Sabrina Leurquin: cast.
Er zijn 21 films gevonden.

Pourquoi se marier le jour de la fin du monde ?

2000 | Drama

België​/​​Luxemburg 2000. Drama van Harry Cleven. Met o.a. Jean-Henri Compère, Elina Löwensohn, Pascal Greggory, Lofti Yahya Jeddi en Sabrina Leurquin.

Op de vlucht voor haar bezitterige minnaar Guido (Greggory) wordt Juliette (Löwensohn) door een auto gegrepen. Haar gezicht in het maanlicht is zo bleek dat je zou zweren dat ze dood is, maar als ze weer bijkomt kijkt ze in de ogen van Gaspard (Compère), de bestuurder van de ambulance. Juliette is bang. Ze vreest dat de nachtmerrie nog niet voorbij is. Ze klampt zich vast aan Gaspard als een drenkeling aan een reddingsboei. Het gevaar ligt nog steeds op de loer. Guido wil haar terug, maar zijn liefde is voor haar verstikkend. In haar strijd om vrij te ademen sleurt ze Gaspard mee in een dramatische draaikolk, waarin ze beiden dreigen ten onder te gaan. Een perverse, maar boeiende lovestory over een allesvernietigende liefde. Regisseur/ scenarioschrijver Cleven neemt geen genoegen met het rechttoe rechtaan vertellen van zijn verhaal, maar hij laat droom en werkelijkheid naadloos in elkaar overvloeien. Hij maakt het de toeschouwer niet gemakkelijk, maar toch werken de personages fascinerend zodat je niet onder hun betovering uit kunt komen. Je moet wel even moeite doen om het spel mee te spelen. De oorspronkelijke versie van anderhalf uur werd ingekort voordat de film uitkwam. Het camerawerk is van Zvonock C.L.

Que reste-t-il ?

1999 | Drama, Fantasy

België​/​​Frankrijk 1999. Drama van Etienne Périer. Met o.a. Danielle Darrieux, Edson Sidonie, François Marthouret, Martine Sarcey en Vincent Grass.

Op de vlucht voor haar bezitterige minnaar Guido (Greggory) wordt Juliette (Löwensohn) door een auto gegrepen. Haar gezicht in het maanlicht is zo bleek dat je zou zweren dat ze dood is, maar als ze weer bijkomt kijkt ze in de ogen van Gaspard (Compère), de bestuurder van de ambulance. Juliette is bang. Ze vreest dat de nachtmerrie nog niet voorbij is. Ze klampt zich vast aan Gaspard als een drenkeling aan een reddingsboei. Het gevaar ligt nog steeds op de loer. Guido wil haar terug, maar zijn liefde is voor haar verstikkend. In haar strijd om vrij te ademen sleurt ze Gaspard mee in een dramatische draaikolk, waarin ze beiden dreigen ten onder te gaan. Een perverse, maar boeiende lovestory over een allesvernietigende liefde. Regisseur/ scenarioschrijver Cleven neemt geen genoegen met het rechttoe rechtaan vertellen van zijn verhaal, maar hij laat droom en werkelijkheid naadloos in elkaar overvloeien. Hij maakt het de toeschouwer niet gemakkelijk, maar toch werken de personages fascinerend zodat je niet onder hun betovering uit kunt komen. Je moet wel even moeite doen om het spel mee te spelen. De oorspronkelijke versie van anderhalf uur werd ingekort voordat de film uitkwam. Het camerawerk is van Zvonock C.L.

Le refuge : L'enfant qui dérange

1998 | Drama

Frankrijk 1998. Drama van Christian François. Met o.a. Maxime Leroux, Marie-Dominique Dessez, Robin Maridet, Dora Doll en Valérie Gil.

Op de vlucht voor haar bezitterige minnaar Guido (Greggory) wordt Juliette (Löwensohn) door een auto gegrepen. Haar gezicht in het maanlicht is zo bleek dat je zou zweren dat ze dood is, maar als ze weer bijkomt kijkt ze in de ogen van Gaspard (Compère), de bestuurder van de ambulance. Juliette is bang. Ze vreest dat de nachtmerrie nog niet voorbij is. Ze klampt zich vast aan Gaspard als een drenkeling aan een reddingsboei. Het gevaar ligt nog steeds op de loer. Guido wil haar terug, maar zijn liefde is voor haar verstikkend. In haar strijd om vrij te ademen sleurt ze Gaspard mee in een dramatische draaikolk, waarin ze beiden dreigen ten onder te gaan. Een perverse, maar boeiende lovestory over een allesvernietigende liefde. Regisseur/ scenarioschrijver Cleven neemt geen genoegen met het rechttoe rechtaan vertellen van zijn verhaal, maar hij laat droom en werkelijkheid naadloos in elkaar overvloeien. Hij maakt het de toeschouwer niet gemakkelijk, maar toch werken de personages fascinerend zodat je niet onder hun betovering uit kunt komen. Je moet wel even moeite doen om het spel mee te spelen. De oorspronkelijke versie van anderhalf uur werd ingekort voordat de film uitkwam. Het camerawerk is van Zvonock C.L.

Le nain rouge

1998 | Komedie

Frankrijk​/​​België 1998. Komedie van Yvan Le Moine. Met o.a. Jean-Yves Thual, Anita Ekberg, Carlo Colombaioni, Dyna Gauzy en Michel Peyrelon.

Op de vlucht voor haar bezitterige minnaar Guido (Greggory) wordt Juliette (Löwensohn) door een auto gegrepen. Haar gezicht in het maanlicht is zo bleek dat je zou zweren dat ze dood is, maar als ze weer bijkomt kijkt ze in de ogen van Gaspard (Compère), de bestuurder van de ambulance. Juliette is bang. Ze vreest dat de nachtmerrie nog niet voorbij is. Ze klampt zich vast aan Gaspard als een drenkeling aan een reddingsboei. Het gevaar ligt nog steeds op de loer. Guido wil haar terug, maar zijn liefde is voor haar verstikkend. In haar strijd om vrij te ademen sleurt ze Gaspard mee in een dramatische draaikolk, waarin ze beiden dreigen ten onder te gaan. Een perverse, maar boeiende lovestory over een allesvernietigende liefde. Regisseur/ scenarioschrijver Cleven neemt geen genoegen met het rechttoe rechtaan vertellen van zijn verhaal, maar hij laat droom en werkelijkheid naadloos in elkaar overvloeien. Hij maakt het de toeschouwer niet gemakkelijk, maar toch werken de personages fascinerend zodat je niet onder hun betovering uit kunt komen. Je moet wel even moeite doen om het spel mee te spelen. De oorspronkelijke versie van anderhalf uur werd ingekort voordat de film uitkwam. Het camerawerk is van Zvonock C.L.

Il n'y a pas d'amour sans histoires

1998 | Drama, Familiefilm

Frankrijk​/​​België 1998. Drama van Jérôme Foulon. Met o.a. Clémentine Célarié, Jordan Santoul, Claudine Wilde, Xavier Rothmann en Emilie Delaunay.

Op de vlucht voor haar bezitterige minnaar Guido (Greggory) wordt Juliette (Löwensohn) door een auto gegrepen. Haar gezicht in het maanlicht is zo bleek dat je zou zweren dat ze dood is, maar als ze weer bijkomt kijkt ze in de ogen van Gaspard (Compère), de bestuurder van de ambulance. Juliette is bang. Ze vreest dat de nachtmerrie nog niet voorbij is. Ze klampt zich vast aan Gaspard als een drenkeling aan een reddingsboei. Het gevaar ligt nog steeds op de loer. Guido wil haar terug, maar zijn liefde is voor haar verstikkend. In haar strijd om vrij te ademen sleurt ze Gaspard mee in een dramatische draaikolk, waarin ze beiden dreigen ten onder te gaan. Een perverse, maar boeiende lovestory over een allesvernietigende liefde. Regisseur/ scenarioschrijver Cleven neemt geen genoegen met het rechttoe rechtaan vertellen van zijn verhaal, maar hij laat droom en werkelijkheid naadloos in elkaar overvloeien. Hij maakt het de toeschouwer niet gemakkelijk, maar toch werken de personages fascinerend zodat je niet onder hun betovering uit kunt komen. Je moet wel even moeite doen om het spel mee te spelen. De oorspronkelijke versie van anderhalf uur werd ingekort voordat de film uitkwam. Het camerawerk is van Zvonock C.L.

Gaston's War

1997 | Oorlogsfilm

Nederland​/​​Duitsland​/​​Denemarken​/​​België​/​​Spanje 1997. Oorlogsfilm van Robbe De Hert. Met o.a. Werner De Smedt, Mapi Galan, Stuart Laing, Olivia Williams en René van Asten.

The Allied Special Operations Executive heeft mooie plannen met Gaston Vandermeerssche. Hij mag de nazi's doen geloven dat de geallieerden een landing aan het voorbereiden zijn in de Lage Landen. Door het hoge 'Allo 'Allo-gehalte (mede door de rolletjes van Gert-Jan Dröge en Sylvia Kristel als Neerlands enige overgebleven verzetsstrijders) mag je ervan uitgaan dat De Hert z'n provocerende kijk op het nationale oorlogsverleden niet al te serieus neemt. De echte Gaston Vandermeerssche, erkend Belgisch verzetsheld, nam in ieder geval afstand van de film.

Les Cordiers, père et fils : La mémoire blessée

1996 | Drama, Misdaad

Frankrijk 1996. Drama van Gilles Béhat. Met o.a. Pierre Mondy, Bruno Madinier, Charlotte Valandrey, Isabelle Roelandt en François Dunoyer.

The Allied Special Operations Executive heeft mooie plannen met Gaston Vandermeerssche. Hij mag de nazi's doen geloven dat de geallieerden een landing aan het voorbereiden zijn in de Lage Landen. Door het hoge 'Allo 'Allo-gehalte (mede door de rolletjes van Gert-Jan Dröge en Sylvia Kristel als Neerlands enige overgebleven verzetsstrijders) mag je ervan uitgaan dat De Hert z'n provocerende kijk op het nationale oorlogsverleden niet al te serieus neemt. De echte Gaston Vandermeerssche, erkend Belgisch verzetsheld, nam in ieder geval afstand van de film.

Les Cordier, juge et flic : Mémoire blessée

1996 | Drama, Misdaad

Frankrijk 1996. Drama van Gilles Behat. Met o.a. Pierre Mondy, Bruno Madinier, Charlotte Valandrey, Isabelle Roelandt en Antonella Lualdi.

The Allied Special Operations Executive heeft mooie plannen met Gaston Vandermeerssche. Hij mag de nazi's doen geloven dat de geallieerden een landing aan het voorbereiden zijn in de Lage Landen. Door het hoge 'Allo 'Allo-gehalte (mede door de rolletjes van Gert-Jan Dröge en Sylvia Kristel als Neerlands enige overgebleven verzetsstrijders) mag je ervan uitgaan dat De Hert z'n provocerende kijk op het nationale oorlogsverleden niet al te serieus neemt. De echte Gaston Vandermeerssche, erkend Belgisch verzetsheld, nam in ieder geval afstand van de film.

Tempêtes

1995 | Drama

België​/​​Frankrijk 1995. Drama van Gilles Béhat. Met o.a. Fanny Cottençon, Maxime Leroux, Harry Cleven, Sabrina Leurquin en Bernard Graczyk.

Tijdens een razende storm strandt een Indonesisch schip voor de kust van het vissersdorpje Vicq-sur-Mer. Aan boord bevinden zich een aantal mensen, die zijn geveld door een geheimzinnige aandoening. Ondanks het protest van de burgemeester (Crahay) besluit Anne Bergson (Cotten[KA10]con), de directrice van het ziekenhuis, haar humanitaire plicht te doen en de zieken op te nemen. Hierop volgt een heftig protest van de inwoners, die vrezen het slachtoffer van een onbekende epidemie te worden. Een drama met niet zo sterk uit de verf komende personages over (het bekende) vooroordeel, loze geruchten en racisme, dat `handig` inspeelt op de psychose van het enge en dodelijke Ebola-virus (uit o.a. Zaïre, tegenwoordig de Democratische Volksrepubliek Kongo). Rond het in première gaan van deze film op de thuisbuis boezemde het virus de mensen angst in. Het scenario van Vincent Lambert, Michel Martens en David Sierra zit goed in elkaar en is gebaseerd op een verhaal van Martens en gedelegeerd producent Georges Benayoun. Het camerawerk is van Bernard Malaisy.

Petits arrangements avec les morts

1994 | Drama

Frankrijk 1994. Drama van Pascale Ferran. Met o.a. Didier Sandre, Catherine Ferran, Charles Berling, Sabrina Leurquin en Guillaume Charras.

Drieluik die verhalen aan elkaar verbindt op een strand in Bretagne. Kaleidoscopische film waarvan de bonte puzzelstukjes geleidelijk aan één geheel vormen. Literair scenario en bijbehorend, competent spel van de hoofdrollen. Prachtig camerawerk dat op het filmfestival van Cannes bekroond werd met de gouden camera. Film voor fijnproevers met engelengeduld.

Un pull par-dessus l'autre

1993 | Drama

Frankrijk 1993. Drama van Caroline Huppert. Met o.a. Annie Girardot, Félicité Chaton, Raoul Billerey, Philippe Torreton en Marie Matheron.

Drie turven hoog en maar net tien. Chaton weet al waar Abraham de mosterd haalt. Ze woont in een armoedige buurt waar je moet vechten om te overleven. Ze zorgt in haar eentje voor 'haar' gezin: vader en haar vijf-jarige, doofstomme broertje. Op een dag raakt vader betrokken in een vechtpartijtje en hij belandt in de bak. De kinderen gaan er vandoor, maar worden al gauw opgepakt door de politie. Chaton komt in het pleeggezin van Cordy en Billerey, terwijl de jongen in een weeshuis wordt geplaatst. Chaton lijkt door haar zelfstandigheid opstandig en compromisloos. Ze weigert Cordy te gehoorzamen. Een tedere, intimistische variatie op het thema van het gezin dat uiteengevallen is. Dankzij het sterke spel van Cordy en vooral de jonge Chaton vervalt de film niet in goedkope sentimentaliteit. Colo Tavernier O'Hagan schreef het scenario, dat door Roberto Venturi in beelden omgezet werd.

Marie

1993 | Drama

Portugal​/​​Frankrijk​/​​België 1993. Drama van Marian Handwerker. Met o.a. Marie Gillain, Alessandro Sigona, Stéphane Ferrara, Sabrina Leurquin en Margarida Marinho.

Marie, een lastige puber, raakt zwanger van een jongen die haar in de steek laat. Zij vlucht weg voor de wereld en zichzelf en ontmoet een andere jongen, die het eveneens niet makkelijk heeft gehad. Zijn vader is pas omgekomen bij een auto-ongeluk en hij wil zijn moeder bezoeken, die in Portugal woont. Marie en Tonio gaan letterlijk en figuurlijk op weg om volwassen te worden. Deze fijngevoelige geschiedenis is zowel vrolijk als emotioneel en ontroerend. De opbouw van de film benadert die van een tv-film. Handwerker, die de ongedwongenheid van de jeugd en het gevoel van onbehagen in de puberteit goed weet neer te zetten, heeft de film met veel gevoel geregisseerd en de roerende harmonie tussen Gillain en Sigona doet prettig aan. Scenario van de regisseur, Luc Jabon, Catherine Verougstraete en Pascal Lonhay.

Des années déchirées

1993 | Drama

Tunesië​/​​Frankrijk 1993. Drama van Rachid Bouchareb. Met o.a. Hammou Graia, Jean-Claude Adelin, Luc Florian, Jean-Pierre Lorit en Cécile Garcia-Fogel.

April 1945. Adelin en Graia, twee soldaten die terugkeren van de oorlog, leren elkaar kennen op de bus. Ze raken niet uitgepraat over 'hun' overwinning op de Duitsers. Graia installeert zich als fotograaf. Per toeval neemt hij enkele foto's van FLN-militanten die voor de onafhankelijkheid van Algerije ijveren. De politie vindt de foto's en de jongen wordt aangehouden als medeplichtige van de nationalisten. De vriendschap tussen een moslim en een Fransman staat centraal in dit drama dat zich afspeelt tegen de achtergrond van de onafhankelijkheidsstrijd van het gekolonialiseerde Algerije. Het is allemaal nogal naïef verteld en de symboliek ligt er vingerdik bovenop. Jean-Claude Heberle en Vassilis Vassilikos schreven het scenario, dat in beeld gebracht werd door Jacques Guérin.

Pardon Cupidon

1992 | Romantiek, Komedie

België 1992. Romantiek van Marie Mandy. Met o.a. Pietro Pizzuti, Delphine Salkin, Bernard Yerlès, Sabrina Leurquin en Frédérique Dolphyn.

Het is oorlog wanneer Pizzuti ontdekt dat zijn vriendin Salkin hem bedroog met zijn beste vriend, Yerles. Hij wil nog maar twee dingen: de vriendin van Yerles, Leurquin, en koele, efficiënte wraak. Het gevolg is een rondje liefde, waarbij de twee meisjes regelmatig van partner wisselen. Salkin verklaart uiteindelijk dat ze een kind wil, maar van wie? Een waterval van dialogen, soms pittig en sprankelend, dan weer totaal nietszeggend, waarbij de acteurs meestal zitten of in bed liggen. De personages zijn oppervlakkig, zonder verleden of toekomst. Toch is het scenario van Anita Van Belle innemend en sympathiek. Louis-Philippe Capelle blikte het in met op de achtergrond een nog aantrekkelijk Brussel.

Maigret chez les Flamands

1992 | Misdaad, Thriller

België​/​​Frankrijk 1992. Misdaad van Serge Leroy. Met o.a. Bruno Cremer, Alexandra Vandernoot, Sabrina Leurquin, Gérard Darier en Pierre Dherte.

Iedereen in het dorp stelt het gezin Peeters, een welgestelde maar niet geliefde Vlaamse familie van handelaars, verantwoordelijk voor de verdwijning van Baeyens, een vrouw die zwanger geweest zou zijn van Joseph Peeters (Dherte), de oudste zoon van de familie Peeters. Joseph heeft echter steeds ontkend dat het kind van hem was, te meer nu hij op het punt staat te trouwen met Marguerite Van De Weert (Leurquin), de dochter van de dokter (Aveni[KA2]ere). Maigret (Cremer) gaat de zaak, op eigen initiatief, onderzoeken om de familie Peeters te helpen. Naar het treffend familiedrama Chez les Flamands in 1932 geschreven door Georges Simenon, toen Maigret nog in zijn oorspronkelijke vorm was en Simenon nog bezig hem te vormen. Dat is helemaal niet te zien aan de Maigret van Cremer. De rol van Anna Peeters wordt gespeeld door Vandernoot, die enkele jaren eerder debuteerde in de Vlaams-Nederlandse speelfilm DILEMMA. Enkele bekende Vlaamse acteurs zijn verder van de partij: Janssens als vader Peeters en Uitterlinden als Madame Peeters.

Abracadabra

1992 | Familiefilm, Drama, Film noir

Luxemburg​/​​Frankrijk​/​​België 1992. Familiefilm van Harry Cleven. Met o.a. Philippe Volter, Thierry Van Werveke, Clémentine Célarié, Sabrina Leurquin en Jean-Henri Compere.

Phil is twee dagen met verlof uit de gevangenis om de begrafenis van zijn moeder te kunnen bijwonen. Hij maakt van de gelegenheid gebruik om zijn twee jongere broers en de vrouw van wie hij houdt terug te zien. Maar het weerzien valt tegen. Phil weigert mee te werken aan een inbraak, die zijn broers in gedachte hebben, en zijn geliefde woont, moe van het wachten op hem, samen met een handelaar in gevogelte. Cleven, beïnvloed door een Amerikaanse filmstroming uit de jaren 1950-60, geeft er in deze debuutfilm blijk van over zeer veel gevoel te beschikken en mooie wanhoopspoëzie te kunnen creëren. Hij regisseert zijn acteurs als mensen met een kloppend hart in hun lijf. De grootste tekortkoming in het script is dat het aan de oppervlakkige kant is, gezien de lengte van de film.

Oostende

1991 | Komedie

Frankrijk​/​​België 1991. Komedie van Eric Woreth. Met o.a. Isabelle Ferrari, Jean-Claude Adelin, Marc Andréoni, Isabelle Antoine en Emmanuelle Maridjan.

Jeugdvrienden Jim (Adelin) en Jeannot (Andr[KA1]eoni) hebben elkaar al tien jaar uit het oog verloren. Wanneer ze elkaar per toeval terugzien besluiten ze dit te vieren met een weekendje in de badplaats Oostende. Ze hebben niets meer met elkaar gemeen. Jeannot is een praatgrage kleine dikkerd, gehuwd en vader van twee kinderen, terwijl de grote Jim meer van het gesloten type is, getekend door diverse intimistische kwetsuren. Ze houden zich bezig met het plagen van Britse toeristen tot ze een triest ogend meisje opmerken. Lyota (Ferrari) is een vreemde jonge vrouw die de twee kerels tegen elkaar uitspeelt tijdens een rondje in het nachtelijke Oostende. Een mengeling van dramatiek en poëzie. Drie vrijgevochten jonge mensen worden opgeslorpt door een stad die leeft van het toerisme. Ze ontmoeten dan ook mensen van verschillende nationaliteiten die allen een ding gemeen hebben: ze trachten hun dagelijkse zorgen te verbergen achter een masker dat vakantie heet. Een niet helemaal geslaagde, maar wel onderhoudende debuutfilm van Woreth, die tevens het verhaal schreef dat door Alain Adijes tot scenario werd omgevormd. Achter de camera stond Thierry Arbogast.

Hors la vie

1991 | Oorlogsfilm

Frankrijk​/​​België​/​​Italië 1991. Oorlogsfilm van Maroun Bagdadi. Met o.a. Hippolyte Girardot, Rafic Ali Ahmad, Hussein Sbeity, Habib Hammoud en Magdi Machmouchi.

Verhaal naar het gelijknamige boek (1991) van Roger Auque over een freelance journalist die in Libanon ontvoerd wordt en daar een even intens als wanhopig stemmend drama meemaakt, want terwijl hij vanaf het begin van de film zegt 'Ik begrijp niets van deze oorlog', begrijpt hij er aan het einde nog steeds niet van.

L'âge du capitaine

1990 | Sportfilm

België​/​​Luxemburg​/​​Frankrijk 1990. Sportfilm van Alun de Halleux. Met o.a. Hélène Ramès, Vanessa Lhoste, Olivier Dechâteau, Jean-Marc Cuvelier en Sabrina Leurquin.

Een bijzonder belangrijke improvisatiewedstrijd, waarin vanavond twee Franse ploegen tegenover elkaar komen te staan, want de winnende ploeg zal naar België gaan om aan een groot internationaal Franstalig toernooi mee te doen. Deze nieuwe sporttak heet de 'Liga van de Impro' en hierbij nemen ploegen, bestaande uit improvisatietalenten het in de ring ten overstaan van een groot publiek tegen elkaar op. Deze film bevat eveneens een beschrijving van de persoonlijke relaties die de jongeren onderling onderhouden. Dit alles levert een thema op, dat veels te weinig is uitgewerkt door de scenarioschrijvers, die voor het eerst iets voor de televisie deden, net als de klungelige regisseur. Jammer om een onderneming die voor twee soorten publiek was bestemd, jongeren en gezinnen, op deze manier te laten mislukken.

Baxter!

1988 | Horror, Fantasy

Frankrijk 1988. Horror van Jérôme Boivin. Met o.a. Baxter, Lise Delamare, Jean Mercure, Jacques Spiesser en Catherine Ferran.

De `hoofdpersoon` in deze film is een zeer fotogenieke bull- terri[KA3]er, duidelijk niet afkomstig uit de kennel van Disney, want hij doodt mensen... , maar dat uit zelfbehoud. Hij krijgt te maken met diverse personen, (hij begint zijn carrière als geschenk van de bejaarde Delamarre, die hij van de trap laat vallen, en komt dan in handen van de overburen, die hij al beloerde, het jonge stel Rialet en Leurquin) de één nog onsympathieker dan de ander. Deze negatieve invalshoek is het zwakke punt van de film. Het kind dat de hond doodt, is buitengewoon weerzinwekkend als het die daad pleegt. De moraal van deze eigenaardige en zeer persoonlijke film is zonder twijfel: gehoorzaam nooit. Het debuut van Boivin.

Maigret chez les Flamands

1983 |

Frankrijk 1983. Serge Leroy. Met o.a. Sabrina Leurquin, Alexandra Vandernoot en Bruno Cremer.

De `hoofdpersoon` in deze film is een zeer fotogenieke bull- terri[KA3]er, duidelijk niet afkomstig uit de kennel van Disney, want hij doodt mensen... , maar dat uit zelfbehoud. Hij krijgt te maken met diverse personen, (hij begint zijn carrière als geschenk van de bejaarde Delamarre, die hij van de trap laat vallen, en komt dan in handen van de overburen, die hij al beloerde, het jonge stel Rialet en Leurquin) de één nog onsympathieker dan de ander. Deze negatieve invalshoek is het zwakke punt van de film. Het kind dat de hond doodt, is buitengewoon weerzinwekkend als het die daad pleegt. De moraal van deze eigenaardige en zeer persoonlijke film is zonder twijfel: gehoorzaam nooit. Het debuut van Boivin.