Elizabeth Taylor

These Old Broads

Verenigde Staten 2001. Komedie van Matthew Diamond. Met o.a. Shirley MacLaine, Joan Collins, Debbie Reynolds, Elizabeth Taylor en Jonathan Silverman.

The Winner Is... Elizabeth Rosemond Taylor

Duitsland 1997. Documentaire van Ralph Dilger. Met o.a. Elizabeth Taylor, Alec Byrne, C. David Heymann, Liz Smith en John Cunningham.

Happy Birthday Elizabeth: A Celebration of Life

Verenigde Staten 1997. Musical van Jeff Margolis. Met o.a. Elizabeth Taylor, Hugh Grant, Roseanna Barr, Drew Barrymore en Paul Reisner.

The Flintstones

Verenigde Staten 1994. Komedie van Brian Levant. Met o.a. John Goodman, Elizabeth Perkins, Rick Moranis, Rosie O'Donnell en Halle Berry.

Bedrock, Stenen Tijdperk. Op een dag krijgt Fred Flintstone (Goodman) onverwachts promotie. Maar er blijkt een addertje onder het gras te zitten. Fred moet samen met zijn beste vriend Barney Rubble (Moranis) een uitweg zien te vinden. Verfilming van de populaire tekenfilmserie uit de jaren zestig van William Hanna en Joseph Barbera lijdt nogal onder het dunne verhaal, waarvoor de meer dan dertig scenaristen een Razzie moesten delen. Goodman doet het redelijk maar ondanks bijrollen voor onder anderen Halle Berry en Liz Taylor kan het acteerwerk niet opboksen tegen de aardige decors.

Sweet Bird of Youth

Verenigde Staten 1989. Romantiek van Nicolas Roeg. Met o.a. Elizabeth Taylor, Mark Harmon, Rip Torn, Valerie Perrine en Ruta Lee.

Middelmatige verfilming van Tennessee Williams` toneelstuk over een verlopen filmster en haar ambitieuze jonge minnaar in een bewerking van Gavin Lambert (die zich naar verluidt baseerde op Williams' eigen inzichten inzake de aanpassing van het materiaal). Een eerlijke film, die het aanzien waard is, maar waarin geen pit zit. Wilding, de zoon van Taylor, heeft een lang telefoongesprek met haar, maar is niet rechtstreeks haar tegenspeler.

Giovane Toscanini

Italië​/​​Frankrijk 1988. Biografie van Franco Zeffirelli. Met o.a. Elizabeth Taylor, C. Thomas Howell, Sophie Ward, Pat Heywood en Nicholas Chagrin.

Toscanini raakt als kind onder de indruk van een uitvoering van [KL]Aida[KLE]. Wanneer hij achttien is, wordt hem een baan als cellist bij de Scala van Milaan geweigerd, omdat men hem te arrogant vindt. Hij besluit naar Zuid-Amerika te gaan, waar hij succes zal oogsten. De acteerprestaties zijn middelmatig, het camerawerk (Daniel Nannunzzi) fraai en de film saai. Ondanks het feit dat het een Italiaans-Franse co-produktie is, werd de film in het Engels opgenomen. Scenario van William H. Stadiem.

Poker Alice

Verenigde Staten 1987. Western van Arthur Allan Seidelman. Met o.a. Elizabeth Taylor, Richard Mulligan, George Hamilton en Tom Skerritt.

Luchtige western, waarin Taylor een bordeel wint met pokeren. Vriend Hamilton helpt haar dat te leiden en gelukszoeker Skerritt valt voor haar. Hoogtepunt is het katachtige gevecht à la DESTRY RIDES AGAIN tussen Taylor en Tyrrell. Geschreven door veteraan James Lee Barret.

There Must Be a Pony

Verenigde Staten 1986. Drama van Joseph Sargent. Met o.a. Elizabeth Taylor, Robert Wagner, James Coco, William Windom en Chad Lowe.

Verbleekte Hollywood-ster Taylor is ontslagen uit een psychiatrische inrichting en zit op zwart zaad. Ze heeft een tienerzoon en teert voornamelijk op haar dromen, terwijl ze thuis op een aanbod wacht. Dat komt in de vorm van een geheimzinnige vreemdeling, die het uitzicht biedt op stabiliteit en haar nieuwe hoop geeft. Ondanks de protesten van haar zoon probeert ze een come-back te maken. Taylor speelde deze rol ook op het toneel, maar dat was geen hit. Mart Crowley bewerkte het verhaal van James Kirkwood (waarmee hij de Pulitzer Prijs won) voor deze film.

North and South

Verenigde Staten 1985. Avonturenfilm van Richard T. Heffron. Met o.a. Patrick Swayze, Kirstie Alley, Georg Stanford Brown, David Carradine en Johnny Cash.

Mini-serie in zes delen. Het moest ervan komen, na het immense succes van THE BLUE AND THE GRAY moest de burgeroorlogperiode verder worden geëxploiteerd. De basis van het scenario is de vriendschap tussen de Zuidelijke plantagebezitter Swayze en de Noordelijke industrieel Read. Een relatie die al dateert van hun dagen in West Point. Ze komen bij elkaar op bezoek en zo leren we de situatie en de opvattingen kennen in beide delen van Amerika rond 1860. Daarnaast lopen hele series dramatische liefdesrelaties, intriges, kortom alles wat de aandacht van een massa-publiek maar kan boeien. De kijkcijfers gaven de producers gelijk. Gebaseerd op de roman van John Jakes.

Malice in Wonderland

Verenigde Staten 1985. Drama van Gus Trikonis. Met o.a. Elizabeth Taylor, Jane Alexander, Richard Dysart, Joyce Van Patten en Jon Cypher.

Taylor en Alexander als Louella Parsons en Hedda Hopper als de legendarische roddeljournalistes uit Hollywood, die elkaars grootste rivalen waren. Goed gespeeld door de hoofdrollen en een rake sfeer, maar de waarheid wordt nogal wat geweld aangedaan. Het script is van Jacqueline Feather en David Seidler en is gebaseerd op het boek van George Eels boek Hedda and Louella. Ook bekend als THE RUMOR MILL.

Between Friends

Verenigde Staten 1983. Komedie van Lou Antonio. Met o.a. Elizabeth Taylor, Carol Burnett, Barbara Bush, Stephen Young en Henry Ramer.

Taylor en Burnett, twee gescheiden vrouwen van middelbare leeftijd, ontmoeten elkaar per toeval. Ondanks hun verschillende achtergronden, kunnen ze het toch best met elkaar vinden. Taylor klampt zich vast aan een vriend, met wie ze niet wil trouwen; Burnett vult haar leven met diverse minnaars. Een film die vooral gemaakt wordt door de sublieme acteerprestaties van beide hoofdrollen. Een warme hulde aan de vriendschap, die door dik en dun overeind blijft, terwijl de liefde voor deze vrouwen een minder sterke band heeft. Gebaseerd op de roman Nobody Makes me Cry van Shelley List, die deze met Jonathan Estrin tot scenario bewerkte. Intelligente casting, waarbij de twee dames een rol kregen, die tegengesteld was aan hun imago.

Genocide

Verenigde Staten 1981. Documentaire van Arnold Schwartzman. Met o.a. Elizabeth Taylor en Orson Welles.

Taylor en Burnett, twee gescheiden vrouwen van middelbare leeftijd, ontmoeten elkaar per toeval. Ondanks hun verschillende achtergronden, kunnen ze het toch best met elkaar vinden. Taylor klampt zich vast aan een vriend, met wie ze niet wil trouwen; Burnett vult haar leven met diverse minnaars. Een film die vooral gemaakt wordt door de sublieme acteerprestaties van beide hoofdrollen. Een warme hulde aan de vriendschap, die door dik en dun overeind blijft, terwijl de liefde voor deze vrouwen een minder sterke band heeft. Gebaseerd op de roman Nobody Makes me Cry van Shelley List, die deze met Jonathan Estrin tot scenario bewerkte. Intelligente casting, waarbij de twee dames een rol kregen, die tegengesteld was aan hun imago.

The Mirror Crack'd

Verenigd Koninkrijk 1980. Mysterie van Guy Hamilton en Hamilton Leithauser. Met o.a. Angela Lansbury, Edward Fox, Geraldine Chaplin, Elizabeth Taylor en Kim Novak.

Filmopnames in een kasteel in St. Mary Mead, woonplaats van amateurspeurder Miss Marple, worden al snel verstoord door een moord. Een reden voor de inspecteur van Scotland Yard (Fox) om zich persoonlijk op de hoogte te stellen van wat er aan de hand is. Het blijkt niet te boteren tussen de twee vrouwelijke vedetten van die film (Taylor en Novak). Agatha Christie's Miss Marple kreeg een nieuw filmleven in de persoon van Lansbury, ze werd bijgestaan door hordes Hollywoodcoryfeeën, maar de film blijft aan de saaie en ouderwetse kant.

Winter Kills

Verenigde Staten 1979. Komedie van William Richert en William Richart. Met o.a. Jeff Bridges, John Huston, Anthony Perkins, Sterling Hayden en Eli Wallach.

De jongere broer van een vermoorde Amerikaanse president probeert zelf de zaak op te lossen en hij doet een boekje open over verschillende politieke idiote betweters. De enige pret in deze sjieke onzinfilm is het proberen te ontdekken wie van de medespelers de meeste gêne verraadt. Scenario van de regisseur. Gefilmd in Panavision.

Return Engagement

Verenigde Staten 1978. Drama van Joseph Hardy. Met o.a. Elizabeth Taylor, Joseph Bottoms, Allyn Ann McLerie, Peter Donat en James Ray.

Taylor is een lerares in oude historie. Haar leven verandert wanneer zij te maken krijgt met de student Bottoms die bij haar een kamer huurt. Tussen hen ontstaat een vreemde verhouding, tot Bottoms er achter komt dat Taylor vroeger op de kermis heeft gestaan als zangeres/danseres. Op een groot feest van de school wordt Taylor uitgenodigd iets van haar vroegere kunnen te laten zien. Ze doet het maar wil Bottoms als partner in de act.

A Little Night Music

Verenigde Staten 1978. Musical van Harold Prince. Met o.a. Elizabeth Taylor, Diana Rigg, Len Cariou, Lesley-Anne Down en Hermione Gingold.

Een lachwekkende, hoogdravende filmversie van de toneelmusical van Stephen Sondheim, die op zijn beurt weer een bewerking van Ingmar Bergmans 'seks op een landgoed-komedie SOMMERNATTENS LEENDE is. Liz' vertolking van 'Send in the Clowns' houdt ook al niet over.

Victory at Entebbe

Verenigde Staten 1976. Actiefilm van Marvin J. Chomsky. Met o.a. Kirk Douglas, Elizabeth Taylor, Burt Lancaster, Linda Blair en Helen Hayes.

Een met clichés afgeladen reconstructie van de overval van Israëlische commando's op het vliegveld van Entebbe in Oeganda waar joodse gijzelaars worden bevrijd. Alleen Lancaster als minister van Defensie Shimon Peres en Hopkins als premier Yitzhak Rabin doen alles wat op een doordachte vertolking lijkt terwijl Harris Idi Amin weergeeft als een clown. Oorspronkelijk terwille van de actualiteit op videofilm opgenomen, later op film gezet. Zie: RAID ON ENTEBBE of OPERATION THUNDERBOLT voor een betere behandeling van het onderwerp.

The Blue Bird

Verenigde Staten​/​​USSR 1976. Familiefilm van George Cukor. Met o.a. Elizabeth Taylor, Jane Fonda, Ava Gardner, Cicely Tyson en Will Geer.

Keurig aangeklede fantasie, met talloze sterren, maar klungelig uitgevoerd, gebaseerd op een toneelstuk van Maeterlinck over kinderen die op zoek zijn naar de blauwe vogel van het geluk. Deze eerste co-produktie van Amerikanen en Russen is ongelooflijk traag.

That's Entertainment!

Verenigde Staten 1974. Musical van Jack Haley jr. Met o.a. Fred Astaire, Bing Crosby, Gene Kelly, Liza Minnelli en Peter Lawford.

Fraaie compilatie van, en ode aan, hoogtepunten uit de gloriedagen van de Amerikaanse musical. We zien bijvoorbeeld Gene Kelly in de musical-der-musicals Singin’ in the Rain, sterren als Fred Astaire, Judy Garland en Frank Sinatra (en Clark Gable, die zich niet zo thuis lijkt te voelen in het genre) en fragmenten uit An American in Paris en Seven Brides for Seven Brothers. Oude rotten in het vak lichten met enthousiasme beelden toe die werden opgeduikeld in de archieven van studio MGM. Later zouden nog twee delen volgen.

Identikit

Italië 1974. Drama van Giuseppe Patroni Griffi en Guiseppe Patroni Griffi. Met o.a. Elizabeth Taylor, Ian Bannen, Guido Mannari, Mona Washbourne en Maxence Mailfort.

Een vrouw gaat naar Rome en wordt daar vermoord. Een van de twee mannen die ze onderweg ontmoette wil alleen maar seks, de ander zal haar ondanks zijn verwarring en weerstand inderdaad vermoorden. Deze verfilming van Muriel Sparks roman gaat de mist in door een monotoon en grimmig spel van Taylor - weinig flatteus gekleed en ontkleed - en al even weinig gevarieerde scènes, waar de camera eerbiedig observeert hoe ze wandelt of in bed woelt. Omdat die camera gehanteerd wordt door Vittorio Steraro valt er aan de picturale kwaliteit nog wel iets te beleven.

Under Milk Wood

Verenigd Koninkrijk 1973. Drama van Andrew Sinclair. Met o.a. Richard Burton, Elizabeth Taylor, Peter O'Toole, Glynis Johns en Siân Phillips.

Een nogal duistere Dylan Thomas-verfilming, niet wat het oorspronkelijke stuk betreft, maar de ambities ervan. Er zijn prachtige plaatjes, maar de techniek overschaduwt het acteerwerk.

Night Watch

Verenigd Koninkrijk 1973. Drama van Brian G. Hutton. Met o.a. Elizabeth Taylor, Laurence Harvey, Billie Whitelaw, Robert Lang en Tony Britton.

Een vrouw (Taylor) meent getuige te zijn geweest van een moord, maar kan niets in die richting bewijzen. Een matte, zich voortslepende plot; naar een toneelstuk van Lucille Fletcher.

Divorce His - Divorce Hers

Verenigde Staten​/​​Verenigd Koninkrijk 1973. Drama van Waris Hussein. Met o.a. Elizabeth Taylor, Richard Burton, Gabriele Ferzetti, Carrie Nye en Barry Foster.

Adequate studie over de verhouding tussen man en vrouw, van wie de relatie tot een hel is geworden; in twee gedeelten: eerst door de ogen van de echtgenoot die in Rome arriveert, dan door de ogen van de vrouw die een nieuwe minnaar heeft. Ongelijk scenario heeft beschamende ogenblikken, maar goede rollen.

Ash Wednesday

Verenigde Staten 1973. Drama van Larry Peerce. Met o.a. Elizabeth Taylor, Henry Fonda, Helmut Berger, Keith Baxter en Margaret Blye.

Liz ondergaat een facelift om weer jong te worden, maar ze ziet er nog ouder uit dan Fonda. Als je deze film uitzit heb je een operatie aan je achterste nodig.

Zee and Co.

Verenigd Koninkrijk 1972. Drama van Brian G. Hutton. Met o.a. John Standing, Elizabeth Taylor, Michael Caine, Susannah York en Margaret Leighton.

Een bedachte, vaak té ver gaande vertelling van een vrouw, haar man, een andere vrouw en de manier waarop de drie onderlinge relaties met elkaar aangaan. De liefdesscène tussen Taylor en York staat hoog genoteerd in de annalen van de slechte smaak. Amerikaanse titel: X, Y AND ZEE.

Hammersmith Is Out

Verenigde Staten 1972. Komedie van Peter Ustinov. Met o.a. Elizabeth Taylor, Richard Burton, Peter Ustinov, Beau Bridges en Leon Askin.

Groteske komedie over een geesteszieke, zijn verzorger en een bijeengeraapt stelletje anderen. Bewijst eens te meer dat Liz en Dick alles voor geld deden; de acteurs beleven er meer plezier aan dan de kijkers.

The Only Game in Town

Verenigde Staten 1970. Romantiek van George Stevens. Met o.a. Elizabeth Taylor, Warren Beatty, Charles Braswell, Hank Henry en Olga Valery.

Taylor danst in Las Vegas en heeft haar beste jaren achter de rug. Ze onderhoudt al geruime tijd een relatie met de getrouwde, welgestelde Braswell, die voortdurend belooft te scheiden maar dat nog steeds niet heeft gedaan. Dan ontmoet ze de jonge barmuzikant Beatty, en het is liefde op het eerste gezicht. Zijn goklust zal haar echter erg ongelukkig maken. Oninteressant melodrama, dat duidelijk te lijden had onder productiemoeilijkheden. Aanvankelijk speelde Sinatra de rol van Beatty, maar hij haakte af. Bovendien werd de film, die zich afspeelt in Las Vegas, opgenomen in Parijs. Jammer genoeg werd het de zwanezang van George Stevens. Frank D. Gilroy baseerde het scenario op zijn eigen, geflopte toneelstuk. Het werd in beeld gebracht door Henri Decaë en van muziek voorzien door Maurice Jarre.

Secret Ceremony

Verenigd Koninkrijk 1968. Drama van Joseph Losey. Met o.a. Elizabeth Taylor, Mia Farrow, Robert Mitchum, Pamela Brown en Peggy Ashcroft.

Farrow lijkt op Taylors gestorven dochter; Taylor lijkt op Farrows gestorven moeder en een ontmoeting tussen hen heeft vreemde gevolgen. Een oorspronkelijk en uitstekend psychologisch drama, maar Universal besloot in de film te gaan snijden en extra scènes toe te voegen om hem met een lengte van 101 minuten meer 'aanvaardbaar' voor tv te maken. De waardering geldt alleen voor de oorspronkelijke versie. Scenario van George Tabori naar een verhaal van Marco Deveni. Camerawerk van Gerry Fisher.

Boom!

Verenigd Koninkrijk​/​​Verenigde Staten 1968. Drama van Joseph Losey. Met o.a. Elizabeth Taylor, Richard Burton, Noel Coward, Joanna Shimkus en Michael Dunn.

Alleen filmgekken die Losey's bijzonder originele regie- aanpak bewonderen zullen deze mistige bewerking van Tennessee Williams The Milk Train Doesn't Stop Here Anymore kunnen waarderen. De prachtige lokaties op Sardinië en in Rome en de goede rol van Shimkus kunnen de film echter niet redden.

The Taming of the Shrew

Verenigde Staten​/​​Italië 1967. Drama van Franco Zeffirelli. Met o.a. Elizabeth Taylor, Richard Burton, Cyril Cusack, Michael Hordern en Alfred Lynch.

De Italiaanse regisseur Zeffirelli is beroemd om zijn onorthodoxe en luxueus aangeklede Shakespeareverfilmingen. Zijn The Taming of the Shrew geniet nog extra bekendheid vanwege de hoofdrolspelers Taylor en Burton, die in deze film (net als in Who's Afraid of Virginia Woolf) een strijdend liefdeskoppel spelen. 'Het temmen van de feeks' is nooit een feministisch stuk geweest, maar Taylor als de zestiende-eeuwse Katarina laat zich niet zomaar temmen door Burtons Petruchio. Zeffirelli maakte het toneelstuk prachtig toegankelijk voor bioscoopgangers; met fysieke komedie, luisterrijke kleuren en ijzersterke acteurs.

The Comedians

Verenigde Staten 1967. Avonturenfilm van Peter Glenville. Met o.a. Elizabeth Taylor, Richard Burton, Alec Guinness, Peter Ustinov en Paul Ford.

Het hotel van de Amerikaan Brown op Haïti draait ernstig verlies sinds dictator Duvalier er met zijn beruchte geheime politie de Tontons Macoute de scepter zwaait. Aan boord van een stoomboot leert hij majoor Jones kennen, een zonderlinge man die, eenmaal aangekomen op Haïti, in aanvaring komt met de Tontons Macoute. Hij wordt gearresteerd, maar wordt vrijgelaten nadat hij hen heeft verteld van een geheim wapendepot op het eiland. Wanneer de geheime politie ontdekt dat dit depot helemaal niet bestaat wordt de jacht op de majoor geopend...

Reflections in a Golden Eye

Verenigde Staten 1967. Drama van John Huston. Met o.a. Elizabeth Taylor, Marlon Brando, Brian Keith, Julie Harris en Robert Forster.

Taylor bedriegt haar man, majoor Brando, bijna openlijk met kolonel Keith. Behalve enkele bedekte toespelingen, wordt niet dieper ingegaan op de affaire, aangezien het huwelijk tussen beiden toch al seksloos is. Keiths vrouw Harris is de enige die eronder lijdt. Ze kampt met minderwaardigheidsgevoelens, sinds ze drie jaar geleden een misvormd kind ter wereld bracht. Pikante kroniek van onderlinge liefde en afkeer. Brando voelt meer voor de soldaat die het gras maait, dan voor zijn vrouw. Taylor laat niets onverlet om een schandaal te doen losbarsten. Harris heeft zo'n afkeer van haar vrouwelijkheid dat ze haar tepels afknipt met een heggeschaar. En Keith tenslotte, beweegt zich als een speelbal van het lot tussen deze personages. Een onmogelijk scenario van Chapman Mortimer en Gladys Hill, naar een roman van Carson McCullers, waarmee alleen een extrovert cineast als Huston uit de voeten kan. Zeker niet zijn beste film, maar de sadistische manier waarmee hij de personages manipuleert, is onvergetelijk. De acteurs spelen het spelletje gelukkig mee. Fotografie van Aldo Tonti. Gedraaid in Panavision.

Dr. Faustus

Verenigd Koninkrijk 1967. Drama van Richard Burton en Nevill Coghill. Met o.a. Richard Burton, Andreas Teuber, Ian Marter, Elizabeth Donovan en Elizabeth Taylor.

Burton zette zijn schouders onder deze filmversie van het bekende toneelstuk. Een middeleeuwse geleerde sluit een overeenkomst met de duivel. Hij staat zijn ziel af in ruil voor een wellustig leven. Een vlakke en weinig geïnspireerde film. Wat Taylor in de film komt doen als Helena van Troje is een raadsel.

Who's Afraid of Virginia Woolf?

Verenigde Staten 1966. Drama van Mike Nichols. Met o.a. Elizabeth Taylor, Richard Burton, George Segal en Sandy Dennis.

Twee echtparen brengen een avondje bij elkaar door met snijdende gesprekken. Burton en Taylor - toentertijd ook een echtpaar - spelen samen het hart uit het lijf in een treffend toneelstuk van Edward Albee. Taylor en Dennis kregen Oscars, zowel als Haskell Wexler voor zijn aanstekelijke zwart-wit fotografie, Richard Sylbert voor de vormgeving en Irene Sharaff voor de kostuums. Deze film doorbrak indertijd het Hollywood- taboe wat volwassen onderwerpen betreft. Ook al zou hij vandaag niet meer zo hard overkomen, toch is het mogelijk, dat er voor de tv nog wel wat ferme taal uitgesneden wordt. Het scenario is van Ernest Lehman. Nichols' eerste film als regisseur.

The Sandpiper

Verenigde Staten 1965. Romantisch drama van Vincente Minnelli. Met o.a. Elizabeth Taylor, Richard Burton, Eva Marie Saint, Charles Bronson en Robert Webber.

Pretentieus en voorspelbaar vehikel voor het duo Taylor/Burton met mooie plaatjes van Californië en een fijn Oscarwinnend liedje 'The Shadow of Your Smile'. Onconventionele artieste Laura (Taylor) zendt haar onhandelbare zoon naar een kostschool, die geleid wordt door de getrouwde, streng gelovige dr Hewitt (Burton). Als Hewitt besluit om Laura met een huisbezoek te vereren, wordt hij geconfronteerd met de lichtzinnige kanten van het kunstenaarsbestaan. Maar guess what: ondanks alle verschillen raakt het stel toch verliefd. Curieus gecaste Charles Bronson speelt een kunstenaar die naakte Laura in hout vereeuwigt.

The V.I.P.'s

Verenigd Koninkrijk 1963. Drama van Anthony Asquith. Met o.a. Elizabeth Taylor, Orson Welles, Margaret Rutherford, Richard Burton en Maggie Smith.

Op de Londense luchthaven Croyden hangt een dikke mist. Er zitten grote vertragingen in de lucht, en dat stuurt de plannen van heel wat mensen in de war. De wachtenden krijgen te maken met Taylor, echtgenote van industrieel Burton. Een buitengewoon voorspelbaar scenario van Terence Rattigan, dat echter door de complexe opbouw en door het schitterende spel van een hele reeks prominenten best leuk blijft. De show wordt gestolen door Rutherford, die terecht een Oscar kreeg. Een multi-verhalenplot, handelend over menselijke spanningen en persoonlijke drama's van uitsluitend rijke mensen. Een luxe-voorloper van tv-series als LOVE BOAT. Camerawerk van Jack Hildyard. Gedraaid in Panavision. Ook bekend als HOTEL INTERNATIONAL.

Cleopatra

Verenigd Koninkrijk​/​​Verenigde Staten​/​​Zwitserland 1963. Biografie van Joseph L. Mankiewicz. Met o.a. Elizabeth Taylor, Richard Burton, Rex Harrison, Roddy McDowall en Francesca Annis.

De megaproductie Cleopatra ging om twee redenen - die niets met de film te maken hebben - de geschiedenis in. Op de set kregen de getrouwde Liz Taylor en Richard Burton een verhouding, met een enorm schandaal als gevolg. En de film overschreed het budget met een factor twintig wat bijna het eind betekende voor studio 20th Century Fox. Mankiewicz wilde oorspronkelijk twee films van drie uur gebruiken om de relaties tussen Cleopatra (Taylor), Caesar (Harrison) en Marcus Antonius (Burton) in beeld te brengen, maar moest twee uur wegsnijden. Niettemin een uiterst imposant epos.

Scent of Mystery

Verenigde Staten 1960. Avonturenfilm van Jack Cardiff. Met o.a. Peter Lorre, Denholm Elliott, Beverly Bentley, Diana Dors en Peter Arne.

Dit had de grootse opvolger van AROUND THE WORLD IN 80 DAYS moeten zijn, maar Mike Todd, de producent, stierf v[KA1]o[KA1]or de voltooiing en zijn zoon produceerde deze eerste film in smell- o-vision. De luchtjes werden de bioscopen ingeblazen maar bleven hangen en daarom werd de film later maar zonder de reukmachine uitgebracht. Deze thriller gaat over een Amerikaanse dame die vermoord moet worden en beschermd wordt door een Engelsman en een taxichauffeur. Liz Taylor (de weduwe Todd) speelt een gastrol.

Butterfield 8

Verenigde Staten 1960. Drama van Daniel Mann. Met o.a. Elizabeth Taylor, Laurence Harvey, Eddie Fisher, Dina Merrill en Mildred Dunnock.

Gloria Wandrous (Taylor) wisselt regelmatig van partner en neemt het niet zo nauw met de (toen geldende zedelijke) moraal. Eigenlijk heeft ze een hekel aan haar leven als dure prostituee, en zou ze er graag mee willen ophouden, maar de wilskracht ontbreekt. Tenslotte wordt ze verliefd op twee mannen uit haar kringetje: jazz-musicus Steve (Fisher) en playboy Weston (Harvey) - de laatste voelt ook veel voor haar en wil zich laten scheiden van zijn vrouw Emily (Merrill). De film wordt gedragen door het degelijke acteerwerk van de hoofdrollen en Taylor kreeg een Oscar voor haar rol, want het smartelijke scenario (van Charles Schnee en John Michael Hayes) stelt niet zoveel voor. Gebaseerd op het boek van John O'Hara.

Suddenly, Last Summer

Verenigd Koninkrijk 1959. Horror van Joseph L. Mankiewicz. Met o.a. Katharine Hepburn, Mercedes McCambridge, Albert Dekker, Montgomery Clift en Elizabeth Taylor.

Veelvuldig bekroonde, maar door alle betrokkenen bekritiseerde verfilming van een toneelstuk van Tennessee Williams, over een weduwe (Hepburn) die na de mysterieuze dood van haar zoon een arts verzoekt lobotomie uit te voeren op haar krankzinnig geworden schoondochter (Taylor). Williams noemde Taylor volledig miscast en het afwijkende scenario 'om te kotsen', terwijl regisseur Mankiewicz het 'slecht geconstrueerde' bronmateriaal van Williams als schuldige aanwees. Desondanks is deze Southern Gothic prima genietbaar, vooral dankzij het heerlijke spel van Hepburn en Taylor, die beiden een Oscarnominatie voor de film ontvingen.

Cat on a Hot Tin Roof

Verenigde Staten 1958. Drama van Richard Brooks. Met o.a. Elizabeth Taylor, Paul Newman, Burl Ives, Jack Carson en Judith Anderson.

Newman is op zijn best in deze broeierige verfilming van het gelijknamige klassieke toneelstuk van Tennessee Williams. Rijkaard Big Daddy (Ives) heeft kanker en zijn familieleden proberen bij hem in de gunst te komen om hun deel van de erfenis veilig te stellen. Onder hen zijn getroebleerde zoon Brick (Newman), die opvallend afkerig is van zijn vrouw Maggie (Taylor), die dus maar geen kleinzoon weet te fabriceren. De toespelingen uit het toneelstuk op de homoseksualiteit van Newmans personage zijn in de film overigens min of meer verdwenen. Kreeg zes Oscarnominaties.

Raintree County

Verenigde Staten 1957. Historische film van Edward Dmytryk. Met o.a. Montgomery Clift, Elizabeth Taylor, Eva Marie Saint, Lee Marvin en Nigel Patrick.

Met zorg uitgewerkt epos over een romance tijdens de bloedige Burgeroorlog (1861-1865); het doet wat verward aan. Toch wel enige krachtsinspanning voor Taylor in haar rol als Zuidelijke schoonheid, die alles wil bezitten. Clift als voorwerp van haar liefde, is grillig. Deze film was een poging van MGM om GONE WITH THE WIND te evenaren en de studio smeet er een productiebudget van zes miljoen dollar tegen aan, wat voor die tijd niet gering was. Taylor en Clift moesten het romantische stel van de jaren 1950-1960 worden, maar een ongeluk tijdens het draaien had niet alleen gevolgen voor Clift, maar ook voor de film. Scenario van Millard Kaufman naar de roman Ross Lockridge, Jr. Camerawerk van Robert Surtees. Gedraaid in MGM Camera 65.

Giant

Verenigde Staten 1956. Western van George Stevens. Met o.a. Elizabeth Taylor, Rock Hudson, James Dean, Chill Wills en Mercedes McCambridge.

Na een reis naar Maryland, keert de jonge, rijke Hudson terug naar zijn ranch in gezelschap van Taylor, waarmee hij zojuist getrouwd is. Het klikt niet tussen Taylor en Hudson's zuster, die over de ranch regeert als een despoot. Gigantische, maar veel te lange kroniek van twee generaties veehouders in Texas.

The Last Time I Saw Paris

Verenigde Staten 1954. Drama van Richard Brooks. Met o.a. Elizabeth Taylor, Van Johnson, Donna Reed, Walter Pidgeon en Eva Gabor.

Over deze MGM-hoogglansproductie wordt nogal eens verondersteld dat hij is gebaseerd op Elliot Pauls gelijknamige sfeerroman uit 1942. Literaire bron is echter het korte verhaal ‘Babylon Revisited’ van F. Scott Fitzgerald. Waarin Charles Wills (Johnson), tijdens de bevrijding van Parijs als Amerikaans journalist middenin de euforie, wordt gekust door een jonge schone (Taylor) die daarna meteen verdwijnt. De jongedame op wie de letterknecht met romanambities vervolgens verliefd wordt, blijkt de zus van de spontane zoenster. Hollywoodiaanse luxe-soap in Technicolor deed het uitstekend aan de bioscoopkassa. Let op het speelfilmdebuut van Roger ‘007’ Moore.

Rhapsody

Verenigde Staten 1954. Drama van Charles Vidor. Met o.a. Elizabeth Taylor, Vittorio Gassman, John Ericson, Louis Calhern en Michael Chekhov.

Een driehoek-romance tussen de rijke Louise Durant (Taylor), violist Paul Bronte (Gassman) en pianist James Guest (Ericson): het muzikaal tussenspel dikt het melodrama aan. Fay en Michael Kanin bewerkten de roman Maurice Guest van Henry Handel Richardson tot scenario. Camerawerk van Robert Planck.

Elephant Walk

Verenigde Staten 1954. Avonturenfilm van William Dieterle. Met o.a. Elizabeth Taylor, Dana Andrews, Peter Finch, Abraham Sofaer en Abner Biberman.

Opgeblazen melodrama dat zich afspeelt op een theeplantage op Ceylon. Taylor als Finch' nieuwe bruid die te kampen krijgt met de omgeving, alsmede met zijn vadercomplex. De climax, een stampede van de dikhuiden, komt niets te vlug. Vivien Leigh, die werd vervangen door Taylor, is nog te zien in veraf-opnamen. Scenario van John Lee Mahin.

Beau Brummell

Verenigd Koninkrijk​/​​Verenigde Staten 1954. Historische film van Curtis Bernhardt. Met o.a. Stewart Granger, Robert Morley, Elizabeth Taylor en Peter Ustinov.

Stewart Granger is perfect als de stoere maar elegante Beau, een 'common man' die de prins van Wales (Ustinov) zelfverzekerd tegen de gepoederde haren instrijkt en de dames in het gezelschap van de hoogheid onbekommerd het hof durft te maken. Lord Byron (Willman) wist precies wat hij aan hem had: 'Brummell is het product van een nieuwe tijd, van weefmachines en ijzerfabrieken, een roetige, arbeidzaam tijdperk. 'Elizabeth Taylor is verrukkelijk als Lady Patricia, de vrouw in Brummells leven.

The Girl Who Had Everything

Verenigde Staten 1953. Drama van Richard Thorpe. Met o.a. Elizabeth Taylor, Fernando Lamas, William Powell, Gig Young en James Whitmore.

Een oppervlakkig en gekunsteld melodrama met Taylor als dochter van een advocaat die het niet al te nauw neemt met de wet. Ze wordt verliefd op een van zijn malafide cliënten, een maffiabaas, een relatie die haar bijna verdoemt. De ervaren hoofdrollen slagen er niet in om het scenario dat Art Cohn distilleerde uit de roman van Adela Rogers St. John tot leven te brengen. Het camerawerk is van Paul C. Vogel. In 1931 reeds verfilmd door Clarence Brown als A FREE SOUL.

Love Is Better than Ever

Verenigde Staten 1952. Komedie van Stanley Donen. Met o.a. Elizabeth Taylor, Larry Parks, Josephine Hutchinson, Tom Tully en Ann Doran.

Een oppervlakkig gegeven over talentenjager Parks en zijn besluit om met Taylor te trouwen. Zachte muziek, verrukkelijke Liz. Scenario van Ruth Brooks Flippen. Camerawerk van Harold Rosson.

Ivanhoe

Verenigd Koninkrijk​/​​Verenigde Staten 1952. Avonturenfilm van Richard Thorpe. Met o.a. Robert Taylor, Elizabeth Taylor, Joan Fontaine, George Sanders en Norman Wooland.

Gebaseerd op de roman van Sir Walter Scott. Terwijl koning Richard Leeuwenhart op kruistocht is grijpt zijn broer John de macht. Het Britse volk mag zich echter gelukkig prijzen dat niet alleen Robin Hood maar ook Sir Wilfred of Ivanhoe zich opwerpt als strijder voor gerechtigheid. De hoofdrol is hier natuurlijk voor Sir Wilfred of Ivanhoe (Robert Taylor), die tussen al het zwaardgekletter romantische onderonsjes heeft met de fraaie prinses Rowena (Joan Fontaine) én met de dochter van een bevriende joodse koopman, de zo mogelijk nog mooiere Rebecca (Elizabeth Taylor). Ivanhoe is een fijne ouderwetse ridderfilm. Dat het acteerwerk dan wat houterig is, ach.

Father's Little Dividend

Verenigde Staten 1951. Komedie van Vincente Minnelli. Met o.a. Spencer Tracy, Joan Bennett, Elizabeth Taylor, Don Taylor en Billie Burke.

De advocaat Tracy heeft eindelijk weer rust nadat de beslommeringen van het huwelijk van zijn dochter achter de rug zijn. Maar lang duurt dat niet, want dochterlief Taylor kondigt aan dat hij binnen enkele maanden grootvader zal worden, en daarop is hij nog helemaal niet voorbereid. Onweerstaanbaar vervolg op FATHER OF THE BRIDE, met praktisch dezelfde ploeg gemaakt en minstens even leuk. Tracy en Bennett als de toekomstige grootouders en Don en Liz Taylor als de ouders stelen moeiteloos het hart van de kijker. Albert Hackett en Francis Goodrich schreven het scenario, waarin heel wat situaties zitten die iedereen herkent. John Alton was verantwoordelijk voor de fotografie. Bestaat ook als ingekleurde versie.

Callaway Went Thataway

Verenigde Staten 1951. Western van Norman Panama en Melvin Frank. Met o.a. Fred MacMurray, Dorothy McGuire, Howard Keel, Jesse White en Fay Roope.

Mislukte satire op de serie-western. Panama en Frank waren ook de producenten en scenarioschrijvers voor deze film. MacMurray is een oude cowboy die plotseling door het medium TV weer in de belangstelling komt. Bill Boyd met zijn Hopalong Cassidy-reeks wordt op de korrel genomen. Boyd was goed bij de tijd en verkreeg de rechten van alle 66 westerns en verkocht ze voor een miljoenenbedrag aan de tv. Hij werd rijk, en tegelijk werd hij bij een nieuwe generatie razend populair. Gastrollen waren er voor Clark Gable, Elizabeth Taylor en Esther Williams - maar dat kon de film niet redden. Het camerawerk is van Ray June.

A Place in the Sun

Verenigde Staten 1951. Drama van George Stevens. Met o.a. Montgomery Clift, Elizabeth Taylor, Shelley Winters, Keefe Brasselle en Raymond Burr.

Clift, een simpele jongeman uit Connecticutt, werkt in de fabriek van zijn rijke oom. Hij heeft een verhouding met inpakster Winters. Op het moment dat hij hoort dat ze zwanger is, is hij net een relatie begonnen met de rijke, mondaine Taylor. Wanneer Winters toevallig om het leven komt, wordt Clift verdacht van moord. Een pakkend melodrama naar de roman An American Tragedy van Theodore Dreiser (reeds in 1931 verfilmd door Von Sternberg) met een scenario van Michael Wilson en Harry Brown. Clift is schitterend en de rest van de cast zit op hoog niveau, maar de film valt wat lang uit en de sociale kritiek is nu passé. Film kreeg zes Oscars: regie, muziek (Franz Waxman), scenario, fotografie (William C. Mellor), montage (William Hornbeck) en kostuums (Edith Head).

The Big Hangover

Verenigde Staten 1950. Komedie van Norman Krasna. Met o.a. Van Johnson, Elizabeth Taylor, Leon Ames, Edgar Buchanan en Rosemary DeCamp.

De ambitieuze oorlogsveteraan David Maldon (Johnson), die door zijn allergie voor alcohol op ongelegen momenten dronken wordt, gaat werken bij een advocatenkantoor. Hoe lang zal dat duren? En slaat hij de rijke Mary Belney (Taylor) aan de haak? Voorspelbaar en saai. Scenario van regisseur Krasna, camerawerk van George Folsey.

Father of the Bride

Verenigde Staten 1950. Komedie van Vincente Minnelli. Met o.a. Spencer Tracy, Elizabeth Taylor, Joan Bennett, Don Taylor en Billie Burke.

Voor drie Oscars genomineerde komedie waarin een vader (Tracy) met angst en beven toeleeft naar de bruiloft van zijn enige dochter (Taylor, die zelf maar liefst acht keer zou trouwen). Met moderne ogen bezien is de humor behoorlijk oubollig en de verbeelding van de middenklasse te geromantiseerd, maar de prachtige en bitterzoete slotakte heeft de tand des tijds moeiteloos overleefd. In het vervolg Father's Little Dividend (1951) wordt vader opa. Een alleraardigste remake, met Steve Martin in de vaderrol, verscheen in 1991.

Little Women

Verenigde Staten 1949. Drama van Mervyn LeRoy. Met o.a. June Allyson, Margaret O'Brien, Elizabeth Taylor, Janet Leigh en Peter Lawford.

Teerhartige verfilming van het gelijknamige wereldbefaamde autobiografische werk van schrijfster Louisa May Alcott (1832-1888), in Nederland uitgebracht onder de titel Onder moeders vleugels. Actrice June Allyson speelt Jo, één van vier zussen die rond 1860 in New England een pover maar opgewekt bestaan leiden met hun moeder terwijl vader vecht in de burgeroorlog. De triomfen en tragedies van de opgroeiende meisjes spelen tegen de achtergrond van prachtige decors (goed voor een Oscar). Little Women is vele malen verfilmd met deze versie en die uit 1933 en 1994 (met respectievelijk Katharine Hepburn en Winona Ryder in de rol van Jo) als positieve uitschieters.

Conspirator

Verenigd Koninkrijk 1949. Drama van Victor Saville. Met o.a. Robert Taylor, Elizabeth Taylor, Honor Blackman, Wilfrid Hyde-White en Harold Warrender.

Een jonge Amerikaanse (Liz Taylor) is getrouwd met een Britse officier (Robert Taylor). Wanneer ze begint te vermoeden dat hij een communistische spion is, krijgt hij de opdracht haar te vermoorden. Niet bepaald boeiend melodrama dat voor geen van beide sterren een stap vooruit betekende in hun carrière. De regie is ongeïnspireerd en het spel is bijzonder mat. Het scenario van Sally Benson en Gerard Fairlie, gebaseerd op een roman van Humphrey Slater, kan ook niet bepaald overtuigen. Over de hele lijn een verkwisting van talent. Het enige pluspunt is de mooie fotografie van E.A. Young.

Julia Misbehaves

Verenigde Staten 1948. Komedie van Jack Conway. Met o.a. Greer Garson, Walter Pidgeon, Peter Lawford, Elizabeth Taylor en Cesar Romero.

Een verhaal dat van de hak op de tak springt, over Garson die aan een revue verbonden is en naar haar deftige echtgenoot Pidgeon terugkeert als dochter Taylor op het punt van trouwen staat; Romero is lollig als opschepperige acrobaat. De sterren schijnen zich op hun gemak te voelen in slapsticksituaties. Scenario van William Ludwig, Arthur Wimperis, Harry Ruskin, Gina Kaus en Monckton Hoffe. Camerawerk van Joseph Ruttenberg.

A Date With Judy

Verenigde Staten 1948. Komedie van Richard Thorpe. Met o.a. Wallace Beery, Jane Powell, Elizabeth Taylor, Carmen Miranda en Xavier Cugat.

De avonturen van twee tieners, Powell en Taylor, die door hun fantasie vaak in moeilijkheden komen. Beiden dingen naar de hand van Stack. Gezellige, maar pretentieuze, musical met twee jonge vedetten die na het succes van deze film tot de sterrenstal van M.G.M. gingen behoren. Het scenario van Dorothy Cooper en Dorothy Kingsley is slechts een kapstok om een hele rij songs en shownummers aan op te hangen, met de Latijns-Amerikaanse Miranda als voortrekker. De toen erg populaire Xavier Cugat krijgt ook een belangrijk deel van de koek. Hoogtepunt is een dansnummer van Miranda met Beery in zijn enige musical. Van de muzikale nummers herinneren we ons vooral 'Cuando le Gusta' en 'It's A Most Unusual Day'. Camerawerk van Robert Surtees.

Life with Father

Verenigde Staten 1947. Komedie van Michael Curtiz. Met o.a. William Powell, Irene Dunne, Jimmy Lydon, Elizabeth Taylor en Edmund Gwenn.

Filmbewerking van het razendpopulaire, gelijknamige Broadwaystuk dat was gebaseerd op het boek van Clarence Day jr, die het dagelijkse leven in zijn ouderlijk huis in New York in 1883 beschrijft. Vader Day (Powell) denkt zijn gezin met ferme hand te moeten regeren, maar heeft niet altijd door hoezeer zijn vrouw Vinnie (Dunne) de touwtjes in handen heeft. Zij raakt overstuur wanneer haar man niet blijkt te zijn gedoopt. Hij vindt dat de kerk zijn ziel vooral met rust moet laten. Lichtvoetig familievermaak met prima acteurs: de vijftienjarige Elizabeth Taylor is leuk als een giechelig meisje op wie Junior verliefd wordt.

Cynthia

Verenigde Staten 1947. Drama van Robert Z. Leonard. Met o.a. Elizabeth Taylor, George Murphy, S.Z. Sakall, Mary Astor en Gene Lockhart.

Suikerzoete film over ziek meisje Taylor dat een uitlaatklep vindt in muziek; verspilling van goede acteurs. Scenario van Charles Kaufman en Harold Buchmandie het toneelstuk van Vina Delmar The Rich, Full Life bewerkten. Camerawerk van Charles Schoenbaum.

Courage of Lassie

Verenigde Staten 1946. Familiefilm van Fred M. Wilcox. Met o.a. Elizabeth Taylor, Frank Morgan, Tom Drake, Selena Royle en George Cleveland.

Held van de film is Bill, een nazaat van de originele Lassie, die in het wild opgroeide. Na een aanval van een wolf te hebben doorstaan, wordt hij verzorgd door Taylor. Het dier wordt getraind door een legereenheid en zal uiteindelijk een omsingeld regiment redden, maar dat laat zijn sporen na. Verdere avonturen van de beroemdste aller collies, met de dramatiek, sentimentaliteit en humor die de reeks kenmerken. Het enige dat de hond niet kan is praten, voor de rest zijn zijn mogelijkheden onbeperkt. De toen dertien-jarige Miss Taylor werd op slag de lieveling van het volk. Het scenario van Lionel Hauser blinkt niet uit door originaliteit maar was, zeker in die tijd, onderhoudend en ontspannend. Hedendaagse kinderen zullen het moeilijker hebben deze onzin te slikken. Knappe kleurenbeelden van Leonard Smith. Romantische score van Bronislau Kaper. Gevolgd door een reeks sequels.

National Velvet

Verenigde Staten 1945. Familiefilm van Clarence Brown. Met o.a. Mickey Rooney, Elizabeth Taylor, Donald Crisp, Anne Revere en Angela Lansbury.

Meisje Taylor is paardengek. Als haar lievelingspaard Pie door de eigenaar verloot wordt, trekt zij het winnende lot. Ze gaat uit haar dak, maar haar vader Crisp is niet zo enthousiast en denkt dat ze niet goed snik is als zij aankondigt deel te gaan nemen aan de nationale hindernisrace in Aintree. Haar moeder Revere toont wat meer begrip voor haar onstuimige pupil, maar haar ware bondgenoot is de morsige ex-jockey Rooney, die op het bedrijf van haar vader werkt. Een voortreffelijke familiefilm. Taylor en Rooney zijn geweldig en worden ondersteund door perfecte bijrolspelers. Revere kreeg een Oscar voor de beste vrouwelijk bijrol. De doorbraak van de twaalf-jarige Taylor in een hoofdrol, die overigens bij de opname een nare val maakte, die haar in het verdere leven zou kwellen. Het scenario werd geschreven door Theodore Reeves en Helen Deutsch naar de roman van Enid Bagnold. Fotografie van Leonard Smith. Jaren later kwam de vervolgfilm INTERNATIONAL VELVET.

Lassie Come Home

Verenigde Staten 1943. Familiefilm van Fred M. Wilcox. Met o.a. Roddy McDowall, Donald Crisp, Dame May Whitty, Nigel Bruce en Elizabeth Taylor.

Joe Carraclough woont met zijn ouders en zijn hond Lassie in een klein stadje in Yorkshire. Lassie en Joe zijn onafscheidelijk. Op een dag moet Joe's vader de hond verkopen, maar Lassie keert toch terug naar de Carracloughs. Daarom neemt haar nieuwe baasje haar mee naar Schotland. Maar zelfs daar loopt zij weg.

Jane Eyre

Verenigde Staten 1943. Drama van Robert Stevenson. Met o.a. Orson Welles, Joan Fontaine, Margaret O'Brien, Peggy Ann Garner en John Sutton.

Een artistiek succesvolle, maar wel trage versie van het boek van Charlotte Brontë over een weesmeisje dat opgroeit en gouvernante wordt in een mysterieus huishouden. Een van Elizabeth Taylors eerste films.

There's One Born Every Minute

Verenigde Staten 1942. Drama van Harold Young. Met o.a. Hugh Herbert, Tom Brown, Peggy Moran, Guy Kibbee en Gus Schilling.

Een bedachte komedie over een gek gezin waarvan de vader (Herbert) directeur is van een puddingfabriek. Een opmerkelijk filmdebuut van Taylor als de jongste van het gezin.