Eind jaren negentig veroverde Big Brother Nederland. En daarna de rest van de wereld. Altijd met succes. Big Brother werd één van Nederlands grootste exportproducten. Niet wars van experimenten ging producent Endemol een samenwerking met de Saoedische zender MBC aan. Ze ontwikkelden een Arabische Big Brother-versie en vonden een Saoedische sjeik bereid miljoenen euro’s in het project te investeren. Tegenlicht-regisseur Sarah Vos vroeg en kreeg de unieke kans deze Arabische variant van Big Brother op de voet te volgen, vanaf de prille voorbereidingen ter plekke tot aan het onverwacht snelle einde.

De plannen leken prachtig en gewaagd. Een dozijn mannen en vrouwen uit twaalf verschillende Arabische landen zouden samen honderd dagen in een huis in Bahrein doorbrengen. Met achter de schermen een groot team van islamitische Arabische mannen, aangestuurd door een Nederlandse vrouw en haar vrouwelijke Saoedische collega-producer. Er zou pas uitgezonden mogen worden na een eenmalige toestemming van de geestelijke leiders uit de diverse Arabische landen. En natuurlijk na toestemming van de grote geldschieter, de Saoedische sjeik.

De Arabische televisiekijkers zaten gekluisterd aan het scherm, als zo velen voor hen. Tegenlicht filmde de eindeloze en voorzichtige onderhandelingen achter de schermen, het inrichten van het huis, de ‘screenings’, en de beweegredenen en verwachtingen van de bewoners, de Arabische MBC-crew en hun Nederlandse Endemol-collega’s.

Medio februari startte de Big Brother-serie. Negen dagen lang hebben de televisiekijkers in het Midden-Oosten kunnen genieten van dit unieke televisiefenomeen. Na die eerste week werd het programma van de buis gehaald. Ondanks de zorgvuldige voorbereidingen, en de verregaande aanpassingen bleek Big Brother te revolutionair. Big Brother in het Midden Oosten observeert de lange aanloop naar de snelle afloop.

Regie: Sarah Vos
Productie: Nicoline Tania, Ymke Kreiken
Eindredactie: Roel van Broekhoven en Doke Romeijn