Andrzej Seweryn

La possibilité d'une île

Frankrijk 2008. Drama van Michel Houellebecq. Met o.a. Benoît Magimel, Patrick Bauchau, Andrzej Seweryn, Jean-Pierre Malo en Serge Larivière.

L'âge de l'amour

Frankrijk 2007. Drama van Olivier Lorelle. Met o.a. Andrzej Seweryn, Maaike Jansen en Keren Marciano.

Alte Liebe

Frankrijk 2006. Olivier Lorelle. Met o.a. Keren Marciano, Maaïke Jansen en Andrzej Seweryn.

Généalogies d'un crime

Frankrijk​/​​Portugal 1997. Drama van Raoul Ruiz. Met o.a. Catherine Deneuve, Melvil Poupaud, Michel Piccoli, Mathieu Amalric en Bernadette Lafont.

Eens te meer trakteert de Chileens-Franse magiër Ruiz op een staaltje fantastisch cineraffinement. Wanneer rouwende advocate Solange (Deneuve) de verdediging van de moordverdachte jongeling René (Poupaud) op zich neemt, begeeft zij zich in een bizar identiteitenspel waarvan de bloedlijnen naar het verleden lopen. Dwalend in dit barokke spiegellabyrint wacht de toeschouwer surprises, desoriëntatie en zonderlinge ontmoetingen. Briljante mise en scène vervloeit met surreële beelden en decors, verfijnd literair zijn de dialogen (coauteur is Pascal Bonitzer). Curiosum in deze breinmassage: de gastrol-met-zonnebril van Parijs-romancier Patrick Modiano.

La Comédie-Française, ou l'amour joué

Verenigde Staten​/​​Frankrijk 1996. Documentaire van Frederick Wiseman. Met o.a. Claire Vernet, Philippe Torreton, Coraly Zahonero, Michel Robin en Nicolas Silberg.

Nadat documentarist Wiseman zowat alle aspecten van de Amerikaanse samenleving blootgelegd heeft in een dertigtal opmerkelijke documentaires, richt hij nu zijn camera's op de achtenswaardige Comédie-Française, waar hij alles op pellicule vastlegt wat te maken heeft met het dagelijkse leven van een theatergezelschap: repetities, voorstellingen, bestuursvergaderingen, onderlinge ruzies, decorbouw, kaartenverkoop, hiërarchische verhoudingen. Het werd een schitterende hulde aan de eeuwenoude Comédie-Française

Le fils du cordonnier

Frankrijk 1994. Drama van Hervé Baslé. Met o.a. Roland Blanche, Michèle Gleizer, Andrzej Seweryn, Robinson Stévenin en Marina Golovine.

Stévenin wordt in de jaren 1920 geboren als zevende kind van schoenmaker Seweryn. Als zijn vrouw weer zwanger wordt, ziet hij zich genoodzaakt het kind onder te brengen bij de nonnen, want ondanks zijn inspanningen kan hij al die monden niet voeden. Op zijn twaalfde komt de jongen terecht op de boerderij van Blanche en Gleizer, waar hij hard moet werken voor kost en inwoning. Hij is bijzonder intelligent en om hem de kans te geven te studeren, laat Seweryn een dochter in diens plaats op het land werken. Ouderwetse familiekroniek, die zich afspeelt tussen de twee wereldoorlogen in een Bretons dorpje. Bij de acteurs vallen vooral Seweryn en de kleine Stévenin op, die het uiterste weten te halen uit het veel te lange, middelmatige scenario van regisseur Baslé. Charlie Gaëta stond achter de camera. Bestaat uit drie delen.

La condanna

Italië​/​​Frankrijk​/​​Zwitserland 1991. Drama van Marco Bellocchio. Met o.a. Vittorio Mezzogiorno, Claire Nebout, Andrzej Seweryn, Grazyna Szapolowska en Paolo Graziosi.

Schrijver/regisseur Bellocchio schept kennelijk genoegen in controversi[KA3]ele onderwerpen. Zo ook nu. Naar aanleiding van een geruchtmakend proces stelt hij de vraag aan de orde: hoe ver mag een man gaan om een vrouw tot seks te bewegen? Een jonge vrouw wordt ingesloten (laat zich insluiten?) in een museum. Zij blijkt gezelschap te hebben van een kunstminnende architect, die ook van het verleiden een kunst maakt. Ze brengen een zeer bevredigende nacht door, tot ze merkt dat de architect een sleutel heeft van het museum. Dan klaagt de vrouw hem aan wegens verkrachting. Tijdens het proces wordt de architect gesteld tegenover de - ook in sexueel opzicht - middelmatige officier van justitie en het komt tot theoretische verhandelingen die de oplossing van het raadsel vrouw niet wezenlijk dichterbij brengen. Decent gefilmde doch uiterst prikkelende vrijscènes. Scenario van Massimo Faglioli en Marco Bellocchio. Camerawerk van Giuseppe Lanci.

Napoléon et l'Europe: Napoléon et Marie Walewska

Frankrijk 1990. Oorlogsfilm van Jean Gruault en Jean Tulard. Met o.a. Jean-François Stévenin, Jean-Claude Durand, Christophe Waltz, Joanna Szcepkowska en Andrzej Seweryn.

Derde deel van de serie Napoléon et l'Europe. Deze speelt in het Polen van 1806, opgedeeld tussen Rusland, Oostenrijk en Pruisen, met de overwinning van Jena en de romance tussen de tiran en Walewska. Na zovele films over Napoleon presteert ook deze film het, nauwelijks indruk te maken. Het lijkt wel een kostuum-operette. Het spel van Stévénin als Napoleon is onder de maat, en dat van Szcepkowska als Walewska stelt ook al niet veel voor. De historische betrouwbaarheid van deze warboel lijkt bovendien twijfelachtig.

Mahabharata

Verenigd Koninkrijk​/​​Frankrijk 1990. Drama van Peter Brook. Met o.a. Georges Corraface, Mamadou Dioume, Urs Bihler, Ryszard Cieslak en Miriam Goldschmidt.

Vijf broers vechten een persoonlijke oorlog uit tegen hun stiefbroers. Een bewerking van het klassieke, in sanskriet geschreven epos van de Hindoes, dat niets meer of minder wil zijn dan een geschiedenis van de mensheid. Een in dichtvorm gegoten verhaal dat tot nadenken stemt. Peter Brook filmt het eindresultaat van jaren werk aan het gedicht, waarbij hij uitgaat van de toneelversie van Jean-Claude Carrière. Een inspirerende triomf over geringe geldmiddelen. Soms wat langdradig, maar met een veelheid aan onvergetelijke beelden.

La bonne âme de Setchouan

Frankrijk 1990. Drama van Bernard Sobel. Met o.a. Sandrine Bonnaire, Andrzej Seweryn, Myriam Boyer, Philippe Faure en David Gabison.

Zeer theatrale bewerking van het meesterwerk van Bertolt Brecht (1940). Weinig vernieuwends voor het oog in deze film, waarvan de lengte niet overeen lijkt te komen met het originele werk. Ongeacht haar elders bewezen talent, komt Bonnaire weinig geloofwaardig over als Chinese in haar alles beheersende dubbelrol van Chen Té, 'de goede ziel', en Chui Ta, het negatief van Chen Té op aarde. Daarom oogt het geheel ook onevenwichtig. De oorspronkelijke kracht van het episch theater wordt trouwens nauwelijks overgebracht.

Berlin ou le réveil de l'Allemagne

Frankrijk​/​​Duitsland 1990. Biografie van Eberhard Itzenplitz. Met o.a. Jean-François Stévenin en Andrzej Seweryn.

Uit de serie Napoléon et l'Europe. Het verhaal begint op 4 november 1805 in Potsdam. Bij het graf van Frederik II zweren Frederik-Willem van Pruisen en tsaar Alexander I van Rusland 'het monster Napoleon Bonaparte' te zullen verslaan. Dat betekent dus een nieuwe oorlog, die we vanwege het beperkte filmbudget overigens niet te zien krijgen. Bovendien lijdt deze tv-film aan de gebruikelijke zwakheden van een coproduktie met onbekende of middelmatige acteurs. De regie is zowel gewetensvol en doordacht, als moeizaam en kil. Nogal bleekjes vergeleken bij sommige andere films.

On the Silver Globe

Polen 1988. Drama van Andrzej Zulawski. Met o.a. Andrzej Seweryn, Jerzy Trela, Grazyna Dylag, Waldemar Kownacki en Iwona Bielska.

Een groep astronauten gaat op zoek naar een beter leven. Al snel crasht hun ruimteschip op een onbekende planeet die veel op de aarde lijkt. Aan zee bouwen ze een klein dorp waar hun utopie werkelijkheid kan worden, maar naarmate de ouderen sterven degenereert de maatschappij.

Les années terribles

Frankrijk​/​​Italië​/​​Duitsland​/​​Canada​/​​Verenigd Koninkrijk 1989. Historische film van Richard T. Heffron. Met o.a. Christopher Lee, Klaus-Maria Brandauer, Jane Seymour, François Cluzet en Andrzej Seweryn.

Een groots spektakelstuk waarin vooral de tijd van het schrikbewind en de val van Robespierre wordt beschreven. Wel heeft de film te lijden onder alle gebreken van een praalzieke internationale co-productie, zoals ook bij Les années lumière al het geval was. De acteurs die Danton, Marat en Saint-Just spelen zijn respectievelijk Duits, Italiaans en Angelsaksisch! Lee speelt daarentegen een perfecte rol (geen wonder) als de beul Sanson. Deze film is beter dan die van Robert Enrico vawege zowel de dramatische intensiteit als de intelligente filmstijl. Zeer goede dialogen van Daniel Boulanger. Tweede deel van het tweeluik La Révolution Française. Deel 1: Les années lumière werd geregisseerd door Robert Enrico.

Les années lumière

Frankrijk​/​​Italië​/​​Duitsland​/​​Canada​/​​Verenigd Koninkrijk 1989. Historische film van Robert Enrico. Met o.a. Klaus-Maria Brandauer, Jane Seymour, François Cluzet, Jean-François Balmer en Andrzej Seweryn.

Een ambitieus fresco met een veelvoud aan personages, gemaakt met de beschikking over een enorme hoeveelheid geld. Het gaat over de eerste jaren van de Franse Revolutie, de periode die voorafgaat aan de Rode Terreur. Dit alles bewerkt door een nauwgezette en conformistische Robert Enrico. Bovendien gaat het om de 'officiële' versie onder een socialistisch bewind. Een goede geschiedenisles die met enige behoedzaamheid gevolgd moet worden. Deze reconstructie bezit alle gebreken van een internationale productie: Peter Ustinov als Mirambeau, Sam Neill als La Fayette, etc. Kortom, de berg heeft een muis gebaard. Eerste deel van het tweeluik La Révolution Française. Deel 2: Les années terribles werd geregisseerd door Richard T. Heffron.

Qui trop embrasse...

Frankrijk 1986. Experimenteel van Jacques Davila. Met o.a. Anne Wiazemsky, Tonie Marshall, Andrzej Seweryn en Michel Gautier.

Drie stelletjes van verschillende leeftijden flitsen aan de kijker voorbij in een serie opeenvolgende beelden. Hun levens verlopen parallel maar kruisen elkaar niet. Elegant, geraffineerd en subtiel, maar het is de vraag of de kijker hierdoor ge[KA3]interesseerd zal raken omdat het een nogal elitaire film is, bestemd voor een kleine elite (één van de stelletjes werkt bijvoorbeeld op het Centre Pompidou). De acteurs zijn óf irritant óf onbeduidend. Een film van slechts mooie plaatjes.

La femme de ma vie

Frankrijk​/​​Duitsland 1986. Drama van Régis Wargnier. Met o.a. Christophe Malavoy, Jane Birkin, Jean-Louis Trintignant, Béatrice Agenin en Elsa Lunghini.

Alcoholistische violist Simon (Malavoy) weet, na een delirium, dankzij oudere ex-zuipschuit Pierre (Trintignant) de fles te weerstaan. Echtgenote Laura (Birkin) kan echter niet verkroppen dat niet haar jarenlange liefdevolle steun, maar de helpende hand van een buitenstaander Simon tot inkeer brengt. Sterk geschreven en geacteerd doordrinkersverhaal van Wargnier, bekend van opgeblazen melodrama als Indochine en Est-Ouest, kreeg César voor Beste Regiedebuut. In bijrollen twee aanstormende popidolen: Florent Pagny en de dertienjarige Elsa Lunghini. Op de soundtrack vertolkt zij tevens 'T'en va pas', dat een enorme hit wordt.

Op volle zee

Nederland​/​​Frankrijk 1983. Edgardo Cozarinsky. Met o.a. Willeke van Ammelrooy, Armand Perrenet, Christina Hoving en Andrzej Seweryn.

Alcoholistische violist Simon (Malavoy) weet, na een delirium, dankzij oudere ex-zuipschuit Pierre (Trintignant) de fles te weerstaan. Echtgenote Laura (Birkin) kan echter niet verkroppen dat niet haar jarenlange liefdevolle steun, maar de helpende hand van een buitenstaander Simon tot inkeer brengt. Sterk geschreven en geacteerd doordrinkersverhaal van Wargnier, bekend van opgeblazen melodrama als Indochine en Est-Ouest, kreeg César voor Beste Regiedebuut. In bijrollen twee aanstormende popidolen: Florent Pagny en de dertienjarige Elsa Lunghini. Op de soundtrack vertolkt zij tevens 'T'en va pas', dat een enorme hit wordt.

Rosa

Griekenland 1982. Drama van Christoforo Christofis. Met o.a. Andrzej Seweryn, Eva Kotamanidou, Daniel Olbrychski, Aleka Paizi en Aliki Georgouli.

Het verhaal, dat gebaseerd is op een ware gebeurtenis in de jaren zeventig, begint met de aanhouding van een professor, die ondergebracht wordt in een 'pension' in Triëst. Zijn vrouw spoort daar een voormalig student op die bekend staat vanwege zijn anti-dictatoriale activiteiten in Europa. Alle personages in het 'pension' bereiden zich voor op een revolutie die nooit plaats zal vinden. De vrouw van de professor wordt verliefd op de student, maar hun relatie heeft geen toekomst. In de loop van de film zien we de desintegratie van alle personages in het pension. Een ijzersterke film.

Danton

Frankrijk​/​​Duitsland​/​​Polen​/​​Portugal 1982. Biografie van Andrzej Wajda. Met o.a. Gérard Depardieu, Wojciecj Pszoniak, Roger Planchon, Jacques Villeret en Angela Winkler.

De revolutionair Danton (Depardieu) keert in 1793 naar Parijs terug. Hij merkt dat zijn vroegere medestander Robespierre (Pszoniak) ten eigen bate een schrikbewind uitoefent met massale executies, tot Robespierre zelf met zijn volgelingen door het tribunaal wordt gevonnist. De gebeurtenissen rond de Poolse vakbond Solidariteit die zich in 1981 verzette tegen het communistische regime, vertroebelt in deze film de historische tragedie over het teloorgaan van de revolutionaire idealen - al dateert Wajda`s project van lang daarvoor en regisseerde hij ook al het Poolse toneelstuk van Sprawa Dantona (die in werkelijkheid Stanislawa Przybyszewska heet) waaraan het scenario ontleend is. Zonder die associatie (met Solidarno[KA5]s) is het een nogal teleurstellende film, die niet meer is dan een fraai gefotografeerd prentenboek en waarvan de belabberde nasynchronisatie de Poolse acteurs (allemaal Robespierristen) tot ongenuanceerde schurken maakt. Zeer goed spel van hoofdrol Depardieu, Chereau als Desmoulins en Planchon als Fouquier- Tinville. De film werd (niettemin) meervoudig bekroond. Het scenario is van Jean-Claude Carrière, Agnieszka Holland, Boleslaw Michalek, Jacek Gasiorowski en regisseur Wajda. Het camerawerk is van Igor Luther. Mono.

The Orchestra Conductor

1980. Andrzej Wajda. Met o.a. Krystyna Janda, Andrzej Seweryn en John Gielgud.

De revolutionair Danton (Depardieu) keert in 1793 naar Parijs terug. Hij merkt dat zijn vroegere medestander Robespierre (Pszoniak) ten eigen bate een schrikbewind uitoefent met massale executies, tot Robespierre zelf met zijn volgelingen door het tribunaal wordt gevonnist. De gebeurtenissen rond de Poolse vakbond Solidariteit die zich in 1981 verzette tegen het communistische regime, vertroebelt in deze film de historische tragedie over het teloorgaan van de revolutionaire idealen - al dateert Wajda`s project van lang daarvoor en regisseerde hij ook al het Poolse toneelstuk van Sprawa Dantona (die in werkelijkheid Stanislawa Przybyszewska heet) waaraan het scenario ontleend is. Zonder die associatie (met Solidarno[KA5]s) is het een nogal teleurstellende film, die niet meer is dan een fraai gefotografeerd prentenboek en waarvan de belabberde nasynchronisatie de Poolse acteurs (allemaal Robespierristen) tot ongenuanceerde schurken maakt. Zeer goed spel van hoofdrol Depardieu, Chereau als Desmoulins en Planchon als Fouquier- Tinville. De film werd (niettemin) meervoudig bekroond. Het scenario is van Jean-Claude Carrière, Agnieszka Holland, Boleslaw Michalek, Jacek Gasiorowski en regisseur Wajda. Het camerawerk is van Igor Luther. Mono.

Kung fu

Polen 1980. Drama van Janusz Kijowski. Met o.a. Teresa Sawicka, Piotr Fronczewski, Daniel Olbrychski, Andrzej Seweryn en Katarzyna Maciejko.

Een goedbedoelde, maar te zeer op overdonderende dialogen steunende film over vriendschap die het wint van vooringenomenheid en die het enige middel tot zelfverdediging blijft voor mensen die dreigen weg te zinken in het moeras van carrière-maken en promotiejagen. De intellectueel Kijowski is een van de aanvoerders van de kritische filmbeweging in Polen, de 'cinema van de morele bezorgdheid' genoemd.

Dyrygent

Polen 1980. Drama van Andrzej Wajda. Met o.a. John Gielgud, Krystyna Janda, Andrzej Seweryn, Jan Ciecierski en Tadeusz Czechowski.

Een jonge violiste raakt onder de indruk van een beroemde Amerikaanse dirigent van Poolse afkomst die besluit zijn jubileumconcert in zijn geboorteland te laten plaatsvinden. De band die tussen beiden ontstaat heeft grote invloed op haar relatie met haar man. Dè grote ster is John Gielgud, die een overtuigende rol neerzet. Wellicht interessant voor liefhebbers van klassieke muziek; Wajda's fans zullen echter teleurgesteld worden.

Bestia

Polen 1979. Drama van Jerzy Domaradzki. Met o.a. Wojciech Alaborski, Izabella Telezy[KA1]nska, Krystyna Janda, Anna Chodakowska en Ignacy Machowski.

Film gebaseerd op een verhaal van Leo Tolstoj. Een gestudeerde jongeman lijkt alles voor de wind te gaan. Hij heeft een goedlopend bedrijf, is getrouwd met de vrouw op wie hij reeds lang verliefd was enzovoort. Als hij echter een affaire begint met één van zijn werkneemsters en volledig in haar macht geraakt, loopt het slecht met hem af. Middelmatige film ondanks het mooie camerawerk.

Bez znieczulenia

Polen 1978. Drama van Andrzej Wajda. Met o.a. Zbigniew Zapasiewicz, Ewa Dałkowska, Andrzej Seweryn, Krystyna Janda en Roman Wilhelmi.

In deze psychologische analyse wordt een beeld gegeven van de situatie waarin een succesvolle vertegenwoordiger van het establishment zich bevindt, wanneer er een deels geheime, deels publieke hetze tegen hem wordt gevoerd en hij van de ene dag op de andere degradeert tot een overbodig mens. Door zijn kritische inhoud is deze film een groot succes geweest in Polen. Na jaren is Wajda met deze film teruggekeerd naar de eigentijdse thematiek.

Ziemia obiecana

Polen 1975. Drama van Andrzej Wajda. Met o.a. Daniel Olbrychski, Wojciech Pszoniak, Andrzej Seweryn, Anna Nehrebecka en Franciszek Pieczka.

Een groots historisch drama gebaseerd op een minder bekende roman van de Nobelprijswinnaar Władysław Reymont. Lodz, aanvankelijk een klein dorp, groeide in zeer korte tijd uit tot één van de grootste textielcentra. Het is een film over het kapitalisme ten top, met vele intriges en een concurrentiestrijd op leven en dood. Door de Poolse autoriteiten als voorbeeld gesteld van eem marxistische interpretatie van een stuk geschiedenis. Intrigerend camerawerk en zeer goede acteerprestaties. Vele malen onderscheiden zoals met de Grand Prix in Moskou.