's Werelds meest bekende schaker speelt zijn moeilijkste potje schaken tegen het Kremlin.

Garry Kasparov werd op 13 april 1963 geboren als Garri Weinstein in Bakoe, de hoofdstad van Azerbeidzjan, toen onderdeel van de USSR . Zijn vader is van joodse afkomst, zijn moeder is van Armeense origine.

deze biografie hoort bij de volgende afleveringen

De schaker

Op jonge leeftijd raakte hij al in de ban van het schaken en op zijn dertiende werd Kasparov voor het eerst Russisch jeugdkampioen. Na een reeks matches en overwinningen op wereldniveau, versloeg Kasparov in 1985 regerend wereldkampioen Anatoli Karpov waardoor hij de jongste wereldkampioen ooit werd. Kasparov behaalde verscheidende wereldtitels, richtte zijn eigen schaakbond op en speelde wereldberoemde schaakspellen tegen de IBM supercomputer Deep Blue. Kasparov wordt door velen beschouwd als de grootste en beste schaker ooit: hij was vijftien jaar lang (1985-2000) onafgebroken wereldkampioen, iets wat nog door niemand is geëvenaard.

De Russische oppositieleider

In 2005 nam Kasparov afscheid van het professionele schaken en sindsdien wijdde hij zich hoofdzakelijk aan de politiek. Hij was een van de oprichters van de politieke oppositiepartij, United Civil Front en in 2006 werd hij voorzitter. Daarnaast is Kasparov een van de voornaamste initiatiefnemers voor de brede coalitie van politieke partijen die zich verengingen onder de naam: Drugaya Russia (het The Other Russia), opgericht in juli 2006. The Other Russia ijvert voor een democratisch Rusland en het einde van het Poetin-regime, door zich te scharen achter een presidentskandidaat.

Verkiezingen van 2008

Maar Kasparovs plan heeft een prijs. In 2007 werd Kasparov verschillende keren gearresteerd wegens verboden demonstreren, het kantoor waaruit hij oppositie voert is binnengevallen wegens verdenking van valse beschuldiging van staatslieden, en Kasparov gaat niet zonder bodyguards de straat op.

The Other Russia verkoos Kasparov tot kandidaat voor de presidentiële verkiezingen van twee maart 2008. Maar op 12 december 2007 kondigde Kasporov aan zich terug te trekken als kandidaat voor de verkiezingen van 2 maart 2008. Hij verklaarde tegengewerkt te zijn in zijn poging zich voor de deadline te nomineren als kandidaat. Volgens de Russische verkiezingswet moeten kandidaten die niet gebonden zijn aan een van de vier partijen die zetelen in het parlement twee miljoen handtekeningen en gegevens voorleggen van medestanders. De kandidaten dienden daarnaast voor een dealine in december een bijeenkomst te organiseren voor vijfhonderd aanwezigen. Dit werd verhinderd, aldus Kasparov.

Kasparov’s moeilijkste schaakspel

In maart 2010 hielp Kasparov een anti-Poetincampagne op te zetten. Via het internet werd er een petitie verspreid en riepen de organisatoren op om op straat te protesteren tegen het ‘Poetinisme’, een woord dat gebruikt wordt voor Poetin's politieke beleid. Een zin uit de petitie leest: ‘Now the national demand at demonstrations from Vladivostok to Kaliningrad must be the call “Putin Must Go!” Ridding ourselves of Putinism is the first, obligatory step on the path to a new, free Russia.’ De online campagne verliep stroef en was minder succesvol dan verwacht; in plaats van de verwachte miljoenen handtekeningen, kwamen er ‘slechts’ 90.000 binnen.

Ook tijdens de betwiste verkiezingen voor het Russische parlement in december 2011 liet Kasparov van zich horen. Hij hield toespraken binnen-en buiten Rusland, verscheen in verschillende media en liet zich zijn wantrouwen over de presidentsverkiezingen blijken: “We are asking Americans and Europeans not to send observers. You understand Putin will get whatever he wants. What is the point of pretending this is an election? It’s a charade. Don’t interfere with it, just don’t pay respect to the charade.”

In januari 2012 organiseerde Kasparov een bijeenkomst van de leiders van de oppositie om een grote mars voor te bereiden voor 4 februari 2012. Oppositieleiders zoals Alexey Navalny en Jevgenia Chirikova waren ook aanwezig. De mars trok tienduizenden mensen die allen vanuit verschillende politieke achtergrond één gezamenlijk doel hadden; Poetin weg krijgen. Kasparov zag echter in dat de verkiezingenuitslagen al vast stonden. Poetin won met circa 60 procent van de stemmen. Ondanks zijn legendarische overwinningen op het schaakbord, heeft Kasparov zijn grootste vijand nog niet schaakmat kunnen zetten.

Naast verscheidene schaakboeken verschenen er van de hand van Kasparov een boek over parallellen tussen strategieën in het leven en in het schaken: Waarom het leven op schaken lijkt (2007).