Alexandra Stewart

À deux c'est plus facile

Frankrijk​/​​België 2009. Drama van Emilie Deleuze. Met o.a. Michel Galabru, Luce Radot, Alexandra Stewart en Agathe Bonitzer.

Sous le sable

Frankrijk​/​​Japan 2000. Drama van François Ozon. Met o.a. Charlotte Rampling, Bruno Cremer, Jacques Nolot, Alexandra Stewart en Pierre Vernier.

Toen François Ozon acht was maakte hij op vakantie mee dat een oudere man de zee in ging en niet meer terugkwam, zijn (Nederlandse) vrouw achterlatend. Wat gebeurde er daarna met die vrouw? Kan men rouwen zonder een lijk? Scenarist/regisseur Ozon vroeg het zich af en maakte er Sous le sable over. Het wonderkind alias enfant terrible van de Franse cinema gooide zijn gebruikelijke spierballenstijl helemaal om en liet gerenommeerd actrice Charlotte Rampling heel gewoon spelen in alledaagse settings, vaak zelfs zonder muziek. Met indrukwekkend resultaat. Na Sous le sable ging Ozon huppelend verder waar hij gebleven was met controversiële en uitzinnige films (8 Femmes, 5 x 2).

Le fils de Gascogne

Rusland​/​​Frankrijk 1995. Komedie van Pascal Aubier. Met o.a. Jean-Claude Dreyfus, Dinara Droukarova, Grégoire Colin, Pascal Bonitzer en Gérard Cherqui.

De jonge Harvey (Colin) moet een groep Georgische zangers begeleiden die een drietal dagen in Parijs zal verblijven. Tussen hem en de achttien-jarige tolk Dinara (Droukarova) ontluikt een romance. Door een toeval ontmoet het stel Marco Garciano (Dreyfus), een werkloze acteur, die iedereen onder tafel kan praten. Marco beweert dat Harvey sprekend lijkt op een zekere Gascogne, een overleden dichter en musicus, die vooral bekend werd omdat hij een speelfilm gemaakt zou hebben die niemand ooit heeft gezien. Onder het mom dat Harvey de zoon van deze Gascogne is, gaan ze op zoek naar die legendarische film. Hun speurtocht brengt hen in contact met een resem bekende regisseurs, schrijvers, technici en acteurs, die allemaal hun eigen rol spelen. Op de manier van Robert Altman`s THE PLAYER (1992) werden veel mensen, die naam in de Franse film hadden gemaakt, bereid gevonden een rolletje te vertolken in deze sympatieke rolprent die ons een beeld van de hedendaagse Franse filmwereld geeft, gekoppeld aan een tournee van een zanggroep uit Georgië, waarin twee tegengestelde culturen met elkaar worden geconfronteerd. Het scenario is van regissieur Aubier en Patrick Mondiano. Het camerawerk is van Jean-Jacques Flori.

Il grande fuoco

Duitsland​/​​Italië​/​​Frankrijk 1995. Drama van Fabrizio Costa. Met o.a. Carol Alt, Philippe Caroit, Alessandro Sacco, Joachim Fuchsberger en Mathieu Carrière.

Mini-serie die ge[KA3]inspireerd is op Tolstoi`s dikwijls verfilmde [KL]Anna Karenina[KLE]. Het gaat over de mooie dertig- jarige Romeinse Anna (Alt). Ze is met graaf Alessio Capilupi (Fuchsberger) getrouwd die veel ouder is dan zijzelf. Zij hebben een acht-jarig zoontje. Hun huwelijk is niet bepaald opwindend. Via haar broer Stefano (Carri[KA2]ere) die een soort playboy is, leert zij Brentano (Caroit) kennen die alles doet om haar te verleiden. Zij zwicht echter niet, want zij kan zich het risico niet veroorloven dat haar man die economisch adviseur van de Paus is, in opspraak raakt. Brentano geeft niet op en Capilupi begint zo zoetjes aan te denken dat zijn vrouw een verhouding met een ander heeft. Zij ontkent, maar dan is hun relatie verstoord. Dit vormt de aanleiding voor geheime ontmoetingen met Brentano. De acteurs doen hun best. Fuchsberger staat voor het eerst na 22 jaar weer voor de camera. Wordt meestal in drie delen uitgezonden. Het scenario is van Enrico Medioli en het geheel is door Giancarlo Ferrando in beeld gebracht.

John

Frankrijk 1992. Komedie van Roberto Garzelli. Met o.a. Hans Meyer, Alexandra Stewart, Tommy Buson, Guillaume Thomas en Laurent Lacaussade.

Tarzan (Meyer) wordt een dagje ouder en hij woont al twintig jaar met Jane (Stewart) ergens in Frankrijk, waar men hem kent als John. Hij kan het oerwoud echter niet vergeten en daardoor komt het dikwijls tot een woordenwisseling met Jane. Zijn heimwee naar de jungle werkt op haar zenuwen. Dan staat plotseling de zwarte Maviro voor de deur, die beweert dat zijn stamgenoten hem nodig hebben. Uit het gesprek leidt Tarzan af dat het in de jungle ook niet meer is wat het ooit was. Leuke satire op de Tarzan-mythe met Meyer als een uitstekende ouder wordende Tarzan en Stewart als een dolle Jane die zelfs angst heeft van kevers in huis. Het einde is hillarisch en zeker onverwacht. Garzelli schreef het scenario samen met Caroline Maly en Hervé Blanc. Jacques Loiseleux tekende voor de fotografie.

Warburg, un homme d'influence

Duitsland​/​​België​/​​Frankrijk​/​​Verenigd Koninkrijk 1991. Biografie van Moshé Mizrahi. Met o.a. Sam Waterston, Julian Glover, Dominique Sanda, Alexandra Stewart en Paul Herzberg.

Zeer nauwkeurige bewerking, naar de geest en naar de letter, van het succesvolle boek van Jacques Attali (Fayard en vervolgens Livre de poche, Parijs) over het leven van Siegmund G. Warburg (1902-1982) en zijn familie. Het is het verhaal van [KA1]e[KA1]en van de machtigste bankdynastie[KA3]en die Duitsland ooit gekend heeft, die vanwege haar joodse afkomst een bewogen tijd heeft meegemaakt van het verdrag van Versailles via het nazisme tot aan de akkoorden van Camp David. Gewetensvolle bewerking waarin het priv[KA1]eleven van Siegmund bewust is weggelaten. Toch zit het wel goed met de historische juistheid van dit fresco. Helaas beschikte de regisseur weliswaar over voldoende middelen, maar niet over genoeg talent om een onderneming van deze omvang tot een goed einde te brengen. Een moza[KA3]iek van sc[KA2]enes in verschillende stijlen komt voorbij, zonder eigen mening van de regisseur en zonder overtuigende personages. Pluspunten zijn daarentegen de literaire waarde en de nauwkeurigheid van het acteerwerk. Het scenario is van Jacques Attali (voormalige rechterhand van wijlen president Fran[KA1]cois Mitterand en gewipte directeur van de Europese Ontwikkelingsbank, auteur van talloze boeken, w.o. de gewraakte drie-delige Verbatim die gedeeltelijk geplagiëerd zou zijn) en Stephen Geller.

First Circle, The

Verenigd Koninkrijk​/​​Canada​/​​België​/​​Italië​/​​Verenigde Staten​/​​Frankrijk 1991. Thriller van Sheldon Larry. Met o.a. F. Murray Abraham, Robert Powell, Christopher Plummer, Laurent Malet en Victor Garber.

Deze internationaal geproduceerde tv-film wordt meestal in twee delen uitgezonden. De handeling is gesitueerd in 1949. Stalin (Abraham) is nog aan de macht en het grootste deel van de film speelt zich af in de buurt van de Charachka, een gevangenis, waarin creatieve, intelligente ingenieurs, wiskundigen, andere academici en technici aan geheime projecten moeten werken. Rubin (Garber) en Nershin (Powell) ontwikkelen een apparaat dat aan spraakherkenning doet, waardoor de spreker kan worden ge[KA3]identificeerd. Er bevindt zich een verrader in de gelederen die naamloos per telefoon geheimen doorgeeft aan de Amerikanen op de ambassade. Stalin wil te weten komen wie deze verrader is. Nershin weigert langer mee te werken aan een project uit solidariteit voor zijn landgenoten op wie een verdenking kan rusten. Op het amoureuze vlak laat Nershins echtgenote Nadia (Touzet) zich versieren door de jonge kapitein Galachov (Lo Bianco). Clara (Zahonero), de jongste dochter van de openbare aanklager, is verliefd op een jonge gevangene van de Charachka en besluit hem te helpen ontsnappen. Intussen is Rubin er al in geslaagd drie van de vijf verdachten te elimineren. Nershin blijft dwarsliggen en wordt in een werkkamp opgesloten. De Koude Oorlog-toestanden worden weinig indrukwekkend in beeld gebracht, ondanks de sterke rolverdeling. De Amerikaanse, Britse en Franse acteurs kunnen niet overtuigen als Russische personages. Het van oorsprong Franse scenario is van Max-Charles Cohen naar de roman van Aleksandr Solzhenitsyn. De dialogen zijn van Marcel Jullian. Het camerawerk is van Ron Orieux.

Une mer bleue de sang

Frankrijk 1990. Misdaad van Maurice Frydland. Met o.a. Jacques Debary, Marc Eyraud, Alexandra Stewart, François-Eric Gendron en Florence Giorgetti.

Het lichaam van een onbetrouwbare journalist (eigenlijk een pleonasme) wordt gevonden op het schiereiland van de C[KA4]ote d`Azur, waar de elite - miljardairs, sterren en consorten - veel komt. Het gaat om een moord en commissaris Cabrol (Debary), bijgestaan door zijn trouwe inspecteur M[KA1]enardeau (Eyraud), leidt het onderzoek. Hij ontdekt de uiteraard niet zo nette onderkant van een dergelijk milieu. Voor een keer is er niet als te zeer bezuinigd op de middelen, en dit is dan ook misschien wel de beste aflevering van deze serie tot nu toe, dankzij een levendige regie en het scenario van Emmanuel Errer, dat tamelijk harde dialogen bevat. Goede acteerprestaties, waarbij vooral Stewart in de rol van een ster, die verlegen zit om een come- back, eruit springt.

Monsieur

België​/​​Frankrijk 1990. Komedie van Jean-Philippe Toussaint en Philippe Toussaint. Met o.a. Dominic Gould, Wojtek Pszoniak, Eva Ionesco, Jean-François Robin en Olivier Lartique.

Komisch-po[KA3]etisch portret van een droogstoppel-eenzaat in een gekwelde, gejaagde maatschappij. Gould is als `Monsieur` een schuchtere dromer, die voortdurend de dupe wordt van zijn omgeving. Ongelijkmatige debuutfilm van Toussaint (die ook het scenario schreef) met leuke tableaux vivants herinnert te veel aan PLAYTIME van Tati. Vooral een festivalfilm en goed voor enkele prijsjes: Speciale Prijs van de Jury in Figueira da Foz (Portugal), Speciale Prijs van de Jury in La Clusaz (Frankrijk). Schitterend kortfilmwerk maar faalt als langspeler.

Il segno del comando

Italië 1990. Horror van Giulio Questi. Met o.a. Robert Powell, Elena Sofia Ricci, Fanny Bastien, Paolo Bonacelli en Alexandra Stewart.

In Londen komt professor Edward Foster (Powell) in bezit van een nooit gepubliceerd werk van de Engelse dichter Lord Byron. Vanaf dat moment gebeuren de wonderlijkste dingen. Op een reis naar Parijs ontdekt Foster dat hij de re[KA3]incarnatie is van een schilder uit de 19e eeuw. De kunstenaar stierf toen hij probeerde in het bezit te komen van de Segno del Comando, de steen die onsterfelijkheid brengt. De journaliste Barbara Logan (Ricci) vergezelt Foster en beschermt hem tegen de avances van de mysterieuze Emma (Bastien). Foster en Barabara moeten heel wat moeilijkheden overwinnen, willen ze de steen te pakken krijgen. Mysterie en adembenemende spanning houden de aandacht vast.

Haute tension: La mort en dédicace

Frankrijk 1990. Thriller van Jim Kaufmann. Met o.a. Yves Beneyton, Peter Dvorsky, Linda Smith, Wayne Best en Alexandra Stewart.

Een fictieve en uiterst ingewikkelde en verwarde politieke geschiedenis rond de methodieken van de moderne spionage aan de hand van een wapenhandel en drugssmokkelarij, inclusief chantage uit Libye. Agent Best vertrouwt in Canada zijn geheimen toe aan schrijfster Levinson, als hij zijn meerderen gaat wantrouwen. Ze beginnen samen een race tegen de klok om hun informatie gepubliceerd te krijgen. Onechte personages en decors met veel opvulling, nodig om aan de negentig minuten van een volwaardige speelfilm te komen. Weinig geloofwaardig vanwege de nadelige uitwerking van een niet erg bij elkaar passende rolbezetting. Weer zo'n film die de Franse vlag draagt maar waarin bijna iedereen van Angelsaksische afkomst is!

Fati et ses frères

Frankrijk 1990. Romantiek van Claude Grinberg. Met o.a. Alexandra Stewart, Jean-Pierre Sentier, Bernard Waver, Cécilia Hornus en Iliana Lolitch.

De moeilijke liefdesverhouding tussen Christophe en de jonge Noord-Afrikaanse Fati met de onvermijdelijke broer van het meisje, die haar almaar verwijt dat zij de islamitische tradities niet genoeg respecteert. Het is een mierzoet verhaaltje geworden en bovendien werd dit thema al eens op een veel intelligentere manier in een bioscoopfilm verwerkt. Overtuigend gespeeld maar zonder overtuiging verfilmd en wat een vreemd idee om voor de rol van Fati, Lolitch te nemen.

The Thriller

Canada​/​​Frankrijk 1989. Thriller van Jim Kaufman. Met o.a. Linda Smith, Peter Dvorsky, Wayne Best, Yves Beneyton en Alexandra Stewart.

Smith heeft juist haar eerste roman gepubliceerd wanneer ze benaderd wordt door Best, die beweert dat hij gaat sterven. Hij is namelijk een complot op het spoor gekomen dat de wereldvrede bedreigt. Zijn vriend is reeds vermoord en nu is het zijn beurt. En inderdaad, wat later is Best geliquideerd. Dvorsky die naar hem op zoek was, snelt Smith te hulp, omdat zij nu in het bezit is van een compromitterend bandje dat bewijst dat alles op waarheid berust. Ongeloofwaardige, routinematige thriller met wel enkele spannende momenten, vooral dankzij de mysterieuze Beneyton die steeds in Smiths schaduw staat als een personage dat 'Beethoven' heet. Het scenario van Donald Martin en Danièle J. Suissa sleept zich voort van het ene cliché naar het andere en zit vol vergezochte wendingen. De fotografie is van Allen Smith.

Les soeurs du Nord

Frankrijk 1989. Mysterie van Joël Santoni. Met o.a. Alexandra Stewart, Christine Laurent, François Dunoyer, Claude Mann en Jacques Duby.

Bewerking van een roman van Michel Grisolia, de auteur van een serie verhalen rond een vrouwelijke amateurdetective die in Nice een bureau heeft voor het opsporen van vermiste personen. In dit geval moeten er twee oude dames worden teruggevonden die een befaamde chocoladefabriek in Nice bezitten. Een pretentieloze, maar goed gemaakte film. De spanning blijft erin.

La photo de Paul

Frankrijk 1989. Misdaad van Michel Favart. Met o.a. Alexandra Stewart, Jean-Pierre Sentier, Bernard Waver, Cécilia Hornus en Nicolas Tronc.

De ouders van Paul wenden zich tot een bureau dat vermiste personen helpt opsporen en er komt een privé-onderzoek op gang. Deze film is eigenlijk niet meer dan een grove bewerking van een reeks boeken, verschenen bij de 'Librairie des Champs- Elysées'. Noch in goede noch in slechte zin valt er verder veel over op te merken maar het is altijd leuk om de mooie Stewart weer te zien.

L'espace d'un cri

België 1989. Drama van Marcel Bozzufi. Met o.a. Danielle Denie, Alexandra Stewart, Lucienne Troka en Michel de Warzée.

Jean-Paul en Claudie zijn al dertig jaar getrouwd en aan elkaar gebonden vanwege hun drie kinderen en uit gewoonte. Maar dan ontmoet eerstgenoemde een Amerikaanse journaliste die weduwe is en met haar 49 jaar nog altijd heel mooi. Vanaf dat moment is een breuk nabij. Het zoveelste ingewikkelde en langdradige scenario om maar de voorgeschreven lengte te halen. Wat betreft het spel, dat varieert van opmerkelijk (Stewart en Bozzufi) via acceptabel tot walgelijk (Denis). Het evenwicht tussen het grootse talent van de twee buitenlandse acteurs en het gewetensvolle vakmanschap van de Belgen is ver te zoeken. En waarom Stewart en Bozuffi halen en betalen als het louter is om ze achterlijke en kunstmatige dialogen in de mond te leggen?

Champagne Charlie

Canada​/​​Frankrijk 1989. Romantiek van Allen Eastman. Met o.a. Hugh Grant, Magan Gallagher, Megan Follows, Stéphane Audran en R.H. Thomson.

Weelderig romantisch drama over de man die Amerika liet kennismaken met de geneugten vam champagne in de tijd van Abe Lincoln. Als er al iets aan bruiste, is dat doodgeslagen door de lengte van de film. Oorspronkelijk werd hij in twee delen vertoond. Het scenario is van Jacqueline Lefèvre. Het camerawerk is van Michel Genet.

Welcome To Germany

Zwitserland​/​​Duitsland 1988. Drama van Thomas Brasch. Met o.a. Tony Curtis, Katharina Thalbach, Matthias Habich, Alexandra Stewart en Charles Régnier.

Amerikaanse filmregisseur Curtis komt met een pak geld naar Duitsland om er een film te maken. Wanneer de plaatselijke acteurs het script in handen krijgen volgt er een golf van wantrouwen en agressie. De film zou handelen over de produktie van een film in 1942. De opdrachtgever van toen was propaganda- minister Dr. Joseph Goebbels die eiste dat hij gemaakt zou worden met joden, geselecteerd uit een concentratiekamp. De medewerkers werd vrijheid beloofd, maar een van hen twijfelt aan de belofte. Iedereen saboteert Curtis in zijn plannen. Wie is deze Amerikaan die blijkbaar goed Duits verstaat maar weigert het te spreken? En waarom wil hij deze leugenachtige film draaien? Een ongenadig anti-racistisch pamflet, gebaseerd op ware feiten dat eigenlijk nooit de aandacht kreeg die het verdiende. Het scenario van Brasch zelf zit uitstekend in elkaar en leidt naar een onverwachte climax. Een droom van een rol voor een ouder wordende acteur als Curtis. Fotografie van Axel Block. In première en in mededinging gegaan tijdens het filmfestival van Cannes in 1988.

Mort mystérieuse de Nina Chéreau

Frankrijk 1988. Mysterie van Denis Berry. Met o.a. Maud Adams, Scott Renderer, Alexandra Stewart, László Szabó en Charles Millot.

Suspense over de dokter die bewijzen wil dat een jonge en krankzinnig verklaarde patiënte geen moordenaarster is. Een geheimzinnige sfeer rondom een vrouw die vier honderd jaar geleden meende de eeuwige jeugd te hebben gevonden door te baden in maagdenbloed.

Frantic

Verenigde Staten​/​​Frankrijk 1988. Thriller van Roman Polanski. Met o.a. Harrison Ford, Emmanuelle Seigner, Betty Buckley, John Mahoney en Jimmie Ray Weeks.

Een Amerikaanse arts (Ford) raakt verzeild in de onderwereld en betrokken bij spionage, als zijn vrouw op de eerste dag van hun reis naar Parijs verdwijnt. Het hallucinante begin van Frantic doet vermoeden dat Polanski ijzersterk terugkeert na zijn geflopte piratenfilm Pirates (1986), maar een kleine anderhalf uur later blijkt dat de maestro weinig meer afleverde dan een redelijke spionagethriller. Frantic verliest spanning zodra Fords tegenspeelster Emmanuelle Seigner (Polanski's toenmalige vriendin) in beeld komt. Dan weet de kijker wel zo ongeveer hoe de zaken ervoor staan. Overigens doet Ford het als 'American abroad' uitstekend.

Der Passagier - Welcome to Germany

Duitsland 1988. Drama van Thomas Brasch. Met o.a. Tony Curtis, Katharina Thalbach, Matthias Habich, Alexandra Stewart en Charlea Regnier.

Een succesvolle Amerikaanse regisseur komt naar Duitsland om een film te maken over het verfilmen van een anti-joodse nazi- film. In de loop van het verhaal wordt duidelijk dat het een film over zijn eigen verleden wordt, over een schuld die nog altijd op zijn geweten drukt. Een tot nadenken stemmende film, die vragen stelt over het verwerken van het verleden.

Under the Cherry Moon

Verenigde Staten 1986. Muziek van Prince. Met o.a. Prince, Jerome Benton, Kristin Scott Thomas, Steven Berkoff en Francesca Annis.

Christopher Tracy (Prince) werkt als pianist in een bar in Nice met zijn beste vriend Tricky (Benton), maar het is veel lucratiever om een mooie, rijke, jonge vrouw aan de haak te slaan. Erfgename Mary Sharon (Scott Thomas) valt wel voor zijn charmes, maar haar vader is wat minder van Tracy gecharmeerd. Nadat hij een Oscar kreeg voor de muziek van Purple Rain leek het Prince dat hij de film best zelf kon regisseren. Het, op een rare manier eigenlijk best aardige, resultaat kreeg vijf Razzies, Prince revancheerde zichzelf een jaar later met de leuke concertfilm Sign ‘o’ the Times.

Peau d'ange

Frankrijk 1985. Drama van Jean-Louis Daniel. Met o.a. Robin Renucci, Alexandra Stewart en Véronique Delbourg.

Het werk van een nieuwkomer in de filmwereld met slechts twee spelers. Een nauwgezet, bijna geobsedeerd portret van de relatie tussen een rijke vrouw en haar secretaris. Een variatie op THE SERVANT van Joseph Losey, echter niet van hetzelfde kaliber. Overigens een intelligente, interessante en moedige maar moeizame poging, die de kijker niet kan boeien ondanks sommige zinsbegoochelende elementen.

Mistral's Daughter

Verenigde Staten 1984. Drama van Douglas Hickox en Kevin Connor. Met o.a. Stefanie Powers, Lee Remick, Robert Urich, Timothy Dalton en Stéphane Audran.

Mini-serie in drie delen. Het onstuimige leven van de schilder Julien Mistral (Keach), zijn liefde voor een model (Powers) en zijn huwelijk met een dominerende vrouw (Remick), en daarnaast hoe het verder gaat met de avonturen van het model in Amerika. Dat alles naar het boek van Judith Krantz wier echtgenoot, Steve, de serie produceerde. De verfilming start aanvankelijk zeer goed, maar verwatert tegen het eind door te veel dialoog. Het geheel kostte desondanks wel 15 miljoen dollar. De liefhebbers van romantische drama's komen echter wel aan hun trekken.

Le sang des autres

Canada​/​​Frankrijk 1984. Oorlogsfilm van Claude Chabrol. Met o.a. Jodie Foster, Michael Ontkean, Sam Neill, Lambert Wilson en Stéphane Audran.

Dit drama speelt zich af in de wereld van het verzet voor en tijdens de WO II. Een jonge vrouw offert zich uiteindelijk op, meer uit liefde dan uit politieke overtuiging. Gebaseerd op het boek van Simone de Beauvoir, maar het scenario van is slecht geconstrueerd. De plot is te onwaarschijnlijk en vertoont grote hiaten op geschiedkundig gebied. Ook een internationale rolbezetting kan dit ambitieuze maar weinig overtuigende werk van Chabrol niet optrekken.

Le bon plaisir

Frankrijk 1984. Drama van Francis Girod. Met o.a. Jean-Louis Trintignant, Catherine Deneuve, Michel Serrault, Michel Auclair en Alexandra Stewart.

Een jonge dief komt bij toeval in het bezit van een brief waaruit een buitenechtelijke verhouding van de minister-president blijkt (waaruit ook nog een inmiddels tienjarige zoon is geboren). De zaak moet snel in de doofpot, vindt het staatshoofd, desnoods neemt hij wel drastische maatregelen. Gebaseerd op een roman van ex-minister Françoise Giroud. De hoofdpersoon heeft wel wat weg van oud-president François Mitterrand, die echter, toen hij door een journalist geconfronteerd werd met het bestaan van een buitenechtelijke dochter, juist heel onderkoeld reageerde: 'Nou en?'

Les dames de la Licorne

Frankrijk 1982. Romantiek van Lazare Iglesis. Met o.a. Ivan Desny, Alexandra Stewart, Manuel Bonnet, Monique Vermeer en Patricia Cartier.

Met de Ierse vrijheidsstrijd rond de eeuwwisseling als achtergrond, wordt de legende over de eerste graaf van Anjou verteld, die met een eenhoorn getrouwd zou zijn geweest. Hij heeft vijf dochters en die zorgen voor aardig wat amoureuze intriges. Een vreemd mengsel van Ierse rebellen, romantiek en onoverkomelijke klasseverschillen.

Le choc

Frankrijk 1982. Misdaad van Robin Davis en Alain Delon. Met o.a. Alain Delon, Catherine Deneuve, Stéphane Audran, Etienne Chicot en François Perrot.

Een beroepskiller wil uit het vak stappen en komt daarmee op de zwarte lijst van zijn opdrachtgever te staan. Hij duikt onder op een boerderij in Bretagne waar een commando hem komt liquideren. Hij weet samen met de gastvrouw wier man is gedood, te ontkomen en gaat op jacht naar de verrader. Bekwame regie vol vaart maakt het scenario dat lijkt op tientallen andere, niet boeiender of verrassender en de slappe film met veel sterren laat Delon binnen een eigen behandeling van de tekst en geeft Deneuve weinig kansen. De combinatie is ook minder explosief dan de titel suggereert. Audran steelt in een kleine rol de show als Delon's tipgeefster. Naar de roman La position du tireur couché van Jean-Patrick Manchette.

Femmes

Spanje​/​​Frankrijk 1982. Erotiek van Tana Kaleya. Met o.a. Alexandra Stewart, Helmut Berger, Eva Cobo, Dirke Altevogt en Tina Sportolaro.

Amoureuze verwikkelingen op een Spaans strand. Geen porno hoewel het er niet veel van afwijkt. De cineaste wilde de essentie van liefde beschrijven maar is hier niet in geslaagd. Zij vervalt in cliché's met waardeloze dialogen die niet gered kunnen worden door de mooie beelden van Edmond Séchan. Een erotische film met esthetische pretenties waardoor het resultaat echter niet beter geworden is.

Madame Claude 2

Frankrijk 1981. Erotiek van François Mimet en Francois Mimet. Met o.a. Alexandra Stewart, Bernard Fresson, Kim Harlow, Dirke Altevogt en Lena Karlsson.

De callgirls van Madame Claude worden overal ter wereld uitgezonden waar zich maar rijke en machtige client[KA2]ele bevindt. Een nieuwsgierige journalist en een dreigend schandaal binnen de Franse regering brengen het voortbestaan van de onderneming in gevaar en zelfs het leven van Madame zelf, maar uiteindelijk worden alle onthullingen in de doofpot gestopt. Deze officieuze [KL]remake[KLE] (niet zozeer een vervolg) van de eerdere succesfilm is een wezenloos prentenboek, dat de 'girls' minder in actie dan wel in 'pikante' poses laat zien. De thrillerelementen zijn zo mogelijk nog spanningslozer en de acteurs doen niet eens moeite hun desinteresse te verbergen.

Intimate moments

Frankrijk 1981. Misdaad van François A. Mimet en Francois Mimet. Met o.a. Alexandra Stewart, Dirke Altevogt, Yanet Cuevas, Kim Harlow en Lena Karlsson.

Een eigenaresse van een callgirl-organisatie werkt zich (met haar meisjes) op via contacten met hoogwaardigheidsbekleders en andere dure heren. De pers krijgt er lucht van en wil een reportage maken. Deze rommelige film is niet de moeite waard.

Chassé-Croisé

Frankrijk 1981. Drama van Arielle Dombasle. Met o.a. Pascal Greggory, Arielle Dombasle, Pierre Clémenti, Alexandra Stewart en Nathalie Guérin.

Een jonge man vermoordt een jonge vrouw zonder dat de relatie tussen hen duidelijk wordt. De film is zonder enige betekenis; hij is een samenraapsel waarin de invloed van Rivette, Rohmer, Borgès, Hugo Santiago en niet te vergeten Buñuel merkbaar is, maar vraag niet hoe. De filmmaker heeft ongetwijfeld ideeën maar elk talent ontbreekt. Tussen de figuranten ontwaren we Eric Rohmer, Roman Polanski en anderen. Een belachelijk, pretentieus en snobistisch werkstuk.

Chanel Solitaire

Frankrijk​/​​Verenigde Staten 1981. Biografie van George Kaczender. Met o.a. Marie-France Pisier, Timothy Dalton, Rutger Hauer, Karen Black en Brigitte Fossey.

Achtergelaten in een weeshuis, wordt Gabrielle Chanel (Pisier) op achttien-jarige leeftijd door haar tante opgenomen. In een boutiek ontmoet ze Hauer, die haar introduceert in de wereld, maar het is haar ontmoeting met Dalton die haar leven zal veranderen. Ze stort zich op de modewereld en binnen de kortste keren is de naam Coco Chanel een begrip. Het scenario van Julian More, gebaseerd op de roman van Claude Delay, beperkt zich tot het begin van de carrière van Chanel. Het geeft een goed beeld van de modewereld rond de jaren 1920, maar werd teveel opgebouwd met oubollige clichées. Vertolking is theatraal, de camera van Ricardo Aronovich veel te statisch. Het modehuis Chanel distantiëerde zich van de film.

Cercasi Gesù

Frankrijk​/​​Italië 1981. Komedie van Luigi Comencini. Met o.a. Beppe Grillo, Maria Schneider, Fernando Rey, Alexandra Stewart en Meme Perlini.

Een priester zoekt voor de geïllustreerde uitgave van het Nieuwe Testament iemand die als Christus kan poseren. De simpele kandidaat gaat in zijn eigen rol geloven en predikt de boodschap van liefde in deze chaotische maatschappij, verricht zelfs mogelijk een wonder vóór priesters hem in een inrichting laten opsluiten. Dit op Dostojewski's De idioot geïnspireerde scenario combineert een pleidooi voor naastenliefde met absurde satire waarbij kerkbureaucratie het met name moet ontgelden. De tv-komiek Grillo is een ontdekking als pure anti-held, maar de lusteloosheid van Schneider als terroriste wier bekering haar noodlottig wordt verknoeit de zwarte ironie van haar scènes.

Aiutami a sognare

Italië 1981. Musical van Pupi Avati. Met o.a. Mariangela Melato, Anthony Franciosa, Jean-Pierre Léaud, Alexandra Stewart en Paola Pitagora.

Weduwe vlucht tijdens WO II met haar gezin naar haar geboortehuis op het platteland en vindt daar de bladmuziek met haar geliefde Amerikaanse songs, een voorliefde die ze deelt met haar jeugdvrienden. Een neergestort Amerikaans legervliegtuig, waarvan de piloot moet onderduiken, brengt letterlijk de `Amerikaanse droom` bij hen binnen. Merkwaardige musical, waarin overbekende evergreens klinken uit de mond van Italiaanse platte-landsburgerij (helaas via accentloze playback die het effect ondermijnt). Ondanks de choreografie van Fred Astaire- medewerker Hermes Pal komt de film niet ècht van de grond, al zijn er komische en aandoenlijke momenten in de niet-muzikale scènes.

The Last Chase

Verenigde Staten 1980. Actiefilm van Martyn Burke. Met o.a. Lee Majors, Burgess Meredith, Chris Makepeace, Alexandra Stewart en Ben Gordon.

Het gevreesde ogenblik is aangebroken. Tegen 1990 is de wereldvoorraad olie uitgeput. Alle auto's moeten worden ingeleverd. Maar autoracer Majors kan geen afstand doen van zijn sportwagen. Met een tijdcapsule wordt hij twintig jaar verder de tijd ingestuwd, en dan wordt hij een held door met zijn wagen Amerika rond te rijden. Nietszeggende SF-film, die wel waarschuwt voor een mogelijke olieschaarste maar zijn held tegelijkertijd benzine bij de vleet laat verkwisten. De auto acteert beter dan de acteurs, die met dit onzinnige scenario van C.R. O'Christopher, Roy Moore en Burke geen kant op konden. Flitsend camerawerk van Paul van der Linden. Luchtopnamen van Clay Lacey.

Final Assignment

Canada 1980. Thriller van Paul Almond. Met o.a. Geneviève Bujold, Michael York, Burgess Meredith, Colleen Dewhurst en Alexandra Stewart.

Tv-verslaggeefster Bujold neemt het op tegen de KGB wanneer ze ontdekt dat de Russen wetenschappelijke experimenten uitvoeren op kinderen. Goedkope produktie met Montreal als onbevredigend substituut voor Moskou; zwak scenario, pijnlijk slechte vertolkingen.

Agency

Canada 1980. Mysterie van George Kaczender. Met o.a. Robert Mitchum, Lee Majors, Valerie Perrine, Saul Rubinek en Alexandra Stewart.

Listige Ted Quinn (Mitchum) probeert het in de politiek te maken door informatie langs de weg van het onderbewustzijn in tv- advertenties uit te zenden. Een tekstschrijver krijgt het spel door en zo komt David tegen Goliath in verzet. Een fascinerend idee, maar het resultaat is saai en weinig overtuigend. Het scenario is van Noel Hynd naar de roman van Paul Gottlieb. Het camerawerk is van Miklós Lente. Mono. Ook bekend als MIND GAMES.

Le Soleil en face

Portugal​/​​Frankrijk 1979. Drama van Pierre Kast. Met o.a. Jean-Pierre Cassel, Stéphane Audran, Alexandra Stewart, Pierre Vaneck en Françoise Prévost.

Een succesvolle schrijver in een inspiratie-crisis heeft zich met vrouw en kennissen teruggetrokken in een Portugees vissersdorp. Zijn omgeving probeert zijn ongeneeslijke kanker voor hem te verzwijgen en zijn laatste dagen zo aangenaam mogelijk te maken. Hij komt tenslotte toch achter de waarheid en wacht berustend zijn dood af. Dit boeiende gegeven - geïnspireerd op de persoonlijkheid en de dood van de met de regisseur bevriende auteur Roger Vailland - kreeg sterke en innemende spelprestaties, maar vervalt soms door de situering in een dorpje, in al te oppervlakkige folklore, waarbij de welgesteldheid en het intellectualisme van de personages op den duur irritant gaan werken.

Au-delà de cette limite votre ticket n'est plus valable

Canada​/​​Frankrijk 1979. Komedie van George Kaczender. Met o.a. Richard Harris, Jeanne Moreau, George Peppard, Jennifer Dale en Winston Rekert.

Harris is een zestig-jarige Amerikaanse zakenman, wiens financiële imperium aan het afbrokkelen is. Als hij afreist naar Europa voor een ondeugend weekendje met zijn veel jongere vriendin Dale, ontdekt hij dat hij aan het aftakelen is: hij kan 'het' niet meer en zijn dokter stelt vast dat hij impotent is. Als hij zigeuner-inbreker Rekert op de vlucht jaagt, is zijn macho-ego weer opgepept, maar dan wordt hij gekweld door enge seksuele fantasieën, waarbij Dale veelvuldig bevrediging vindt bij Rekert. Een oude kennis van vroeger, bordeelhoudster Moreau moet hem helpen... Een slordige en vooral voor de acteurs gênante bewerking door Leila Basen en Ian McLellaan van een roman van Romain Gary. Peppard speelt een kwaadsprekende bankier die eveneens impotent is. Onsmakelijk. Miklos Lente gluurde door de camera.

La Petite fille en velours blue

Frankrijk​/​​Verenigd Koninkrijk​/​​Italië 1978. Drama van Alan Bridges. Met o.a. Michel Piccoli, Claudia Cardinale, Umberto Orsini, Laura Wendel en Alexandra Stewart.

Rijke joden van verschillende nationaliteiten zijn in 1940 in Nice om van daaruit naar Amerika te vluchten. Een Oostenrijkse chirurg wordt verliefd op een dertienjarig meisje, echter niet dat schandaal, maar een aanslag van fascisten wordt hem noodlottig. Problematiek en tijdsbeeld worden geofferd aan nostaligsche decadentie terwijl de internationale rolbezetting belachelijk of wezenloos is gemaakt door nasynchronisatie. (Wendel is echt dertien, maar ziet er volwassen uit waardoor 'verboden liefde' onzinnig lijkt).

The Uncanny

Verenigd Koninkrijk​/​​Canada 1977. Horror van Denis Héroux. Met o.a. Peter Cushing, Ray Milland, Susan Penhaligon, Joan Greenwood en Alexandra Stewart.

Een drietal 'bovennatuurlijke' verhalen zonder veel glans met Cushing als schrijver die stelt dat katten voor de ondergang van de mensheid zorgdragen.

In Praise of Older Women

Canada 1977. Erotiek van George Kaczender. Met o.a. Karen Black, Tom Berenger, Susan Strasberg, Helen Shaver en Marilyn Lightstone.

De film handelt over een Hongaarse jongeman (Berenger) met een voorkeur voor rijpere vrouwen. Hij kijkt terug op zijn laatste twintig jaar (1950 - 1970) in eigen land en Canada. De quasi-intellectuele elementen kunnen niet verhullen dat het hier om een doodgewone en saaie seksfilm gaat. Gebaseerd op de gelijknamige bestseller van Stephen Vizinczey.

Goodbye Emmanuelle

Frankrijk 1977. Erotiek van François Leterrier en Francois Leterrier. Met o.a. Sylvia Kristel, Umberto Orsini, Jean-Pierre Bouvier, Charlotte Alexandra en Sylvie Fennec.

Emmanuelle`s vrije huwelijk wordt verstoord door de komst van een jonge filmregisseur (Bouvier) op wie zij serieus valt. Zij volgt hem op zijn locatie-speurtochten door Europa en Afrika. Derde EMMANUELLE-film is de laatste waarin Sylvia Kristel de titelrol speelt. Nette seks, keurig taalgebruik, tijdschriften- interieurs, pretentieus gezwets over de huwelijksmoraal - dat alles tegen de exotische decors van de Seychellen, waar autochtone zonderlingen erop toezien dat het onze blanke helden in hun neo-koloniale sfeertje aan niets ontbreekt. Onerotisch, leeg, onecht, onnozel. Gastrollen van Alexandra Stewart, Jacques Doniol-Valcroze en Olga Georges-Picot.

Julie pot de colle

Frankrijk 1976. Komedie van Philippe de Broca. Met o.a. Marlène Jobert, Jean-Claude Brialy, Alexandra Stewart, Christian Alers en Anna Gaylor.

Een jonge zakenman, voor een transactie in Marokko, wordt onverwachts geconfronteerd met een vrouw die haar man vermoord zegt te hebben. Hij helpt haar het lijk te verbergen en neemt haar mee naar Parijs waar zijn hele georganiseerde bestaan omver wordt gegooid. Deze poging tot een komedie in vooroorlogse Hollywood-stijl mist verrassingen en een lichte stijl van acteren. Het tempo is meer gehaast dan vlot.

Un Animal doué de déraison

Frankrijk​/​​Brazilië 1975. Drama van Pierre Kast. Met o.a. Jean-Claude Brialy, Alexandra Stewart, Jacques Spiesser, Pierre-Jean Remy en Jece Valadao.

Een Franse bouwondernemer brengt zijn geliefde zijn opvattingen over vrijheid in de liefde bij die ze in praktijk brengt door een landgenoot te verkiezen. Een bevriende tv- regisseur laat zich door deze driehoek inspireren tot een scenario in koloniaal Brazili[KA3]e van de 18e eeuw. Deze intellectuele psychologische komedie steunt vooral op de briljante dialoog, maar kreeg door de charme van de acteurs en de Braziliaanse locaties ook visuele aantrekkelijkheid. (Historische parallelintrige wordt in zwart-witbeelden gebracht.)

Black Moon

Frankrijk​/​​Duitsland 1975. Fantasy van Louis Malle. Met o.a. Cathryn Harrison, Alexandra Stewart, Therese Giehse en Joe Dallesandro.

Een meisje vlucht voor de oorlog de bossen in en wordt door een eenhoorn naar een afgelegen huis gebracht waar een tweeling voor weeskinderen en dieren zorgt en een oude vrouw vanaf haar ziekbed met ratten praat. Het meisje zal de plaats van de oude innemen. Deze hoogstpersoonlijke film is een variant op Alice in Wonderland met de op en top Britse kleindochter van Rex Harrison in de hoofdrol. Opmerkelijke fotografie.

Les Soleils de l'Ile de Pâques

Brazilië​/​​Frankrijk 1973. Sciencefiction van Pierre Kast. Met o.a. Norma Bengell, Françoise Brion, Jacques Charrier, Maurice Garrel en Marcello Romo.

Drie mannen en drie vrouwen krijgen onafhankelijk van elkaar hallucinaties over Paaseiland en willen daarheen. Ze herkennen woordeloos in elkaar verwante zielen en ondernemen samen met een sceptische psychiater de reis en worden op het eiland opgewacht door wezens van een andere planeet. Alleen de psychiater durft de confrontatie aan. Deze merkwaardige science-fictionfilm werkt bijna uitsluitend met suggestie en niet met ingewikkelde trucage en legt vooral het accent op het innerlijk groeiproces van het zestal. Ongewoon fraaie locaties.

Because of the Cats

Nederland​/​​België 1973. Thriller van Fons Rademakers. Met o.a. Bryan Marshall, Edward Judd, Alexandra Stewart, Sebastian Graham Jones en Anthony Allen.

'Voor een vrouw is het bed een beter wapen dan een machinegeweer.' Dat zijn het soort teksten waarop een groepje rijkeluisjongens en -meisjes wordt getrakteerd door hun leider in Fons Rademakers' Niet voor de poezen. Ongebreidelde misdadendrang is het streven, wat vooral neerkomt op het aanranden en beroven van rijke vrouwen. Het liefst terwijl de echtgenoot toekijkt. 'Handelen in koelen bloede' en 'doen wat je eigenlijk het liefst wil doen', want 'persoonlijke vrijheid vereist vrij zijn'. Inmiddels gaat deze A Clockwork Orange-verkracht-Fight Club door het leven als Brutalization. Over het paard getilde pulp, met luchtspiegelingen van eruditie.

Zeppelin

Verenigd Koninkrijk 1971. Oorlogsfilm van Etienne Périer. Met o.a. Michael York, Elke Sommer, Peter Carsten, Marius Goring en Anton Diffring.

In 1915 wordt de in Duitsland geboren Britse piloot York naar Friedrichshafen gestuurd om daar meer te weten te komen over een nieuw Duits geheim wapen, de Zeppelin. Het wordt een spannende race tegen de klok. Onderhoudend spionage-melodrama, met heel wat actie en uitstekende speciale effecten. De Belgische cineast Périer laat echter zien dat hij beter raad weet met actiescènes dan met acteurs, want die komen nogal stroef over. De film biedt evenwel voldoende spektakel om tot het einde te blijven boeien. Het scenario van Arthur Rowe en Donald Churchill heeft weinig historische waarde, maar een kniesoor die zich daaraan stoort. Knappe fotografie van Alan Hume en een uitstekende score van Roy Webb.

Où est passé Tom?

Frankrijk 1971. Thriller van José Giovanni. Met o.a. Rufus, Alexandra Stewart, Lucien Arnold, Jean Gaven en Paul Crauchet.

Een vrij degelijke thriller met Rufus als een man die in Genève voor een mensenrechtenorganisatie werkt. Zijn machteloosheid frustreert hem en daartoe aangespoord door een militante vriendin besluit hij daadwerkelijk op te treden en een door de mensenrechtenorganisatie geviseerde dictator neer te schieten... Afgezien van het originele basisidee is dit een conventionele, helaas weinig geloofwaardige thriller met een sterke hoofdrol van Rufus.

The Man Who Had Power Over Women

Verenigd Koninkrijk 1970. John Krish. Met o.a. Rod Taylor, James Booth, Carol White, Penelope Horner en Charles Korvin.

De succesvolle, maar te veel drinkende manager van popstar Francis, Taylor, wordt door zijn vrouw verlaten. Terwijl zijn vriend Booth hem een beetje probeert op te beuren, versiert Taylor in het geniep diens vrouw White. Als Booth dit ontdekt, muilpeert hij Taylor in het openbaar. Booth komt onverwacht te overlijden en Francis, wiens vriendin doodgebloed is door een illegale abortus, begint een nieuw bestaan met weduwe White. Een warrige, onleuke satire over de show-bizz van de Swinging Sixties, hoewel de rollen erg hun best doen. Andrew Meredits schreef het scenario naar het boek van Gordon Williams.

Ohrfeigen

Duitsland 1970. Drama van Rolf Thiele. Met o.a. Curd Jürgens, Gila von Weitershausen, Nadja Tiller, Alexandra Stewart en Hans Peter Hallwachs.

Een reactionair verhaaltje over een linkse studente die naderhand weet waar haar belangen liggen als zij carrière kan maken.

Kemek

Italië​/​​Verenigde Staten 1970. Drama van Theodore Gershuny en Don Rene Patterson. Met o.a. Alexandra Stewart, David Hedison, Helmut Schneider, Mary Woronov en Cal Haynes.

In een Italiaans vakantieoord zijn meedogenloze types eropuit een geheime chemische formule in handen te krijgen. De intrige ontvouwt zich op schetsmatige, indirecte wijze en doet denken aan Michelangelo Antonioni. De scènes met Haynes en Mitchell als onderzoekers werden later toegevoegd, wellicht om de plot te verduidelijken. De muziek voor de soundtrack is afkomstig van het Modern Jazz Quartet en van diverse popgroepen uit de Motown-stal.

Ils...

Frankrijk 1970. Drama van Jean-Daniel Simon. Met o.a. Michel Duchaussoy, Charles Vanel, Alexandra Stewart, Pierre Massimi en Henri Crémieux.

Een kunstschilder sluit vriendschap met een oude geleerde die een uitvinding heeft gedaan waarmee het onderbewuste doorgrond kan worden. Een geheime organisatie zit achter hem aan en de vrienden voelen zich bespied en bedreigd door iedereen. Dit merkwaardige scenario - tussen thriller en fantasie in - levert een ongewone sfeerfilm op.

Obsessions

Nederland​/​​Duitsland 1969. Thriller van Pim de la Parra. Met o.a. Dieter Geissler, Alexandra Stewart, Tom van Beek, Donald Jones en Marijke Boonstra.

Vakkundige thriller (Martin Scorsese werkte zelfs mee aan het scenario) met helaas zwak acteerwerk. Een student en zijn journalistieke vriendin proberen te achterhalen wat er voor geheimzinnigs op een Amsterdams kamertje gebeurt. Het schokkende slot is een verrassing. Met Duits kapitaal gemaakt.

Only When I Larf

Verenigd Koninkrijk 1968. Komedie van Basil Dearden. Met o.a. Richard Attenborough, David Hemmings, Alexandra Stewart, Nicholas Pennell en Nicholaas Pennel.

Een grappige oplichters-film waarin drie bedriegers een plan beramen om een militante Afrikaanse diplomaat oud schroot in munitiekisten te verkopen. De titel is afkomstig van een man, die in de film door een speer geraakt wordt; op de vraag of het pijn doet geeft hij het antwoord: 'only when I larf'. Gebaseerd op en boek van Len Deighton.

L' Ecume des jours

Frankrijk 1968. Komedie van Charles Belmont. Met o.a. Jacques Perrin, Marie-France Pisier, Sami Frey, Alexandra Stewart en Annie Buron.

Een jonge uitvinder wordt verliefd op de vriendin van zijn beste vriend, maar houdt zich helemaal op de achtergrond. Hij begint zijn ongecompliceerde leventje uitermate vervelend te vinden tot hij de verantwoordelijkheid voor een weesmeisje op zich neemt. Surrealistische cultus-roman van Boris Vian uit de tijd van het existentialisme - de personages zijn volgelingen van filosoof 'Jean-Sol Partre' - kreeg een liefdevolle verfilming van de als regisseur debuterende acteur Belmont, die er helaas niet in slaagt de gevoeligheid van de hoofdpersonen effectief te laten contrasteren met de hardheid van de buitenwereld, zodat de poëzie nogal wezenloos wordt en de frisheid van de acteurs in vacuüm blijft hangen.

La mariée était en noir

Frankrijk 1967. Drama van François Truffaut. Met o.a. Charles Denner, Claude Rich, Alexandra Stewart, Daniel Boulanger en Serge Rousseau.

Op de trappen van de kerk wordt een kersverse bruidegom dodelijk getroffen door een geweerschot. Zijn bruid zal haar leven wijden aan het vinden en doden van de schuldigen. Deze wraakfilm kreeg een episodische aanpak waarbij elk van de vijf schuldigen in zijn levenssituatie wordt getekend en Moreau zich in wisselende, aangepaste gedaantes daarin binnendringt. De delen zijn boeiender dan het geheel. Opmerkelijke muziek van Bernard Herrmann. Het scenario is van regisseur Truffaut en Jean-Louis Richard naar het boek van William Irish.

La loi du survivant

Frankrijk 1966. Drama van José Giovanni. Met o.a. Michel Constantin, Alexandra Stewart, Roger Blin, Albert Dagnant en Edwine Moatti.

Een avonturier komt terug op Corsica om het graf van een vriend te bezoeken en leert een jonge vrouw kennen die tegen haar wil tot prostitutie wordt gedwongen. Hij wil met haar vluchten, maar kan de bloedwraak niet ontlopen. De debuutfilm van Giovanni heeft qua vorm en dramatisering onhandigheden, maar ook gevoelvolle overtuigingskracht in de schildering van Corsica, het milieu en de tradities. (Met toenemende routine zouden zijn latere films steeds gelikter en minder authentiek worden).

Sie nannten ihn Gringo

Duitsland​/​​Spanje 1965. Western van Roy Rowland. Met o.a. Götz George, Helmut Schmidt, Alexandra Stewart, Sieghard Rupp en Sylvia Solar.

Een goede, spannende Duitse western met een glansrol van George (later zeer populair door de tv-serie TATORT). Hij is Gringo, de man die een einde wil maken aan de kwalijke praktijken van een advocaat die de ene na de andere ranch in zijn bezit wil krijgen m.b.v. een bende revolverhelden.

Mickey One

Verenigde Staten 1965. Drama van Arthur Penn. Met o.a. Warren Beatty, Hurd Hatfield, Alexandra Stewart, Teddy Hart en Jeff Corey.

Beatty speelt een in de knoop geraakte nachtclub-komiek, die op zoek gaat naar een nieuw en zinvol bestaan. Film kan verontrusten door het ongebruikelijke karakter van de held uit het verhaal. Hooglijk ondergewaardeerd, maar fascinerend. Mooi gefilmd en goed gebruik gemaakt van de locaties (Chicago).

Marcia nuziale

Frankrijk​/​​Italië 1965. Komedie van Marco Ferreri. Met o.a. Ugo Tognazzi, Shirley Anne Field, Alexandra Stewart, Gaia Germani en Catherine Faillot.

Een episodefilm, I. Na een dag werken wil een man met zijn onwillige echtgenote de liefde bedrijven, maar is te vermoeid als hij tenslotte zijn zin krijgt. II. Een Amerikaans echtpaar op visite discussieert in groepsverband over seksuele hygiëne, waarna de man in de keuken zijn gastvrouw verleidt. III. Een echtpaar laat hun rastekkel paren met de tekkel van kennissen na een uitvoerig rituele voorbereiding. IV. In 1984 is seksuele jaloezie uitgebannen, omdat iedereen opblaaspoppen heeft als partners die zonder complicaties kunnen worden uitgewisseld. Hoewel de lijn van Ferreri's andere films tegen oneigenlijke rolpatronen in het huwelijk wordt doorgetrokken, blijft dit vierluik wel erg aan de ironische oppervlakte. Tognazzi, in de rol van vier verschillende hypocriete echtgenoten, blijft een genoegen om te zien.

Volles Herz und leere Taschen

Duitsland​/​​Italië 1963. Komedie van Camillo Mastrocinque. Met o.a. Thomas Fritsch, Alexandra Stewart, Gino Cervi en Françoise Rosay.

De amoureuze avonturen van een jonge man worden op zo'n banale en middelmatige manier in beeld gebracht dat het niet mooi meer is.

Rogopag

Italië​/​​Kameroen​/​​Frankrijk 1963. Komedie van Roberto Rossellini, Jean-Luc Godard, Pier Paolo Pasolini en Ugo Gregoretti. Met o.a. Rosanna Schiaffino, Bruce Balaban, Alexandra Stewart, Jean-Marc Bory en Orson Welles.

Een episodefilm: I. (Illibatezza - 32m): Een stewardess schrikt met een rollenspel een verliefde passagier af, die zich vervolgens troost met het bekijken van eerder van haar gemaakte filmopnamen. Achter de camera stond Luciano Trasatti. II. (Il nuovo mondo/Le nouveau monde - 20m): Een man ontdekt dat tengevolge van een atoomexplosie zijn medemensen emotieloos zijn geworden. Fotografie van Jean Rabier. III. (La ricotta K/ZW - 40m): Een arme figurant in een bijbelse film wordt door de regisseur en de acteurs vergeten en sterft van de honger aan het kruis. IV. (Il pollo ruspante - 36m): De invloed van de consumptiemaatschappij en een door de media gehersenspoelde echtgenote doen een man ver boven zijn stand leven. De kwaliteit van de regisseurs doet deze formule-film ver boven het gemiddelde uitsteken. De film is een produkt van zijn tijd en doet daarom tamelijk verouderd aan. Alleen de episode van Pasolini, die met zijn aandeel een verschijningsverbod veroorzaakte wegens vermeende godslastering, stijgt boven het niveau van louter satire uit door de ideologische demystificatie van de tegenstrijdigheden in het creatieve proces.

Le feu follet

Frankrijk 1963. Drama van Louis Malle. Met o.a. Maurice Ronet, Jeanne Moreau, Bernard Noël, Léna Skerla en Alexandra Stewart.

De dertigjarige Alain (Ronet) is levensmoe. Lang heeft hij zich staande weten te houden door het flink op een zuipen te zetten, maar nu is hij afgekickt en zoekt hij zijn oude vrienden nog een keer op. Veel vrolijker wordt hij daar ook niet van: hun idealen zijn verwaterd of losgelaten. De eerste film waar regisseur Malle (Ascenseur pour l'échafaud) naar eigen zeggen echt tevreden over was. De film is niet autobiografisch maar gaat wel over de kringen waarin de regisseur destijds verkeerde. Op de achtergrond klinkt de inmiddels overbekende muziek van Satie.

Dragées au poivre

Frankrijk​/​​Italië 1963. Komedie van Jacques Baratier. Met o.a. Guy Bedos, Sophie Daumier, Jean Babilée, Jean-Paul Belmondo en Francis Blanche.

Jonge filmgekken proberen d.m.v. een verborgen camera uitwassen van het Parijse leven te betrappen voor een cinéma vérité-documentaire. Deze episodische komedie persifleert moderne/modieuze filmgenres, maar mengt daar al te veel opgeklopte flauwiteiten doorheen, vooral in de vermoeiende uitbundige activiteiten van de filmploeg zelf. Wel een aantrekkelijke sterbezetting met uitschieters van Signoret-Belmondo in een zgn. prostituée-legionair-smartlap en van Vitti-Vadim in een MARIENBAD-parodie.

Die Endlose Nacht

Duitsland 1963. Drama van Will Tremper. Met o.a. Harald Leipnitz, Louise Martini, Karin Hübner, Alexandra Stewart en Hannelore Elsner.

Dichte mist op een vliegveld. De wachtende passagiers moeten zich maar zien te redden. Zeer geijkte stof, maar verrassend origineel behandeld.

Das Grosse Liebesspiel

Oostenrijk​/​​Frankrijk​/​​Duitsland 1963. Komedie van Alfred Weidenmann. Met o.a. Peter van Eyck, Elizabeth Flickenschildt, Thomas Fritsch, Danièle Gaubert en Walter Giller.

Een call-girl ontgroent scholier, die de ervaring in verdere praktijk brengt, waarna de cirkel van erotische contacten zich voortzet en gesloten wordt als een diplomaat zich bij dezelfde call-girl vervoegt. Een eigentijdse en vrije bewerking van Schnitzlers Reigen door schrijver Herbert Reinecker, mist de elegantie en melancholie van het origineel en haalt er bovendien extra affaires en verhoudingen bij, waardoor de cirkelgang kinken en hiaten vertoont. Sterke en aantrekkelijke rolbezetting speelt episodes voor meer dan ze waard zijn, maar in de regie ontbreekt iedere sierlijkheid.

Bekenntnisse eines möblierten Herrn

Duitsland 1963. Komedie van Franz Peter Wirth. Met o.a. Karl Michael Vogler, Maria Sebaldt, Françoise Prévost en Alexandra Stewart.

Verfilming van Oliver Hassencamp's boek over een graficus die zich aardig door het leven weet te slaan. Acteertalent verspild in een uitgekloven zedenkomedie.

...e la donna creò l'uomo

Italië​/​​Verenigde Staten 1963. Camillo Mastrocinque. Met o.a. Linda Christian, Senta Berger, Alexandra Stewart, Gino Cervi en Thomas Fritsch.

Verfilming van Oliver Hassencamp's boek over een graficus die zich aardig door het leven weet te slaan. Acteertalent verspild in een uitgekloven zedenkomedie.

Une Grosse tête

Frankrijk 1961. Actiefilm van Claude de Givray. Met o.a. Eddie Constantine, Alexandra Stewart, Georges Poujouly, Pierre Étaix en Liliane David.

Een verstokte vrijgezel transformeert met een jonge skelter-kampioen een noodlijdend sportvliegveld tot skelter-circuit. Plannen dreigen door rivalen te worden gesaboteerd, terwijl de terugkeer van een ex-geliefde de vriendschap verstoort. Ongewone variant op de Eddie-formule en daarom interessant, maar komt als film-op-zich niet boven de onderhoudende middelmaat uit.

Les Mauvais coups

Frankrijk 1961. Drama van François Leterrier. Met o.a. Simone Signoret, Reginald Kernan, Alexandra Stewart, Marcello Pagliero en Marcelle Ranson.

De vrouw van een rokkenjager en autocoureur blijft in zijn afhankelijkheid geloven en troost zich met alcohol. Ze manoeuvreert een inwonende onderwijzeres tot een verhouding met haar man in een vergeefse poging hem verder te binden. Deze sobere, bijna dorre debuutfilm behoedt het aan Roger Vailland ontleende materiaal voor een melodramatische ontsporing. De bizarre psychologie is onvoldoende overtuigend in het acteren van Signoret en Stewart.

Le Rendez-vous de minuit

Frankrijk 1961. Drama van Roger Leenhardt. Met o.a. Lilli Palmer, Michel Auclair, Maurice Ronet, José Luis de Vilallonga en Alvaro Gheri.

Een ooit mislukte aspirant-actrice slaagt er niet in de zin van haar bestaan te vinden. In de bioscoop ziet ze een film waarvan de ster opvallend op haar lijkt en in haar rol ook zelfmoord overweegt. Deze interessante mengeling van fictie en werkelijkheid is alleen gedateerd omdat invloed van idolen tegenwoordig op àndere terreinen speelt dan de film. Een knappe dubbelrol van Palmer.

Climats

Frankrijk 1961. Drama van Stellio Lorenzo. Met o.a. Marina Vlady, Jean-Pierre Marielle, Emmanuelle Riva, Alexandra Stewart en Michel Piccoli.

Echtgenoot die jonge vrouw als bezit beschouwt, laat haar zo weinig eigen ruimte dat ze hem verlaat voor vlotte journalist. Hij hertrouwt met emotionele oudere vrouw die hem met haar emoties doet verstikken zodat hij op zijn beurt adem zoekt buiten het huwelijk met vriendin van eerste vrouw, die vertelt dat deze zelfmoord heeft gepleegd. Regiedebuut van tv-maker heeft weinig filmische spankracht wat verstikkend karakter van psychologische roman van André Maurois versterkt. Komisch acteur Marielle is verkeerde keuze voor serieuze hoofdrol, maar actrices zijn voortreffelijk.

Tarzan the Magnificent

Verenigd Koninkrijk​/​​Verenigde Staten 1960. Avonturenfilm van Robert Day. Met o.a. Gordon Scott, Jock Mahoney, Betta St. John, John Carradine en Alexandra Stewart.

Tarzan neemt een moordenaar gevangen en wordt geconfronteerd met tal van gevaren wanneer hij hem dwars door de jungle naar de politie wil brengen. Een eveneens volwassen vervolg op TARZAN'S GREATEST ADVENTURE, met sterke bijrollen. Ironisch genoeg zou Mahoney, die hier de schurk speelt, in de volgende film de hoofdrol overnemen van Scott. Zie ook: 'Tarzan'-serie.

Les Distractions

Italië​/​​Frankrijk 1960. Misdaad van Jacques Dupont. Met o.a. Jean-Paul Belmondo, Alexandra Stewart, Claude Brasseur, Sylva Koscina en Eva Damien.

Een persfotograaf ontdekt dat een voortvluchtige autodief zijn oude dienstmakker is. Hij bezorgt hem een schuilplaats, maar terwijl de fotograaf de ontsnappingsmogelijkheden naar Spanje onderzoekt, denkt de misdadiger in de steek te zijn gelaten en raakt in paniek. Deze onhandige debuutfilm met een warrig scenario lonkt - niet alleen door de aanwezigheid van Belmondo - te duidelijk naar A BOUT DE SOUFFLE en blijft daar nòg duidelijker ver bij achter. Alleen curieus om de bezetting in jongere jaren.

La mort de belle

Frankrijk 1960. Thriller van Edouard Molinaro. Met o.a. Jean Desailly, Alexandra Stewart, Monique Mélinand, Yves Robert en Yvette Etiévant.

Een kleurloze en degelijk getrouwde Franse leraar in Zwitserland wordt als buitenstaander door zijn omgeving nauwelijks getolereerd. Als een jonge Amerikaanse logée in zijn huis wordt vermoord, is hij dan ook het onderwerp van verdachtmakingen en roddels die hem tot plotseling verzet brengen tegen al zijn gemiste kansen in het leven. Deze verfilming van een psychologische Simenon-roman - met een scenario van Jean Anouilh - is een van de beste, ook dankzij de ideale hoofdrol van Desailly. Jean-Louis Picavet hanteerde de camera.

L'eau à la bouche

Frankrijk 1960. Komedie van Jacques Doniol-Valcroze. Met o.a. Bernadette Lafont, Françoise Brion, Alexandra Stewart, Michel Galabru en Jacques Riberolles.

In het barokke kasteel van hun onlangs overleden grootmoeder ontmoeten nichtjes Milena en Fifine elkaar voor het openen van het testament. Fifine heeft haar geliefde Robert meegenomen, maar hij doet zich voor als haar broer Jean-Paul en papt al snel aan met Milena. Fifine zal het een zorg zijn: zij heeft haar oog laten vallen op advocaat Miguel, wat dan weer de ex van Milena is. Klinkt als een ouderwetse klucht, maar nouvelle vague-regisseur Doniol-Valcroze maakt er een (voor 1960) zeer verfrissende zedenkomedie van.

Exodus

Verenigde Staten 1960. Historische film van Otto Preminger. Met o.a. Paul Newman, Eva Marie Saint, Ralph Richardson, Peter Lawford en Lee J. Cobb.

Veel geprezen én bekritiseerd epos over Europese joden die na de Tweede Wereldoorlog naar het 'Beloofde Land' (toen nog Brits mandaat) afreisden om er een nieuw en veilig bestaan op te bouwen. Onder andere met de Exodus 1947 - een roestig cruiseschip - dat echter door de Britten werd onderschept. Onder leiding van charismatisch verzetsman Ari Ben Canaan (Newman) weten de passagiers Israël toch te bereiken. Het schip zou uitgroeien tot het symbool van de tumultueuze joodse intocht in Palestina. Naar de bestseller van Leon Uris uit 1958.

Les liaisons dangereuses

Frankrijk 1959. Drama van Roger Vadim. Met o.a. Jeanne Moreau, Annette Stroyberg, Jean-Louis Trintignant, Jeanne Valérie en Simone Renant.

Een libertijns echtpaar is elkaars cynische medeplichtige bij buitenechtelijke escapades, tot hij echt verliefd wordt op een degelijke vrouw, en de anti-strategie van zijn echtgenote tot een tragedie leidt. Vadim verplaatst de ooit scandaleuze brievenroman van Choderlos de Laclos naar de eigen tijd en maakt ondanks modieuze en kitsch-elementen zijn beste film, met een aantal écht suggestieve erotische scènes. Stroyberg was destijds Mme Vadim en het enige zwakke onderdeel in de topbezetting. In 1976 door Vadim opnieuw gemaakt als de kostuumfilm UNE FEMME FIDÈLE. In 1989 in Amerika verfilmd door Stephen Frears als DANGEROUS LIAISONS.

L' Eau à la bouche

Frankrijk 1959. Komedie van Jacques Doniol-Valcroze. Met o.a. Françoise Brion, Alexandra Stewart, Paul Guers, Bernadette Lafont en Jacques Riberolles.

Een erfeniskwestie brengt achterneven en nichten die elkaar door een vete van de ouders niet kennen op een familiekasteel bijeen. De verloofde van een van de vrouwen geeft zich uit voor een neef die pas later zal komen. Ondanks de persoonsverwisselingen ontstaan tijdens een onweersnacht liefdesparen, waarna 's ochtends de ware identiteiten aan het licht komen. Deze liefdeskomedie inspireerde zich op DE GLIMLACH VAN EEN ZOMERNACHT, LA REGLE DU JEU en de Franse theatertraditie en combineert hun elegantie met eigentijds cynisme die de film bij de première hoogst gewaagd deed lijken. Nu is het een intelligente marivaudage die acteurs en actrices aan het begin van hun carrière dankbare kansen bood.

Les Motards

Frankrijk 1958. Komedie van Jean Laviron. Met o.a. Roger Pierre, Jean-Marc Thilbault, Francis Blanche, Colette Déréal en Jacqueline Maillan.

Een agent van de motorpolitie krijgt vlak voor zijn huwelijk de opdracht om een Amerikaanse politicus, die in Parijs een verdrag komt ondertekenen, tegen mogelijke vijanden te beschermen. De hulp van zijn onhandige zwager pakt averechts uit, maar leidt tenslotte toch tot het gewenste resultaat. Door het hoge tempo van de regie zijn, naast de meer oorspronkelijke gags, ook de overbekende grappen wel amusant en de acteurs zetten hun rollen niet al te vet aan.