De onhandige politie-inspecteur Jacques Clouseau (Peter Sellers) gaat achter de dief aan van de 'Pink Panther': een zeer kostbare edelsteen. Deze comedy is onder andere bekend van het muzikale thema van Henry Mancini. Er zijn meerdere vervolgfilms uitgekomen, waaronder 'Trail of the Pink Panther' (Blake Edwards, 1982) en 'Curse of the Pink Panther' (Blake Edwards, 1983). De meest recente Pink Panther film kwam in 2009 uit

We zien de onhandige Jacques Clouseau in dit fragment als ridder op een “high class” feest in Cortina d’Ampezzo een winterresort in Zwitserland, waar hij onder andere de dief van de Pink Panther, Sir Charles Lytton (David Niven), ontmoet.

Eigenlijk was het de bedoeling dat Sir Charles Lytton het hoofdpersonage van de film zou zijn. De crew vond Jacques Clouseau echter zo geweldig, dat het om hem zou gaan draaien in deze film en de vervolgen.

De reacties

Peter Sellers belandde na de opnames van de film in het ziekenhuis door een hartaanval. De oorzaak is waarschijnlijk dat hij zo hard en veel gewerkt heeft. Bosley Crowther schrijft in de New York Times over Peter Sellers in de Pink Panther in 1964: “Zelden werkte een komediant zo hard in zijn poging voortdurend grappig te zijn met zulk zwak materiaal”.

In vele recensies wordt het verhaal de grond in geboord, maar ook gezegd dat Peter Sellers de film behoorlijk omhoog haalt met zijn pogingen het verhaal toch humoristisch te maken. Over de populaire cartoon Pink Panther is echter bijna iedereen enthousiast, zo ook Bosley Crowther: “…Er is een ding in deze film dat slim en vrolijk is. Dat is de cartoon van de Pink Panther. (…) Hij is zo monter en verwaand, zo schattig en absoluut knuffelbaar…

We zien de onhandige Jacques Clouseau in dit fragment als ridder op een “high class” feest in Cortina d’Ampezzo een winterresort in Zwitserland, waar hij onder andere de dief van de Pink Panther, Sir Charles Lytton (David Niven), ontmoet.

Eigenlijk was het de bedoeling dat Sir Charles Lytton het hoofdpersonage van de film zou zijn. De crew vond Jacques Clouseau echter zo geweldig, dat het om hem zou gaan draaien in deze film en de vervolgen.

De reacties

Peter Sellers belandde na de opnames van de film in het ziekenhuis door een hartaanval. De oorzaak is waarschijnlijk dat hij zo hard en veel gewerkt heeft. Bosley Crowther schrijft in de New York Times over Peter Sellers in de Pink Panther in 1964: “Zelden werkte een komediant zo hard in zijn poging voortdurend grappig te zijn met zulk zwak materiaal”.

In vele recensies wordt het verhaal de grond in geboord, maar ook gezegd dat Peter Sellers de film behoorlijk omhoog haalt met zijn pogingen het verhaal toch humoristisch te maken. Over de populaire cartoon Pink Panther is echter bijna iedereen enthousiast, zo ook Bosley Crowther: “…Er is een ding in deze film dat slim en vrolijk is. Dat is de cartoon van de Pink Panther. (…) Hij is zo monter en verwaand, zo schattig en absoluut knuffelbaar…”

The Pink Panther in the Pink Phink

De cartoon de Pink Panther is ontworpen voor de begintitels. Ook speelt de roze cartoonpanter een grote rol in deze trailer voor de film. In 1964 kwam de eerste korte film uit die draait om de getekende roze panter: The Pink Phink (Friz Freleng, Hawley Pratt).

De cartoon de Pink Panther is ontworpen voor de begintitels. Ook speelt de roze cartoonpanter een grote rol in de trailer voor de film. In 1964 kwam de eerste korte film uit die draait om de getekende roze panter: The Pink Phink (Friz Freleng, Hawley Pratt).