Kenneth Tigar

Little Bigfoot

Verenigde Staten 1997. Sciencefiction van Art Camacho. Met o.a. Herb Robins, Ross Malinger, P.J. Soles, Matt McCoy en Kenneth Tigar.

A Thousand Acres

Verenigde Staten 1997. Drama van Jocelyn Moorhouse en Richard Hartley. Met o.a. Michelle Pfeiffer, Jessica Lange, Jennifer Jason Leigh, Colin Firth en Keith Carradine.

Jessica Lange kan acteren met uiteenlopende lichaamsdelen. In A thousand acres gebruikt de meervoudige Oscarwinnares keer op keer haar handen en armen om ingewikkelde signalen over te brengen van haar evoluerende personage Ginny Cook: dat ze lief is, angstig, licht onnozel of verdrietig. Ginny is de spil van een welgestelde boerenfamilie die een turbulente periode meemaakt. Oude vader Larry (Robards) wil zijn land aan zijn drie dochters Ginny, Rose (Pfeiffer) en Caroline (Leigh) geven. Dat klinkt logisch, maar vooral Caroline en Larry zelf maken van de overdracht een drama en een aanleiding om oud zeer op tafel te gooien. A thousand acres werd niet gewaardeerd door recensenten, en slecht bezocht. Een hoge dosis aan feministisch georiënteerde drama's midden jaren negentig lijkt daarvan de oorzaak. Want het verhaal van schrijfster Jane Smiley is zorgvuldig, de muziek is misleidend zoet dus goed, de beelden zijn mooi zoals we gewend zijn van Tak Fujimoto (The Sixth Sense), acteurs Robards en Pfeiffer spelen toepasselijk geteisterd en Lange steelt de show als grijze muis - voorwaar geen makkie.

The Great Mom Swap

Verenigde Staten 1995. Komedie van Jonathan Prince en Jonathan Pryce. Met o.a. Shelley Fabares, Valerie Harper, Sid Caesar, Mary Kate Schellhoudt en Hillary Tuck.

De intelligente, maar niet bepaald populaire Terry Venessi (Schellhoudt) komt uit een arbeidersgezin en is de tegenpool van de domme, rijke, verwende cheerleader Karen Ridgeway (Tuck). Karen heeft er geen problemen mee om het biologie-practicum van Terry in het honderd te laten lopen. Deze laatste wreekt zich op een zodanige manier dat de school - door een brand - twee dagen gesloten moet worden. De zaak komt voor de kinderrechter en deze heeft een originele straf in petto: de meisjes moeten dertig dagen lang van gezin wisselen, zodat ze kunnen ondervinden hoe de ander leeft. Voorspelbare komedie die als enig pluspunt Caesar heeft, die als grootvader van Schellhoudt elke scène steelt waarin hij zit. Maryedith Burrell baseerde haar scenario op een roman van Betsy Haynes, die het gebrek aan communicatie tussen kinderen en ouders aanklaagt. Sandi Sissel stond in voor de fotografie.

Rage

Verenigde Staten 1995. Actiefilm van Joseph Merhi. Met o.a. Gary Daniels, Kenneth Tigar, Fiona Hutchinson, Jillian McWhirter en Peter Jason.

Zoals gebruikelijk bij dit soort snelle actiefilms doet het verhaaltje er weinig toe, maar we vertellen het toch even: Alex (Daniels), leraar van beroep, getrouwd en een dochtertje, wordt gedwongen een misdadiger te helpen ontsnappen in zijn eigen auto. Na een wilde achtervolging die jammerlijk mislukt, worden ze gearresteerd en Alex wordt voor een medeplichige boef aangezien. Hij is zwaar gewond en in plaats van in een ziekenhuis te worden opgenomen, komt hij terecht in een laboratorium, waar de overheid gevangenen misbruikt voor medische experimenten en probeert van hen onoverwinnelijke, hersenloze strijders te maken. Er vallen veel rake klappen als Alex uitbreekt met in zijn kielzog een stelleltje schietgrage, idiote achtervolgers, die het defensiegeheim willen elimineren. Gewelddadig - zeker drie volle minuten teveel volgens onze Oosterburen - maar met talloze stunts, waaraan 53 man meewerkten en volslagen ongeloofwaardig. Lekker snel voor doorgewinterde actiefanaten en buitengewoon leuk voor Merhi-fans (ja, die bestaan ook!). Het scenario is van Joseph John Barmettler en Jacobsen Hart. Het camerawerk is van Ken Blakey. Ons advies voor normale mensen: overslaan.

Little Big Foot

Verenigde Staten 1995. Avonturenfilm van Art Camacho. Met o.a. Kelly Packard, Kenneth Tigar, P.J. Soles, Matt McCoy en Ross Malinger.

Zoals gebruikelijk bij dit soort snelle actiefilms doet het verhaaltje er weinig toe, maar we vertellen het toch even: Alex (Daniels), leraar van beroep, getrouwd en een dochtertje, wordt gedwongen een misdadiger te helpen ontsnappen in zijn eigen auto. Na een wilde achtervolging die jammerlijk mislukt, worden ze gearresteerd en Alex wordt voor een medeplichige boef aangezien. Hij is zwaar gewond en in plaats van in een ziekenhuis te worden opgenomen, komt hij terecht in een laboratorium, waar de overheid gevangenen misbruikt voor medische experimenten en probeert van hen onoverwinnelijke, hersenloze strijders te maken. Er vallen veel rake klappen als Alex uitbreekt met in zijn kielzog een stelleltje schietgrage, idiote achtervolgers, die het defensiegeheim willen elimineren. Gewelddadig - zeker drie volle minuten teveel volgens onze Oosterburen - maar met talloze stunts, waaraan 53 man meewerkten en volslagen ongeloofwaardig. Lekker snel voor doorgewinterde actiefanaten en buitengewoon leuk voor Merhi-fans (ja, die bestaan ook!). Het scenario is van Joseph John Barmettler en Jacobsen Hart. Het camerawerk is van Ken Blakey. Ons advies voor normale mensen: overslaan.

Snapdragon

Verenigde Staten 1994. Horror van Worth Keeter. Met o.a. Steven Bauer, Chelsea Field, Pamela Anderson, Irene Tsu en Kenneth Tigar.

Een seriemoordenaar snijdt de kelen door van mannen die in bed liggen, en laat als visitekaartje een met bloed geschilderde leeuwebek achter. Twee net gepromoveerde agenten, Peckman (Field) en haar minnaar, de politiepsycholoog (Bauer), onderzoeken de zaak en vinden een verdachte in de beeldschone Felicity (Anderson), die lijdt aan geheugenverlies. Felicity heeft een karmozijnrode tatoeage. De zaak wordt moeilijker als de psycholoog valt voor de charme van Felicity, die probeert haar jeugdtrauma's te verwerken die verband houden met blanke- slavinnenhandel en een behandeling in een privékliniek voor geheugenverlies. De sexy en fragiele Anderson is geloofwaardig als moordenares die het vooral op Aziaten gemunt heeft. Field speelt haar rol van stoere, sexy en aantrekkelijke agente met overtuiging, maar Bauers personage is zwak. Regisseur Keeter en het scenario van Gene Church zijn niet uitzonderlijk maar bieden voldoende seks, geweld, intrige en spanning.

Lois & Clark: The New Adventures of Superman

Verenigde Staten 1993. Sciencefiction van Robert Butler. Met o.a. Dean Cain, Teri Hatcher, John Shea, Michael Landes en Tracy Scoggins.

Veelbelovende pilootfilm voor een herboren Superman en Supervrouw: Cain als Clark en Hatcher als Lois. Zij werken samen als verslaggevers voor het dagblad Daily Planet in de stad Metropolis. Een probleem met de Space-Shuttle wordt door Superman Cain met vaart en verve opgelost zonder dat Hatcher beseft wie haar collega wel is. Gebaseerd op de personages van Texter Jerome Siegel en Joe Shuster uit 1933. Het scenario is van Deborah Joy Le Vine, die ook coproducente was. Het camerawerk is van Jim Bagdonas.

In the Best Interest of the Child

Verenigde Staten 1990. Drama van David Greene. Met o.a. Meg Tilly, Ed Begley jr, Michele Greene, Michael O'Keefe en Marta Woodward.

Tilly's huwelijk is op de klippen gelopen en zij meent dat haar ex-man, die er ook recht op heeft om hun vijf-jarig dochtertje te mogen zien, het kind seksueel misbruikt. Protesteren bij de rechtbank helpt niet om officieel gedaan te krijgen dat hij het kind niet meer mag zien, en dan stelt zij een daad door met met het kind te vluchten. Ze komt terecht in het opsporingsregister. Een hartverscheurend verhaal over het onrecht dat de bureaucratie mensen kan aandoen.

Phantasm II

Verenigde Staten 1988. Horror van Don Coscarelli. Met o.a. James Le Gros, Paula Irvine, Reggie Bannister, Angus Scrimm en Samantha Phillips.

Een geheel overbodig vervolg op PHANTASM, bovendien stukken slechter. Dat de make-up-techniek sinds 1979 verbeterd is, is te zien in deze bijna-prul. Het is echter verstandiger geen tijd te verspillen aan deze onzin over Le Gros, Bannister, Irving, lege grafkisten, lijkenrovende dwergen en mutilerende zwevende bollen. Scenario van de regisseur en camerawerk van Daryn Okada.

18 Again!

Verenigde Staten 1988. Komedie van Paul Flaherty. Met o.a. George Burns, Charlie Schlatter, Tony Roberts, Anita Morris en Red Buttons.

Schlatter is 18, onbegrepen door zijn ouders en bovendien onhandig met de meisjes. Opa Burns is 81 en zijn tegenpool. Hij woont samen met een moordgriet. Door een dom ongeval verandert hun leven. Wanneer ze na een botsing terug tot bewustzijn komen, blijkt Schlatter zich in het lichaam van opa te bevinden en vica versa. Opa Burns heeft hier natuurlijk niks op tegen. Dankzij de spirituele vertolking van Burns wordt de film veel plezieriger dan het matige scenario van Josh Goldstein en Jonathan Prince zou doen vermoeden. Het is een genot die man aan het werk te zien. Maar ook de charmante jonge Schlatter laat zich niet van het scherm spelen door de veteraan. Fotografie is van Stephen M. Katz en Billy Goldenberg componeerde een prettig in het oor liggende score. Amusement zonder pretenties.

The Man from Atlantis: The Disappearances

Verenigde Staten 1977. Sciencefiction van Charles S. Dubin. Met o.a. Patrick Duffy, Belinda Montgomery, Alan Fudge, Kenneth Tigar en Darleen Carr.

De vierde en laatste pilot voor de serie. Carr is een geleerde die een ruimteschip wil ontwerpen teneinde de vervuilde aarde te kunnen verlaten. Zij kidnapt daarvoor een serie geleerden totdat zij zich vergrijpt aan Montgomery: want dan komt de Man van Atlantis in actie. Drie maanden later, in september 1977, start de serie die 13 delen van 50m zou omvatten en in Europa populairder werd dan in Amerika zelf. Gastrollen werden in de serie vervuld door o.a. Victor Buono, Parnell Roberts en Neville Brand.

The Man from Atlantis: Killer Spores

Verenigde Staten 1977. Avonturenfilm van Reza Badiyi. Met o.a. Patrick Duffy, Belinda Montgomery, Kenneth Tigar, Alan Fudge en Ivan Bonar.

De derde pilotfilm waarin Duffy als Mark Harris door vreemde wezens wordt geïnfiltreerd die zijn gedrag weten te bepalen.

Man from Atlantis: The Death Scouts

Verenigde Staten 1977. Sciencefiction van Marc Daniels. Met o.a. Patrick Duffy, Belinda Montgomery, Kenneth Tigar, Alan Fudge en Tiffany Bolling.

Een sf-drama, waarin onze humanoïde uit de titel een invasie op aarde van buitenaardse wezens die water inademen, tracht te stoppen. Vermakelijke en genietbare onzin.