Anémone (1950): cast.
Er zijn 48 films gevonden.

Mademoiselle Drot

2010 | Drama

Frankrijk 2010. Drama van Christian Faure en Christian Carter. Met o.a. Louise Monot, Mélanie Bernier, Michaël Cohen en Anémone.

Titelmejuffrouw Drot (Monot) is een kortzichtige katholieke vrouw in Parijs anno 1938. Ze is uit de gratie vanwege een buitenechtelijk kind en moet uit financiële noodzaak tot haar afgrijzen een dienstbetrekking accepteren bij een Joods gezin. Daar ondervindt ze dat haar antisemitische denkkader ontoereikend is voor haar groeiende gevoel van toewijding en vriendschap voor haar werkgevers. Mademoiselle Drot geeft het wijdverspreide antisemitisme in Vichy-Frankrijk een gezicht tijdens de opkomst en heerschappij van de nazi's met een duidelijk beschuldigende vinger naar uiteindelijk het Vaticaan. Gebaseerd op het boek van Hélène Millerand.

Malevil

2009 | Sciencefiction, Drama

Frankrijk 2009. Sciencefiction van Denis Malleval. Met o.a. Anémone, Bernard Yerlès, Slony Sow, Jean-Pierre Martins en Pierre Val.

Na een allesverwoestende nucleaire explosie tracht een aantal overlevenden van zeer divers pluimage zich in en om het Franse chateau Malevil in de bizarre nieuwe situatie te schikken. Tot falen gedoemde, liefdeloze poging om, op een uiterst bescheiden televisiebudget, de post-apocalyptische roman uit 1972 van WO II-veteraan Robert Merle nogmaals te verfilmen. Met uitzondering van Anémone, doorrimpeld, grijs geworden en vermoeid ogend, kan de cast niet in de schaduw staan van die in de vrije Christian de Chalonge-adaptatie uit 1981. Malleval draait gemiddeld twee tv-films per jaar.

Voyance et manigance

2001 | Komedie

Frankrijk 2001. Komedie van Eric Fourniols. Met o.a. Emmanuelle Béart, Dieudonné, Anémone, Zinedine Soualem en Serge Hazanavicius.

Na een allesverwoestende nucleaire explosie tracht een aantal overlevenden van zeer divers pluimage zich in en om het Franse chateau Malevil in de bizarre nieuwe situatie te schikken. Tot falen gedoemde, liefdeloze poging om, op een uiterst bescheiden televisiebudget, de post-apocalyptische roman uit 1972 van WO II-veteraan Robert Merle nogmaals te verfilmen. Met uitzondering van Anémone, doorrimpeld, grijs geworden en vermoeid ogend, kan de cast niet in de schaduw staan van die in de vrije Christian de Chalonge-adaptatie uit 1981. Malleval draait gemiddeld twee tv-films per jaar.

L'homme de ma vie

1999 | Drama

Frankrijk 1999. Drama van Stéphane Kurc. Met o.a. Patrick Chesnais, Bruno Solo, Marianne Denicourt, Valérie Bonneton en François Berléand.

Na een allesverwoestende nucleaire explosie tracht een aantal overlevenden van zeer divers pluimage zich in en om het Franse chateau Malevil in de bizarre nieuwe situatie te schikken. Tot falen gedoemde, liefdeloze poging om, op een uiterst bescheiden televisiebudget, de post-apocalyptische roman uit 1972 van WO II-veteraan Robert Merle nogmaals te verfilmen. Met uitzondering van Anémone, doorrimpeld, grijs geworden en vermoeid ogend, kan de cast niet in de schaduw staan van die in de vrije Christian de Chalonge-adaptatie uit 1981. Malleval draait gemiddeld twee tv-films per jaar.

Lautrec

1998 | Biografie, Drama, Komedie

Frankrijk​/​​Spanje 1998. Biografie van Roger Planchon. Met o.a. Régis Royer, Elsa Zylberstein, Anémone en Claude Rich.

Derde speelfilm van de Franse theaterregisseur Planchon maakt van Lautrecs korte leven een geforceerd vrolijke boel afgewisseld met in alcohol gedrenkte tragische momenten. En dat kan best kloppen, als je Lautrecs biografie erop naslaat. Planchon begint keurig bij pagina 1, Lautrecs geboorte tijdens een onweer, hij besteedt vervolgens aandacht aan z'n jeugd, en concentreert zich dan op Lautrecs kunstenaarschap en z'n gemankeerde relatie met zijn muze Suzanne Valadon (Zylberstein). Jammer genoeg is Planchon er niet in geslaagd om conform zijn ambitie 'in de ziel van de kunstenaar te schouwen'. Zijn film blijft te veel een conglomeraat van petit histoires over het bohémien bestaan in Montmartre. In de bijrollen zien we oa Jean-Marie Bigard als 'cabaret'-zanger Aristide Bruant en Karel Vingerhoets in de rol van kunstbroeder Vincent van Gogh.

Marquise

1997 | Historische film, Romantiek, Komedie

Zwitserland​/​​Italië​/​​Frankrijk​/​​Spanje 1997. Historische film van Véra Belmont. Met o.a. Sophie Marceau, Bernard Giraudeau, Lambert Wilson, Patrick Timsit en Thierry Lhermitte.

Prostituee, zangeres en actrice Marquise werd aanbeden door iedereen in Frankrijk, ook door koning Louis XIV en door toneelschrijver Jean Racine. Diens collega Molière ontdekt Marquise terwijl ze danst in de regen. Haar loopbaan, haar ontmoeting met Racine en het ongeluk dat haar treft, wordt getoond in een mix van komedie en tragedie. Marquise wordt vanwege de romances en het theater wel vergeleken met de klassieker Les enfants du paradis (1945), maar haalt door de karikaturale personages niet dat niveau. Marceau voelde zich overigens niet senang op de set, had geen klik met Belmont en weigerde mee te werken aan de publiciteit.

La cible

1997 | Komedie

Frankrijk 1997. Komedie van Pierre Courrège. Met o.a. Daniel Russo, Sagamore Stévenin, Anémone, Hippolyte Girardot en Bernard Rosselli.

Prostituee, zangeres en actrice Marquise werd aanbeden door iedereen in Frankrijk, ook door koning Louis XIV en door toneelschrijver Jean Racine. Diens collega Molière ontdekt Marquise terwijl ze danst in de regen. Haar loopbaan, haar ontmoeting met Racine en het ongeluk dat haar treft, wordt getoond in een mix van komedie en tragedie. Marquise wordt vanwege de romances en het theater wel vergeleken met de klassieker Les enfants du paradis (1945), maar haalt door de karikaturale personages niet dat niveau. Marceau voelde zich overigens niet senang op de set, had geen klik met Belmont en weigerde mee te werken aan de publiciteit.

Les enfants de salaud

1996 | Komedie

Frankrijk 1996. Komedie van Tonie Marshall. Met o.a. Claudia Cardinale, Jean Yanne, Molly Ringwald, Danielle Darrieux en François Cluzet.

Smakelijke zedenkomedie over drie (half)zusters en een (half)broer die elkaar pas (echt) leren kennen na arrestatie en voorgeleiding van hun criminele vader (Yanne). Suzanne (Anemone) is beslist de opvliegendste van het toch al temperamentvolle stel: een van de felste meningsverschillen wordt door haar krachtig afgesloten met het plaatsen van een keukenmes in de eerste de beste deurpost. De ongeremd hilarische begrafenisscene aan het slot van de film wordt breed uitgemeten en stijlvast gelardeerd met beelden in slow motion.

Les Bidochon

1996 | Komedie

Frankrijk 1996. Komedie van Serge Korber. Met o.a. Anémone, Jean-François Stévenin, Annie Girardot, Daniel Gélin en Catherine Lachens.

Smakelijke zedenkomedie over drie (half)zusters en een (half)broer die elkaar pas (echt) leren kennen na arrestatie en voorgeleiding van hun criminele vader (Yanne). Suzanne (Anemone) is beslist de opvliegendste van het toch al temperamentvolle stel: een van de felste meningsverschillen wordt door haar krachtig afgesloten met het plaatsen van een keukenmes in de eerste de beste deurpost. De ongeremd hilarische begrafenisscene aan het slot van de film wordt breed uitgemeten en stijlvast gelardeerd met beelden in slow motion.

L'échappée belle

1996 | Komedie

Frankrijk 1996. Komedie van Étienne Dhaene. Met o.a. Anémone, Olivia Bonamy, Antoine Duléry, Emma de Caunes en Laurence Masliah.

Smakelijke zedenkomedie over drie (half)zusters en een (half)broer die elkaar pas (echt) leren kennen na arrestatie en voorgeleiding van hun criminele vader (Yanne). Suzanne (Anemone) is beslist de opvliegendste van het toch al temperamentvolle stel: een van de felste meningsverschillen wordt door haar krachtig afgesloten met het plaatsen van een keukenmes in de eerste de beste deurpost. De ongeremd hilarische begrafenisscene aan het slot van de film wordt breed uitgemeten en stijlvast gelardeerd met beelden in slow motion.

Le fils de Gascogne

1995 | Komedie, Romantiek

Rusland​/​​Frankrijk 1995. Komedie van Pascal Aubier. Met o.a. Jean-Claude Dreyfus, Dinara Droukarova, Grégoire Colin, Pascal Bonitzer en Gérard Cherqui.

De jonge Harvey (Colin) moet een groep Georgische zangers begeleiden die een drietal dagen in Parijs zal verblijven. Tussen hem en de achttien-jarige tolk Dinara (Droukarova) ontluikt een romance. Door een toeval ontmoet het stel Marco Garciano (Dreyfus), een werkloze acteur, die iedereen onder tafel kan praten. Marco beweert dat Harvey sprekend lijkt op een zekere Gascogne, een overleden dichter en musicus, die vooral bekend werd omdat hij een speelfilm gemaakt zou hebben die niemand ooit heeft gezien. Onder het mom dat Harvey de zoon van deze Gascogne is, gaan ze op zoek naar die legendarische film. Hun speurtocht brengt hen in contact met een resem bekende regisseurs, schrijvers, technici en acteurs, die allemaal hun eigen rol spelen. Op de manier van Robert Altman`s THE PLAYER (1992) werden veel mensen, die naam in de Franse film hadden gemaakt, bereid gevonden een rolletje te vertolken in deze sympatieke rolprent die ons een beeld van de hedendaagse Franse filmwereld geeft, gekoppeld aan een tournee van een zanggroep uit Georgië, waarin twee tegengestelde culturen met elkaar worden geconfronteerd. Het scenario is van regissieur Aubier en Patrick Mondiano. Het camerawerk is van Jean-Jacques Flori.

Le cri de la soie

1995 | Drama

Zwitserland​/​​België​/​​Frankrijk 1995. Drama van Yvon Marciano. Met o.a. Marie Trintignant, Sergio Castellitto, Anémone, Adriana Asti en Alexandra London.

Parijs 1914. Marie Benjamin (Tritignant) is analfabeet. Zij heeft een onverklaarbare voorliefde voor zijde. Ze betreedt een warenhuis in Parijs en snijdt met een scheermes een stuk kostbare rode zijde van een grote rol af. Ze valt flauw en de rol valt bovenop haar. Ze wordt de gevangenis ingesmeten als winkeldievegge.

Enfants de salaud

1995 | Komedie

Frankrijk​/​​België​/​​Zwitserland 1995. Komedie van Tonie Marshall. Met o.a. Anémone, Nathalie Baye, François Cluzet, Molly Ringwald en Jean Yanne.

Drie halfzusters en een halfbroer weten niet van elkaars bestaan af. Ze groeiden op bij hun resp. moeder of resp. grootouders. Ze werden allen door hun vader Julius Mandenne (Yanne) erkend, maar die verdween om nooit meer iets van zich te laten horen. De tijd vliegt voorbij tot op een kwade dag hun vader in Brussel terecht moet staan wegens een gruwelijke moord.

Pas très catholique

1994 | Komedie, Mysterie

Frankrijk 1994. Komedie van Tonie Marshall. Met o.a. Michel Roux, Anémone, Roland Bertin, Denis Podalydès en Michel Didym.

Actrice en Frans links geweten Anémone (1950-2019) is Maxime, een kettingrokende wildebras met een rijk liefdesleven. Haar wisselende contacten met mannen en vrouwen, en haar baan als privédetective leiden met de nodige omwegen richting een middelbare school. En daarmee naar de zoon die ze al jaren niet meer heeft gezien. Ziedaar, de botsing tussen het gevierde Franse hedonisme en de vermaledijde bourgeoisie. Geestig vanwege de pretentieloos dik aangezette schets van een moreel inklinkend personage. Losjes gebaseerd op flarden van het leven van de regisseur en scenarist Tonie Marshall (1951-2020).

Aux petits bonheurs

1994 | Komedie, Korte film

Frankrijk 1994. Komedie van Michel Deville. Met o.a. Anémone, Xavier Beauvois, André Dussollier, Nicole Garcia en Thierry de Carbonnieres.

Een vrouw arriveert in een gastvrij huis, waar ze met open armen wordt ontvangen door enkele vrienden, die hebben besloten vier dagen lang lief en leed met elkaar te delen. Ze is hier in de hoop de man van haar leven terug te vinden, die ze 25 jaar geleden in deze buurt heeft ontmoet. Het zijn de verhalen van een paar stellen, van hun doen en laten, hun liefde en haat. E[KA1]en ding hebben alle aanwezigen gemeen: ze hebben behoefte aan liefde. Niet bepaald opvallende Franse film, goed gespeeld, maar met een scenario (van Rosalinde Deville) dat wordt ontsierd door ellenlange dialogen en pathetisch gewauwel zonder kop of staart. Fotografie van Martial Thury.

Poisson-lune

1993 | Drama

Frankrijk 1993. Drama van Bertrand Van Effenterre. Met o.a. Anémone, Robin Renucci, Aurélie Berrier, Rosa Khoudadra en Mahmoud Benyacoub.

An[KA1]emone speelt Anne, een vrouw die samen met haar broer Tom (Renucci) een bouwproject van een sportcomplex leidt. Ze heeft een vijftien-jarige dochter Fabienne (Berrier). Deze gaat om met jonge Noord-Afrikanen - in het bijzonder met Latifa (Khoudadra) die zich proberen te integreren in de Franse maatschappij. Anne wil met haar broer Tom haar dochter ter gelegenheid van diens zestiende verjaardag een verrassing voorbereiden. Dat is ook zo'n beetje het tijdstip, waarop het bouwwerk klaar moet zijn. Anne hoort dat haar broer hierna zijn eigen weg wil gaan en ze voelt zich door hem in de steek gelaten. Uit wraak vernietigt zij het cadeau. Fabienne, die toch al niet zo geweldig met d'r moeder kon opschieten, ziet haar verjaardag in duigen vallen en vlucht naar haar oom. Anne hangt ondertussen de beest uit in vrachtrijderskringen. Nog een teleurstelling: het blijkt dat Fabienne's oom haar eigen vader is. Ze zoekt vervolgens haar heil bij haar Magrebijnse vrienden. Van Effenterre, die samen met Anne Bragance het scenario naar Bragrance's verhaal schreef, heeft te veel hooi op zijn vork genomen om het allemaal te doen slagen: verhouding moeder- dochter, incest, adolescentie, immigratie, etc. In documentaire stijl gefilmd drama met toch een te excentrieke rol voor de geëmancipeerde Anémone. Camerawerk van Yorgos Ollivier.

Le petit prince a dit

1992 | Drama, Komedie

Zwitserland​/​​Frankrijk 1992. Drama van Christine Pascal. Met o.a. Richard Berry, Anémone, Marie Kleiber, Lucie Phan en Mista Préchac.

De Zwitserse Violette is tien jaar. Haar ouders zijn gescheiden en ze woont bij haar vader. Wanneer in haar hoofd een tumor wordt geconstateerd neemt vader Adam het meisje mee op een reis via Milaan naar de Provence waar moeder Melanie zich bij hen aansluit. Dit gevoelige, mooi geacteerde familiedrama staat meer stil bij de gevoelens van onmacht van de ouders dan bij Violette zelf, die tamelijk nuchter onder de situatie blijft. Ontroerend zonder sentimenteel te worden. Filmmaakster Christine Pascal kreeg in eigen land de prijs van de filmkritiek.

La belle histoire

1992 | Avonturenfilm, Romantiek, Drama, Komedie

Frankrijk 1992. Avonturenfilm van Claude Lelouch. Met o.a. Béatrice Dalle, Vincent Lindon, Marie-Sophie L., Patrick Chesnais en Gérard Darmon.

Lelouch houdt ervan om het lot van verschillende personages door elkaar te hutselen en vervolgens toe te kijken hoe het leven ermee omspringt. Met Jesus de zigeuner, Odona, Marie-Madeleine uit de jaren 1990, Simon de smeris, Pierre de kunstkenner, Marie de jonge onderwijzeres en nog vele anderen, gaat de cineast terug in de tijd om het grote avontuur te vertellen van een op het eerste gezicht ontbrande liefde: twee duizend jaar beproeving voor één seconde eeuwigheid. Hij doet dit met de handige en naïeve bekwaamheid die hem eigen is, vol dichterlijke vervoering t.o.v. het leven, met een intieme blik op zijn personages, terwijl hij trouw blijft aan het onuitputtelijke thema van de liefde, waar de mens allerlei toeren mee uithaalt. Maar voor het vertonen van oppervlakkige woorden en ontoegankelijke, steeds weer herhaalde scènes, is meer dan drie uur toch wat teveel van het goede. Het scenario is van de regisseur en camerawerk van Jean Yves Le Mener.

Coup de jeune

1992 | Komedie

Frankrijk 1992. Komedie van Xavier Gélin. Met o.a. Martin Lamotte, Ludmila Mikaël, Jean Carmet, Daniel Gélin en Anémone.

Een 70-jarige geleerde, die al is gelauwerd met onder meer de Nobelprijs, zet zijn pogingen voort het geheim van de eeuwige jeugd te vinden. Op een dag treft hij zichzelf na een manipulatiefout aan in de huid van een jochie van vier. Het scenario loopt al in het eerste shot vast, en Gélin veroorzaakt met deze van elk belang en originaliteit verstoken klucht zeker geen revolutie binnen de cinematografie. De lompe trekpoppen van acteurs maken ook niets goed. Scenario van Philippe Setbon en de regisseur.

Loulou Graffiti

1991 | Komedie

Frankrijk 1991. Komedie van Christian Lejalé. Met o.a. Anémone, Jean Reno, Jan Vancoillie, Jean Benguigui en Patrick Timsit.

Grappig avontuur met veel humor waarin Loulou Graffiti (Vancoillie), een jochie uit een gebroken gezin, probeert een paar te maken van Juliette (An[KA1]emone) een ontwerpster, en Pique-La-Lune (Reno) een dief, twee volkomen verschillende mensen. Grappig scenario van de regisseur. Camerawerk van Laurent Dailland.

Maman

1990 | Komedie, Drama

Frankrijk 1990. Komedie van Romain Goupil. Met o.a. Anémone, Arthur H., William Lafon, Karim Massard en Sabrina Houicha.

Bitterzoete kroniek over een a-sociaal gezin. Centraal staat de op Anna Magnani lijkende, kleurrijk geportretteerde moeder, een rol van An[KA1]emone. In dit laag-bij-de-grondse milieu schreeuwt iedereen, leeft van dag tot dag en slaat en omhelst elkaar om beurten. `Een trieste komedie` schrijft Isabelle Danel terecht (Présence du cinéma français) die echter nergens echt tragisch wordt. Deze smijt- en vechtfilm gaat juist steeds meer op een klucht lijken. De veelzijdige schrijver Goupil heeft een scenario geschreven dat soms wat te veel in herhalingen vervalt maar de sympatieke mislukkelingen komen heel ontroerend over. Camerawerk van Renan Polles.

Après après-demain

1990 | Komedie

Frankrijk 1990. Komedie van Gérard Frot-Coutaz. Met o.a. Simon de La Brosse, Anémone, Agnès Soral en Micheline Presle.

Paul (La Brosse) wordt verliefd op Isabelle (Anémone) die zich ook tot hem aangetrokken voelt, maar in geen geval voor hem haar carrière als modestyliste en haar onafhankelijkheid wil opgeven. Vrienden en buren om hen heen zijn de getuigen van een hartstocht vol hindernissen. Deze regisseur munt uit in wat 'de pathetische komedie' zou kunnen heten: een scherp observatievermogen, een subtiele schets van de controverses tussen hart en verstand en van warme, menselijke personages, die het er maar moeilijk mee hebben. Zeer verzorgd en strak camerawerk.

Les héritiers: Le quincaillier de Meaux

1989 | Mysterie

Frankrijk 1989. Mysterie van Pierre Lary en Juliet Berto. Met o.a. Juliet Berto, Paul Le Person, Anémone en Michel Blanc.

Uit de serie Les héritiers. Deze keer beleeft een vredige vijftiger, die een zaak met ijzerwaren in Meaux heeft, een grootse dag in zijn saaie bestaan. Zijn schoonmoeder overlijdt namelijk, en hij is de enige erfgenaam. Zij laat hem een kasteel na. Maar zo makkelijk gaat dat niet en er gebeuren eigenaardige dingen. Knap gemaakte suspense, mede dankzij overtuigend spel. Eveneens een treffende beschrijving van het leven in de provincie.

El sueno del mono loco

1989 | Drama, Thriller

Frankrijk​/​​Spanje 1989. Drama van Fernando Trueba. Met o.a. Daniel Ceccaldi, Anémone, Jeff Goldblum, Miranda Richardson en Dexter Fletcher.

Broeierige thriller van de Madrileense regisseur Fernando Trueba over een Amerikaanse scenarioschrijver die zich in Spanje in een incestueus wespennest begeeft. Veel internationale sterren: onder meer Jeff Goldblum, Miranda Richardson en Anémone. Trueba´s beste film tot dat moment. Vijf jaar later kreeg hij een Oscar voor Beste Buitenlandse Film (Belle Époque). Tijdens het dankwoord sprak hij de gedenkwaardige woorden: 'Ik zou willen dat ik in God geloofde, maar ik geloof in Billy Wilder.´

Baisers de secours, Les

1989 |

Frankrijk 1989. Philippe Garrel. Met o.a. Anémone, Brigitte Sy, Maurice Garrel, Philippe Garrel en Louis Garrel.

De avant garde-filmer bij uitstek, Philippe Garrel, wekt verwondering met dit werk. Het thema lijkt op het eerste gezicht erg simpel: het is het verhaal van een scheiding en de terugkeer in de huiselijke haard. Echter, in de film wordt nog een film opgenomen! Bovendien gaat het om een heus familieproject. Met uitzondering van An[KA1]emone behoren alle spelers of tot de familie Garrel of tot hun vriendenkring. De dialogen, die opvallen door hun discretie en geloofwaardigheid, zijn van Marc Cholodenko. Belichting en camerawerk (van Jacques Loiseleux) scheppen een dromerige sfeer. Er ontstaat een ontroerende huiselijke realiteit. Een keerpunt in de carrière van deze regisseur.

Envoyez les violons

1988 | Komedie, Romantiek

Frankrijk 1988. Komedie van Roger Andrieux. Met o.a. Richard Anconina, Anémone, Michel Galabru, Martin Lamotte en Fabienne Périneau.

De reclameman Fred raakt gedeprimeerd omdat zijn vrouw, een mannequin, zich op de dwarsfluitstudie heeft gestort, als therapie, onder leiding van een jonge vrouw. Deze moeizame film bestaat louter uit cliché's, van begin tot eind aan elkaar gebreid door drie scenarioschrijvers, waaronder Andrieux. Met uitzondering van Galabru wordt er weinig overtuigend geacteerd.

Le grand chemin

1987 | Familiefilm, Komedie, Drama

Frankrijk 1987. Familiefilm van Jean-Loup Hubert. Met o.a. Anémone, Richard Bohringer, Christine Pascal, Antoine Hubert en Vanessa Guedj.

Frankrijk, 1959. Zwangere Parisienne Claire vertrouwt haar negenjarige spruit Louis even toe aan vriendin Marcelle en echtgenoot Pelo op het platteland nabij Nantes. Aldaar maakt Louis met spring-in-'t-veld Martine quantumsprongen in levenskennis. Deze warme, melancholieke en deels autobiografische opgroeifilm sprankelt door het spel der kleine en grotere acteurs. Bijrol van Christine Pascal (1953-1996) als Louis' moeder. Césars voor Anémone en Bohringer. Hubert schreef 26 jaar later voor weekblad L'Express een beknopt 'Hoe het verder ging'. De Hollywoodherverfilming Paradise ontbeert de levensechtheid van het origineel.

I love you

1986 | Komedie

Italië​/​​Frankrijk 1986. Komedie van Marco Ferreri. Met o.a. Christopher Lambert, Eddy Mitchell, Agnès Soral, Anémone en Flora Barillaro.

Ferreri beschouwt provocatie als een van de schone kunsten en vertelt ditmaal het verhaal van een man die verliefd is op een... sleutelhanger die het gezicht van een vrouw heeft en hem bedriegt met anderen. Uiteindelijk verdrinkt de fetisjt zich in zee. Achter deze geschiedenis die over een wat 'dwaze gewoonte' lijkt te gaan, tekent zich het gebruikelijke pessimisme van de maker af, die bezeten is van personen die zichzelf vernietigen. Helaas mist het scenario vindingrijkheid en blijft het ergens halverwege steken, zodat de belangstelling van de filmliefhebber afneemt. Ook al is deze soms hartstochtelijke film niet overal even sterk, toch kan worden gesproken van een uitstekende prestatie. In elk geval niet een van de betere films van Ferreri.

Péril en la demeure

1985 | Misdaad, Thriller, Drama

Frankrijk 1985. Misdaad van Michel Deville. Met o.a. Christophe Malavoy, Nicole Garcia, Anémone, Michel Piccoli en Richard Bohringer.

Wie anders dan Deville kan een labyrintachtige intrige zo voortreffelijk ensceneren als een speels noir-ballet van taal, beeld en muziek? Niemand, zo blijkt uit deze romanadaptatie - of beter: romaninterpretatie - waarin een gitaarleraar verzeild raakt in een onstuimige affaire met de sensuele maman van een pupil. Hun liefdesuitingen blijven niet privé en ziedaar de vileine manipulaties van het briljante scenario: wie bedondert wie en waarom? Devilliaans cinema-raffinement in optima forma, met Malavoy en Garcia als erotisch verhit koppel, Anémone als spionerende buurvrouw en de kijker als puzzelende voyeur. Naar René Belletto's bekroonde misdaadroman 'Sur la terre comme au ciel' (1982).

Les nanas

1985 | Komedie

Frankrijk 1985. Komedie van Annick Lanöe. Met o.a. Marie-France Pisier, Anémone, Dominique Lavanant, Macha Méril en Juliette Binoche.

Het leven van dag tot dag van een groep jonge sympathieke vrouwen die binnen en buiten hun huwelijk diverse avonturen beleven. Er is geen enkele man te bekennen in de hele film en het is de vraag of de cineaste hiervoor gekozen heeft uit originaliteit of uit eigen overtuiging. De soms grappige dialogen vormen het belangrijkste onderdeel en er is weinig aandacht geschonken aan het eigenlijke filmwerk. Er is weinig diepgang en aandacht voor de werkelijke problemen van de vrouw (rond 1985). Een mindere film dan LES BONNES FEMMES van Claude Chabrol (1960) die toentertijd (ook al) niet doordrong tot het filmpubliek.

Le mariage du siècle

1985 | Komedie

Frankrijk 1985. Komedie van Philippe Galland. Met o.a. Thierry Lhermitte, Jean-Claude Brialy, Anémone, Michel Aumont en Dominique Lavanant.

Een zeer toepasselijke titel voor een met veel bombarie aangekondigde maar teleurstellende film. Geld is ook niet alles en compenseert niet in het minst het gebrek aan scenario, grappen, overtuigingskracht en tempo, zoals dat vereist is bij komedies. Helaas heeft de film meer van een film van Gérard Oury. De acteurs doen niettemin hun best. Scenario van de regisseur, Jean-Luc Voulfow en Anémone.

Un homme à ma taille

1983 | Komedie

Frankrijk​/​​Duitsland 1983. Komedie van Annette Carducci. Met o.a. Liselotte Christian, Anémone, Daniel Russo, Thierry Lhermitte en Volker Brandt.

Min of meer autobiografische debuutfilm van Carducci over haar ervaringen met Franse mannen: Christian is een veertig- jarige lange (1,80m) Duitse vrouw wier huwelijk met een Fransman is stukgelopen op de culturele verschilletjes. Ze komt alleen te staan, en affaires met een socioloog en een joods schrijver monden in niets uit. Ze zoekt een man van haar eigen lengte en intellectueel niveau. Een aandoenlijke ironische komedie, die je in een goede stemming brengt, al is het wel een beetje buitenissig. Ook bekend als DEUTSCH IST SCHÖN.

Pour cent briques t'as plus rien

1982 | Misdaad, Komedie

Frankrijk 1982. Misdaad van Edouard Molinaro. Met o.a. Daniel Ateuil, Anémone, Gérard Jugnot, Georges Géret en Darry Cowl.

Een werkloze en zijn kamergenoot zijn toevallige toeschouwers van een bankroof-op-video en besluiten dit voorbeeld te volgen met speelgoed-machinegeweren. Na de eerste schrik sympathiseren de gegijzelden in de bank met de stuntelige rovers en zijn zelfs behulpzaam bij hun ontsnapping, op voorwaarde dat zij in zonniger streken ook van de buit kunnen profiteren. Een parodie op DOG DAY AFTERNOON, in een cafétheater-aanpak die clichématig begint te worden maar ditmaal een wat steviger regie kreeg van routinier Molinaro, en met een leuke rol van Anémone als een door de wol geverfde lokettiste. Scenario van regisseur Molinaro en Didier Kaminka.

Le quart d'heure américain

1982 | Romantiek, Komedie

Frankrijk 1982. Romantiek van Philippe Galland. Met o.a. Gérard Jugnot, Anémone, Jean-François Balmer, Jean-Pierre Bisson en Michèle Moretti.

Ferdinand heeft verschillende tegenslagen, maar zonder die tegenslagen zou hij nooit de liefde hebben leren kennen. Een flauwe komedie, volkomen pretentieloos en met een zwakke regie. Toch nog genietbaar door het goede acteren.

Le Père Noël est une ordure

1982 | Komedie

Frankrijk 1982. Komedie van Jean-Marie Poiré. Met o.a. Thierry Lhermitte, Anémone, Marie-Anne Chazel, Gérard Jugnot en Christian Clavier.

Bewerking door acht scenarioschrijvers van het gelijknamige stuk van de Splendid-groep. Het onderwerp van dit waanzinnige stuk, een dronken, diefachtige en humeurige Kerstman die een zeer turbulente avond doorbrengt, is volkomen onbelangrijk. Er zitten geslaagde en minder geslaagde vondsten in, die soms uit boulevardstukken afkomstig lijken te zijn. Met sommige scènes worden heilige huisjes omver geworpen, zoals die waarin een lijk in stukken wordt gesneden en de lichaamsdelen worden verpakt als leuke cadeautjes met strik en die waarin 'handschoenen' worden gebreid voor lepralijders. Een vernieuwende Franse komedie tussen zijn banale soortgenoten en hij vervalt niet in de gebruikelijke schunnigheid, die de zogenaamde 'komische' Franse cinema zo vaak vergalt. En hoewel de humor het niveau van Monty Python niet haalt, is deze toch absurd, zwart, bijtend en vernietigend.

Viens chez moi, j'habite chez une copine

1981 | Komedie, Drama

Frankrijk 1981. Komedie van Patrice Leconte. Met o.a. Michel Blanc, Bernard Giraudeau, Thérèse Liotard, Anémone en Christine Dejoux.

Een niet al te gisse opportunist verliest werk en woning en trekt tijdelijk in bij een bevriend stel wiens woning, voedsel, leven en (voor zijn diverse, vaak moeizame veroveringen) slaapkamer hij volledig annexeert. Deze binnen café-theater ontstane komedie komt voort uit de boulevardkluchttraditie, maar krijgt in de filmversie een meerwaarde door de verve van de jonge spelers. Kleine en kale Blanc is een verrassende versierder wiens onverstoorbaarheid bij alles wat hij aanricht zelfs aandoenlijk gaat werken. De regisseur en Blanc maakten eerder de in Frankrijk zeer populaire komedies rondom Les Bronzés.

Quand tu seras débloqué, fais-moi signe

1981 | Komedie

Frankrijk 1981. Komedie van François Leterrier. Met o.a. Christian Clavier, Anémone, Marie-Anne Chazel, Philippe Léotard en Patrick Fierry.

Een Parijse jongen uit een kleinburgerljk milieu belandt door autopech in een 'milieuvriendelijke' commune. Hij wordt verliefd op één van de 'seksueel bevrijde' meisjes. Hij moet zich eerst van zijn burgerlijke gewoonten bevrijden voor de groep hem als een van de hunnen aanvaardt. Dat lukt niet zo best, net zo min als het met de liefde goed gaat. Na JE VAIS CRAQUER is dit een nieuwe satire op de vormen van modieus snobisme; deze film mist de scherpte van Leterriers vorige film, zodat een boulevard- komedie in een ietwat andere situatie het resultaat is. Alle acteurs spelen hun rollen met een plezierig aandoende animo.

Ma femme s'appelle Reviens

1981 | Komedie

Frankrijk 1981. Komedie van Patrice Leconte. Met o.a. Michel Blanc, Anémone, Xavier Saint-Macary, Catherine Gandois en Pascale Rocard.

De door zijn vrouw verlaten arts en een fotografe, die ook door haar minnaar in de steek is gelaten, wonen in hetzelfde flatgebouw en zoeken - na kortstondige affaires die weinig soelaas bieden - steun bij elkaar in een verhouding zonder verliefdheid, maar gebaseerd op de solidere basis van vriendschap. De uit het café-theater voortgekomen acteurs en regisseur veranderen ietwat van genre door de uitbundige vrolijkheid te vervangen door melancholieke zelfspot, maar het resultaat is nogal halfzacht en bovendien toneelmatig. Het lef van de fysiek weinig aantrekkelijke hoofdrollen is onvoldoende om de film te redden. Scenario van Joseph Morhaim.

Le père Noël est une ordure

1981 | Komedie

Frankrijk 1981. Komedie van Philippe Galand. Met o.a. Marie-Anne Chazel, Anémone, Christian Clavier, Gérard Jugnot en Thierry Lhermitte.

Het grootste nadeel van deze tv-film is dat zij een jaar later met dezelfde acteurs door Jean-Marie Poiré gedraaid werd. Beide films zijn weliswaar gebaseerd op hetzelfde stuk, dat door de voornoemde zes acteurs geschreven werd onder de vlag van Splendid (een kleinkunsttheater dat toentertijd in de mode was) en dat overigens in alle opzichten het grootste succes van dit collectief was, maar dat is nog geen excuus voor het feit dat de film met haar vlakke regie niet verder komt dan het niveau van op cellulose gezet toneel. De film lijkt dan ook overbodig, hoewel het talent van de acteurs een iets hogere waardering waard is:

La Gueule du loup

1981 | Film noir, Misdaad

Frankrijk 1981. Film noir van Michel Léviant. Met o.a. Miou-Miou, Paul Crauchet, Anémone, Gérard Sergues en Yves Bureau.

Begint als een heuse detective, compleet met overval en auto-ongeluk maar gaat dan snel over op schilderachtige beschrijvingen van randfiguren à la Simenon. Zeer gebrekkig plot en volledig voorspelbare ontknoping. Wel heerst er een eigenaardige sfeer in de stad waar het zich allemaal afspeelt. Een sfeerfilm, kortom, waaraan slechts een goed opgebouwd scenario ontbreekt.

Babas cool, Les

1981 | Komedie

Frankrijk 1981. Komedie van François Leterrier. Met o.a. Christian Clavier, Marie-Anne Chazel, Philippe Léotard, Anémone en Nadia Barentin.

Vage liefdesavonturen in de Provence en in Parijs rond een stelletje en een commune in de stijl van het post-hippie- tijdperk. De vraag is waarom de regisseur van UN ROI SANS DIVERTISSEMENT een scenario dat zo beneden alle peil is, heeft geaccepteerd. Scenario van Philippe Bruneau et Martin Lamotte.

Je vais craquer

1980 | Komedie

Frankrijk 1980. Komedie van François Leterrier en François Letterier. Met o.a. Christian Clavier, Nathalie Baye, Maureen Kerwin, Marc Porel en Anémone.

Een geslaagde marketing-specialist en huisvader heeft literaire ambities die worden aangewakkerd door een ontmoeting met een oude vriend die inmiddels filmacteur is. Hij stort zich gretig in het artistieke 'wereldje', maar incasseert de ene afgang na de andere, terwijl er van zijn roman ook niets terecht komt. Cartoonist Gérard Lauzier die kunstluizen en salonrevolutionairen tot doelwit kiest, bedacht het effectief, venijnig scenario dat meer aansluit bij de Italiaanse dan bij de Franse satire-traditie. De regie is al te vlak, maar niet storend, ook niet voor het animo van de acteurs.

Certaines nouvelles

1979 | Drama, Oorlogsfilm

Frankrijk 1979. Drama van Jacques Davila. Met o.a. Micheline Presle, Bernadette Lafont, Gérard Lartigau, Caroline Cellier en Frédéric de Pasquale.

Twee Franse gezinnen wonen bij een afgelegen strand in de omgeving van Oran in 1961. Algerijnse oorlog, aanslagen en agitaties worden in door de hitte lome, dagelijkse gang van zaken met visites over en weer en een verjaardagsfeestje angstvallig niet besproken, evenmin als de tegengestelde politieke standpunten van beide mannen. Alleen de in Parijs studerende zoon kan bij bezoek aan ouders gebeurtenissen niet negeren die tenslotte toch hun voordeuren bereiken. Film toont nauwelijks meer dan futiele alledaagse gebeurtenissen die echter een beklemmende werking krijgen door de wetenschap van nabij woedende oorlog die vooral via de radio wordt gesuggereerd. Oogkleppenmentaliteit uit zelfbescherming krijgt daardoor indringende overtuigingskracht, met name in het spel van Presle als moeder van student.

Vas-y maman

1978 | Drama

Frankrijk 1978. Drama van Nicole De Buron. Met o.a. Annie Girardot, Pierre Mondy, Henri Garcin, Claude Piéplu en Nicole Calfan.

Een in het huishouden miskende vrouw schrijft een feministische roman die een best-seller wordt, waarmee door de publiciteit en andere bijkomende factoren de rust in huis catastrofaal verstoord raakt. De als regisseur debuterende schrijfster heeft kennelijk (terechte) twijfels gehad of haar scènes en dialogen wel zo leuk waren en daarom - de gewoonlijk uitstekende - acteurs voortdurend nadrukkelijke grimassen laten trekken, met rampzalige gevolgen. Scenario van regisseuse De Buron, die voor de dialogen werd bijgestaan door Pierre Sisser en Mathilde Pean.

O Madiana

1978 | Drama

Frankrijk 1978. Drama van Constant Gros-Dubois. Met o.a. Benjamin Jules-Rosette, Rose-Marie Fixy, Théo Legitimus, Darling Legitimus en Serge Ubrette.

Een Antilliaans koppel krijgt in Parijs af te rekenen met het racisme en de onverschilligheid van zijn omgeving. Terwijl de vrouw haar uiterste best doet aanvaard te worden door hun Franse buren, raakt de man meer en meer verbitterd en zoekt hernieuwd contact met andere immigranten. Een interessant en blijvend actueel thema, dat hier echter blijft steken in goede bedoelingen, al te primaire psychologie en technische tekortkomingen.

Vous n'aurez pas l'Alsace et la Lorraine

1977 | Komedie

Frankrijk 1977. Komedie van Coluche. Met o.a. Coluche, Dominique Lavanant, Gérard Lanvin, Martin Lamotte en Jean Jacques.

Het regiedebuut van de Franse komiek Coluche, die ook de hoofdrol speelt van de vadsige koning 'Gros Pif'. De feestende vorst wordt door de samenzwerende adel van de troon gezet maar zal met behulp van een geheimzinnige Witte Ridder en de Koning van Vlaanderen toch opnieuw aan de macht komen. Een stuk leuker dan de doorsnee Franse komedie, en met een opvallende bijrol van de jonge Lanvin. Scenario van Coluche, camerawerk van Claude Agostini.

Thomas Guérin ... retraité

1976 | Avonturenfilm, Komedie

Frankrijk 1976. Avonturenfilm van Patrick Jamain. Met o.a. Charles Vanel, Anémone, Umberto Orsini, Frédérique de Pasquale en Jeanne Allard.

Een oude, gepensioneerde timmerman en weduwnaar woont bij zijn kinderen, die hem respecteren, maar hem ook verstikken. Ten einde raad komt de oude man op een goede dag in opstand. Hij ontsnapt uit zijn vergulde kooitje en begint te zwerven om weer zichzelf te worden, om adem te halen, om te leven zoals hij dat graag doet. Klassiek hedendaags zwerversthema dat in deze film nooit tragisch wordt. Aangezien de regisseur (twee films in twaalf jaar) even handig als onpersoonlijk is, rust het hele gewicht van de film op de schouders van de geweldige acteur Vanel, die de indruk wekt dat hij op het scherm zijn eigen leven speelt! Dankzij hem

Le Couple témoin

1976 | Sciencefiction

Frankrijk​/​​Zwitserland 1976. Sciencefiction van William Klein. Met o.a. André Dussollier, Anémone, Georges Descrières, Eddie Constantine en Zouc.

Een jong echtpaar wordt vanwege zijn voorbeeldige gemiddeldheid uitgekozen om als proefpersonen te fungeren in een appartement in een nieuw te bouwen stad. Op alle aspecten van hun leven worden ze geobserveerd, getoetst en geregistreerd door psycho-sociologen en via de tv worden ze in de openbaarheid gebracht. Op den duur gaan ze zich steeds minder voorbeeldig gedragen, krijgen actiegroepen op hun dak en worden omdat ze niet nuttig meer zijn, aan hun anonieme lot overgelaten. Het scenario is [KA1]e[KA1]en (uitgebouwd) element uit een oorspronkelijk project van satire op een in [KA2]alle onderdelen gestandaardiseerde toekomstmaatschappij. Het blijkt op zich te mager om de aandacht vast te houden. Deze karikatuur van de massa-media is amusant en beklemmend (en nauwelijks overtrokken), maar trekt alle aandacht van de hoofdzaken weg.