De buitengebieden van Nederland krimpen. Ouderen blijven en jongeren trekken weg, ook in Zeeland. Maar wat als ook de grote industrieën uit Zeeland zouden verdwijnen; wat zijn dán de perspectieven? Tegenlicht doet een denkoefening. Kan Zeeland toeristenland het ‘Florida van Nederland’ worden, waar gepensioneerden uit Nederland en België hun oude dag doorbrengen en zorgbehoevenden in alle rust op krachten kunnen komen? Wordt de zorgtoerist dan de nieuwe doelgroep?

Tegenlicht bezoekt de jonge ondernemer Kim Bakker, die op haar familielandgoed Rijckholt, waar haar grootvader ooit als fruitkweker en aardappelhandelaar begon, een luxe zorgdorp voor ouderen bouwde. Aan de randen en de stranden ontwikkelen toeristenondernemers en bestuurders plannen voor ‘nieuwe natuur’ gebieden, waarvoor polders weer gedeeltelijk onder water worden gezet, zoals bij het plan ‘Waterdunen’. Maar gaat het laten onderlopen van polders niet in tegen het karakter van de Zeeuw, die altijd tegen het water heeft gevochten en tegen dat van de boer die vruchtbare grond weer ziet verdwijnen?