Toen het Internationaal Strafhof (International Criminal Court, ICC) in 2002 in Den Haag werd opgericht, waren de verwachtingen hoog gespannen. Voortaan zouden misdaden tegen de menselijkheid niet langer ongestraft blijven en zouden slachtoffers eindelijk gerechtigheid krijgen. Helaas is de praktijk weerbarstiger dan men van te voren aannam. Slachtoffers van de gruweldaden wijzen de hulp van het ICC vaak af. Ze zien het ICC als een neokoloniaal westers ideaal en willen liever hun eigen rechtspraak toepassen. De komst van het ICC levert stof voor nieuwe conflicten.
Naar aanleiding van de première van de documentaire Peace versus Justice van Klaartje Quirijns voor VPRO Tegenlicht gaan we hierover in discussie met Julia Sebutinde (rechter aan het Special Court for Sierra Leone), Rachel (onderzoeker SCSL), Klaas de Jonge (Impunity Watch), Warner ten Kate (vml. onderhandelaar voor VN in Oeganda), Stephen Ellis (Afrika Studiecentrum en Desmond Tutu-leerstoel VU), Ton Zwaan (UvA, Holocaust en genocide studies) en Marlies Glasius (UvA, Internationale relaties) onder leiding van Linda Polman (journalist en schrijver van o.a. De crisiskaravaan).
In de documentaire Peace versus Justice zien we door de ogen van radiopresentator Lachembel en onderzoeker voor het ICC Matthew Brubacher, welke spanningen ontstaan tussen de bewoners van Noord-Oeganda en de aanklagers van het ICC. In deze Tegenlichtuitzending wordt kritisch gekeken naar de ambities van het ICC en naar de politieke consequenties van de genomen beslissingen.