Daniel Prévost: cast.
Er zijn 59 films gevonden.

Mission Pays Basque

2017 |

Frankrijk 2017. Ludovic Bernard. Met o.a. Elodie Fontan, Florent Peyre, Daniel Prévost, Nicolas Bridet en Barbara Cabrita.

Sibylle, een jonge Parijse met veel ambities, krijgt te horen dat ze uitblinkt in haar nieuwe beroepsuitoefening door het aankopen van een ijzerhandel in Baskenland met de bedoeling daar een supermarkt te vestigen. Ze denkt dat ze de oude eigenaar heeft 'gerold' maar deze laatste blijkt onder curatele te staan...

Les mauvaises têtes

2013 | Drama, Komedie

Frankrijk 2013. Drama van Pierre Isoard. Met o.a. Daniel Prévost, Camélia Jordana, Luce Mouchel, Benjamin Wangermee en Mylène Demongeot.

Paul (Prévost) is een oudere, wat knorrige man die door zijn dochter wordt opgescheept met een huisgenoot: medicijnenstudente Fanny (Jordana) huurt ineens een van zijn kamers. Dat botst, want Paul zit vastgeroest in gewoontes waar de eigengereide Fanny onwillekeurig aan begint te peuteren. Hun relatie komt op scherp te staan wanneer Fanny haar bril verliest, onmisbaar bij haar tentamens. Matig geslaagde televisiekomedie met een rol voor Jordana, in eigen land beter bekend als zangeres: ze werd in 2009 gelanceerd in de Franse Idols-talentenshow Nouvelle Star.

Les petits ruisseaux

2010 | Drama

Frankrijk 2010. Drama van Pascal Rabaté. Met o.a. Daniel Prévost, Bulle Ogier, Hélène Vincent, Philippe Nahon en Julie-Marie Parmentier.

Tragikomedie van Pascal Rabaté over oude man die na de dood van zijn flierefluitende vismaatje zichzelf nieuw leven inblaast.

Le petit Nicolas

2009 | Jeugdfilm, Familiefilm

Frankrijk 2009. Jeugdfilm van Laurent Tirard. Met o.a. Maxime Godart, Valérie Lemercier, Kad Merad, Sandrine Kiberlain en Michel Duchaussoy.

Nicolas is een opgewekt jochie met lieve ouders en leuke vrienden, maar zijn fijne leven dreigt te worden verstoord door alarmerend nieuws: zijn ouders verwachten een baby en dat betekent natuurlijk dat er voor hem geen plaats meer is. Met zijn maatjes verzint Nicolas een plan om het tij te keren. Charmante bewerking van de in Frankrijk populaire, gelijknamige jaren zestig krantenstrip geschreven door René Goscinny (Asterix). Dat verklaart wellicht ook de referenties aan een fameuze Gallische toverdrank, in deze kleur- en fantasierijke jeugdfilm. Het script werd genomineerd voor een César.

René Bousquet ou Le grand arrangement

2007 | Oorlogsfilm, Drama, Biografie

Frankrijk 2007. Oorlogsfilm van Laurent Heynemann. Met o.a. Philippe Magnan, Ludmila Mikaël, Daniel Prévost en Macha Méril.

De gedramatiseerde documentaire over bankier René Bousquet, als politiechef van het Vichy-regime medeverantwoordelijk voor de grote jodenrazzia in Parijs op 16-17 juli '42, slaat een nachtzwarte bladzijde op uit de Franse WO II-historie. Technocraat Bousquet (hier vertolkt door veteraan Prévost) leverde korte tijd dodelijk effectieve assistentie aan de nazi's, maar bepleitte zijn leven lang zijn zaak: hij had niet-Franse joden geofferd om Franse te redden, dat was toch een patriottische verzetsdaad? In de film meldt zich na de oorlog een onbekende vrouw (de uiterst elegante theateractrice Mikaël) bij collaborateur Bousquet en beweert hem goed te kennen.

Monsieur Joseph

2007 | Drama

Frankrijk​/​​België 2007. Drama van Olivier Langlois. Met o.a. Daniel Prévost, Julie-Marie Parmentier, Serge Riaboukine, Catherine Davenier en Didier Lafaye.

Beklemmende tv-adaptatie van het Georges Simenon-verhaal Le petit homme d'Arkhangelsk. Karakterspeler bij uitstek Prévost is meneer Joseph, handelaar in en verzamelaar van antiquarische boeken. Algerijn van geboorte, leidt Youssef Hamoudi al 45 jaar een kalm bestaan in een Noord-Frans stadje. Dat leventje komt acuut op z'n kop te staan wanneer zijn veel jongere echtgenote (Parmentier) verdwijnt. Scenarist Jacques Santamaria verplaatste de handeling en gaf het personage een andere etnische achtergrond. De pragmatisch geregisseerde, pijnlijke moraalvertelling over de ogenschijnlijk geaccepteerde vreemdeling is niettemin exact conform Simenons intenties.

La maison du bonheur

2006 | Komedie

Frankrijk 2006. Komedie van Dany Boon. Met o.a. Dany Boon, Michèle Laroque, Daniel Prévost, Zinedine Soualem en Laurent Gamelon.

Verbouwen is horror, leerden ons The Money Pit en Travaux, on sait quand ça commence... Bij deze levenslessen heeft vrek-van-nature Charles Boulin (Boon) even zitten slapen. Als verrassing voor zijn echtgenote koopt hij een buitenhuis, maar de renovatie moet op een koopje. Daarmee roept het notoire spaarvarken de Apocalyps over zich af: beunhazende klunzen Mouloud (Soualem) en Donatello (Gamelon) verbouwen de boel. Grondig. Leedvermakelijk regiedebuut van Boon, naar zijn theaterhit La vie de chantier. Prévost is briljant als de volstrekt onbetrouwbare makelaar met de turbobabbel.

Je hais les parents

2006 | Komedie

België​/​​Frankrijk 2006. Komedie van Didier Bivel. Met o.a. Stéphane Freiss, Carole Richert, Daniel Prévost, Danièle Lebrun en Clémence Lassalas.

Ik haat ouders. De titel laat weinig aan de verbeelding over. In de televisiefilm passeren maar liefst vier ouders de revue, onder één dak. Bruno en Florence (Freiss en Richert) hebben nauwelijks tijd voor elkaar vanwege hun vier jonge kinderen. Het wankele evenwicht raakt verstoord als zijn moeder - met een arm in het gips - en haar vader - met liefdesverdriet - bij het zestal intrekt. Uiteraard bijten opa en oma zich vast in de opvoeding van de kleinkinderen, tot groot ongenoegen van middelste generatie. Je hais les parents heeft het hart op de goede plaats met een weldadige mengeling van venijn en genegenheid.

Galilée ou L'amour de Dieu

2005 | Drama, Historische film

Frankrijk 2005. Drama van Jean-Daniel Verhaeghe. Met o.a. Claude Rich, Daniel Prévost, Jean-Pierre Marielle, Frédéric van den Driessche en Claude Allègre.

Verhaeghe specialiseert zich in ambachtelijke, goed geschreven televisiefilms en miniseries die vaak zijn gebaseerd op een Franse literatuurklassieker of historische casus. In de laatste categorie valt dit felle woordduel tussen astronoom-filosoof Galileo Galilei (1564-1642) en de Vaticaanse Inquisitie. Wetenschap versus dogmatische religie: immer actueel. Het script heeft met Buñuel-scenarist Jean-Claude Carrière en de Franse ex-minister van Onderwijs en Wetenschap Claude Allègre twee illustere auteurs. Zij smeedden voor karakterspelers Rich (Galilei) en Prévost (Groot-Inquisiteur) dialogen als degens, zoals Carrière dat eerder deed voor Verhaeghens soortgelijke La controverse de Valladolid. Allègre heeft een bijrolletje.

Un crime au Paradis

2001 | Komedie

Frankrijk 2001. Komedie van Jean Becker. Met o.a. Jacques Villeret, Josiane Balasko, André Dussollier, Suzanne Flon en Daniel Prévost.

In een interview zei scriptschrijver-regisseur Becker (Les enfants du marais) dat hij nogmaals wilde aantonen dat Jacques Villeret - met wie hij vaker werkte - een van de beste (komische) acteurs van Frankrijk is. Dat lukte met Un crime au Paradis, en op het nippertje, want Villeret stierf enkele films later. De zwarte komedie is gebaseerd op La poison (1951), maar de hoofdpersoon is minder cynisch, en dat beviel Villeret volgens eigen zeggen zeer. Jojo woont op de aftandse boerderij 'Paradis', met zijn helse vrouw Lulu, die hij haat. Een slim gestructureerd gesprek met een topadvocaat (Dussollier) licht Jojo in over moord zonder zware consequenties.

Le soleil au-dessus des nuages

2001 | Komedie

Frankrijk 2001. Komedie van Eric Le Roch. Met o.a. Daniel Prévost, Serge Hazanavicius, Hélène Vincent, Lisa Martino en Claudine Baschet.

In een interview zei scriptschrijver-regisseur Becker (Les enfants du marais) dat hij nogmaals wilde aantonen dat Jacques Villeret - met wie hij vaker werkte - een van de beste (komische) acteurs van Frankrijk is. Dat lukte met Un crime au Paradis, en op het nippertje, want Villeret stierf enkele films later. De zwarte komedie is gebaseerd op La poison (1951), maar de hoofdpersoon is minder cynisch, en dat beviel Villeret volgens eigen zeggen zeer. Jojo woont op de aftandse boerderij 'Paradis', met zijn helse vrouw Lulu, die hij haat. Een slim gestructureerd gesprek met een topadvocaat (Dussollier) licht Jojo in over moord zonder zware consequenties.

La vérité si je mens! 2

2001 | Komedie

Frankrijk 2001. Komedie van Thomas Gilou. Met o.a. Richard Anconina, José Garcia, Bruno Solo, Aure Atika en Gilbert Melki.

Gezworen kameraden Eddie, Dov en Yvan zijn textielentrepreneurs in Sentier, roemruchte confectiewijk in het tweede arrondissement van Parijs. Nadat ze serieus zijn geflest moet er snel een lucratief businessplan komen, maar ze krijgen door fielterige winkelketeninkoper Vierhouten (krokante rol van veteraan Daniel Prévost) opnieuw met bedrog te maken. Ondertussen werkt zich schlemiel Serge (ster José Garcia) in de witwas- en liefdesnesten. Kortom: komische verwikkelingen te over in dit dialoogtechnisch razendsnelle, kleurrijk-volkse, onvermoeibaar optimistische vervolg op het eerste kassucces. 7.7 miljoen Franse bioscoopbezoekers, oftewel drie miljoen meer dan deel een.

Les Insaisissables

2000 | Komedie, Familiefilm

Frankrijk 2000. Komedie van Christian Gion. Met o.a. Daniel Prévost, Dominique Guillo, Sébastien Thiery, Laurent Natrella en Andrée Damant.

Gezworen kameraden Eddie, Dov en Yvan zijn textielentrepreneurs in Sentier, roemruchte confectiewijk in het tweede arrondissement van Parijs. Nadat ze serieus zijn geflest moet er snel een lucratief businessplan komen, maar ze krijgen door fielterige winkelketeninkoper Vierhouten (krokante rol van veteraan Daniel Prévost) opnieuw met bedrog te maken. Ondertussen werkt zich schlemiel Serge (ster José Garcia) in de witwas- en liefdesnesten. Kortom: komische verwikkelingen te over in dit dialoogtechnisch razendsnelle, kleurrijk-volkse, onvermoeibaar optimistische vervolg op het eerste kassucces. 7.7 miljoen Franse bioscoopbezoekers, oftewel drie miljoen meer dan deel een.

Vive Nous !

1999 | Komedie

Frankrijk 1999. Komedie van Camille De Casabianca. Met o.a. Camille de Casabianca, Dieudonné, Michèle Bernier, Emmanuelle Devos en Daniel Prévost.

Gezworen kameraden Eddie, Dov en Yvan zijn textielentrepreneurs in Sentier, roemruchte confectiewijk in het tweede arrondissement van Parijs. Nadat ze serieus zijn geflest moet er snel een lucratief businessplan komen, maar ze krijgen door fielterige winkelketeninkoper Vierhouten (krokante rol van veteraan Daniel Prévost) opnieuw met bedrog te maken. Ondertussen werkt zich schlemiel Serge (ster José Garcia) in de witwas- en liefdesnesten. Kortom: komische verwikkelingen te over in dit dialoogtechnisch razendsnelle, kleurrijk-volkse, onvermoeibaar optimistische vervolg op het eerste kassucces. 7.7 miljoen Franse bioscoopbezoekers, oftewel drie miljoen meer dan deel een.

Charmants voisins

1999 |

1999. Claudio Tonetto. Met o.a. Martin Huber, Daniel Prévost en Eva Darlan.

Gezworen kameraden Eddie, Dov en Yvan zijn textielentrepreneurs in Sentier, roemruchte confectiewijk in het tweede arrondissement van Parijs. Nadat ze serieus zijn geflest moet er snel een lucratief businessplan komen, maar ze krijgen door fielterige winkelketeninkoper Vierhouten (krokante rol van veteraan Daniel Prévost) opnieuw met bedrog te maken. Ondertussen werkt zich schlemiel Serge (ster José Garcia) in de witwas- en liefdesnesten. Kortom: komische verwikkelingen te over in dit dialoogtechnisch razendsnelle, kleurrijk-volkse, onvermoeibaar optimistische vervolg op het eerste kassucces. 7.7 miljoen Franse bioscoopbezoekers, oftewel drie miljoen meer dan deel een.

Astérix et Obélix contre César

1999 | Komedie, Avonturenfilm

Frankrijk​/​​Duitsland​/​​Italië 1999. Komedie van Claude Zidi. Met o.a. Gérard Depardieu, Christian Clavier, Roberto Benigni, Gottfried John en Michel Galabru.

Belastinginner Incorruptus doet goede zaken in Gallië maar krijgt geen cent los in het dorp van Asterix en Obelix (Christian Clavier en Gérard Depardieu). Hoogste tijd voor Caesar om zelf een kijkje te nemen. Zijn plan is om de druïde en de permanent gedrogeerde Obelix te ontvoeren zodat de Galliërs het zonder toverdrank moeten stellen. De listige Destructivus (Roberto Benigni) staat de veldheer bij. Een zeer vermakelijke film die het bronmateriaal eer aandoet. In 1999 goed voor een verdubbeling van het jaarlijkse bioscoopbezoek in Frankrijk.

Le dîner de cons

1998 | Komedie

Frankrijk 1998. Komedie van Francis Veber. Met o.a. Jacques Villeret, Thierry Lhermitte, Francis Huster en Daniel Prévost.

Uitgever Brochant nodigt de financieel medewerker François, die als hobby het nabouwen van beroemde bouwwerken met lucifers heeft, bij hem uit. Hij is van plan om François te introduceren bij zijn Parijse vriendenclub, en flink de spot met hem te drijven. Maar François krijgt het voor elkaar om in zeer korte tijd Brochants leven totaal overhoop te halen

Violetta, la reine de la moto

1997 | Drama

Frankrijk 1997. Drama van Guy Jacques. Met o.a. Florence Pernel, Dominique Pinon, Daniel Prévost, Eva Darlan en Julien Guiomar.

Uitgever Brochant nodigt de financieel medewerker François, die als hobby het nabouwen van beroemde bouwwerken met lucifers heeft, bij hem uit. Hij is van plan om François te introduceren bij zijn Parijse vriendenclub, en flink de spot met hem te drijven. Maar François krijgt het voor elkaar om in zeer korte tijd Brochants leven totaal overhoop te halen

Violetta la reine de la moto

1997 | Drama

Frankrijk 1997. Drama van Guy Jacques. Met o.a. Daniel Prévost, Dominique Pinon en Florence Pernel.

Uitgever Brochant nodigt de financieel medewerker François, die als hobby het nabouwen van beroemde bouwwerken met lucifers heeft, bij hem uit. Hij is van plan om François te introduceren bij zijn Parijse vriendenclub, en flink de spot met hem te drijven. Maar François krijgt het voor elkaar om in zeer korte tijd Brochants leven totaal overhoop te halen

Un grand cri d'amour

1997 | Komedie

Frankrijk 1997. Komedie van Josiane Balasko. Met o.a. Josiane Balasko, Richard Berry, Daniel Prévost, Daniel Ceccaldi en Claude Langmann.

Uitgever Brochant nodigt de financieel medewerker François, die als hobby het nabouwen van beroemde bouwwerken met lucifers heeft, bij hem uit. Hij is van plan om François te introduceren bij zijn Parijse vriendenclub, en flink de spot met hem te drijven. Maar François krijgt het voor elkaar om in zeer korte tijd Brochants leven totaal overhoop te halen

Tenue correcte exigée

1997 | Komedie

Frankrijk 1997. Komedie van Philippe Lioret. Met o.a. Jacques Gamblin, Elsa Zylberstein, Zabou Breitman, Jean Yanne en Daniel Prévost.

De elite komt bijeen voor de jaarlijkse avond van het World Business Forum in het chique hotel Charles VII. Buiten bevindt zich Richard Poulenc (Gamblin), een dakloze zwerver met een hond. Hij heeft geprobeerd het hotel binnen te komen, maar is er uitgesmeten. Hij heeft jarenlang een uitkering genoten. Aangezien hij niet officieel gescheiden is van zijn vrouw Catherine (Zabou), die multi-miljonaire is geworden, dreigt hem gevangenisstraf als hij het geld niet terugstort. Hij wil van Catherine, die binnen is, scheiden, tegen een prijs natuurlijk. De directeur (Yanne) van de Charles VII is druk in de weer met de ontvangst van zijn dure gasten. De lagere klasse is echter ook vertegenwoordigd; de rusteloze conciërge (Prévost), een call-girl (Zylberstein), een nerveuze taxichauffeur met losse knuisten (Soualem), een maître d'hotel die alles observeert, en een Amerikaanse bodyguard. Een verwarrende koldereske vertoning van Jan Klaassen, waarin de betrekkelijkheid van het standsverschil op de korrel wordt genomen. Er wordt verschrikkelijk druk gedaan, maar het is uiteindelijk 'veel drukte om niets', zoals Shakespeare al zei. De film zit vol karikaturen, maar deze zijn allesbehalve leuk. Maker van reclamefilmpjes Lioret schreef zelf het idiote scenario en achter de camera stond Catherine Cabrol.

Le comédien

1997 | Komedie, Romantiek

Frankrijk 1997. Komedie van Christian de Chalonge. Met o.a. Michel Serrault, Charles Aznavour, Daniel Prévost, Maria de Medeiros en Nathalie Serrault.

De elite komt bijeen voor de jaarlijkse avond van het World Business Forum in het chique hotel Charles VII. Buiten bevindt zich Richard Poulenc (Gamblin), een dakloze zwerver met een hond. Hij heeft geprobeerd het hotel binnen te komen, maar is er uitgesmeten. Hij heeft jarenlang een uitkering genoten. Aangezien hij niet officieel gescheiden is van zijn vrouw Catherine (Zabou), die multi-miljonaire is geworden, dreigt hem gevangenisstraf als hij het geld niet terugstort. Hij wil van Catherine, die binnen is, scheiden, tegen een prijs natuurlijk. De directeur (Yanne) van de Charles VII is druk in de weer met de ontvangst van zijn dure gasten. De lagere klasse is echter ook vertegenwoordigd; de rusteloze conciërge (Prévost), een call-girl (Zylberstein), een nerveuze taxichauffeur met losse knuisten (Soualem), een maître d'hotel die alles observeert, en een Amerikaanse bodyguard. Een verwarrende koldereske vertoning van Jan Klaassen, waarin de betrekkelijkheid van het standsverschil op de korrel wordt genomen. Er wordt verschrikkelijk druk gedaan, maar het is uiteindelijk 'veel drukte om niets', zoals Shakespeare al zei. De film zit vol karikaturen, maar deze zijn allesbehalve leuk. Maker van reclamefilmpjes Lioret schreef zelf het idiote scenario en achter de camera stond Catherine Cabrol.

La soupe aux herbes sauvages

1997 | Biografie, Drama

Frankrijk 1997. Biografie van Alain Bonnot. Met o.a. Annie Girardot, Catherine Samie, Rufus, Amélie Pick en Bernard Fresson.

De elite komt bijeen voor de jaarlijkse avond van het World Business Forum in het chique hotel Charles VII. Buiten bevindt zich Richard Poulenc (Gamblin), een dakloze zwerver met een hond. Hij heeft geprobeerd het hotel binnen te komen, maar is er uitgesmeten. Hij heeft jarenlang een uitkering genoten. Aangezien hij niet officieel gescheiden is van zijn vrouw Catherine (Zabou), die multi-miljonaire is geworden, dreigt hem gevangenisstraf als hij het geld niet terugstort. Hij wil van Catherine, die binnen is, scheiden, tegen een prijs natuurlijk. De directeur (Yanne) van de Charles VII is druk in de weer met de ontvangst van zijn dure gasten. De lagere klasse is echter ook vertegenwoordigd; de rusteloze conciërge (Prévost), een call-girl (Zylberstein), een nerveuze taxichauffeur met losse knuisten (Soualem), een maître d'hotel die alles observeert, en een Amerikaanse bodyguard. Een verwarrende koldereske vertoning van Jan Klaassen, waarin de betrekkelijkheid van het standsverschil op de korrel wordt genomen. Er wordt verschrikkelijk druk gedaan, maar het is uiteindelijk 'veel drukte om niets', zoals Shakespeare al zei. De film zit vol karikaturen, maar deze zijn allesbehalve leuk. Maker van reclamefilmpjes Lioret schreef zelf het idiote scenario en achter de camera stond Catherine Cabrol.

Faussaires & assassins

1997 | Drama, Oorlogsfilm

Frankrijk 1997. Drama van Peter Kassovitz. Met o.a. Claude Rich, Daniel Prévost, Catherine Rich, Claude Evrard en Götz Burger.

De elite komt bijeen voor de jaarlijkse avond van het World Business Forum in het chique hotel Charles VII. Buiten bevindt zich Richard Poulenc (Gamblin), een dakloze zwerver met een hond. Hij heeft geprobeerd het hotel binnen te komen, maar is er uitgesmeten. Hij heeft jarenlang een uitkering genoten. Aangezien hij niet officieel gescheiden is van zijn vrouw Catherine (Zabou), die multi-miljonaire is geworden, dreigt hem gevangenisstraf als hij het geld niet terugstort. Hij wil van Catherine, die binnen is, scheiden, tegen een prijs natuurlijk. De directeur (Yanne) van de Charles VII is druk in de weer met de ontvangst van zijn dure gasten. De lagere klasse is echter ook vertegenwoordigd; de rusteloze conciërge (Prévost), een call-girl (Zylberstein), een nerveuze taxichauffeur met losse knuisten (Soualem), een maître d'hotel die alles observeert, en een Amerikaanse bodyguard. Een verwarrende koldereske vertoning van Jan Klaassen, waarin de betrekkelijkheid van het standsverschil op de korrel wordt genomen. Er wordt verschrikkelijk druk gedaan, maar het is uiteindelijk 'veel drukte om niets', zoals Shakespeare al zei. De film zit vol karikaturen, maar deze zijn allesbehalve leuk. Maker van reclamefilmpjes Lioret schreef zelf het idiote scenario en achter de camera stond Catherine Cabrol.

Droit dans le mur

1997 | Romantiek

Frankrijk 1997. Romantiek van Pierre Richard. Met o.a. Pierre Richard, Véronique Genest, Caroline Silhol, Daniel Russo en Daniel Prévost.

De elite komt bijeen voor de jaarlijkse avond van het World Business Forum in het chique hotel Charles VII. Buiten bevindt zich Richard Poulenc (Gamblin), een dakloze zwerver met een hond. Hij heeft geprobeerd het hotel binnen te komen, maar is er uitgesmeten. Hij heeft jarenlang een uitkering genoten. Aangezien hij niet officieel gescheiden is van zijn vrouw Catherine (Zabou), die multi-miljonaire is geworden, dreigt hem gevangenisstraf als hij het geld niet terugstort. Hij wil van Catherine, die binnen is, scheiden, tegen een prijs natuurlijk. De directeur (Yanne) van de Charles VII is druk in de weer met de ontvangst van zijn dure gasten. De lagere klasse is echter ook vertegenwoordigd; de rusteloze conciërge (Prévost), een call-girl (Zylberstein), een nerveuze taxichauffeur met losse knuisten (Soualem), een maître d'hotel die alles observeert, en een Amerikaanse bodyguard. Een verwarrende koldereske vertoning van Jan Klaassen, waarin de betrekkelijkheid van het standsverschil op de korrel wordt genomen. Er wordt verschrikkelijk druk gedaan, maar het is uiteindelijk 'veel drukte om niets', zoals Shakespeare al zei. De film zit vol karikaturen, maar deze zijn allesbehalve leuk. Maker van reclamefilmpjes Lioret schreef zelf het idiote scenario en achter de camera stond Catherine Cabrol.

Ma femme me quitte

1996 | Komedie

Frankrijk 1996. Komedie van Didier Kaminka. Met o.a. Michel Boujenah, Miou-Miou, Thierry Lhermitte, Line Renaud en Daniel Russo.

De elite komt bijeen voor de jaarlijkse avond van het World Business Forum in het chique hotel Charles VII. Buiten bevindt zich Richard Poulenc (Gamblin), een dakloze zwerver met een hond. Hij heeft geprobeerd het hotel binnen te komen, maar is er uitgesmeten. Hij heeft jarenlang een uitkering genoten. Aangezien hij niet officieel gescheiden is van zijn vrouw Catherine (Zabou), die multi-miljonaire is geworden, dreigt hem gevangenisstraf als hij het geld niet terugstort. Hij wil van Catherine, die binnen is, scheiden, tegen een prijs natuurlijk. De directeur (Yanne) van de Charles VII is druk in de weer met de ontvangst van zijn dure gasten. De lagere klasse is echter ook vertegenwoordigd; de rusteloze conciërge (Prévost), een call-girl (Zylberstein), een nerveuze taxichauffeur met losse knuisten (Soualem), een maître d'hotel die alles observeert, en een Amerikaanse bodyguard. Een verwarrende koldereske vertoning van Jan Klaassen, waarin de betrekkelijkheid van het standsverschil op de korrel wordt genomen. Er wordt verschrikkelijk druk gedaan, maar het is uiteindelijk 'veel drukte om niets', zoals Shakespeare al zei. De film zit vol karikaturen, maar deze zijn allesbehalve leuk. Maker van reclamefilmpjes Lioret schreef zelf het idiote scenario en achter de camera stond Catherine Cabrol.

Les hommes et les femmes sont faits pour vivre heureux... mais pas ensemble

1996 | Romantiek

Frankrijk​/​​België 1996. Romantiek van Philippe de Broca. Met o.a. Bernard Le Coq, Fanny Cottençon, Florence Pernel, Jean-Pierre Castaldi en Didier Pain.

De elite komt bijeen voor de jaarlijkse avond van het World Business Forum in het chique hotel Charles VII. Buiten bevindt zich Richard Poulenc (Gamblin), een dakloze zwerver met een hond. Hij heeft geprobeerd het hotel binnen te komen, maar is er uitgesmeten. Hij heeft jarenlang een uitkering genoten. Aangezien hij niet officieel gescheiden is van zijn vrouw Catherine (Zabou), die multi-miljonaire is geworden, dreigt hem gevangenisstraf als hij het geld niet terugstort. Hij wil van Catherine, die binnen is, scheiden, tegen een prijs natuurlijk. De directeur (Yanne) van de Charles VII is druk in de weer met de ontvangst van zijn dure gasten. De lagere klasse is echter ook vertegenwoordigd; de rusteloze conciërge (Prévost), een call-girl (Zylberstein), een nerveuze taxichauffeur met losse knuisten (Soualem), een maître d'hotel die alles observeert, en een Amerikaanse bodyguard. Een verwarrende koldereske vertoning van Jan Klaassen, waarin de betrekkelijkheid van het standsverschil op de korrel wordt genomen. Er wordt verschrikkelijk druk gedaan, maar het is uiteindelijk 'veel drukte om niets', zoals Shakespeare al zei. De film zit vol karikaturen, maar deze zijn allesbehalve leuk. Maker van reclamefilmpjes Lioret schreef zelf het idiote scenario en achter de camera stond Catherine Cabrol.

Le plus beau métier du monde

1996 | Komedie, Familiefilm

Frankrijk 1996. Komedie van Gérard Lauzier. Met o.a. Gérard Depardieu, Michèle Laroque, Souad Amidou, Ticky Holgado en Guy Marchand.

De elite komt bijeen voor de jaarlijkse avond van het World Business Forum in het chique hotel Charles VII. Buiten bevindt zich Richard Poulenc (Gamblin), een dakloze zwerver met een hond. Hij heeft geprobeerd het hotel binnen te komen, maar is er uitgesmeten. Hij heeft jarenlang een uitkering genoten. Aangezien hij niet officieel gescheiden is van zijn vrouw Catherine (Zabou), die multi-miljonaire is geworden, dreigt hem gevangenisstraf als hij het geld niet terugstort. Hij wil van Catherine, die binnen is, scheiden, tegen een prijs natuurlijk. De directeur (Yanne) van de Charles VII is druk in de weer met de ontvangst van zijn dure gasten. De lagere klasse is echter ook vertegenwoordigd; de rusteloze conciërge (Prévost), een call-girl (Zylberstein), een nerveuze taxichauffeur met losse knuisten (Soualem), een maître d'hotel die alles observeert, en een Amerikaanse bodyguard. Een verwarrende koldereske vertoning van Jan Klaassen, waarin de betrekkelijkheid van het standsverschil op de korrel wordt genomen. Er wordt verschrikkelijk druk gedaan, maar het is uiteindelijk 'veel drukte om niets', zoals Shakespeare al zei. De film zit vol karikaturen, maar deze zijn allesbehalve leuk. Maker van reclamefilmpjes Lioret schreef zelf het idiote scenario en achter de camera stond Catherine Cabrol.

Les hommes et les femmes sonts faits pour vivre heureux, mais pas ensemble

1995 | Komedie

België​/​​Frankrijk 1995. Komedie van Philippe de Broca. Met o.a. Fanny Cottençon, Bernard Le Coq, Jean-Pierre Castaldi, Florence Pernel en Didier Pain.

Le Coq is een uitgever die zijn succesvol maar eentonig leventje wat wil opvrolijken. Zijn vriendin Cottençon stelt hij een bizar spelletje voor. Zij zullen hun relatie helemaal opnieuw beginnen, alsof zij elkaar de eerste keer ontmoeten. Cottençon neemt het aanbod ernstig en verdwijnt spoorloos, tot verbijstering van Le Coq. Vruchteloos gaat hij op zoek naar haar. Op zekere dag stelt een literair agent hem een hyperbegaafde romanschrijfster voor: Cottençon. Of niet? Een dubbelgangster? Le Coq maakt haar het hof en blijft twijfelen. Tot de echte Cotten[KA10] weer komt opdagen. Le Coq houdt er nu twee vriendinnen op na. Als kijker heb je niet veel nodig om snel te snappen dat Le Coq voor de gek wordt gehouden want zijn twee vriendinnen blijken slechts één en dezelfde Cottençon te zijn. Men kan zich terecht afvragen wat een begaafd cineast als de Broca, destijds gelauwerd als de leukste nouvelle vague-filmer met knappe komedies, bezielt om dit onding te regisseren. Om de huishuur te betalen? Cottençon is wel leuk om te bekijken: als moderne en dynamische vrouw enerzijds, als zachte en romantische vrouw anderzijds. De Vlaamse acteur André speelt de rol van de vader van Cottençon. Scenario van Philippe Le Dem.

Les cinq dernières minutes: Le quincallier amoureux

1995 | Mysterie, Misdaad

Frankrijk 1995. Mysterie van Jean Marboeuf. Met o.a. Pierre Santini, Pierre Hoden, Daniel Prévost, Patricia Malvoisin en Pierre Cognon.

Inspecteur Massard (Santini) is met vakantie in een dorpje aan de Bretonse kust. In deze toeristische streek is altijd wel wat te doen. Zo volgt hij eerst een processie dan de heropening van een vernieuwde nachtclub. Tijdens het feestje krijgt Pierre Le Fur (Mallenec), de plaatselijke ijzerhandelaar, het aan de stok met een bende jonge kerels. Een tussenkomst van Massard verhindert bloedvergieten. De plaatselijke inspecteur Larcher (Prévost), die zijn collega uit de grootstad niet kan luchten, zet Massard op zijn plaats. Wat later wordt het verkoolde lijk van Le Fur aangetroffen in zijn uitgebrande auto. Le Fur was een dronkaard, geweldenaar en vrouwenloper en hij haatte zijn homoseksuele zoon. Werd hij vermoord door een van zijn minnaressen, een bedrogen echtgenoot, zijn eigen zoon of was het de wraak van de jeugdbende? Routineuze politiefilm, goed gemaakt maar totaal zonder verrassingen. Of het nu Maigret, Hercule Poirot of Massard is die het onderzoek leidt, het klinkt allemaal hetzelfde. Maar dat zal de genre-fanaten waarschijnlijk worst wezen. Ze zullen er wel van houden. Bernard Thomas schreef het scenario. Fotografie is van Jean-Bernard Aurouet. Aflevering nummer van totaal 82. Mono.

Les faussaires

1994 | Avonturenfilm, Komedie

Frankrijk 1994. Avonturenfilm van Frédéric Blum. Met o.a. Gérard Jugnot, Viktor Lazlo, Claude Piéplu, François Perrot en Daniel Prévost.

De jonge, briljante universiteitsstudent Barr gaat naar Tahiti om nieuwe gegevens te zoeken voor een biografie over Paul Gauguin. Op zichzelf een eenvoudige klus, maar hij moet oppassen niet verblind te worden door de schoonheid van dit stukje paradijs. Soms is het noodlot echter niet te ontlopen en dit dient zich voor Barr aan in de figuur van Jugnot, een mysterieus, kwaadaardig personage. Vlakke verfilming van de spannende, komische roman van Romain Gary. De scenaristen Blum, Pierre Chosson en Olivier Dazat zijn er niet in geslaagd de verfijnde satire van Gary op het scherm te toveren. Het werd een knappe (door Bernard Lutic en Sabine Lancelin) gefotografeerde documentaire waar het verhaaltje losjes bijhangt. Dolby Stereo.

Le combat des reines

1994 | Komedie

Frankrijk​/​​Canada​/​​België​/​​Duitsland​/​​Zwitserland 1994. Komedie van Pierre-Antoine Hiroz. Met o.a. Pascale Rocard, Jean-Marc Bory, Daniel Prévost, Patrick Fierry en Christian Charmetant.

Rocard keert, na jaren afwezigheid, terug naar haar geboortestreek Valais in Zwitserland, vastbesloten te realiseren waarin haar vader nooit gelukt is: aartsrivaal Bory verslaan in de `strijd der koninginnen`, een plaatselijke traditie waarbij veekwekers hun beste koeien (van het ras Hérens) tegen elkaar laten vechten. Ze wil niets aan het toeval overlaten en ze koopt een koe die tot dan toe nog nooit verslagen is. Maar enkele dagen later is de koe dood en Rocard is ervan overtuigd dat dit geen toeval is. Sympathieke film met grimmige kantjes over een rivaliteit die geen grenzen kent. Op het randje van de 'Heimatfilm': een eenvoudig verhaal met een lach en een traan, een vleugje weemoed en romantiek, geschreven door Catherine Hertault en Hiroz. In beeld gebracht door Jacky Mahrer. Formaat 16/9.

Le colonel Chabert

1994 | Drama, Romantiek, Oorlogsfilm

Frankrijk 1994. Drama van Yves Angelo. Met o.a. Gérard Depardieu, Fanny Ardent, Fabrice Luchini, André Dussollier en Daniel Prévost.

Gesitueerd begin 1800. De titelpersonage komt uit een tehuis voor vondelingen in Parijs, neemt dienst in het leger van de Republiek, huwt met een jonge vrouw, verdient zijn strepen aan het front, wordt kolonel en blijft voor dood liggen tijdens de slag van Eylau. Hij ontwaakt tussen de lijken, is zijn geheugen kwijt, wordt door boeren opgevangen en door een arts verzorgd, en krijgt langzamerhand zijn geheugen terug.

Room service

1992 | Komedie

Frankrijk 1992. Komedie van Georges Lautner. Met o.a. Michel Serrault, Michel Galabru, Renée Saint-Cyr, Jacques Jouanneau en Daniel Prévost.

Onbenullige klucht - al honderd keer eerder vertoond - over bakker Galabru die miljonair wordt door de lotto en een hebzuchtige adellijke familie onder aanvoering van Saint-Cyr, die een slachtoffer zoeken om hun vervallende bezit weer op te vijzelen. Daartussen beweegt zich oplichter Serrault, die meent alle domoren een oor aan te kunnen naaien. De karakterspelers werken lekker langs elkaar heen, maar wie erop uit is zijn verstand op nul te zetten, merkt het niet. Scenario van Albert Kantof en regisseur Lautner. Achter de camera stond Yves Rodallec.

Dark At Noon

1992 | Komedie, Horror

Frankrijk​/​​Spanje​/​​Portugal 1992. Komedie van Raoul Ruiz. Met o.a. John Hurt, Lorraine Evanoff, Didier Bourdon, David Warner en Myriem Roussel.

Kort na afloop van WO I gaat de jonge arts Bourdon uit Parijs naar een verloren gat in Portugal, waar zijn vader het familiefortuin verbrast zou hebben. Hier staat hij voor een mysterie: de bewonders van het dorp leven `s nachts en slapen overdag, vereren honden en worden geterroriseerd door vreemde verschijnselen. Hier ontmoet hij ook een bizarre markies die zichzelf de schepper van het dorp noemt. Een verrassende mengeling van po[KA3]ezie en humor, zoals dit alleen mogelijk is in het eigenzinnige universum van Ruiz, die ook zelf het scenario schreef. Hurt is subliem als in zijn dubbelrol (als de boosaardige markies en als de excentrieke verloofde van diens nicht). De fotografie van Ramon Suarez werd bekroond op het Festival van Sitges in 1992, evenals de muziek van Jorge Arriagada.

Pognon sur rue

1991 | Drama

Frankrijk​/​​Zwitserland 1991. Drama van Jean-Louis Bertucelli. Met o.a. Daniel Prévost, Franck Lapersonne, Marie Lenoir, Georges Staquet en Muse Dalbray.

Prévost is een gehaaide makelaar in onroerende goederen. Steeds weer slaagt hij erin om zelfs de meest koppige huurder uit een pand te verdrijven wanneer dit voor afbraak bestemd is. Momenteel gaan de zaken achteruit, maar Prévost is ervan overtuigd dat het maar tijdelijk is. Dan verschijnt inderdaad Lapersonne, een meedogenloze zakenman die voor het Coge-2000- bureau werkt. Zij willen een heel pand in het oude Parijs platleggen om er nieuwbouw op te zetten. De lage kantjes van makelaars worden op pijnlijke wijze blootgelegd in deze satire, die eerder bitter doet lachen. De acteurs presteren op niveau en het scenario van Christian Biegalsky, Eric Kristy en Bertucelli tracht taboes te doorbreken, maar gaan net niet ver genoeg. Fotografie van Paul Bonis.

Uranus

1990 | Komedie, Historische film

Frankrijk 1990. Komedie van Claude Berri. Met o.a. Michel Blanc, Gérard Depardieu, Jean-Pierre Marielle, Philippe Noiret en Gérard Desarthe.

Vlak na WO II staan in een Frans dorpje nog maar weinig huizen ongeschonden overeind. Ingenieur Archambaud (Marielle) huisvest daarom een aantal van zijn dorpsgenoten. Het is een bont gezelschap, met een communist (Blanc) maar ook met een voormalige nazi-collaborateur (Desarthe). Tegelijk banen roddel en achterklap de weg voor lieden die willen afrekenen met zuiplap en vrouwenversierder Leopold (Depardieu). Berri maakte Uranus na zijn enorme succes met Jean de Florette en Manon des sources. Het werd wederom een verhaal waarin hij de hardvochtigheid van sommige van zijn landgenoten geraffineerd aan de kaak stelt.

La pomme

1990 | Komedie

Frankrijk 1990. Komedie van Pierre Sabbagh. Met o.a. Marc Dudicourt, Georges Beller, Daniel Prévost, Amarande en Christian Alers.

Een boulevardstuk van Louis Verneuil en Georges Belr, op alledaagse wijze verfilmd. De handeling voltrekt zich in een hotel, rond een op handen zijnde bruiloft. Zoals te verwachten valt, oefent deze lokatie een gunstige invloed op allerlei vergissingen en misverstanden, en is er een heleboel gehol over trappen en gangen. Een opgejaagde stoelendans is het gevolg, terwijl de acteurs die in de ban van de sint-vitusdans lijken te verkeren. Opvallend veel kabaal en gekrijs voor een tamelijk verouderde klucht uit de jaren dertig.

L'huissier

1990 | Komedie

Frankrijk 1990. Komedie van Pierre Tchernia. Met o.a. Michel Serrault, Georges Wilson, Pierre Tornade, Judith Magre en Jean-Paul Roussillon.

In de dertiger jaren is deurwaarder Malicorne (Serrault) ergens in Frankrijk zo gewetensvol dat hij niet geaarzeld zou hebben zijn eigen meubelen in beslag te nemen, als dat noodzakelijk zou zijn geweest! Natuurlijk heeft hij zo niet alleen maar vrienden gemaakt. Aan het einde van een enorme zwelgpartij sterft hij en verschijnt hij voor de heilige Petrus, die hem tot zijn grote verbijstering naar de hel stuurt. De beschermheilige van de deurwaarders, Sint Yves, neemt het voor hem op en God neemt dan de uiteindelijke beslissing. Het onderwerp is niet interessant, maar zoals altijd bij deze regisseur zijn de beschrijvingen van de kleurrijke personages en de tussen satire en folkore te plaatsen geestige dialogen dat wel. Met zijn trouwe bondgenoot Serrault in topvorm zal dit pretentieloze werkje van Tchernia heel wat andere produkties overleven en op een waardige manier oud worden.

Palace

1989 | Komedie, Erotiek

Frankrijk 1989. Komedie van Jean-Michel Ribes. Met o.a. Pierre Arditi, Michel Blanc, Jean Carmet, Darry Cowl en Eva Darlan.

Dit gedrocht bestaat uit een aantal scenes waartussen de titel het enige verband vormt, aangezien ze zich in een etablissement met een aantal zeer gevarieerde en vooral seksueel provocerende attracties afspelen. De totale afwezigheid van een scenario kan niet goedgemaakt worden door de acteurs, die te goed zijn voor deze logge en vulgaire komedie. De auteur komt uit de wereld van het toneel of, om precies te zijn, het kleinkunsttheater, maar niets van wat hij op het witte doek of de TV geproduceerd heeft voegt ook maar iets aan zijn toneelwerk, dat hem terecht beroemd gemaakt heeft, toe. Daar komt dan nog eens de verschrikkelijk vlakke regie bij, waardoor de film meer weg heeft van een soort revue, waarin iedereen drie korte optredens doet om vervolgens weer te verdwijnen. Meer verbijsterend dan

Duos sur canapé

1989 | Komedie

Frankrijk 1989. Komedie van Georges Folgoas. Met o.a. Jacques Balutin, Daniel Prévost, Marcel Philipot, Marilys Morvan en Michèle Charry.

De mise en scène van het stuk van Marc Camoletti, de vaste leverancier van succesvolle kluchten. Deze werd gemaakt in 1972 en is sedertdien niet van de planken weggeweest. Variaties rond een zoals gewoonlijk mager thema: een advocaat en zijn vrouw, die tandarts is, scheiden van elkaar maar geen van hen wil zijn werkkamer uit, gevestigd in de echtelijke woning. Een dergelijk spektakel moet het dan hebben van het grote enthousiasme van de acteurs, zoals hier het geval is.

Liberté, Egalité, Choucroute

1985 |

Duitsland​/​​Frankrijk​/​​Italië 1985. Jean Yanne. Met o.a. Jean Poiret, Ursula Andress, Michel Serrault, Jean Yanne en Daniel Prévost.

Onder het mom van een historische fabel (de kalief van Bagdad en zijn vizier brengen een bezoek aan Parijs in 1789 om guillotines te kopen!) heeft Jean Yanne een scherpe satire gemaakt op het socialistische bewind van Mitterand. De socialisten, de immigranten en de buitenlanders worden allen afgekraakt, en dat nog wel door een cineast die niets meer te maken wil hebben met kortzichtigheid, die demagogisch is en zowel in het goed als in het kwade gelooft. Gezien tegen de huidige Franse achtergrond is de maker wel moedig geweest, maar het geheel is grof, niet bepaald komisch, middelmatig gefilmd en meer in de trant van cabaret.

Ça va pas être triste

1982 | Komedie, Misdaad

Frankrijk 1982. Komedie van Pierre Sisser. Met o.a. Darry Cowl, Catherine Lachens, Hubert Deschamps, Philippe Castelli en Daniel Prévost.

Een logge klucht rond een drietal amateurgangsters, een burgemeester die zich verbeeldt dat hij een cowboy is, en andere stereotypen, w.o. een antiquair die het tegenzit en die zich tracht om te scholen tot bankrover. Een onzinnig scenario in de vorm van een parodie. Niets nieuws onder de zon. Een waardelozige regie en ontzettend klunzige acteurs.

Prends ton passe-montagne, on va à la plage

1982 | Komedie

Frankrijk 1982. Komedie van Eddy Matalon. Met o.a. Florence Giorgietti, Daniel Prévost, Artus de Penguern, Pierre-Olivier Scotto en Sabine Paturel.

Komedie tegen de achtergrond van een instituut voor therapeutische behandeling met zeelucht en een overwerkte directeur. Deze komedie bevat dezelfde geestigheid als de belachelijke titel. Een echt 'snoepje' op z'n Frans: geen enkel tempo, mislukte pogingen tot grappig zijn, waardeloze regie en tekort aan komische situaties. De acteurs lachen om hun eigen woordspelingen en jammer genoeg zijn zij de enigen. Geen enkele sensualiteit zoals je toch kan verwachten bij zo'n onderwerp.

Voulez-vous un bébé Nobel?

1980 |

Frankrijk 1980. Robert Pouret. Met o.a. Jean-Pierre Marielle, Darry Cowl, Daniel Prévost, Patricia Lesieur en Dany Saval.

Kunstmatige inseminatie met een Nobelprijswinnaar als donor resulteert in een baby die direct na de geboorte al kan praten. Een professor laat zich uit ideële overwegingen met andere geleerden strikken voor een spermabank, maar de vraag blijkt spoedig groter dan het aanbod. Het uitgangspunt is al niet erg fris en geestig, maar zelfs voor de hand liggende grappen daarover zijn binnen twintig minuten opgebruikt, zodat ruim een uur amechtige verveling volgt.

Fais gaffe à la gaffe

1980 | Komedie

Frankrijk 1980. Komedie van Paul Boujenah. Met o.a. Roger Mirmont, Marie-Anne Chazel, Daniel Prévost, François Maistre en Marco Perrin.

Verdienstelijke poging om de sublieme stripfiguur Guust Flater van Franquin te verfilmen. Debuterend regisseur Boujenah (22 jaar!) en hoofdvertolker Mirmont slagen erin de sfeer van het stripverhaal filmisch te vertalen maar het onvermijdelijk anekdotische scenario mist echte hoogtepunten zodat de film na een sterke start begint te slepen. Maistre heeft een paar goede scènes als meneer Dupuis.

L'associé

1979 | Komedie

Frankrijk​/​​Duitsland​/​​Hongarije 1979. Komedie van René Gainville. Met o.a. Michel Serrault, Claudine Auger, Catherine Alric, Judith Magre en Mathieu Carrière.

Dreutelige zakenman Julien (Serrault) verzint een zelfverzekerde compagnon in de hoop de handel aan te wakkeren. Het verzinsel werkt zo goed dat zijn vrouw verliefd wordt op de daadkrachtige hersenschim en zoonlief de verzonnen compagnon als vader wil. Een aardige satire met nostalgische bruinoranje beelden van zakendoend Parijs eind jaren 70. Gebaseerd op Roberto Roberti's Il socio invisible (1939), op zijn beurt gedestilleerd uit het geestige Chileense boekje El socio van Jenaro Prieto. In de VS werd de materie opnieuw gedraaid als The Associate, maar dan met een zwarte vrouw (Whoopi Goldberg) die opklimt dankzij haar gefingeerde witte partner.

Je te tiens, tu me tiens par la barbichette

1978 | Musical, Drama

Frankrijk 1978. Musical van Jean Yanne. Met o.a. Jean Yanne, Mimi Coutelier, Micheline Presle, Jean-Pierre Cassel en Michel Duchaussoy.

Een inspecteur en zijn vrouwelijke collega worden aangewezen om de ontvoering van een populaire tv-presentator op te lossen. De tv organiseert een speciaal programma om losgeld van de kijkers te krijgen, maar de opbrengst verdwijnt in de zak van de omroepdirecteur, want de ontvoering was een stunt om de kijkcijfers op te vijzelen. Ondertussen wordt de agente ontdekt als disco-ster. Deze satire op de omroepwereld is best amusant, maar Yanne haalt zoveel overhoop - gastoptredens van David Carradine, Village People en Richie Family - dat hij zelf zijn doelen uit het oog verliest.

Monsieur Marcel-Marius

1977 | Komedie

Frankrijk 1977. Komedie van Richard Guillon. Met o.a. Jean-Jacques Jelot-Blanc, Michel Modo en Daniel Prévost.

Marcel-Marius, spoorwegwerker uit de Provence, droomt van niets anders dan film. Dan arriveert er op een goede dag onverwachts een filmploeg in zijn geboorteplaats Natal. SCHPOUNTZ van Marcel Pagnol in een nieuw jasje, maar over het geheel genomen zonder de kwaliteiten van het origineel. Scenario, dialogen en vertolkers zijn al even waardeloos.

Un mari c'est un mari

1976 | Komedie

Frankrijk 1976. Komedie van Serge Friedman. Met o.a. Louis Velle, Frédérique Hébrard, Daniel Prévost, Gisèle Casadesus en Jacqueline Jehanneuf.

Een saaie, stikvervelende familiekroniek over een echtpaar dat zijn zomervakantie doorbrengt op een landgoed in Montpellier, in het gezelschap van neven, nichten en andere familieleden. Enige opwinding wordt veroorzaakt door een vrijmoedige liftster, maar verder bestaan de hoogtepunten van deze volstrekt overbodige produktie uit lange shots van de hoofdpersonages die winkelen, eten, afwassen enzovoort. Kortom, uit het leven gegrepen. Louis Velle en Frédérique Hebrard bewerkten de roman van Hebrard tot scenario. Camerawerk van Henri Czap.

Cours après moi que je t'attrape

1976 | Komedie, Experimenteel

Frankrijk 1976. Komedie van Robert Pouret. Met o.a. Annie Girardot, Jean-Pierre Marielle, Geneviève Fontanel, Sylvain Rougerie en Christine Laurent.

Een huwelijksadvertentie brengt twee veertigers bij elkaar die aanvankelijk te zeer vastzitten in hun eigen gewoontes en wantrouwen door eerdere ervaringen, om nader tot elkaar te komen. Deze komedie vermijdt angstvallig iedere oorspronkelijkheid, op weinig ter zake doende grappen over beider beroepen en hobby's na. De inbreng van de jonge regisseur beperkt zich tot het vasthouden van het tempo dat eerder afmattend dan meeslepend werkt.

La situation est grave ... mais pas déseperée

1975 | Komedie

Frankrijk 1975. Komedie van Jacques Besnard. Met o.a. Jean Lefebvre, Maria Pacôme, Michel Serrault, Daniel Prévost en Cécile Vassort.

Een aristocrate en een ondernemer proberen een minister te bewerken voor toestemming tot de bouw van een torenflat. Reeksen omstandigheden in en om het kasteel brengen de geheimhouding van de ontmoeting in gevaar. Deze banale toneelklucht kreeg een fantasieloze verfilming waarin de acteurs doen wat ze kunnen, dus veel te veel. Scenario van de regisseur naar het toneelstuk van Pierre Germont.

Y a un os dans la moulinette

1974 | Komedie

Frankrijk 1974. Komedie van Raoul André. Met o.a. Michel Galabru, Daniel Prévost, Paul Préboist, Darry Cowl en Marion Game.

'Komische' voorvallen van twee komedianten die werkzaam zijn als detective. André, een goede technicus, heeft zich sinds lang verlaagd tot het maken van slechte komedies, waarin groffe woordspelingen, afgezaagde grappen en alledaagsheid en vooral tevredenheid met zichzelf en deze 'typisch Franse' slechte stijl hoogtij vieren. Klunzig.

Comment réussir... quand on est con et pleurnichard

1974 | Komedie

Frankrijk 1974. Komedie van Michel Audiard. Met o.a. Jean Carmet, Jean-Pierre Marielle, Stéphane Audran, Jane Birkin en Jean Rochefort.

'Hoe te slagen wanneer je een klootzak en een huilebalk bent'. Zo'n filmtitel kon alleen ontspruiten aan het brein van volkse dialoogmeester Audiard. Antoine Robineau (Carmet) is de dubbelsukkel in kwestie, een drankhandelaar die zielige verhalen ophangt om zijn azijnvermouth aan de man te brengen. Ook bij de dames legt de slinkse verkooptechniek hem geen windeieren. CRQOECEP is Audiard tout court: een tegelijk ordinair en hatelijk grappig anti-bourgeois jaren-zeventig-tijdsbeeld met navenante decors en muziekjes. Jane Birkin spreidt als stripdanseres haar talenten tentoon.

Les Chinois à Paris

1973 | Komedie

Frankrijk 1973. Komedie van Jean Yanne. Met o.a. Jean Yanne, Michel Serrault, Bernard Blier, Nicole Calfan en Macha Méril.

De Chinezen hebben Europa veroverd. Franse opportunist maakt van situatie gebruik om grootindustrieel van riksja's te worden, maar draagt vervolgens bij aan weer aan de macht helpen van Franse regering en trekt daar weer profijt van. Het bijeenbrengen van al het Chinees horeca-personeel van Parijs levert verrassende massascènes op, maar film is onduidelijk in verhaalsverloop, strekking en doelwit van satire. Geslaagde gags naast flauwe, grove en racistische grappen. Bij première dreigend politiek schandaal is film echter niet waard.

La Dernière bourrée à Paris

1973 | Komedie

Frankrijk 1973. Komedie van Raoul André. Met o.a. Patricia Lesieur, Tony Kendall, Francis Blanche, Roger Coggio en Annie Cordy.

Onder invloed van de film LAST TANGO IN PARIS is de fantasie van een studente op hol geslagen. Ze verwart een Amerikaanse weduwnaar, die ze toevallig in een leeg appartement ontmoet, met Marlon Brando. Deze heeft echter potentieproblemen en vlucht voor haar avances. Deze banale parodie op Bertolucci's film moet het vooral hebben van dubbelzinnige grappen over boter - de held heeft een zuivelfabriek geërfd -, die nooit leuk worden, evenmin als de bekende reeks tweederangskomieken die op klompen door hun amechtige scènes baggeren.

Je sais rien mais je dirai tout

1973 |

Frankrijk 1973. Pierre Richard. Met o.a. Pierre Richard, Bernard Blier, Danièle Minazzoli, Nicole Jamet en Luis Rego.

Een telg uit een familie van wapenindustriëlen, militairen en prelaten is uit verzet sociaal werker geworden. De groep delinquenten die aan hem is toevertrouwd, blijkt de onderneming van zijn vader te willen beroven. Het intelligente en spottende scenario van Didier Kaminka, waaraan Richard meeschreef, bleef in Richards regie beneden het haalbare, maar is toch een van zijn betere films. Een prima vaderrol van Blier. Richards personage als wereldvreemde stuntel begint te vervelen. Camerawerk van Pierre Lhomme.

Tout le monde il est beau, tout le monde il est gentil

1972 | Komedie, Drama

Italië​/​​Frankrijk 1972. Komedie van Jean Yanne. Met o.a. Jean Yanne, Bernard Blier, Marina Vlady, Michel Serrault en Jacqueline Danno.

Regiedebuut van acteur-agent provocateur Jean Yanne (alias Jean Gouyé; 1933-2003), met de maker zelf als radioreporter die de wanpraktijken van collegae belachelijk maakt. In de hatelijke satire op media en journalistiek zit heel wat venijn dat de maker tijdens zijn eigen tropenjaren bij krant en radio had opgespaard. 'Un vrai film français pas cher', beloofde indertijd de trailer sarcastisch. Inderdaad: met plezier schopt non-conformist Yanne, die graag de botte bijl contra bourgeois gezapigheid hanteerde, tegen meer dan één heilig huisje. Leuke muziek van Michel Magne en een bijrol van Léo Ferré-tekstschrijver Jean-Roger Caussimon als pastoor.

Laisse aller... c'est une valse

1971 | Komedie, Misdaad

Italië​/​​Frankrijk 1971. Komedie van Georges Lautner. Met o.a. Jean Yanne, Mireille Darc, Bernard Blier, Michel Constantin en Nanni Loy.

Een uit de gevangenis ontslagen inbreker wordt zowel door gangsters als door een politiecommissaris opgejaagd, die willen weten waar hij de poet van zijn laatste kraak heeft gelaten. Het parodistische scenario van Bertrand Blier kreeg van de regie minder scherpte dan mogelijk was, maar wordt met vaart en verve gespeeld. Het scenario is van Joel Blasberg. Het camerawerk is van Maurice Fellous.