Thérèse Liotard: cast.
Er zijn 30 films gevonden.

Un prof en cuisine

2005 | Komedie

Zwitserland​/​​Frankrijk 2005. Komedie van Christiane Lehérissey. Met o.a. Smaïn, Matila Malliarakis, Valérie Karsenti en Thérèse Liotard.

Stand-up komiek Smaïn levert vermaak als zelfgeschoolde chef-kok Adam die een succesvol restaurant bestiert in de Provence. Zijn flair levert hem een baan op in een koksschool waar hij kansarme, kookvreemde maar vooral losbandige jongeren moet zien te inspireren. Een kookconcours zet de ploeg op scherp. Jamie Olivers Fifteen maar dan leuker, op z'n Frans in speelfilmformaat. Het onderwerp is niet helemaal uit de lucht gegrepen: cabaretier Smaïn bezit twee restaurants in Parijs. Le 404 in de Rue des Gravilliers (goeie couscous naar verluidt) en Le 108 in de Rue Oberkampf (traditionele Franse keuken).

Pas de scandale

1999 | Drama

Frankrijk 1999. Drama van Benoît Jacquot. Met o.a. Fabrice Luchini, Isabelle Huppert, Vincent Lindon, Thérèse Liotard en Ludovic Bergery.

Na vier maanden volpension in het staatshotel keert directeur-fraudeur Grégoire Jeancourt terug naar zijn echtgenote en bourgeoisenclave in het XVIe arrondissement van Parijs. De tralietijd blijkt de voorheen zo snelgebekte entrepreneur met aanzien tot een in zichzelf gekeerde schim te hebben gereduceerd. Jacquot mag dan sluitendere scenario's hebben geschreven, zijn hoofdrol is een castingcoup. Luchini, dé Franse acteur der fijnzinnige verbaliteiten, brilleert als zwijgzame verdwaalde. Hij krijgt sterk tegenspel van Huppert als naargeestige wederhelft en Lindon als bezorgde broer. Warme fotografie van Romain Winding.

La clef des champs

1998 | Drama

Frankrijk 1998. Drama van Charles Nemes. Met o.a. Christine Boisson, Catherine Rouvel, Thérèse Liotard, Jean-Claude Dauphin en Amandine Chauveau.

Na vier maanden volpension in het staatshotel keert directeur-fraudeur Grégoire Jeancourt terug naar zijn echtgenote en bourgeoisenclave in het XVIe arrondissement van Parijs. De tralietijd blijkt de voorheen zo snelgebekte entrepreneur met aanzien tot een in zichzelf gekeerde schim te hebben gereduceerd. Jacquot mag dan sluitendere scenario's hebben geschreven, zijn hoofdrol is een castingcoup. Luchini, dé Franse acteur der fijnzinnige verbaliteiten, brilleert als zwijgzame verdwaalde. Hij krijgt sterk tegenspel van Huppert als naargeestige wederhelft en Lindon als bezorgde broer. Warme fotografie van Romain Winding.

Marthe

1997 | Oorlogsfilm, Romantisch drama

Frankrijk 1997. Oorlogsfilm van Jean-Loup Hubert. Met o.a. Clotilde Courau, Guillaume Depardieu, Bernard Giraudeau, Gérard Jugnot en Serge Riaboukine.

In 1915 raakt de jonge soldaat Simon tijdens de Eerste Wereldoorlog gewond aan het front. In het Bretonse kustplaatsje waar hij wordt verzorgd ontmoet hij de lerares Marthe. Hoewel zij al verloofd is met een andere soldaat ontstaat er een korte maar hevige romance. Wanneer Simon hersteld is, verzint Marthe een smoes om hem bij zich te houden. Beetje sentimenteel en zwaar op de hand, maar de strijd in de loopgraven wordt indringend verbeeld en hoofdrolspelers Courau en Depardieu (zoon van Gérard) doen goed hun best.

La brigade mondaine : Marilyne

1997 | Misdaad

Frankrijk​/​​België 1997. Misdaad van Marco Pico. Met o.a. Patrick Chesnais, Ilaria Borrelli, Bruce Myers, Sandrine Thomas en Wilfred Benaïche.

In 1915 raakt de jonge soldaat Simon tijdens de Eerste Wereldoorlog gewond aan het front. In het Bretonse kustplaatsje waar hij wordt verzorgd ontmoet hij de lerares Marthe. Hoewel zij al verloofd is met een andere soldaat ontstaat er een korte maar hevige romance. Wanneer Simon hersteld is, verzint Marthe een smoes om hem bij zich te houden. Beetje sentimenteel en zwaar op de hand, maar de strijd in de loopgraven wordt indringend verbeeld en hoofdrolspelers Courau en Depardieu (zoon van Gérard) doen goed hun best.

La belle vie !

1997 | Komedie

Frankrijk 1997. Komedie van Gérard Marx. Met o.a. Jean Yanne, Danielle Evenou, Paulette Dubost, Christian Rauth en Vanessa Devraine.

In 1915 raakt de jonge soldaat Simon tijdens de Eerste Wereldoorlog gewond aan het front. In het Bretonse kustplaatsje waar hij wordt verzorgd ontmoet hij de lerares Marthe. Hoewel zij al verloofd is met een andere soldaat ontstaat er een korte maar hevige romance. Wanneer Simon hersteld is, verzint Marthe een smoes om hem bij zich te houden. Beetje sentimenteel en zwaar op de hand, maar de strijd in de loopgraven wordt indringend verbeeld en hoofdrolspelers Courau en Depardieu (zoon van Gérard) doen goed hun best.

Le propre de l'homme

1996 | Avonturenfilm, Drama

Zwitserland​/​​Frankrijk​/​​Zuid-Afrika​/​​België 1996. Avonturenfilm van Marc Rivière. Met o.a. Emmanuelle Laborit, Jean Delric, Jean-François Balmer, Thérèse Liotard en Alexis Normand.

In 1915 raakt de jonge soldaat Simon tijdens de Eerste Wereldoorlog gewond aan het front. In het Bretonse kustplaatsje waar hij wordt verzorgd ontmoet hij de lerares Marthe. Hoewel zij al verloofd is met een andere soldaat ontstaat er een korte maar hevige romance. Wanneer Simon hersteld is, verzint Marthe een smoes om hem bij zich te houden. Beetje sentimenteel en zwaar op de hand, maar de strijd in de loopgraven wordt indringend verbeeld en hoofdrolspelers Courau en Depardieu (zoon van Gérard) doen goed hun best.

La Mondaine : Marilyne

1996 | Misdaad

België​/​​Frankrijk 1996. Misdaad van Marco Pico. Met o.a. Pierre Chesnais, Ilaria Borrelli, Bruce Myers, Sandrine Thomas en Thérèse Liotard.

In 1915 raakt de jonge soldaat Simon tijdens de Eerste Wereldoorlog gewond aan het front. In het Bretonse kustplaatsje waar hij wordt verzorgd ontmoet hij de lerares Marthe. Hoewel zij al verloofd is met een andere soldaat ontstaat er een korte maar hevige romance. Wanneer Simon hersteld is, verzint Marthe een smoes om hem bij zich te houden. Beetje sentimenteel en zwaar op de hand, maar de strijd in de loopgraven wordt indringend verbeeld en hoofdrolspelers Courau en Depardieu (zoon van Gérard) doen goed hun best.

Tatort - Eine todsichere Falle

1995 | Mysterie

Duitsland 1995. Mysterie van Hans-Christoph Blumenberg. Met o.a. Jochen Senf, Arno Jos Graf, Jean-Pierre Cassel, Barbara Rudnik en Philippe Volter.

Vincent (Volter) heeft ingebroken in de fabriek van zijn vroegere werkgever Dupeyron (Cassel) om bewijsmateriaal te zoeken voor diens illegale wapenhandel. Vincent werd hiertoe aangezet door zijn minnares, de losbollige Carla (Rudnik). Zij is de echtgenote van Dupeyron. De fabriek Weiss-Elektronik is van Carla`s vader. Vincent wordt echter betrapt door nachtwaker Marcus (Kuchenbuch); Vincent schakelt hem uit, maar diens vriendinnetje Lena (H[KA3]ubchen), die toevallig ook de dochter van Kommissar Palu (Senf) is, ziet het gebeuren op een scherm dat gekoppeld is aan een bewakingscamera. Lena kan nog net haar vader bereiken en vertellen wat er aan de hand is voordat zij door de would-be inbreker de mond wordt gesnoerd. Deze aflevering die door Alain Page werd geschreven loopt niet direct over van originaliteit. Senf bewijst echter eens te meer als de verlichte, genotzuchtige Palu een van de interessantere commissaris- personages uit de TATORT-serie te zijn. Het camerawerk is van Klaus Peter Weber. De zevende zaak van Palu, aflevering 320. Over de uitzenddatum bestaat een misverstand: volgens de omroep was het 15 oktober 1995, volgens goedbedoelende 'experts' was het één dag vroeger, 14 oktober en menen zij dat de afleveringstitel luidt: EINE TODSICHERE SACHE. Wat die datum betreft, moeten zij zich toch vergissen, want 14 oktober was op een zaterdag, terwijl TATORT-premières toch altijd op zondagavond om kwart over acht, na het nieuws en het weer beginnen.

La mal aimée

1994 | Drama

Frankrijk 1994. Drama van Bertrand Arthuys. Met o.a. Maud Kornman, Thérèse Liotard, Antoine Basler, Lia Gama en Lara Guirao.

Het tragische verhaal over een meisje van dertien, dat zich door haar gescheiden vader, haar moeder en drie grotere zussen in de steek gelaten voelt. Ze ontvoert een baby - de kleinzoon van de buurvrouw - tijdens de vakantie. Nu heeft ze een doel in haar sombere leven. Dit kan natuurlijk helemaal niet in onze maatschappij, maar de jonge Kornman is nog te veel kind om dat te begrijpen. Voor ouders, opvoeders en verzorgers om over na te denken. Het scenario is van Cathy Bernheim en regisseur Arthuys.

À cause d'elle

1993 | Komedie, Romantiek, Drama, Familiefilm

Frankrijk 1993. Komedie van Jean-Loup Hubert. Met o.a. Antoine Hubert, Olivia Muñoz, Thérèse Liotard, Jean-François Stévenin en Ludmila Mikaël.

In 1963 is Antoine Hervy (Antoine Hubert) veertien; hij op een na de oudste in een gezin van vier. Zijn vader is dikwijls afwezig. De school interesseert hem geen barst. Hij bevindt zich in zijn eigen droomwereldje en geniet ervan alsof zijn kindertijd nog niet voorbij is. Hij zou op de elektrische gitaar willen leren spelen zoals Hank Marvin of Bruce Welch van The Shadows. De dag dat hij de jonge Olivia Marchand (Mu[KA6]noz) ontmoet, verandert zijn leven grondig. Na de kindertijd behandeld te hebben in LE GRAND CHEMIN (1987) en APR[KA2]ES LA GUERRE (1989) analyseert regisseur/scenarioschrijver Hubert nu de puberteit van zijn hoofdpersonage (telkens gespeeld door zijn eigen zoon Antoine). Het werd een poëtische studie van het opgroeien en het ontdekken van de liefde. Niets is opgeschroefd, maar elke situatie is natuurlijk en hartverwarmend vertolkt. Het scenario van regisseur Hubert zit geheid in elkaar. Het camerawerk is van Claude Lecomte. De soundtrack bestaat voornamelijk uit hits van beginjaren 1960. Dolby Stereo.

Pour trois jours de bonheur

1992 | Drama

Frankrijk 1992. Drama van Jacques Otmezguine. Met o.a. Thérèse Liotard, Maxime Leroux, Edgar Givry, Alix de Konopka en Frédérique Timont.

Hoe romanschrijfster Liotard van alles en nog wat probeert om haar vriend, fotograaf Leroux, die haar in de steek gelaten heeft, terug te winnen. Niet slecht gedaan, maar behoorlijk sentimenteel.

L'Irlandaise

1992 | Thriller

Frankrijk 1992. Thriller van José Giovanni. Met o.a. Michel Sardou, Lorraine Pilkington, Thérèse Liotard, Jean-Michel Dupuis en Jean-Jacques Morreau.

Het is gedaan met het rustige leventje van Sardou als zijn jeugdvriend Moreau eensklaps opduikt. Moreau is ervan overtuigd dat hij niet lang meer te leven heeft en wil dat Sardou de zorg overneemt voor zijn zestien-jarige dochter, Pilkington. De moeder van het meisje was een IRA-militante en werd vermoord. Het meisje wordt echter ontvoerd en op dat ogenblik slaan bij Sardou alle stoppen door. Hij begint een eenmansoorlog tegen de georganiseerde misdaad om het meisje terug te vinden. Knappe actie-thriller met alle elementen die we van Giovanni gewoon zijn: de eenzame vechter, harde personages en een zorgvuldig opgebouwe spanning. Zanger Sardou reveleert zich tot een sterke karakteracteur die het onwaarschijnlijke scenario (van Giovanni, Yves Brière en Alec Constandinos) logisch doet overkomen. Verzorgde fotografie van Jean-Francis Gondre.

Les enfants du vent

1991 | Oorlogsfilm, Komedie, Familiefilm

Frankrijk​/​​Polen 1991. Oorlogsfilm van Krzysztof Rogulski. Met o.a. Jacques Bonnafé, Thérèse Liotard, Marie Dubois, Pierre Vaneck en Brigitte Roüan.

Tijdens WO II zorgen een ouderpaar, dat in het verzet zit, ervoor dat hun kinderen op het platteland in veiligheid worden gebracht. De kinderen, die onwetend zijn over feit dat hun ouders meedoen met de ondergrondse beweging, doen een mislukte poging hen te vinden. Daarna vermaken zij zich en de dorpsbewoners met satirische toneelopvoeringen, die niet direkt als vleiend kunnen worden uitgelegd jegens de bezetter. Met een zeker gevaar voor eigen leven en dat van de dorpelingen beleven zij een petite histoire in een grote oorlog. Trage film, zelfs voor geduldige kinderen. Scenario van Agnès Poullin en regisseur Rogulski. De plaatjes van Gilles Moison en Jacek Piusluski springen er uit door hun rijkdom aan details en schoonheid, maar dat maakt nog geen boeiend geheel.

Les enfants de la guerre

1991 | Drama, Oorlogsfilm

Frankrijk​/​​Polen 1991. Drama van Krzysztof Rogulski. Met o.a. Jacques Bonnaffé, Thérèse Liotard, Marie Dubois, Pierre Vaneck en Brigitte Roüan.

Drie jonge broers groeien op als Polen is bezet door nazi- Duitsland (1939-45). Hun vader (Bouillon), een dokter, zit in het verzet. De situatie in de grote steden wordt steeds nijpender en gevaarlijker. De ouders besluiten om de kinderen veilig onder te brengen in een dorpje in de bergen. De vrouw (Dubois) van de burgemeester (Vaneck) beschouwt hen als vreemde eenden in de bijt en laat geen gelegenheid voorbij gaan om de kinderen zwart te maken. De eerste burger is te laf om in te grijpen en de bevooroordeelde inwoners gedragen zich onverschillig. De oudste probeert tevergeefs in contact te komen met zijn ouders. Daarop besluiten ze op hun eigen manier aan de strijd deel te nemen: samen met drie andere kinderen bedenken ze een satirische toneelklucht, dat ze met ge[KA3]improviseerde rekwisieten opvoeren. De dorpelingen komen niet meer bij van het lachen. Een originele invalshoek om de oorlog te laten zien door de ogen van kinderen. Het is geen JEUX INTERDITS (1952) van René Clément, maar een boeiende film, wel wat lang, over het verkeren in uitzonderlijke omstandigheden. Sterk spel van de kinderen. Het scenario is van Rogulski en Agnès Poullin. Het camerawerk is van Gilles Moizon en Jacek Prosinski. Dolby Stereo. Ook bekend als LES ENFANTS DU VENT.

Le château de ma mère

1990 | Biografie, Drama

Frankrijk 1990. Biografie van Yves Robert. Met o.a. Julien Ciamaca, Philippe Caubère, Nathalie Roussel, Didier Pain en Thérèse Liotard.

Vervolg op La gloire de mon père naar de autobiografische roman van de Franse romancier Marcel Pagnol (1895-1974). Le château de ma mère biedt wederom een intieme en nostalgische blik op de jeugd van de schrijver. Marcel (Ciamaca) is inmiddels een jaar of 13 en hunkert iedere dag naar de vakanties in het tweede huis van de familie in de Provence. De voetreis erheen is steeds weer een avontuur, met als eindbestemming de geliefde heuvels, het landelijke decor voor zijn eerste schuchtere stappen in liefde en vriendschap. Yves Robert levert met dit warme tweeluik het beste werk van zijn onevenwichtige carrière. Prachtige cinema.

La gloire de mon père

1990 | Biografie, Drama

Frankrijk 1990. Biografie van Yves Robert. Met o.a. Julien Ciamaca, Philippe Caubère, Nathalie Roussel, Didier Pain en Joris Molinas.

Acteur-regisseur Robert kreeg in 1990 internationale lof voor zijn op de memoires van schrijver/cineast Marcel Pagnol (1895-1974) gebaseerde tweeluik, La gloire de mon père en Le château de mon mère. In La gloire de mon père staan de jeugdervaringen van de kleine Marcel centraal. Hoe hij samen met zijn vader en moeder, broertje en zusje van Aubagne naar Marseille verhuist. Hoe ze in de Provence een zomerhuisje huren, waar Marcel op slag verliefd wordt op de omgeving, en op Lili. De film treft de stijl van Pagnol met griezelige precisie. Regisseur Yves Robert en zijn scriptschrijver Jérôme Tonnerre moeten wel fans zijn.

Fausse piste

1990 | Misdaad

Italië​/​​Frankrijk 1990. Misdaad van Pietro Bregni en Mario Bregni. Met o.a. Erland Josephson, Thérèse Liotard, Roberto Alpi, Alessandro Gassman en Enrica Maria Modugno.

Een gewonde man sleept zich voort langs een weg door het Romeinse platteland. Een automobilist neemt hem mee naar de politie, die niet wil geloven dat hij ontvoerd is geweest en na enkele maanden weer vrijgelaten. Ziedaar het uitgangspunt voor een klassiek onderzoek, verstoken van elke originaliteit, net als de rommelige regie. ZWAK .

Agathe

1990 | Misdaad

Frankrijk 1990. Misdaad van Jean-Pierre Prévost. Met o.a. Thérèse Liotard, Catriona McColl, Laura Favali, Simon de La Brosse en Rémy Roubakha.

Een rijke erfgename, die zich als een verwend kind gedraagt, heeft slechts een intieme vriendin en dat is haar gezelschapsdame, met als gevolg dat zij een alles overheersende en bezitterige aanhankelijkheid voor haar ten toon spreidt, hetgeen leidt tot een crime passionnel, als de tuinman op haar verliefd wordt. Dit verhaal, geschreven door de film- en televisieregisseur zelf, is best spannend, en de karakters en hun gedrag leveren daar een flinke bijdrage in. De goede acteerprestaties zijn bovendien mooi meegenomen. Hoe het ook mogelijk is interessante tv-films te maken met een klein budget.

Le train de Vienne

1989 | Misdaad, Mysterie

Zwitserland​/​​Frankrijk​/​​Duitsland 1989. Misdaad van Caroline Huppert. Met o.a. Roland Blanche, Thérèse Liotard, Christophe Odent, Jean-Yves Berthelot en Marie Matheron.

Een man, die het onderwijs heeft verlaten, moet zijn wintersportvakantie onderbreken en terugkeren naar Parijs, waarvoor hij opstapt in de trein die uit Wenen afkomstig is. Daarin ontmoet hij een nare ex-leerling, de zoon van een Franse diplomaat uit Venetië, die destijds de aanleiding vormde de school te verlaten, en die hem opzadelt met een grote hoeveelheid geld, waardoor hij in opspraak dreigt te komen en een internationaal schandaal dreigt. Gebaseerd op het boek Le train de Venise van Georges Simenon, maar omwille van de coproductie komt de trein uit Wenen. Het scenario en de dialogen werden geschreven door Jean-Pierre Sinapi, Daniel Tonachella en regisseur Huppert.

La désenchantée

1989 | Drama

Frankrijk 1989. Drama van Benoît Jacquot. Met o.a. Judith Godrèche, Thomas Salsmann, Marcel Bozonnet, Ivan Desny en Hai Truhong Tu.

De tribulaties van de zeventien-jarige Godrèche op weg naar de volwassenheid. In een discotheek ontmoet ze een middelbare scholier, en gaat met hem mee naar huis, maar ze durft niet tussen de lakens te kruipen. Vervolgens ontmoet ze een sympathieke oudere veertiger, tot wie zij zich voelt aangetrokken. Het blijft echter bij een platonische verhouding. Tenslotte laat haar zieke moeder haar weten dat haar oude oom Desny het gezin financieel ondersteunt. Het is nu haar beurt om hem aan zijn gerief te laten komen door zich in zijn bijzin geheel uit te kleden. Een illusie armer belandt ze in de betrekkelijke werkelijkheid en de harde strijd om het bestaan. Film over de jeugd van 'tegenwoordig' door een regisseur, die inmiddels ook al weer van toen is. Zijn vertelstijl sloeg aan en de jonge hoofdrolspeelster werd een ster.

Drôle de samedi

1984 | Komedie

Frankrijk​/​​Zwitserland 1984. Komedie van Bay Okan. Met o.a. Francis Huster, Carole Laure, Jacques Villeret, Michel Blanc en Catherine Alric.

Een jong echtpaar ziet hun leuke voornemens voor de zaterdagmiddag in het water vallen door diverse gekke, koddige gebeurtenissen. Een mager thema, amper in toom gehouden door de regisseur, en dat leidt tot een moeizame aaneenschakeling van overdreven sketches. Er is met de Franse slag gewerkt en dat is te betreuren, want enkele acteurs lijken veelbelovend.

Viens chez moi, j'habite chez une copine

1981 | Komedie, Drama

Frankrijk 1981. Komedie van Patrice Leconte. Met o.a. Michel Blanc, Bernard Giraudeau, Thérèse Liotard, Anémone en Christine Dejoux.

Een niet al te gisse opportunist verliest werk en woning en trekt tijdelijk in bij een bevriend stel wiens woning, voedsel, leven en (voor zijn diverse, vaak moeizame veroveringen) slaapkamer hij volledig annexeert. Deze binnen café-theater ontstane komedie komt voort uit de boulevardkluchttraditie, maar krijgt in de filmversie een meerwaarde door de verve van de jonge spelers. Kleine en kale Blanc is een verrassende versierder wiens onverstoorbaarheid bij alles wat hij aanricht zelfs aandoenlijk gaat werken. De regisseur en Blanc maakten eerder de in Frankrijk zeer populaire komedies rondom Les Bronzés.

La File de Prague avec un sac très lourd

1978 | Drama

Frankrijk 1978. Drama van Danielle Jaeggi. Met o.a. Thérèse Liotard, Michal Bat-Adam, Daniel Mesguich, Daniel Langlet en Michel Bardinet.

Een Tsjechisch meisje arriveert in Parijs met films, bandopnames en teksten die in haar land verboden zijn. Ze probeert de media te interesseren, maar die blijven onverschillig. Ze begint een relatie met Pierre, een Franse jongen, maar als ze hoort dat haar vriend, de maker van de clandestiene films, in Praag is gearresteerd besluit ze naar Tsjechoslowakije terug te keren. Deze sobere, thematisch interessante film blijft helaas iets te tam om echt te overtuigen en spendeert ook teveel tijd aan de oppervlakkig uitgewerkte relatie tussen het meisje en Pierre ten nadele van de originelere en meer belangrijke media-problematiek.

The Other Doesn't One Sings

1977 |

Frankrijk 1977. Agnès Varda. Met o.a. Therese Liotard, Valérie Mairesse en Thérèse Liotard.

Een Tsjechisch meisje arriveert in Parijs met films, bandopnames en teksten die in haar land verboden zijn. Ze probeert de media te interesseren, maar die blijven onverschillig. Ze begint een relatie met Pierre, een Franse jongen, maar als ze hoort dat haar vriend, de maker van de clandestiene films, in Praag is gearresteerd besluit ze naar Tsjechoslowakije terug te keren. Deze sobere, thematisch interessante film blijft helaas iets te tam om echt te overtuigen en spendeert ook teveel tijd aan de oppervlakkig uitgewerkte relatie tussen het meisje en Pierre ten nadele van de originelere en meer belangrijke media-problematiek.

L' Une chante, l'autre pas

1977 | Drama, Komedie

België​/​​Frankrijk 1977. Drama van Agnès Varda. Met o.a. Thérèse Liotard, Valérie Mairesse, Robert Dadies, Ali Affi en Jean-Pierre Pellegrin.

De parallelle ontwikkeling van twee jonge vrouwen gedurende veertien jaar huwelijk, werkkring, abortus en het bewust ongehuwde-moederschap en vooral hun onderlinge vriendschap op hun telkens weer kruisende wegen. Prentenboekachtige aanpak en al te naïeve rooskleurigheid - met veel zoet gezongen liedjes - ontneemt dit feministisch pamflet veel overtuigingskracht, ook door de erg schematische opbouw. Het niet aanheffen van een hoge toon is prijzenswaardig, maar de film vervalt in andere uiterste. De actrices contrasteren boeiend met elkaar. Scenario van Varda, camerawerk van Charlie van Damme.

L'une chante, l'autre pas

1976 | Drama

België​/​​Frankrijk​/​​Venezuela 1976. Drama van Agnès Varda. Met o.a. Valérie Mairesse, Thérèse Liotard, Robert Dadies, Ali Rafie en Jean-Pierre Pellegrin.

Internationaal bewonderd feministisch pamflet van Agnès Varda (1928), de 'grootmoeder van de Franse Nouvelle Vague', over de vriendschap tussen twee vrouwen met de ontwikkeling van de Franse vrouwenbeweging als horizondoek. De wederzijdse genegenheid ontstaat nadat de provinciaalse Suzanne (Liotard) hulp krijgt van rebelse stadstiener Pauline (Mairesse) bij een (illegale) abortus. Jaren - en vele brieven - later komen de vrijgevochten vrouwen elkaar weer tegen bij een demonstratie en de vriendschap blijkt hechter dan ooit. L'une chante, l'autre pas is ontroerend maar niet sentimenteel, bevlogen maar niet belerend. Varda wilde 'het geluk van het vrouw-zijn' uitdragen en is geslaagd in haar opzet.

Une ténébreuse affaire

1975 | Drama, Misdaad, Historische film

Frankrijk 1975. Drama van Alain Boudet. Met o.a. Robert Bazil, Nita Klein, Germaine Delbat, Cyrille Grisse en Stéphane Bouy.

In 1800 wordt senator Clément de Ris ontvoerd en drie onschuldige mensen worden gearresteerd en door de beruchte Fouché ter dood veroordeeld. Een getrouwe bewerking van een historische roman van Honoré de Balzac door Jean-Louis Roncoroni, die samen met regisseur Boudet het scenario schreef. Gebaseerd op een ware gebeurtenis. Een aflevering in de reeks Balzac-verfilmingen voor tv. Gefilmd in Tours, Rivau, Léméré, Grillemot eb Chapelle Blanche.

La Jeune fille assassinée

1974 | Drama, Misdaad, Erotiek

Frankrijk 1974. Drama van Roger Vadim. Met o.a. Sirpa Lane, Mathieu Carrière, Michel Duchaussoy, Roger Vadim en Elizabeth Wiener.

Een successchrijver laat een boek over Freud los om een onderzoek in te stellen naar de dood van een jonge mannequin wiens eerste minnaar hij was. Hij ontdekt dat ze tijdens haar huwelijk met een homoseksuele filmcriticus de geliefde is geworden van een diplomaat wiens seksuele voorkeur voor lijken haar fataal is geworden. Hij zal zijn boek niet voltooien. Dit dieptepunt in Vadims werk is zowel de amechtige poging om bij de tijd te blijven - niet alleen in de erotische vrijmoedigheid, maar ook met ridicule socio-politieke verwijzingen - als een ijdel monument voor zichzelf in de rol van degene die het meisje niet alleen seksueel inwijdde, maar ook haar tragedie doorgrondt. Hij is als acteur niet eens zo slecht, terwijl Duchaussoy als echtgenoot en Carrière als minnaar hun rollen ook beter spelen dan ze verdienen. Lane is Vadims minst begaafde en minst interessante sterlancering, maar de rol van exhibitionistische nymfomane geeft haar ook nauwelijks een andere mogelijkheid dan belachelijkheid.

Les enfants du mensonge

1966 | Drama

Frankrijk 1966. Drama van Frédéric Krivine. Met o.a. Emmanuel Salinger, Christine Citti, François Marthouret, Danièle Lebrun en Claude Evrard.

Op vooravond van zijn huwelijk met Christine (Citti) verneemt David (Salinger) dat zijn vader Louis (Marthouret) nooit van zijn moeder gehouden heeft en dat hij zijn minnares Marianne (Liotard), op het huwelijksfeest heeft uitgenodigd. De genodigden stromen toe maar de feestvreugde bekoelt en de wijn krijgt azijnsmaak met de verschijning van Marianne. Psychologisch drama is een metafoor op verloren gegane politieke en relatie-illusies. Jammer dat verhaal versnippert in duistere misverstanden en betekenisloze onzinnigheden.