Antoine Chappey (1960): cast.
Er zijn 34 films gevonden.

Huguette

2018 | Drama

Frankrijk 2018. Drama van Antoine Garceau. Met o.a. Line Renaud, Romane Bohringer, Romann Berrux, Antoine Chappey en Miveck Packa.

Wanneer tachtiger Huguette (Renaud), een voormalige schooldirectrice, in de problemen komt met de huurbaas doet haar buurvrouw, verpleegster Marion (Bohringer), een voorstel: ze mag bij haar intrekken op voorwaarde dat ze helpt met Marions tienerzoon. Rémi is vijftien, heeft het lastig op school en kan wel iets meer regelmaat gebruiken. Drama van televisieregisseur Garceau (Dix pour cent) heeft aardige acteurs die op geheel eigen wijze een samengesteld gezin proberen te vormen. Bohringer maakte in hetzelfde jaar haar regiedebuut met l’Amour flou, waarvoor ze een Césarnominatie kreeg.

Le secret de l'abbaye

2017 | Misdaad

Frankrijk 2017. Misdaad van Alfred Lot. Met o.a. Bernard Yerlès, Fabienne Carat, Rio Vega, Slimane Yefsah en Antoine Chappey.

Op het kerkhof van Montjoyer in de Provençaalse Drôme wordt het lijk ontdekt van een onbekende man die aan zijn voeten is opgehangen aan een stenen kruis. Is het een kartuizer uit de abdij van Notre-Dame d'Aiguebelle? Gendarme Alex en rechercheur Alicia mogen puzzelen. Strak geregisseerd tv-mysterie profiteert uiteraard van de fraaie locaties, al diende een ander klooster als decor: dat van Sainte-Marie de Fontfroide nabij Narbonne. Een van de fijne likeuren die de Aiguebelle-monniken eeuwenlang destilleerden is tevens een plotelement. Scenario van de productieve tv-seriemaker Didier Le Pêcheur.

Au nom des fils

2014 | Drama

Frankrijk 2014. Drama van Christian Faure. Met o.a. Léa Drucker, Isabelle Gélinas, Lionel Abelanski en Antoine Chappey.

Op het kerkhof van Montjoyer in de Provençaalse Drôme wordt het lijk ontdekt van een onbekende man die aan zijn voeten is opgehangen aan een stenen kruis. Is het een kartuizer uit de abdij van Notre-Dame d'Aiguebelle? Gendarme Alex en rechercheur Alicia mogen puzzelen. Strak geregisseerd tv-mysterie profiteert uiteraard van de fraaie locaties, al diende een ander klooster als decor: dat van Sainte-Marie de Fontfroide nabij Narbonne. Een van de fijne likeuren die de Aiguebelle-monniken eeuwenlang destilleerden is tevens een plotelement. Scenario van de productieve tv-seriemaker Didier Le Pêcheur.

Le sens de l'humour

2013 | Drama

Frankrijk 2013. Drama van Marilyne Canto. Met o.a. Marilyne Canto, Antoine Chappey en Samson Dajczman.

Het pijnlijk waarachtige regiedebuut van Canto, de actrice met de ongewone uitstraling, is de tweede akte van haar met een César bekroonde autobiografische kortfilm Fais de beaux rêves uit 2007. Opnieuw speelt Canto de veertigster Elise, die sinds de plotselinge dood van haar echtgenoot haar tienjarige zoon Léo alleen opvoedt. Over de verhouding van de Louvre-rondleidster met Paul, een geduldige rommelmarkthandelaar die het bovendien uitstekend met Léo kan vinden, hangt echter die ene slagschaduw. Klein, uiterst subtiel juweel over verdaagd verdriet in het Parijs van de gewone mensen.

Pauline détective

2012 | Komedie, Misdaad, Mysterie

Frankrijk​/​​België 2012. Komedie van Marc Fitoussi. Met o.a. Sandrine Kiberlain, Audrey Lamy, Claudio Santamaria, Antoine Chappey en Anne Benoît.

Wanneer veertigster Pauline, werkzaam bij misdaadmagazine Nouveau Détective, kort voor de zomervakantie wordt gedumpt, is ze ontdaan. Zus en zwager inviteren haar ter troosting naar een luxehotel aan de Rivièra. Daar bijt Pauline zich koppig vast in een veronderstelde moordzaak. Fitoussi's geestige retro-whodunit neemt allerzonnigst een loopje met de logica. Voor Kiberlain-aanbidders is Pauline een festival van ooh's en aah's: nooit was de sproetenkoningin mooier, eleganter, aandoenlijker. Zelden ook klonk haar unieke dictie fruitiger. Bonus: lumineuze fotografie, fijne cocktailmuziekjes, pretrol van Lamy als narcistische zus.

Les pirogues des hautes terres

2012 | Historische film

Frankrijk 2012. Historische film van Olivier Langlois. Met o.a. Robinson Stévenin, Antoine Chappey en Pascale Arbillot.

In 1947 beginnen Senegalese spoorwegwerkers een staking die maanden zou duren: ze willen dezelfde rechten als hun Franse collega’s. De Franse autoriteiten, die de Dakar-Niger spoorlijn overzien, hebben daar andere ideeën over, maar realiseren zich dat de hoogtijdagen van het Franse kolonialisme misschien achter de rug zijn. Historisch drama, opgenomen in Senegal, heeft wat technische haperingen, maar maakt mooi duidelijk hoe de gebeurtenis een schakelpunt zou vormen in een veranderend tijdperk in West-Afrika. De Senegalese auteur Ousmane Sembène schreef in 1960 een roman over de opstand.

E-Love

2011 | Drama, Komedie, Romantiek

Frankrijk 2011. Drama van Anne Villacèque. Met o.a. Anne Consigny, Carlo Brandt, Antoine Chappey, Carole Franck en Jacky Ido.

Jonge mannen, oude mannen, bezitterige mannen, cynische mannen, oversekste mannen; de knappe 49-jarige filosofiedocent Paule (Consigny) staat na een mislukt tienjarig huwelijk ineens oog in oog met talloze gegadigden via een datingsite. Cineast en scenarioschrijver Villacèque (1963) putte uit eigen ervaringen en zette de aimabele actrice Consigny geloofwaardig neer als een muurbloempje dat binnen de kortste keren met volle teugen geniet van haar herwonnen vrijheid. De komedie blijft keurig in balans met de nodige ernst maar het grootste pluspunt is de souplesse van actrice Consigny.

L'empreinte de l'ange

2008 | Drama, Thriller

Frankrijk 2008. Drama van Safy Nebbou. Met o.a. Catherine Frot, Sandrine Bonnaire, Wladimir Yordanoff, Antoine Chappey en Michel Aumont.

Nagelbijter met Frot in een fantastische hoofdrol. Moeder Elsa, in scheiding en al lang depressief, merkt bij een kinderverjaardagspartijtje Lola op. Ze ontwikkelt een obsessie voor het meisje en dringt op geraffineerde wijze haar leven binnen. Scenario spant ijzig Hitchcockiaans de boog en onthult met vingerhoedsdoses de motivatie van een tragische stalker. Titel refereert aan mythe over het geprononceerde deukje tussen mensenneus en -mond: het zou de wijsvingerafdruk van een engel zijn die de nog ongeborene tot een moment van respectvolle stilte maant bij afscheid uit het prenatale paradijs.

Le petit lieutenant

2005 | Drama, Misdaad

Frankrijk 2005. Drama van Xavier Beauvois. Met o.a. Nathalie Baye, Jalil Lespert, Roschdy Zem en Antoine Chappey.

Grimmige policier verkiest niet de vaak glamoureus-romantische benadering van weleer, maar ligt duidelijk in de lijn van sociaalrealistische opdoffers als Bertrand Taverniers L.627 en Maurice Pialats Police. Gelittekende politiechef Caro(line) Vaudieu, ogenschijnlijk gewapend tegen terugval in alcoholica, keert terug in actieve Parijse dienst en kiest met Antoine Derouère (Lespert) een onervaren luitenant uit Le Havre als assistent. Natuurwonder Baye won een César voor haar sublieme vertolking van een getroebleerde moeder en carrièrevrouw voorbij de vijftig. Regisseur Beauvois speelt - een niet van sarcasme ontblote keuze - een reactionaire rotzakrechercheur.

À ce soir

2004 | Drama

Frankrijk 2004. Drama van Laure Duthilleul. Met o.a. Sophie Marceau, Antoine Chappey, Clotilde Hesme, Gérald Laroche en Agathe Dronne.

Wanneer de huisarts in een kleine gemeenschap plotseling overlijdt, blijft zijn vrouw Nelly (Marceau), een verpleegster, ontredderd achter met haar twee kinderen. À ce soir volgt haar de eerste vier dagen, waarin ook andere naasten de schok verwerken en Nelly de helpende hand reiken. Maar zij reageert op haar geheel eigen manier. Sfeervol (met veel natuur en bos) drama met een mooie rol van Marceau werd gepresenteerd in het Un Certain Regard-programma van Cannes: het is de eerste lange speelfilm van door de wol geverfde actrice Duthilleul.

Je rentre à la maison

2001 | Drama, Komedie

Portugal​/​​Frankrijk 2001. Drama van Manoel de Oliveira. Met o.a. Michel Piccoli, Antoine Chappey, Catherine Deneuve, John Malkovich en Leonor Baldaque.

De theateracteur Gilbert Valence (Michel Piccoli) krijgt na een voorstelling te horen dat zijn vrouw, dochter en schoonzoon bij een auto-ongeluk om het leven zijn gekomen. Gilbert blijft verslagen achter met zijn kleinzoon. Na van de ergste schok bekomen te zijn hervat hij zijn dagelijks leven. Hij blijkt een man van gewoonten; op vaste tijden koopt hij zijn krant bij de kiosk, bezoekt zijn café en wandelt door de straten van Parijs. De teruggetrokken levende acteur verdeelt zijn tijd tussen zijn kleinzoon en het theater, waarvoor hij nog steeds een passie koestert. Wanneer hem een rol in een hedendaagse televisieserie wordt aangeboden, gelardeerd met veel seks en geweld, wijst hij het aanbod verontwaardigd van de hand. Een rol in de verfilming van de literaire klassieker 'Ulysses' accepteert hij wel. Tijdens de opnamen heeft hij echter zichtbaar moeite met de Engelse dialogen; als zijn geheugen hem in de steek laat verlaat Gilbert de set met de woorden 'Je rentre à la maison'.

Selon Matthieu

2000 | Drama, Actiefilm

Frankrijk 2000. Drama van Xavier Beauvois. Met o.a. Nathalie Baye, Benoît Magimel, Antoine Chappey, Fred Ulysse en Jean-Marie Winling.

De theateracteur Gilbert Valence (Michel Piccoli) krijgt na een voorstelling te horen dat zijn vrouw, dochter en schoonzoon bij een auto-ongeluk om het leven zijn gekomen. Gilbert blijft verslagen achter met zijn kleinzoon. Na van de ergste schok bekomen te zijn hervat hij zijn dagelijks leven. Hij blijkt een man van gewoonten; op vaste tijden koopt hij zijn krant bij de kiosk, bezoekt zijn café en wandelt door de straten van Parijs. De teruggetrokken levende acteur verdeelt zijn tijd tussen zijn kleinzoon en het theater, waarvoor hij nog steeds een passie koestert. Wanneer hem een rol in een hedendaagse televisieserie wordt aangeboden, gelardeerd met veel seks en geweld, wijst hij het aanbod verontwaardigd van de hand. Een rol in de verfilming van de literaire klassieker 'Ulysses' accepteert hij wel. Tijdens de opnamen heeft hij echter zichtbaar moeite met de Engelse dialogen; als zijn geheugen hem in de steek laat verlaat Gilbert de set met de woorden 'Je rentre à la maison'.

On appelle ça... le printemps

2000 | Komedie, Muziek

Frankrijk 2000. Komedie van Hervé Le Roux. Met o.a. Marilyne Canto, Maryse Cupaiolo, Marie Matherton, Bernard Ballet en Pierre Berriau.

De theateracteur Gilbert Valence (Michel Piccoli) krijgt na een voorstelling te horen dat zijn vrouw, dochter en schoonzoon bij een auto-ongeluk om het leven zijn gekomen. Gilbert blijft verslagen achter met zijn kleinzoon. Na van de ergste schok bekomen te zijn hervat hij zijn dagelijks leven. Hij blijkt een man van gewoonten; op vaste tijden koopt hij zijn krant bij de kiosk, bezoekt zijn café en wandelt door de straten van Parijs. De teruggetrokken levende acteur verdeelt zijn tijd tussen zijn kleinzoon en het theater, waarvoor hij nog steeds een passie koestert. Wanneer hem een rol in een hedendaagse televisieserie wordt aangeboden, gelardeerd met veel seks en geweld, wijst hij het aanbod verontwaardigd van de hand. Een rol in de verfilming van de literaire klassieker 'Ulysses' accepteert hij wel. Tijdens de opnamen heeft hij echter zichtbaar moeite met de Engelse dialogen; als zijn geheugen hem in de steek laat verlaat Gilbert de set met de woorden 'Je rentre à la maison'.

Banqueroute

2000 |

Frankrijk 2000. Antoine Desrosières. Met o.a. Howard Vernon, Antoine Chappey, Zinedine Soualem, Gwennola Bothorel en Mathieu Demy.

De theateracteur Gilbert Valence (Michel Piccoli) krijgt na een voorstelling te horen dat zijn vrouw, dochter en schoonzoon bij een auto-ongeluk om het leven zijn gekomen. Gilbert blijft verslagen achter met zijn kleinzoon. Na van de ergste schok bekomen te zijn hervat hij zijn dagelijks leven. Hij blijkt een man van gewoonten; op vaste tijden koopt hij zijn krant bij de kiosk, bezoekt zijn café en wandelt door de straten van Parijs. De teruggetrokken levende acteur verdeelt zijn tijd tussen zijn kleinzoon en het theater, waarvoor hij nog steeds een passie koestert. Wanneer hem een rol in een hedendaagse televisieserie wordt aangeboden, gelardeerd met veel seks en geweld, wijst hij het aanbod verontwaardigd van de hand. Een rol in de verfilming van de literaire klassieker 'Ulysses' accepteert hij wel. Tijdens de opnamen heeft hij echter zichtbaar moeite met de Engelse dialogen; als zijn geheugen hem in de steek laat verlaat Gilbert de set met de woorden 'Je rentre à la maison'.

Lila Lili

1999 | Komedie, Drama

Frankrijk 1999. Komedie van Marie Vermillard. Met o.a. Alexia Monduit, Geneviève Tenne, Simon Abkarian, Zinedine Soualem en Antoine Chappey.

De theateracteur Gilbert Valence (Michel Piccoli) krijgt na een voorstelling te horen dat zijn vrouw, dochter en schoonzoon bij een auto-ongeluk om het leven zijn gekomen. Gilbert blijft verslagen achter met zijn kleinzoon. Na van de ergste schok bekomen te zijn hervat hij zijn dagelijks leven. Hij blijkt een man van gewoonten; op vaste tijden koopt hij zijn krant bij de kiosk, bezoekt zijn café en wandelt door de straten van Parijs. De teruggetrokken levende acteur verdeelt zijn tijd tussen zijn kleinzoon en het theater, waarvoor hij nog steeds een passie koestert. Wanneer hem een rol in een hedendaagse televisieserie wordt aangeboden, gelardeerd met veel seks en geweld, wijst hij het aanbod verontwaardigd van de hand. Een rol in de verfilming van de literaire klassieker 'Ulysses' accepteert hij wel. Tijdens de opnamen heeft hij echter zichtbaar moeite met de Engelse dialogen; als zijn geheugen hem in de steek laat verlaat Gilbert de set met de woorden 'Je rentre à la maison'.

Le blue des villes

1999 | Komedie, Drama

Frankrijk 1999. Komedie van Stéphane Brizé. Met o.a. Mathilde Seigner, Antoine Chappey, Florence Vignon en Philippe Duquesne.

Solange is niet erg tevreden met het leven. Haar werk als parkeerwacht levert haar voornamelijk gefoeter van automobilisten op en aan haar driftige man Patrick heeft ze ook niet veel. Florence Vignon heeft een mooie hoofdrol als een stille vrouw die stiekem vindt dat ze juist in de wieg is gelegd om geluid te maken: Solange wilde altijd zangeres worden. Wanneer ze een oude vriendin tegenkomt, inmiddels een bekende weervrouw van televisie, verandert er iets. Eerste lange speelfilm van regisseuse Brizé die samen met actrice Vignon het scenario schreef.

Le bleu des villes

1999 | Komedie

Frankrijk 1999. Komedie van Stéphane Brizé. Met o.a. Florence Vignon, Mathilde Seigner, Antoine Chappey, Philippe Duquesne en Clotilde Mollet.

Solange is niet erg tevreden met het leven. Haar werk als parkeerwacht levert haar voornamelijk gefoeter van automobilisten op en aan haar driftige man Patrick heeft ze ook niet veel. Florence Vignon heeft een mooie hoofdrol als een stille vrouw die stiekem vindt dat ze juist in de wieg is gelegd om geluid te maken: Solange wilde altijd zangeres worden. Wanneer ze een oude vriendin tegenkomt, inmiddels een bekende weervrouw van televisie, verandert er iets. Eerste lange speelfilm van regisseuse Brizé die samen met actrice Vignon het scenario schreef.

La tentation de l'Innocence

1999 | Drama

Frankrijk 1999. Drama van Fabienne Godet. Met o.a. Magali Muxard, Patrice Pertant, Emmanuelle Devos, Antoine Chappey en Yves Verhoeven.

Solange is niet erg tevreden met het leven. Haar werk als parkeerwacht levert haar voornamelijk gefoeter van automobilisten op en aan haar driftige man Patrick heeft ze ook niet veel. Florence Vignon heeft een mooie hoofdrol als een stille vrouw die stiekem vindt dat ze juist in de wieg is gelegd om geluid te maken: Solange wilde altijd zangeres worden. Wanneer ze een oude vriendin tegenkomt, inmiddels een bekende weervrouw van televisie, verandert er iets. Eerste lange speelfilm van regisseuse Brizé die samen met actrice Vignon het scenario schreef.

A Carta

1999 | Romantiek, Drama

Spanje​/​​Portugal​/​​Frankrijk 1999. Romantiek van Manoel de Oliveira. Met o.a. Chiara Mastroianni, Pedro Abrunhosa, Antoine Chappey, Leonor Silveira en Françoise Fabian.

Mademoiselle De Chartres (Mastroianni) wordt heen en weer geslingerd tussen romantische liefde en maatschappelijke deugdzaamheid. Haar moeder (Fabian) brengt haar het belang van bescheidenheid en trouw bij, en de angst voor onwaardige, oneerlijke mannen. Een rijke man van vlekkeloze reputatie dient zich aan: Jacques de Clèves (Chappey). In de ogen van moeder De Chartres is hij de ideale kandidaat, en haar dochter trouwt ook met hem, maar ze kan haar ogen niet afhouden van popster Pedro Abrunhosa (gespeeld door echte Portugese popster Pedro Abrunhosa). Net als mevrouw De Lafayette, op wier roman 'La Princesse de Clèves' La lettre gebaseerd is, richt regisseur De Oliveira zich niet primair op emoties, maar op moraal. De roman 'La Princesse de Clèves' dateert van 1678, maar De Oliveira laat zijn film in het nu spelen. Dat de ethiek van die tijd in zijn film anachronistisch is, vond de regisseur alleen maar interessant, zo verklaarde hij. In feite volgt hij daarmee schijfster De Lafayette, die in haar' La Princesse de Clèves' de tijd van een eeuw eerder gebruikte als excuus om haar eigen tijd te onderzoeken.

Vive la République !

1997 | Komedie, Drama

Frankrijk 1997. Komedie van Eric Rochant. Met o.a. Aure Atika, Antoine Chappey, Gad Elmaleh, Hippolyte Girardot en Atmen Kelif.

Mademoiselle De Chartres (Mastroianni) wordt heen en weer geslingerd tussen romantische liefde en maatschappelijke deugdzaamheid. Haar moeder (Fabian) brengt haar het belang van bescheidenheid en trouw bij, en de angst voor onwaardige, oneerlijke mannen. Een rijke man van vlekkeloze reputatie dient zich aan: Jacques de Clèves (Chappey). In de ogen van moeder De Chartres is hij de ideale kandidaat, en haar dochter trouwt ook met hem, maar ze kan haar ogen niet afhouden van popster Pedro Abrunhosa (gespeeld door echte Portugese popster Pedro Abrunhosa). Net als mevrouw De Lafayette, op wier roman 'La Princesse de Clèves' La lettre gebaseerd is, richt regisseur De Oliveira zich niet primair op emoties, maar op moraal. De roman 'La Princesse de Clèves' dateert van 1678, maar De Oliveira laat zijn film in het nu spelen. Dat de ethiek van die tijd in zijn film anachronistisch is, vond de regisseur alleen maar interessant, zo verklaarde hij. In feite volgt hij daarmee schijfster De Lafayette, die in haar' La Princesse de Clèves' de tijd van een eeuw eerder gebruikte als excuus om haar eigen tijd te onderzoeken.

Terres étrangères : Inca de Oro

1997 | Actiefilm

Frankrijk 1997. Actiefilm van Patrick Grandperret. Met o.a. Yvonne Kerouedan, Florence Thomassin, Antoine Chappey, Julio Jung en Leonor Varela.

Mademoiselle De Chartres (Mastroianni) wordt heen en weer geslingerd tussen romantische liefde en maatschappelijke deugdzaamheid. Haar moeder (Fabian) brengt haar het belang van bescheidenheid en trouw bij, en de angst voor onwaardige, oneerlijke mannen. Een rijke man van vlekkeloze reputatie dient zich aan: Jacques de Clèves (Chappey). In de ogen van moeder De Chartres is hij de ideale kandidaat, en haar dochter trouwt ook met hem, maar ze kan haar ogen niet afhouden van popster Pedro Abrunhosa (gespeeld door echte Portugese popster Pedro Abrunhosa). Net als mevrouw De Lafayette, op wier roman 'La Princesse de Clèves' La lettre gebaseerd is, richt regisseur De Oliveira zich niet primair op emoties, maar op moraal. De roman 'La Princesse de Clèves' dateert van 1678, maar De Oliveira laat zijn film in het nu spelen. Dat de ethiek van die tijd in zijn film anachronistisch is, vond de regisseur alleen maar interessant, zo verklaarde hij. In feite volgt hij daarmee schijfster De Lafayette, die in haar' La Princesse de Clèves' de tijd van een eeuw eerder gebruikte als excuus om haar eigen tijd te onderzoeken.

Le ciel est à nous

1997 | Misdaad, Actiefilm

Canada​/​​Frankrijk 1997. Misdaad van Graham Guit. Met o.a. Romane Bohringer, Melvil Poupaud, Jean-Philippe Écoffey, Élodie Bouchez en Jean-Claude Flamand-Barny.

Mademoiselle De Chartres (Mastroianni) wordt heen en weer geslingerd tussen romantische liefde en maatschappelijke deugdzaamheid. Haar moeder (Fabian) brengt haar het belang van bescheidenheid en trouw bij, en de angst voor onwaardige, oneerlijke mannen. Een rijke man van vlekkeloze reputatie dient zich aan: Jacques de Clèves (Chappey). In de ogen van moeder De Chartres is hij de ideale kandidaat, en haar dochter trouwt ook met hem, maar ze kan haar ogen niet afhouden van popster Pedro Abrunhosa (gespeeld door echte Portugese popster Pedro Abrunhosa). Net als mevrouw De Lafayette, op wier roman 'La Princesse de Clèves' La lettre gebaseerd is, richt regisseur De Oliveira zich niet primair op emoties, maar op moraal. De roman 'La Princesse de Clèves' dateert van 1678, maar De Oliveira laat zijn film in het nu spelen. Dat de ethiek van die tijd in zijn film anachronistisch is, vond de regisseur alleen maar interessant, zo verklaarde hij. In feite volgt hij daarmee schijfster De Lafayette, die in haar' La Princesse de Clèves' de tijd van een eeuw eerder gebruikte als excuus om haar eigen tijd te onderzoeken.

Francorusse

1997 | Komedie, Romantiek

Frankrijk 1997. Komedie van Alexis Miansarow. Met o.a. Marc Citti, Mathilde Seigner, Pierre Lacan, Antoine Chappey en Pierre-Henry Salfati.

Mademoiselle De Chartres (Mastroianni) wordt heen en weer geslingerd tussen romantische liefde en maatschappelijke deugdzaamheid. Haar moeder (Fabian) brengt haar het belang van bescheidenheid en trouw bij, en de angst voor onwaardige, oneerlijke mannen. Een rijke man van vlekkeloze reputatie dient zich aan: Jacques de Clèves (Chappey). In de ogen van moeder De Chartres is hij de ideale kandidaat, en haar dochter trouwt ook met hem, maar ze kan haar ogen niet afhouden van popster Pedro Abrunhosa (gespeeld door echte Portugese popster Pedro Abrunhosa). Net als mevrouw De Lafayette, op wier roman 'La Princesse de Clèves' La lettre gebaseerd is, richt regisseur De Oliveira zich niet primair op emoties, maar op moraal. De roman 'La Princesse de Clèves' dateert van 1678, maar De Oliveira laat zijn film in het nu spelen. Dat de ethiek van die tijd in zijn film anachronistisch is, vond de regisseur alleen maar interessant, zo verklaarde hij. In feite volgt hij daarmee schijfster De Lafayette, die in haar' La Princesse de Clèves' de tijd van een eeuw eerder gebruikte als excuus om haar eigen tijd te onderzoeken.

Pour rire!

1996 | Komedie

Frankrijk 1996. Komedie van Lucas Belvaux. Met o.a. Antoine Chappey, Ornella Muti en Jean-Pierre Léaud.

Mademoiselle De Chartres (Mastroianni) wordt heen en weer geslingerd tussen romantische liefde en maatschappelijke deugdzaamheid. Haar moeder (Fabian) brengt haar het belang van bescheidenheid en trouw bij, en de angst voor onwaardige, oneerlijke mannen. Een rijke man van vlekkeloze reputatie dient zich aan: Jacques de Clèves (Chappey). In de ogen van moeder De Chartres is hij de ideale kandidaat, en haar dochter trouwt ook met hem, maar ze kan haar ogen niet afhouden van popster Pedro Abrunhosa (gespeeld door echte Portugese popster Pedro Abrunhosa). Net als mevrouw De Lafayette, op wier roman 'La Princesse de Clèves' La lettre gebaseerd is, richt regisseur De Oliveira zich niet primair op emoties, maar op moraal. De roman 'La Princesse de Clèves' dateert van 1678, maar De Oliveira laat zijn film in het nu spelen. Dat de ethiek van die tijd in zijn film anachronistisch is, vond de regisseur alleen maar interessant, zo verklaarde hij. In feite volgt hij daarmee schijfster De Lafayette, die in haar' La Princesse de Clèves' de tijd van een eeuw eerder gebruikte als excuus om haar eigen tijd te onderzoeken.

Pour rire !

1996 | Komedie

Frankrijk 1996. Komedie van Lucas Belvaux. Met o.a. Ornella Muti, Jean-Pierre Léaud, Antoine Chappey, Tonie Marshall en Philippe Fretun.

Mademoiselle De Chartres (Mastroianni) wordt heen en weer geslingerd tussen romantische liefde en maatschappelijke deugdzaamheid. Haar moeder (Fabian) brengt haar het belang van bescheidenheid en trouw bij, en de angst voor onwaardige, oneerlijke mannen. Een rijke man van vlekkeloze reputatie dient zich aan: Jacques de Clèves (Chappey). In de ogen van moeder De Chartres is hij de ideale kandidaat, en haar dochter trouwt ook met hem, maar ze kan haar ogen niet afhouden van popster Pedro Abrunhosa (gespeeld door echte Portugese popster Pedro Abrunhosa). Net als mevrouw De Lafayette, op wier roman 'La Princesse de Clèves' La lettre gebaseerd is, richt regisseur De Oliveira zich niet primair op emoties, maar op moraal. De roman 'La Princesse de Clèves' dateert van 1678, maar De Oliveira laat zijn film in het nu spelen. Dat de ethiek van die tijd in zijn film anachronistisch is, vond de regisseur alleen maar interessant, zo verklaarde hij. In feite volgt hij daarmee schijfster De Lafayette, die in haar' La Princesse de Clèves' de tijd van een eeuw eerder gebruikte als excuus om haar eigen tijd te onderzoeken.

La femme de plume

1996 | Romantiek

Frankrijk 1996. Romantiek van Chantal Picault. Met o.a. Marianne Basler, Antoine Chappey, Maxime Leroux, Véra Briole en El Kébir.

Mademoiselle De Chartres (Mastroianni) wordt heen en weer geslingerd tussen romantische liefde en maatschappelijke deugdzaamheid. Haar moeder (Fabian) brengt haar het belang van bescheidenheid en trouw bij, en de angst voor onwaardige, oneerlijke mannen. Een rijke man van vlekkeloze reputatie dient zich aan: Jacques de Clèves (Chappey). In de ogen van moeder De Chartres is hij de ideale kandidaat, en haar dochter trouwt ook met hem, maar ze kan haar ogen niet afhouden van popster Pedro Abrunhosa (gespeeld door echte Portugese popster Pedro Abrunhosa). Net als mevrouw De Lafayette, op wier roman 'La Princesse de Clèves' La lettre gebaseerd is, richt regisseur De Oliveira zich niet primair op emoties, maar op moraal. De roman 'La Princesse de Clèves' dateert van 1678, maar De Oliveira laat zijn film in het nu spelen. Dat de ethiek van die tijd in zijn film anachronistisch is, vond de regisseur alleen maar interessant, zo verklaarde hij. In feite volgt hij daarmee schijfster De Lafayette, die in haar' La Princesse de Clèves' de tijd van een eeuw eerder gebruikte als excuus om haar eigen tijd te onderzoeken.

Cameleone

1996 | Film noir, Misdaad, Drama, Thriller

Frankrijk 1996. Film noir van Benoît Cohen. Met o.a. Chiara Mastroianni, Seymour Cassel, Jackie Berroyer, Antoine Chappey en Alban Guitteny.

Mademoiselle De Chartres (Mastroianni) wordt heen en weer geslingerd tussen romantische liefde en maatschappelijke deugdzaamheid. Haar moeder (Fabian) brengt haar het belang van bescheidenheid en trouw bij, en de angst voor onwaardige, oneerlijke mannen. Een rijke man van vlekkeloze reputatie dient zich aan: Jacques de Clèves (Chappey). In de ogen van moeder De Chartres is hij de ideale kandidaat, en haar dochter trouwt ook met hem, maar ze kan haar ogen niet afhouden van popster Pedro Abrunhosa (gespeeld door echte Portugese popster Pedro Abrunhosa). Net als mevrouw De Lafayette, op wier roman 'La Princesse de Clèves' La lettre gebaseerd is, richt regisseur De Oliveira zich niet primair op emoties, maar op moraal. De roman 'La Princesse de Clèves' dateert van 1678, maar De Oliveira laat zijn film in het nu spelen. Dat de ethiek van die tijd in zijn film anachronistisch is, vond de regisseur alleen maar interessant, zo verklaarde hij. In feite volgt hij daarmee schijfster De Lafayette, die in haar' La Princesse de Clèves' de tijd van een eeuw eerder gebruikte als excuus om haar eigen tijd te onderzoeken.

Une femme explosive

1995 | Thriller, Komedie

Frankrijk​/​​Duitsland 1995. Thriller van Jacques Deray. Met o.a. Roger Hanin, Laure Killing, Claude Brosset, Christophe Moosbrugger en Mallaury Nataf.

Mr. M[KA3]Muller (Hanin) heeft alle reden om gelukkig te zijn. Een boeiende baan bij een privébank in Genève, een luxueus huis aan de rand van een meer en een intelligente zoon. Een gelukkig en rijk gevuld bestaan. Dan verschijnt er ineens een geheimzinnige vrouw in zijn leven. Hij kent haar nergens van, maar zij weet blijkbaar een en ander uit zijn verleden dat hij liever verborgen wil houden. Speels opgebouwde thriller met heel wat knipoogjes, duidelijk verteld door talentvolle filmmakers met ervaring. Voor Hanin een welkome afwisseling van zijn NAVARRO-personage. Jean-Claude Carrière schreef een scenario vol verrassende wendingen. De fotografie was in handen van Guillaume Schiffman. Formaat 16/9. Nicam Stereo.

Terrain glissant

1995 | Misdaad, Drama

Frankrijk 1995. Misdaad van Joyce Buñuel. Met o.a. Bernadette Lafont, Isabel Otero, Jean-Claude Adelin, Niels Dubost en Adélaïde Présas.

Otero gaat samen met haar dochtertje, haar vriendinnetje, haar nieuwe vriend Adelin en enkele vriendinnen op vakantie naar de Normandische kust. Ze wil van deze vakantie gebruik maken om in alle rust aan een project te werken. Adelin ontdekt echter dat de burgemeester van het stadje waar ze vertoeven twee mysterieuze 'ongelukken' in de doofpot tracht te stoppen. Twee tieners werden namelijk verkracht en vermoord, waarschijnlijk door een krankzinnige. Onderhoudende tijdsdoder die zo een beetje het midden houdt tussen een sentimenteel drama en een niet al te spannende thriller. Goed vertolkt door vooral Lafont als Otero's zakenpartner en vriendin en Sagebrecht. Het scenario van Buñuel en Elisabeth Rappeneau, naar een verhaal van Buñuel, is weinig origineel. Mooie fotografie van Martial Thury.

U.S. Go Home

1994 | Familiefilm, Komedie, Drama

Frankrijk 1994. Familiefilm van Claire Denis. Met o.a. Alice Houri, Jessica Tharaud, Grégoire Colin, Vincent Gallo en Claire Laroche.

Het is 1965. De vijftien-jarige Tharaud en de veertien- jarige Houri zijn vriendinnen, die beiden in een nieuwe wijk van Parijs wonen. Tharaud heeft reeds sexuele ervaringen, Houri niet en dat beïnvloedt hun vriendschap. Houri spiegelt zich graag aan haar vriendin en dus is ze erop uit om met een jongen het bed te delen. Op een avond, na het bezoek aan een surprise-party, stoppen ze voor een lifter, een G.I. van een nabijgelegen Amerikaanse basis. Het seksuele ontwaken van twee sympathieke meisjes in hun puberteit, de een al wat rijper dan de ander. Een luchtig scenario, van Denis en Anne Wiazemski, met toch een dramatische ondertoon. De soundtrack bestaat uit succesnummers uit die periode. Achter de camera stond Agnès Godard.

Personne ne m'aime

1994 | Drama, Komedie

Frankrijk 1994. Drama van Marion Vernoux. Met o.a. Bernadette Lafont, Bulle Ogier, Lio, Michèle Laroque en Maaike Jansen.

Een vrouwenkwartet. Het bestaat uit moeder Annie (Lafont), een aan lager wal geraakte redactrice die altijd door haar minnaars wordt afgescheept, haar dochter Marie (Lio) die zeven jaar geleden na een ruzie was weggelopen, haar zuster Fran[KA10]coise (Ogier) een onderdrukte huisvrouw en Cri-Cri (Laroque), een hotelhoudster uit de provincie die ze later zullen ontmoeten. Annie en Fran[KA10]coise gaan in een oude camper op zoek naar Fran[KA10]coise`s man, Paul die vreemd zou gaan. Hij blijkt vertrokken te zijn als ze aankomen in het hotel van Cri- Cri. Annie`s dochter Marie staat er achter de bar. In flashbacks kijken ze terug op hun soms bittere verleden en hun dikwijls ongelukkige ervaringen. Jansen speelt de eenvoudige kamerdienster Dizou - moeder van elf kinderen met [KA1]e[KA1]en droom: een dagje naar het strand. Zij blijkt als `vijfde wiel` aan de wagen een rots in de branding. De vrouwen vertrekken met de gammele auto richting zee. Film over gebroken liefdes, eenzaamheid, bedrog, opstandigheid, genegenheid etc., etc. met behoorlijke spelprestaties, die het echter moet hebben van een ge[KA3]engageerd (vrouwen)publiek. Het scenario is van de regisseuse. Het camerawerk is van Eric Gautier.

La nage indienne

1994 | Drama

Frankrijk 1994. Drama van Xavier Durringer. Met o.a. Karin Viard, Gerald Laroche, Antoine Chappey, Eric Savin en Sherif Scouri.

Twee kameraden, Max (laroche) en Lockeed (Chappey) gaan met de aantrekkelijke Clara (Viard) van de hoofdstad naar de Alpen in het Z.O., waar een vriend in een botenhuis aan het meer van Annecy werkt, om hun geluk te beproeven. Clara is een stripper die in een peepshow werkte, Max is een stabiele persoonlijkheid en Lockeed is opvliegend van aard. Regisseur Durringer is van huis uit theaterregisseur en de schrijver van toneelstukken, die voor deze film zelf zijn scenario schreef naar zijn eigen roman. Het is een toneelmatige karakterstudie over een ménage à trois, waarin veel gepraat wordt. De spelpresaties zijn heel behoorlijk. Het camerawerk is van Laurent Macheul. De titel slaat op een zwemslag, maar ook op het gebruiken van je koppie om iets te bereiken. Pieker er maar eens over of u de film wilt gaan bekijken...

De force avec d'autres

1992 | Drama, Biografie, Experimenteel

Frankrijk 1992. Drama van Simon Reggiani. Met o.a. Serge Reggiani, Simon Reggiani, Elsa Zylberstein, Ferrucio Soleri en Pascal Vignal.

Het regiedebuut van Simon Reggiani getuigt van vastberadenheid. Zijn vader Sergio (Serge Reggiani) is zeventig en is in Frankrijk bekend als toneelspeler en zanger. Sergio, afkomstig uit Itali[KA3]e, dreigt te verzuipen in de drank en kapot te gaan aan zijn eigen onmacht. Aan zijn zoon Simon (Simon Reggiani) was hem nooit veel gelegen, omdat hij in de eindeloze strijd om zijn carri[KA2]ere en later de handhaving van zijn bestaan verwikkeld was. Simon schreef over deze desperate toestand een boek, getiteld [KL]La question se pose[KLE]. En alsof deze hartekreet niet genoeg was, draaide hij een korte film. Om zijn vader er weer boven op te helpen besluit hij hem te filmen, zijn verleden in Itali[KA3]e na te gaan en de therapie vast te leggen, die hij met jongere alcoholici moet ondergaan. Hij vraagt zijn vader de hoofdrol te spelen in zijn speelfilmdebuut - en het werkte. Zo ontstond er een tamelijk uniek geheel over een getraumatiseerd mens (de tragische dood van een broertje, die nog net geen peuter was en hem suïcide neigingen bezorgde), die uiteindelijk in de levensavond weer op beide benen weet te landen. Interessant voor wie zich in een dergelijk onderwerp wil verdiepen en naar aanleiding ervan wil discussiëren. Het scenario is van Simon Reggiani en de beelden zijn van Alain Choquart. Catherine Bonétat deed de montage die voor wat het totaal betreft geen geringe rol heeft gespeeld.

Personne ne m'aime

1990 | Komedie

Frankrijk 1990. Komedie van Bernard Dubois. Met o.a. Eric Viellard, Pierre-Alexis Hollenbeck, Luis Rego, Ariane Kah en Catherine Lachens.

Een onverbeterlijke vrouwenjager en trainer-gangmaker van 35 jaar, die in de (dure) banlieue van Parijs woont, kan steeds meer veroveringen op zijn naam zetten, maar de kosten er uiteindelijk niet meer uitkrijgen. Een platvloerse klucht vol misverstanden, en een al even flauw als mager scenario. Door veel belang te hechten aan de personages, probeert de cineast een persoonlijke regie samen te laten gaan met de smaak van het grote publiek. Moeilijke onderneming!