Als je vanmorgen het nieuws keek, heb je het waarschijnlijk al gehoord: de komst van het datacenter in Zeewolde lijkt een feit. Ondanks demonstraties van milieuorganisaties, boeren en burgers stemde de gemeenteraad gisteravond in met de komst van het megadatacenter van Meta, Facebook’s moederbedrijf. 

Het is niet het eerste omstreden datacenter in Nederland. In de podcast Future Shock sprak redacteur Tom Reijner afgelopen mei met Sander van der Waal van onderzoeksinstituut Waag. Bij het instituut kon je tijdens corona een data-wandeling doen, langs een groot datacenter in het Flevopark in Amsterdam. Volgens Van Der Waal onttrekken de bedrijven achter de datacentra zich vakkundig aan de omgeving waarin zij zich fysiek manifesteren. 

In andere woorden: iedereen ziet de gigantische blokkendoos staan, niemand weet wat er binnenin gebeurt. Ze maken geen onderdeel uit van onze maatschappij en dat is problematisch, vindt Van Der Waal. Ook zijn de data-dozen gigantische energieslurpers: met de elektriciteit die het datacenter gebruikt zouden meer dan honderdduizend Amsterdamse woningen kunnen worden verlicht.

Het terrein waar het datacenter bij Zeewolde is gepland, omvat 166 hectare. Dat zijn 245 voetbalvelden. NOS liet weten dat er waarschijnlijk vijf zogenoemde datahallen komen, met een verwacht energieverbruik van 1380 gigawattuur. Omgerekend is dit ongeveer evenveel gebruik als 460 duizend huishoudens of de gehele NS. Dat is een energievraag van ongeveer vijftien windmolens of veertien vierkante kilometers aan zonnepanelen.

Datacentra slurpen energie, vervuilen het landschap en brengen vooral veel op voor de Amerikaanse tech-giganten, zoals Meta en Amazon. Geen wonder dat de gemeenteraad tegengas krijgt. Zo heeft bijvoorbeeld deze petitie al een paar duizend handtekeningen 

In het nieuwe coalitieakkoord staat dat megadatacenters ‘een onevenredig groot beslag leggen op de beschikbare duurzame energie in verhouding tot de maatschappelijke en/of economische meerwaarde’. Van der Waal: ‘Als maatschappij moeten we ons afvragen waar we onze ruimte aan willen besteden. Willen we datacentra die winst genereren voor Big-Tech, of willen we misschien liever woonruimte en natuur?’