Wouter Bos vertolkte eerder deze week het gevoel van verbijstering dat onder veel Nederlanders leeft. Het dringt deze dagen op grote schaal door dat een ernstige crisis razendsnel om zich heen grijpt. Maar was deze crisis inderdaad zo onvoorspelbaar? Was de kiem van wat nu razendsnelle ontwikkelingen lijken niet al veel eerder te herkennen? Aan de hand van eerdere uitzendingen maakte Tegenlicht een reconstructie van de val van het casinokapitalisme.
Bijna twintig jaar geleden viel de Muur. De ‘good guys’ uit het Westen hadden gewonnen. En dat wilde het Westen weten ook. Het vrije-marktkapitalisme, gepaard aan democratie, zou de wereld gaan beheersen. En iedereen gelukkig maken. Francis Fukuyama omschreef deze tijd als het Eind van de Geschiedenis. Midden in die euforie toonde Tegenlicht een kritische en bezorgde Manuel Castells: “Financieel gesproken leven we in een mondiaal casino. Er wordt gegokt met ons spaargeld. Maar in ons persoonlijke leven verliezen we ook in ernstige mate de controle. Over ons leven en onszelf…. “.