In een wit overhemd en met de armen omhoog belooft Andrés Manuel Lopez Obrador een radicale aanpak. Gaat hij Mexico verlossen van de corrupte partijelite?

Ze noemen hem de ‘Tropische Messias’. De 64-jarige Andres Manuel Lopez Obrador, kortweg AMLO genoemd, is inmiddels zo populair dat het presidentschap hem niet meer kan ontgaan. Met zijn betoog tegen corruptie krijgt hij de menigte op zijn hand. ‘Want de corrupte maffia’, zegt hij, ‘die is de oorzaak van de armoede, de onveiligheid en het geweld. En daar ga ik een einde aan maken.’

Op 1 juli zijn er presidentsverkiezingen en AMLO staat met ruim 50 procent riant op voorsprong. ‘Hij is altijd populair geweest, maar nu lijkt er eindelijk zoveel steun te zijn dat het hem gaat lukken’, zegt de Amerikaanse politicoloog John Ackerman. ‘Tientallen jaren van opgekropte frustraties konden hier nooit een uitweg vinden als gevolg van de fraude die iedere keer werd gepleegd en die verandering tegenhield.’

Tip

Drugskartels zijn zo'n groot probleem dat mensen met schoppen de bergen intrekken op zoek naar resten van hun vermiste geliefden.

Makkelijke boodschap

De Mexicanen hebben schoon genoeg van de oude politieke garde. De schandalen hebben zich de afgelopen jaren opgestapeld. De onopgeloste verdwijning van 43 studenten, een corruptieschandaal rond een nieuw huis voor de president, en het record van 30.000 moorden vorig jaar maken de tijd rijp voor verandering. Geweld dat ook de politiek zelf treft. Tijdens de campagnes zijn bijna 50 lokale kandidaten vermoord.

Politiek analist Fernando Dworak is kritisch op AMLO. ‘Hij is een demagoog met een makkelijke boodschap, bedoeld om de stemmers te winnen. In dat opzicht is Lopez Obrador een populist. Hij spreekt een taal van polarisatie, confrontatie. Hij is als Trump, of Chávez die los van partijen opereren en tegen het systeem zijn. Hij presenteert zich als degene die het volk van alle kwaden komt verlossen. Daarom noemen ze hem ook de Tropische Messias.’

AMLO is een demagoog met een makkelijke boodschap, bedoeld om de stemmers te winnen'

Partijdictatuur

De gevestigde partijen staan te trillen op hun benen. Eerst was 70 jaar lang één partij aan de macht, de PRI, die een soort partijdictatuur vestigde. Later kwam de rechtse PAN aan de macht maar er veranderde weinig. En nu, na bijna een eeuw alleenheerschappij dreigen ze compleet van de kaart te worden geveegd.

‘We hebben al 30 jaar hetzelfde politieke systeem, er is hier nooit een echte democratie geweest’, zegt Ackerman.

‘Dertig jaar lang van medeplichtigheid, straffeloosheid, zelfverrijking, schendingen van mensenrechten, slachtpartijen, politiek handjeklap. Als er dan ineens iemand van buiten komt die daar niet aan meedoet, dan hebben ze reden om bang te zijn. Dat is als het gooien van een emmer chloor in een stoffig spinnenweb.’