Gustav Mahler

Eden

Frankrijk 2001. Amos Gitai. Met o.a. Arthur Hiller, Daphna Kastner, Luke Holland, Danny Huston en Thomas Jane.

Dracula: Pages from a Virgin's Diary

Canada 2001. Horror van Guy Maddin. Met o.a. Zhang Wei-Qiang, Tara Birtwhistle, Dave Moroni, CindyMarie Small en Wei-Qiang Zhangirt.

Dracula film naar de roman Dracula van Bram Stoker, op muziek van Gustav Mahler. Deze zwijgende cversie van Dracula bevat vele balletscene's. Door het gebrek aan dialoog en de zware soundtrack van Mahler waant de kijker zich in een film uit de jaren '20.

Gouttes d'eau sur pierres brûlantes

Frankrijk 2000. Komedie van François Ozon. Met o.a. Bernard Giraudeau, Ludivine Sagnier, Anna Thompson, Anna Levine en Malik Zidi.

Drama van Ozon is een getrouwe bewerking van het toneelstuk van Rainer Werner Fassbinder, die het op negentien-jarige leeftijd schreef. Over vier mensen die in een ingewikkelde relatie met elkaar belanden.

Maestro, Maestro! : Herbert von Karajan

Duitsland​/​​Zwitserland​/​​Frankrijk​/​​Oostenrijk​/​​Australië​/​​Nederland 1999. Documentaire van Patricia Plattner. Met o.a. Peter Boeckmann, Ines Clouzot, Fritz Dolezal, Dietrich Gerhard en Michel Glotz.

Drama van Ozon is een getrouwe bewerking van het toneelstuk van Rainer Werner Fassbinder, die het op negentien-jarige leeftijd schreef. Over vier mensen die in een ingewikkelde relatie met elkaar belanden.

Lust och färging stor

Zweden 1995. Romantiek van Bo Widerberg. Met o.a. Johan Widerberg, Marika Lagercrantz, Thomas von Brömssen, Karin Huldt en Björn Kjellman.

WO II woedt in alle hevigheid. Ook in Malm[KA3]o, dat in het neutrale Zweden ligt, is het merkbaar: zo heerst er schaarste aan van alles en nog wat, maar Stig (Widerberg) die 15 is, is veel meer ge[KA3]interesseerd in zaken, waarmee de meeste pubers zich bezighouden: hij voelt zich onweerstaanbaar aangetrokken door zijn lerares Viola (Lagercrantz). Ze beginnen een verboden verhouding, die ze angstvallig geheimhouden.

Wie aus weiter Ferne

Nederland 1994. Drama van Eric Oosthoek. Met o.a. Willem Nijholt, Joop Admiraal, Loes Luca, Jacques Commandeur en Krijn ter Braak.

Op uitnodiging van het Concertgebouw, komt de Nederlandse dirigent en Mahler-specialist Nijholt terug naar Nederland om een eenmalige uitvoering van Mahlers Derde Symfonie te leiden. Zijn verrassing is groot als blijkt dat het Concertgebouw in de steigers staat en dat de werkzaamheden tijdens de repetities gewoon doorgaan. Bovendien is de akoestiek van de zaal verschrikkelijk slecht en is het balkon te dichtbij, zodat de posthoornsolo in het derde deel onmogelijk 'wie aus weiter Ferne' kan komen, zoals de partituur voorschrijft. Met dit detail staat of valt voor hem de hele uitvoering. Meesterlijk portret van wat een dirigent beweegt in de uitvoering van een compositie. Nijholt geeft schitterend gestalte aan deze gekwelde man, die af en toe toch ook menselijke trekjes toont, hoewel dit voor hem van ondergeschikt belang is. Zijn oplossing voor de posthoornsolo is een megalomaan juweeltje. Met medewerking van het Simfonieorkest Con Brio en posthoornsolist Jos Verspagen. Scenario van Nirav Christophe en Jacques Peeters. Aan de camera stond Tom Erisman.

Venus in Furs

Nederland 1994. Drama van Maartje Seyferth en Victor Nieuwenhuijs. Met o.a. Anne van de Ven, Andre Arend van Noord, Raymond Thity, Hilt de Vos en Claire Mijnals.

Korte en totaal overbodige verfilming van de in 1869 verschenen klassieker [KL]Venus im Pelz[KLE] van Leopold von Sacher-Masoch, waarin het verschijnsel van de erotische zelfkwelling, het masochisme, wordt beschreven. Blonde stoot Van de Ven domineert haar minnaar Van Noord tijdens een reeks seksuele ontmoetingen op klassieke plekken zoals een stal en een pastorie. Zij vernedert hem, geeft hem zweepslagen, en bevredigt hiermee zijn masochistische verlangens. Uiteindelijk laat zij hem aan zijn lot over met een andere man. Zelf poetst zij de plaat met een vriendin. Eerder (1969) al verfilmd door Massimo Dallamano, die de meester-slaaf-verhouding veel pikanter in beeld bracht. Laura Antonelli was toen de vlotte meid. In vergelijking met haar is Van de Ven een vroegrijpe puber, die in het fietsenhok vieze spelletjes speelt met gemelijk klasgenootje Van Noord. De zwart-wit-beelden van coregisseur Nieuwenhuijs concentreren zich in close-ups van naakte lichamen. Om alles wat allure te geven werd er muziek van Tschaikowski, Mahler en Grieg onder gezet, die de neiging tot gegrinnik alleen maar vergroot.

Hondsdol

Nederland 1991. Tjepke Zijlstra. Met o.a. Amon, Gitta, Alpha, Jules Vernooij en Liesbeth Meijs.

Korte en totaal overbodige verfilming van de in 1869 verschenen klassieker [KL]Venus im Pelz[KLE] van Leopold von Sacher-Masoch, waarin het verschijnsel van de erotische zelfkwelling, het masochisme, wordt beschreven. Blonde stoot Van de Ven domineert haar minnaar Van Noord tijdens een reeks seksuele ontmoetingen op klassieke plekken zoals een stal en een pastorie. Zij vernedert hem, geeft hem zweepslagen, en bevredigt hiermee zijn masochistische verlangens. Uiteindelijk laat zij hem aan zijn lot over met een andere man. Zelf poetst zij de plaat met een vriendin. Eerder (1969) al verfilmd door Massimo Dallamano, die de meester-slaaf-verhouding veel pikanter in beeld bracht. Laura Antonelli was toen de vlotte meid. In vergelijking met haar is Van de Ven een vroegrijpe puber, die in het fietsenhok vieze spelletjes speelt met gemelijk klasgenootje Van Noord. De zwart-wit-beelden van coregisseur Nieuwenhuijs concentreren zich in close-ups van naakte lichamen. Om alles wat allure te geven werd er muziek van Tschaikowski, Mahler en Grieg onder gezet, die de neiging tot gegrinnik alleen maar vergroot.

Sisi

Frankrijk​/​​Duitsland 1990. Romantiek van Christoph Böll en Christoph Böll. Met o.a. Vanessa Wagner, Nils Tavernier, Sonja Kirchberger, Kristina von Walter en Jean Poiret.

Hoe Elisabeth von Bayern - Sisi - ondanks de intriges van haar moeder en de voorkeur van de keizerin-moeder, de gemalin wordt van (toekomstige) keizer Franz-Joseph (Tavernier) van Oostenrijk. In een moderner persectief geplaatst dan de beroemde Romy Schneider-trilogie en komt daarom nogal ironisch over. Integenstelling tot die rolprenten, wordt aardig de draak gestoken met de sentimentaliteit van de vroegere SISSI-films met enkele onverwachte bekende namen van de Franse cinema in bijrollen: Poiret als de hertog Max (van Beieren) en Lafont als Frau von Wrangel. De show wordt gestolen door de nauwelijks zestien-jarige debutante Wagner die, in tegenstelling tot de Romy Schneider-Sissi, bij haar contact met het Beierse en Oostenrijkse hofleven, snel haar spontaniteit en haar zachtmoedigheid verliest. Tavernier is de zoon van de bekende Franse cineast Bertrand Tavernier. De Duitse titel van deze tv-film spelt SISI met [KA1]e[KA1]en S (!). De film heeft een Duitse alternatieve titel: SISI UND DER KAISER KUß, ook met een enkele S. Scenario van de regisseur en camerawerk van Reinhard Köcher.

Le maître de musique

België 1987. Muziek van Gérard Corbiau. Met o.a. José Van Dam, Anne Roussel, Philippe Volter, Sylvie Fennec en Patrick Bauchau.

Begin 1900. Een gevierd zanger verklaart plotseling tot ontsteltenis van zijn publiek, dat hij de scène verlaat. Hij trekt zich terug in zijn kasteel en wil zich wijden aan de opleiding van een jong talent. Ook bekend als THE MUSIC TEACHER.

Achalgazrda Komozitoris Mogzauroba

USSR 1986. Drama van Georgi Shengelaya. Met o.a. Giya Peradze, Levan Abashidze, Zubar Kipishidze, Rusudan Kvilvidze en Rusian Mikaberidze.

Een aankomend componist krijgt in 1907 van zijn leraar de opdracht om het land door te trekken op zoek naar volksliederen. Degenen die hij op zijn weg ontmoet denken dat hij hen komt redden van de tirannie van de tsaar. Maar het tegenovergestelde gebeurt, want wie hij bezocht voelt de tirannie slechts toenemen. Een filosofische film uit de Sovjetrepubliek Georgië, die op het Filmfestival van Berlijn de regieprijs kreeg. USA titel: THE JOURNEY OF A YOUNG COMPOSER.

War and Love

Verenigde Staten 1985. Oorlogsfilm van Moshé Mizrahi. Met o.a. Sebastian Keneas, Kyra Sedgwick, David Spielberg, Cheryl Gianini en Eda Reiss-Merin.

Deze film is gebaseerd op de autobiografie van Jack Eisner, de producent van de film. De hoofdpersoon woont in het ghetto van Warschau, beleeft zijn eerste liefde waarvan hij gescheiden wordt, neent deel aan de opstand, wordt naar Auschwitz gevoerd, waaruit hij ontsnapt. Een bewogen leven dat een betere film verdiende dan deze mislukking waarin de voorraad clichés flink aangesproken wordt.

Le livre de Marie

Zwitserland​/​​Frankrijk 1984. Familiefilm van Anne-Marie Miéville. Met o.a. Bruno Cremer, Rebecca Hampton, Copi, Valentine Mercier en Cléa Rédalier.

Hoewel gebaseerd op een geheel ander thema dient deze film niet alleen bij toeval als aanvulling op JE VOUS SALUE MARIE van Jean-Luc Godard. Een elf-jarig meisje wordt erg aangegrepen door de scheiding van haar ouders en ze neemt haar toevlucht tot boeken, muziek en dans. Een diepzinnige waarheid verbergt zich in een slechts aan de oppervlakte alledaagse context. Camerawerk van Jean-Bernard Menoud, Caroline Champetier, Jacques Firmann en Yvan Niclass.

El Norte

Verenigde Staten 1983. Drama van Gregory Nava. Met o.a. Aide Silvia Gutierrez, David Villalpando, Ernesto Cruz, Alicia del Lago en Eracio Zepeda.

Bloedige militaire acties maken het leven in een Maya- gemeenschap in Guatemala onmogelijk. Een broer en een zus ontsnappen aan de repressie en wijken uit naar Amerika, 'El Norte'. Aan de grens worden ze tegengehouden, maar ze slagen erin op illegale wijze binnen te komen. De toekomst lacht hen tegemoet, maar weldra beseffen ze dat ze niemand kunnen vertrouwen. Schrijnende film die de migrantenpolitiek op menselijke wijze benadert. Soms poëtisch, dan weer doorspekt met humor, volgen we de lijdensweg van twee jonge mensen die slechts een kans in het leven willen krijgen. Het gevoelige scenario werd geschreven door regisseur Nava en producente Anna Thomas en rekent genadeloos af met de onmenselijke Amerikaanse immigratiepolitiek. Knappe beelden van James Glennon.

Mahler

Verenigd Koninkrijk 1974. Muziek van Ken Russell. Met o.a. Robert Powell, Georgina Hale, Richard Morant, Lee Montagne en Rosalie Crutchley.

Zal niet bij iedereen in de smaak vallen (dat komt wel meer voor bij Russell), maar is één een van Russells betere films. Opnamen, locaties, kostuums - alles is even schitterend in deze autobiografie van de componist rond de eeuwwisseling. Maar dat betekent niet dat het ook een verfijnde film is: neem alleen maar de opzettelijk anachronistische Nazi-humor. Het scenario is van regisseur Russell. Het camerawerk is van Dick Bush.

Lotte in Weimar

Oost Duitsland 1974. Drama van Egon Gühnter en Egon Günther. Met o.a. Martin Hellberg, Lilli Palmer, Jutta Hoffmann, Katharina Thalbach en Rolf Ludwig.

Regisseur G[KA3]unther schreef zelf het scenario naar de gelijknamige roman van Thomas Mann over Charlotte Kestner (Palmer) die als de jonge Lotte Buff (Wilke) een stormachtige affaire had met dichter Wolfgang von Goethe (Eichorn). Ze wees hem indertijd af, wat de gekwetste Goethe in zijn roman [KL]Werthers Leiden[KLE] beschreef. Ze keert na veertig jaar terug naar Weimar, waar de oudere Goethe (Hellberg) een hoge post in de regering vervult als Minister van Staat. Ze wil het contact met Goethe hernieuwen, maar het zal niet meer worden wat het ooit geweest was. Ondanks de behoorlijke hoofdrollen, is het een bloedeloze film naar een verouderd concept. Een totale afgang voor de Oost-Duitse DEFA toen ze hem (als hun eerste film) naar het festival van Cannes inzonden voor de officiële mededinging. Het camerawerk is van Erich Gusko.

Karl May

Duitsland 1974. Biografie van Hans Jürgen Syberberg. Met o.a. Helmut Käutner, Kristina Söderbaum, Käthe Gold, Attila Hörbiger en Willy Trenk-Trebitsch.

Een van de meest ingetogen Syberberg-filmopera's met Helmut Käutner als de schrijver van de beroemde Indianenboeken. Een overtuigend epos in het heimwee naar burgerlijke zuiverheid en een verrassende blik op de schrijver May. Scenario van regisseur Syberberg. Camerawerk van Dietrich Lohmann.

Harlis

Duitsland 1972. Komedie van Robert van Ackeren. Met o.a. Mascha Rabben, Gabi Larifari, Ulli Lommel, Heidy Bohlen en Rolf Zachner.

Melodrama wordt uitvergroot en de kitsch tot allegorische tragiek verheven in deze film over een damesdanspaar (Rabben en Larifari) uit een vrouwenclub, van wie de een verliefd wordt op slager Lommel. Larifari wordt jaloers op Rabbens nieuwe vlam, die op zijn beurt achterna wordt gezeten door zijn vriendin Bohlen. Haar broer Zachner is van hem afhankelijk en als Lommel met hem en Bohlen breekt, is Zachner's wraak verschrikkelijk. Een ongeremd en geslaagd spel vol met burgerlijke clichés. Scenario van regisseur Van Ackeren, Joy Market en Iris Wagner. Camerawerk van Dietrich Lohmann en Lothar Elias Stickelbrucks.

Morte a Venezia

Italië​/​​Frankrijk 1971. Drama van Luchino Visconti. Met o.a. Dirk Bogarde, Björn Andrésen, Silvana Mangano, Romolo Valli en Mark Burns.

Gebaseerd op de novelle 'Tod in Venedig' (1912) van Thomas Mann. Bogarde speelt de Duitse componist Aschenbach (gebaseerd op Gustav Mahler) die tijdens een bezoek aan Venetië in een jonge Poolse toerist de kracht van zinnelijke schoonheid ontdekt die hij in zijn werk tevergeefs heeft nagestreefd. Bogarde was bijzonder tevreden: 'For me Death in Venice is the peak - the end - of my career. I can never hope to give a better performance or be in a better film.' Schitterend camerawerk van Pasquale de Santis, de meeslepende muziek van Mahler (onder andere het Adagietto uit de Vijfde Symfonie) en perfecte sfeertekening maken film en boek eindelijk eens gelijkwaardig.

The Honeymoon Killers

Verenigde Staten 1970. Misdaad van Leonard Kastle. Met o.a. Shirley Stoler, Mary Jane Higby, Doris Roberts, Kip McArdle en Elsa Raven.

Stoler is een muurbloem, die via de Club van Eenzame Harten, klaploper LoBianco leert kennen. Ze raakt smoor op hem, maar hij gaat er vandoor met al haar centjes. Ze spoort hem op en verstrikt hem in haar net, en dwingt hem zijn volgende verovering af te maken, en de buit met haar te delen. Zo gaan zij samen een tijdje door totdat ze in handen van de politie geraken. Gebaseerd op de waargebeurde zaak van Martha Beck en Raymond Fernandez, die in 1951 na hun veroordeling geëxecuteerd werden. Onderhoudend, griezelig en gemaakt als een B-film noir. Regisseur Kastle schreef zijn eigen script. Oliver Wood tekende voor de fotografie. Martin Scorsese was de oorspronkelijke regisseur, hij werd vervangen door Donald Volkman die op zijn beurt weer plaats moest maken voor Kastle.