'In het binnenland van Suriname vindt op vrij grote schaal ontbossing plaats, voor het hout en om goud te delven. Dat is dan legaal, tussen aanhalingstekens. Er worden vergunningen voor gegeven, maar daarvoor zijn dan wel mensen omgekocht. We gingen naar een plek die tegen een van de belangrijkste nationale parken aanlag, Brunsberg, want we hadden gehoord dat daar een Chinees goudzoekerskamp zat. Spannend, want zouden we mogen filmen? Ik ging er eerst alleen heen, even kletsen. En ze zeiden: "Natuurlijk, kom maar filmen." Dat vonden ze wel gezellig. We hebben zitten zuipen met die gasten. Ze verveelden zich, want ze konden niet werken. En dat kwam doordat hun methode van goudwinning, met het giftige cyanide, verboden was toen er een zakken van dat spul in het Brokopondo-meer waren gevallen.'
'Ze waren ook bewapend, dat lieten ze graag zien. Schieten deden ze alleen ter afschrikking, zeiden ze. Maar een van de mannen liet wel foto's zien van hun gewonde chauffeur, die was beschoten. Dit waren laagopgeleide mannen die zelf zeiden: wij komen niet mee met de ontwikkeling in China. Waar kunnen we ons geld mee verdienen? Wat in China niet meer mag, dit soort vervuilende goudwinning, mag op andere plaatsen in de wereld nog wel. Zoals in Suriname. Deze jongen met dat pistool hoopte hier genoeg te verdienen om te kunnen trouwen en een huis te kopen. Maar dat schoot nu dus niet op.'
