Laurence Côte (1966): regie en cast.
Er zijn 31 films gevonden.

Joseph l'insoumis

2011 | Drama

Frankrijk​/​​België 2011. Drama van Caroline Glorion. Met o.a. Laurence Côte, Anouk Grinberg en Jacques Weber.

Omdat politiek en bureaucraten in naoorlogs Frankrijk verzuimen om haast te maken met sociale woningbouw, wonen honderden mensen in een bidonville bij de Parijse voorstad Noisy-le-Grand. Strijdbare priester Joseph (hier met panache vertolkt door theatergrootheid Weber) bekommert zich als enige om de kanslozen en uitgestotenen. Sociaal-realistisch tv-drama snijdt vergeten episode aan en portretteert Joseph Wresinski (1917-1988), oprichter van ATD Vierde Wereld. ATD staat voor Agir Tous pour la Dignité ('Samen voor de waardigheid') en heeft wereldwijd een adviesfunctie over het armoedeprobleem.

Les Vauriens

2006 | Drama

Frankrijk 2006. Drama van Dominique Ladoge. Met o.a. Laurent Lucas, Frédéric Papalia, Jean Senejoux en Laurence Côte.

Anna heeft haar vader nooit gekend. Na zijn dood besluit ze zijn huis te bezoeken om te zien wat ze over hem te weten kan komen. Begin jaren dertig kwam hij, verlaten door zijn ouders, als zesjarige terecht in een tuchthuis voor jeugddelinquenten. Armen, wezen en jonge criminelen dacht men hier allemaal op het rechte pad te kunnen zetten. Dit televisiedrama reconstrueert een vergeten, deerniswekkend hoofdstuk uit de Franse geschiedenis. Regisseur Dominique Ladoge laat zich er op voor staan niets te hebben verzonnen voor de film: alles wat je ziet, zegt hij, is werkelijk gebeurd, hoe schrijnend ook.

Un coin d'azur

2005 | Komedie

Frankrijk 2005. Komedie van Heikki Arekallio. Met o.a. Michel Jonasz, Clémentine Célarié en Laurence Côte.

Anna heeft haar vader nooit gekend. Na zijn dood besluit ze zijn huis te bezoeken om te zien wat ze over hem te weten kan komen. Begin jaren dertig kwam hij, verlaten door zijn ouders, als zesjarige terecht in een tuchthuis voor jeugddelinquenten. Armen, wezen en jonge criminelen dacht men hier allemaal op het rechte pad te kunnen zetten. Dit televisiedrama reconstrueert een vergeten, deerniswekkend hoofdstuk uit de Franse geschiedenis. Regisseur Dominique Ladoge laat zich er op voor staan niets te hebben verzonnen voor de film: alles wat je ziet, zegt hij, is werkelijk gebeurd, hoe schrijnend ook.

Phares dans la nuit

2003 | Korte film

Frankrijk 2003. Korte film van Laurence Côte.

Anna heeft haar vader nooit gekend. Na zijn dood besluit ze zijn huis te bezoeken om te zien wat ze over hem te weten kan komen. Begin jaren dertig kwam hij, verlaten door zijn ouders, als zesjarige terecht in een tuchthuis voor jeugddelinquenten. Armen, wezen en jonge criminelen dacht men hier allemaal op het rechte pad te kunnen zetten. Dit televisiedrama reconstrueert een vergeten, deerniswekkend hoofdstuk uit de Franse geschiedenis. Regisseur Dominique Ladoge laat zich er op voor staan niets te hebben verzonnen voor de film: alles wat je ziet, zegt hij, is werkelijk gebeurd, hoe schrijnend ook.

Nos enfants cheris

2003 | Drama, Komedie

Frankrijk 2003. Drama van Benoît Cohen. Met o.a. Romane Bohringer, Mathieu Demy, Laurence Côte en Mathias Mlekuz.

Dertiger Martin (Demy) staat op het punt om op vakantie te gaan met zijn vrouw Ariane (Côte ) en hun dochtertje als hij oude liefde Constance (Bohringer) tegen het lijf loopt, geflankeerd door echtgenoot en kinderen. Martin vraagt of ze misschien met haar gezin langs wil komen in zijn zomerhuis en tot zijn verbazing neemt ze het aanbod aan. Wat een intieme vakantie zou worden met vrouw en kind wordt zo een emotionele achtbaan die geen twijfel ongemoeid laat. Succesvolle derde film van Benoît Cohen werd in 2007 omgewerkt tot 3-delige tv-serie.

Mél'ange

2003 | Korte film

Frankrijk 2003. Korte film van Laurence Côte. Met o.a. Luc Tremblais, Zaïr Hamadou, Paola Comis, Luc Tremblais en Zaïr Hamadou.

Dertiger Martin (Demy) staat op het punt om op vakantie te gaan met zijn vrouw Ariane (Côte ) en hun dochtertje als hij oude liefde Constance (Bohringer) tegen het lijf loopt, geflankeerd door echtgenoot en kinderen. Martin vraagt of ze misschien met haar gezin langs wil komen in zijn zomerhuis en tot zijn verbazing neemt ze het aanbod aan. Wat een intieme vakantie zou worden met vrouw en kind wordt zo een emotionele achtbaan die geen twijfel ongemoeid laat. Succesvolle derde film van Benoît Cohen werd in 2007 omgewerkt tot 3-delige tv-serie.

Ascenseur pour un boulot

2003 | Korte film

Frankrijk 2003. Korte film van Laurence Côte. Met o.a. Maud Buquet en Cathy Neimark en Maud Buquet en Cathy Neimark.

Dertiger Martin (Demy) staat op het punt om op vakantie te gaan met zijn vrouw Ariane (Côte ) en hun dochtertje als hij oude liefde Constance (Bohringer) tegen het lijf loopt, geflankeerd door echtgenoot en kinderen. Martin vraagt of ze misschien met haar gezin langs wil komen in zijn zomerhuis en tot zijn verbazing neemt ze het aanbod aan. Wat een intieme vakantie zou worden met vrouw en kind wordt zo een emotionele achtbaan die geen twijfel ongemoeid laat. Succesvolle derde film van Benoît Cohen werd in 2007 omgewerkt tot 3-delige tv-serie.

La fille préférée

2000 | Drama, Actiefilm

Frankrijk 2000. Drama van Lou Jeunet. Met o.a. Laurence Côte, Mélanie Leray, Geneviève Mnich, Maurice Bénichou en Maher Kamoun.

Dertiger Martin (Demy) staat op het punt om op vakantie te gaan met zijn vrouw Ariane (Côte ) en hun dochtertje als hij oude liefde Constance (Bohringer) tegen het lijf loopt, geflankeerd door echtgenoot en kinderen. Martin vraagt of ze misschien met haar gezin langs wil komen in zijn zomerhuis en tot zijn verbazing neemt ze het aanbod aan. Wat een intieme vakantie zou worden met vrouw en kind wordt zo een emotionele achtbaan die geen twijfel ongemoeid laat. Succesvolle derde film van Benoît Cohen werd in 2007 omgewerkt tot 3-delige tv-serie.

Un pur moment de rock 'n roll

1999 | Drama

Frankrijk 1999. Drama van Manuel Boursinhac. Met o.a. Vincent Elbaz, Nicolas Abraham, Samy Naceri, Laurence Côte en Féodor Atkine.

Dertiger Martin (Demy) staat op het punt om op vakantie te gaan met zijn vrouw Ariane (Côte ) en hun dochtertje als hij oude liefde Constance (Bohringer) tegen het lijf loopt, geflankeerd door echtgenoot en kinderen. Martin vraagt of ze misschien met haar gezin langs wil komen in zijn zomerhuis en tot zijn verbazing neemt ze het aanbod aan. Wat een intieme vakantie zou worden met vrouw en kind wordt zo een emotionele achtbaan die geen twijfel ongemoeid laat. Succesvolle derde film van Benoît Cohen werd in 2007 omgewerkt tot 3-delige tv-serie.

Je règle mon pas sur le pas de mon père

1999 | Drama

Frankrijk 1999. Drama van Rémi Waterhouse. Met o.a. Jean Yanne, Guillaume Canet, Laurence Côte, Yves Rénier en Philippe Laudenbach.

Azijnhumor ligt Waterhouse, auteur van de door Patrice Leconte verfilmde vileine roman Ridicule, wel. Zijn regiebuut is een aangenaam stekelige roadmovie waarin Sauveur (Canet) er na zijn moeders overlijden achterkomt dat zijn vader de reizende oplichter Bertrand (Yanne) is. Pa heeft geen boodschap aan zoonlief, maar de laatste laat het er niet bij zitten. Je règle..., dat herinnert aan Lecontes geweldige Tandem (1987), bevat twee omzwervingen voor de prijs van één: die door hedendaags Frankrijk en door een vader-zoonrelatie te elfder ure. Fijne bijrol van de intense Côte.

Souvenir

1998 |

Nederland​/​​Frankrijk​/​​Verenigde Staten​/​​Verenigd Koninkrijk 1998. Michael Shamberg. Met o.a. Laurence Côte, Hugues Quester, Kristin Scott Thomas, Stanton Miranda en Melvil Poupaud.

Azijnhumor ligt Waterhouse, auteur van de door Patrice Leconte verfilmde vileine roman Ridicule, wel. Zijn regiebuut is een aangenaam stekelige roadmovie waarin Sauveur (Canet) er na zijn moeders overlijden achterkomt dat zijn vader de reizende oplichter Bertrand (Yanne) is. Pa heeft geen boodschap aan zoonlief, maar de laatste laat het er niet bij zitten. Je règle..., dat herinnert aan Lecontes geweldige Tandem (1987), bevat twee omzwervingen voor de prijs van één: die door hedendaags Frankrijk en door een vader-zoonrelatie te elfder ure. Fijne bijrol van de intense Côte.

Alissa

1998 | Thriller

Frankrijk 1998. Thriller van Didier Goldschmidt. Met o.a. Laurence Côte, Yvan Attal, Oleg Yankovsky, Elena Safonova en Vania Vilers.

Azijnhumor ligt Waterhouse, auteur van de door Patrice Leconte verfilmde vileine roman Ridicule, wel. Zijn regiebuut is een aangenaam stekelige roadmovie waarin Sauveur (Canet) er na zijn moeders overlijden achterkomt dat zijn vader de reizende oplichter Bertrand (Yanne) is. Pa heeft geen boodschap aan zoonlief, maar de laatste laat het er niet bij zitten. Je règle..., dat herinnert aan Lecontes geweldige Tandem (1987), bevat twee omzwervingen voor de prijs van één: die door hedendaags Frankrijk en door een vader-zoonrelatie te elfder ure. Fijne bijrol van de intense Côte.

Transatlantique

1997 | Romantiek, Drama

Frankrijk​/​​Uruguay 1997. Romantiek van Christine Laurent. Met o.a. Laurence Côte, Joaquim Olarreaga, Hector Spinelli, Luis Miguel Cintra en Mariana Ingold.

Azijnhumor ligt Waterhouse, auteur van de door Patrice Leconte verfilmde vileine roman Ridicule, wel. Zijn regiebuut is een aangenaam stekelige roadmovie waarin Sauveur (Canet) er na zijn moeders overlijden achterkomt dat zijn vader de reizende oplichter Bertrand (Yanne) is. Pa heeft geen boodschap aan zoonlief, maar de laatste laat het er niet bij zitten. Je règle..., dat herinnert aan Lecontes geweldige Tandem (1987), bevat twee omzwervingen voor de prijs van één: die door hedendaags Frankrijk en door een vader-zoonrelatie te elfder ure. Fijne bijrol van de intense Côte.

Romaine

1997 | Komedie

Frankrijk 1997. Komedie van Agnès Obadia. Met o.a. Agnès Obadia, Eva Ionesco, Martine Delumeau, Laurence Côte en Gérald Laroche.

Azijnhumor ligt Waterhouse, auteur van de door Patrice Leconte verfilmde vileine roman Ridicule, wel. Zijn regiebuut is een aangenaam stekelige roadmovie waarin Sauveur (Canet) er na zijn moeders overlijden achterkomt dat zijn vader de reizende oplichter Bertrand (Yanne) is. Pa heeft geen boodschap aan zoonlief, maar de laatste laat het er niet bij zitten. Je règle..., dat herinnert aan Lecontes geweldige Tandem (1987), bevat twee omzwervingen voor de prijs van één: die door hedendaags Frankrijk en door een vader-zoonrelatie te elfder ure. Fijne bijrol van de intense Côte.

Les voleurs

1996 | Drama

Frankrijk 1996. Drama van André Téchiné. Met o.a. Catherine Deneuve, Daniel Auteuil, Laurence Côte, Didier Bezace en Benoît Magimel.

De jonge Juliette (Côte) is zowel de geliefde van de biseksuele filosofie professor Marie (een fascinerende rol van de tijdloos mooie Deneuve) als van politieagent Alex (Auteuil). Alex' broer Ivan wil niet deugen, en laat Juliettes broer klusjes voor hem opknappen. Les voleurs is een vlechtwerk van verhaallijnen waarin stukje bij beetje een broedertwist, een driehoeksrelatie en een misdaadverhaal worden blootgelegd. Regisseur Téchiné creëerde een ambitieuze, intelligente, maar ook pessimistische film, waarin hij spanning combineert met een grondige karakteranalyse en een snufje filosofie.

Haut bas fragile

1995 | Musical, Komedie

Frankrijk 1995. Musical van Jacques Rivette. Met o.a. Marianne Denicourt, Nathalie Richard, André Marcon, Bruno Todeschini en Wilfred Benaiche.

Deze musical is veel te lang: bijna drie uur. Het verhaaltje is bijzaak, flutterig en soms moeilijk te volgen. De individuele zang met bij behorende danspasjes niet goed genoeg. Positief zijn de choreografie en het spel van de drie jonge hoofdrollen.

Encore

1995 | Romantiek, Komedie

Frankrijk 1995. Romantiek van Pascal Bonitzer. Met o.a. Jackie Berroyer, Natacha Régnier, Laurence Côte, Hélène Fillières en Michel Massé.

Abel Vichac (Berroyer) is een ego[KA3]istische, oudere professor in de filosofie en een schrijver met een goede reputatie. Zijn huwelijk met Aliette (Bruni-Tedeschi) is na tien jaar passieloos geworden. Hij probeert echter zijn jonge, vrouwelijke studentes het hof te maken en fladdert van de ene relatie naar de andere. Aliette heeft zich gewonnen gegeven. Abel is bezeten van vleselijke liefde en is in zijn eer gestreeld als hij over de tong gaat. De laatste tijd echter slaapt hij slecht en heeft weinig zin in zijn werk: de typische midlife-crisis. Een van zijn discipelen, Florence (C[KA4]ote), is zijn holle gebazel zat en zegt dat ze haar scriptie onder een andere mentor wil schrijven. Abel luistert niet goed naar haar, want hij wordt in beslag genomen door een afspraakje met Aurore (Filli[KA2]eres), die zich echter voordoet als haar vriendin Catherine (R[KA1]egnier). De film gaat over liefdesperikelen in de middelbare leeftijd en probeert een boekje open te doen over de `moderne` relatie (die natuurlijk over een paar jaartjes na het uitkomen van deze rolprent weer flink achterhaald is). De bitterzoete toon maakt het een tijdje leuk, maar op de duur gaat de overvloed aan dialogen stierlijk vervelen. De acteurs doen hun best, maar het scenario van debuterend regisseur Bonitzer belooft meer dan het in feite biedt. Camerawerk van Emmanuel Machuel.

Circuit Carole

1995 | Drama

Frankrijk 1995. Drama van Emmanuelle Cuau. Met o.a. Bulle Ogier, Laurence Côte, Frédéric Pierrot, Omar Bekhaled en Jean-Louis Coulloch.

Als moeder heeft Jeanne (Ogier) een moeizame relatie met haar twintigjarige dochter Marie (Côte), die verzeild raakt in het kringetje van gewelddadige bikers. Jeanne ziet deze ontwikkeling met lede ogen aan, is angstig over de toekomst en raakt in een diepe crisis als zij beseft dat zij haar dochter toch zal moeten loslaten. Interessante debuutfilm van Cuau, die met een laag budget een sterk psychologisch drama aflevert, met een ijzersterke vertolking van Ogier. Het camerawerk van Benoît Delhomme dompelt de Parijse banlieu in aseptisch licht onder. Het is naturalistisch en wars van maniërismen, die de debuutfilms van afgestudeerden van de academie zo kenmerken. Het scenario is van Arlette Langmann en regisseuse Cuau.

Au Petit Marguery

1995 | Komedie

Frankrijk 1995. Komedie van Laurent Bénégui. Met o.a. Stéphane Audran, Michel Aumont, Alain Begel, Marie Bunuel en Thomas Chabrol.

Au Petit Marguery is de naam van een bistro in Parijs, waar voor de laatste keer een diner geserveerd wordt aan een bont gezelschap voordat het zijn poorten sluit. Een sfeervolle film die deels uit clichés bestaat omdat hij opzettelijk bevolkt is met stereotiepe personages en deels gevoelig is omdat de menselijke zwakheden en tragiek aan het daglicht komen.

Rhésus Roméo

1993 | Drama

Frankrijk 1993. Drama van Philippe Le Guay. Met o.a. Isabelle Pasco, Anthony Delon, Philippe Clévenot, Judith Magre en Philippe Laudenbach.

Kapster Jo[KA3]elle (Pasco) stelt zich als donor beschikbaar om ruggemerg af te staan voor een kankerpati[KA3]ent. Ze belooft daarbij absolute anonimiteit in acht te nemen. Zij mag niet weten voor wie het merg bestemd is. Haar nieuwsgierigheid overwint echter en ze slaagt erin het dossier in te kijken. De zieke is Arnaud (Delon) en ze besluit de jongeman op te zoeken. Wanneer ze de knappe verschijning ziet, raakt ze op slag smoorverliefd. Vergezocht en ongeloofwaardig melodrama rond een verboden liefde. De acteurs doen hun best om het scenario van regisseur Le Guay (hier in zijn tv-debuut) en Lou Jeunet wat op te vijzelen, maar slagen er slechts gedeeltelijk in. Fotografie van Pierre Novion.

Grand bonheur

1993 | Komedie

Frankrijk 1993. Komedie van Hervé Le Roux. Met o.a. Charlotte Léo, Pierre Gérard, Pierre Berriau, Christine Vouilloz en Lucas Belvaux.

De vrolijke wederwaardigheden aan de hand van een aantal portretjes van zeven studenten aan de Parijse film- en tv- academie, hun liefdes, kameraadschappelijkheden en een eindrevue vlak voor de grote vakantie. Zo is er de romantische Caroline (L[KA1]eo) die haar bed nooit met dezelfde vent deelt; en verder de zachtaardige Judith (Canto) die op oudere mannen valt, Paul (Berriau) de eeuwige dromer en filmer, Charly (Richard), een blondje dat een ex-vriendinnetje van een kameraad bang maakt, de ironische Philippe (G[KA1]erard) en het stel Luc (Belvaux) en Nanou (Vouilloz), would-be scenarioschrijvers. Als ze zich niet in hun stamcafé bevinden, brengen ze de tijd door in de bioscoop of ze maken de buurt onveilig. Het debuut van Le Roux, die zijn eigen scenario schreef, mag zeker geslaagd genoemd worden al is het laatste uur teveel van het goede. In het jaar 2000 bracht de Frans-Duitse cultuurzender ARTE een opnieuw gemonteerde versie op de tv van 87m, die we van harte aanbevelen. De film is vooral geschikt voor cinefielen, theater-en filmstudenten en een ieder die een warm gevoel kan opbrengen voor het grote witte doek of de kleine huisbioscoop. Het camerawerk is van Antoine Roch.

Colis d'oseille

1993 |

Frankrijk 1993. Yves Lafaye. Met o.a. Laurence Côte, Didier Bezace en Aaron Barzman.

De vrolijke wederwaardigheden aan de hand van een aantal portretjes van zeven studenten aan de Parijse film- en tv- academie, hun liefdes, kameraadschappelijkheden en een eindrevue vlak voor de grote vakantie. Zo is er de romantische Caroline (L[KA1]eo) die haar bed nooit met dezelfde vent deelt; en verder de zachtaardige Judith (Canto) die op oudere mannen valt, Paul (Berriau) de eeuwige dromer en filmer, Charly (Richard), een blondje dat een ex-vriendinnetje van een kameraad bang maakt, de ironische Philippe (G[KA1]erard) en het stel Luc (Belvaux) en Nanou (Vouilloz), would-be scenarioschrijvers. Als ze zich niet in hun stamcafé bevinden, brengen ze de tijd door in de bioscoop of ze maken de buurt onveilig. Het debuut van Le Roux, die zijn eigen scenario schreef, mag zeker geslaagd genoemd worden al is het laatste uur teveel van het goede. In het jaar 2000 bracht de Frans-Duitse cultuurzender ARTE een opnieuw gemonteerde versie op de tv van 87m, die we van harte aanbevelen. De film is vooral geschikt voor cinefielen, theater-en filmstudenten en een ieder die een warm gevoel kan opbrengen voor het grote witte doek of de kleine huisbioscoop. Het camerawerk is van Antoine Roch.

Que le jour aille au diable

1992 | Drama

Frankrijk 1992. Drama van Alain Wermus. Met o.a. Benoît Régent, Roch Leibovici, Béatrice Agenin en Laurence Côte.

Leibovici en de twintig jaar oudere Régent vormen een uniek paar vrienden. Het leven heeft hen niets cadeau gedaan en nu leven ze van dag tot dag, het grootste deel van hun tijd doorbrengend in een Parijse bistrot, waar ze hun eigen realiteit creëren. Tot Leibovici op een dag de bourgeoise Agenin ontmoet. De rijpe dame wordt zijn minnares en Régent zinkt steeds dieper in de drank. Het portret van twee mannen die in de deprimerende wereld van de daklozen één grote schat hebben: vriendschap. De twee hoofdrollen leveren een goede prestatie maar kunnen toch niet verhinderen dat het scenario van Wermus en Alain Le Henry, geïnspireerd door een roman van Jean-Louis Bourdon, langdradig overkomt. Wermus was lange tijd assistent van Claude Chabrol. In beeld gezet door Bernard Zitzerman.

La vie des morts

1991 | Drama

Frankrijk 1991. Drama van Arnaud Desplechin. Met o.a. Marianne Denicourt, Thibault de Montalembert, Roch Leibovici, Suzel Goffre en Laurence Côte.

In het Noorden van Frankrijk vindt een familiereünie plaats omdat een wat oudere jongen een zelfmoordpoging heeft gedaan en in levensgevaar verkeert. Neven, nichten en jong en oud houden de wacht en reconstrueren beetje bij beetje het voor hen intussen zo ondoorgrondelijke karakter van de jongeman. De regisseur brengt die uren zeer dramatisch in beeld en creëert een gespannen sfeer met behulp van een zeer originele enscenering die ons soms doet denken aan de intimistische drama's van Ingmar Bergman. Hoewel de film niet echt avondvullend is, zou het toch jammer zijn hem buiten beschouwing te laten omdat er meer dan genoeg expressie en suggestie van uit gaat. Camerawerk van Éric Gautier.

Clubland

1991 | Drama

Verenigd Koninkrijk 1991. Drama van Laura Sims. Met o.a. Paul Bhattacharjee, David Morrissey, Ruth Sheen, Danny Webb en Laura Favali.

Een Belgische vrouw wordt in een gelegenheid opgepikt door een vlotte gast, en de politie krijgt belangstelling voor hoe het verder ging. Een bijzonder intrigerend drama over liefde en bedrog. Paul Bhattacharjee is zeer overtuigend als de flierefluiter, en de verrassende wendingen in het verhaal volgen elkaar snel op.

Nouvelle vague

1990 | Experimenteel, Romantiek

Zwitserland​/​​Frankrijk 1990. Experimenteel van Jean-Luc Godard. Met o.a. Alain Delon, Domiziana Giordano, Roland Amstutz, Laurence Côte en Jacques Dacqmine.

Een niet na te vertellen film. De locatie is een villa dicht bij de oever van het meer van Gen[KA2]eve met als hoofdpersonen Hij (Delon) en Zij (Giordano). Op de aftiteling worden de acteurs en zelfs de regisseur niet eens vermeld. De inhoud bestaat uit een stortvloed van beelden (negen cameralieden!), `klanken` (vijf bewerkers) en, natuurlijk woorden. Datgene wat te zien en te horen is overlapt elkaar gedeeltelijk. Er wordt niets verteld maar situaties worden getoond en er is van een commentaarstem gebruik gemaakt, etc. Kortom, een film die de aan zijn lot overgelaten kijker opnieuw moet samenstellen. Maar de vraag is waarvan precies. De onvoorwaardelijke bewonderaars van de 'Meester' zullen het geniaal vinden, maar anderen zullen van een anti-film spreken. Het lijkt vooral kladwerk van een talentvol iemand die zich wilde amuseren. Camerawerk van William Lubtchansky.

L'amour en deux

1990 | Drama

Frankrijk​/​​België​/​​Zwitserland 1990. Drama van Jean-Claude Gallotta. Met o.a. Pascal Gravat, Laurence Côte, Jean-Pierre Darroussin, Marilyne Canto en Alain Hocine.

Toni Farazzi (Gravat) is een eenzame man die als seizoenshulp naar een wintersportplaats gaat. Matthias (Darroussin) de directeur van de onderneming organiseert speurtochten naar vervalste gemzensporen. Gravat is gecharmeerd door zijn vrouw Josefa (C[KA4]ote) omdat zij op een jeugdliefde van hem lijkt. Zij is ongevoelig voor zijn avances en is zeer onderworpen aan haar man. Gravat probeert het bij H[KA1]el[KA2]ene (Canto), maar dat wordt niks, en zij pleegt een mislukte zelfmoord. Côte vermoordt haar man en wil nu een verhouding beginnen met Gravat, nu dat zij zich bevrijdt voelt. Intriges in een wintersportplaats met dramatische afloop. De regisseur schreef met Claude-Henri Buffard het scenario, en Bernard Cavalie bracht het in beeld.

La vengeance d'une femme

1989 | Drama

Frankrijk 1989. Drama van Jacques Doillon. Met o.a. Isabelle Huppert, Béatrice Dalle, Jean-Louis Murat, Albert Leprince en Sébastian Roche.

Vrij naar een roman van Dostojevski over een man die levenslang tot het huwelijk is veroordeeld, verplaatst naar onze tijd. Een getrouwde man veroorzaakt op weg naar zijn minnares met opzet een auto-ongeluk. Zijn weduwe had altijd gemeend dat de maîtresse in kwestie háár vriendin was.

Puissance de la parole

1988 | Experimenteel, Korte film

Frankrijk 1988. Experimenteel van Jean-Luc Godard. Met o.a. Jean Bouise, Lydia Andrei, Jean-Michel Iribarren en Laurence Côte.

Gemaakt in opdracht van France Télécom, is dit in feite een film om in besloten kring of tijdens speciale bijeenkomsten te vertonen. De film is echter dermate poëtisch en grensverleggend, zowel visueel als auditief, dat hij bekroond werd met de Grote Prijs van de stad Locarno op het IXe Festival international de vidéo et des arts électroniques in 1988. Het begint als een thriller. Een auto stopt bij een benzinestation. Een man snauwt: 'Laatste waarschuwing'. Wanhopig grijpt de pomphouder naar de telefoon en belt naar een vrouw aan de andere kant van de wereld. Parallel loopt het verhaal van een onschuldig meisje, Oïnos, dat zich onderhoudt met de filosofische engel Agathos. Ze brengen een dialoog uit Edgar Allan Poe's THE POWER OF WORDS over de schepping, het leven en de dood. Godard stuwt de beelden op ons af in een hels tempo, om ademloos, overbluft en geïmponeerd van te raken. In het scenario verwerkte de regisseur teksten van Poe, Charles Baudelaire, James Cain en Haroun Tazieff. Fotografie van Pierre Binggeli en Caroline Champetier.

La bande des quatre

1988 | Drama, Thriller

Frankrijk 1988. Drama van Jacques Rivette. Met o.a. Bulle Ogier, Benoît Régent, Fejria Deliba, Bernadette Giraud en Inès De Medeiros.

Rivette is van mening dat een film gefilmd toneel behoort te zijn. In zijn oeuvre heeft hij deze opvatting consequent in praktijk gebracht. Dit werk wordt gekenmerkt door drie plaatsen van handeling: de toneelrepetities in een theatertje in Parijs, een café en het huis, waar de vier toneelspelende vriendinnen wonen. Wat er verder gebeurt, wordt duidelijk door vermoeiend geklets dat de hoofdpersonen met elkaar voeren. En dit langer dan twee en een half uur.

Travelling avant

1987 |

Frankrijk 1987. Jean-Charles Tacchella. Met o.a. Thierry Frémont, Ann-Gisel Glass, Simon de La Brosse, Sophie Minet en Laurence Côte.

1948: In het grauwe Parijs van vlak na de oorlog proberen drie bezeten cin[KA1]efielen (zoals de regisseur) een filmclub op te richten. Deze uitzonderlijke regisseur heeft een lange carrière als scenario- en dialogenschrijver achter zich. Hij heeft dus totale controle over zijn films. Hij heeft een tijdperk gekozen dat hij goed gekend heeft want hij heeft in 1949 inderdaad een filmclub opgericht! Een nogal autobiografische kroniek, intiem, ironisch en satirisch. Camerawerk van Jacques Assuerus.