Mariangela Melato: cast.
Er zijn 58 films gevonden.

L´avvocato delle donne

1996 |

Italië​/​​Duitsland 1996. Antonia Frazzi, Andrea, Andrea Frazzi en Andrea en Antonio Frazzi. Met o.a. Mareike Carrière, Rüdiger Joswig en Mariangela Melato.

Irene Salvi neemt de verdediging op zich van juwelier Adriana, die de minnares van haar man doodgeschoten zou hebben. Het onderzoek naar de zaak brengt Irene en officier van justitie Sandro Gruber op het spoor van georganiseerde Bulgaarse mensenhandel

L'avvocato delle donne VI

1996 | Drama

Duitsland​/​​Italië 1996. Drama van Andrea Frazzi en Antonio Frazzi. Met o.a. Mariangela Melato, Rüdiger Joswig, Mareike Carrière, Carolina Salome en Lorenzo Gioielli.

Irene Salvi neemt de verdediging op zich van juwelier Adriana, die de minnares van haar man doodgeschoten zou hebben. Het onderzoek naar de zaak brengt Irene en officier van justitie Sandro Gruber op het spoor van georganiseerde Bulgaarse mensenhandel

L'avvocato delle donne V

1996 | Drama

Duitsland​/​​Italië 1996. Drama van Andrea Frazzi, Antonia Frazzi en Antonio Frazzi. Met o.a. Mariangela Melato, Rüdiger Joswig, Mareike Carrière, Caroline Salome en Lorenzo Gioielli.

Irene Salvi neemt de verdediging op zich van juwelier Adriana, die de minnares van haar man doodgeschoten zou hebben. Het onderzoek naar de zaak brengt Irene en officier van justitie Sandro Gruber op het spoor van georganiseerde Bulgaarse mensenhandel

L'avvocato delle donne IV

1996 | Drama

Italië​/​​Duitsland 1996. Drama van Andrea Frazzi, Antonia Frazzi en Antonio Frazzi. Met o.a. Mariangela Melato, Rüdiger Joswig, Mareike Carrière, Caroline Salome en Lorenzo Gioielli.

Irene Salvi neemt de verdediging op zich van juwelier Adriana, die de minnares van haar man doodgeschoten zou hebben. Het onderzoek naar de zaak brengt Irene en officier van justitie Sandro Gruber op het spoor van georganiseerde Bulgaarse mensenhandel

L'avvocato delle donne III

1996 | Drama

Italië​/​​Duitsland 1996. Drama van Andrea Frazzi, Antonia Frazzi en Antonio Frazzi. Met o.a. Mariangela Melato, Rüdiger Joswig, Mareike Carrière, Caroline Salome en Lorenzo Gioielli.

Irene Salvi neemt de verdediging op zich van juwelier Adriana, die de minnares van haar man doodgeschoten zou hebben. Het onderzoek naar de zaak brengt Irene en officier van justitie Sandro Gruber op het spoor van georganiseerde Bulgaarse mensenhandel

L'avvocato delle donne II

1996 | Drama

Duitsland​/​​Italië 1996. Drama van Andrea Frazzi, Antonia Frazzi en Antonio Frazzi. Met o.a. Mariangela Melato, Rüdiger Joswig, Mareike Carrière, Caroline Salome en Lorenzo Gioielli.

Irene Salvi neemt de verdediging op zich van juwelier Adriana, die de minnares van haar man doodgeschoten zou hebben. Het onderzoek naar de zaak brengt Irene en officier van justitie Sandro Gruber op het spoor van georganiseerde Bulgaarse mensenhandel

L'avvocato delle donne I

1996 | Drama

Duitsland​/​​Italië 1996. Drama van Andrea Frazzi, Antonia Frazzi en Antonio Frazzi. Met o.a. Mariangela Melato, Rüdiger Joswig, Mareike Carrière, Caroline Salome en Lorenzo Gioielli.

Irene Salvi neemt de verdediging op zich van juwelier Adriana, die de minnares van haar man doodgeschoten zou hebben. Het onderzoek naar de zaak brengt Irene en officier van justitie Sandro Gruber op het spoor van georganiseerde Bulgaarse mensenhandel

La fine è nota

1993 | Mysterie

Italië​/​​Frankrijk 1993. Mysterie van Cristina Comencini. Met o.a. Fabrizio Bentivoglio, Valerie Kapriski, Carlo Cecchi, Mariangela Melato en Corso Salani.

Een man pleegt zelfmoord door uit het raam van het appartement van de beroemde advocaat Bernardo (Bentivoglio) te springen. Hij komt er daarna achter dat het onbekende zelfmoordslachtoffer hem nodig moest spreken, en dat alleen hij hem kon helpen. Bernardo, in de war van het incident, start een onderzoek en ontdekt dat het gebeurde te maken heeft met op de vlucht zijnde Italiaanse terroristen en hun aanhang. Tenslotte verwoest het onderzoek zijn leven. De grootste tekortkoming van de film, gebaseerd op Geoffrey Holiday Hall's detectiveroman, is dat de kijker halverwege praktisch al weet hoe het gaat aflopen. Plichtmatig spel.

Una vita in gioco 2

1992 | Drama

Italië 1992. Drama van Giuseppe Bertolucci. Met o.a. Mariangela Melato, Alida Valli, Stéphane Freiss, Gianpiero Bianchi en Anna Maria Gherardi.

Vervolg in twee afleveringen op de tv-film uit 1991 over de verstandige, moedige Marianna Marini (Melato). Haar huwelijk gaat kapot en ze verhuist van Rome naar Milaan, waar ze in het appartement van haar net gestorven moeder trekt. Ze voelt zich eenzaam en doorgedraaid, tot ze een oude vrouw ontmoet, met wie ze een diep, intens contact krijgt. Er komt een jeugdige regisseur in haar leven en ze worden verliefd. Op een dag merkt Marianna dat ze zwanger is. Melato won met haar weer opgepakte rol uit 1991 op het tweede Umbriafiction TV Festival de prijs voor de beste actrice. Tijdens hetzelfde festival kreeg deze miniserie de prijs voor het beste script.

Una vita in gioco

1991 | Drama

Italië 1991. Drama van Franco Giraldi. Met o.a. Mariangela Melato, Ennio Fantastichini, Fabio Traverse, Nicoletta Boris en Carola Stagnaro.

Het verhaal gaat over Marianna (Melato), een intelligente, beschaafde en ironische vrouw van veertig jaar, die genoeg heeft van haar eentonige bestaan. Ze besluit als invalskracht les te gaan geven aan een technische school in een klein stadje. Ze weet al gauw het vertrouwen van de leerlingen te winnen door haar ongebruikelijke manier van lesgeven. De film behandelt de relatie tussen een groep leerlingen en een leraar die begrip voor hen heeft. Goed acteerwerk van Melato, maar dat kan niet gezegd worden van de overige acteurs. Een televisiefilm die alleen bedoeld is voor Italiaanse kijkers.

Mortacci

1989 | Komedie

Italië 1989. Komedie van Sergio Citti. Met o.a. Carol Alt, Malcolm McDowell, Vittorio Gassman, Mariangela Melato en Aldo Giuffrè.

Een komedie vol gags en verbaal geweld waarin de meeste 'personen' geesten zijn, die zich bevinden ergens tussen de werelden van de levenden en de doden. Een acteur treurt om de dood van zijn geliefde, een Amerikaanse actrice. Verder zijn er de belevenissen van de bewaker van de begraafplaats en de geesten van een Italiaanse soldaat, een schrijver, een Chinees, een bruid met een baby, en nog veel meer. Niet bijzonder, maar zeker onderhoudend.

Piazza Navona

1988 | Drama

Frankrijk​/​​Italië 1988. Drama van Francesco Lazotti, Roberto Giannarelli en Fabrizio Giordani. Met o.a. Marcello Mastroianni, Fanny Ardant, Alessandro Haber, Mariangela Melato en Vendela Maria Kirsebom.

Deze film, geproduceerd door Ettore Scola, bestaat uit zes hedendaagse verhalen. Elke regisseur heeft zijn eigen episode; naast de genoemde regisseurs zijn dat Daniele Costantini, Ricky Tognazzi en Roger Guillot. De verhalen komen op het volgende neer: ontmoeting na jaren met een vriend; een uit elkaar gegaan echtpaar komt elkaar weer tegen en verder bitterheid, strijd en liefde.

Dancers

1987 | Romantiek, Drama

Verenigde Staten 1987. Romantiek van Herbert Ross. Met o.a. Mikhail Baryshnikov, Alessandra Ferri, Leslie Browne, Thomas Rall en Lynn Seymour.

Misschien zijn we toe aan een herijking van het neergesabelde Dancers. De film had geen dramatische lijn, totaal ongeloofwaardige ontwikkelingen (hoe kunnen mensen met zulke kapsels op elkaar vallen!?) en zelfs het dansen was minderwaardig, onder meer door geknip en close-ups. Maar zoals 'slechte films' uit bijvoorbeeld de jaren vijftig nu met een weemoedige mildheid worden bekeken, zo kan Dancers uit de vermaledijde jaren tachtig nu toch ook wel op wat clementie rekenen? De beelden van Ennio Guarnieri (La Traviata) bijvoorbeeld, zijn mooi als je voorbij de eng strakke panties kijkt. En de regie van choreograaf Ross (The turning point, The goodbye girl) toont toch wel degelijk iets van zijn kennis van dans. Daarnaast blijft Mikhail Baryshnikov een van de groten der aarde, wiens klassieke ballet en good looks miljoenen fans maakten. Het verhaal is als insidewereldje best interessant. Baryshnikov als Tony danst het ballet Giselle en ondervindt in zijn eigen leven enige parallellen met het stuk. Zo ontmoet hij een jong meisje (Kent) dat tragisch verliefd op hem wordt. (IdH/VPRO Gids)

Almon Summer Night, With Greek Profile

1987 |

1987. Lina Wertmüller. Met o.a. Roberto Herlitzka, Mariangela Melato en Michele Placido.

Misschien zijn we toe aan een herijking van het neergesabelde Dancers. De film had geen dramatische lijn, totaal ongeloofwaardige ontwikkelingen (hoe kunnen mensen met zulke kapsels op elkaar vallen!?) en zelfs het dansen was minderwaardig, onder meer door geknip en close-ups. Maar zoals 'slechte films' uit bijvoorbeeld de jaren vijftig nu met een weemoedige mildheid worden bekeken, zo kan Dancers uit de vermaledijde jaren tachtig nu toch ook wel op wat clementie rekenen? De beelden van Ennio Guarnieri (La Traviata) bijvoorbeeld, zijn mooi als je voorbij de eng strakke panties kijkt. En de regie van choreograaf Ross (The turning point, The goodbye girl) toont toch wel degelijk iets van zijn kennis van dans. Daarnaast blijft Mikhail Baryshnikov een van de groten der aarde, wiens klassieke ballet en good looks miljoenen fans maakten. Het verhaal is als insidewereldje best interessant. Baryshnikov als Tony danst het ballet Giselle en ondervindt in zijn eigen leven enige parallellen met het stuk. Zo ontmoet hij een jong meisje (Kent) dat tragisch verliefd op hem wordt. (IdH/VPRO Gids)

Notte d'estate con profilo greco, occhi a mandorla...

1986 | Komedie

Italië 1986. Komedie van Lina Wertmüller. Met o.a. Roberto Herlitzka, Michele Placido en Mariangela Melato.

Misschien zijn we toe aan een herijking van het neergesabelde Dancers. De film had geen dramatische lijn, totaal ongeloofwaardige ontwikkelingen (hoe kunnen mensen met zulke kapsels op elkaar vallen!?) en zelfs het dansen was minderwaardig, onder meer door geknip en close-ups. Maar zoals 'slechte films' uit bijvoorbeeld de jaren vijftig nu met een weemoedige mildheid worden bekeken, zo kan Dancers uit de vermaledijde jaren tachtig nu toch ook wel op wat clementie rekenen? De beelden van Ennio Guarnieri (La Traviata) bijvoorbeeld, zijn mooi als je voorbij de eng strakke panties kijkt. En de regie van choreograaf Ross (The turning point, The goodbye girl) toont toch wel degelijk iets van zijn kennis van dans. Daarnaast blijft Mikhail Baryshnikov een van de groten der aarde, wiens klassieke ballet en good looks miljoenen fans maakten. Het verhaal is als insidewereldje best interessant. Baryshnikov als Tony danst het ballet Giselle en ondervindt in zijn eigen leven enige parallellen met het stuk. Zo ontmoet hij een jong meisje (Kent) dat tragisch verliefd op hem wordt. (IdH/VPRO Gids)

Notte d'estate con profilo Greco, occhi a mandorla e odore di basilico

1986 | Drama

Italië 1986. Drama van Lina Wertmüller. Met o.a. Mariangela Melato, Michele Placido, Roberto Herlitzka en Massimo Wertmüller.

Het paradijselijke Sardinië is de achtergrond voor een strijd tussen seksen en klassen. In deze moderne klassenstrijd zijn de superrijken uit Noord-Italië het beu om door Sardijnse bandieten te worden gekidnapt voor een hoog losgeld. Een dominante, kapitalistische vrouw krijgt de opdracht een bandietenleider met gelijke munt terug te betalen. In sjieke ketenen wordt hij geboeid afgevoerd naar haar villa op het eiland. Na een poging tot ontsnapping en een eindeloze nacht met haar worden de rollen weer omgedraaid in een zwak laatste gedeelte. Het scenario is van de regisseuse. Het camerawerk is van Camillo Bazzoni.

Lulu

1986 | Drama

Italië 1986. Drama van Sandro Bolchi. Met o.a. Mariangela Melato, Daniele Formica, Massimo Lopez en Andrea Occhipinti.

Een verhaal over een meisje uit Milaan dat vol zit met dromen. Ze kan aardig dansen, maar helaas heeft ze niet veel succes en het verhaal sleept zich voort met allerlei subplots over liefde, haat, bedrog, vriendschap en trouw. Mariangela Melato is zoals gewoonlijk goed maar het verhaal is niet erg oorspronkelijk en de film heeft niets bijzonders te bieden.

Segreti, Segreti

1985 |

Italië 1985. Giuseppe Bertolucci. Met o.a. Lina Sastri, Lea Massari, Giulia Boschi, Rosanna Podestà en Alida Valli.

Alle rollen in deze film worden gespeeld door vrouwen en het spel is sterk, vooral dat van de nieuweling Boschi. Het is een studie van de geheimen (zoals de titel al zegt) van de menselijke geest en emotie. Deze luxueuze film is uitmuntend geregisseerd door Giuseppe Bertolucci, de jongere broer van Bernardo, met mooie muziek van Nicola Piovani. De film heeft een serieus thema met een politieke ondertoon.

Il Petomane

1983 | Komedie, Biografie

Italië 1983. Komedie van Pasquale Festa Campanile. Met o.a. Ugo Tognazzi, Mariangela Melato, Vittorio Caprioli en Ricky Tognazzi.

Gebaseerd op een waar verhaal in Parijs, begin 1900. Joseph Pujol (een briljante rol van Tognazzi) viert in de Belle Epoque triomfen met zijn show. Hij is de enige in de wereld die scheetsgewijs liederen ten gehore kan brengen en blaasinstrumenten kan bespelen. Hij begint zich voor zijn kunst te schamen als hij verliefd wordt op een celliste (Melato). Tognazzi op z'n best, prachtige decors en vakkundige regie.

Domani si balla

1982 | Komedie

Italië 1982. Komedie van Maurizio Nichetti. Met o.a. Maurizio Nichetti, Mariangela Melato, Paolo Stoppa en Elisa Cegani.

Invatie van maanmannetjes te paard besmet werknemers van een rijk, particulier tv-station met onophoudelijke vitusdans als vrolijke anarchie tegen dwangmatig carrière-jagen. Regisseuse en cameraman van concurrerend, armlastig tv-net ontdekken de buitenaardse wezens in een kliniek voor overspannen acteurs. Absurdische satire van acteur-regisseur Nichetti die eerder films zonder dialoog maakte, heeft schimpscheuten naar Milanees omroepbestel, die buiten Italië doel missen, maar bevat ook een verrukkelijk primitieve hommage aan de allereerste ruimtevaartfilms van M'eliès. Tussen alle fraaie grappen over technologie en carrièremaaksters door wordt het besmettelijke dansje, en vooral de melodie waarop dat gebeurt, steeds meer tot een aanslag op de zenuwen en het geduld van de toeschouwer.

So Fine

1981 | Komedie, Drama

Verenigde Staten 1981. Komedie van Andrew Bergman. Met o.a. Ryan O'Neal, Jack Warden, Mariangela Melato, Richard Kiel en Fred Gwynne.

Klucht van klasse over een professor, de zoon van een Newyorkse kledingfabrikant, die ertoe wordt gedwongen zich in modekringen te begeven en zonder het zich bewust te zijn, een enorm succes boekt met zijn idee van de doorkijkspijkerbroek. De film slaat dan onverwachte, en soms ook wel verrassend grillige wegen in, maar blijft overwegend grappig. Regiedebuut van schrijver Bergman.

Help Me Dream

1981 |

1981. Pupi Avati. Met o.a. Mariangela Melato, Jean-Pierre Léaud, Anthony Franciosa en Paola Pitagora.

Klucht van klasse over een professor, de zoon van een Newyorkse kledingfabrikant, die ertoe wordt gedwongen zich in modekringen te begeven en zonder het zich bewust te zijn, een enorm succes boekt met zijn idee van de doorkijkspijkerbroek. De film slaat dan onverwachte, en soms ook wel verrassend grillige wegen in, maar blijft overwegend grappig. Regiedebuut van schrijver Bergman.

Aiutami a sognare

1981 | Musical, Komedie, Oorlogsfilm

Italië 1981. Musical van Pupi Avati. Met o.a. Mariangela Melato, Anthony Franciosa, Jean-Pierre Léaud, Alexandra Stewart en Paola Pitagora.

Weduwe vlucht tijdens WO II met haar gezin naar haar geboortehuis op het platteland en vindt daar de bladmuziek met haar geliefde Amerikaanse songs, een voorliefde die ze deelt met haar jeugdvrienden. Een neergestort Amerikaans legervliegtuig, waarvan de piloot moet onderduiken, brengt letterlijk de `Amerikaanse droom` bij hen binnen. Merkwaardige musical, waarin overbekende evergreens klinken uit de mond van Italiaanse platte-landsburgerij (helaas via accentloze playback die het effect ondermijnt). Ondanks de choreografie van Fred Astaire- medewerker Hermes Pal komt de film niet ècht van de grond, al zijn er komische en aandoenlijke momenten in de niet-muzikale scènes.

Oggetti smarriti

1980 | Drama

Italië 1980. Drama van Giuseppe Bertolucci. Met o.a. Mariangela Melato, Bruno Ganz, Renato Salvatori, Laura Morante en Maria Luisa Santella.

Een vrouw is van plan om per trein met haar minnaar te vertrekken, maar stapt uit als ze op het station een bekende meent te zien. Het blijkt een jeugdvriend met wie ze 24 uur op het station rondzwerft, herinneringen ophaalt, totdat hij zich voor een trein werpt en zij terugkeert naar haar gezin. Een tamelijk zwak scenario en de weinig uitgediepte hoofdrol ondermijnen de boeiende observatie van een Milanees station, de reizigers, de wachtenden, de doelloze zwervers, zodat de film een reeks vaak treffende momenten wordt zonder samenhang. Onhandige flash-backs doorbreken die eenheid nog meer. Goed spel van Ganz.

Il Pap'occhio

1980 | Komedie

Italië 1980. Komedie van Renzo Arbore. Met o.a. Roberto Benigni, Isabella Rossellini, Manfred Freyberger, Luciano de Crescenzo en Renzo Arbore.

De paus wil de jeugd uit de disco houden en in de kerk lokken door een Vaticaans tv-station op te richten en daarop concurrerende populaire showprogramma's uit te zenden. De tv- makers installeren zich in de Sixtijnse kapel en laten de fresco's van Michelangelo overschilderen, maar de eerste uitzending resulteert in een mislukking. Het filmdebuut van de tv-satiricus Arbore dankt veel aan de opvallende gelijkenis van acteur Freyberger met Johannes Paulus, maar de vormeloosheid en het rusteloos camerawerk ondermijnen de humor die alleen bij vlagen - vooral in de rol van Bernini - echt geslaagd is en sterk steunt op bekendheid met de media in Italië en Arbores eigen tv-show.

Flash Gordon

1980 | Avonturenfilm, Sciencefiction

Verenigde Staten 1980. Avonturenfilm van Mike Hodges. Met o.a. Sam J. Jones, Melody Anderson, Max von Sydow, Ornella Muti en Timothy Dalton.

Verschrikkelijke natuurrampen bedreigen de aarde. Door vreemde energiegolven werd de maan uit haar baan gedreven. Volgens Dr. Zarkov (Topol) is een botsing met de aarde onvermijdelijk. Samen met zijn vrienden Flash Gordon (Jones) en Dale Arden (Anderson) vertrekt hij met zijn ruimteschip om te onderzoeken wie hier achter kan zitten. Overgeproduceerd SF- avontuur, dat doet terugverlangen naar de naïeve serials van destijds. Verbluffende special-effects van Glen Robinson en George Gibbs, maar een rommelig en niet overtuigend scenario van Lorenzo Semple, Jr. en Michael Allin, gebaseerd op de comic- strips van Alex Raymond. De popgroep Queen leverde een leuke rock-score, terwijl Howard Blake de actiescènes muzikaal ondersteunde. Muti als de boze prinses Aurora en Von Sydow als Ming hebben geen moeite om de rest van de rolverdeling weg te spelen. Het camerawerk is van Gil Taylor.

To Forget Venice

1979 |

1979. Franco Brusati. Met o.a. Eleonora Giorgi, Mariangela Melato en Erland Josephson.

Verschrikkelijke natuurrampen bedreigen de aarde. Door vreemde energiegolven werd de maan uit haar baan gedreven. Volgens Dr. Zarkov (Topol) is een botsing met de aarde onvermijdelijk. Samen met zijn vrienden Flash Gordon (Jones) en Dale Arden (Anderson) vertrekt hij met zijn ruimteschip om te onderzoeken wie hier achter kan zitten. Overgeproduceerd SF- avontuur, dat doet terugverlangen naar de naïeve serials van destijds. Verbluffende special-effects van Glen Robinson en George Gibbs, maar een rommelig en niet overtuigend scenario van Lorenzo Semple, Jr. en Michael Allin, gebaseerd op de comic- strips van Alex Raymond. De popgroep Queen leverde een leuke rock-score, terwijl Howard Blake de actiescènes muzikaal ondersteunde. Muti als de boze prinses Aurora en Von Sydow als Ming hebben geen moeite om de rest van de rolverdeling weg te spelen. Het camerawerk is van Gil Taylor.

Dimenticare Venezia

1979 | Drama

Italië​/​​Frankrijk 1979. Drama van Franco Brusati. Met o.a. Erland Josephson, Mariangela Melato, Eleonora Giorgi, David Pontemoli en Hella Pétri.

Broer en pleegdochter van oude opera-diva onttrekken zich met hun respectieve vriend en vriendin in haar afgelegen landhuis aan eisen van volwassenheid en koesteren zich in herinneringen en illusie van blijvende jeugd, tot gastvrouw sterft. Ondanks gelijkvormige constructie van scenario - met twee elkaar spiegelende homofiele paren - nadrukkelijke symboliek en verklarende flashbacks, indringende film dankzij knappe spelprestaties en door gekunstelde vormgeving heen reeks van treffende momenten.

Saxofone

1978 | Komedie

Italië 1978. Komedie van Renato Pozzetto. Met o.a. Renato Pozzetto, Mariangela Melato, Cochi Ponzoni, Teo Teocoli en Massimo Baldi.

Een rijk getrouwde vrouw uit de bourgeoisie zoekt avontuur bij een berooide saxofonist, die zelf stiekem miljonair blijkt te zijn, zodat geld weliswaar niet gelukkig maakt, maar het geluk ook niet hoeft te verhinderen. Een simpel verhaaltje is de rode draad tussen een reeks van sketches waarmee de komiek zich in zijn regiedebuut geen filmer toont, maar wel aanleg voor bizarre en surrealistische humor blijkt te hebben, die door andere regisseurs vaak onbenut is gelaten. Dat zijn pareltjes in een zee van aangedikte flauwiteiten.

Il Gatto

1977 | Thriller, Komedie

Italië​/​​Frankrijk 1977. Thriller van Luigi Comencini. Met o.a. Ugo Tognazzi, Mariangela Melato, Michel Galabru, Dalila di Lazzaro en Philippe Leroy.

Broer en zus bezitten een appartementengebouw dat ze met winst kunnen verkopen bij lege oplevering. Intriges rond een dode kat zaaien onrust en verdenking bij de huurders, die allemaal wat te verbergen hebben en zo tot verhuizing worden gedwongen. De venijnige karikaturen en satirische humor nemen de overhand op deze weinig verrassende wie-is-de-dader, die ook nogal de tijd neemt. Geproduceerd door Sergio Leone. Scenario van Rodolfo Sonego, Augusto Caminito en Fulvio Marcolin. Camerawerk van Ennio Guarnieri.

Casotto

1977 | Komedie

Italië 1977. Komedie van Sergio Citti. Met o.a. Jodie Foster, Mariangela Melato, Michele Placido, Gigi Proietti en Paolo Stoppa.

Een kleedhokje op een zondag aan een openbaar strand is de plek waar de badgasten hun vrije dag beginnen, met andere plannen en verlangens dan alleen maar recreatie. Onder hen is een ouder echtpaar dat hun zwangere veertienjarige kleindochter aan de man hoopt te brengen. Onverwachte en niet geheel geslaagde terugkeer naar de volkse sprookjes van het neorealisme, waarin satirische, tragikomische, surrealistische en kluchtelementen worden afgewisseld zonder dat de episodes een eenheid worden. De regisseur is beter op dreef met de amateurspelers dan met zijn sterren.

Todo modo

1976 |

Italië 1976. Elio Petri. Met o.a. Gian Maria Volonté, Marcello Mastroianni, Mariangela Melato, Michel Piccoli en Renato Salvatori.

Politieke en economische voormannen uit de christen-democratische partij zijn in retraite in afgelegen hotel, waar door een vreemde epidemie en onopgeloste moorden alle deelnemers [KA1]e[KA1]en voor [KA1]e[KA1]en sneuvelen, de president als laatste. Een symbolische, abstracte aanpak van deze satirische thriller maakt de film buiten Itali[KA3]e minder toegankelijk (Volonté is geschminkt als Aldo Moro en heeft diens motoriek) maar maakt de kritische opzet toch wel duidelijk.

Caro Michele

1976 | Drama, Komedie

Italië 1976. Drama van Mario Monicelli. Met o.a. Mariangela Melato, Delphine Seyrig, Aurore Clément, Lou Castel en Marcella Michelangeli.

Een rebelse en enige zoon uit een bourgeoisgezin verlaat Italië, voor politieke strijd elders, maar blijft corresponderen en vraagt zijn moeder om voor zijn vriendin te zorgen, die een kind van hem heeft. Het meisje weigert zich aan de normen aan te passen en zoekt contact met andere relaties van Michele, tot het bericht komt dat hij gestorven is en de baby dus 'stamhouder' is. Opmerkelijke film naar roman-in-brieven van Natalia Ginzburg laat zonder karikaturen een mentaliteits- en generatiekloof zien in een verscheurde samenleving, met treffend en contrasterend spel in alle rollen rond de afwezige titelpersonage.

Travolta Da Un Insolito Destino Nell'az

1975 |

Italië 1975. Lina Wertmüller. Met o.a. Mariangela Melato en Giancarlo Giannini.

Een rebelse en enige zoon uit een bourgeoisgezin verlaat Italië, voor politieke strijd elders, maar blijft corresponderen en vraagt zijn moeder om voor zijn vriendin te zorgen, die een kind van hem heeft. Het meisje weigert zich aan de normen aan te passen en zoekt contact met andere relaties van Michele, tot het bericht komt dat hij gestorven is en de baby dus 'stamhouder' is. Opmerkelijke film naar roman-in-brieven van Natalia Ginzburg laat zonder karikaturen een mentaliteits- en generatiekloof zien in een verscheurde samenleving, met treffend en contrasterend spel in alle rollen rond de afwezige titelpersonage.

Mosé

1975 | Historische film, Drama

Verenigd Koninkrijk​/​​Italië 1975. Historische film van Gianfranco de Bosio. Met o.a. Burt Lancaster, Ingrid Thulin, Irene Papas, Anthony Quayle en Laurent Terzieff.

Een intelligente en aan historisch en bijbelonderzoek getoetste scenariobewerking van de door Mozes geleide uittocht uit Egypte naar het Beloofde Land. De spektakeleffecten zijn schaars ter wille van de psychologische uitdieping en de door de bijbelboeken zelf aangedragen rijkdom aan kleine details. Goed spel over bijna de hele linie, met alle twijfels, scepsis en teleurstelling die helden uit een bijbels epos zelden wordt vergund (Gods stem is ook die van Lancaster, dus Mozes' eigen geweten). De onvermijdelijke grootscheepse scènes zijn echter houterig en doorzichtig getruceerd, ondanks de medewerking van specialist Mario Bava. In de ingekorte bioscoopversie van 139m, die op video is verschenen, zijn de bijrollen en ontwikkeling daarvan opgeofferd. Het door Richard Johnson gesproken commentaar is nodig om het gebrek aan continuïteit op te vangen. Opmerkelijke muziek van Morricone, waarbij de Hebreeuwse folkloristische klanken van Seltzer uit de toon vallen.

Moses

1975 |

1975. Gianfranco Debosio. Met o.a. William Lancaster, Mariangela Melato, Anthony Quayle, Ingrid Thulin en Irene Papas.

Een intelligente en aan historisch en bijbelonderzoek getoetste scenariobewerking van de door Mozes geleide uittocht uit Egypte naar het Beloofde Land. De spektakeleffecten zijn schaars ter wille van de psychologische uitdieping en de door de bijbelboeken zelf aangedragen rijkdom aan kleine details. Goed spel over bijna de hele linie, met alle twijfels, scepsis en teleurstelling die helden uit een bijbels epos zelden wordt vergund (Gods stem is ook die van Lancaster, dus Mozes' eigen geweten). De onvermijdelijke grootscheepse scènes zijn echter houterig en doorzichtig getruceerd, ondanks de medewerking van specialist Mario Bava. In de ingekorte bioscoopversie van 139m, die op video is verschenen, zijn de bijrollen en ontwikkeling daarvan opgeofferd. Het door Richard Johnson gesproken commentaar is nodig om het gebrek aan continuïteit op te vangen. Opmerkelijke muziek van Morricone, waarbij de Hebreeuwse folkloristische klanken van Seltzer uit de toon vallen.

La violenza - quinto potere

1975 | Drama

Italië 1975. Drama van Florestano Vancini. Met o.a. Michele Abruzzo, Mario Adorf, Maria Grazia Buccella, Silvia Dionsio en Turi Ferro.

Speelt in een rechtszaal in Sicilië, en gaat over een zaak tussen twee rivaliserende mafiabendes. De film is lachwekkend want alleen de kleine criminelen komen in moeilijkheden en de grote bazen gaan onderuit. Interessant voor de kijkers die de Italiaanse cultuur, de politiek en de wetgeving een beetje kennen. Goed spel.

L'arbre de Guernica

1975 | Experimenteel

Italië​/​​Frankrijk 1975. Experimenteel van Fernando Arrabal. Met o.a. Mariangela Melato, Ron Faber, Jean-François Delacour, Marie Pillet en Cosimo Cinieri.

De derde film van deze toneelschrijver van Spaanse afkomst is net zo onverfilmbaar als al zijn andere werk. Het bombardement op Guernica (26 januari 1937) inspireerde de schrijver tot een explosie van droombeelden, die beurtelings lyrisch, fantastisch, erotisch maar met ondertoon van rouw, metafysisch en poëtisch zijn of lijken op een nachtmerrie in de stijl van Goya. Een bezwerende film, die nog versterkt wordt door de krachtige geluids- en beeldvondsten. De tot nu toe meest volmaakte film van Arrabal, die hier even geïnspireerd is door zijn onderwerp als Picasso dat destijds was.

Di che segno sei?

1975 | Komedie

Italië 1975. Komedie van Sergio Corbucci. Met o.a. Alberto Sordi, Mariangela Melato, Paolo Villaggio, Adriano Celentano en Renato Pozzetto.

Een film in vier hoofdstukken, zodat de acteurs zich nog eens kunnen verkleden. Loods Villaggio ontdekt dat hij van geslacht moet veranderen door een foutje van een chirurg. Melato vindt Celentano als partner voor een danswedstrijd. Pozetto is een gekwelde metselaar, die met allerlei problemen te maken krijgt. Sordi is een stoere bewaker op een fiets die overijverig is, waardoor hij in een lastig parket geraakt. Leuke sketches en goed akteerwerk maken deze komedie het aanzien waard.

Attenti al buffone

1975 | Drama

Italië 1975. Drama van Alberto Bevilacqua. Met o.a. Nino Manfredi, Mariangela Melato, Eli Wallach en Enzo Cannavale.

Het leven van een aan de kunst toegewijde musicus wordt verstoord als een machthebber zijn vrouw en kinderen inpalmt. Als hij bij het Vaticaan zijn huwelijk geannuleerd tracht te krijgen, wordt hij nog meer vernederd, maar hij weet zich met cultuur en menselijkheid op de tiran te wreken. Deze symbolische film wisselt klucht- met horroreffecten af en satire met filosofie, maar steunt daarbij vooral op wijdlopige dialogen. Een knappe rol van Wallach als de potentaat, maar Manfredi zet zijn 'underdog' erg voorspelbaar aan. Bevilacqua heeft een zinnige boodschap, maar verpakt hem in een uiterst afmattende film.

Travolti da un insolito destino nell'azzuro mare d'agosto

1974 | Romantiek, Avonturenfilm, Erotiek

Italië 1974. Romantiek van Lina Wertmüller. Met o.a. Giancarlo Giannini en Mariangela Melato.

Een plezierjacht lijdt schipbreuk, waardoor een verwende bourgeoise Raffaella Pavone Lanzetti (Melato) en de door haar vernederde scheepsknecht Gennarino Carunchio (Gianni) op een onbewoond eiland komen, waar de rollen worden omgedraaid en verliefdheid het gevolg is totdat ze gered worden en de oude situatie zich herstelt. Voor de regisseuse een opmerkelijk seksistische film die humor en ideologie ontleent aan de gewelddadigheid waarmee de man het communisme bij de vrouw er letterlijk en (seksueel) figuurlijk inramt, is voor de toeschouwer een slijtageslag door niet aflatende rumoerigheid, hoewel het juist deze film was die als SWEPT AWAY, Wertmüller in Engelssprekende landen tot een onderwerp van snobverering maakte. Terwijl ze als scenario-bedenkster en spelleidster geen maat weet te houden, heeft ze onmiskenbare kwaliteiten in de vormgeving, zodat de fotografie de slotscènes melancholieke poëzie geeft die echter onvoldoende is om film als totaal te redden. Het scenario is van regisseuse Wertmüller. Het camerawerk is van Giulio Battiferri, Giuseppe Fornari, Ennio Guarnieri en Stafano Ricciottí. Technicolor, Mono.

Feroti Nell'onore Mim Metallurgico

1974 |

Italië 1974. Lina Wertmüller. Met o.a. Mariangela Melato en Giancarlo Giannini.

Een plezierjacht lijdt schipbreuk, waardoor een verwende bourgeoise Raffaella Pavone Lanzetti (Melato) en de door haar vernederde scheepsknecht Gennarino Carunchio (Gianni) op een onbewoond eiland komen, waar de rollen worden omgedraaid en verliefdheid het gevolg is totdat ze gered worden en de oude situatie zich herstelt. Voor de regisseuse een opmerkelijk seksistische film die humor en ideologie ontleent aan de gewelddadigheid waarmee de man het communisme bij de vrouw er letterlijk en (seksueel) figuurlijk inramt, is voor de toeschouwer een slijtageslag door niet aflatende rumoerigheid, hoewel het juist deze film was die als SWEPT AWAY, Wertmüller in Engelssprekende landen tot een onderwerp van snobverering maakte. Terwijl ze als scenario-bedenkster en spelleidster geen maat weet te houden, heeft ze onmiskenbare kwaliteiten in de vormgeving, zodat de fotografie de slotscènes melancholieke poëzie geeft die echter onvoldoende is om film als totaal te redden. Het scenario is van regisseuse Wertmüller. Het camerawerk is van Giulio Battiferri, Giuseppe Fornari, Ennio Guarnieri en Stafano Ricciottí. Technicolor, Mono.

Par le sang des autres

1973 | Misdaad

Canada​/​​Italië​/​​Frankrijk 1973. Misdaad van Marc Simenon. Met o.a. Yves Beneyton, Francis Blanche, Bernard Blier, Robert Castel en Riccardo Cucciola.

Een man heeft in een villa twee vrouwen gegijzeld en vraagt in ruil voor hen het mooiste meisje uit de streek. Politie en overheden in het gewoonlijk rustig dorpje komen in het geweer, maar de gestoorde gijzelaar blijkt gewapend. De pogingen om een prostituée en een Italiaanse gastarbeidster zonder werkvergunning als losprijs te sturen mislukken en burgemeestersdochter biedt zichzelf aan. De zoon van schrijver Simenon werkt het curieus verhaal uit tot een degelijk geconstrueerd scenario en regisseert bekwaam, maar heeft kennelijk moeite met het leiden van acteurs die soms al te karikaturaal uitpakken. Bovendien lijkt de enige functie van sommige personages om een bekende naam op de rolverdeling te krijgen.

Nada

1973 | Thriller

Italië​/​​Frankrijk 1973. Thriller van Claude Chabrol. Met o.a. Fabio Testi, Mariangela Melato, Lou Castel, Michel Duchaussoy en Maurice Garrel.

Een groep anarchisten van uiteenlopende ideologie ontvoert de Amerikaanse ambassadeur, maar is daarbij gefilmd door de Inlichtingendienst. De afgelegen boerderij waar ze op het losgeld wachten wordt aangevallen door de gendarmerie die ze -in opdracht van het ministerie - geen mogelijkheid tot overgave laat, zodat de overheid hen als levensgevaarlijk en bloeddorstig zal kunnen afschilderen. Deze virtuoos gemaakte en knap gespeelde politieke thriller heeft als strekking dat onbezonnen revolutionaire acties de repressieve krachten alleen maar versterken en mobiliseren, wat Chabrol bij de première niet in dank werd afgenomen, maar waar de ontwikkelingen sindsdien hem gelijk in hebben gegeven. Scenario van regisseur Chabrol en Jean- Patrick Manchette. Camerawerk van Jean Rabier.

La Poliziotta

1973 | Komedie

Italië 1973. Komedie van Steno. Met o.a. Mariangela Melato, Renator Pozzetto, Alberto Lionello, Orazio Orlando en Mario Carotenuto.

Een jonge vrouw in de Italiaanse provincie neemt dienst bij de politie om met het wetboek in de hand de mannelijke superioriteit te bevechten. Deze onderhoudende sociale komedie wordt met vitale humor gedragen door Melato - hoewel ze een weinig overtuigend provinciaaltje is - en neemt de absurditeiten van de Italiaanse politiek op de hak. De karikaturen zijn raak en het tempo is vlot, waardoor de film, ook voor de toeschouwer met weinig herkenningspunten amusant genoeg is.

The Seduction Of Mimi

1972 |

1972. Lina Wertmüller. Met o.a. Agostina Belli, Mariangela Melato en Giancarlo Giannini.

Een jonge vrouw in de Italiaanse provincie neemt dienst bij de politie om met het wetboek in de hand de mannelijke superioriteit te bevechten. Deze onderhoudende sociale komedie wordt met vitale humor gedragen door Melato - hoewel ze een weinig overtuigend provinciaaltje is - en neemt de absurditeiten van de Italiaanse politiek op de hak. De karikaturen zijn raak en het tempo is vlot, waardoor de film, ook voor de toeschouwer met weinig herkenningspunten amusant genoeg is.

Mimi Metallurgico, ferito nell'onore

1972 | Erotiek

Italië 1972. Erotiek van Lina Wertmüller. Met o.a. Giancarlo Giannini, Mariangela Melato, Turi Ferro, Agostina Belli en Elena Fiore.

Een eenvoudige fabrieksarbeider haalt zich in het Italiaanse Zuiden per ongeluk de gram van de mafia op de hals en vlucht naar het Noorden, waar hij verliefd wordt op een militante communiste. Hij blijft echter gebonden aan de traditionele conventies en keert terug naar zijn woonplaats om zijn eer te wreken en verliest daarbij zijn ware liefde. De film maakte de regisseuse en de hoofdrolspelers beroemd door de aanvankelijk overrompelend uitbundige aanpak, maar het scenario (van de regisseuse) haalt politiek, sociaal en seksueel m[KA1]e[KA1]er overhoop dan Wertm[KA3]uller onder controle kan houden, waardoor de film ontspoort in steeds grovere komische effecten (die overigens allemaal ten koste van de vrouwen gaan). Giannini past zich aan en weet als acteur ook geen maat te houden. De fotografie is van Dario Di Palma. Opnieuw gefilmd als WHICH WAY IS UP?

Lo chiameremo Andrea

1972 | Komedie

Italië 1972. Komedie van Vittorio De Sica. Met o.a. Nino Manfredi, Mariangela Melato, Antonino Faa Di Bruno, Maria Pia Casilio en Guido Cerniglia.

Een met een collega getrouwde onderwijzeres slaagt er na jaren huwelijk niet in om zwanger te worden. Terwijl de echtgenoot de mogelijkheid van steriliteit niet onder ogen wenst te zien, raakt de vrouw schijnzwanger, maar ondanks deze teleurstelling geven ze de moed niet op. De komedie hangt meer op traditie en bijgeloof dan op vorderingen in de medische kennis en doet op een innemende manier ouderwets aan. Een goed getroffen eerste helft en een knappe rol van Melato, tussen intelligentie en irrationaliteit in, gaan tegen het eind verloren in een voorspelbare kluchtigheid.

La Polizia ringrazia

1972 | Drama, Misdaad

Duitsland​/​​Italië 1972. Drama van Steno. Met o.a. Enrico Maria Salerno, Mariangela Melato, Mario Adorf, Cyril Cusack en Franco Fabrizi.

Pers en pressie-groepen maken met hun voortdurende kritiek op de politie wetshandhaving nagenoeg onmogelijk. Een inspecteur merkt dat er een ondergrondse organisatie bestaat die eigenmachtig deze misdaad bestrijdt en tot excessen komt. Bij een poging hen te ontmaskeren wordt hij gedood, wat resulteert in de openbaarmaking. Deze verrassend genuanceerde politiefilm van deze in komedies gespecialiseerde regisseur heeft een overtuigende hoofdrol van Salerno. De romance met journaliste Melato blijft echter wezenloos en vertraagt de film onnodig.

Il Generale dorme in piedi

1972 | Komedie

Italië 1972. Komedie van Francesco Massaro. Met o.a. Ugo Tognazzi, Mariangela Melato, Mario Scaccia, Georges Wilson en Franco Fabrizi.

Een kolonel dankt zijn militaire carrière aan een in de doofpot gestopt schandaal tijdens WO II en aan administratieve vergissingen. Hardop dromend wil hij nog wel eens pijnlijke bekentenissen doen, waartegen hij zich veilig stelt door staande te slapen. Inmiddels verwacht hij zijn promotie tot generaal. Satire steunt al te zeer op de tekst - memoires die de hoofdpersoon schrijft - om echt effectief te zijn, maar Tognazzi's zoveelste opportunistenrol blijft een genot om naar te kijken.

Film d'amore e anarchia

1972 |

Italië 1972. Lina Wertmüller. Met o.a. Giancarlo Giannini, Mariangela Melato, Eros Pagni, Lina Polito en Pina Ciei.

Naïeve plattelander komt in jaren dertig naar Rome om vanuit verward anarchisme Mussolini te doden. De dagen vóór de geplande aanslag duikt hij onder in bordeel waar familielid sterattractie is. Waarschijnlijk beste film van Wertmüller, omdat periode en locatie ideaal zijn voor haar rumoerige en op vulgaire schilderachtigheid gerichte stijl. Politiek en dramatisch is film even warrig als de hoofdpersoon.

Per grazia ricevuta

1971 | Komedie, Fantasy

Italië 1971. Komedie van Nino Manfredi. Met o.a. Nino Manfredi, Lionel Stander, Delia Boccardo, Paola Borboni en Fausto Tozzi.

Benedetto Parisi, een weesje, ontsnapt als tien-jarige op een verondersteld wonderbaarlijke wijze aan de dood. Als volwassene (Manfredi) gaat hij nog steeds gebukt onder deze religieuze belasting, waarvoor zelfs zijn athe[KA3]istische schoonvader Oreste Micheli (Stander) hem geen uitkomst kan bieden als hij weer door een wonder gered lijkt te worden. Een zeker voor Italië opmerkelijke satire tegen de religie, waarvan de doorwerkende fnuikende invloed scherp aan de kaak wordt gesteld, met voldoende andere treffende en komische elementen om de film in evenwicht te houden. Regisseur/hoofdrol en medescenarioschrijver Manfredi werd in Cannes onderscheiden voor zijn veelbelovende eersteling. Het scenario is van Piero De Bernardi, Leonardo Benvenuti en regisseur Manfredi naar diens verhaal. Het camerawerk is van Armando Nannuzzi. Eastmancolor, Mono.

La classe operaia va in paradiso

1971 | Drama

Italië 1971. Drama van Elio Petri. Met o.a. Gian Maria Volonté, Mariangela Melato, Salvo Randone, Mietta Albertini en Luigi Diberti.

Een ijverige arbeider aan de lopende band is geliefder bij bazen dan bij collega's, tot hij een bedrijfsongeval krijgt dat resulteert in staking van de arbeiders. Hij komt tot inkeer en richt bij terugkeer op het werk een revolutionair comité op waardoor hij uiteindelijk ontslagen wordt. Nerveuze vormgeving plus nadrukkelijke geluidseffecten maken afmattend tempo en lawaai in fabriek voor toeschouwer voelbaar, met schitterende rol van Volontè in alle nuances tussen bravoure en vertwijfeling. Hij kreeg hiervoor een speciale vermelding op het filmfestival van Cannes, waar regisseur Petri de Gouden Palm in ontvangst mocht nemen voor de film. Deze prijs moest overigens gedeeld worden met Il caso Mattei van Francesco Rosi, maar Volontè zat in beide films en kreeg dus twee halve prijzen.

Thomas e gli indemoniati

1970 | Mysterie

Italië 1970. Mysterie van Pupi Avati. Met o.a. Edmond Purdom, Anita Sanders, Gianni Cavina, Bob Tonelli en Daniele Samory.

De acteur schrijft voor een noodlijdend toneelgroepje een stuk dat voortkomt uit het verlangen van hem en zijn vriendin naar een kind. Tijdens een spiritistische seance wordt het papieren jochie tot leven gewekt en hij is dan het centrum van de verlangens en angstfantasieën van elk van de spelers. Deze poging tot een mysterie-film met elementen van het theater van Pirandello wordt nergens méér dan dat, omdat de fantasieën en derdehands Fellini-citaten compleet blijven met diens groteske personages en de verbindende 'realistische' scènes vaak overmatig sentimenteel zijn.

Il prete sposato

1970 |

Frankrijk​/​​Italië 1970. Marco Vicario. Met o.a. Lando Buzzanca, Rossana Podestà, Salvo Randone, Magali Noël en Enrico Maria Salerno.

Een Siciliaanse pastoor wordt overgeplaatst naar Rome, waar de losse zeden in zijn parochie hem in grote verwarring brengen. Een goedhartige call-girl die wekelijks komt biechten doet zijn celibaat wankelen, omdat een huwelijk tenslotte haar redding zou betekenen. Het aangezette komische spel van Buzzanca in zijn confrontaties met de frivole kerkgemeente maakt van de film een standaardklucht, waarbij de kritische portretten van de religieuze hiërarchie nauwelijks iets kunnen bijdragen aan een zinnige satire. Podestà brengt enige warmte en gevoeligheid als de call-girl die zich wegcijfert om de priesterroeping niet in gevaar te brengen.

Contestazione generale

1970 | Komedie

Italië 1970. Komedie van Luigi Zampa. Met o.a. Vittorio Gasmann, Nino Manfredi, Alberto Sordi, Marina Vlady en Michel Simon.

Drieluik.I. Gegoede burgers van middelbare leeftijd komen in opstand tegen de establishment en een avant-garde artiest die van een tv-programma een protestactie maakt. II. De zaakwaarnemer van een miljonair geeft de brui aan de grillige willekeur van zijn chef. III. Een dorpspastoor wordt vals beschuldigd een verhouding te hebben met een lokettiste, maar zijn ontmoeting met een getrouwde dominee brengt hem op bepaalde ideeën. Na een zwakke eerste episode met ongetemde schmiere van Gasmann zijn de volgende delen uiterst boeiend, zowel dankzij de vernuftige scenario's met verrassend ironische verwikkelingen als treffende spelprestaties. Zampa evenaart zijn uitstekende komedies uit de jaren veertig.

Basta guardarla

1970 | Komedie

Italië 1970. Komedie van Luciano Salce. Met o.a. Maria Grazia Buccella, Carlo Giuffré, Pippo Franco, Spyros Fodas en Mariangela Melato.

De sterzanger van een reizend revuegezelschap engageert een boerenmeisje dat verliefd op hem is. Deze laatste wekt de jaloezie van een danser op die intrigeert om haar te laten ontslaan. Bij een concurrerende revue brengt ze het tot ster, terwijl het met de zanger bergafwaarts gaat. Deze parodie op de bekende showbusiness-smartlappen heeft per scène een andere toon en stijl, en in het geheel een verfilming met uiterst losse pols, maar bewaart een volkse goedgehumeurdheid die even vaak aanstekelijk als hoogst vermoeiend is.

Il Buon soldato

1962 | Drama

Frankrijk​/​​Italië 1962. Drama van Franco Brusati. Met o.a. Mariangela Melato, Gérard Darier, Gérard Lartigau, Carla Bizzari en Bruno Zanin.

Een provinciale puber koestert een stille liefde voor zijn getrouwde nicht. Hij raakt als dienstplichtige jonge volwassene steeds meer illusies kwijt, maar niettemin weet hij zijn nicht in haar moeizame leven met een mislukt huwelijk de noodzakelijke veerkracht te geven. In deze teleurstellende Brusati-film wordt geen in dramatisch opzicht functioneel verband of contrast tussen de talrijke losse episodes gelegd en daardoor verliest de film zijn zeggingskracht. Er wordt goed geacteerd en het geheel is uiterlijk verzorgd, maar dat mag niet baten.