Yves Afonso: cast.
Er zijn 28 films gevonden.

Une nouvelle vie

2011 | Drama

Frankrijk 2011. Drama van Christophe Lamotte. Met o.a. Géraldine Pailhas, Francis Renaud, Yves Afonso, Camille Japy en Solal Forte.

Veertigster Nathalie (Pailhas), moeder van twee kinderen, was als thuiszorgster al wel gewend aan lastige situaties en verborgen leed. Sinds een jaar, echter, vecht ze ook tegen haar eigen verdriet: haar echtgenoot zal waarschijnlijk nooit meer uit zijn coma ontwaken. Op een dag ontmoet Nathalie een nieuwe cliënt, de Irakese worstelaar Kazim (Metalsi). En er bloeit iets. Zonder tierlantijnen en met - verademing - een bijna ouderwets milieu van gewone ploeteraars als decor vertelt deze televisiefilm zijn kleine verhaal over conflicterende grote gevoelens. Opgenomen in en om Lille.

Mischka

2002 | Drama, Komedie

Zwitserland​/​​Frankrijk 2002. Drama van Jean-François Stévenin. Met o.a. Jean-Paul Roussillon, Jean-François Stévenin, Rona Hartner, Salomé Stévenin en Pierre Stévenin.

Veertigster Nathalie (Pailhas), moeder van twee kinderen, was als thuiszorgster al wel gewend aan lastige situaties en verborgen leed. Sinds een jaar, echter, vecht ze ook tegen haar eigen verdriet: haar echtgenoot zal waarschijnlijk nooit meer uit zijn coma ontwaken. Op een dag ontmoet Nathalie een nieuwe cliënt, de Irakese worstelaar Kazim (Metalsi). En er bloeit iets. Zonder tierlantijnen en met - verademing - een bijna ouderwets milieu van gewone ploeteraars als decor vertelt deze televisiefilm zijn kleine verhaal over conflicterende grote gevoelens. Opgenomen in en om Lille.

On appelle ça... le printemps

2000 | Komedie, Muziek

Frankrijk 2000. Komedie van Hervé Le Roux. Met o.a. Marilyne Canto, Maryse Cupaiolo, Marie Matherton, Bernard Ballet en Pierre Berriau.

Veertigster Nathalie (Pailhas), moeder van twee kinderen, was als thuiszorgster al wel gewend aan lastige situaties en verborgen leed. Sinds een jaar, echter, vecht ze ook tegen haar eigen verdriet: haar echtgenoot zal waarschijnlijk nooit meer uit zijn coma ontwaken. Op een dag ontmoet Nathalie een nieuwe cliënt, de Irakese worstelaar Kazim (Metalsi). En er bloeit iets. Zonder tierlantijnen en met - verademing - een bijna ouderwets milieu van gewone ploeteraars als decor vertelt deze televisiefilm zijn kleine verhaal over conflicterende grote gevoelens. Opgenomen in en om Lille.

La course de l'escargot

1998 | Drama

Frankrijk 1998. Drama van Jérôme Boisvin. Met o.a. Éric Métayer, Isabelle Pasco, Didier Bénureau, Thierry Hancisse en Fred Ulysse.

Veertigster Nathalie (Pailhas), moeder van twee kinderen, was als thuiszorgster al wel gewend aan lastige situaties en verborgen leed. Sinds een jaar, echter, vecht ze ook tegen haar eigen verdriet: haar echtgenoot zal waarschijnlijk nooit meer uit zijn coma ontwaken. Op een dag ontmoet Nathalie een nieuwe cliënt, de Irakese worstelaar Kazim (Metalsi). En er bloeit iets. Zonder tierlantijnen en met - verademing - een bijna ouderwets milieu van gewone ploeteraars als decor vertelt deze televisiefilm zijn kleine verhaal over conflicterende grote gevoelens. Opgenomen in en om Lille.

Tenue correcte exigée

1997 | Komedie

Frankrijk 1997. Komedie van Philippe Lioret. Met o.a. Jacques Gamblin, Elsa Zylberstein, Zabou Breitman, Jean Yanne en Daniel Prévost.

De elite komt bijeen voor de jaarlijkse avond van het World Business Forum in het chique hotel Charles VII. Buiten bevindt zich Richard Poulenc (Gamblin), een dakloze zwerver met een hond. Hij heeft geprobeerd het hotel binnen te komen, maar is er uitgesmeten. Hij heeft jarenlang een uitkering genoten. Aangezien hij niet officieel gescheiden is van zijn vrouw Catherine (Zabou), die multi-miljonaire is geworden, dreigt hem gevangenisstraf als hij het geld niet terugstort. Hij wil van Catherine, die binnen is, scheiden, tegen een prijs natuurlijk. De directeur (Yanne) van de Charles VII is druk in de weer met de ontvangst van zijn dure gasten. De lagere klasse is echter ook vertegenwoordigd; de rusteloze conciërge (Prévost), een call-girl (Zylberstein), een nerveuze taxichauffeur met losse knuisten (Soualem), een maître d'hotel die alles observeert, en een Amerikaanse bodyguard. Een verwarrende koldereske vertoning van Jan Klaassen, waarin de betrekkelijkheid van het standsverschil op de korrel wordt genomen. Er wordt verschrikkelijk druk gedaan, maar het is uiteindelijk 'veel drukte om niets', zoals Shakespeare al zei. De film zit vol karikaturen, maar deze zijn allesbehalve leuk. Maker van reclamefilmpjes Lioret schreef zelf het idiote scenario en achter de camera stond Catherine Cabrol.

Nanou ou Gaëlle...

1997 | Komedie, Drama, Familiefilm

Frankrijk 1997. Komedie van Christine François. Met o.a. Paulette Dubost, Yves Afonso, Magali Pillard-Godenne, Blandine Lenoir en Manuel Le Lièvre.

De elite komt bijeen voor de jaarlijkse avond van het World Business Forum in het chique hotel Charles VII. Buiten bevindt zich Richard Poulenc (Gamblin), een dakloze zwerver met een hond. Hij heeft geprobeerd het hotel binnen te komen, maar is er uitgesmeten. Hij heeft jarenlang een uitkering genoten. Aangezien hij niet officieel gescheiden is van zijn vrouw Catherine (Zabou), die multi-miljonaire is geworden, dreigt hem gevangenisstraf als hij het geld niet terugstort. Hij wil van Catherine, die binnen is, scheiden, tegen een prijs natuurlijk. De directeur (Yanne) van de Charles VII is druk in de weer met de ontvangst van zijn dure gasten. De lagere klasse is echter ook vertegenwoordigd; de rusteloze conciërge (Prévost), een call-girl (Zylberstein), een nerveuze taxichauffeur met losse knuisten (Soualem), een maître d'hotel die alles observeert, en een Amerikaanse bodyguard. Een verwarrende koldereske vertoning van Jan Klaassen, waarin de betrekkelijkheid van het standsverschil op de korrel wordt genomen. Er wordt verschrikkelijk druk gedaan, maar het is uiteindelijk 'veel drukte om niets', zoals Shakespeare al zei. De film zit vol karikaturen, maar deze zijn allesbehalve leuk. Maker van reclamefilmpjes Lioret schreef zelf het idiote scenario en achter de camera stond Catherine Cabrol.

L'amour à l'ombre

1997 | Komedie

Frankrijk 1997. Komedie van Philippe Venault. Met o.a. Tom Novembre, Yves Afonso, Bernadette Lafont, Elise Tielrooy en Tansou.

De elite komt bijeen voor de jaarlijkse avond van het World Business Forum in het chique hotel Charles VII. Buiten bevindt zich Richard Poulenc (Gamblin), een dakloze zwerver met een hond. Hij heeft geprobeerd het hotel binnen te komen, maar is er uitgesmeten. Hij heeft jarenlang een uitkering genoten. Aangezien hij niet officieel gescheiden is van zijn vrouw Catherine (Zabou), die multi-miljonaire is geworden, dreigt hem gevangenisstraf als hij het geld niet terugstort. Hij wil van Catherine, die binnen is, scheiden, tegen een prijs natuurlijk. De directeur (Yanne) van de Charles VII is druk in de weer met de ontvangst van zijn dure gasten. De lagere klasse is echter ook vertegenwoordigd; de rusteloze conciërge (Prévost), een call-girl (Zylberstein), een nerveuze taxichauffeur met losse knuisten (Soualem), een maître d'hotel die alles observeert, en een Amerikaanse bodyguard. Een verwarrende koldereske vertoning van Jan Klaassen, waarin de betrekkelijkheid van het standsverschil op de korrel wordt genomen. Er wordt verschrikkelijk druk gedaan, maar het is uiteindelijk 'veel drukte om niets', zoals Shakespeare al zei. De film zit vol karikaturen, maar deze zijn allesbehalve leuk. Maker van reclamefilmpjes Lioret schreef zelf het idiote scenario en achter de camera stond Catherine Cabrol.

Le R.I.F. : L'île des loups

1996 | Thriller, Misdaad

Frankrijk​/​​België 1996. Thriller van Michel Andrieu. Met o.a. Patrick Raynal, Aude Briant, Yves Afonso, Roch Leibovici en Pierre-Quentin Faesch.

De elite komt bijeen voor de jaarlijkse avond van het World Business Forum in het chique hotel Charles VII. Buiten bevindt zich Richard Poulenc (Gamblin), een dakloze zwerver met een hond. Hij heeft geprobeerd het hotel binnen te komen, maar is er uitgesmeten. Hij heeft jarenlang een uitkering genoten. Aangezien hij niet officieel gescheiden is van zijn vrouw Catherine (Zabou), die multi-miljonaire is geworden, dreigt hem gevangenisstraf als hij het geld niet terugstort. Hij wil van Catherine, die binnen is, scheiden, tegen een prijs natuurlijk. De directeur (Yanne) van de Charles VII is druk in de weer met de ontvangst van zijn dure gasten. De lagere klasse is echter ook vertegenwoordigd; de rusteloze conciërge (Prévost), een call-girl (Zylberstein), een nerveuze taxichauffeur met losse knuisten (Soualem), een maître d'hotel die alles observeert, en een Amerikaanse bodyguard. Een verwarrende koldereske vertoning van Jan Klaassen, waarin de betrekkelijkheid van het standsverschil op de korrel wordt genomen. Er wordt verschrikkelijk druk gedaan, maar het is uiteindelijk 'veel drukte om niets', zoals Shakespeare al zei. De film zit vol karikaturen, maar deze zijn allesbehalve leuk. Maker van reclamefilmpjes Lioret schreef zelf het idiote scenario en achter de camera stond Catherine Cabrol.

R.I.F.: Piège pour enfants seuls

1995 | Misdaad

België​/​​Frankrijk 1995. Misdaad van Teff Erhat. Met o.a. Patrick Raynal, Aude Briant, Yves Afonso, Roch Leibovich en Manuela Servais.

Op een nacht loopt Merlet weg uit het internaat in een Parijse voorstad. Hij vervoegt zijn zus, Bruneau, die hem in de regen opwacht. Hun vader, St[KA1]ephane, kan zich geen reden bedenken waarom de kinderen hun milieu ontvlucht hebben en doet beroep op de afdeling R.I.F. (Recherches dans L'Intérêt des Familles) van de Franse politie om hen terug te vinden. De zaak wordt internationaal wanneer de Brusselse jeugdpolitie melding maakt van het feit dat beide jongeren gearresteerd werden tijdens een routine-controle in het station van Schaarbeek. Spannende policier die zich afspeeld in de kringen van de Brusselse pornografische onderwereld, specialisatie-tak pedofilie. Scenaristen Luc Jabon en Erhat bewijzen dat dit zich in ieders buurt kan afspelen zonder dat er ook maar iemand achterdochtig is. De personages op zich zijn oppervlakkig, maar het gangsterwereldje wordt indrukwekkend in beeld gebracht. Fotografie van Jean-Claude Neckelbrouck. Formaat 16/9. Stereo.

Le juge est une femme : Le secret de Marion

1995 | Misdaad, Sportfilm

Frankrijk 1995. Misdaad van Didier Albert. Met o.a. Florence Pernel, Richard Berry, Anne Richard, Frédéric Diefenthal en Arsène Jiroyan.

Topatlete Marion (Richard) dient een klacht in wegens verkrachting door twee atletiekkampioenen. Die beweren echter dat Marion hen heeft uitgedaagd en dat er verder niets is gebeurd. Onderzoeksrechter Florence Larrieu (Pernel) wordt met de zaak belast. Ze maakt kennis met Jacquin (Berry), een zakenman zonder scrupules die de belangrijkste sponsor van de atletiekclub is. Jacquin zet Marion onder druk om de aanklacht in te trekken. Een misdaadfilm waarin meer gepraat dan gehandeld wordt. Door het trage tempo gaat de kijker zich vervelen en verliest zijn belangstelling. Het scenario is van Daniel Saint-Hamont naar een verhaal van Sophie Deschamps, die zich liet inspireren door de waargebeurde en ophefmakende verkrachtingszaak van atlete Catherine Moyon De Baecque in 1991. Het camerawerk is van Jean- Bernard Aurouet. Aflevering 3 van het eerste seizoen, nummer 3 van 32.

Le fils de Gascogne

1995 | Komedie, Romantiek

Rusland​/​​Frankrijk 1995. Komedie van Pascal Aubier. Met o.a. Jean-Claude Dreyfus, Dinara Droukarova, Grégoire Colin, Pascal Bonitzer en Gérard Cherqui.

De jonge Harvey (Colin) moet een groep Georgische zangers begeleiden die een drietal dagen in Parijs zal verblijven. Tussen hem en de achttien-jarige tolk Dinara (Droukarova) ontluikt een romance. Door een toeval ontmoet het stel Marco Garciano (Dreyfus), een werkloze acteur, die iedereen onder tafel kan praten. Marco beweert dat Harvey sprekend lijkt op een zekere Gascogne, een overleden dichter en musicus, die vooral bekend werd omdat hij een speelfilm gemaakt zou hebben die niemand ooit heeft gezien. Onder het mom dat Harvey de zoon van deze Gascogne is, gaan ze op zoek naar die legendarische film. Hun speurtocht brengt hen in contact met een resem bekende regisseurs, schrijvers, technici en acteurs, die allemaal hun eigen rol spelen. Op de manier van Robert Altman`s THE PLAYER (1992) werden veel mensen, die naam in de Franse film hadden gemaakt, bereid gevonden een rolletje te vertolken in deze sympatieke rolprent die ons een beeld van de hedendaagse Franse filmwereld geeft, gekoppeld aan een tournee van een zanggroep uit Georgië, waarin twee tegengestelde culturen met elkaar worden geconfronteerd. Het scenario is van regissieur Aubier en Patrick Mondiano. Het camerawerk is van Jean-Jacques Flori.

François Kléber : Le pas en avant

1995 | Misdaad, Actiefilm

Frankrijk​/​​Canada 1995. Misdaad van Patrick Jamain. Met o.a. Gérard Lanvin, Elisabeth Vitali, Steve Kalfa, Yves Afonso en Jean-Noël Brouté.

Zappa (Dulery) raakt zwaar gewond na een ongeluk terwijl hij dienst deed. Hij ligt in coma en zijn beste vriend commissaris Kl[KA1]eber (Lanvin) meent dat zijn incompetente zijn chef eraan debet is. Die schuift op zijn beurt Zappa de schuld van het ongeluk, waarbij een jonge vrouw omkwam, in de schoenen. Kléber is het er niet mee eens, en hij is vastbesloten de onschuld van zijn vriend te bewijzen. Politiefilm op maat gemaakt voor de titelpersonage met stereotiepe personages en cliché avonturen. Licht verteerbaar kijkbuisvoer dat je al vergeten bent voordat de film afgelopen is. Het scenario is van Gérard Cuq, Olivier Marchal en Frédéric D'Onfs. Het camerawerk is van Daniel Diot. Er kwamen in totaal zes afleveringen.

François Kléber : L'âme du rasoir

1995 | Misdaad

Frankrijk 1995. Misdaad van Patrick Jamain. Met o.a. Gérard Lanvin, Elisabeth Vitali, Steve Kalfa, Jean-Noël Brouté en Yves Afonso.

In haar garage stoot Esther (Vitali), de assistente van commissaris Fran[KA10]cois Kl[KA1]eber (Lanvin), op een doodsbange jongen die weigert ook maar één woord te zeggen. Samen met Kléber gaat ze op zoek naar de ouders van de jongen. Zo stuiten ze op de oom, een man die zwaar teleurgesteld is door het leven, waardoor hij een psychopaat is geworden. Dankzij de dreiging van de oom krijgt dit routinefilmpje toch nog een zekere klasse, maar verder helt het nogal sterk over naar goedkoop sentiment. Het scenario is van Gérard Carré en Alain Minier naar een oorspronkelijk verhaal van Joël Houssin. Het camerawerk is van Daniel Diot.

François Kléber : L'embrouilleur

1995 | Misdaad

Frankrijk 1995. Misdaad van Patrick Jamain. Met o.a. Gérard Lanvin, Elisabeth Vitali, Elie Semoun, Steve Kalfa en Yves Afonso.

Inspecteur Kléber wordt belast met het onderzoek van een aantal bankovervallen die telkens een gemeen punt hebben: de onderhoudsfirma Technet. Hij weet niet dat de man die de bende informeert Semoun is, een kleine misdadiger die hij enkele jaren geleden uit de gevangenis gered heeft. Semoun wil echter een punt zetten achter zijn misdadig leven, maar in ruil gijzelen de andere bendeleden zijn vader. Niet veel nieuws onder de misdaadzon. Het kabbelt allemaal rustig verder, met af en toe eens een onverwachte wending, maar als totaalbeeld blijft het toch déjà vu. Vincent Lambert, Alain Minier en Gérard Carré schreven het op patroon gesneden scenario dat door Daniel Diot ingeblikt werd. Formaat 16/9. Nicam Stereo.

François Kléber : Dans la gueule du loup

1995 | Misdaad

Frankrijk 1995. Misdaad van Patrick Jamain. Met o.a. Gérard Lanvin, Elisabeth Vitali, Steve Kalfa, Yves Afonso en Jean-Noël Brouté.

Commissaris Fran[KA10]cois Kl[KA1]eber (Lanvin) waagt zich in het hol van de leeuw. Hij infiltreert in een gangsterbende die hij op heterdaad wil betrappen. Alles verloopt uitstekend, tot de teerlingen opnieuw geworpen worden. Zijn assistente Esther (Vitali) wordt gegijzeld door zijn 'medeplichtigen'. Hij moet nu uiterst voorzichtig te werk gaan om Esther te redden. Was Kléber te voortvarend waardoor het leven van Esther in de waagschaal raakte? Wie het weten wil moet blijven zitten tot de allesbehalve onverwachte afloop van deze routineuze politiefilm. Het scenario is van Sylvain Saada, Gérard Carré en Alain Minier. Het camerawerk is van Daniel Diot, die zes belevenissen van de commissaire op de gevoelige laag vastlegde.

Le Tunnel

1994 | Misdaad

Spanje​/​​Duitsland​/​​Frankrijk​/​​Italië 1994. Misdaad van Yves Boisset. Met o.a. Götz George, Macha Méril, Catherine Wilkening, Edgar M. Böhlke en Gérard Klein.

Karl Morlock (George) is inspecteur van de Duitse vertegenwoordigers van een Europees industriëel kartel dat de bouw financiert van een autotunnel in de Pyreneeën. Hij wordt naar de plaats van het project gestuurd omdat milieugroepen de bouw willen stilleggen. Dat levert volgens de opdrachtgevers onaanvaardbaar tijdverlies op. Morlock ontdekt dat de acties goed georganiseerd zijn en hij wil uitvinden wie erachter zit. Alledaagse misdaadfilm die de aandacht wil vestigen op de vernietiging van het milieu uit winstbejag. Boisset, die ook het scenario schreef, samen met Alain Scoff, was ooit een cynischer filmmaker. De acteurs leveren goed werk, vooral Méril als de politieke lijsttrekker van een groene partij. Yves Dahan stond achter de camera. In Duitsland uitgezonden als een aflevering van de tv-serie MORLOCK.

Le R.I.F. : L'air d'une fugue

1994 | Misdaad

Frankrijk​/​​België 1994. Misdaad van Marco Pico. Met o.a. Patrick Raynal, Aude Briant, Roch Leibovici, Yves Afonso en Jean-Marie Winling.

Jean-Louis Barnier (Winling) komt de verdwijning opgeven van zijn dertien-jarige zoon G[KA1]erald. De dienst opsporing van minderjarigen stuurt hem door naar het R.I.F. (Recherche dans l`int[KA1]eret des familles). Inspecteur Keller (Raynal) en zijn team sluiten ongeval en ontvoering uit. Keller is ervan overtuigd dat de jongen iets dom heeft uitgehaald en de benen genomen heeft, maar het is even goed mogelijk dat een maniak de jongen heeft misbruikt. In school was Gérald een voorbeeldige en intelligente student. Dan ontdekken ze dat Jean-Louis niet de vader is van de jongen. Bovendien verbergt de familie nog heel wat andere geheimen. Doordeweekse politiefilm met veel gepraat en weinig actie. Na een half uur interesseert het lot van de jongen de kijker niet meer en schakelt hij waarschijnlijk over op een andere zender. Bijzonder zwak scenario van Pascal Bancou, Pierre Fabre en regisseur Pico. Fotografie is van François Lartigue.

Le R.I.F. : Cécile

1994 | Misdaad

België​/​​Frankrijk 1994. Misdaad van Roger Guillot. Met o.a. Patrick Raynal, Aude Briant, Roch Leibovici, Yves Afonso en Roland Bertin.

Het R.I.F. (Recherches dans l`Int[KA1]eret des Familles) is een speciale onderafdeling van de Franse politie. Aan het hoofd staat Commissaris Raynal die op een dag bezoek krijgt van persbaron Bertin. Deze vraagt hem zijn dochter C[KA1]ecile (Proust) op te sporen. Het meisje werd in een psychiatrische kliniek behandeld voor een zenuwinzinking. Nadat ze het weekend thuis heeft doorgebracht, is ze niet teruggekeerd in de instelling. Pilotfilm voor een reeks waarin het politieteam dat verantwoordelijk is voor het opsporen van vermiste personen, centraal staat. Het scenario voor deze redelijk spannende en soms verrassende aflevering is van Guillot en Fabrice Roger. De camera werd gehanteerd door François Lartigue.

2 bis, Rue de la Combine

1991 | Komedie

Zwitserland​/​​Frankrijk 1991. Komedie van Igaal Niddam. Met o.a. Clémentine Célarié, Yves Afonso, Jean-Pierre Bisson, Michel Ceémadès en Pierre Julien.

In een huis in Montpellier woont een bonte internationale gemeenschap, die een ding gemeen hebben: weinig geld. Er heerst een grote solidariteit en wanneer de huisbaas aankondigt dat hij het gebouw wil verkopen, bedenkt de werkloze Afonso een plan om vlug aan geld te komen. De speelgoedmarkt is in volle expansie en biedt onvermoede mogelijkheden. Hij schakelt zijn vrouw Célarié in en later ook hun twee kinderen en tenslotte de ganse buurt. Ze werken in het zwart aan plastieke dinosaurussen. Een leuke komedie met sociale ondertoon die naar het einde toe wel wat ongeloofwaardig wordt. Sylvie Chauvet en Niddam baseerden hun scenario op een verhaal van Jean-Louis Bertuccelli en Chauvet. Fotografie van Claude Egger.

Radio Corbeau

1989 | Misdaad, Thriller

Frankrijk 1989. Misdaad van Yves Boisset. Met o.a. Claude Brasseur, Pierre Arditi, Christine Boisson, Evelyne Bouix en Julien Bukowski.

Een clandestiene radiozender stelt onophoudelijk het schaamteloze gedrag uit het heden en verleden van dorpsbewoners aan de kaak. Aanvankelijk vindt men het wel leuk, maar als er te veel vuile was wordt buiten gehangen, waar iedereen bij betrokken is, laaien de hartstochten op en er breken gewelddadigheden uit. De politie moet tussen beiden komen. Gelukkig komt er een soort Kuifje op de proppen en ook Zorro arriveert. Nogmaals stelt de geëngageerde filmer Boisset de samenleving verantwoordelijk, maar in dit dieptepunt hebben we te maken met een nogal wild tekeer gaande camera die allerlei cliché's in beweging brengt. RADIO CORBEAU steekt ook magertjes af bij de beroemde film LE CORBEAU van H.G. Clouzot. Scenario van Alain Scoff en regisseur Boisset. Ook bekend als MAKING WAVES.

Les montagnes de la lune

1988 |

Portugal​/​​Frankrijk 1988. Paulo Rocha. Met o.a. Caroline Chaniolleau, Luis Miguel Cintra, Yves Afonso, Jacques Bonnafé en Manuela de Freitas.

Joao is de leider van een bloeiende linkse partij en geen enkele vrouw of rivaal kan weerstand aan hem bieden. Zijn zelfvertrouwen krijgt alleen een gevoelige klap als hij naar Rome wordt gestuurd om daar een familielid te zoeken: de gewelddadige Antonia wiens minnaar een terrorist is. De regie en de vertolking zijn goed, evenals de fotografie van Kozo Okazaki en de artistieke leiding.De bewerking van de dikke Japanse roman Genji Monogatari van Shikibu Murasaki, geschreven tegen het jaar duizend, die als de allereerste realistische roman wordt beschouwd. Het verhaal is verplaatst naar het politiek onrustige Portugal van deze tijd.

Un balcon en fôret

1978 | Drama

Frankrijk 1978. Drama van Michel Mitrani. Met o.a. Humbert Balsan, Aïna Walle, Yves Afonso, Serge Martina en Jacques Villeret.

Een zwaarwegende en veel te lange verfilming van het gelijknamige boek van Julien Gracq over vier Franse soldaten die in oktober 1939 in een afgelegen post worden gesitueerd om verslag uit te brengen over eventuele Duitse troepenbewegingen in de omgeving. Regiseur Mitrani speelt zelf een klein rolletje als officier.

Le Mâle du siecle

1974 |

Frankrijk 1974. Claude Berri. Met o.a. Claude Berri, Juliet Berto, Hubert Deschamps, Jacques Debary en Denise Provence.

Een echtpaar heeft een herenmodewinkel, maar jaloezie van de man - gevoed door een slippertje in het verleden - leidt tot conflicten over de aandacht van de vrouw voor haar klanten. Dan wordt ze bij een bezoek aan de bank door een gangster gegijzeld en de onrust over haar welzijn komt pas op de tweede plaats bij de vrees dat ze hem met de misdadiger ontrouw zal zijn. Als ze door de politie bevrijd is, komt hij met al zijn vragen echter niets te weten. De film - met een scenario-idee van Milos Forman - is een tragi-komische satire over de seksuele bezitsdrang die de liefde vergalt of verdringt en de dubbele moraal (de man gaat zelf zonder gewetensproblemen vreemd), maar Berri is als regisseur te vriendelijk en als acteur te weinig genuanceerd om de aanpak hard te maken, waardoor de film in de simpele anekdote blijft steken.

L'horloger de Saint-Paul

1974 | Drama, Misdaad, Thriller

Frankrijk 1974. Drama van Bertrand Tavernier. Met o.a. Philippe Noiret, Jean Rochefort, Jacques Denis, Sylvain Rougerie en Christine Pascal.

Een gezagsgetrouwe horlogemaker (Noiret) in Lyon gaat bij zichzelf te rade nadat hij hoort dat zijn doorgaans bedaarde zoon wordt verdacht van een politieke moord. Debuutfilm van nestor Tavernier waarin hij een sfeervol portret tekent van een man van middelbare leeftijd die langzaam de leefwereld van zijn zoon ontdekt én leert waarderen. De straatbeelden van vervlogen Lyon zijn een aangename bonus. Gebaseerd op L'horloger d'Everton van Georges Simenon, een boek dat speelt in het kleinsteedse Amerika dat Simenon in de jaren vijftig bezocht. Winnaar van een Zilveren Beer in Berlijn.

Les violons du bal

1973 | Biografie, Oorlogsfilm

Frankrijk 1973. Biografie van Michel Drach. Met o.a. Marie-José Nat, Jean-Louis Trintignant, David Drach, Yves Afonso en Guido Alberti.

Een regisseur (Trintignant) slaagt er ondanks commerciële bedenkingen van zijn producent (Yak) in om een film te maken over zijn riskante maar geslaagde ontsnapping als joods jongetje (David Drach) tijdens WO II (1939-44) naar Zwitserland, dankzij en samen met zijn kranige moeder (Nat). De autobiografie, zowel qua jeugdervaringen als weerstanden die de volwassen regisseur ontmoet, maakt niet écht indruk omdat Drach met te veel vertedering kijkt naar zijn jeugdig alter ego (gespeeld door zijn eigen zoon) en de moeder (gespeeld door zijn vrouw) uitsluitend idealiseert waardoor overtuigingskracht ontbreekt. Ondanks de barre realiteit lijkt de vlucht meer een avontuurlijk sprookje. Als eis van het 'star-system' neemt Trintignant voor de camera de rol van de volwassen Drach over. Nat kreeg in Cannes de prijs als Beste Actrice. Het scenario is van regisseur Drach, die trouwens in de film ook te zien is, maar niet op de aftiteling staat vermeld.

Les Gants blancs du Diable

1972 | Misdaad, Drama

Frankrijk 1972. Misdaad van László Szabó. Met o.a. Yves Afonso, Bernadette Lafont, Jean-Pierre Kalfon, Stéphane Shandor en Serge Marquand.

Een notabele, die bij clandestiene drugsmokkel betrokken is, heeft ooit een gangster gevangenisstraf doen ontgaan in ruil voor één van zijn ogen. Nu dreigt blindheid aan het andere oog en de gangster, die inmiddels doodslag op zijn kerfstok heeft, wordt ontvoerd en gedwongen om zijn goede oog voor transplantatie af te staan. Zonder gezichtsvermogen aan een oog traint hij zich als scherpschutter voor wraak. Dit bizarre scenario is opgebouwd uit genre-citaten die soms worden omgekeerd, maar verwerkt ze tot een hechte structuur waarbinnen ook spontaan - schijnbaar geïmproviseerd - acteren functioneel blijft. Het verrassende debuut blijkt te tegendraads te zijn om te resulteren in een permanente regie-loopbaan van de Frans-Hongaarse regisseur.

Le Temps de vivre

1969 | Drama

Frankrijk 1969. Drama van Bernard Paul. Met o.a. Marina Vlady, Frédéric de Pasquale, Cristea Avram, Catherine Allégret en Yves Afonso.

Een arbeider neemt steeds meer overwerk aan voor materieel welzijn van gezin, maar beseft niet dat hij het daardoor in tijd en aandacht te kort doet. Hoewel hij de verwijdering van zijn vrouw toeschrijft aan een leraar die ze tijdens een uitstapje met de kinderen heeft ontmoet, doet hij toch een poging om de situatie van vroeger terug te halen. Deze intieme en sobere film van een communistische regisseur om de invloed van sociale omstandigheden op het privéleven te tonen, steunt erg op dialoog, maar boeit vanwege onderwerp en spelprestaties.

Made in U.S.A.

1967 | Misdaad, Experimenteel, Thriller

Italië​/​​Frankrijk 1967. Misdaad van Jean-Luc Godard. Met o.a. Anna Karina, Jean-Pierre Léaud, Jean-Claude Bouillon, Yves Afonso en László Szabó.

De geliefde van een vermoorde journalist stelt een onderzoek in en ontdekt een vertakt politiek komplot, waarbij haar wraakoefening ook degenen treft die verliefd op haar zijn geworden. Na het onvoorzien niet doorgaan van een ander project nam Godard een romannetje van Richard Stark als uitgangspunt voor deze ge[KA3]improviseerde film vol politieke schimpscheuten, burleske humor en cinefiele citaten (alle gangsters hebben namen van Amerikaanse film noir-regisseurs en -acteurs). Deze film is volstrekt verwarrend en, ondanks de vele pretenties van het tegendeel, allesbehalve diepzinnig, maar wel voortdurend verrassend en in abrupte tragische momenten aangrijpend. Het gebruik van primaire kleuren kreeg veel navolging.