Minoes, de betoverende Annie M.G. Schmidt-verfilming uit 2001, was de definitieve doorbraak van Carice van Houten. En van cabaretier Theo Maassen als acteur. Maar wat gebeurde er met de regisseur, de Vlaming Vincent Bal? Die werkte wat voor televisie en bleef zoeken naar de juiste opvolger. Dat werd uiteindelijk – ruim tien jaar later – Nono, het zigzag kind.

Nono is de naam van een bijna dertienjarige jongen, zoon van een beroemde inspecteur, die op zoek gaat naar zijn moeder. Daarbij geholpen door meestercrimineel Felix Glick en nachtclubzangeres Lola Ciperola.

De film is gebaseerd op een boek van de Israëlische schrijver David Grossman, maar Bal, die meeschreef aan het scenario, verplaatste de actie naar Nederland. Al blijft het joodse milieu een belangrijke rol spelen. Nono trekt er namelijk aan de vooravond van zijn bar mitswa, het moment dat hij dertien en voor de joodse wet volwassen wordt, op uit om de wereld en zo zichzelf te leren kennen.

Dat klinkt als een coming-of-age-verhaal, en dat wil de film ook wel zijn, maar Nono zit zo vol overdrijving en stilering dat de emotionele lading naar de achtergrond is verdwenen. Wat overbleef is een fraai gefilmd avonturenverhaal vol markante personages. En met enkele opvallende scènes, want hoogtepunt van de film is een ruim tien minuten durende flashback waarin inspecteur Jacob (Nono’s vader) juwelendievegge Zohara (Nono’s moeder) achtervolgt. De liefde ontvlamt als beiden in een enorme tank vol chocola belanden.

Die scène is kleurrijk, komisch en vol vaart verteld. Bal laat zich graag inspireren door stripboeken en deze scène had zo uit een verhaal van Kuifje kunnen komen. Kleur, humor en vaart zitten ook wel in de rest van de film, maar minder zelfverzekerd. Alsof Bal zich af en toe de toch wel serieuze thema’s die hij wil aansnijden herinnert maar de juiste toon niet meer weet te vinden.

Cast en crew zijn geweldig. Net als bij Minoes werd de film geproduceerd door Bos Bros en geschoten door de legendarische Belgische cameraman Walther van den Ende. En voor de belangrijke rollen kon Bal beschikken over Fedja van Huêt (Nono’s vader), Das weisse Band-acteur Burghart Klaußner (Felix Glick) en als klapstuk filmicoon Isabella Rossellini, als de zwoele nachtclubzangers Lola Ciperola… ‘Whatever Lola wants… Lola gets’.