Maria de Medeiros (1965): regie, cast en scenario.
Er zijn 38 films gevonden.

Pasolini

2014 | Biografie, Drama

Frankrijk​/​​België​/​​Italië 2014. Biografie van Abel Ferrara. Met o.a. Willem Dafoe, Adriana Asti, Ninetto Davoli, Maria de Medeiros en Riccardo Scamarcio.

Abel Ferrara (Bad Lieutenant) brengt een avant-gardistische hommage aan de revolutionaire cineast Pier Paolo Pasolini. Hij toont de laatste dagen van de regisseur, tussen de afronding van diens controversiële Saló o le 120 giornate di Sodoma en zijn vroege dood, en wisselt dat af met drie verfilmde scènes van Porno-Teo-Kolossal, het nooit voltooide project van Pasolini. Ondanks een wat rommelige opzet levert het een intrigerend portret op, waarbij de nodige voorkennis van Pasoloni en zijn werk wel vereist is.

Poulet aux prunes

2011 | Drama

Frankrijk​/​​Duitsland​/​​België 2011. Drama van Vincent Paronnaud en Marjane Satrapi. Met o.a. Mathieu Amalric, Edouard Baer, Maria de Medeiros, Golshifteh Farahani en Éric Caravaca.

De opvolger van animatiefilm Persepolis - van het schrijvers- en regieduo Satrapi en Paronnaud - is deze liefdevolle mix van live action en animatie. Wederom gebaseerd op een graphic novel van Satrapi, ditmaal over een violist in het Teheran van de jaren vijftig (Amalric) die weigert verder te leven als zijn vrouw zijn geliefde viool kapot slaat. Gaandeweg leren we zowel de keuze van de violist als de actie van de vrouw beter begrijpen. Kleurrijk, humoristisch en veel levenslustiger dan het onderwerp doet vermoeden.

La bande des Jotas

2012 | Komedie, Misdaad

Frankrijk​/​​België 2012. Komedie van Marjane Satrapi. Met o.a. Marjane Satrapi, Mattias Ripa, Stéphane Roche, Maria de Medeiros en Ali Mafakheri.

De Iraanse striptekenaar Satrapi verfilmde met Persepolis (2007) en Poulet aux prunes (2011) op prachtige wijze twee van haar eigen graphic novels. Maar opvolger La bande des Jotas, naar een origineel scenario, lijkt in niets op haar eerdere werk. Satrapi speelt zelf een van de hoofdrollen, als een mysterieuze vrouw die op de dodenlijst van de maffia staat. Via een verwisselde koffer komt ze in contact met twee badmintonspelers, die ze inhuurt als haar huurmoordenaars. Charmant, maar vooral ook een onnozel tussendoortje.

HH, Hitler à Hollywood

2010 | Drama

Frankrijk​/​​België 2010. Drama van Frédéric Sojcher. Met o.a. Maria de Medeiros, Micheline Presle en Wim Willaert.

In deze bizarre en behoorlijk Eurocinefiele pretcocktail van mockumentary, complotthriller en film-over-film stuit De Medeiros tijdens het draaien van een documentaire over collega-actrice Presle op de naam Luis Aramchek, een regisseur die vlak na WO II spoorloos is verdwenen. En hoe zit dat met Aramcheks Hitler à Hollywood, die uit de filmhistorie lijkt te zijn gewist? Sojcher goochelt naar hartelust met echt, nep en ultra-nep om iets te zeggen over de indertijd arglistig politiek-economisch georkestreerde hegemonie van Hollywoodcinema. De Medeiros is weer eens verrukkelijk, de rij film-VIPs die langskomt aanzienlijk.

La belle et le sauvage

2007 | Drama

Frankrijk 2007. Drama van Bertrand Arthuys. Met o.a. Maria de Medeiros, Lionel Abelanski, Jacques Spiesser, Didier Bezace en François Caron.

Natalie Carter is een Amerikaanse scenariste die het klaarspeelde om de vernuftig geconstrueerde Holocaust-roman Un secret van Philippe Grimbert voor regisseur Claude Miller tot vloeiend filmscenario te bewerken. Met La belle et le sauvage bewijst ze dat ze ook met een klein, lineair tv-script uit de voeten kan. In de Zuid-Franse kruidentuinheuvels van de Luberon leidt de oud-kinderpsychiater Louis Riquet (een karakterrol van Bezace) een teruggetrokken leven. Op een dag staat er een dame (De Medeiros) voor zijn neus die beweert, op zijn advertentie voor een huishoudster te komen solliciteren. Louis weet echter van niets.

Dans les cordes

2007 | Drama

Frankrijk 2007. Drama van Magaly Richard-Serrano. Met o.a. Richard Anconina, Maria de Medeiros en Louise Szpindel.

Natalie Carter is een Amerikaanse scenariste die het klaarspeelde om de vernuftig geconstrueerde Holocaust-roman Un secret van Philippe Grimbert voor regisseur Claude Miller tot vloeiend filmscenario te bewerken. Met La belle et le sauvage bewijst ze dat ze ook met een klein, lineair tv-script uit de voeten kan. In de Zuid-Franse kruidentuinheuvels van de Luberon leidt de oud-kinderpsychiater Louis Riquet (een karakterrol van Bezace) een teruggetrokken leven. Op een dag staat er een dame (De Medeiros) voor zijn neus die beweert, op zijn advertentie voor een huishoudster te komen solliciteren. Louis weet echter van niets.

Je m'appelle Elisabeth

2006 | Drama

Frankrijk 2006. Drama van Jean-Pierre Améris. Met o.a. Alba Gaïa Kraghede Bellugi, Benjamin Ramon, Stéphane Freiss, Maria de Medeiros en Yolande Moreau.

Een huis op het naoorlogse Franse platteland. Alsof angst voor spoken en het donker de tienjarige Betty nog niet genoeg parten speelt, gaan haar ouders scheiden en is haar zusje naar een internaat vertrokken. Maar dan verschijnt er een vreemde, schichtige jongen in de tuin; Betty verbergt hem in het schuurtje en verzorgt hem. Opgroeidrama met soms somber-sprookjesachtige sfeer. Invoelend bewerkte Améris de gelijknamige roman van François Mauriacs acterende kleindochter Anne Wiazemsky, die de ware geschiedenis optekende uit de mond van een goede vriendin.

The Saddest Music in the World

2003 | Komedie, Fantasy

Canada 2003. Komedie van Guy Maddin. Met o.a. Isabella Rossellini, Maria de Medeiros, Mark McKinney en David Fox.

Nadat Winnipeg door een krant is verkozen tot de 'meest droevige stad ter wereld' looft de lokale bierproducente Lady Port-Huntly (Rossellini) een prijs uit voor de maker van de meest trieste muziek. Ze hoopt stiekem dat al die verdrietige klanken de bierconsumptie omhoog zullen stuwen, want wie melancholiek is drinkt. Absurd sprookje van de Canadese regisseur Maddin, geschoten op acht millimeterfilm en digitale camera, daarna opgeblazen om een oud en korrelig effect te krijgen. Een vreemde, grappige, soms wondermooie film, die zeker niet bij iedereen in de smaak zal vallen.

My Life Without Me

2003 | Drama, Romantiek

Canada​/​​Spanje 2003. Drama van Isabel Coixet. Met o.a. Sarah Polley, Amanda Plummer, Scott Speedman, Deborah Harry en Leonor Watling.

De 23-jarige Ann (Polley) woont in een stacaravan in de tuin van haar moeder, samen met haar man en hun twee kinderen. Ann weet dat ze binnen twee maanden zal sterven en stelt een lijst samen met prioriteiten als: de naderende dood blijft geheim, slapen met een andere man, felicitaties vastleggen voor haar kinderen tot hun achttiende verjaardag en een vrouw zoeken voor haar man. Regisseur Isabel Coixet baseerde de film op het boek 'Pretending the bed is a raft' van Nanci Kincaid en fabriceerde, mede dankzij het fabuleus ingetogen acteerwerk van Sarah Polley, een integer meesterwerkje dat geen moment vervalt in sentimentaliteit.

Deuxième vie

2000 | Komedie, Fantasy

Frankrijk 2000. Komedie van Patrick Braoudé. Met o.a. Isabelle Candelier, Patrick Braoudé, Daniel Russo, Gad Elmaleh en Elie Semoun.

De 23-jarige Ann (Polley) woont in een stacaravan in de tuin van haar moeder, samen met haar man en hun twee kinderen. Ann weet dat ze binnen twee maanden zal sterven en stelt een lijst samen met prioriteiten als: de naderende dood blijft geheim, slapen met een andere man, felicitaties vastleggen voor haar kinderen tot hun achttiende verjaardag en een vrouw zoeken voor haar man. Regisseur Isabel Coixet baseerde de film op het boek 'Pretending the bed is a raft' van Nanci Kincaid en fabriceerde, mede dankzij het fabuleus ingetogen acteerwerk van Sarah Polley, een integer meesterwerkje dat geen moment vervalt in sentimentaliteit.

Capitães de Abril

2000 | Avonturenfilm, Historische film, Drama

Portugal​/​​Spanje​/​​Italië​/​​Frankrijk 2000. Avonturenfilm van Maria de Medeiros. Met o.a. Stefano Accorsi, Maria de Medeiros, Joaquim de Almeida, Frédéric Pierrot en Fele Martínez.

In Nederland bloeit de rode anjer vanaf medio mei. In Portugal is de bloem gelukkig vroeger present want de Anjerrevolutie in 1974 viel al op 25 april. In het historisch verantwoorde docudrama Kapiteins van april wordt de aanloop naar de nagenoeg geweldloze staatsgreep op klemmende wijze uit de doeken gedaan, met beelden van verminkte lijken in de koloniën als huiveringwekkende proloog. Maar de Portugese revolutie leent zich ook voor slapstickvermaak want welke staatsgrijper stopt nou voor rood licht op weg naar de regeringsstad? En wat te denken van de cartoonesk gemeen ogende rijke, oude, oorlogszuchtige kliek? Machtig mooi.

Les infortunes de la beauté

1999 | Drama, Komedie

Frankrijk 1999. Drama van John Lvoff. Met o.a. Arielle Dombasle, Maria de Medeiros, Thibault de Montalembert, Jean-Philippe Écoffey en Louis-Do de Lencquesaing.

In Nederland bloeit de rode anjer vanaf medio mei. In Portugal is de bloem gelukkig vroeger present want de Anjerrevolutie in 1974 viel al op 25 april. In het historisch verantwoorde docudrama Kapiteins van april wordt de aanloop naar de nagenoeg geweldloze staatsgreep op klemmende wijze uit de doeken gedaan, met beelden van verminkte lijken in de koloniën als huiveringwekkende proloog. Maar de Portugese revolutie leent zich ook voor slapstickvermaak want welke staatsgrijper stopt nou voor rood licht op weg naar de regeringsstad? En wat te denken van de cartoonesk gemeen ogende rijke, oude, oorlogszuchtige kliek? Machtig mooi.

Spanish Fly

1998 | Romantiek, Drama, Komedie

Frankrijk​/​​Spanje​/​​Verenigd Koninkrijk 1998. Romantiek van Daphna Kastner. Met o.a. Daphna Kastner, Toni Canto, Martin Donovan, Danny Huston en Marianne Sägebrecht.

Nadat er positieve reacties waren gekomen op het artikel van Zoe (Kastner) over macho`s in het damesblad [KL]Vanity Fair[KLE] tekende Zoe een contract om een boek over de machocultuur te schrijven. De bakermat ervan bevindt zich in Spanje. Zoe vertrekt van New York naar Madrid om mannen te interviewen. Omdat ze nauwelijks Spaans spreekt, huurt ze als tolk Antonio (Cant[KA1]o) in. Antonio geeft opzettelijk een draai aan de antwoorden op Zoe`s bitcherige vragen. Zoe zoekt in Madrid haar collegeprofessor Carl (Donovan) op, die een Engelse boekwinkel is begonnen, maar hun relatie loopt op niets uit. Zoe laat zich verleiden door de flamencogitarist Julio (Castro), maar dat is zo`n ijdeltuit dat hij in bed in de spiegel kijkt of zijn haar nog wel goed zit en of zijn tanden wit genoeg zijn. Bovendien denkt hij serieus dat hij de beste minnaar ter wereld is. Een regelrechte ramp. Zoe`s ex-vriendje John (Huston) duikt ook nog even op, maar van het aanhalen van de vriendsschapsbanden is geen sprake. Als Zoe in het gezelschap van Antonio naar de Spaanse Costa del Sol gaat, komt het tot een toenadering en een onthulling over Zoe`s jeugd, die veel verklaart. Op dat punt is de film afgegleden naar een moeder-en-dochter verhaal (per telefoon met de stem van Mary McDonell, want Zoe`s moeder krijg je niet te zien). Het weinig opzienbarende scenario van regisseusse/hoofdrol Kastner (in haar tweede film) is idioot, de humor wordt als zout in de wonden gewreven en de romantiek is ver zoek. In cameo's maken Sägebrecht als Rosa en De Medeiros als Rossy hun opwachting. De film draaide een weekje in de Amerikaanse bioscopen, leverde aan de kassa vijftienduizend dollar op, om daarna geruisloos te verdwijnen. Het camerawerk is van Arnaldo Catinari. Dolby.

El sudor de los ruiseñores

1998 |

Spanje 1998. Juan Manuel Cotelo. Met o.a. Carlos Isbert, Alexandru Agarici en Maria de Medeiros.

Nadat er positieve reacties waren gekomen op het artikel van Zoe (Kastner) over macho`s in het damesblad [KL]Vanity Fair[KLE] tekende Zoe een contract om een boek over de machocultuur te schrijven. De bakermat ervan bevindt zich in Spanje. Zoe vertrekt van New York naar Madrid om mannen te interviewen. Omdat ze nauwelijks Spaans spreekt, huurt ze als tolk Antonio (Cant[KA1]o) in. Antonio geeft opzettelijk een draai aan de antwoorden op Zoe`s bitcherige vragen. Zoe zoekt in Madrid haar collegeprofessor Carl (Donovan) op, die een Engelse boekwinkel is begonnen, maar hun relatie loopt op niets uit. Zoe laat zich verleiden door de flamencogitarist Julio (Castro), maar dat is zo`n ijdeltuit dat hij in bed in de spiegel kijkt of zijn haar nog wel goed zit en of zijn tanden wit genoeg zijn. Bovendien denkt hij serieus dat hij de beste minnaar ter wereld is. Een regelrechte ramp. Zoe`s ex-vriendje John (Huston) duikt ook nog even op, maar van het aanhalen van de vriendsschapsbanden is geen sprake. Als Zoe in het gezelschap van Antonio naar de Spaanse Costa del Sol gaat, komt het tot een toenadering en een onthulling over Zoe`s jeugd, die veel verklaart. Op dat punt is de film afgegleden naar een moeder-en-dochter verhaal (per telefoon met de stem van Mary McDonell, want Zoe`s moeder krijg je niet te zien). Het weinig opzienbarende scenario van regisseusse/hoofdrol Kastner (in haar tweede film) is idioot, de humor wordt als zout in de wonden gewreven en de romantiek is ver zoek. In cameo's maken Sägebrecht als Rosa en De Medeiros als Rossy hun opwachting. De film draaide een weekje in de Amerikaanse bioscopen, leverde aan de kassa vijftienduizend dollar op, om daarna geruisloos te verdwijnen. Het camerawerk is van Arnaldo Catinari. Dolby.

Babel

1998 | Fantasy, Familiefilm, Avonturenfilm

Canada​/​​Frankrijk 1998. Fantasy van Gérard Pullicino. Met o.a. Mitchell David Rothpan, Maria de Medeiros, Tchéky Karyo, Michel Jonasz en Bronwen Booth.

Nadat er positieve reacties waren gekomen op het artikel van Zoe (Kastner) over macho`s in het damesblad [KL]Vanity Fair[KLE] tekende Zoe een contract om een boek over de machocultuur te schrijven. De bakermat ervan bevindt zich in Spanje. Zoe vertrekt van New York naar Madrid om mannen te interviewen. Omdat ze nauwelijks Spaans spreekt, huurt ze als tolk Antonio (Cant[KA1]o) in. Antonio geeft opzettelijk een draai aan de antwoorden op Zoe`s bitcherige vragen. Zoe zoekt in Madrid haar collegeprofessor Carl (Donovan) op, die een Engelse boekwinkel is begonnen, maar hun relatie loopt op niets uit. Zoe laat zich verleiden door de flamencogitarist Julio (Castro), maar dat is zo`n ijdeltuit dat hij in bed in de spiegel kijkt of zijn haar nog wel goed zit en of zijn tanden wit genoeg zijn. Bovendien denkt hij serieus dat hij de beste minnaar ter wereld is. Een regelrechte ramp. Zoe`s ex-vriendje John (Huston) duikt ook nog even op, maar van het aanhalen van de vriendsschapsbanden is geen sprake. Als Zoe in het gezelschap van Antonio naar de Spaanse Costa del Sol gaat, komt het tot een toenadering en een onthulling over Zoe`s jeugd, die veel verklaart. Op dat punt is de film afgegleden naar een moeder-en-dochter verhaal (per telefoon met de stem van Mary McDonell, want Zoe`s moeder krijg je niet te zien). Het weinig opzienbarende scenario van regisseusse/hoofdrol Kastner (in haar tweede film) is idioot, de humor wordt als zout in de wonden gewreven en de romantiek is ver zoek. In cameo's maken Sägebrecht als Rosa en De Medeiros als Rossy hun opwachting. De film draaide een weekje in de Amerikaanse bioscopen, leverde aan de kassa vijftienduizend dollar op, om daarna geruisloos te verdwijnen. Het camerawerk is van Arnaldo Catinari. Dolby.

Tempête dans un verre d'eau

1997 | Komedie, Romantiek

Frankrijk​/​​Verenigde Staten 1997. Komedie van Arnold Barkus. Met o.a. Jackie Berroyer, Arnold Barkus, Maria de Medeiros, François Dyrek en Simon Abkarian.

Nadat er positieve reacties waren gekomen op het artikel van Zoe (Kastner) over macho`s in het damesblad [KL]Vanity Fair[KLE] tekende Zoe een contract om een boek over de machocultuur te schrijven. De bakermat ervan bevindt zich in Spanje. Zoe vertrekt van New York naar Madrid om mannen te interviewen. Omdat ze nauwelijks Spaans spreekt, huurt ze als tolk Antonio (Cant[KA1]o) in. Antonio geeft opzettelijk een draai aan de antwoorden op Zoe`s bitcherige vragen. Zoe zoekt in Madrid haar collegeprofessor Carl (Donovan) op, die een Engelse boekwinkel is begonnen, maar hun relatie loopt op niets uit. Zoe laat zich verleiden door de flamencogitarist Julio (Castro), maar dat is zo`n ijdeltuit dat hij in bed in de spiegel kijkt of zijn haar nog wel goed zit en of zijn tanden wit genoeg zijn. Bovendien denkt hij serieus dat hij de beste minnaar ter wereld is. Een regelrechte ramp. Zoe`s ex-vriendje John (Huston) duikt ook nog even op, maar van het aanhalen van de vriendsschapsbanden is geen sprake. Als Zoe in het gezelschap van Antonio naar de Spaanse Costa del Sol gaat, komt het tot een toenadering en een onthulling over Zoe`s jeugd, die veel verklaart. Op dat punt is de film afgegleden naar een moeder-en-dochter verhaal (per telefoon met de stem van Mary McDonell, want Zoe`s moeder krijg je niet te zien). Het weinig opzienbarende scenario van regisseusse/hoofdrol Kastner (in haar tweede film) is idioot, de humor wordt als zout in de wonden gewreven en de romantiek is ver zoek. In cameo's maken Sägebrecht als Rosa en De Medeiros als Rossy hun opwachting. De film draaide een weekje in de Amerikaanse bioscopen, leverde aan de kassa vijftienduizend dollar op, om daarna geruisloos te verdwijnen. Het camerawerk is van Arnaldo Catinari. Dolby.

Les mille merveilles de l'Univers

1997 | Sciencefiction, Komedie

Frankrijk​/​​Canada 1997. Sciencefiction van Jean-Michel Roux. Met o.a. Tchéky Karyo, Julie Delpy, Féodor Atkine, Maria de Medeiros en Chick Ortega.

Nadat er positieve reacties waren gekomen op het artikel van Zoe (Kastner) over macho`s in het damesblad [KL]Vanity Fair[KLE] tekende Zoe een contract om een boek over de machocultuur te schrijven. De bakermat ervan bevindt zich in Spanje. Zoe vertrekt van New York naar Madrid om mannen te interviewen. Omdat ze nauwelijks Spaans spreekt, huurt ze als tolk Antonio (Cant[KA1]o) in. Antonio geeft opzettelijk een draai aan de antwoorden op Zoe`s bitcherige vragen. Zoe zoekt in Madrid haar collegeprofessor Carl (Donovan) op, die een Engelse boekwinkel is begonnen, maar hun relatie loopt op niets uit. Zoe laat zich verleiden door de flamencogitarist Julio (Castro), maar dat is zo`n ijdeltuit dat hij in bed in de spiegel kijkt of zijn haar nog wel goed zit en of zijn tanden wit genoeg zijn. Bovendien denkt hij serieus dat hij de beste minnaar ter wereld is. Een regelrechte ramp. Zoe`s ex-vriendje John (Huston) duikt ook nog even op, maar van het aanhalen van de vriendsschapsbanden is geen sprake. Als Zoe in het gezelschap van Antonio naar de Spaanse Costa del Sol gaat, komt het tot een toenadering en een onthulling over Zoe`s jeugd, die veel verklaart. Op dat punt is de film afgegleden naar een moeder-en-dochter verhaal (per telefoon met de stem van Mary McDonell, want Zoe`s moeder krijg je niet te zien). Het weinig opzienbarende scenario van regisseusse/hoofdrol Kastner (in haar tweede film) is idioot, de humor wordt als zout in de wonden gewreven en de romantiek is ver zoek. In cameo's maken Sägebrecht als Rosa en De Medeiros als Rossy hun opwachting. De film draaide een weekje in de Amerikaanse bioscopen, leverde aan de kassa vijftienduizend dollar op, om daarna geruisloos te verdwijnen. Het camerawerk is van Arnaldo Catinari. Dolby.

Le comédien

1997 | Komedie, Romantiek

Frankrijk 1997. Komedie van Christian de Chalonge. Met o.a. Michel Serrault, Charles Aznavour, Daniel Prévost, Maria de Medeiros en Nathalie Serrault.

Nadat er positieve reacties waren gekomen op het artikel van Zoe (Kastner) over macho`s in het damesblad [KL]Vanity Fair[KLE] tekende Zoe een contract om een boek over de machocultuur te schrijven. De bakermat ervan bevindt zich in Spanje. Zoe vertrekt van New York naar Madrid om mannen te interviewen. Omdat ze nauwelijks Spaans spreekt, huurt ze als tolk Antonio (Cant[KA1]o) in. Antonio geeft opzettelijk een draai aan de antwoorden op Zoe`s bitcherige vragen. Zoe zoekt in Madrid haar collegeprofessor Carl (Donovan) op, die een Engelse boekwinkel is begonnen, maar hun relatie loopt op niets uit. Zoe laat zich verleiden door de flamencogitarist Julio (Castro), maar dat is zo`n ijdeltuit dat hij in bed in de spiegel kijkt of zijn haar nog wel goed zit en of zijn tanden wit genoeg zijn. Bovendien denkt hij serieus dat hij de beste minnaar ter wereld is. Een regelrechte ramp. Zoe`s ex-vriendje John (Huston) duikt ook nog even op, maar van het aanhalen van de vriendsschapsbanden is geen sprake. Als Zoe in het gezelschap van Antonio naar de Spaanse Costa del Sol gaat, komt het tot een toenadering en een onthulling over Zoe`s jeugd, die veel verklaart. Op dat punt is de film afgegleden naar een moeder-en-dochter verhaal (per telefoon met de stem van Mary McDonell, want Zoe`s moeder krijg je niet te zien). Het weinig opzienbarende scenario van regisseusse/hoofdrol Kastner (in haar tweede film) is idioot, de humor wordt als zout in de wonden gewreven en de romantiek is ver zoek. In cameo's maken Sägebrecht als Rosa en De Medeiros als Rossy hun opwachting. De film draaide een weekje in de Amerikaanse bioscopen, leverde aan de kassa vijftienduizend dollar op, om daarna geruisloos te verdwijnen. Het camerawerk is van Arnaldo Catinari. Dolby.

Go for Gold!

1997 | Komedie

Duitsland​/​​Frankrijk​/​​Spanje 1997. Komedie van Lucian Segura. Met o.a. Lars Rudolph, Saïd Taghmaoui, Antonio Carmona, Maria de Medeiros en Chick Ortega.

Nadat er positieve reacties waren gekomen op het artikel van Zoe (Kastner) over macho`s in het damesblad [KL]Vanity Fair[KLE] tekende Zoe een contract om een boek over de machocultuur te schrijven. De bakermat ervan bevindt zich in Spanje. Zoe vertrekt van New York naar Madrid om mannen te interviewen. Omdat ze nauwelijks Spaans spreekt, huurt ze als tolk Antonio (Cant[KA1]o) in. Antonio geeft opzettelijk een draai aan de antwoorden op Zoe`s bitcherige vragen. Zoe zoekt in Madrid haar collegeprofessor Carl (Donovan) op, die een Engelse boekwinkel is begonnen, maar hun relatie loopt op niets uit. Zoe laat zich verleiden door de flamencogitarist Julio (Castro), maar dat is zo`n ijdeltuit dat hij in bed in de spiegel kijkt of zijn haar nog wel goed zit en of zijn tanden wit genoeg zijn. Bovendien denkt hij serieus dat hij de beste minnaar ter wereld is. Een regelrechte ramp. Zoe`s ex-vriendje John (Huston) duikt ook nog even op, maar van het aanhalen van de vriendsschapsbanden is geen sprake. Als Zoe in het gezelschap van Antonio naar de Spaanse Costa del Sol gaat, komt het tot een toenadering en een onthulling over Zoe`s jeugd, die veel verklaart. Op dat punt is de film afgegleden naar een moeder-en-dochter verhaal (per telefoon met de stem van Mary McDonell, want Zoe`s moeder krijg je niet te zien). Het weinig opzienbarende scenario van regisseusse/hoofdrol Kastner (in haar tweede film) is idioot, de humor wordt als zout in de wonden gewreven en de romantiek is ver zoek. In cameo's maken Sägebrecht als Rosa en De Medeiros als Rossy hun opwachting. De film draaide een weekje in de Amerikaanse bioscopen, leverde aan de kassa vijftienduizend dollar op, om daarna geruisloos te verdwijnen. Het camerawerk is van Arnaldo Catinari. Dolby.

Airbag

1997 | Komedie, Thriller

Spanje​/​​Portugal​/​​Duitsland 1997. Komedie van Juanma Bajo Ulloa en Juanma Bajo Ulloa. Met o.a. Karra Elejalde, Fernando Guillén-Cuervo, Alberto San Juan, Maria de Medeiros en Francisco Rabal.

Nadat er positieve reacties waren gekomen op het artikel van Zoe (Kastner) over macho`s in het damesblad [KL]Vanity Fair[KLE] tekende Zoe een contract om een boek over de machocultuur te schrijven. De bakermat ervan bevindt zich in Spanje. Zoe vertrekt van New York naar Madrid om mannen te interviewen. Omdat ze nauwelijks Spaans spreekt, huurt ze als tolk Antonio (Cant[KA1]o) in. Antonio geeft opzettelijk een draai aan de antwoorden op Zoe`s bitcherige vragen. Zoe zoekt in Madrid haar collegeprofessor Carl (Donovan) op, die een Engelse boekwinkel is begonnen, maar hun relatie loopt op niets uit. Zoe laat zich verleiden door de flamencogitarist Julio (Castro), maar dat is zo`n ijdeltuit dat hij in bed in de spiegel kijkt of zijn haar nog wel goed zit en of zijn tanden wit genoeg zijn. Bovendien denkt hij serieus dat hij de beste minnaar ter wereld is. Een regelrechte ramp. Zoe`s ex-vriendje John (Huston) duikt ook nog even op, maar van het aanhalen van de vriendsschapsbanden is geen sprake. Als Zoe in het gezelschap van Antonio naar de Spaanse Costa del Sol gaat, komt het tot een toenadering en een onthulling over Zoe`s jeugd, die veel verklaart. Op dat punt is de film afgegleden naar een moeder-en-dochter verhaal (per telefoon met de stem van Mary McDonell, want Zoe`s moeder krijg je niet te zien). Het weinig opzienbarende scenario van regisseusse/hoofdrol Kastner (in haar tweede film) is idioot, de humor wordt als zout in de wonden gewreven en de romantiek is ver zoek. In cameo's maken Sägebrecht als Rosa en De Medeiros als Rossy hun opwachting. De film draaide een weekje in de Amerikaanse bioscopen, leverde aan de kassa vijftienduizend dollar op, om daarna geruisloos te verdwijnen. Het camerawerk is van Arnaldo Catinari. Dolby.

Tiré à part

1996 | Thriller, Drama

Frankrijk 1996. Thriller van Bernard Rapp. Met o.a. Terence Stamp, Daniel Mesguich, Jean-Claude Dreyfus, Maria de Medeiros en Franck Finlay.

Edward werkt bij een kleine Engelse uitgeverij. Hij krijgt een heel goed manuscript onder ogen dat geschreven is door een vriend van hem, Nicholas. Dit is vreemd, aangezien Nicholas hiervoor alleen maar erg slechte dingen geschreven heeft. Het manuscript speelt in Tunesië, 35 jaar geleden en Edward meent de vrouw die beschreven wordt te herkennen: zij was ooit zijn geliefde, die na een verkrachting zelfmoord pleegde. Geleidelijk komt Edward tot de slotsom dat Nicholas de verkrachter van toen moet zijn. Hij zint op wraak.

Sans mentir

1996 | Komedie

Frankrijk 1996. Komedie van Joyce Buñuel. Met o.a. Robin Renucci, Maria de Medeiros, Xavier Rothmann, Eric Prat en Cécile Auclert.

Edward werkt bij een kleine Engelse uitgeverij. Hij krijgt een heel goed manuscript onder ogen dat geschreven is door een vriend van hem, Nicholas. Dit is vreemd, aangezien Nicholas hiervoor alleen maar erg slechte dingen geschreven heeft. Het manuscript speelt in Tunesië, 35 jaar geleden en Edward meent de vrouw die beschreven wordt te herkennen: zij was ooit zijn geliefde, die na een verkrachting zelfmoord pleegde. Geleidelijk komt Edward tot de slotsom dat Nicholas de verkrachter van toen moet zijn. Hij zint op wraak.

Maria, fille de Flandres

1996 |

Frankrijk 1996. Philippe Triboit. Met o.a. Christopher Thompson, Maria de Medeiros en Thierry Frémont.

Edward werkt bij een kleine Engelse uitgeverij. Hij krijgt een heel goed manuscript onder ogen dat geschreven is door een vriend van hem, Nicholas. Dit is vreemd, aangezien Nicholas hiervoor alleen maar erg slechte dingen geschreven heeft. Het manuscript speelt in Tunesië, 35 jaar geleden en Edward meent de vrouw die beschreven wordt te herkennen: zij was ooit zijn geliefde, die na een verkrachting zelfmoord pleegde. Geleidelijk komt Edward tot de slotsom dat Nicholas de verkrachter van toen moet zijn. Hij zint op wraak.

Attends-moi

1996 | Drama

Frankrijk​/​​Portugal 1996. Drama van François Luciani. Met o.a. Maria de Medeiros, Alain Bashung, Christophe Odent, Florence Viala en Catherine Ferran.

Edward werkt bij een kleine Engelse uitgeverij. Hij krijgt een heel goed manuscript onder ogen dat geschreven is door een vriend van hem, Nicholas. Dit is vreemd, aangezien Nicholas hiervoor alleen maar erg slechte dingen geschreven heeft. Het manuscript speelt in Tunesië, 35 jaar geleden en Edward meent de vrouw die beschreven wordt te herkennen: zij was ooit zijn geliefde, die na een verkrachting zelfmoord pleegde. Geleidelijk komt Edward tot de slotsom dat Nicholas de verkrachter van toen moet zijn. Hij zint op wraak.

Jenseits der Brandung

1995 | Fantasy

Duitsland​/​​Frankrijk 1995. Fantasy van Peter Patzak en Peter Pazak. Met o.a. Thomas Kretschmann, Claudia Michelsen, Juraj Kukura, Claus Eberth en Georges Merny.

Persfotograaf Paul (Kretschmann) keert gedeprimeerd terug van een missie in het strijdgewoel van het voormalige Joegoslavi[KA3]e. Om een beetje bij te komen neemt hij zijn intrek bij Th[KA1]er[KA2]ese (De Medeiros), een vriendin die een hotelletje heeft aan de Bretonse kust. Hier ontmoet hij Morgane (Michelsen), een geheimzinnige vrouw, waarop hij verliefd wordt. Hij is nieuwsgierig naar haar achtergronden en probeert het een en ander over haar te weten te komen. Het lukt hem niet. Tijdens een boottochtje breekt er een noodweer los en ze kapseizen. Paul wordt op het nippertje gered, maar van Morgane ontbreekt ieder spoor. Enige mijlen verderop vergaat een ferry in de vliegende storm. Hier wordt een jonge vrouw gered die als twee druppels water op Morgane lijkt. Ze lijdt aan geheugenverlies. De hoofdrollen doen hun best, maar ze slagen er niet in om het ongeloofwaardige scenario van Dorothée Dhan en Knut Boeser aannemelijk te maken. Het verhaal werd geïnspireerd door een Keltische legende - was het maar daarbij gebleven. Martin Stingl bemande de camera.

Três Irmãos

1994 | Drama, Familiefilm

Duitsland​/​​Portugal 1994. Drama van Teresa Villaverde. Met o.a. Maria de Medeiros, Marcello Urgeghe, Evgeni Sidihin, Laura del Sol en Mireille Perrier.

Medeiros woont samen met haar ouders en twee broers in een arbeiderswijk in Lissabon. Na de zoveelste slaande ruzie tussen de broers en hun egocentrische, gevoelloze, blinde vader, gaan de jongens het huis uit. Medeiros onderhoudt nog contact met hen maar weet eigenlijk niet meer bij wie ze hoort. Na een opgedrongen seksueel contact met de zoon van haar baas lijkt de liefde haar een vieze bedoening. Wanneer dan ook nog haar moeder het huis verlaat en zij met haar vader alleen achterblijft, raakt het meisje helemaal de kluts kwijt. Aangrijpend verhaal van een meisje midden in de puberteit, dat op zoek is naar liefde en genegenheid. Met bijzonder veel gevoel gespeeld door Medeiros, die voor haar prestatie in 1994 op het Filmfestival van Venetië de prijs kreeg voor de beste vrouwelijke rol. Villaverde schreef zelf het meeslepende scenario, waarin realiteit en fantasie, toekomst en verleden volmaakt één worden met de cinematografische werkelijkheid. Mooie beelden van Volker Tittel.

Saint-Exupéry: La dernière mission

1994 | Drama, Biografie

Duitsland​/​​Frankrijk 1994. Drama van Robert Enrico. Met o.a. Bernard Giraudeau, Maria de Medeiros, Jean-Paul Comart, Frédéric van den Driessche en Jean-Marie Winling.

De film speelt zich af op 30 en 31 juli 1944, de twee laatste dagen van het leven van Antoine de Saint-Exup[KA1]ery, schrijver van onder meer [KL]De kleine prins[KLE]. De auteur (gespeeld door Giraudeau) is een fervent piloot, gelegerd op een basis op Corsica. Zijn kapitein probeert hem over te halen te stoppen met vliegen, maar daar wil hij niets van horen. De kapitein wordt op het matje geroepen door een officier die getuige was van de smeekbede. Dan volgt een overzicht van de staat van dienst van De Saint-Exupéry, die als piloot bij het leger kwam in 1939. Een gevoelige hulde aan een van Frankrijks meest invloedrijke schrijvers van de twintigste eeuw. Schitterende vertolking van Giraudeau in de titelrol. Ook zijn er oude archiefopnamen te zien. Het intelligente scenario werd geschreven door Enrico en Marcel Jullian. Cyril Lathus fungeerde als fotograaf.

Pulp Fiction

1994 | Misdaad, Thriller, Experimenteel, Drama, Komedie

Verenigde Staten 1994. Misdaad van Quentin Tarantino. Met o.a. John Travolta, Samuel L. Jackson, Uma Thurman, Bruce Willis en Maria de Medeiros.

Tarantino’s tweede film verhief de regisseur tot superheld van de independent cinema en betekende de comeback van voormalig tieneridool Travolta. Tarantino vertelt hinkstapspringend drie verschillende verhalen in criminele kringen, die toch met elkaar te maken hebben. Een rode draad is moeilijk aan te geven, veel dia/monologen zijn nauwelijks te volgen en na sommige scènes lijkt het alsof er een nieuwe film van start gaat. En toch past alles precies. Zo ontstond een adembenemende film. Uitstekend spel van Travolta en Jackson. Tarantino en Roger Avary werden met een Oscar beloond voor hun script.

El detective y la muerte

1994 |

Spanje 1994. Gonzalo Suarez. Met o.a. Javier Bardem, Charo López en Maria de Medeiros.

Tarantino’s tweede film verhief de regisseur tot superheld van de independent cinema en betekende de comeback van voormalig tieneridool Travolta. Tarantino vertelt hinkstapspringend drie verschillende verhalen in criminele kringen, die toch met elkaar te maken hebben. Een rode draad is moeilijk aan te geven, veel dia/monologen zijn nauwelijks te volgen en na sommige scènes lijkt het alsof er een nieuwe film van start gaat. En toch past alles precies. Zo ontstond een adembenemende film. Uitstekend spel van Travolta en Jackson. Tarantino en Roger Avary werden met een Oscar beloond voor hun script.

Des feux mal éteints

1994 | Oorlogsfilm, Actiefilm

Frankrijk 1994. Oorlogsfilm van Serge Moati. Met o.a. Manuel Blanc, Maria de Medeiros, Emmanuel Salinger, Hélène Vincent en Rufus.

J[KA1]er[KA4]ome (Blanc) heeft een opleiding genoten als journalist en wordt tegen het einde van de Algerijnse vrijheidsoorlog opgeroepen voor actieve dienst. Hij wordt ingedeeld bij de gemuilkorfde redactie van een krant voor de strijdkrachten. Het akkoord van Evian is getekend, maar de OAS begint met zijn verzet en de tactiek van de verschroeide aarde. Van een vriend die al in Algerije zit, ontvangt J[KA1]er[KA4]ome een lijst met namen van gevaarlijke rechtse personen. Vlak voor zijn inscheping wordt hij neergeknuppeld en ontfutselen zijn belagers hem de lijst. De vriend wordt vermoord en J[KA1]er[KA4]ome sluit vriendschap met diens mooie vriendin Tweedy Bird (De Medeiros) en raakt in Algerije bekneld in het strijdgewoel. Met vaart gefilmd stukje gescheidenis over Frankrijks Algerijnse verleden en erfenis. Wie daar niet goed mee op de hoogte is, geniet veel minder van deze rolprent. Naar het boek van Philippe Labro uit 1967 dat door Jean-Jacques Zilberman, Didier Decoin en regisseur Moati tot scenario werd bewerkt. Het puike camerawerk was in handen van Jacques Guerin en Georges Orset. De titel is afkomstig van een gedicht van de 19e eeuwse dichter Apollinaire en is bijna veertig jaar na het beëindigen van de Algerijnse oorlog helaas nog maar al te waar.

Huevos de oro

1993 | Komedie, Drama, Erotiek

Italië​/​​Frankrijk​/​​Spanje 1993. Komedie van Bigas Luna. Met o.a. Javier Bardem, Maria de Medeiros, Maribel Verdú, Elisa Touati en Rachel Bianca.

Tijdens zijn dienstplicht wordt bouwvakker Benito (Bardem) bedrogen door zijn vriendin Rita (Touati) die aanpapt met zijn beste vriend. Gek van jaloezie wordt hij cynisch en eerzuchtig. Hij zweert zich te wreken door het grootste en hoogste gebouw van Benidorm te bouwen. Maar dan moet hij eerst nog de belangrijkste bouwondernemer worden. Om dit doel te bereiken besluit hij de vrouwen te versieren die hem hogerop kunnen helpen. Dat begint bij Marta (De Medeiros), de dochter van een machtige bankier. Ten slotte smijt zij hem eruit en dat wordt toch zijn ondergang. Bijtend cynische satire over een kerel die zonder schroom vrouwen gebruikt om zijn doel te bereiken. De humor is niet steeds even fijnzinnig en komt soms zelfs over als een regelrechte vuistslag. Bardem is schitterend in zijn rol van macho. Spitsvondig scenario van Luna en Cuca Canals. Achter de camera stond José Luis Alcaine.

Meeting Venus

1991 | Drama, Romantiek, Muziek

Verenigde Staten​/​​Verenigd Koninkrijk​/​​Hongarije​/​​Frankrijk 1991. Drama van István Szabó. Met o.a. Glenn Close, Niels Arestrup, Moscu Alcalay, Macha Méril en Erland Josephson.

Arestrup speelt een Hongaarse dirigent die naar Parijs gaat om Wagners opera Tannhauser te dirigeren en dat leidt tot een aantal observaties over kunst en bureaucratie, kunstenaars en democratie, gekibbel, interventies van vakbonden en triviale afgunst. Eigenlijk een soort metafoor over wat er in het Europa van 1990 gaande is. Een dappere film waarin de opera meer als decor dient. Er is ook een mooi liefdesverhaal tussen Arestrup en een schitterende Close als de diva. Tot op zekere hoogte ook een alternatieve versie van Truffaut's LA NUIT AMÉRICAINE. Nederlandse Ter Steege, dé ontdekking van SPOORLOOS in de rol van Monique. De stem van Close is ingedubbed door niemand minder dan Kiri Te Kanewa. Scenario van regisseur Szabó en Michael Hirst. Camerawerk van Lajos Koltai.

L'homme de ma vie

1991 | Komedie

Frankrijk​/​​Canada 1991. Komedie van Jean-Charles Tacchella. Met o.a. Thierry Fortineau, Jean-Pierre Bacri, Anne Letourneau, Ginette Garcin en Maria de Medeiros.

De Madeiros (Anais Nin uit HENRY AND JUNE) heeft snel in de kieren dat het vinden van werk moeilijker zal zijn dan het aan de haak slaan van een echtgenoot. Hoewel ze best wil vallen voor boekhandelaar Fortineau, is hij geen partij, want de huur van zijn winkeltje wordt hem heel waarschijnlijk binnenkort opgezegd. Ze weet culinair-criticus Bacri te strikken, maar is natuurlijk niet gelukkig en stuurt het handig aan op een echstscheiding. Ondanks de voorspelbare afloop een heerlijke, zeer vlotte bitterzoete komedie met prachtig dialoog van regisseur- scenarioschrijver Tacchella. De goed klinkende score is van Raymond Alessandrini en het camerawerk is van Dominique Le Rigoleur.

A idade maior

1991 | Drama

Portugal​/​​Duitsland 1991. Drama van Teresa Villaverde. Met o.a. Maria de Medeiros, Ricardo Colares, Vincent Gallo, Teresa Roby en Joaquim de Almeida.

Traag familiedrama tegen de achtergrond van de nadagen van de Portugese dictatuur. Vader De Almeida wordt naar Afrika gestuurd om te vechten tegen de rebellen; zijn vrouw Roby en zoon Colares houden contact met hem via brieven. Pas als De Almeida al meer dan twee maanden in zijn vaderland gerepatriëerd is, hoort zijn gezin ervan. Roby dwingt haar echtgenoot naar huis terug te keren. De film draait om twee hoofdfiguren - De Almeida en Colares - waarvan het spel en de dynamiek te uiteenlopend is, zodat de film geen geheel vormt. Scenario van regisseuse Villaverde en fotografie van Elfi Mikesch.

A divina comedia

1991 | Komedie

Portugal​/​​Frankrijk 1991. Komedie van Manoel de Oliveira. Met o.a. Maria de Medeiros, Miguel Guilherme, Luis Miguel Cintra, Mario Viegas en Leonor Silveira.

De elfde film van de grootmeester van de Portugese cinema bestaat uit een mozaïek van komediestukjes rond bijbelse voorvallen of rond romanpersonages met als centraal thema de dood en de verrijzenis. Gesitueerd in een moderne, hedendaagse kliniek met schizofrenen, paranoïden en verplegend personeel die toneelstukjes opvoeren, in de stijl van middeleeuwse mysterie- spelen. Bij momenten een goddelijke tragikomedie met aardig wat godsdienstige, politieke en filosofische bedenkingen.

Henry & June

1990 | Drama, Biografie

Verenigde Staten 1990. Drama van Philip Kaufman. Met o.a. Fred Ward, Uma Thurman, Maria de Medeiros, Richard E. Grant en Kevin Spacey.

Gelikte verfilming van Anaïs Nins erotische dagboeken die ze schreef ten tijde van haar onstuimige driehoeksverhouding, begin jaren dertig, met schrijver Henry Miller en diens vrouw June. Henry & June onderscheidt zich onder andere door de prachtige decors van wellustig Parijs in de jaren dertig. Kaufman, die eerder de arthouse-hit The Unbearable Lightness of Being maakte, zorgde met dit werk voor een aanpassing in het Amerikaanse filmkeuringssysteem: het keurmerk 'X' (porno) werd vervangen door 'NC-17' (no children under 17). Let op de hier nog onbekende Spacey, die sinds zijn doorbraakrol in The Usual Suspects tot de commerciële top van Hollywood behoort.

Vertiges

1985 | Muziek, Musical, Experimenteel

Frankrijk 1985. Muziek van Christine Laurent. Met o.a. Magali Noël, Krystina Janda, Paulo Autran, Hélène Lapiower en Henri Serre.

Dit zijn slechts de repetities voor de [KL]Bruiloft van Figaro[KLE] van W.A. Mozart, die gehouden worden in een Portugees theater. Alweer een variatie op het thema `de komiek en zijn evenbeeld` dat sinds de Franse schrijver en samensteller van een universele encyclopedie Denis Diderot (1713-84) velen bezighoudt. Een overpeinzing over werkelijkheid en bedrog evenals over theater op film. Spiegeleffecten met spel en werkelijkheid, dankzij de subtiele stijl van de regisseuse en de boeiende vertolking. Het scenario is van regisseuse Laurent. Het camerawerk is van Acácio de Almeida.

Paris vu par...20 ans après

1984 | Drama

Frankrijk 1984. Drama van Bernard Dubois, Philippe Garrel, Frédéric Mitterrand, Vincent Nordon en Philippe Venault. Met o.a. Agathe Vannier, Julien Dubois, Daniel Mesguich, Christine Boisson en Jean-Pierre Léaud.

Een herhaling van wat al gedaan werd in 1964 met PARIS, VU PAR... Het resultaat is wisselvallig. Het onderwerp dat Akerman koos voor J'ai faim, j'ai froid is onbetekenend. Nordons Paris-Plage is behoorlijk banaal. Venault geeft een bijzondere visie op euthanasie in Canal Saint-Martin. Wat betreft Dubois, hij slaagt erin de interesse te wekken, maar weet niet helemaal te overtuigen met Place Clichy. Mitterand maakte het pessimistische en provocerende Rue du Bac, maar al deze regisseurs vallen in het niet naast het talent van Garrel die ons in zijn Rue Fontaine een blik gunt in zijn gekwelde, obsessieve en zeer persoonlijke wereld.