Cécile Vassort

Une mère comme on n'en fait plus

Frankrijk​/​​Roemenië 1997. Komedie van Jacques Renard. Met o.a. Annie Cordy, Artus De Renguern, Nathalie Boutefeu, Charlotte Maury en Cécile Vassort.

La rumeur

Frankrijk 1997. Drama van Etienne Périer. Met o.a. Christine Boisson, Roger Mirmont, Alain Payen, Micheline Boudet en François-Régis Marchasson.

Mo'

Frankrijk 1995. Sciencefiction van Yves-Noël François. Met o.a. Jean-Marc Barr, Jean Yanne, Gunilla Karlzen, Karla Niguzen en Christine Pignet.

Barr, een privé-detective uit L.A., krijgt de opdracht van een Europese studio om een populair acteur te zoeken, die spoorloos verdwenen is. Om de een of andere reden willen ze er de politie liever niet bij betrekken. De zaak wordt bijzonder bizar wanneer niemand enige informatie kwijt wil en de acteur nog met moeite herinnerd wordt. Dan ontmoet hij een blonde stoot die zijn hoofd helemaal op hol doet slaan. Wat heeft zij met de zaak te maken? Een ironische film noir die zich afspeelt in de nabije toekomst. Alle conventies van het genre worden op een rijtje gezet, maar Barr is geen Bogart en Karlzen geen Bacall. En vooral, regisseur/scenarist François is geen Huston of Hawks en dat is aan het hele opzet duidelijk te merken. Geen opwindende vernieuwing, zelfs geen gelukte openlijke hulde aan het genre. Flauw en voorspelbaar, dat wel. Fotografie van Carlo Varini.

La lumière des étoiles mortes

Frankrijk​/​​Duitsland 1993. Oorlogsfilm van Charles Matton. Met o.a. Jean-François Balmer, Caroline Silhol, Léonard Matton, Richard Bohringer en Thomas Huber.

In juni 1940 wordt het fraaie ch[KA4]ateau - 300 km van Parijs - waar Balmer met zijn vrouw Sihol en hun negen-jarige zoontje Matton woont, gevorderd door de Duitsers. Er ontstaat een vreemde situatie. Enerzijds een Franse familie met twee bediendes en een joodse gouvernante, anderzijds de Duitse bezetter. De jongen sluit vriendschap met een van de Wehrmachtsoldaten, de zachtaardige korporaal Karl (Huber) die Frans spreekt, totdat deze opgeroepen wordt dienst te doen aan het Oostfront (de Sovjetunie). Via zijn brieven wordt de jongen geconfronteerd met de ontzettende wreedheden van de oorlog in Rusland. Een aangrijpende, literaire film waarin regisseur (die ervoor slechts twee films - in 1972 en 1975 - maakte), schilder en fotograaf Matton heel wat biografische elementen verwerkte. Soms dramatisch, dan weer komisch. Tot in het weerzinwekkende vertelt hij over zijn jeugd tijdens WO II. Zijn rol als kind wordt vertolkt door zijn eigen zoontje, Léonard, die tien is. Charles en Sylvie Matton schreven het scenario, dat zeer gestileerd in beeld gebracht werd door Jean-Jacques Flory. Er is een bioscoopversie die 11m korter is.

Adieu, je t'aime

Frankrijk 1988. Drama van Claude Bernard-Aubert. Met o.a. Marie-Christine Barrault, Bruno Cremer, Stéphane Bennet, Bruno Pradal en Cécile Vassort.

De geschiedenis van een driehoeksverhouding maar met een aardige bijzonderheid. Een getrouwde man (een veertiger) heeft een homoseksuele relatie met een jonge man en de waarheid is dat hij werkelijk niet meer weet van wie hij houdt terwijl de geschiedenis van a tot z door zijn vrouw verteld wordt. Interessant onderwerp, zeker, maar veeleisend en bijna Bergmaniaans. Bernard-Aubert is nooit genuanceerd te werk gegaan maar eerder schokkend en met de bekende maatschappelijke gevolgen. Zijn film, die teveel wil overtuigen, doet onevenwichtig en soms zwaar aan hoewel hij interessant blijft door het gebruik van het scenario en de rol die gespeeld wordt door Marie-Christine Barrault die sinds 1980 alleen maar in pornografische films heeft gespeeld onder het pseudoniem Burd Tranbaree.

Les loges du crime

Frankrijk 1978. Misdaad van Jean Chapot. Met o.a. Jacques Debary, Parc Eurayd, Gérard Chevalier, Micheline Presle en Ginette Garcin.

Een jonge toneelspeler van een derderangs gezelschap wordt tijdens een toernee door de provincie in zijn kleedkamer vermoord. Commissaris Cabrol leidt het onderzoek en ontdekt het zo kleine en ambitieuze wereldje, dat eigenlijk alleen maar beklagenswaardig en zielig is. Chapot - afkomstig van het witte doek - toont zijn ware talent als de verteller en tegelijkertijd zijn realistische en verbitterde visie op de mens.

Le juge et l'assassin

Frankrijk 1976. Misdaad van Bertrand Tavernier. Met o.a. Philippe Noiret, Michel Galabru, Isabelle Huppert, Jean-Claude Brialy en Cécile Vassort.

Aan het einde van de negentiende eeuw jaagt de ambitieuze magistraat Rousseau met alle methodes op de godsdienstwaanzinnige ex-onderofficier Bouvier. Op zijn vagebondenpad door ruraal Frankrijk verkracht en vermoordt Bouvier volwassenen, adolescenten en kinderen. Taverniers furieuze derde regie, op een scenario van Jean Aurenche en Pierre Bost, fileert een archaïsche justitie en het onthutsende cynisme van clerus en bourgeoisie. Acteurs Noiret en Galabru bieden als rechter en moordenaar subliem tegen elkaar op, adembenemend is de 'Scope-landschapsfotografie van Pierre-William Glenn. Als gedetailleerd armoedetijdsbeeld en ronduit agressief politiek pamflet in romaneske vorm sorteert de film stevig effect.

Le Malin plaisir

Frankrijk 1975. Thriller van Bernard T. Michel. Met o.a. Jacques Weber, Claude Jade, Anny Duperey, Nicoletta Machiavelli en Mary Marquet.

Een historicus verongelukt voor hij zijn studiewerk heeft kunnen voltooien, zodat de uitgever een ghost-writer opdracht geeft het boek te voltooien. Deze maakt zijn entree in de uitsluitend uit vrouwen bestaande huishofhouding van de overledene en gaat zich, ondanks zijn groeiende twijfel over de omstandigheden van diens dood, steeds meer met hem identificeren. De rolbezetting en Midi-locaties zijn aantrekkelijk, maar de film is wat gemakzuchtig en oppervlakkig uitgewerkt voor wat betreft het thriller-element en het psychologische identificatieproces. Heeft de charme van een vakantiereportage.

La situation est grave ... mais pas déseperée

Frankrijk 1975. Komedie van Jacques Besnard. Met o.a. Jean Lefebvre, Maria Pacôme, Michel Serrault, Daniel Prévost en Cécile Vassort.

Een aristocrate en een ondernemer proberen een minister te bewerken voor toestemming tot de bouw van een torenflat. Reeksen omstandigheden in en om het kasteel brengen de geheimhouding van de ontmoeting in gevaar. Deze banale toneelklucht kreeg een fantasieloze verfilming waarin de acteurs doen wat ze kunnen, dus veel te veel. Scenario van de regisseur naar het toneelstuk van Pierre Germont.

Une Partie de plaisir

Italië​/​​Frankrijk 1974. Drama van Claude Chabrol. Met o.a. Paul Gégauff, Danièle Gégauff, Paula Moore, Giancarlo Sisti en Pierre Santini.

Een ruimdenkende intellectueel praat zijn echtgenote dezelfde seksuele vrijheid aan, die hij zichzelf veroorlooft, maar blijkt redeloos jaloers als ze zijn advies metterdaad opvolgt. Na verbale en lichamelijke vernederingen gaat ze van hem af, maar ondanks een verhouding met een Engelse probeert hij haar o.a. via manipulatie van hun dochtertje, terug te winnen. Na een wanhopige geweldsuitbarsting wordt hij tot gevangenisstraf veroordeeld. Het voor schrijver/acteur Gégauff semi-autobiografisch scenario werd een schokkende Chabrolfilm die het seksisme van de hoofdpersoon een tragische wanhoop geeft. Mevrouw Gégauff groeit uit van martelares tot heldin.

L' invitation

Zwitserland​/​​Frankrijk 1973. Drama van Claude Goretta. Met o.a. Jean-Luc Bideau, François Simon, Jean Champion, Neige Dolsky en Cécile Vassort.

Een onopvallende kantoorbediende krijgt na de dood van zijn moeder een grote erfenis en koopt een buitenhuis waar hij op zondagmiddag zijn collega`s inviteert. De ongewone situatie, gecombineerd met drank, brengt jaloezie en wrok naar buiten die in de werksituatie verzwegen blijft, maar de volgende dag is alles weer bij het oude op het ontslag van een al te spontane typiste na. Deze schijnbaar simpele, maar minutieus geobserveerde film heeft een met het werk van Tsjechow vergelijkbare kwaliteit en betekende de internationale doorbraak van de (Franstalige) Zwitserse cinema. De regissuer schreef het scenario met Michel Vialla. Jean Zeller verzorgde het camerawerk.

Deux hommes dans la ville

Frankrijk​/​​Italië 1973. Drama van José Giovanni. Met o.a. Alain Delon, Jean Gabin, Michel Bouquet, Mimsy Farmer en Illaria Occhini.

Delon speelt een bankrover die na tien jaar gevangenisstraf vrijkomt. Hij blijft op het rechte pad, zelfs als zijn vrouw omkomt. Maar een politierechercheur (Bouquet) heeft het op hem gemunt. Dit indringende echte-mannen verhaal wordt moeiteloos gedragen door de drie Franse acteerkanonnen Delon, Bouquet en Gabin (als sociaal werker). Gérard Depardieu is te zien in een bijrolletje. De gevangenis en het niet kunnen aarden zijn zaken waarmee scenarist/regisseur Giovanni innig bekend is. Hij vocht tegen de nazi's met de resistance, maar kwam na de oorlog in de gevangenis.

La Petite vertu

Frankrijk 1967. Komedie van Serge Korber. Met o.a. Dany Carrel, Jacques Perrin, Robert Hossein, Pierre Brasseur en Raymond Gérôme.

Een fotograaf wordt verliefd op een jonge vrouw die zegt dat ze een model is. In werkelijkheid tippelt ze voor een jaloerse minnaar die ook nog een dief is. De fotograaf probeert haar tot respectabeler levenswijze te brengen. De roman van Hadley Chase kreeg een sentimentele en pittoreske Franse filmbewerking waarbij vooral de charme van Carrel alle aandacht kreeg. Perrin is een kleurloze en al te naïeve held. Scenario van Claude Sautet en Serge Korber.