Bob Dylan: regie, cast, scenario en muziek.
Er zijn 27 films gevonden.

Masked and Anonymous

2003 | Komedie, Muziek

Verenigde Staten​/​​Verenigd Koninkrijk 2003. Komedie van Larry Charles. Met o.a. Bob Dylan, Jeff Bridges, John Goodman, Jessica Lange en Ed Harris.

'Iedereen probeert op een bepaalde manier de tijd te doden. Maar als alles gezegd en gedaan is, doodt de tijd ons.' Bob Dylan kan met mindere teksten wegkomen. Masked and Anonymous is opgepend door Bob Dylan en verhaalt over een Amerika dat in de greep is van een dictator. Dylan is de verlopen artiest die uit het gevang wordt gehaald - door vunzige promotor John Goodman - om het volk warm te maken voor vrede en harmonie. Het satirisch bedoelde relaas wringt ongemakkelijk maar de talloze Dylan-liedjes maken alles goed.

Blind Date 4 - London - Moabit

2003 | Drama, Experimenteel

Duitsland 2003. Drama van Olli Dittrich en Anke Engelke.

'Iedereen probeert op een bepaalde manier de tijd te doden. Maar als alles gezegd en gedaan is, doodt de tijd ons.' Bob Dylan kan met mindere teksten wegkomen. Masked and Anonymous is opgepend door Bob Dylan en verhaalt over een Amerika dat in de greep is van een dictator. Dylan is de verlopen artiest die uit het gevang wordt gehaald - door vunzige promotor John Goodman - om het volk warm te maken voor vrede en harmonie. Het satirisch bedoelde relaas wringt ongemakkelijk maar de talloze Dylan-liedjes maken alles goed.

The '60s

1999 | Drama

Verenigde Staten 1999. Drama van Mark Piznarski. Met o.a. Leonard Roberts, Jordana Brewster, Bill Smitrovich, Annie Corley en Charles S. Dutton.

'Iedereen probeert op een bepaalde manier de tijd te doden. Maar als alles gezegd en gedaan is, doodt de tijd ons.' Bob Dylan kan met mindere teksten wegkomen. Masked and Anonymous is opgepend door Bob Dylan en verhaalt over een Amerika dat in de greep is van een dictator. Dylan is de verlopen artiest die uit het gevang wordt gehaald - door vunzige promotor John Goodman - om het volk warm te maken voor vrede en harmonie. Het satirisch bedoelde relaas wringt ongemakkelijk maar de talloze Dylan-liedjes maken alles goed.

Pop Galerie: Bruce Springsteen

1997 | Documentaire, Biografie, Muziek

Oostenrijk​/​​Duitsland 1997. Documentaire van Rudi Dolezal en Hannes Rossacher. Met o.a. Bruce Springsteen, Bob Dylan, Mick Jagger, Patti Scialfa en Chris Cornell.

'Iedereen probeert op een bepaalde manier de tijd te doden. Maar als alles gezegd en gedaan is, doodt de tijd ons.' Bob Dylan kan met mindere teksten wegkomen. Masked and Anonymous is opgepend door Bob Dylan en verhaalt over een Amerika dat in de greep is van een dictator. Dylan is de verlopen artiest die uit het gevang wordt gehaald - door vunzige promotor John Goodman - om het volk warm te maken voor vrede en harmonie. Het satirisch bedoelde relaas wringt ongemakkelijk maar de talloze Dylan-liedjes maken alles goed.

Knockin' on Heaven's Door

1997 | Actiefilm, Komedie

Duitsland 1997. Actiefilm van Thomas Jahn. Met o.a. Til Schweiger, Jan Josef Liefers, Thierry van Werveke, Moritz Bleibtreu en Huub Stapel.

Dertigers Martin en Rudi gaan binnenkort dood aan kanker en vinden het de hoogste tijd om hun dromen te verwezenlijken: een Cadillac en groepsseks. Ze stelen een Mercedes en al snel zitten de politie en de criminele eigenaren hen op de hielen in een dolle parodie op de Amerikaanse roadmovie. Nederlanders Stapel en Hauer zijn ook van de partij als gangsterbazen. De oosterburen kwamen in groten getale naar de Kino en vonden het kostelijk.

Short Story Cinema: Duke Of Groove

1995 | Komedie

Verenigde Staten 1995. Komedie van Griffin Dunne. Met o.a. Kate Capshaw, Elliott Gould, Tobey Maguire, Kiefer Sutherland en Uma Thurman.

We zijn midden jaren 1960. Rebecca (Capshaw) wil naar een party, maar haar man is weg, dus vraagt ze haar zoon Rich (Maguire) of deze haar wil vergezellen. Ze lokt hem met de belofte dat zijn idool Janis Joplin beloofd heeft om ook langs te komen. Die avond op die party heeft hij allerlei vreemde ontmoetingen die zijn leven duchtig veranderen. Hippe film die de pop-art sfeer uit de jaren 1960 op onvervalste manier hercreëert. Heel wat bekende gezichten bevolken deze korte film, allen vrienden van debuterend regisseur Dunne, die het scenario samen met Adam Brooks schreef. Psychedelische fotografie van John J. Campbell. Dolby Stereo.

Rock and Roll Hall of Fame Concert

1995 | Documentaire, Musical, Muziek

Verenigde Staten 1995. Documentaire van Marty Callner. Met o.a. Chuck Berry, Bruce Springsteen, Eric Burden, Johnny Cash en Aretha Franklin.

Het megaconcert ter gelegenheid van de opening van de Cleveland's Rock and Roll Hall of Fame weerspiegelt de geweldige diversiteit van de rock- en popwereld van de afgelopen veertig jaar: van The Allman Brothers Band tot The Pretenders, van Johnny Cash tot John Mellencamp, van Martha and The Vandellas tot Alice in Chains. Verder treden op: James Brown, Dr. John, Al Green, The Kinks, Melissa Etheridge, Soul Asylum, Little Richard, Booker T and The MG's, The E Street Band, Sam Moore en talloze anderen, te veel om op te noemen. Toch ontbreken er een aantal grote namen zoals Paul McCartney, George Harrison en Ringo Starr van The Beatles, The Rolling Stones, The Who, Pink Floyd enz. Het begint meteen goed met 'Johnny B. Goode' gezongen door Chuck Berry en begeleid door Bruce Springsteen en lichtjaren verwijderd van de hype en de glitter uit de lang vervlogen gloriedagen. Zij zetten gelijk de toon voor de gehele film, die op dit niveau blijft. Heel wat grote sterren treden samen op, uitstekende nummers met klassieke rock 'n' roll zonder dat platgedraaide stukken tot vervelends toe worden uitgevoerd - in tegendeel alles bruist van de energie en de ludieke vondsten. Het merendeel is de moeite waard, al is het jammer dat de film niet besluit met jam-sessie van alle betrokkenen. De regie van Callner beantwoordt aan de eisen, die een muziekdocumentaire gesteld worden.

Rock & Roll

1995 | Documentaire, Muziek, Historische film

Verenigd Koninkrijk​/​​Verenigde Staten 1995. Documentaire van David Espar, Daniel McGabe en Karen Walsh. Met o.a. Elvis Presley, Chuck Berry, James Brown, Little Richard en The Beatles.

Muziekdocumentaire als miniserie in tien delen van [KA1]e[KA1]en uur. Sterk vanaf de eerste tot de laatste minuut begint dit in de Amerikaanse Deep South, waar het zijn hart hoog houdt. Onder de loep wordt genomen de ontwikkeling van de rockmuziek uit de blues, gospel, country en jazz tot in de jaren 1990, waarin de techno opkwam. In de eerste aflevering gaan we terug naar de bron in de beginjaren 1950 toen Elvis Presley, Chuck Berry en Jerry Lee Lewis een nieuw elan gaven aan rythm `n` blues in de vorm van rock. Delen 2, 3 en 4 gaan over de invloed op het publiek van Bob Dylan en The Beatles, de opkomst van producent Phil Spector, de successen van meidengroepjes, de Engelse invasie (in Amerika), producent George Martin praat over zijn samenwerking met The Beatles, Mowtown sound, Eric Clapton en The Cream, Keith Richards en Jimmy Paige van Led Zeppelin, die zich lovend uitlaten over de blues. In de delen 5 tot 9 komen voor het voetlicht Jerry Garcia van Grateful Dead, die vertelt over Woodstock en Altamont, David Bowie praat over zijn veranderingen, James Brown, The Sex Pistols en punk. De laatste aflevering is gewijd aan rap. Een interessante film over de rockmuziek, waaraan natuurlijk valt af te dingen dat het nog veel uitgebreider had kunnen zijn. De commentaarstem is van Live Schreiber.

Message To Love

1995 | Documentaire, Muziek

Verenigd Koninkrijk 1995. Documentaire van Murray Lerner. Met o.a. The Who, Free, Tini Tim, Taste en John Sebastian.

Documentaire over het laatste (1970) van een drietal legendarische muziekfestivals op het eiland Wight, gemaakt omdat het inmiddels 25 jaar geleden was. Van 26 tot 30 augustus 1970 stroomden meer dan een half miljoen popmuziekfans samen op de East Afton Farm, waar het niet altijd even vredig toe ging. De vulgaire, opruiende taal van M.C. Rikki was steeds te horen tussen de optredens van bijna alle popzangers en popgroepen, die op dat moment in waren, w.o. The Who, Donovan, John Sebastian, Leonard Cohen, Ten Years After, Moody Blues, Jethro Tull. Jimi Hendrix trad hier voor de laatste maal op, evenals Jim Morrison, die met The Doors een ijzingwekkende versie bracht van `The End`. Er waren schermutselingen met de politie, omdat jongeren die het festival gratis wilden bijwonen op de omzomende heuvelrug kampeerden en vandaar het evenement volgden. Er gebeurde on stage genoeg: Kris Kristofferson liep woedend middenin `Me And Bobbie McGee` weg omdat hij vond dat er teveel lawaai was; Joni Mitchells optreden werd onderbroken door een ruige fan, enz. Regisseur Lerner levert geen commentaar, maar compenseert dit met uitspraken van eilandbewoners en festivalgangers. Een uitstekend beeld van een vervlogen tijdperk (voor de liefhebbers). De montage is van Einar Westerlund en Stan Warnow. Het scenario is van regisseur Lerner, die tevens de film produceerde. Het camerawerk is van Andy Carchrae, Jack Hazan, Nic Knowland, Norman Langley, Murray Lerner, Richard Stanley, Charles Stewart en Mike Whittaker. Stereo en Dolby Digital.

Tom Petty: Going Home

1994 | Biografie, Muziek, Documentaire

Verenigde Staten 1994. Biografie van Jonathan K. Bendis. Met o.a. Tom Petty, Mike Campbell, Benmont Tench, Stan Lynch en Howie Epstein.

Tom Petty's carri[KA2]re overbrugt meer dan twintig jaar. Hij bracht tien albums uit met zijn band The Heartbreakers, een solo-plaat die drie keer platina haalde en twee albums als lid van de Travelling Wilburys. Er is erg veel terrein te bestrijken, maar deze tv-special slaagt erin 36 songs, en enige van de gebeurtenissen die zijn kunst beïnvloed hebben, te omvatten. Het omvat zijn optreden van begin 1972 tot en met zijn laatste plaat 'Mary Jane's Last Dance'. De in Florida woonachtige wordt beschreven als een gerechtvaardigde held, van conflicten met zijn platenmaatschappij over de winkelprijs van zijn platen, tot het afbranden van zijn huis, dat hem inspireerde tot de enorme hit 'I won't Back Down'. Maar droevere gebeurtenissen, zoals het feit dat zijn hand verbrijzeld werd, zijn faillissementsaanvraag en hoe hij aangeklaagd werd door zijn platenmaatschappij, komen, juist als een dieper inzicht noodzakelijk is, nauwelijks aan de orde. Alle leden van de band worden geïnterviewd en de helft van deze laatsten verduidelijkt het verhaal over de oprichting van de Travelling Wilburys, met nooit eerder vertoonde beelden van wijlen Roy Orbison aan het werk in de studio, en er kwetsbaar uitziend. De beste spelers in deze special zijn regisseur Bendis en Charlie Singer.

There Goes My Baby

1994 | Komedie, Familiefilm

Verenigde Staten 1994. Komedie van Floyd Mutrux. Met o.a. Dermot Mulroney, Ricky Schroder, Kelli Williams, Noah Wyle en Jill Schoelen.

Watts 1965. Voor de laatstejaars leerlingen van Westwood-High zit de studie er op. Het is hun laatste dag en het volgende jaar gaan ze allemaal andere richtingen uit. Die nacht loopt alles uit de hand. Erg onderhoudend vertelde mengeling van THE LAST PICTURE SHOW en AMERICAN GRAFFITI, maar in een minder luchtige stijl.

Nice To Meet You, Please Don't Rape Me

1994 |

Nederland 1994. Ian Kerkhof (aka Aryan Kaganof). Met o.a. Winnie Ryall, Bill Curry, Gustav Grass, Matthew Oats en Eric Meyeni.

Watts 1965. Voor de laatstejaars leerlingen van Westwood-High zit de studie er op. Het is hun laatste dag en het volgende jaar gaan ze allemaal andere richtingen uit. Die nacht loopt alles uit de hand. Erg onderhoudend vertelde mengeling van THE LAST PICTURE SHOW en AMERICAN GRAFFITI, maar in een minder luchtige stijl.

Travolta et moi

1993 | Komedie, Familiefilm

Frankrijk 1993. Komedie van Patricia Mazuy. Met o.a. Leslie Azzoulai, Julien Gerin, Hélène Eichers, Thomas Klotz en Igor Tchiniaev.

We schrijven 1978 in Châlons-sur-Marne in de Champagne- streek. De zestien-jarige Azzoulai droomt nog slechts van John Travolta, sinds ze SATURDAY NIGHT FEVER zag. In de bus naar school ontmoet ze Gerin, die zweert bij Rimbaud en Nietszche. Hij verlangt slechts naar haar, maar hij is voor haar de eerste echte liefde. Ze maken een afspraak voor de volgende dag, maar het meisje moet meehelpen in de bakkerij van haar ouders. Ze is echter tot alles bereid om Gerin weer te ontmoeten. Sympathiek klein filmpje over een ontluikende liefde eind jaren 1970 met een verrassend slot. De analyse van een prille liefde, geschreven door Mazuy en Yves Thomas. Eric Gautier verzorgde de fotografie. Winnaar van het Bronzen Luipaard op het festival van Locarno in 1993, Grote Prijs van het festival van Belfort Entrevues 1993 en Speciale Prijs van de Jury op het festival van San Francisco in 1994.

Backtrack

1990 | Thriller, Misdaad

Verenigde Staten 1990. Thriller van Alan Smithee. Met o.a. Dennis Hopper, Jodie Foster, Dean Stockwell, Vincent Price en Charlie Sheen.

Foster in de rol van een gevierde pop-art artieste is getuige van een moordpartij. De killers die op haar worden afgestuurd falen. Hopper die in het vak een levende legende is, wordt op haar afgestuurd om haar tot zwijgen te brengen. Knappe, David Lynch-achtige stilering met opvallend kleurgebruik, zwarte humor en af en toe te snijden spanning. Jammer dat deze onconventionele thriller na een uur wat vaart verliest. Hopper voerde de regie maar wilde er niet voor tekenen. Scenario van Rachel Kronstadt Mann en Ann Louise Bardach. Camerawerk van Ed Lachman.

Puissance de la parole

1988 | Experimenteel, Korte film

Frankrijk 1988. Experimenteel van Jean-Luc Godard. Met o.a. Jean Bouise, Lydia Andrei, Jean-Michel Iribarren en Laurence Côte.

Gemaakt in opdracht van France Télécom, is dit in feite een film om in besloten kring of tijdens speciale bijeenkomsten te vertonen. De film is echter dermate poëtisch en grensverleggend, zowel visueel als auditief, dat hij bekroond werd met de Grote Prijs van de stad Locarno op het IXe Festival international de vidéo et des arts électroniques in 1988. Het begint als een thriller. Een auto stopt bij een benzinestation. Een man snauwt: 'Laatste waarschuwing'. Wanhopig grijpt de pomphouder naar de telefoon en belt naar een vrouw aan de andere kant van de wereld. Parallel loopt het verhaal van een onschuldig meisje, Oïnos, dat zich onderhoudt met de filosofische engel Agathos. Ze brengen een dialoog uit Edgar Allan Poe's THE POWER OF WORDS over de schepping, het leven en de dood. Godard stuwt de beelden op ons af in een hels tempo, om ademloos, overbluft en geïmponeerd van te raken. In het scenario verwerkte de regisseur teksten van Poe, Charles Baudelaire, James Cain en Haroun Tazieff. Fotografie van Pierre Binggeli en Caroline Champetier.

Five Corners

1988 | Familiefilm, Drama, Komedie

Verenigde Staten​/​​Verenigd Koninkrijk 1988. Familiefilm van Tony Bill. Met o.a. Jodie Foster, Tim Robbins, Todd Graff, John Turturro en Elizabeth Berridge.

Zwaarmoedig verhaal over de levens van jongeren in de Bronx in 1964. Een van hen komt net uit de gevangenis en bezorgt de anderen problemen. Een verrassende film waarvan de soundtrack niet bestaat uit hits uit die tijd, zoals gebruikelijk bij films over de jaren 1960-70, maar met zeer effectieve muziek van James Newton Howard. Scenario van John Patrick Shanley. Voor hen die de aftiteling niet lezen: met de penguïns is niets ergs gebeurd. Met de moeder van Heinz trouwens ook niet. Camerawerk van Fred Murphy.

Hearts of Fire

1987 | Muziek, Romantiek, Familiefilm

Verenigde Staten 1987. Muziek van Richard Marquand. Met o.a. Fiona, Rupert Everett, Bob Dylan, Ian Dury en Suzanne Bertish.

Conflicten tussen de oude generatie rocksterren en de hedendaagse wordt gesymboliseerd door zangeresje Fiona dat met ouwe rocker Dylan, op zijn retour, naar Engeland trekt om er carri[KA2]ere te maken. Allicht leuk voor doelgroep vijftien tot zestien jaar maar kent die Dylan nog? `I`m too old for this circus` zegt Dylan en hij heeft nog gelijk ook. Voor het overige: herkenbare sfeer, de gebruikelijke rock-clich[KA1]es, een oppervlakkige soundtrack van John Barry en de arbitraire keuzes die een debutant(e) moet maken. Dylan himself levert drie songs en Everett is een Brits platenproducer die in Fiona meer ziet dan een zangeres. Marquand's laatste film: hij overleed in 1987 kort na het beëindigen van de opnames. Gedraaid in J-D-C Scope.

De mythe

1983 | Komedie

Nederland 1983. Komedie van Job Pannekoek. Met o.a. Freek de Jonge en Hella de Jonge.

Vierde theatershow van de Jonge, het programma van de kleine, maar fijne verhalen, onder het motto: Laat het nooit afgelopen zijn. Freek als verteller, huisvader, clown, balletdanser en zelfs pianist. In een razend tempo voert hij de kijker door een aantal stemmingen in een voorstelling die de simpele boodschap heeft: wat fijn om idioot te zijn!

Parole

1982 | Drama

Verenigde Staten 1982. Drama van Michael Tuchner. Met o.a. James Naughton, Lori Cardille, Mark Soper, Ted Ross en Barbara Meek.

Een toegewijd reclasseringsambtenaar in Boston en zijn jonge pupillen zijn de hoofdpersonen in deze weinig originele pilot, die het nooit tot een serie heeft gebracht. Het script van Edward Hume doet het bijna, maar we moeten ons ermee tevreden stellen dat Sting (toen nog van de popgroep The Police) op cruciale momenten in het verhaal 'I Shall Be Released' van Bob Dylan zingt.

The Last Waltz

1978 | Muziek, Documentaire

Verenigde Staten 1978. Muziek van Martin Scorsese. Met o.a. The Band, Neil Diamond, Neil Young, Bob Dylan en Joni Mitchell.

'This film should be played loud!' Met deze woorden opent Martin Scorseses registratie van het allerlaatste optreden van The Band, veelvuldig geroemd als de beste concertfilm aller tijden. Dat is misschien wat overdreven, de korte interviews over hun beginjaren en het leven 'on the road' die door de film zijn geweven voelen ongemakkelijk en halen steevast het ritme en de energie eruit. Maar als tijdsbeeld, vooral dankzij de vele gastoptredens van onder andere Bob Dylan, Neil Young en Muddy Waters, is The Last Waltz nog altijd onvergetelijk.

Renaldo and Clara

1978 | Drama, Biografie, Muziek

Verenigde Staten 1978. Drama van Bob Dylan. Met o.a. Bob Dylan, Sara Dylan, Sam Shepard, Ronee Blakely en Ronnie Hawkins.

Een zelfingenomen, slechtgemaakt gedramatiseerd verslag van Dylans 'Rolling Thunder Revue'. Dylan speelt 'Renaldo', zijn vrouw Sara is 'Clara'; Hawkins is 'Bob Dylan', Blakely is 'mevrouw Dylan'; Neuwirth is 'De gemaskerde Tortilla'. Pretentieus en afstotend. Uitsluitend voor hele doorgewinterde fans, maar een hele zit.

And then came rock

1977 | Muziek, Documentaire

Verenigde Staten 1977. Muziek van Kit Galloway. Met o.a. Chuck Berry, Chubby Checker, Elton John, Bob Dylan en Joan Baez.

Een weinig coherente compilatiefilm waarin optredens van verschillende rocksterren (en dat wordt heel breed geïnterpreteerd, van Joan Baez tot Chubby Checker) worden afgewisseld met slecht gedupliceerde filmfragmenten die op het eerste gezicht niets met de optredende vedetten te maken hebben. Heel bizar allemaal, maar de liefhebbers kunnen er eventueel wel plezier aan beleven.

Pat Garrett and Billy the Kid

1973 | Historische film, Western

Verenigde Staten 1973. Historische film van Sam Peckinpah. Met o.a. James Coburn, Kris Kristofferson, Bob Dylan, Richard Jaeckel en Katy Jurado.

Pat (Coburn) en Billy (Kristofferson), waren ooit partners in crime, maar nu is Pat sheriff met de opdracht zijn oude maat uit te schakelen. Pat probeert Billy nog naar Mexico te praten, maar Billy weet van geen wijken: `Yeah, I could go live down in Mexico... and end up like the rest of the gringos down there: drinkin´ cerveza, eatin´ chili peppers, and waitin´ for nothin´ to happen.´ In dit onderschatte werk van Peckinpah is sprake van de tragiek van de overgang van duidelijke oude waarden naar corrupte nieuwe. Pat probeert mee te zwemmen in de vaart der volkeren, Billy verzet zich en geen van beiden heeft succes. Peckinpah geeft dit broertje van The Wild Bunch zijn kenmerkende directe dialogen mee en dromerig camerawerk met veel gebruik van freeze-frames midden in de actie. Bob Dylans muziek blijft hangen als het stof boven de prairie en vervolmaakt daarmee de nostalgische sfeer.

Concert for Bangladesh

1971 | Documentaire, Muziek

Verenigde Staten 1971. Documentaire van Saul Swimmer. Met o.a. Bob Dylan, Ravi Shankar, George Harrison, Billy Preston en Leon Russell.

Verslag van een gigantisch benefiet-concert in Madison Square Garden, in het hartje van New York, om Bangladesh te steunen. Niet meer dan een verslag, met soms onvoldoende camerawerk, maar de inspirerende muziek van allen maakt het toch tot een memorabele film.

Little Fauss and Big Halsy

1970 | Drama, Actiefilm

Verenigde Staten 1970. Drama van Sidney J. Furie. Met o.a. Robert Redford, Michael J. Pollard, Lauren Hutton en Lucille Benson.

Een matige karakterstudie over twee motorracers, de een verlegen en onnozel (Pollard), de ander een ego[KA3]istische opschepper (Redford) die zijn mederacers bedriegt. Beery is opmerkelijk in een kostelijke rol als Pollards vader. Ook bekend als THE WINNER TAKES IT ALL.

Easy Rider

1969 | Drama, Avonturenfilm

Verenigde Staten 1969. Drama van Dennis Hopper. Met o.a. Peter Fonda, Dennis Hopper, Jack Nicholson, Karen Black en Luana Anders.

Legendarische lowbudget cultfilm was de vertolking van de geest van de jaren zestig. Inmiddels komen het verhaal en de geroemde dialogen ietwat langdradig, vaag en naïef over. Fonda en Hopper zijn twee stevig blowende motorrijders op zoek naar vrijheid die ze niet kunnen vinden. Rijdend van LA naar New Orleans komen ze lieve hippies tegen, vriendelijke hoeren, alsmede integere ranchers, fascistische plattelanders en - gedenkwaardig hoogtepunt - Jack Nicholson. Zijn rol als maffe advocaat die een tijdje met de helden optrekt is onvergetelijk en maakte van de B-acteur terecht een filmster.

Dont Look Back

1967 | Documentaire, Muziek

1967. Documentaire van D.A. Pennebaker. Met o.a. Albert Grossman, Donovan, Bob Dylan, Joan Baez en Alan Price.

Openhartige documentaire over Dylan's concert-toernee door Engeland in 1965, waarbij hoogtepunten worden gevormd door zijn pseudo-hippe persoonlijkheid, en optredens van Baez en Grossman.