George Clinton

Butter

Verenigde Staten 1998. Thriller van Peter Gathings Bunche. Met o.a. Shemar Moore, Nia Long, Ernie Hudson, Donnie Wahlberg en Tony Todd.

Good Burger

Verenigde Staten 1997. Komedie van Brian Robbins. Met o.a. Kel Mitchell, Kenan Thompson, Sinbad, George Clinton en Abe Vigoda.

Dexter (Thompson) en Ed (Mitchell) werken in hamburgerrestaurant Good Burger. Dexter staat achter de frituur om blikschade aan de auto van een leraar af te betalen. Ed vindt het zelfs leuk achter de bakplaat. Maar op een dag komt aan de overkant een nieuwe vestiging van een hamburgerketen waar je voor hetzelfde geld twee keer zoveel te eten krijgt. Gelukkig heeft Ed nog een oud familierecept voor een sausje. Mager verhaaltje, zouteloze humor. Lichtpuntje is de gastrol van George 'Dr Funkenstein' Clinton als psychiatrisch patiënt.

Top Dog

Verenigde Staten 1994. Misdaad van Aaron Norris. Met o.a. Chuck Norris, Clyde Kusatsu, Herta Ware, Carmine Caridi en Timothy Bottoms.

Lou Swanson, een politieman die al met pensioen is, wordt ingezet tegen terroristen. Hij komt om door een ontploffing als hij een illegale opslagplaats van explosieven ontdekt. Zijn hond Reno raakt gewond, maar brengt het er levend vanaf. Norris krijgt overvloedig kans om zijn vechtkunst te demonstreren, maar de hond Reno steelt de show.

My First Name Is Maceo

Duitsland 1994. Documentaire van Markus Gruber. Met o.a. Maceo Parker, Fred Wesley, PeeWee Ellis, Will Boulware en Bruno Speight.

Een enige gelegenheid voor jazz- en funkliefhebbers om de legendarische Maceo Parker in volle glorie aan het werk te zien. De documentaire bestaat uit een aantal opgenomen concerten, in Fabrik Hamburg, waarin Parker en zijn formatie een aantal van hun bekendste nummers ten beste geven. De optredens worden afgewisseld met gesprekken, gefilmd in New York en New Orleans, met Parker en zijn vaste medewerkers. De zwarte saxofonist werd vooral bekend in de tijd toen hij samenwerkte met poplegende James Brown. Het daverende ritme en het enthousiasme van de uitvoerders springt over op de toeschouwer die onmogelijk kan blijven stilzitten bij spetterende funkimprovisaties. Veel over de man achter Parker kom je eigenlijk niet te weten, maar dat zal een zorg wezen voor de liefhebbers van zijn muziek, want die komt overvloedig aan bod. Grüber schreef het scenario en voerde de interviews. Wolf-Iogo Römer stond in voor de montage. Achter de camera nam Robert Berghoff plaats. Dolby Stereo S.R. Digital.

Almost Pregnant

Verenigde Staten 1992. Komedie van Michael DeLuise. Met o.a. Tanya Roberts, Jeff Conaway, John Calvin, Joan Severance en Dom DeLuise.

Liefhebbers van het rotzooi-genre zullen bij deze film sterk moeten denken aan het vehikel voor Jayne Mansfield uit 1963 PROMISES, PROMISES. Sexy huisvrouw Roberts wil een baby maar haar man is impotent, dus acht ze gemeenschap met een plaatselijke beatnik-dichter geoorloofd. Haar echtgenoot en de vrouw van de dichter nemen wraak door zelf een affaire te beginnen. De bezetting probeert dapper en vergeefs wat sjeu in de zaak te brengen, vooral DeLuise, wiens zoon Michael met deze film zijn debuut als regisseur maakt.

Graffiti Bridge

Verenigde Staten 1990. Muziek van Prince. Met o.a. Prince, Morris Day, Jill Jones, Mavis Staples en George Clinton.

Nog meer regie-capriolen van de rockzanger/filmmaker (die geen acteur is). Een of ander vervolg op PURPLE RAIN, maar met onheilspellende religieuze ondertonen. Zelfs de muzikale nummers, die aan de wieg staan van de profijtelijke filmsoundtrack op CD, gaan hier de mist in door de onbeholpen presentatie. Wie niet houdt van de muziek van Prince, kan deze film beter meteen onder de fiasco's klasseren. Purperen nonsens.