Pleure pas my love

Frankrijk 1989. Komedie van Tony Gatlif. Met o.a. Fanny Ardant, Rémi Martin en Jean-Pierre Sentier.

Gatlif is van oorsprong geen Noordafrikaan, zoals nogal eens wordt verondersteld, maar zigeuner! Met deze film stapt hij af van de beschrijving van randfiguren. Het gaat in wezen om een weinig bizonder gegeven, hoewel het hier een merkwaardige draai kreeg. Er zijn drie personages. De zoon brengt geleidelijk aan de maîtresse van zijn vader in vervoering. Wat langdradig en zo nu en dan ongeïnspireerd maar er zijn ook innmende scènes en ontroerende psychologische portretten.