 1954. Historische film van Glauco Pellegrini. Met o.a. Claude Laydu, Marina Vlady, Lucia Bosé, Paolo Stoppa en Riccardo Fellini.

Een biografie van componist Schubert en zijn op standsverschil stuklopende liefde voor een gravin, terwijl ondertussen een zangeres hem vergeefs bemint. Clich[KA1]e- romantiek, opgesierd met een overmaat van muziek (ook van Beethoven, Weber, Rossini).

Franz Schubert: Ein unvollendetes Leben

Oostenrijk 1953. Biografie van Walter Kolm-Veltée. Met o.a. Heinrich Schweiger, Aglaja Schmid Louis, Soldan Hans, Thimig Carl en Bosse.

Dit is een redelijke biografische film over de grote Oostenrijkse componist Franz Schubert (Schweiger) die van 1797 tot 1828 leefde. Tijdens zijn leven vond hij geen erkenning en boekte pas vlak voor zijn dood - hij was toen 31 - een succesje met een uitvoering van een van zijn composities. Hij stierf een jaar na Ludwig van Beethoven, die hij bewonderde. Zijn hele leven was [KA1]e[KA1]en grote kwelling: ziekte, armoede en ook pech in de liefde; Theres (Schmid), die ook van hem hield, werd uitdrukkelijk verboden met deze armoedzaaier te trouwen, want der Franzl had immers niets te bieden... De film werd gedraaid in Wenen dat na WO II nog een lange tijd bezet was door de Sovjets en dat onder geallieerd bestuur stond. Nadat de film in eigen land uitgekomen was, ging hij het jaar erop in `Duitsland` - de DDR - in premi[KA2]ere en haalde pas in 1959 de bioscopen in de Bondsrepubliek, waar de tv voor dergelijke films al een geduchte concurrent geworden was. Voor muziekliefhebbers de moeite waard, al rammelt er technisch (beeld en geluid) het nodige aan, zeker voor de kijker, die dit een halve eeuw na dato ziet. Scenario van de regisseur en Carl Merz. Camerawerk van Hanns König en Karl Kirchner.

Drei Mäderl um Schubert

Duitsland 1936. Muziek van E.W. Emo. Met o.a. Paul Hörbiger, Gretl Theimer, Maria Andergast, Hans Junkermann en Ivan Petrovich.

Het verhaal van Schubert die verliefd is op drie meisjes, Hederl, Heiderl en Hannerl. Weense romantiek door operette- regisseur Ernst Marischka in 1958 nog eens dikjes aangezet in DAS DREIMÄDERLHAUS.