Het westen waant zich superieur: met goede gezondheidszorg, technologische ontwikkeling en de hoogste politieke- en economische standaarden.

Maar wie ziet hoe bijvoorbeeld de Verenigde Staten of het Verenigd Koninkrijk door het virus getroffen wordt, kan moeilijk volhouden dat deze landen het nou automatisch veel beter doen dan de rest van de wereld.

Daarom gaan we in een nieuwe serie op onderzoek. En wel: van plek naar plek. Welke interessante veranderingen vinden er nu al plaats in Afrika, het Midden-Oosten, Azië of Europa zelf? Wat speelt zich buiten ons blikveld af, waar wij wat van op zouden kunnen steken?

Kortom: Een serie over wat een wereld mét corona ons te bieden heeft.

#1 De mythe van 'de eerste' en 'de derde' wereld

Wat kunnen wij leren tijdens de coronacrisis?

Senegal staat al langer bekend als baken van orde en rust in een woelige regio. Verkiezingen vinden er plaats zonder noemenswaardige heisa. Religieuze extremisten krijgen er nauwelijks voet aan grond, moslims en christenen vieren elkaars feesten. Ook het coronavirus wordt in Senegal verrassend goed opgevangen. Wat kan Nederland leren van dit Afrikaanse land?

Kerala was de eerste Indiase staat waar het virus opdook, maar het aantal doden bleef tot afgelopen weekend beperkt tot 7. Dat Kerala het zo goed doet, is geen toeval. Deze deelstaat doet het op het gebied van gezondheidszorg, geletterdheid, onderwijs en overheidsbeleid al jaren beter dan de rest van India. Hoe kan dit?

Deze vragen worden besproken met  Gie Goris. Hij is hoofdredacteur van MO*/MO-Magazine.

#2 Verschillen in Europees beleid

Wat kunnen wij leren tijdens de coronacrisis?

In Europa zoeken we lokale en specifieke oplossingen voor de aanpak van de coronacrisis en de tijd daarna. Voorbeelden in Europa, waar dit op een eigen en succesvolle manier gebeurt, zijn te vinden in Duitsland en Frankrijk. Elk land op een eigen, tegengestelde manier.

Frankrijk is heel centraal geleid, Duitsland regionaal via de deelstaten. De beide leiders, Merkel en Macron, houden daarbij hun Europese blik en koers scherp in de gaten. Wat kunnen wij in Europa van elkaar leren?

Caroline de Gruyter, schrijver en columnist voor onder andere voor NRC is te gast in deel twee van Wat nu?

#3 Hoe zwart wordt het scenario voor arme landen?

Wat kunnen wij leren tijdens de coronacrisis?

In het derde deel bespreken we met Dirk-Jan Omtzigt, hoofd van een strategische denktank bij de Verenigde Naties, de lange termijn gevolgen van de pandemie voor de arme landen in de wereld. Hoe zwart wordt het scenario voor de bevolking in die landen die het economisch toch al zwaar hebben?

#4 De lange termijn gevolgen voor de Arabische wereld

Wat kunnen wij leren tijdens de coronacrisis?

In het vierde deel bespreken we met arabist en jurist Laila Al-Zwaini, de lange termijn gevolgen van de pandemie voor delen van de Arabische wereld. Hoe reageren mensen op de pandemie als overheden het grotendeels laten afweten? 

#5 De ongelijkheid in de Verenigde Staten

Wat kunnen wij leren tijdens de coronacrisis?

In het vijfde deel spreken we Jonathan Mijs, als socioloog verbonden aan Harvard University. Hij vraagt zich af waar de publieke verontwaardiging blijft over de groeiende sociale ongelijkheid in de Verenigde Staten. Een ongelijkheid die door de pandemie nog veel scherper zichtbaar wordt.

#6 De pandemie, autocratie en Midden Europa

Wat kunnen wij leren tijdens de coronacrisis?

In aflevering zes te gast Jenne Jan Holtland, journalist en schrijver gespecialiseerd in Midden Europa. Vanuit zijn standplaats in Budapest, Hongarije, onderzoekt hij hoe de corona-pandemie de maatschappijen in dit deel van de wereld beïnvloedt. En wat betekent de pandemie voor een autocratische regime zoals dat van Orban?

#7 Latijns-Amerikanen nemen het heft in eigen handen

Wat kunnen wij leren tijdens de coronacrisis?

In het zevende deel spreken we Eva Willems, als onderzoeker verbonden aan de Universiteit Gent. Als Latijns-Amerika deskundige signaleert zij het dramatische falen van de overheid in landen als Peru en Chili. Publieke diensten als zorg en onderwijs zijn er volledig uitgehold. Een trend die al langer gaande was maar onder invloed van het virus nog veel duidelijker zichtbaar wordt.

Dit is volgens Willems een direct gevolg van tientallen jaren aan neoliberaal beleid en privatiseringen. Maar er is ook een hoopvolle tegenbeweging zichtbaar: burgers die, als ze niet op de overheid kunnen rekenen, niet bij de pakken neerzitten maar het heft in eigen hand nemen.