María Luisa García (1956): cast, camera en montage.
Er zijn 12 films gevonden.

Les Savates du Bon Dieu

2000 | Drama, Fantasy

Frankrijk 2000. Drama van Jean-Claude Brisseau. Met o.a. Stanislas Merhar, Raphaële Godin, Emile Abossolo M'Bo, Coralie Revel en Paulette Dubost.

L'ange noir

1994 | Thriller, Actiefilm, Drama

Frankrijk 1994. Thriller van Jean-Claude Brisseau. Met o.a. Sylvie Vartan, Michel Piccoli, Tchéky Karyo, Alexandra Winisky en María Luisa García.

Regisseur Brisseau maakte L'ange noir in de beste traditie van de film noir. De zwarte engel uit de titel is de blonde Stéphane, die in koelen bloede een gangster neerknalt, maar tegenover haar man, een rechter, beweert dat het uit zelfverdediging was: de gangster wilde haar verkrachten. De rechter vraagt een collega haar te verdedigen, en die hapt maar wat graag toe, want weinig mannen kunnen de charmes van de mysterieuze Stéphane weerstaan. Zangeres Sylvie Vartan speelt Stéphane, van wie ze ondanks haar wat hogere leeftijd (Vartan werd tijdens de opnames vijftig) een inderdaad zeer verleidelijke vrouw wist te maken.

Céline

1991 | Drama, Horror

Frankrijk 1991. Drama van Jean-Claude Brisseau. Met o.a. Isabelle Pasco, María Luisa García, Danièle Lebrun, Daniel Tarrare en Damien Dutrait.

Pasco is Céline, wees en erfgenaam van een rijke uitgever. Onder druk van haar stiefmoeder aanvaardt ze de erfenis niet, waarop haar hebberige vriend haar in de steek laat. Ze raakt aan de drugs en wil zelfmoord plegen. Ze wordt gered door verpleegster Heredia, die bij haar intrekt. Vrouwenvriendschap, esoterisch gezweef, religieus gezever vullen de rest van de film. Goed spel van de hoofdrollen en een fraaie locatie, maar dat is wellicht niet genoeg. Vierde film van de regisseur, die zijn eigen scenario schreef. Roman Winding stond achter de camera.

Conte de printemps

1990 | Drama, Komedie

Frankrijk 1990. Drama van Éric Rohmer. Met o.a. Anne Teyssèdre, Hugues Quester, Florence Darel, Eloïse Bennett en Sophie Robin.

Met deze 'lentevertelling' startte Rohmer zijn Contes des quatre saisons, een lichtvoetig vierluik waarin hij - zoals overigens ook in veel van zijn eerdere werk - hedendaagse zeden en normen onderzoekt. Zijn hoofdpersonages zijn bijna zonder uitzondering jonge romantici die langdurig piekeren en lustig filosoferen over de liefde. Dit eerste, komische deel verhaalt van een pianostudente die een filosofiestudente uitnodigt bij haar in te trekken in het appartement dat ze met haar vader deelt. Ze blijkt zo haar bijbedoelingen te hebben: ze wil deze nieuwe vriendin namelijk graag koppelen aan haar vader, aan wiens geliefde ze een hekel heeft.

De bruit et de fureur

1988 | Drama, Komedie

Frankrijk 1988. Drama van Jean-Claude Brisseau. Met o.a. Bruno Cremer, François Négret, Vincent Gasperitch, Fabienne Babe en Thierry Helaine.

Twee aan zichzelf overgelaten kinderen uit een van de grote Parijse voorsteden bezoeken regelmatig bendes, gaan naar school en krijgen te maken met het drama van de jaloezie. Een film die dan weer teder en dan weer gewelddadig is en op melancholische en bittere wijze het gebrek aan liefde en de eenzaamheid schetst. Zonder twijfel is hij grotendeels autobiografisch maar dat wordt op een zorgvuldige en gevoelige manier overgebracht. De jonge spelers zijn pijnlijk echt en Jean-Claude Brisseau schildert een trieste wereld op een wijze die je bijblijft. Camerawerk van Romain Winding.

L'ami de mon amie

1987 | Drama, Komedie, Romantiek

Frankrijk 1987. Drama van Eric Rohmer. Met o.a. Emmanuelle Chaulet, Eric Viellard, Sophie Renoir, Anne-Laure Meury en François-Eric Gendron.

Zesde episode in de reeks Comédies et Proverbes is een delicieuze Rohmer-delicatesse. In de noordwestelijke Parijse banlieue maakt kersverse bewoonster Blanche (Chaulet) kennis met de extraverte Léa (Renoir, achterkleindochter van de impressionist Auguste). En met Léa's vriendje, van wie ze al snel vlinders in de buik krijgt. Vermakelijke liefdesverwikkelingen, door de grote Franse meester van de discrete observatie lichtvoetig gechroniqueerd. Zonnig als een zomerdag, met co-hoofdrol voor de architectuur en groene omgeving van satellietstad-in-ontwikkeling Cergy-Pontoise. Bijrolletje van Anne-Laure Meury, de schalkse studente in Rohmers parel La femme de l'aviateur.

Quatre aventures de Reinette et Mirabelle

1986 | Drama, Komedie

Frankrijk 1986. Drama van Eric Rohmer. Met o.a. Jessica Forde, Joëlle Miquel, Philippe Laudenbach, François-Marie Bannier en Jean-Claude Brisseau.

In de vorige film van Rohmer, LE RAYON VERT, ging de laatste zonnestraal onder. L`HEURE BLEUE is de tijd die voorafgaat aan het aanbreken van een nieuwe dag, en dan met name op het platteland in dit eerste deel van een vierluik met als rode draden Reinette (Miquel), het plattelandsmeisje en Isabelle (Forde), het meisje uit de stad. Reinette schildert en Isabelle is etnologe. Alleen het eerste verhaal speelt zich af op het platteland, de andere drie, LE GARÇON DE CAFÉ, LE MENDIANT, LA KLEPTOMANE ET L'ARNAQUEUSE en LA VENTE DU TABLEAU, hebben de lawaaiege en drukke stad als achtergrond. Vreemde en zonderlinge figuren passeren de revue. Mensen die je doen lachen, maar je tegelijkertijd verontrusten. Deze mengeling van humor, ironie, zotheid, maar ook van angst en leed verleent de zo speciale sfeer aan deze film, die absoluut niet lijkt op de rest van Rohmers oeuvre, wat over het algemeen moralistisch, poëtisch, realistisch, subtiel, elegant en helder is. Het camerawerk van Sophie Mantigneux is zeer bijzonder. Scenario van Rohmer.

Le rayon vert

1986 | Drama

Frankrijk 1986. Drama van Eric Rohmer. Met o.a. Marie Rivière, Amira Chemakhi, Sylvie Richez, María Luisa García en Dominique Rivière.

Deze film maakt deel uit van een nieuwe cyclus van Eric Rohmer: [KL]Comedies et proverbes[KLE]. Zoals altijd is het thema heel simpel en drukt het iets uit over het leven zelf. Een jonge, eenzame en gedeprimeerde vrouw is op zoek naar de grote liefde in haar leven. Verschillende min of meer teleurstellende dan wel opwindende verwikkelingen nemen haar mee naar Biarritz. Juist ten tijde van `de groene gloed`, een zeldzaam diffractieverschijnsel, dat bij erg mooi weer wordt veroorzaakt door de ondergaande zon. Op 66-jarige leeftijd levert Rohmer opnieuw een meesterwerk af. Zoals altijd lijkt de film op het eerste gezicht vluchtig, maar Rohmer weet haarfijn de kleinste nuances in sfeer en gevoel op te roepen terwijl ook het spel uitzonderlijk is. De wereld is hier die van het overgebrachte woord en dat is waarom we te maken hebben met een filmgenre dat niet kan verouderen. Rohmer zette zijn cyclus voort met QUATRE AVENTURES DE REINETTE ET MIRABELLE (1987).

Un jeu brutal

1983 | Drama

Frankrijk 1983. Drama van Jean-Claude Brisseau. Met o.a. Bruno Cremer en María Luisa García.

Deze film maakt deel uit van een nieuwe cyclus van Eric Rohmer: [KL]Comedies et proverbes[KLE]. Zoals altijd is het thema heel simpel en drukt het iets uit over het leven zelf. Een jonge, eenzame en gedeprimeerde vrouw is op zoek naar de grote liefde in haar leven. Verschillende min of meer teleurstellende dan wel opwindende verwikkelingen nemen haar mee naar Biarritz. Juist ten tijde van `de groene gloed`, een zeldzaam diffractieverschijnsel, dat bij erg mooi weer wordt veroorzaakt door de ondergaande zon. Op 66-jarige leeftijd levert Rohmer opnieuw een meesterwerk af. Zoals altijd lijkt de film op het eerste gezicht vluchtig, maar Rohmer weet haarfijn de kleinste nuances in sfeer en gevoel op te roepen terwijl ook het spel uitzonderlijk is. De wereld is hier die van het overgebrachte woord en dat is waarom we te maken hebben met een filmgenre dat niet kan verouderen. Rohmer zette zijn cyclus voort met QUATRE AVENTURES DE REINETTE ET MIRABELLE (1987).

La vie comme ça

1978 | Drama

Frankrijk 1978. Drama van Jean-Claude Brisseau. Met o.a. María Luisa García, Marie Rivière, Lucien Plazanet, Jacques Serres en Bernard Tiphaine.

Heredia en Rivière wonen samen in een klein appartement sinds ze met studeren gestopt zijn. Heredia vindt werk in een bedrijfje dat chemische produkten maakt. Zo maakt ze kennis met het leven van een loontrekkende en de gewelddadige, soms brutale sfeer van de grote stad. Wanneer een jonge typiste ontslagen wordt, omdat ze weigerde te werken in het troosteloze archief van een jong kaderlid, neemt Heredia haar verdediging op zich. Tevergeefs, maar na deze 'heldendaad' wordt Heredia gevraagd om vakbondsafgevaardigde te worden. Ze wordt inderdaad verkozen. Het leven van een jong meisje uit bourgeoiskringen die kennis maakt met de realiteit van de late jaren zeventig. Brisseau toont zich reeds in deze debuutfilm een meester in het tekenen van een sombere sfeer in een gewelddadig kader. Hij schreef zelf het scenario. Een deprimerende film die lang blijft nazinderen.

De cierta manera

1974 | Documentaire

Cuba 1974. Documentaire van Sara Gómez, Tomás Gutiérrez Alea, Thomas González Pérez en Julio García Espinosa. Met o.a. Mario Limonta, Yolanda Cuellar en Mario Balmaseda.

Heredia en Rivière wonen samen in een klein appartement sinds ze met studeren gestopt zijn. Heredia vindt werk in een bedrijfje dat chemische produkten maakt. Zo maakt ze kennis met het leven van een loontrekkende en de gewelddadige, soms brutale sfeer van de grote stad. Wanneer een jonge typiste ontslagen wordt, omdat ze weigerde te werken in het troosteloze archief van een jong kaderlid, neemt Heredia haar verdediging op zich. Tevergeefs, maar na deze 'heldendaad' wordt Heredia gevraagd om vakbondsafgevaardigde te worden. Ze wordt inderdaad verkozen. Het leven van een jong meisje uit bourgeoiskringen die kennis maakt met de realiteit van de late jaren zeventig. Brisseau toont zich reeds in deze debuutfilm een meester in het tekenen van een sombere sfeer in een gewelddadig kader. Hij schreef zelf het scenario. Een deprimerende film die lang blijft nazinderen.

99 mujeres

1968 | Drama, Erotiek

Duitsland​/​​Roemenië​/​​Spanje​/​​Verenigd Koninkrijk​/​​Italië 1968. Drama van Jesús Franco. Met o.a. Maria Schell, Herbert Lom, Mercedes McCambridge, Luciana Paluzzi en Elisa Montès.

In de vrouwengevangenis op een afgelegen eiland maken directrice en gouverneur van hun positie misbruik voor hun eigen gerief. Zelfmoord van een gedetineerde leidt tot het bezoek van een sociaal werkster, die getuige wordt van een bloedig neergeslagen oproer. Sensationeel aangeblazen werkstuk van een specialist in vluggertjes, heeft enkele parodistische scènes en vrij korte optredens van kwaliteitsacteurs, die een verongelijkte verbazing uitstralen over de film waarin ze verzeild zijn geraakt.