Het zou best eervol zijn als het Japanse woord ‘otenba’ inderdaad afstamt van het Nederlandse ‘ontembaar’, dus laten we dit vooral niet etymologisch doodchecken. Otenba – 'opstandig', maar alleen gezegd van meisjes – is het woord dat in de tweede aflevering van Tokidoki centraal staat.
Hoewel Japan jaloersmakend comfortabele wc’s, een duizelingwekkend metrostelsel en kogelsnelle treinen heeft, leven Japanners wat de verhoudingen tussen mannen en vrouwen betreft in een heel ander tijdperk. Vrouwen worden nog altijd geacht meegaand en dienstbaar te zijn en voor huis en kinderen te zorgen. Ruim 70 procent stopt met werken zodra het eerste kind geboren is.
Overigens blijft het meestal bij dat ene kind, want Japan heeft een zeer laag geboortecijfer. Steeds meer vrouwen geven de voorkeur aan een ongetrouwd bestaan, wat opgevat kan worden als stil verzet tegen de starre tradities.
In de tweede aflevering van Tokidoki gaat Paulien Cornelisse op zoek naar vrouwen die al dan niet ‘otenba’ zijn. Ze gaat langs bij vrouwen die tafels omgooien om hun frustraties over mannen te uiten en ontmoet een clubje dat samenkomt om gezellig met elkaar pornofilms te kijken.
Minstens zo fascinerend zijn de meisjes die rondlopen in pasteljurkjes vol strikjes en ruches en eruit zien als poppen. Zelf vinden ze dat ‘kawaii’, oftewel schattig. Deze Lolita-cultuur is in Japan wijdverbreid. Ook maken we kennis met Masako, een voorbeeldige echtgenote die om vier uur ’s ochtends opstaat om de uitgebreide lunch van haar man klaar te maken.
