Voortschrijdende technologie maakt vruchtbaarheid steeds kneedbaarder. Niet alleen kunnen mensen met een baarmoeder op steeds latere leeftijd kinderen krijgen, invriezing van eicellen maakt het ook mogelijk om kinderen te krijgen met donoren uit verre landen. Embryoselectie en genetische modificatie maken het zelfs mogelijk om mensen genetisch te verbeteren.
Wat voor impact hebben deze technieken op onze samenleving? Kijk naar het invriezen van eicellen, zegt De Sutter, een praktijk die steeds gangbaarder wordt. ‘In een commerciële context zal dat ongelijkheid creëren. De persoon die het financieel makkelijk heeft kan haar eicellen invriezen en zo haar vruchtbaarheid meer veilig stellen. Maar de vruchtbaarheid van de sukkelaar die geen geld heeft, veroudert.’
Ook ongereguleerde eiceldonatie kan ongelijkheid creëren, zegt De Sutter. Het invriezen van eicellen maakt mogelijk dat mensen overal ter wereld aan elkaar kunnen worden gekoppeld als donor en ontvanger van de eicel.
‘Als een Belgische of Nederlandse vrouw duizend euro krijgt voor haar eicellen, dan lijkt het mij onwaarschijnlijk dat ze die zal afstaan. Maar als een 18-jarige studente uit Colombia, Roemenië of Georgië duizend euro krijgt voor haar eicellen, dan is dat heel veel geld.’